ယခင္အပတ္မွ အဆက္
ေဘာ္ျဖဴကို ေမာင္းထုတ္လိုက္ သည့္အတြက္ တိရစၧာန္မ်ားမွာ မ်ားစြာ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား၍ ၿငိမ္ေနၾကေသာ္ လည္း ဗႏၶဳလ၏မိန္႔ခြန္းကို သေဘာမ က်ၾက။ မ်ားစြာေသာ တိရစၧာန္တို႔အနက္ အခ်ိဳ႕က ဗႏၶဳလ၏ မိန္႔ခြန္းကို ကန္႔ကြက္ လိုၾကေသာ္လည္း လယ္လယ္ဝယ္ဝယ္ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ မေျပတတ္ၾက သျဖင့္ ၿငိမ္၍ ေနၾကသည္။ ဗႏၶဳလ၏ မိန္႔ခြန္းကို ၾကားရေသာအခါ ဂ်ိဳကား ေတာင္မွပင္ စိတ္မခ်မ္းသာသလိုလို ျဖစ္သည္။ ဂ်ိဴကားသည္ နား႐ြက္ႏွစ္ဖက္ ကိုေပ၍ ေခါင္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ခါၿပီး လၽွင္ အႀကံထုတ္ၾကည့္သည္။ သို႔ရာ တြင္ အထမေျမာက္သျဖင့္ ဘာမၽွထ၍ မေျပာျဖစ္။ ေရွ႕ဆုံးက ထိုင္ေနၾကေသာ ဝက္ေလးေကာင္က တၿပိဳက္နက္တည္း ထၾကၿပီးလၽွင္ က်ယ္ေလာင္စြာ ကန္႔ ကြက္ၾကသည္။
ထိုအခါ ဗႏၶဳလ၏ ကိုယ္ရံေတာ္ေခြး မ်ားက ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ဟိန္းလိုက္ၾက သျဖင့္ ဝက္ေလးေကာင္မွာ ေနာက္ထပ္ ဘာမၽွ ဆက္မေျပာဝံ့ဘဲ ျပန္ထိုင္ၿပီး ၿငိမ္သြားၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ သိုးမ်ားက “ေျခေလးေခ်ာင္း ေကာင္းတယ္။ ေျခႏွစ္ ေခ်ာင္း မေကာင္းဘူး”ဟု တဆယ့္ငါးမိ နစ္ခန္႔ ဆက္၍ ေအာ္ၾကသျဖင့္ ေနာက္ ထပ္ ဘာမၽွေျပာဆို၍ မျဖစ္ေတာ့။
ထိုေနာက္ သံေၾကာင္က ဗႏၶဳလ၏ စီမံကိန္းအသစ္ကို တိရစၧာန္မ်ားအား လိုက္၍ ရွင္းျပသည္။ “ရဲေဘာ္တို႔ ယခု ဗႏၶဳလသည္ ကိုယ္က်ိဳးကို စြန္႔လႊတ္၍ ႀကီးေလးေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ တာဝန္ ကို ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိသည္ကို ရဲေဘာ္တို႔ နားလည္မႈရွိၾကမည္ ထင္ပါ သည္။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ရသည္မွာ စည္းစိမ္ရွိသည္ဟု မထင္ၾကပါႏွင့္။ စည္းစိမ္အလ်င္း မရွိ႐ုံမၽွမကပါ။ အင္မတိ အင္မတန္ တာဝန္ႀကီးပါသည္။ အားလုံးေသာ တိရစၧာန္တို႔သည္ တတန္း တစားတည္းျဖစ္သည္ ဆိုျခင္းကို ဗႏၶဳလ ထက္ပို၍ ယုံသူမရွိပါ။ ဆုံးျဖတ္စရာရွိ သည္တို႔ကို ရဲေဘာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ ဆုံး ျဖတ္ၾက မည္ဆိုလၽွင္လည္း ရဲေဘာ္ ဗႏၶဳလသည္ အလြန္ဝမ္းေျမာက္ပါ လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ရဲေဘာ္တို႔၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မွာ အၿမဲမွန္လိမ့္မည္ဟု မဆိုႏိုင္ပါ။ အကယ္၍ ရဲေဘာ္တို႔က အမွားကို ဆုံးျဖတ္မိခဲ့ပါေသာ္ ငါတို႔ဘယ္ အ ေျခအေနသို႔ ေရာက္သြားၾကမည္နည္း။ ဥပမာ ရဲေဘာ္တို႔ကို ေဘာ္ျဖဴက မျဖစ္ ႏိုင္တဲ့ ဓါတ္မီးစက္တည္ဖို႔တို႔ ဘာတို႔ ဆိုတဲ့ မက္လုံးေတြနဲ႔ ဆြယ္လို႔ရဲေဘာ္ တို႔က နားေယာင္ၿပီး ေဘာ္ျဖဴေနာက္ကို လိုက္ၾကမည္ဆိုလၽွင္ အားလုံးကိုယ္က်ိဳး နဲ႔ကုန္မည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ေဘာ္ျဖဴ ဆိုတာလဲ ရဲေဘာ္တို႔ သိတဲ့အတိုင္းဘဲ။ သူခိုးဓါးျပနဲ႔ဘာမွမထူးပါဘူး”ဟု သံေၾကာင္က ေျပာသည္။
ထိုအခါ တိရစၧာန္တေကာင္က “ႏြားတင္းကုပ္ တိုက္ပြဲတုန္းက ေဘာ္ျဖဴ က ႐ြပ္႐ြပ္ ခၽြံခၽြံတိုက္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား”ဟု ေမးသည္။ သည္ေတာ့ သံေၾကာင္က “႐ြပ္႐ြပ္ခၽြံခၽြံရွိဖို႔ထက္ သစၥာေစာင့္သိဖို႔နဲ႔ အမိန္႔ကို နာခံဖို႔က ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏြားတင္းကုပ္တိုက္ပြဲမွာ ေဘာ္ျဖဴ ဟာ အင္မတန္ ႐ြပ္႐ြပ္ခၽြံခၽြံတိုက္ ခဲ့တယ္ ဆို ဒါဟာလဲ ကဲၿပီး ေျပာၾကတာဆိုတာ ေနာက္ေတာ့ ထင္ရွားလာလိမ့္မယ္လို႔ ငါယုံပါတယ္။ ရဲေဘာ္တို႔ ေလာကမွာ စည္းကမ္းရွိဖို႔ သံတုံးသံခဲကဲ့သို႔ ခိုင္ၿမဲ ေသာ စည္းကမ္းရွိဖို႔ရာ အေရးႀကီးပါ တယ္။ ဒီအခ်ိန္ဒီအခါမွာ အဲတာကိုဘဲ ငါတို႔ အၿမဲႏွလုံးသြင္းၾကရမယ္။ အခု အခါမွာ ငါတို႔ ေျခလွမ္းတလွမ္းမွားသြား လၽွင္ ငါတို႔အကုန္လုံး ရန္သူ႕လက္ထဲကို ေရာက္သြားၾကၿပီးဘဲ။ ဘယ့္ႏွယ္လဲ ဦး သာေခါင္ျပန္လာတာကို ရဲေဘာ္တို႔ ၾကည့္ခ်င္ၾကသလား”ဟု ေျပာသည္။
သံေၾကာင္၏ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ဘယ္တိရစၧာန္မွ ျပန္၍မေျဖႏိုင္။ ဦးသာ ေခါင္ျပန္လာတာကို ဘယ္တိရစၧာန္မွ သေဘာမက်။
တနဂၤေႏြေန႔မနက္တြင္ အေျခအတင္ အျငင္းအခုံ ေျပာဆိုဖို႔ အစည္းအေဝးလုပ္ျခင္းသည္ ဦးသာ ေခါင္ျပန္လာဖို႔ အေၾကာင္း ျဖစ္လၽွင္ အေျခအတင္ အျငင္းအခုံ အစည္းအေဝး မ်ားကို ပိတ္ထားရမည္။ ထိုအခိုက္တြင္ ဂ်ိဳကားက အေၾကာင္းမ်ိဳးစုံကို စဥ္းစား ၿပီးေနာက္ “ရဲေဘာ္ဗႏၶဳလေျပာလၽွင္ မွန္ရမွာေပါ့”ဟု ဆိုသည္။ ဂ်ိဳကား ေျပာသည္ကို တိရစၧာန္အမ်ားက သေဘာက်ၾကသည္။ ဂ်ိဳကားသည္ ထိုအခ်ိန္ကစ၍ “ဗႏၶဳလသည္ အၿမဲ မွန္သည္”ဆိုေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကို ႏွလုံး သြင္းၿပီးလၽွင္ “ငါအလုပ္ ပိုလုပ္မည္” ဟု အဓိ႒ာန္ျပဳသည္။
ထို႔ေနာက္ ထြန္ၾကယက္ၾကဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ျပန္သည္။ ေဘာ္ျဖဴ ဓါတ္မီး စက္ပုံစံဆြဲေသာ တင္းကုပ္မွာ ပိတ္ထား သျဖင့္ သူ၏ဓါတ္မီးစက္ပုံစံမ်ားလည္း ပ်က္ကုန္ၿပီဟု ထင္ၾကသည္။ တနဂၤေႏြ ေန႔တိုင္း မနက္၁၀နာရီ အခ်ိန္တြင္ တိရစၧာန္မ်ားသည္ ေညာင္ပင္ႀကီးေအာက္ ၌ စုၿပီးလာမည့္ ရက္သတၱတပတ္အတြက္ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္မ်ားကို ခံယူၾကရသည္။ ထိုအခိုက္တြင္ အလံတိုင္နားက တိုင္ငုတ္ တခုေပၚတြင္ အေရးႀကီးေသာ အရာ တခုေရာက္ေနသည္။ ဗႏၶဳလ၏ စီစဥ္ အရ ဗိုလ္ႀကီးေခါင္း႐ိုးကို တူးေဖၚၿပီး လၽွင္ အလံတိုင္နားက တိုင္ငုတ္တခုေပၚ တြင္ တင္ထားသည္။ ဗိုလ္ႀကီး၏ ေခါင္း႐ိုး မွာ အေရးအသားမ်ား မရွိေတာ့။ တိရစၧာန္ မ်ားသည္ အလံကိုအေလးျပဳၿပီးလၽွင္ တေကာင္ေနာက္ တေကာင္စီတန္း၍ ဗိုလ္ႀကီး၏ေခါင္း႐ိုးကို လက္ဝဲရစ္ လွည့္၍ ကေတာ့ ၾကရသည္။ ထို႔ေနာက္ စုေဝးၾကေသာ အခါ၌လည္း ယခင္က အစည္းအေဝးမ်ားမွာကဲ့သို႔ အတူတကြ မထိုင္ၾက ရေတာ့။ ဗႏၶဳလသည္ သံေၾကာင္ ႏွင့္အတူ သီခ်င္းႏွင့္ ကဗ်ာအစပ္ေကာင္း ေသာ ေသးသြယ္ျမည္ေသာ ဝက္စာဆို ေတာ္ကို တဖက္တခ်က္ရံ၍ကမူ ေပၚ၌ ထိုင္ၿပီးလၽွင္ ေနာက္မွ ေခြးကိုးေကာင္က လျခမ္းပမာဝိုင္း၍ ထားသည္။ သူတို႔ ေနာက္ကမွ အျခားဝက္မ်ား ထိုင္ၾက သည္။ အျခားတိရစၧာန္မ်ားမွာ ဝက္မ်ား ကို မ်က္ႏွာမူ၍ တဖက္က ထိုင္ၾက ရသည္။ ဗႏၶဳလ လာမည့္ရက္သတၱ တပတ္အတြက္ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္ မ်ားကို စစ္ဗိုလ္ေလသံျဖင့္ အသံမာမာႏွင့္ ဖတ္ေျပာၿပီးေနာက္ တိရစၧာန္မ်ား အစု အေဝးခြဲၾကရသည္။
ေဘာ္ျဖဴကို ေမာင္းထုတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ တနဂၤေႏြသုံးပတ္ၾကာေသာအခါ ဗႏၶဳလက ဓါတ္မီးစက္တည္ေတာ့မည္ဟု ေက် ညာသည္။ ထိုအခါ တိရစၧာန္မ်ားမွာ အံ့ အားသင့္၍ သြားၾကသည္။ ယခင္က ဓါတ္မီးစက္ မတည္ဖို႔ေျပာၿပီးမွ ယခုမွ တဖန္ဘာေၾကာင့္ ဓါတ္မီးစက္တည္ခ်င္ ရသည့္အေၾကာင္းကို တိရစၧာန္မ်ားအား ဗႏၶဳလက ရွင္း၍မျပဘဲ ဓါတ္မီးစက္ တည္လၽွင္ အလုပ္တိုးလာသျဖင့္ အလုပ္ ကို ပို၍ႀကိဳးစားလုပ္ၾကရလိမ့္မည့္ အေၾကာင္းႏွင့္ အစာကိုပင္ ေလၽွာ႔၍စားခ်င္ စားရၾကလိမ့္မည့္အေၾကာင္းကို ေျပာ သည္။
ဓါတ္မီးစက္တည္ဖို႔အတြက္ အထူးဝက္ေကာ္မတီအဖြဲ႕တခုကို ခန္႔ထား သျဖင့္ ထိုဝက္ေကာ္မတီအဖြဲ႕က အလုပ္ လုပ္ေနသည္မွာ တနဂၤေႏြသုံးပတ္ရွိၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ဓါတ္မီးစက္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာမွ ၿပီးမည္ျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ကိုလည္း ဗႏၶဳလ က ေျပာျပသည္။
ထိုေန႔ ညေနဖက္တြက္ သံေၾကာင္ က “တကယ္ဆိုေတာ့ ဓါတ္မီးစက္တည္ဖို႔ ကိစၥကို ဗႏၶဳလက ဘယ္တုန္းကမွ မကန္႔ ကြက္ခဲ့႐ုံမၽွမက ဓါတ္မီးစက္တည္ဖို႔ အႀကံကို စ၍ေပးသူဟာလဲ အျခားသူမ ဟုတ္ပါဘူး။ ဗႏၶဳလပါဘဲ။ ေဘာ္ျဖဴ ေရး ထားတဲ့ ဓါတ္မီးစက္ ဗႏၶဳလကပါ” ဟု တိရစၲာန္မ်ားအား ေျပာျပသည္။ သည္ ေတာ့ တိရစၧာန္တေကာင္က “တာျဖင့္ ဘာလို႔ ဟိုတုန္းက ဗႏၶဳလက အျပင္း အထန္ကန္႔ကြက္ရသလဲ”ဟု ေမးသည္။ သံေၾကာင္က ၿပဳံး၍ ၾကည့္ၿပီးလၽွင္ “တာက ဗႏၶဳလရဲ႕ ပရိယာယ္ပါ။ ဗႏၶဳလက ဓါတ္မီးစက္တည္တာကို မႀကိဳက္ခ်င္ ေယာင္ ေဆာင္တာက ေဘာ္ျဖဴကို ဖယ္ရွား ပစ္ခ်င္လို႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ ပရိယာယ္ပါ။ ေဘာ္ျဖဴ ဟာ ေကာင္းတဲ့အေကာင္မဟုတ္ဘူး။ သူရွိလၽွင္ အားလုံး ပ်က္ကုန္မွာ။ အခု ေတာ့ ေဘာ္ျဖဴမရွိေတာ့တဲ့အတြက္ ဓါတ္ မီးစက္တည္ဖို႔ လုပ္ႏိုင္ပါၿပီ။ တာကို တိုက္ပြဲ ပရိယာယ္လို႔ ေခၚတယ္။ မွတ္ ထားၾကပါ။ တိုက္ပြဲပရိယာယ္လို႔ ေခၚတယ္”ဟု ေျပာၿပီးလၽွင္ရယ္၍ ပတ္ခ်ာလွည့္ကာ အၿမီးကို ေျမႇာက္ကာ ေဝွ႔ကာ လုပ္ျပ သည္။ တိရစၧာန္မ်ားသည္ သံေၾကာင္ဘာ ေျပာသည္ဟု နားမလည္ ၾက။ သို႔ေသာ္ သူေျပာတာမွာ နားေထာင္ ေကာင္းသည္ တေၾကာင္း။ သူႏွင့္ပါလာ ေသာ ေခြးသုံးေကာင္ကလည္း သြားမ်ား ၿဖဲ၍ ဟိန္းေနၾကသည္တေၾကာင္း
တို႔ေၾကာင့္ သူေျပာသမၽွကို ေနာက္ထပ္ ေမးခြန္းမထုတ္ၾကဘဲ နားေထာင္၍ သာေနၾကသည္။
သခင္ဘေသာင္း
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
No comments:
Post a Comment