Latest News

World News
Interview

News

Crime

Education

Gov

Recent Posts

Saturday, February 12, 2022

CRPH သို့မဟုတ် အစရဲ့အစ

 

CRPH သို့မဟုတ် အစရဲ့အစ
----------------------------
စာတစ်စောင်က CRPH ကိုမွေးဖွား ပေးလိုက်တာပါပဲ
-----------------------------
(CRPH တစ်နှစ်ပြည့် အမှတ်တရ ဖြတ်သန်းမှုတစ်ခုပါ)
"ဆရာ ထထ "ဆိုတဲ့ စကားဟာ ကျနော့်ဘဝအတွက် ၂၀၂၁ခုနှစ် တစ်နှစ်လုံးကို တာလွတ်ပေးခံလိုက်ရတဲ့စကားစု ဖြစ်ခဲ့တယ်။
လာနိုးသူက ဒေါတ်တာဝေဖြိုးအောင် သာကေတပြည်သူ့လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်ပါ။ဘာဖြစ်တာလည်း လို့အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့မေးလိုက်တော့ အာဏာသိမ်းသွားပြီဆရာ အပြင်လည်းထွက်ကြည့် ဦးဆိုလို့ ထွက်ကြည့်လိုက်တော့ တင့်ကားတွေနဲ့ စစ်သားတွေဟာ စည်ပင်ရိပ်သာကို ဝိုင်းထားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။
ညနှစ်နာရီလောက်အချိန် ဓာတ်မီးရောင်တွေအောက်မှာ စစ်သားတစ်ချို့ကင်းပတ်နေတာကိုကြည့်ရင်း အတွေးတွေနဲ့ မိုးလင်းခါနီမှာ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချခဲ့တယ်။
ဒီဝင်းထဲက မရရအောင်ထွက်ရမယ်။ကျနော်ထောင်ထဲမှာ ကျောင်းသားဘဝက (၇)နှစ်နေခဲ့ပြီးပြီ။နောက်တစ်ကြိမ်တော့ ထပ်မနေနိုင်တော့ဘူး။အပြင်ကလုပ်ရမယ့်အလုပ်‌ေတွက ဒူးနဲ့ဒေး ရှိနေတော့မယ်။
အတူပါလာတဲ့ ဝင်းကိုတို့ ဒီလှိုင်းအဖွဲ့သားတွေကို မလိုအပ်တဲ့ ရိုက်ကူးရေးပစ္စည်းတွေ ဝှတ်ခိုင်းပြီး ထွက်ပေါက်ရအောင်ရှာခိုင်းထားပါတယ်။စည်ပင်ဝင်းအပြင်ကို ငါးကန်ကရေထုတ်တဲ့ မြောင်းကနေထွက်လို့ရတယ်လို့ လမ်းစရကြတယ်။
မနက်မိုးလင်းတော့ အခြေအနေကြည့်ပြီး မဇင်မာ မဖြူတို့ ဆီကို သွားပြီးခေါင်းချင်းဆိုင်ရတော့တယ်။ပါတီလူကြီးပိုင်းတွေလည်း ကိုယ်စားလှယ်များရဲ့ တိုက်တွန်းတောင်းဆိုမှုအမျိုးမျိုးကြောင့် အတော်ဦးနောက်စားနေကြရတဲ့အချိန်။
ကျတော်လည်း ဟိုအခန်းသွားလိုက်ဒီအခန်းသွားလိုက်နဲ့ ဆိုင်ကယ်တစ်စီးနဲ့ ယောက်ယှက်ခက်နေရတယ်။စခတွေမျက်စေ့မနောက်အောင် အခန်းထဲကတစ်ခါထွက်ရင် တစ်ခေါက် အင်္ကျီလဲပြီး ထွက်ရတယ်။အဲဒီကတည်းကတည်းက ယူဂျီလှုပ်ရှားမှုစနေခဲ့ရပြီလို့ပြောလို့ရတယ်။
ပြည်သူတွေကလည်း လွှတ်တော်မခေါ်ပဲ ပြန်မလာနဲ့ လို့ သူတို့ကိုယ်စားလှယ်တွေကို ဖိအားပေးနေတာနဲ့တပြိုင်တည်း ကရင်ပြည်နယ်ဝန်ကြီးချုပ်ကလည်း စည်ပင်ထဲက ဘာမှမလုပ်ပဲပြန်ရင် သစ္စာဖောက်တာပဲ ပြည်သူက လွှတ်တော်တက်ဖို့လွှတ်လိုက်တာ လို့ အားလုံးကို လှမ်းပြီးမှာကြားနေပါတယ်။
အိမ်ကမိန်းမကလည်း ယောင်္ကျားလုံးဝပြန်မလာနဲ့ လုပ်စရာရှိတာသာလုပ်လို့ လှမ်းပြောပါတယ်။အားပေးတာလား ဖိအားပေးတာလား ကိုမသိပါ။ မိန်းမလား ပြည်သူလား ခွဲမရတော့ပါ။
စည်ပင်ဝင်းထဲမှာလည်း စည်ပင်ဝင်းထဲမှာပဲလွှတ်တော်ခေါ်ယူရေးကိစ္စကိုဆွေးနွေးငြင်းခုံနေကြရတုန်းဖြစ်ပါတယ်။
ဒါကို သိတဲ့ စကစဟာ ကိုယ်စားလှယ်တွေကို ၂၄ နာရီအတွင်း စည်ပင်ဝင်းထဲက ထွက်ခွာသွားဖို့ ဖိအားပေးပါတော့တယ်။ ပိတ်ထားတဲ့ စည်ပင်ဂိတ်တွေကိုလည်း ဖွင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။‌
ဝင်းကိုတို့ စီစဉ်ထားသလို ရေမြောင်းထဲကခိုးထွက်ဖို့မလို‌‌ေတာ့ဘူး။တစ်ချို့ကိုယ်စားလှယ်တွေ ပြန်ဖို့ပြင်နေကြတာကို တွေ့ရပါတယ်။ကိုယ်စားလှယ်တွေ တစ်နိုင်ငံလုံးပြန့်ကျဲသွားရင်ပြန်စုဖို့ အတော်ခက်သွားမှာကို ကျတော်တို့ စိုးရိမ်သွားပါတယ်။
တစ်ချို့လည်း စည်ပင်ဝင်းအပြင်ထွက်ပြီး အခြေအနေကို လေ့လာကြရပါတယ်။ကျတော် မဇင်မာ မဖြူတို့ တိုင်ပင်ပြီး ကိုယ်စားလှယ်တွေ လူစုမကွဲခင် ပါတီကိုလုပ်ပိုင်ခွင့်(mandate)လွဲပေးထားရင်ကောင်းမယ်လို့ အကြံရကြပါတယ်။
ဒါနဲ့ အန်တီမေဆီကို သွားပြီး ပြောတော့ အန်တီမေကချက်ချင်းပဲ ကိုမောင်မောင်ဦးကို သွားခေါ်ပြီး လတ်မှတ်တွေ အမြန်လိုက်ထိုးခိုင်းပါတယ်။
ကိုယ်စားလှယ်တွေလည်းတက်တက်ကြွကြွနဲ့လတ်မှတ်ထိုး ပေးကြ လတ်မှတ်ထိုးထားတဲ့စာရွက်‌ေတွပြန်စုကြနဲ့ အရေးကြီးတဲ့လုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခု ဖေဖော်ဝါရီ ၃ ရက်နေ့မှာ အဆုံးသတ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။
စည်ပင်ဝင်းအတွင်းလွှတ်တော်ခေါ်ယူနိုင်ရေးအခြေအနေက ဖြစ်နိုင်ချေနည်းလာပြီ ဆိုတာကို ကျတော်တို့ သတိထားမိလာတယ်။
စကစ တပ်က ဗိုလ်မူးတွေ လွှတ်တော်ဝင်းထဲ အကြိမ်ကြိမ်ဝင်လာပြီး ဖိအားပေးကြတယ်။ကိုယ်စားလှယ်တွေကလည်း ၂၄ နာရီအတွင်းလုံးဝမထွက်နိုင်ဘူး ဆိုပြီး အချေအတင်ငြင်းဆန်ကြပါတယ်။နောက်တော့ စကစ ဘက်က ဖေဖော်ဝါရီ၆ရက်နေ့‌ေနာက်ဆုံးထားပြီး ထွက်ပေးဖို့ ရက်ကိုနောက်ဆုတ်ပေးလာတယ်။
ကျနော် မဇင်မာဆီသွား ပြီး အစ်မအပြင်ထွက်အိပ်ဖို့ ပြောတော့ သူ မသွားချင်ဘူး။ဒါပေမယ့် သူ့မှာလုပ်စရာတွေရှိသေးတယ် အဖမ်းခံလိုမရဘူး အပြင်သွားအိပ်ပါ
ကျတော်လည်း နောက်ကလိုက်ခဲ့မယ် ပြောမှ သူလက်ခံပါတယ်။
အဲဒီညက ကျတော်တို့ကို အမြဲကူညီတဲ့ ညီမတစ်ယောက် အကူအညီနဲ့ ဟိုတယ်တစ်ခုမှာ နေပြီး ဖြစ်ပေါ်လာမယ့် နိုင်ငံရေးအခြေအနေကို သုံးသပ်ပြီး လွှတ်တော်ကိုယ်စားပြုကော်မတီ ဖွဲ့ဖို့ သဘောတူညီမှုရခဲ့ကြတယ်။
ဒါကိုပါတီ အလုပ်အမှုဆောင်အဖွဲ့နဲ့ ကိုယ်စားလှယ်တွေ သဘောတူညီမှုရဖို့ ထပ်လုပ်ကြရဦးမယ်လို့တွေးရင်း အိပ်ပျော်သွားပါတယ်။
နောက်နေ့ ဖေဖော်ဝါရီ ၄ ရက်နေမှာ စည်ပင်ဝင်းထဲပြန်ဝင်လာတော့ မဖြူ ကိုထွန်းမြင့်တို့ ဦးဆောင်ပြီး ကျမ်းသစ္စာကျိမ်ဆိုလွှာကို ကိုယ်စားလှယ်များ လက်မှတ်ထိုးနေကြပါပြီ။
အန်တီမေ ဦးအောင်ကြည်ညွန့် နှင့် ကိုထွန်းမြင့်တို့ဟာ စည်ပင်ရိပ်သားထဲက စကစ ဆွဲထုတ် တော့မယ့် အခြေအနေကြမှ စည်ပင်ရိပ်သာကို စွန့်ခွာလာခဲ့တဲ့ နောက်ဆုံး အဖွဲထဲက လူတွေ ဖြစ်ခဲ့တယ်။
ဒီနောက်တော့ တစ်ချို့ကိုယ်စားလှယ်တွေ စပြန်နေကြပါပြီ။လွှတ်တော်ကိုယ်စားပြုကော်မတီဖွဲ့ဖို့ မဖြူအခန်းမှာပဲ ဆွေးနွေကြတော့ အခန်းထဲရှိတဲ့ ကိုယ်စားလှယ်တွေကလည်း သဘောတူကြတယ်။
ကျ‌ေနာ်မှတ်မိသလောက် အဲဒီတုန်းက ဝိုင်းမောင်စိုး ဝေမာလွင် ခင်မို့မို့အောင် နဲ့ တစ်ချို့က ကိုယ်စားလှယ်ကျမ်းသစ္စာပြုလွှာတွေ ကိစ္စ ဝိုင်းကူ လုပ်ကြရင်း အလုပ်ရှုပ်နေကြတာတွေ့ရတယ်။
လွှတ်တော်ကိုယ်စားပြုကော်မတီဖွဲ့ဖို့ ဆရာဦးအောင်ကြည်ညွန့်ကိုပြောတော့ ဒီကိစ္စ က ပါတီဗဟိုအလုပ်မှုဆောင်တွေ သဘောတူမှ ရမှာမို့ ကြိုးစားဆက်သွယ် ပါ ဆရာလည်း ဆက်သွယ်မယ်ဆိုပြီး ပြောပါတယ်။
ပါတီအလုပ်အမှုဆောင်လူကြီးတွေဖြစ်တဲ့ ဝန်ကြီးချုပ်တွေ နဲ့တစ်ခြားအလုပ်အမှုဆောင်တွေကို စကစ ဖမ်းဆီးချုပ်‌ေနှာင် ထားပြီးနေပါပြီ။
ကံကောင်းတာက ဝန်ကြီးချုပ်တွေ ကို ဆက်သွယ်လို့ရနေသေးတာဖြစ်ပါတယ်။ ဖုန်းတွေပြောင်းထားကြတော့ ကျ‌ေနာ်နဲ့တိုက်ရိုက်အဆက်အသွယ်မရတော့ အခက်တွေ့ရပါပြီ။
ဒါ‌နဲ့ဟိုတယ် ပြန်လာပြီး ကျတော်နဲ့မဇင်မာ တို့ကားနှစ်စီး ရန်ကုန်ကို ချက်ချင်းပြန်ဆင်းဖို့ ပြင်ဆင်ရပါတယ်။
ကျနော်စီးတဲ့ ကားကို ရိပ်မိရင်အဖမ်းခံ အတားခံရမှာ စိုးရိမ်တာနဲ့ ရန်ကုန်က လှမ်းခေါ်လိုက်တဲ့ မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ရဲ့ ကားနဲ့ ကျနော်ကားကို သွားလဲပါတယ်။ ကျနော်ငါးနှစ်လုံးစီးခဲ့တဲ့ကားဆိုတော့ ကျနော်သံယောဇဉ်အတော်ရှိတဲ့ကားပါ။ဘယ်တော့မှ ပြန်စီးရတော့မယ်ဆိုတာမသေချာတော့တဲ့ ကျ‌ေနာ့်ကားကို ထားခဲ့ဖို့အတော်နှမြောမိတဲ့စိတ်ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။
(ဒါပေမယ့် ဒီကားဟာ ကျနော့်ဆီနောက်ပိုင်းမှာရောက်လာခဲ့ပြီး လေးကေကော်က တောင်ကြောတွေ ကြားမှာ pdf ရဲဘော်လေးတွေကို အသုံးတော် ခံနေလေရဲ့။လဒလေးတွေ ကားကို without လို အကြမ်းပတမ်းသုံး ရေတိုက် သစ်တိုက် ရိက္ခာ တိုက်ကြတာ အခုတော့ ဘုန်းဘုန်းကြနေပါပြီ။အဲဒါငါ့ ဆီပြန်ပို့ လို့လှမ်းပြောတာကို အမိန့်နာခံကြတယ် ခုထိမပို့ကြ)
ကျ‌ေနာ်တို့ ကားနှစ်စီး လူအပြည့်နဲ့ ရန်ကုန်ကိုဆင်းလာခဲ့ကြတယ်။လမ်းမှာ စစ်ကားတွေ တင့်ကားတွေ တစ်ရိပ်ရိပ်နဲ့ ဖြတ်သန်းနေတာကို ကြည့်ရင်း ကျတော်တို့ နေပြည်တော်ကို ပြန်ကိုသိမ်းမှာ လို့ကြိမ်းမောင်လိုက်တဲ့ ဘေးကအသံကို ကြားတော့ စိတ်ထဲကအပြည့်အဝထောက်ခံလိုက်ပါသေးတယ်။
နေပြည်တော်က အပြန်လမ်းတစ်လျောက် ပါတီလူကြီးတွေနဲ့ အဆက်အသွယ်ရဖို့ တောက်လျောက်ကြိုးစားရပါတယ်။ကျ‌ေနာ်တို့ မဇင်မာတို့က ပါတီမှာ ဗဟိုလုပ်ငန်းကော်မတီဝင်တွေအဆင့်သာဖြစ်ပါတယ်။
လွှတ်တော်ကိုယ်စားပြုကော်မတီဖွဲ့ဖို့က ဗဟိုအလုပ်အမှုဆောင်တွေဆုံးဖြတ်ပေးမှရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဗဟိုက ညီမလေးလည်း သူ့အဖေဝန်ကြီးချုပ်နဲ့အလုပ်အမှုဆောင်တွေကို အသည်းအသန်ဆက်သွယ်ရှာပါတယ်။ကျတော်ကလည်း အမြန်အဖြေရမှဖြစ်မှာမို့ သူ့ကိုဖိအားပေးရတယ်။ ရအောင်ဆက်သွယ်ဖို့။
အစပိုင်းမှာ မှတ်ချက်အမျိုးမျိုးတွေနဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်မချနိုင်ကြဘူး။ ကြားထဲက ညီမခင်မျှာလည်း ငိုလိုက်ယိုလိုက် ကျတော်ကလည်းဖိတွန်းလိုက်နဲ့ ကျတော်တို့ကားလည်း ဖုန်းထဲက ထွက်ကျလာတဲ့ သူ့ငိုသံနဲ့ တော်တော် ရွှဲစိုနေပါပြီ။
မိုင်တိုင် ၆၃ မှာ ကားရပ်ပြီး အပေါ့သွားတဲ့အချိန် မှာ ညီမဆီက signal မတ်ဆေ့ခ်ျဝင်လာတယ်။ အစ်ကိုရေ အစ်ကိုရေ သဘောတူပြီ သဘောတူပြီး မြန်မြန်လုပ်ပါတော့ မြန်မြန်လုပ်ပါတော့ လို့ လည်း ဖုန်းဆက်ပြီး ပြောလာပါတယ်။
ဒီတိုင်းသဘောတူလို့မရဘူး သဘောတူကြောင်းလက်မှတ်ထိုးပြီး ပို့ပေးမှဖြစ်မယ် အဲဒါမှအစ်ကိုတို့ ကိုယ်စားလှယ်တွေကယုံမှာ အစ်ကိုတို့က လွှတ်တော်ခေါ်ဖို့ပြောရင် ကိုယ်စားလှယ်တွေက ဘယ်ယုံမှာလည်း လက်မှတ်လေးရအောင်တောင်း ဦးနော်လို့ ချော့ပြောရသေးတယ်။ငိုမှာစိုးလို့( ခုတော့သူလည်း ထောင်ကျနေပါပြီ)
တစ်အောင့်နေတော့" လွှတ်တော်ကိုယ်စားပြုကော်မတီ ဖွဲ့စည်းဖို့ သဘောတူပါသည် ဆိုတဲ့ စာတစ်စောင် လတ်မှတ်တစ်ခုနဲ့ ရောက်လာခဲ့ပါတယ်"
ဒီစာဟာ လွှတ်တော်ကိုယ်စားပြုကော်မတီ(CRPH) ကို ပြည့်သူ့နွေဦးတော်လှန်ရေးမှာ ပြည်သူနဲ့အတူ တိုက်ပွဲဝင်ဖို့ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်‌တော်လှန် ရေးအဖွဲ့များနှင့်အတူ ဖက်ဒရယ်ဒီမိုကရေစီပန်းတိုင်ရောက်အောင်တိုက်ပွဲဝင်ဖို့ သန္ဓတည်မွေးဖွားပေးလိုက်တဲ့ စာတစ်စောင်အဖြစ် မှတ်တမ်းဝင်သွားခဲ့ပါပြီ။
ကျနော် စာရရချင်း ခရီးမဆက်သေးပဲ မဇင်မာဆီသွားပြီး အစ်မကိုပြောပါတယ်။အစ်မလည်း ချက်ချင်း လွှတ်တော် ခေါ်နိုင်ဖို့ ချိတ်ဆက်ပြင်မှရမယ် ပြောပြီး ဟိုလူချိတ် ဒီလူချိတ်ပြော ကားပေါ်မှာပဲအလုပ်လုပ်ရတော့မှာပဲပြောပြီး ကျတော်တို့ရန်ကုန်ကို ခရီးဆက်ကြပါတယ်။
အဝေးပြေးလမ်းဆုံရောက်တော့ ကျတော်တို့ကို လုံခြုံတဲ့နေရာကို ခေါ်သွားမယ့် ကားနှစ်စီးရောက်နေကြပါပြီ။သူတို့ခေါ်သွားတဲ့ ရန်ကုန်မြို့ အဝင်မှာရှိတဲ့ ခြံကြီးထဲက‌ေနပဲ အွန်လိုင်းကလွှတ်တော်ခေါ်နိုင်ဖို့ပြင်ဆင်ကြရပါတယ်။
အရင်ဆုံးလုပ်ရတာက CRPH ထဲမှာ ဘယ်သူတွေပါသင့်သလည်း စဉ်းစားရတာပါပဲ။လူကြီးတွေလှမ်းပြောတော့ ခင်ဗျားတို့ သင့်တော်မယ် ထင်တဲ့သူတွေကို တာဝန်ပေးပြီးသာ လုပ်ကြပါလို့ အဖြေရပါတယ်။
ယုံကြည်လို့ခိုင်းတာပဲလို့ခံယူပြီး မဇင်မာ ကျနော် မဖြူ ကိုထွန်းမြင့်တို့ တိုင်ပင်ကြရပါတယ်။လွှတ်တော်ငါးနှစ်သတ်တမ်းမှာ ဖြတ်သန်းမှုတွေအရ တာဝန်ယူနိုင်တဲ့ကိုယ်စားလှယ်တွေက အများကြီးဖြစ်နေပါတယ်။
ကျတော်တို့ ဆက်သွယ်ပြီးသဘောထားမေးတော့ နှစ်ယောက်လောက်ကတော့ လုံခြုံရေးအခြေအနေမကောင်းသေးလို့ငြင်းတာကလွဲရင် ကျန်တဲ့ ကိုယ်စားလှယ်များက တာဝန်ပေးလို့ကတော့ လုပ်ပြီးသား ဆိုတာတွေ ချည်းပဲမို့ လူစားရင်း တည်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။(ခုတော့ ၎င်းတို့သည်ကား သေဒဏ်ကျမယ့်အမှုတွေနဲ့ အိမ်တွေလည်း အသိမ်းခံကြရနဲ့ ဒါပေမယ့် ပန်းပန်လျက်ပါပဲ)
တစ်ညလုံး မနက်ဖြန်အတွက် ပြင်ဆင်ကြရင်း ဖေဖော်ဝါရီလ ၄ ရက်နေဟာ ကျတော်တို့ အားလုံးအတွက် ညဆိုတာမရှိခဲ့ပါဘူး။ ကျနော်တို့စိတ်ပူတာက ကိုယ်စားလှယ်တွေ အစုံတက်မှတက်ကြပါမလား ထက်ဝတ်မကျော်ရင် အထမမြောက်နိုင်မှာကို အတော်စိုးရိမ်နေမိပါတယ်။
ဖေဖော်ဝါရီလ ၅ ရက်နေ့ လွှတ်တော်ကျင်းပတော့ ကိုယ်စားလှယ်(၃၉၀) ‌ေယာက်လောက်တက်ရောက်ပြီး အားလုံးထောက်ခံခဲ့ကြတဲ့အတွက် ပြည်ထောင်စုလွှတ်တော်ကိုယ်စားပြုကော်မတီ (CRPH) အတည်ပြုဖွဲ့စည်းနိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်အားလုံးလည်း အနာဂါတ်အတွက်အားအင်တွေ အပြည့်နဲ့ပေါ့။
ရန်ကုန်အဝင် ခြံကြီးထဲမှာ တစ်ညလုံးအတူ အလုပ်လုပ်ခဲ့ကြသူတွေကတော့ မဇင်မာ ဒေါတ်တာဝေဖြိုးအောင် ဝေမာလွင် ဝင်းကို ကျ‌ေနာ် နှင့် နေရာစီစဉ်ပေးကြတဲ့ မိတ်ဆွေတစ်ချို့ ဖြစ်ပါတယ်။
ညဘက်ရောက်တော့ ရန်ကုန်ကို ဝင်ခဲ့ကြတယ်။နောက်နေ့မှာ မဇင်မာအစီအစဉ်နဲ့ သံရုံးတစ်ခုက သံအမတ်နဲ့ တွေ့ဖို့ရှိကြတယ်။ ညဘတ်အိပ်ဖို့ လုံခြုံရေးအတွက်အတော်စဉ်းစားရတယ်။
ရန်ကုန်မြို့ထဲ ကားပတ်မောင်းရင်း အိပ်ဖို့နေရာရှာကြတယ်။ အိမ်တစ်အိမ်မြို့လယ်ခေါင်မှာ ရလို့ ဝင်နေကြထမင်းစားကြပါတယ်။အိပ်ခါနီးကြတော့ စိတ်ကမလုံကြပါဘူး။
ဒါနဲ့ အဲဒီအိမ်ကထွက်လာကြပြီး ကားပတ်မောင်းကြရပြန်ပါတယ်။နောက်ဆုံး မဇင်မာကို ကိုကင်းက စိတ်ချရတဲ့တစ်နေရာကို ခေါ်သွား ဘယ်နေရာဆိုတာ ကျနော့ကိုလည်း မပြောကြနဲ့တော့ဆိုပြီး အဲဒီညလမ်းခွဲခဲ့ကြပါတယ်။
ကျနော် ဒေါတ်ဖြိုး ဝင်းကိုတို့ သုံးယောက်ကတော့ ကြံရာမရ တဲ့အဆုံး ဝိတိုရိယဆေးရုံ ကားပါကင်မှာ ကားထိုးပြီး အိပ်လိုက်ကြပါတယ်။တစ်လှည့်စီ ကင်းစောင့်ရင်း ကြက်အိပ်ကြက်နိုးနဲ့မိုးလင်းရပါတော့တယ်။
နောက်နေ့မနက်မှာ သံအမတ်အိမ်မှာ တစ်နာရီလောက် စကားပြောဖြစ်ကြတယ်။သံအမတ်ဇနီးက မဇင်မာကိုဖတ်ပြီးငိုရင်း " ထောင်ကျတာ တစ်ခါဆိုလုံလောက်ပါပြီ မင်းတို့ဆုံးဖြတ်တာမှန်တယ် အပြင်ကလုပ်ရမှာတွေရှိတယ်လေ" လို့ ပြောရှာတယ်။မဇင်မာထောင်သက်က ၁၁ နှစ် ကျနော့်ထက် ထောင်နေသားရှည်ခဲ့တဲ့သူ။
သံအမတ် အိမ်ကထွက်လာ တော့ လမ်းတစ်လျောက် လူငယ်တွေ လက်သုံးချောင်း ထောင်ပြီး ဟိုတစ်စု ဒီတစ်စုကြွေးကြော်နေကြပြီ။
ကျတော်တို့လည်း ကားပေါ်ကနေ လက်သုံချောင်းထောင်ပြီး သူတို့နဲ့ လိုက်အော်ကြရင်း ကျနော်တို့ ကားလေးဟာ ရန်ကုန်ကို နုတ်ဆက်ပြီး ကျတော်တို့ လုပ်ရမယ့် အလုပ်တွေအတွက် ကျနော်တို့ တစ်ခါမှ မရောက်ဘူးတဲ့နေရာသစ်ဆီ ဦးတည်ထွက်ခွာလာခဲ့ပါတယ်။လူပေါင်းမှာတဲ့ လူငယ်လေး တစ်ချို့ ကျတော်တို့နဲ့ ပါလာခဲ့ကြပြီ။
မျိုးဆက် ပေါင်းစုံရဲ နွေးဦးတော်လှန်ရေး ကြွေးကြော်သံတွေနဲ့ စတင်သိမ်းပိုက်ခံထားရတဲ့ ရန်ကုန်ဟာ ကျတော်တို့ ‌နောက်မှာ ကျန်နေခဲ့ပါပြီ။
လက်သုံးချောင်းထောင်ပြီး ဆိုင်းဘုတ်တွေကို မြောက်ကြွေးကြော်နေကြတဲ့ လူငယ်တွေရဲ့ ပုံရိပ်တွေက ကျနော့် အမြင်အာရုံထဲမှာ တစ်ရိပ်ရိပ် ဖြတ်သန်းနေပါတော့တယ်။
အမြန်လမ်းရဲ လမ်းဘေးတစ်နေရာမှာ ကျနော်တို့ မဇင်မာတို့ကို ခေါ်ဆောင်ဖို့ တိုင်းရင်သားလက်နက်ကိုင် တော်လှန်ရေးအဖွဲ့အစည်းက ကားနှစ်စီး စောင့်နေကြလေပြီ။
မကြာခင် စောရှားဖှောင်အွား နဲ့ တွေ့လိမ့်မယ် လို့ ယုံကြည်နေပါတယ်။
တော်လှန်ရေးသစ္စာဖြင့်
လွင်ကိုလတ်
(ဒီနေ့ဟာ CRPH တစ်နှစ်ပြည်တဲ့နေ့ဖြစ်ပါတယ် ။ကျတော်တို့ လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်များဟာ ပြည်သူနဲ့အတူ ကိုယ်စားလှယ်ကဏ္ဍတင်မကပဲ တော်လှန်ရေးလိုအပ်ချက်ရှိတဲ့နေရာမှန်သမျ နည်းမျိုးစုံပူးပေါင်းရင်း ဖက်ဒရယ်ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံသစ်တည်ထောင်နိုင်သည်ထိ တိုင်းရင်းသားပြည်သူအားလုံးနဲ့အတူ ဆက်လက်တိုက်ပွဲဝင်နေမည်ဖြစ်ပါသည်။)


Thursday, August 19, 2021

ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးထဲက 'ဂ်င္း' - အပိုင္း (၁)


"ဗမာေတြလည္း တစ္ေန႔လုပ္မွ တစ္ရက္စားရတာ၊ ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒဆိုတာ မရွိဘူး၊ စစ္အာဏာရွင္နဲ႔ ဗမာလူမ်ိဳးကို ခြဲျမင္ပါ" ဆိုတဲ့ ဂ်င္းက စစ္ေကာင္စီတစ္သက္လုံး ရိုက္သြင္းခဲ့တဲ့ နိုင္ငံေရးဂ်င္းပါ။

စစ္ေကာင္စီက ဒီဂ်င္းကို ဗမာလူထုၾကားထဲ ရိုက္သြင္းခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီဂ်င္းစားမိတဲ့ ဗမာတိုင္းရင္းသားေတြက ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒဆိုတာ လုံးဝ မရွိဘူးလို႔ ခံယူတယ္။ 

ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ က်န္တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ေတာ္လွန္ေရးကို တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရးအတြက္ ေတာ္လွန္တယ္လို႔ မျမင္ေတာ့ဘူး။ 

ဘယ္လိုျမင္သြားလဲဆိုေတာ့ "ငါတို႔ဗမာေတြလည္း ဘာထူးၿပီးရတာမွမဟုတ္တာ။ တိုင္းရင္းသားေတြက အခြင့္အေရးပိုလိုခ်င္တာ၊ ပညာမတတ္လို႔ တိုင္းျပည္ပ်က္ေအာင္လုပ္ေနတာ၊ ေသာင္းက်န္းေနတာ" လို႔ျမင္သြားေရာ။ 

ဆိုေတာ့ ဒီနိုင္ငံေရး 'ဂ်င္း' ကိုၾကည့္ရင္ "ဗမာလူမ်ိဳးႀကီး" ဆိုတာနဲ႔ "ဝါဒ" ဆိုတာကို ခြဲျမင္ဖို႔လိုမယ္။ 

"ဝါဒ" ဆိုတာက "ဒီမိုကေရစီဝါဒ" "ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ" အစရွိတဲ့ အေတြးအေခၚနဲ႔ မူဝါဒလိုဟာမ်ိဳးကိုေျပာခ်င္တာပါ။ "ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ" ဆိုတာက ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးစိုးေရးဝါဒလို႔ အဓိပၸာယ္ဖြင့္လို႔ရမယ္ထင္ပါတယ္ (မိမိအျမင္သာ)။

ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒနဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ အရွိတရား

ဗမာတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ႀကီးစိုးလိုတဲ့ စိတ္အခံေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဘာသာစကားနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ၊ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းကို ေက်ာင္းေတြမွာ သင္ၾကားခြင့္မရခဲ့ဘူး။ တိုင္းရင္းသား ဘာသာ စကားေတြကို ႐ုံးသုံးဘာသာစကားအျဖစ္ အသုံးျပဳခြင့္မရဘူး။ 

ဥပမာေပးရရင္ အိႏၵိယမွာ နိုင္ငံအဆင့္ ႐ုံးသုံးဘာသာစကားကို ဟိႏၵီးနဲ႔ အဂၤလိပ္ဘာသာကို သုံးတယ္။ တရား႐ုံးခ်ဳပ္က အဂၤလိပ္ဘာသာစကားပဲသုံးတယ္။ ျပည္နယ္ေတြမွာေတာ့ အိႏၵိယအေျခခံဥပေဒမွာ တရားဝင္သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဘာသာစကား ၂၂ မ်ိဳးထဲက ႀကိဳက္တာကို ႐ုံးသုံးအေနနဲ႔ သုံးခြင့္ရွိတယ္။ တျခား ဖက္ဒရယ္နိုင္ငံေတြမွာလည္း အလားတူပါပဲ။ 

ျမန္မာနိုင္ငံမွာေတာ့ ဗမာကလြဲရင္ က်န္ဘယ္တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဘာသာစကားကိုမွ ႐ုံးသုံးဘာသာစကားအျဖစ္ အသုံးျပဳခြင့္မေပးထားဘူး။ 

တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ အထြတ္အျမတ္ထားတဲ့ေနရာေတြကို အတင္းအၾကပ္ဖ်က္ဆီးတာနဲ႔ ဗမာမႈျပဳတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့တယ္။ ပူတာအိုရဲ့ ေက်ာက္နဂါးကို ေစတီတည္ပစ္တာ၊ ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြရဲ့ ေဟာ္နန္းေတြကို ဗုံးခြဲဖ်က္ဆီးပစ္တာေတြဟာ သိပ္မၾကာေသးတဲ့ ႏွစ္ေတြမွာပဲ လုပ္ပစ္ခဲ့တာ။ ခရစ္ယာန္ဘာသာေရး အေဆာက္အအုံ ေတြကို ျပည္သူပိုင္သိမ္းၿပီး ေစတီေဆာက္ပစ္တာေတြ ခ်င္းနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ေတြမွာ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့တယ္။ 

အစိုးရဌာနေတြမွာ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္တဲ့ ဗမာမဟုတ္ရင္ ရာထူးမတိုးေပးတာေတြလုပ္ခဲ့တယ္။ ေရွ႕မွီေနာက္မွီေတြရဲ့ အဆိုအရ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္း ပိုဆိုးခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ရာထူးတိုးခ်င္ရင္ ရွမ္းဆိုတာကို ဗမာလို႔ေျပာင္း။ ရွမ္းနာမည္ျဖစ္ေနရင္ ဗမာနာမည္ေျပာင္း အစရွိသျဖင့္ ဗမာ၊ ဗုဒၶ မဟုတ္ရင္ ဒုတိယအတန္းအစားနိုင္ငံသား (second class citizen) လိုမ်ိဳး လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ 

၁၉၄၇ ပင္လုံမွာ 'ကခ်င္တစ္က်ပ္၊ ဗမာတစ္က်ပ္' လို႔ ဗမာတိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြက သေဘာတူခဲ့ေပမယ့္ အစိုးရအဆက္ဆက္ ျပည္သူ႔ဘ႑ာခြဲေဝခ်ထားတာကို ၾကည့္ရင္ ျပည္နယ္ ၇ ခု၊ တိုင္း ၇ ခုခြဲၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြ တစ္က်ပ္စီနဲ႔ ဗမာတိုင္းရင္းသားေတြအမ်ားစုေနတဲ့ တိုင္း ၇ တိုင္းကို ဘ႑ာေငြအတူတူခြဲေပးရတဲ့အတြက္ ဗမာ ၇ က်ပ္ဆိုတာမ်ိဳးအေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တယ္။ 

အစိုးရဘ႑ာေငြနဲ႔ စီမံကိန္းခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ထားတာေတြကို ၾကည့္ရင္ ကယားကထြက္တဲ့လၽွပ္စစ္မီးနဲ႔ ရန္ကုန္မီးလင္းတယ္၊ ရခိုင္ကထြက္တဲ့ ဓာတ္ေငြ႕ကို ျပည္ပေရာင္းၿပီး ရခိုင္ျပည္သူေတြက ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနတယ္၊ ကခ်င္ကထြက္တဲ့ေက်ာက္စိမ္းကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ၿပီး ကခ်င္တစ္သိန္းေက်ာ္ စစ္ေရွာင္ျဖစ္ေအာင္ တိုက္ပြဲဆင္တယ္။ 

ျပည္နယ္ေတြက သယံဇာတေတြကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ေရာင္းစားၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြ မြဲခဲ့တာ တကယ္ျဖစ္ေနဆဲ အရွိတရား။ ကခ်င္ကထြက္တဲ့ ေက်ာက္စိမ္းကို ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း တရားဝင္သယ္ယူခြင့္မေပးဘူး၊ တရားဝင္ေရာင္းခ်ခြင့္မေပးဘူး။ 

အဆင့္ျမင့္ေက်ာက္စိမ္း (အဖိုးတန္တဲ့ A အဆင့္ ေက်ာက္စိမ္း) ေတြကို တရားဝင္ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားနိုင္တဲ့ ေဈးကြက္ (ေက်ာက္ဝိုင္း) ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ တရားဝင္ဖြင့္ခြင့္မရဘူး။ 

ေခတ္အဆက္ဆက္ အစိုးရက အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ ဆည္ေျမာင္းစီမံကိန္းေတြ၊ လၽွပ္စစ္ဓာတ္အားလိုင္း စီမံကိန္းေတြကို ၾကည့္ရင္ ဗမာေတြေနတဲ့ အလယ္ပိုင္းမွာ အမ်ားစုပဲ။ NLD လက္ထက္က ေနေရာင္ျခည္စြမ္းအင္သုံးလၽွပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္တဲ့ စက္႐ုံတည္ေဆာက္ဖို႔ စီမံကိန္းေနရာေရြးထားတာေတြကို ၾကည့္ရင္ သိပ္သိသာပါတယ္။

"အဲတာ စစ္အာဏာရွင္ေတြလုပ္တာ၊ ငါတို႔သာမန္ျပည္သူေတြနဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ ငါတို႔ဗမာေတြလည္း ကိုယ္လုပ္မွကိုယ္စားရတာ" လို႔ေျပာရင္ ဒီလိုေလးစဥ္းစားေစခ်င္တယ္။

ဗမာတိုင္းရင္းသားေတြဟာ အသက္ ၅ ႏွစ္ျပည့္လို႔ ေက်ာင္းတက္ရင္ ကိုယ္တစ္ခါမွ မေျပာဖူးတဲ့ တိုင္းရင္းသားဘာသာစကားနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ဖို႔မလိုဘူး။ 

ဗမာတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဘာသာစကားနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈကို တိုးတက္ေအာင္ မလုပ္နိုင္ဖို႔ ပိတ္ပင္ခံရတာေတြ မရွိဘူး။

ဗမာျဖစ္တဲ့သူဟာ အစိုးရဝန္ထမ္းျဖစ္လာရင္ ရာထူးတိုးဖို႔အတြက္ ကိုယ့္နာမည္နဲ႔ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာေျပာင္းဖို႔ မလိုဘူး။ 

ဗမာျဖစ္တဲ့အတြက္ လြတ္လပ္ေရးရကတည္းကေန ၂၀၂၁ ဇန္နဝါရီလကုန္တဲ့အထိ စစ္ေဘးေရွာင္ဖို႔ မလိုခဲ့ဘူး (ဗမာေတြ စစ္ေရွာင္ျဖစ္တာ ေဖေဖာ္ဝါရီမွာ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္းမွလို႔နားလည္တယ္၊ အဲ့မတိုင္ခင္ ရွိရင္ေတာင္ အနည္းအက်ဥ္းပဲရွိမွာပါ)

ဗမာျဖစ္တဲ့အတြက္ ရြာလုံးကၽြတ္အစုလိုက္အျပဳံလိုက္ သတ္ျဖတ္တာခံရဖို႔ စိုးရိမ္စရာမလိုခဲ့ဘူး။ 

ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြရဲ့ ေစတီေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကို ဖ်က္ဆီးၿပီး ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းေတြ၊ အစၥလာမ္ဗလီေတြ အတင္းအဓမၼေဆာက္တာမ်ိဳးေတြ မၾကဳံရဘူး။

တိုင္းရင္းသားေဒသကထြက္တဲ့ လၽွပ္စစ္မီးေတြ၊ သယံဇာတေတြနဲ႔ ဗမာတိုင္းရင္းသားေတြေနတဲ့ ေနရာမွာ မီးလင္းေနတာ၊ လမ္းေတြနဲ႔ တျခားအေျခခံအေဆာက္အအုံေတြ တိုးတက္လာတာကို သတိရေစခ်င္တယ္။

တိုင္းရင္းသားေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာပါ

ေနာက္တစ္မ်ိဳးစဥ္းစားေစခ်င္တာက ဗမာမဟုတ္တဲ့ က်န္တိုင္းရင္းသားေတြအားလုံးက ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒရွိပါတယ္လို႔ ေျပာေနတာက ဗမာေတြကို မုန္းလို႔မဟုတ္ဘူး။ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ တန္းတူညီမၽွမႈမရွိတာေတြ၊ ဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ နိုင္ထက္စီးနင္းမႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သတိရေပးပါ။ ကိုယ္ခ်င္းစာေပးပါ။ 

"ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ" မရွိဘူးလို႔ ျငင္းေနတာက တိုင္းရင္းသားေတြ ေခတ္အဆက္ဆက္ၾကဳံခဲ့ရတဲ့ ဖိႏွိပ္မႈကို ကိုယ္ခ်င္းမစာတဲ့အျပင္ စစ္ေကာင္စီနဲ႔ အလိုတူအလိုပါ ျဖစ္တာနဲ႔ တူပါတယ္။ 

စစ္ေကာင္စီက ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒမရွိဘူးလို႔ ယုံေစခ်င္တယ္။ KIO/KIA ဥကၠဌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအင္ဘန္လက သူ႔မိန႔္ခြန္းမွာ "ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒကိုင္စြဲထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ကို အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းသြားမယ္" လို႔ေျပာခဲ့တယ္။

ျပည္သူအားလုံးတိုက္ေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ဟာ ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒကို ကိုင္စြဲထားတယ္လို႔ KIO/KIA ဥကၠဌ ေျပာခဲ့တာပါ။ စစ္အာဏာရွင္ဟာ ‘ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒမရွိဘူး။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြဟာ အခြင့္အေရးပိုယူခ်င္လို႔ ေသာင္းက်န္ေနတာ’ လို႔ ဗမာလူထုကို ယုံေစခ်င္ေနတယ္။ 

ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒမရွိဘူးလို႔ ဗမာလူထုက ယုံၾကည္မွ စစ္ေကာင္စီက တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕ေတြကို စစ္တိုက္လို႔ရမယ္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြကို ဖိႏွိပ္လို႔ရမယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြကို ဖိႏွိပ္တိုက္ခိုက္ေနမွပဲ သူ (စစ္ေကာင္စီ) ဟာ ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးမွာ သူမရွိရင္ မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့အေတြးအေခၚေတြ ရိုက္သြင္းလို႔ရမယ္။ ('တပ္မေတာ္မရွိရင္ ဘာျဖစ္သြားမယ္ထင္လဲ' ဆိုၿပီး သူတို႔ေျပာတတ္တယ္မဟုတ္လား)

ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးဝါဒမရွိဘူး၊ အရင္ကတည္းက အားလုံးတန္းတူပဲလို႔ ယုံၾကည္ေနေသးတယ္ဆိုရင္ စစ္အာဏာရွင္ရဲ့ ဂ်င္းကို ေကာင္းေကာင္း စားမိေနၿပီဆိုတာ သတိရေစခ်င္တယ္။

စစ္အာဏာရွင္အျမစ္ျပတ္ဖို႔ တိုင္းရင္းသားျပည္သူအားလုံး စည္းလုံးဖို႔လိုတယ္။ စည္းလုံးညီညြတ္ဖို႔ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ခံစားခ်က္ကို အသိအမွတ္ျပဳ နားလည္ေပးဖို႔လိုတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္အျမစ္ျပတ္နိုင္ဖို႔ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒအားလုံး အျမစ္ျပတ္ဖို႔လိုပါတယ္။

လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒအျမစ္မျပတ္ေသးသေရြ႕ေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာ တစ္နည္းတစ္ဖုံျပန္ေပၚလာဦးမွာပါပဲ။

အေရးေတာ္ပုံေအာင္ရမည္။

အာဏာရွင္စနစ္အျမစ္ျပတ္ရမည္။

လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ မုခ်က်ဆုံးရမည္။

ေနာက္ထပ္ ဆက္ေရးမယ့္ 'ဂ်င္း' အေၾကာင္းကေတာ့ 'တိုင္းရင္းသားေတြ ပညာမတတ္လို႔ လက္နက္ကိုင္ေနၾကတာ' ဆိုတဲ့ 'ဂ်င္း' ျဖစ္ပါတယ္။

Tuesday, August 10, 2021

ပေ ၅၀ ကျော်အမြင့်ကိုပဲရွေးခဲ့ကြတယ်..


ဒူးထောက်လိုက်ရင် မြင့်လှ ၂ပေ ပေါ့..

ဒါပေမယ့် ပေ ၅၀ ကျော်အမြင့်ကိုပဲရွေးခဲ့ကြတယ်..
ဘလာဘလာဘလာအတွက်
ငါ၏အသက်ကိုစွန့်ပါမယ်လို့
ယောင်လို့တောင်တစ်ခါမှ မအော်ဖူးခဲ့ကြသူတွေက
မနက်တိုင်းဆူညံသံဖြစ်ရုံ
ဘလစ်ဘလစ်ဘလစ်နဲ့
အော်ခဲ့ကြတဲ့အရိုးမဲ့လျှာတွေကို
ပါးဖြတ်ရိုက်ပြီး သင်ပြခဲ့တဲ့ အရှက်တရား..
လက်ချင်းချိတ်ပြီး မကြောက်နဲ့လို့ အားပေးခဲ့ကြသလား..
အကြည့်တစ်ချက်နဲ့ ယုံကြည်မှုတွေစီးဆင်းခဲ့ကြသလား..
ခေါင်းတဆတ်အငြှိမ့်မှာ တိုင်ပင်မခေါ်ပဲ ရဲရင့်ခဲ့ကြသလား..
တဒိတ်ဒိတ် နှလုံးခုန်နေတယ်..
ငါလဲကြောက်တယ်..
ငါရောပဲ..
သိပ်ကြောက်တယ်..
အမြင့်ကြီးပဲနော်..
ဒါပေမယ့်
၀မ်း..
တူး..
သရီး..
မြေကြီးက မာတယ်..
ငါတို့က ပိုမာမှာပါ လို့ ယုံကြည်ခဲ့ကြသူတွေ..
အစွန်အဖျားတစ်နေရာမှာ ရပ်ဖူးသူတိုင်းသိတဲ့
အကြောက်တရားကို သူတို့ရှိသမျှအားလေးတွေနဲ့
ချေ ဖျက် ပြ သ ခဲ့ ကြပြီးပြီ
အောက်ကိုခုန်ချပြီး
အမြင့်ကိုခုန်တက်သွားကြသူတွေ..
အောက်ကိုခုန်ချပြီ..
အမြင့်ဆုံးကို ခုန်တက်သွားခဲ့ကြတဲ့
သူ တို့ လို ကြယ် တွေ..
Videos