••••••••••••••••••••
(၄)
စီလီယာ ၏ ေငြမ်ားႏွင့္ အန္နက္စတုိက ပရာနာ ျမစ္ကမ္းတေလ်ာက္ရွိ ေတာၾကီးထဲတြင္ ဧက ၅၀၀ ခန္႕ အက်ယ္အ၀န္း ရွိေသာ ေျမကုိ ၀ယ္ယူလုိက္သည္။ ထုိေနရာတြင္ ရွိေသာ ေတာင္ကမ္းပါး ျပတ္တခုေပၚမွ လွမ္းၾကည့္မည္ဆုိက ပါရာေဂြး ကမ္းေျခတေလ်ာက္ရွိ စိမ္းလန္းေသာ သစ္ေတာၾကီးမ်ား ႏွင့္ ေကာ္ဖီ အေရာင္ ထေနေသာ ေရ မ်ား ကုိ ေတြ႕ႏူိင္ေပသည္။ သူတုိ႕ေနဖုိ႕ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း ႏွင့္ ေျခတံရွည္ သစ္သားအိမ္တလုံး ပါ ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္။ ျဗဴႏူိေအရီးစ္ တြင္ သက္ေတာင့္သက္သာ ေနခဲ့ရေသာ ဘ၀ႏွင့္ကား အပုံၾကီး ျခားနားလ်က္ ရွိေနေပသည္။ သုိ႕ေသာ္ အန္နက္စတုိ အဖုိ႕ကား ဒါေတြကုိ မစဥ္းစားအားပဲ အေက်နပ္ၾကီး ေက်နပ္ေနမိသည္။ သူ႕တြင္ ရွိေသာ စြန္႕စား လုပ္ကုိင္လုိ႕သည့္ စိတ္ဓါတ္ျဖင့္ သူ႕ပါတ္ပါတ္လည္တြင္ ရွိေသာ ေတာနက္ၾကီးထဲတြင္ ရွိေနမည့္ သူ႕ကံၾကမၼာကုိ ေျပာင္းလဲေပးႏူိင္မည့္ အနာဂါတ္ ကုိ ျမင္လာေန၍ လည္း ျဖစ္သည္။
အခုလုိ ေျမယာ အသစ္မ်ား ရဲရဲရင့္ရင့္ တူးေဖၚလုပ္ကုိင္ျခင္းျဖင့္ မိသားစု အတြက္ ေငြအေျမာက္အျမား ျပန္ရွာေပးႏူိင္မည္ဟု ယုံၾကည္ထား၍လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏူိင္ေပသည္။ သူ႕စိတ္ထဲတြင္လည္း အဖုိးျဖစ္သူ၏ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားက ထင္ဟတ္ေနျပန္၍ အန္နက္စတုိအတြက္ မီဆီယြန္နက္စ္သည္ စြန္႕စား လုပ္ကုိင္ရာ ေနရာ အျဖစ္ ထင္ျမင္လာခဲ့သည္။ ၎ေဒသသည္ မဖြံ႕ျဖဳိး မတုိးတက္ေသာ အာဂ်င္တီနား ျပည္နယ္မ်ားထဲက တခုသာမက ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းလွသည့္ သားရဲတရိစၦာန္မ်ား။ ဆုိင္ကလုံး မုန္တုိင္းမ်ား အဆုံးအစမရွိ ရြာေနေသာ မုိး၊ ႏွင့္အတူ ပါလာတတ္ေသာ အပူပုိင္းေဒသရွိ ေရာဂါမ်ား ႏွင့္အတူ လုယက္မႈ ဓါးျပမႈမ်ား ထူေျပာရာ ေနရာလည္း ျဖစ္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ သူ၏ မွတ္တမ္းတြင္ ဒီေျမကုိ နင္းလုိက္ျပီ ဆုိကတည္းက မိမိ အသက္အႏၱရာယ္ လုံျခဳံေရးသည္ ေျခာက္လုံးျပဴး တလက္ ႏွင့္ ကုိင္းခုတ္ဓါးတေခ်ာင္း အေပၚ တည္မွီေနျပီ ဆုိသည္ကုိ သိလုိက္ရသည္ဟု အန္နက္စတုိ က ေရးသားထားခဲ့သည္။
သူတုိ႕ ဓါးမ ဦးခ်ရာ အရပ္ကား ျပဴတုိ ကာရာဂြာတုိင္း ဆုိေသာ အရပ္တြင္ ျဖစ္သည္။ ကာရာဂြာတုိင္း က ဂြာရာနီ ဘာသာ စကားျဖင့္ဆုိလ်င္ လွပေသာ အနီေရာင္ ပန္းတပြင့္ဟု အဓိပၸါယ္ ရေပသည္။ ထုိအရပ္တြင္ သစ္သားျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ဆိပ္ခံတံတား တခုရွိျပီး အနီးဆုံး ကုန္သြယ္ရာ စခန္းျဖစ္သည့္ ပုိဆာဒါ ဆိပ္ကမ္းမွဆုိလ်င္ ႏွစ္ရက္ခရီး ခန္႕ လာမွ ေရာက္ႏူိင္ေပသည္။ ခရီးသြားရာတြင္ သုံးသည့္ သေဘၤာက ၀ိတုိရိယ ေခတ္ က ႏူိင္းျမစ္ တေလ်ာက္ ျဗိတိသွ်မ်ား ကုိ သယ္ေဆာင္ေပးရာတြင္ သုံးသည့္ ယက္ဘီးတပ္ မီးသေဘၤာၾကီး ျဖစ္ျပီး အုိင္ဘဲယာ ဟု နာမည္ ေပးထားသည္။ သူတုိ႕ေနသည့္ ေနရာႏွင့္ ငါးမုိင္ခန္႕ အကြာတြင္ မြန္တီကာလုိ ဟု ေခၚေသာ လူေနအရပ္တခု ရွိျပီး ဂ်ာမန္ လူမ်ဳိးမ်ား ေနထုိင္ၾကသည္။ သုိ႕ေသာ္ ေဂြဗာယား တုိ႕ မိသားစု အဖုိ႕ က ခင္မင္ဘြယ္ေကာင္းေသာ ဘ၀တူ အိမ္နီနားခ်င္း တေယာက္ ရေနျပီ ျဖစ္သည္။ ထုိသူ၏ အမည္က ခ်ားလ္ ဘင္ဆန္ ျဖစ္ျပီး အျငိမ္းစား ျဗိတိသွ် မီးရထား လမ္း အင္ဂ်င္နီယာ တဦးျဖစ္သည္။ သူတုိ႕ဆီမွ ငါးမိနစ္ခန္႕ ေတာကုိ ျဖတ္ ေလ်ာက္သြားလ်င္ သူေနသည့္ ေနရာသုိ႕ ေရာက္ႏူိင္သည္။ ဘင္ဆန္က ငါးမွ်ား အလြန္၀ါသနာ ပါသူတဦး ျဖစ္သည္။ သူေနဖုိ႕ အိမ္ကုိလည္း ျမစ္နားတြင္ ကပ္ေဆာက္ထားျပီး အိမ္ထဲတြင္လည္း အဂၤလန္မွ မွာယူ တင္သြင္းထားေသာ ေရေလာင္းအိမ္သာ ကုိ တပ္ဆင္ထားျပန္သည္။
ေရာက္ကာစ လအနည္း မွာ ေတာ့ အန္နက္စတုိ တုိ႕ ဇနီးေမာင္ႏွံ အဖုိ႕ ေနရာေဒသ အသစ္တြင္ အေျခတက် ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနၾကရင္းက အခ်ိန္ရရင္ ရသလုိ အနီးအနား ေလွ်ာက္ၾကည့္ၾကကာ အခ်ိန္မ်ားကုိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျဖတ္သန္းႏူိင္ခဲ့ၾကသည္။ ဘင္ဆန္ ႏွင့္အတူ ငါးမွ်ားလုိက္ၾက၊ ေလွ စီး လုိက္ၾက၊ ျမင္းစီးလုိက္ၾက ျဖင့္ အခ်ိန္မ်ားက ကုန္မွန္း မသိ ကုန္ကာ တခါတရံတြင္ မြန္တီကာလုိဘက္သုိ႕ လားမ်ား ဆဲြသည့္ ရထားလုံးေလးျဖင့္ ေျခဆန္႕ခဲ့ၾကျပန္သည္။
သုိ႕ေသာ္ ေဂြဗာယား တုိ႕၏ ဟန္နီးမြန္း ကာလ က ၾကာၾကာေတာ့ မခံခဲ့ေပ။ လအနည္းငယ္အတြင္းမွာပင္ စီလီယာ၏ ကုိယ္၀န္ကား အေတာ္ကုိ ရင့္္လာေနျပီ ျဖစ္သျဖင့္ သက္ေတာင့္သက္သာ ႏွင့္ စိတ္ခ်လက္ခ် ေမြးႏူိင္မည့္ ေခတ္မွီ လူ႕အဖဲြ႕အစည္း ရွိရာ အရပ္သုိ႕ ျပန္ရန္ အခ်ိန္ က်လာခဲ့သည္။ ထုိ႕အတြက္ သူတုိ႕ ဇနီးေမာင္ႏွံ ျမစ္ေၾကာင္းအတုိင္း စုန္ဆင္းခဲ့ၾကျပီး လူဦးေရ သုံးသိန္းခန္႕ရွိေသာ ပရာနာ ျမစ္ ဆိပ္ကမ္း ျမဳိ႕ ျဖစ္ေသာ ရုိဆာရီယုိ သုိ႕ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ ထုိအရပ္မွာပင္ သူတုိ႕၏ သားရတနာ အန္နက္စတုိ ေဂြဗာယား ဒီ လာ ဆာနာ ကုိ ေမြးဖြားခဲ့ေပေတာ့သည္။ ေမြးစာရင္းကုိလည္း ရုိဆာရီယုိ ျမဳိ႕ရွိ မွတ္ပုံတင္ရုံးတြင္ အတု ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီး ထုိျမဳိ႕ ရွိ ဦးေလး၀မ္းကဲြ တေယာက္ႏွင့္ ဘရာဇီး လူမ်ဳိး တကၠဆီ ဒရုိင္ဘာ တဦးက သက္ေသ အျဖစ္ လက္မွတ္ထုိးခဲ့ၾကသည္။ အဆုိပါ ေမြးစာရင္းတြင္ ကေလးအား ဂၽၽြန္လ ၁၄ ရက္ေန႕ မနက္ ၃:၀၅ အခ်ိန္တြင္ အိမ္ အမွတ္ (၄၈၀) ကာေရ အန္ဒေရ ရီယုိစ္ လမ္းတြင္ရွိ မိဘမ်ား "ေနထုိင္ရာအိမ္" တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္ဟု ေဖၚျပထားခဲ့သည္။
အန္နက္စတီယုိ ဟု ခ်စ္စႏူိး ေခၚေသာ သားေလးအား ေမြးဖြားျပီးေသာ္လည္း စီလီယာ ေကာင္းစြာ ျပန္လည္ နလန္ထူ လာမည့္အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ရင္း ေဂြဗာယားတုိ႕က ရုိဆာရီယုိ ျမဳိ႕တြင္ပင္ ဆက္လက္ေနထုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ေမြးစာရင္းတြင္ ေပးထားသည့္ လိပ္စာကား သူတုိ႕ ငွားရမ္းေနထုိင္ရာ အိမ္ျဖစ္ျပီး ျမဳိ႕လယ္ေကာင္အနီးတြင္ ရွိသည္။ အိမ္က အိပ္ခန္း သုံးခန္း ပါရွိသည့္အျပင္ အေစခံမ်ား ေနဖုိ႕ တန္းလ်ားပါ ရွိသည္။ သုိ႕ေသာ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္ထက္ ပုိ၍ ၾကာရွည္စြာ ေနခဲ့ၾကရျပန္သည္။ ကေလးကား အဆုတ္အေအးမိ ေရာဂါ ျဖစ္ျပီး အသက္ရႈ ရာ ေလျပြန္ကုိ ထိခုိက္လာရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႕အတြက္ အန္နက္စတုိ ၏ မိခင္ အင္နာ အစၥဘဲလ္ လင့္ခ်္ ႏွင့္ ညီမ ျဖစ္သူ အစ္စီလီယာ တုိ႕ ကူညီရန္ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။
လွစိုးေ၀
(ပုံတြင္ ခ်ီ ေဂြဗာယား ကုိ ေမြးဖြားခဲ့ရာ ရုိဆာရီယုိ ျမဳိ႕ကေလးအား ၁၉၃၀ တြင္ ေတြ႕ရစဥ္)
No comments:
Post a Comment