ကမၻာ့ေျမပုံေပၚတြင္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံ ခံ့ညား ထည္ဝါစြာ ခုိင္ခုိင္မာမာ တည္ရွိႏုိင္ခဲ့ျခင္းသည္ ျပည္ေထာင္စု ဖြား တုိင္းရင္းသားအားလုံးက စည္းလုံးညီညြတ္မႈျဖင့္ အသက္ ေသြးေခြၽးမ်ားစြာ စေတးကာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္ ေန႔တြင္ လြတ္လပ္ေရးကုိ ျပန္လည္ရယူႏုိင္မႈေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ သည္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုဖြား တုိင္းရင္းသားအားလုံး သည္ လူမ်ဳိးဘာသာမခဲြျခားဘဲ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္း က ဘုိး၊ ေဘး၊ ဘီ၊ ဘင္ အဆက္ဆက္ စည္းစည္းလုံးလုံး ေပါင္းစည္းယွက္ႏႊယ္ ေနထုိင္ခဲ့ၾကသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးသည္ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ ဗမာ၊ မြန္၊ ရခုိင္၊ ရွမ္း အစရွိေသာ တုိင္းရင္းသားမ်ဳိးႏြယ္ေပါင္း ၁ဝဝ ေက်ာ္ျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းထားေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသားအားလုံးတုိ႔သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ နယ္နိမိတ္ အတြင္း အမုိးအကာတစ္ခုတည္းေအာက္ဝယ္ သမုိင္းအစဥ္ အဆက္ဥမကဲြ၊ သုိက္မပ်က္၊ တစ္အူထုံ႔ဆင္းညီရင္းေမာင္ႏွမ ကဲ့သုိ႔ လက္ခ်င္းဆက္၍ တုိင္းတစ္ပါးက်ဴးေက်ာ္မႈမွန္သမွ်ကုိ တဲြလက္ညီညီျဖင့္ တုိက္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာ-အဂၤလိပ္ စစ္ပဲြသုံးႀကိမ္စလုံးတြင္လည္းေကာင္း၊ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္း မႈတြင္ လည္းေကာင္း၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတြင္လည္း ေကာင္း၊ တုိင္းရင္းသားအားလုံး တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းတည္း တြန္းလွန္တုိက္ခုိက္ခဲ့ၾကသည္။
သမုိင္းဝင္ပင္လုံစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိႏုိင္ခဲ့ၿပီ
ထုိမွတစ္ဆင့္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ သမုိင္းဝင္ပင္လုံစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိႏုိင္ခဲ့သည္။ ပင္လုံညီလာခံကုိ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၃ ရက္မွ ၁၂ ရက္ေန႔အထိ က်င္းပ ခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ပထမဆုံး ေသာ အစည္းအေဝးအျဖစ္ ရွမ္းျပည္ေစာ္ဘြားမ်ားႏွင့္ ရွမ္း လူထုကုိယ္စားလွယ္မ်ား အစည္းအေဝးကုိလည္းေကာင္း၊ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ရွမ္းႏွင့္ ကခ်င္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ပူးေပါင္းအစည္းအေဝးကုိလည္းေကာင္း အသီးသီးက်င္းပခဲ့သည္။ ထုိအစည္းအေဝးမွ ျမန္မာျပည္မႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးကုိ ပုိ၍ လ်င္ျမန္စြာရရွိမည္ဟု ယုံၾကည္ၾကကာ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အတူတကြ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၆ ရက္ေန႔ညတြင္ ခ်င္း တုိင္းရင္းသားကုိယ္စားလွယ္မ်ား ေရာက္ရွိလာခဲ့သျဖင့္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ထပ္မံေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းၾကသည္။ ယင္း ကဲ့သုိ႔ ညိႇႏိႈင္းမႈေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မႏွင့္အတူ လြတ္လပ္ေရး ကုိရယူရန္ တုိင္းရင္းသားကုိယ္စားလွယ္မ်ားက လက္မွတ္ ေရးထုိး၍ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ခဲ့ၾကသည္။
ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိျခင္း
အထက္ေဖာ္ျပပါ ညိႇႏိႈင္းအစည္းအေဝးမ်ား မျပဳလုပ္မီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္အဖဲြ႕သည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂ ရက္တြင္ အဂၤလန္ႏုိင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ကာ ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္ကုိ ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့ၾကသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္အဖဲြ႕ သည္ အဂၤလန္ႏုိင္ငံ၌ နန္းရင္းဝန္အက္တလီႏွင့္ေတြ႕ဆုံကာ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္မွာပင္ ရွမ္းျပည္နယ္မွ ေစာ္ဘြားတခ်ဳိ႕က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ရွမ္းျပည္နယ္သူ ျပည္နယ္သားမ်ား၏ ကုိယ္စားလွယ္မဟုတ္ ေၾကာင္း ၿဗိတိသွ်အစုိးရထံသုိ႔ ေၾကးနန္း႐ိုက္ အေၾကာင္း ၾကားခဲ့သည္။ ယင္းကိစၥကုိ ၾကားသိလုိက္ရေသာ ရွမ္းျပည္ နယ္မွ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ဦးတင္ေအး၊ ဦးေဖခင္၊ ဦးထြန္းျမင့္ စသည္တုိ႔က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ရွမ္းျပည္နယ္ျပည္သူလူထု၏ စစ္မွန္ေသာကုိယ္စားလွယ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ခံေသာ ေၾကးနန္းတစ္ေစာင္ကုိ ခ်က္ခ်င္း အဂၤလန္ႏုိင္ငံသုိ႔ အေၾကာင္းၾကားလုိက္သည္။ ဤကဲ့သုိ႔ အခ်ိန္မီ ေၾကးနန္း႐ုိက္အေၾကာင္းၾကားေထာက္ခံခဲ့မႈေၾကာင့္ ေအာင္ဆန္း- အက္တလီစာခ်ဳပ္ကုိ ေအာင္ျမင္စြာခ်ဳပ္ဆုိႏုိင္ခဲ့သည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ တုိင္းျပည္ေရွ႕ေရးအတြက္
သမုိင္းဝင္မိန္႔ခြန္း
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ အဂၤလန္ႏုိင္ငံမွ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ရွမ္း၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္ေတာင္တန္း ေဒသမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ကာ တုိင္းရင္းသားစည္းလုံးညီညြတ္ ေရးေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထုိစဥ္မွာပင္ ပင္လုံညီလာခံသည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ စတင္က်င္းပခဲ့ၿပီး တုိင္းရင္း သားကုိယ္စားလွယ္မ်ားက လက္မွတ္ေရးထုိးခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကုိ အစည္းအေဝးဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူသည့္ ေတာင္ပုိင္းေစာ္ဘြားႀကီးစဝ္ခြန္ပန္းစိန္က အသံလႊင့္႐ုံသုိ႔ ေၾကး နန္း႐ုိက္၍ ေၾကညာေစခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၈ ရက္ေန႔ ညပုိင္းတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာအဖဲြ႕မ်ား ပင္လုံသုိ႔ ေရာက္ရွိၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္အတူ ပါဝင္လာၾကသူမ်ားမွာ ဦးေအာင္ဇံေဝ၊ ဗုိလ္ခင္ေမာင္ေလး၊ ဦးေဖခင္၊ ဗုိလ္ထြန္းလွတုိ႔ ျဖစ္သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔ နံနက္ပုိင္းတြင္ ကုိလုိနီဒုိမီနီယံဝန္ႀကီး မစၥတာ ေဘာ္တြန္ေလ၊ ဦးတင္ထြဋ္၊ ဘားနတ္လတ္ဒဝစ္ႏွင့္ ညႊန္ၾကားေရး ဝန္ ဂြၽန္စေလဒင္တုိ႔ ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သည္ ပင္လုံ၌ ျပည္မေတာင္တန္းမခဲြျခားဘဲ လြတ္လပ္ေရးကုိ တစ္စုတစ္စည္းတည္းရယူရန္ တုိင္းရင္းသားျပည္သူလူထုႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားစုစည္းကာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအမွဴးျပဳေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ ဝါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔ ေန႔လယ္အထိ ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ၾကၿပီး လြတ္လပ္ေရးကုိ အတူတကြရယူၾကရန္ ဆုံးျဖတ္ၾကသည္။ ထုိည တြင္ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား ပူးေပါင္းေရးအေျခ ခံသေဘာတူညီမႈအတြက္ အထိမ္းအမွတ္ ပင္လုံညစာစားပဲြကုိ က်င္းပခဲ့သည္။ ယင္းညစာ စားပဲြ၌ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ''တစ္တုိင္းျပည္လုံး ႀကီးပြားခ်င္လွ်င္ လူအား၊ ေငြအား၊ ပစၥည္း အားႏွင့္ စုေပါင္းၿပီး အင္တုိက္အားတုိက္လုပ္ႏုိင္မွ အက်ဳိးခံစား ခြင့္ရွိမွာပဲ။ ဗမာက တစ္မ်ဳိး၊ ကရင္ကတစ္ဖုံ၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းတုိ႔က တျခားအကဲြကဲြအျပားျပား လုပ္ေနၾကလွ်င္ အက်ဳိးရွိမွာမဟုတ္ ဘူး။ စုေပါင္းလုပ္ၾကမွသာ အက်ဳိးရွိႏုိင္မယ္။ လုပ္ၾကည့္မွလည္း အက်ဳိးရွိေၾကာင္း သိႏုိင္တယ္'' ဟူ၍ တုိင္းျပည္ေရွ႕ေရးအတြက္ အေလးအနက္ထား မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။ ယင္းကဲ့သုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏ မိန္႔မွာၾကားခ်က္သည္ သမုိင္းဝင္မိန္႔ခြန္းပင္ ျဖစ္သည္။
ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွသည္ ျပည္ေထာင္စုေန႔သုိ႔
ထုိ႔ေနာက္ ၁၉၄၇ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔ နံနက္ ၁ဝနာရီတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္္ဆန္းႏွင့္အတူ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားသည္ ခြင့္တူညီမွ် တစ္စည္းတစ္လံုးတည္း ေနထုိင္ၾကေတာ့မည္ဟူေသာ သႏိၷ႒ာန္ ျဖင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႀကီးကို လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့ၾကသည္။ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ႀကီးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္အတူ တိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ ၂၂ ဦး စုစုေပါင္း ၂၃ ဦး ေရးထုိးခဲ့သည္။ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ႀကီးသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ တိိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားက အေျမာ္အျမင္ ႀကီးမားစြာျဖင့္ အခက္ အခဲေပါင္းမ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္ရင္ဆုိင္ၿပီးခ်ဳပ္ဆုိခဲ့ေသာ စာခ်ဳပ္ႀကီးပင္ျဖစ္သည္။ နယ္ခ်ဲ႕တို႔က ေတာင္တန္း ေဒသမ်ားကို ခ်န္လွပ္ၿပီးမွ လြတ္လပ္ေရးေပးရန္အႀကံအစည္ကို တိုင္းရင္းသား အားလံုးက စည္းလံုးညီညြတ္စြာ ပင္လံုညီလာခံကုိ က်င္းပကာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႀကီးျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ဳိးႏြယ္ ေပါင္း ၁ဝဝ ေက်ာ္တုိ႔က အသီးတစ္ရာ အညႇာတစ္ခုပမာ စုစည္း ေနထုိင္လာသည့္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံဟူ၍ သက္ေသျပခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႀကီးကို ေအာင္ျမင္စြာခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ သည့္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔သည္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ အျဖစ္ ေပၚထြန္းလာခဲ့ရာ ယခုႏွစ္ ၂ဝ၁၈ခုႏွစ္တြင္ (၇၁) ႏွစ္ျပည့္ေျမာက္ ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ (၇၁) ႏွစ္က ရွမ္းျပည္နယ္ ပင္လံုၿမိဳ႕၌ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏ ခိုင္ၿမဲေသာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္၊ ထက္သန္ေသာမ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ နယ္ခ်ဲ႕ဟူသမွ် ဆန္႔က်င္ေရး၊ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး စိတ္ဓာတ္တုိ႔ကို ဤပင္လံုစာခ်ဳပ္ ႀကီးက အထင္အရွားသက္ေသျပခဲ့သည္။ ဤပင္လံုစာခ်ဳပ္ ႀကီးေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈရွိခဲ့ၿပီး လက္လႊတ္ ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရေသာ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာပင္ ျပန္လည္ရယူႏိုင္ခဲ့သည္။ နယ္ခ်ဲ႕ လက္ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၁ဝဝ ေက်ာ္ခန႔္ လြတ္လပ္ေရး ဆံုး႐ံႈးကာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာမဲ့ခဲ့ရာမွ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္န ဝါရီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ လြတ္လပ္ေရးျပန္လည္ရရွိၿပီး ကၻာ့ အလယ္၌ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ႏိုင္ငံအျဖစ္ ခံ့ညား ထည္ဝါစြာရပ္တည္လာခဲ့ျခင္းသည္ အဓိကအားျဖင့္ တိုင္းရင္း သားအားလံုး စည္းလံုးညီညြတ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအခန္း(၈)ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ မူလအခြင့္အေရးႏွင့္ တာဝန္မ်ား ပုဒ္မ ၃၄၈ တြင္ ''ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ၏ မည္သည့္ႏိုင္ငံသားကိုမွ် လူမ်ဳိး၊ ဇာတိ၊ ကိုးကြယ္ရာဘာသာ၊ ရာထူးဌာနၲရ၊ အဆင့္အတန္း၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိး သမီး၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာတို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ခြဲျခားမႈ မရွိေစရ''ဟူ၍ ဥပေဒျဖင့္ အကာ အကြယ္ ေပးထားသည္။ ထုိ႔အျပင္ပုဒ္မ ၃၄၇ တြင္ ''ႏိုင္ငံ ေတာ္သည္ မည္သူကိုမဆုိ ဥပေဒအရာတြင္ တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးရရွိေစရမည္။ ထုိ႔ျပင္ ဥပေဒ၏အကာအကြယ္ကို လည္း တန္းတူညီမွ်စြာ ရရွိပိုင္ခြင့္ေပးရမည္'' ဟူ၍ ေဖာ္ျပ ထားသည္။
အထူးသျဖင့္ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈရရွိခဲ့ ျခင္းေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးရရွိခဲ့ေၾကာင္းကို ေနာင္လာ ေနာက္သားမ်ားသိရွိေစရန္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို ႏွစ္စဥ္ က်င္းပလ်က္ရွိၿပီး တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈကို အသက္တမွ်တန္ဖိုုုုုုး ထားရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ဒုတိယအႀကိမ္လႊတ္ေတာ္(၂)ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ ေန႔အခမ္းအနားကို ၂ဝ၁၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔ မြန္းလြဲပိုင္းတြင္ ေနျပည္ေတာ္ရွိ လႊတ္ေတာ္ဝင္း ထမင္းစား ခန္းမႀကီး၌ က်င္းပခဲ့ရာ ယင္းအခမ္းအနားတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတုိင္ပင္ခံပုဂိၢဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တက္ေရာက္ ဂုဏ္ျပဳအမွာစကားေျပာၾကားရာ၌ ''အဲဒီေတာ့ ေနာက္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာဟာ ေနာက္မ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ႀကိဳးပမ္းမႈေတြအတြက္ အေထာက္အကူတစ္ခုပဲ ျဖစ္ရမယ္။ အဲဒီဟာပန္းတိုင္မဟုတ္ဘူး ပန္းတိုင္ကေနာက္ မ်ဳိးဆက္ေတြ၊ ေနာက္မ်ဳိးဆက္ေတြဟာ တည္ၿငိမ္ၿပီးေတာ့၊ ေအးခ်မ္းၿပီးေတာ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ့ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံမွာ ေနသြားဖုိ႔ ကြၽန္မ တုိ႔ ႏုိင္ငံဟာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစံုနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုဆိုေတာ့ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲသာယာဝေျပာတဲ့၊ ဒီမုိ ကေရစီျပည္ေထာင္စုႀကီး အမ်ားကေနလက္ခံႏိုင္တဲ့ ဒီမို ကေရစီဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးတစ္ခု ထူေထာင္သြားႏုိင္ ဖို႔အတြက္ အင္မတန္မွအခ်က္အခ်ာက်တဲ့ အေဆာက္အအံု ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္''ဟူ၍ မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အတြင္း ေနထုိင္လ်က္ရွိိၾကသည့္ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးညီညြတ္မႈကို အသက္တမွ်တန္ဖိုးထား၍ သာယာဝ ေျပာေသာ ဒီမုိကေရစီဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးထူေထာင္ ၾကပါစုိ႔ဟု (၇၁)ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကုိ ဂုဏ္ျပဳ ေရးသားလိုက္ရပါသည္။ ။
တကၠသုိလ္ပြင့္သူေအာင္(ျမန္မာ့အလင္း)
No comments:
Post a Comment