ျမန္မာ့လွ်ပ္စစ္က႑ တိုးတက္ေစခ်င္ (ေဆာင္းပါး)

ျမန္မာ့လွ်ပ္စစ္က႑  တိုးတက္ေစခ်င္ (ေဆာင္းပါး)

ႏိုင္ငံတကာမွ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံရန္      ေလ့လာၾကသည့္အခါ အမ်ားစုေထာက္ျပေလ့ရွိၾကသည့္ အခက္အခဲ အတား အဆီးမ်ားမွာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားမလုံေလာက္ျခင္း၊ လမ္း ပန္းဆက္သြယ္မႈ အပါအဝင္ အေျခခံအေဆာက္အံုနည္းပါး ျခင္းႏွင့္ မူဝါဒခိုင္မာတိက်မႈမရွိျခင္းတို႔ျဖစ္ေလ့ရွိသည္။
မူဝါဒပိုင္းဆိုင္ရာအားနည္းခ်က္ကိုအခ်ိန္တိုအတြင္းမြမ္းမံျပင္ဆင္ႏိုင္ေသာ္လည္းလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားျဖည့္ တင္းရန္ႏွင့္ အေျခခံအေဆာက္အအံုမ်ားေကာင္းမြန္ ရန္မွာ အခ်ိန္ယူေဆာင္ရြက္ရမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္သကဲ့ သို႔ လုံေလာက္သည့္ ေငြေၾကးစိုက္ထုတ္ ရင္းႏွီးမႈမ်ားျပဳရန္ လည္းလိုအပ္ပါသည္။

ဘက္ေပါင္းစုံအက်ဳိးရွိ
အေရးတႀကီးလိုအပ္ခ်က္မ်ားမ်ားျပားလွသည့္ မိမိ တို႔၏ႏိုင္ငံေတာ္အား ျပန္လည္တည္ေဆာက္ၾကရာတြင္ ျပည္သူမ်ား၏ စားဝတ္ေနမႈ အဆင္ေျပေစရန္အတြက္ ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရးထူထူေထာင္ေထာင္ ျဖစ္လာေရးသည္ ထိပ္ဆုံးမွပါဝင္သည္။ စီးပြားေရးေကာင္းရန္အတြက္မွာ လည္း လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားစီမံကိန္းမ်ားအပါအဝင္ အေျခခံအေဆာက္အအံုက႑တြင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ၍အခ်ိန္ တိုအတြင္းအေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ရန္ လိုအပ္ျပန္သည္ ျဖစ္ရာ ဂ်ာေအးသူ႕အေမ႐ိုက္သလိုဝိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ ဒူေဝေဝ ျဖစ္လ်က္ရွိသည္။ အဆိုပါ အဆိုးေက်ာ့သံသရာ (Vicious Circle) မွ ေဖာက္ထြက္ရန္အတြက္ႏိုင္ငံေတာ္ အေနျဖင့္ သမား႐ိုးက်မဟုတ္ေသာစဥ္းစားမႈမ်ားျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္လာပါသည္။ သမား႐ိုးက် မဟုတ္ေသာစဥ္းစားေဆာင္ရြက္မႈမ်ားဆိုသည္မွာအျခား မဟုတ္။ သားေရႊအိုးထမ္းသကဲ့သို႔ ဘက္ေပါင္းစုံအက်ဳိးရွိ ေစမည့္    ေျဖရွင္းနည္းမ်ား    စဥ္းစားၾကရန္ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္နည္းပါး သကဲ့သို႔ ျပည္သူအတြက္လည္း ထိေရာက္အက်ဳိးရွိသည့္ နည္းလမ္းမ်ားအသုံးျပဳေဆာင္ရြက္ရန္ပင္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏   လွ်ပ္စစ္က႑ကိုေလ့လာၾကည့္မည္ ဆိုပါကလက္ရွိအေျခအေနတြင္ စက္တပ္ဆင္အားမဂၢါဝပ္ ၅၃၈၉  ေက်ာ္ႏွင့္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္သည့္လွ်ပ္စစ္ပမာဏ ၁၇၈၆၆ဘီလီယံဝပ္အာဝါ (GWh) ရွိသည္ဟု အၾကမ္း ဖ်င္း သိရသည္။၂ဝ၃ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ လွ်ပ္စစ္လိုအပ္ခ်က္ မဂၢါဝပ္ ၁၄၅၄၂ အထိရွိႏိုင္သည္ဟုလည္းခန္႔မွန္းထားၾကသည္။ ယင္းထက္လည္းပိုမိုႏိုင္ေပသည္။

ရည္မွန္းခ်က္ခ်မွတ္
ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ အမ်ဳိးသားလွ်ပ္စစ္မီးလင္းေရး စီမံကိန္း (National Electrification Plan - NEP) ကို ေရးဆြဲထားၿပီးျဖစ္ကာ ၂ဝ၂ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ တစ္ႏိုင္ငံလုံး ရွိ ေက်းလက္ၿမိဳ႕ျပ စုစုေပါင္း၏ ၅ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂ဝ၂၅ ခုႏွစ္တြင္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၂ဝ၃ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ရာႏႈန္း ျပည့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးႏိုင္ေရး ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ထားသည္။ အဆိုပါ ရည္မွန္းခ်က္ ျပည့္မီရန္ အတြက္ မဟာဓာတ္လိုင္းမွ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားျဖန္႔ျဖဴးႏိုင္ သည့္ေဒသမ်ားအတြက္ On-grid စနစ္ျဖင့္ျဖန္႔ျဖဴးေပး ျခင္းႏွင့္ မဟာဓာတ္အားလိုင္းမွ ျဖန္႔ျဖဴးမေပးႏိုင္သည့္ ေဒသမ်ားအတြက္ Off-gridစနစ္ျဖင့္ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္း ဟူ၍ အေျခခံနည္းလမ္း ႏွစ္ရပ္ျဖင့္ ျဖန္႔ျဖဴးေပးသြားရန္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္။ Off-grid စီမံကိန္းတြင္ ေရအား၊ ေလအား၊ ေနေရာင္ျခည္စြမ္းအင္ႏွင့္ အျခား ေသာ အရင္းအျမစ္မ်ားစြာကို အသုံးျပဳ၍ စီမံကိန္းမ်ားစြာ ကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ကာေနအိမ္အလိုက္ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ ဓာတ္အားလိုင္းငယ္ (Mini Grid) မ်ား တည္ေဆာက္၍လည္းေကာင္း ျဖန္႔ျဖဴးေပးႏိုင္ေရးေဆာင္ ရြက္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းစီမံခ်က္သည္ တစ္ႏိုင္ငံလုံး မီးလင္းေရးကိုသာအဓိကအားျပဳထားၿပီးစက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္လိုအပ္လာမည့္ ဓာတ္အား ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးႏိုင္ေရးကိုအာမခံႏိုင္ျခင္းမရွိဟုနားလည္ ရသည္။

ႏိုင္ငံတြင္ လိုအပ္လ်က္ရွိေသာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ကြက္လပ္ကို အျမန္ဆုံးျဖည့္ဆည္းႏိုင္ရန္ နည္းလမ္း ေပါင္းစုံ ခ်ဥ္းကပ္ေဆာင္ရြက္ၾကရာတြင္ လွ်ပ္စစ္ထုတ္ လုပ္ေရးစီမံကိန္းမ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္တစ္ခုတည္းျဖင့္   ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေပးႏိုင္ျခင္းမရွိပါ။ သို႔ေသာ္ တစ္ဖက္တြင္ လည္း လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကိုမူ တစ္ခ်ိန္တည္း၊ တစ္ၿပိဳင္ တည္းရရွိေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မွသာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ စီးပြား ေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ အာမခံႏိုင္မည္လည္းျဖစ္ေနျပန္သည္။

အေရးတႀကီးလိုအပ္
သို႔ျဖစ္၍ အစိုးရအေနျဖင့္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားကိုလည္း ဖိတ္ေခၚကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေစသည့္ နည္းလမ္းကိုအသုံးျပဳသည္။ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ အစိုးရက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံၿပီး အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားကို ဖက္စပ္စနစ္ (Joint Venture) သို႔မဟုတ္ BOT (Build Operate Transfer)စနစ္ အသုံးျပဳ၍    လုပ္ကိုင္ခြင့္ေပးသည္။  သို႔တိုင္ေအာင္ လုံေလာက္သည့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားရရွိေရးအတြက္ ရင္း ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူအလုံးအရင္းျဖင့္ တက္ၾကြစြာပါဝင္လာၾကျခင္း မရွိသည္ကိုလည္းေတြ႕ရွိႏိုင္သည္။အဓိကအေၾကာင္း အရင္းတစ္ခုမွာ သင့္တင့္သည့္ ဓာတ္အားခႏႈန္းထား တစ္ခုသတ္မွတ္ႏိုင္မႈမရွိျခင္းဟု သိရသည္။ အျခားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားလည္းရွိေပလိမ့္မည္။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ အား လုံေလာက္ျပည့္မီေရးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အေရးတႀကီးလိုအပ္ေနခ်ိန္ႏွင့္ အစိုးရကိုယ္တိုင္ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံႏိုင္ျခင္းမရွိသည့္အေျခအေနတြင္ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားအားတက္သေရာ ဝင္ေရာက္ေဆာင္ ရြက္လာျခင္းမရွိသည္မွာ   စီပြားေရးတြက္ေျခမကိုက္မႈ သို႔မဟုတ္    စီးပြားေရးအက်ဳိးအျမတ္ရွိႏိုင္သည္ဟု မေသခ်ာမႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္မည္ဟုယူဆစရာျဖစ္သည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားလိုအပ္ခ်က္ မွာ    အရွိတရားျဖစ္သည့္အတြက္    ထိုအခက္အခဲကို ေက်ာ္လႊားရာတြင္ ကိုယ္တိုင္ထုတ္လုပ္ျခင္းနည္းလမ္း၊ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားအားခြင့္ျပဳသည့္ နည္းလမ္းတို႔ကိုေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ ရည္မွန္းခ်က္ မေပါက္ေျမာက္ႏိုင္ပါက တတိယနည္းလမ္းတစ္ခုအျဖစ္ အိမ္နီး ခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားမွ ဝယ္ယူျခင္းနည္းလမ္း (Cross border electricity trading)ကို အသုံးျပဳသင့္သည္။

အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားမွ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားဝယ္ယူျဖည့္ တင္းျခင္းသည္ ေရတိုတြင္ လက္ငင္းအဆင္ေျပေစမည့္ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္သကဲ့သို႔ ေရရွည္တြင္လည္းအလား အလာေကာင္းမ်ားရွိေနသည့္နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ လွ်ပ္စစ္ ကုန္သြယ္မႈလုပ္ငန္းအတြက္ အေျခခံအေဆာက္အအံုေကာင္းမ်ားတည္ေဆာက္ထားၿပီးျဖစ္မည့္ အက်ဳိးေက်းဇူး တစ္ခုကိုရရွိႏိုင္သည္။

အာဆီယံအဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံမ်ားအားခ်ိတ္ဆက္မည့္ မဟာ ဓာတ္အားလိုင္း (ASEAN Power Grid) ကို တည္ေဆာက္ ႏိုင္ရန္အတြက္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွစတင္ကာ အာဆီယံအစည္း အေဝးမ်ားတြင္ အလြတ္သေဘာေဆြးေႏြးလာခဲ့ရာမွ ယခုအခါတြင္ လက္ေတြ႕အမွန္တကယ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ အစပ်ဳိးလ်က္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။

အေရွ႕ေတာင္အာရွ၏ ဘတၴရီဟု ေခၚစမွတ္ျပဳလာရ သည့္ လာအိုႏိုင္ငံသည္ လက္ရွိတြင္ တပ္ဆင္အားမဂၢါဝပ္ ၆၃၉၁ ရွိၿပီး ကီလိုဝပ္ ၃ဝ ဘီလီယံအထိထုတ္လုပ္ႏိုင္ကာ ကီလိုဝပ္ ၂၁ ဒသမ ၁ ဘီလီယံအား ႏိုင္ငံျခားသို႔ တင္ပို႔ ေရာင္းခ်ႏိုင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ ဘာလ က က်င္းပသည့္   (၃၅) ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံစြမ္းအင္ ဝန္ႀကီးမ်ားအစည္းအေဝးတြင္  လာအိုသည္ မေလးရွား ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံပါဝင္သည့္ သံုးႏိုင္ငံသေဘာတူညီမႈ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုကာလာအိုႏိုင္ငံမွ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကိုထိုင္းႏိုင္ငံရွိ   ဓာတ္အားလိုင္းမ်ားမွတစ္ဆင့္ မေလးရွား ႏိုင္ငံသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ရန္ သေဘာတူညီမႈ ရယူႏိုင္ၿပီျဖစ္ သည္။    မၾကာမီတြင္   မေလးရွားႏိုင္ငံမွတစ္ဆင့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံအထိပါ ဆက္လက္ေရာင္းခ်သြားႏိုင္ရန္လည္းႀကိဳးပမ္းလ်က္ရွိသည္။ အေကာင္အထည္ ေပၚမည့္ အလားအလာမ်ားလည္းရွိေနသည္။ ဤျဖစ္စဥ္ႏွင့္အတူ အာဆီယံမဟာဓာတ္လိုင္းစီမံကိန္းသည္လည္း ေပၚ ေပါက္လာႏိုင္ဖြယ္ရွိသည္။

နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ လွ်ပ္စစ္ကုန္သြယ္ေရးနယ္ပယ္သို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ခ်င္းနင္းဝင္ေရာက္ႏိုင္မည္ဆိုပါက ကနဦးကာလမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံအတြက္ အပူတျပင္းလိုအပ္ ေနသည့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကို ျဖည့္တင္းရန္ ဝယ္ယူေန ရသည့္အေျခအေနမွ   အနာဂတ္တြင္  တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ အပါအဝင္  အိမ္နီးခ်င္းႏွင့္   ေဒသတြင္းႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ျပန္လည္တင္ပို႔ေရာင္းခ်ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားအၾကား    လွ်ပ္စစ္တင္ပို႔ေရာင္းခ်ရာတြင္ ဓာတ္အားလိုင္းငွားရမ္းေပးျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း အက်ဳိး အျမတ္မ်ား ျပန္လည္ထြက္ေပၚေအာင္ရည္မွန္းခ်က္ ခ်မွတ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္။

ေက်ာ္လႊားႏိုင္မွ

လွ်ပ္စစ္လိုအပ္ခ်က္ကိုေက်ာ္လႊားႏိုင္မွသာ ႏိုင္ငံေတာ္ အေနျဖင့္   စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား   အရွိန္ အဟုန္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည့္ သေဘာရွိသည္။ ႏိုင္ငံ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားလုံေလာက္စြာရရွိျခင္းသည္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခု  ျဖစ္သည္ဆိုပါက မည္သူမွ ျငင္းခ်က္ထုတ္မည္မထင္ပါ။အစိုးရအေနျဖင့္ ဘတ္ဂ်က္အကန္႔အသတ္ျဖင့္ ေဆာင္ ရြက္ေနရသည့္ၾကားမွ ႀကီးမားသည့္ လွ်ပ္စစ္လိုအပ္ခ်က္ ကိုအခ်ိန္တိုအတြင္းအျမန္ဆုံးျဖည့္ဆည္းႏိုင္ေရးေဆာင္ ရြက္ရသည့္ အေျခအေနတြင္ အခ်ဳိ႕ေသာဆုံးျဖတ္ခ်က္ မ်ားအားရဲရင့္ျပတ္သားစြာခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္ မည္လည္းျဖစ္သည္။

အဓိကရည္မွန္းခ်က္မွာ လုံေလာက္ေသာ လွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားကိုအစိုးရ၏ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈအနည္းငယ္ျဖင့္ အခ်ိန္တိုအတြင္းရရွိေရးျဖစ္သည့္အတြက္ ဤရည္မွန္း ခ်က္ ေအာင္ျမင္ေရးကိုသာေရွး႐ႈအာ႐ုံျပဳသင့္ေၾကာင္းအႀကံျပဳတိုက္တြန္းလိုက္ရေပသည္။    ။

Ref; တည္ၾကည္ေမာင္(The Mirror Daily)