ေျခက်င္းစစ္ဆင္ေရး

ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး၏ အမွဳတဲြ ၁၁ ဦးတြင္ ေဗြေဆာ္ဦးေထာင္ခ်ခံရသူမွာ မိမိျဖစ္သည္။ အသင္းအဖဲြ႕၆ ပုဒ္မျဖင့္ ၈ႏွစ္ခ်လိုက္သည္။ ေထာင္က်ၿပီဆိုလွ်င္ ေထာင္ဝင္နံပတ္လည္း ေျပာင္းသြားသည္။ ဥပမာ ၁၂/က သို႔ေျပာင္းသြားသည္ ေနာက္က ဂဏန္းေတြက ေတာ့ေထာင္မွတ္ပံုတင္နံပတ္တိုင္းျဖစ္သည္။ က-ဆိုသည္ မွာ က်ဟုအဓိပၸါယ္ရၿပီး၊မက်မီ နံပတ္တြင္ (ခ) ဆိုတာပါသည္။ အဓိပၸါယ္က အခ်ဳပ္ဆိုေသာ အဓိပၸါယ္ျဖစ္ သည္။ ေထာင္က်လွ်င္ ေထာင္ဝတ္စံုအျပာတစ္စံုရသည္။ ေနာက္ ေနၾကာေစာင္ ၂ ထည္ေပးသည္။ အ က်င္းသားခံစားခြင့္ရၿပီျဖစ္သည္။ ေထာင္မက်မီက ဆံပင္ရွည္သူမ်ား က်လွ်င္ပံုစံဆံပင္ တစ္ႀကိမ္ေတာ့ညွပ္ ရပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းအရွည္ထားျခင္းက ပိုင္လွ်င္ပိုင္သလိုေပါ့။ သို႔ေသာ္ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ရွည္ေအာင္ေတာ့ ထားခြင့္မရွိပါ။ ေထာင္က ခ်မွတ္ထားေသာစည္းကမ္းမ်ားကို လိုက္နာရေတာ့မည္္ျဖစ္သည္။

မိမိသည္ အခ်ဳပ္သားဘဝက ဂ်စ္ကန္ကန္ေနခဲ့သည္။ တဲြဘက္ေထာင္တာဝန္္ခံဆိုလွ်င္ အရုပ္ေလာက္သ ေဘာထားသည္။ တစ္ေန႔သားညႊန္ခ်ဳပ္က ေရွာင္တခင္ဝင္စစ္ေဆးရာ မိမိစာဖတ္ေနစဥ္ေရာက္လာၿပီး “ေန ေကာင္းလားဟု ေမးပါသည္။” မိမိကလည္း ေနမေကာင္းေတာ့ ခင္ဗ်ားက ဘာလုပ္ေပးႏိုင္လို႔လဲလို႔ ျပန္ေမး လိုက္ရာ ဆက္မစစ္ေတာ့ဘဲလွည့္ျပန္သြားပါသည္။ တဲြဘက္ေထာင္တာဝန္ခံ ဗိုလ္ႀကီးေနစိုးလည္း အေတာ္ ေလးအဆူခံထိသြားသည္ဟုသိရပါသည္။ ထို၏အက်ိဳးဆက္က ေထာင္က်သည့္ ညတြင္းခ်င္းပင္ ေထာင္မ ႀကီးဆီသို႔ညတြင္းခ်င္းေျပာင္းရပါေတာ့သည္။

လာေခၚမည့္ အင္ဗ်ဴးလင့္ကားမလာမီ နာရီဝက္အလိုတြင္ အထုတ္ျပင္ထားရန္ေထာင္ဝန္ထမ္းတစ္ဦးက လာၿပီးအေၾကာင္းၾကားထားပါသည္။ သံုးလတစ္ႀကိမ္ အခန္းေျပာင္းထားေနက်ျဖစ္၍ ဆယ္မိနစ္အတြင္းအ ကုန္ျပင္ၿပီးပါၿပီ၊ ဘာပစၥည္းမွ မယ္မယ္ရရမရွိ၍ ပီနံအိပ္ႏွစ္လံုးဆိုလွ်င္ ျပည့္စံုေနၿပီမဟုတ္ပါလား။

ညရွစ္နာရီခဲြခန္႔တြင္ အင္းစိန္ေထာင္မႀကီး၊ ငါးေဆာင္၊ အခန္း(၈) အစြန္ဆံုးအခန္းသို႔ေရာက္ပါသည္။ (အခန္း နံပတ္မွားႏိုင္) အခန္းတန္းစီးက ဘုရားစင္ေရွ႕တြင္ေနရာခ်ေပးၿပီး သူကတစ္ေယာက္ေက်ာ္တြင္ အိပ္ပါသည္။ မိမိေဘးကသူမွာ KNU မွလွိဳင္ဘဲြတြင္လက္နက္မ်ားျဖင့္မိၿပီး ေသဒဏ္မွ ကၽြန္းဒဏ္ေျပာင္းက် ေနသူျဖစ္သည္။ လြတ္ရန္တစ္လသာလိုေတာ့ၿပီး ဘယ္ျပန္ရမယ္မွန္းမသိသူလည္းျဖစ္သည္။ အခန္းက အ ဆင္ေတာ့ေျပသည္ ညဘက္စာေကာင္းေကာင္းဖတ္ခြင့္ရသည္။ ႏိုင္က်ဥ္းမလို႔လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ျပႆ နာက မနက္ဆန္ျပဳတ္ေဝေတာ့ကိုယ္ကမသိလိုက္၊ ခါတိုင္း တိုက္အေပါက္ဝလာပို႔ေနက်ဆိုေတာ့ တန္းစီ သည့္အေလ့မရွိျခင္းေၾကာင့္လည္းျဖစ္မည္။ မနက္ ၈း၀၀ နာရီေလာက္က် ေထာင္ဝတ္စံုလာပို႔ၿပီး မိန္းေဂ်း ေျခက်င္းဘုတ္သို႔ ေျခက်င္းရိုက္ရန္လာေခၚမည္ဟုေျပာသြားသည္။ မိမိလည္းၿပံဳးလိုက္မိသည္ ငါေထာင္ သားႀကီး ျဖစ္သြားၿပီဘဲလို႔ စိတ္ထဲက ေရရြတ္မိလိုက္သည္။

ေျခက်င္းဘုတ္ေရာက္ေတာ့ ေျခက်င္းက ေရြးစရာမရွိ တစ္ေခ်ာင္းထဲျဖစ္ေနသည္။ တမင္ပညာျပျခင္းျဖစ္ သည္။ သံုးေစ့ႏွင့္ေထာင္အရာရွိကိုေျပာေတာ့လည္း သူက ေထာက္ကိုင္သူျဖစ္၍ ေျခက်င္းကိစၥသူႏွင့္မဆိုင္ ဟုေျပာၿပီး ေခါင္းေရွာင္သြားသည္။ ေနာက္ဆံုး တစ္ပိႆာခဲြေလာက္ရွိသည့္ေျခက်င္းအရိုက္ခံလိုက္ရသည္။ မိမိလည္း တန္းစီးေပးလိုက္သည့္ ဟင္းဂလက္( ေျခအိပ္ဖေနာင့္ပြင့္) ေလးဝတ္ၿပီးသံေျခက်င္းမွ ရွမည့္အ ေရးကို ကာကြယ္လိုက္သည္။ ေျခက်င္းကို တတ္စရာႀကိဳးလည္းမရွိ လက္ကလည္းကိုင္မေလွ်ာက္တတ္၍ ေျခက်င္းကို ေျမတြင္ခ်ကာ တရြတ္တိုက္ျပန္လာခဲ့သည္။ သာမာန္အက်င္းသားမ်ားက အံ့ၾသစြာဝိုင္းၾကည့္ ၾကသည္။ ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးတစ္ခါမွ မျမင္ဘူးၾကေခ်။ ဝန္ထမ္းမ်ားကလည္း ယခုလိုေလွ်ာက္လာသူသည္ သာမာန္အက်မဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာေန၍ မျမင္ခ်င္ေယာင္သာေဆာင္ေနၾကသည္။ အေဆာင္ထဲဝင္ေတာ့ ေျခက်င္းသံေၾကာင့္ဝိုင္းၾကည့္ၾကသည္။ အျခားအခန္္းမွ တန္္းစီးမ်ားက လွမ္းဆဲၿပီးေျပးထြက္လာသည္ မိမိ ကိုျမင္ေတာ့ လူသစ္ျဖစ္ေန၍ ၿငိမ္သြားၾကသည္။ သူတို႔လည္း သေဘာေပါက္ပါသည္။ ဤသူသည္ သာမာန္ အက်ဥ္းသားမဟုတ္၊ ႏိုင္က်ဥ္းျဖစ္ရမည္ကို သေဘာေကာင္းေကာင္းေပါက္ၾကပါသည္။ မိမိအေဆာင္က တန္းစီးကေတာ့ လက္မေထာင္ျပပါသည္။

ရံုးထြက္လာေခၚေတာ့ မိမိမွာ ေထာင္ဝတ္စံုအျပာႏွင့္ ေျခက်င္းႏွင့္ ပီဘိေထာင္သားႀကီးလံုးလံုးျဖစ္ေနပါၿပီ။ Equipment အျပည့္အစံုျဖင့္ တက္ၾကြေနေလၿပီ။ ေထာင္ဗူးဝအတြက္ မိန္းလမ္းကေလွ်ာက္မယ္လုပ္ေတာ့ ဝန္ထမ္းကတားပါသည္။ ေထာင္ပိုင္ႀကီး၊ ညႊန္ခ်ဳပ္တို႔သာထုိလမ္းမွေလွ်ာက္ပါသည္။ အျခားအရာရွိမ်ား ေတာင္မေလွ်ာက္ရပါဟုတားပါသည္။ မိမိကလည္း လမ္းေတာင္အဲလိုခဲြျခားတာကို ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း၊ ေလွ်ာက္လွ်င္ ေထာင္တစ္ႏွစ္ဘဲတိုးမွာမလားလို႔ေမးရာ၊ ဝန္ထမ္းေခၽြးပ်ံေနပါသည္။ စက္ျဖင့္ အရာရွိကိုလွမ္း ေခၚရာ သံုးေစ့ႏွင့္ဝန္ထမ္းေရာက္လာပါသည္။ သူလည္းေအာက္ကလမ္းမွ ေလွ်ာက္လာတာကို သတိထား မိပါသည္။ သူက မိမိတို႔လက္ထက္မွ ထြင္ထားတာမဟုတ္ပါေၾကာင္း၊ ကိုလိုနီလက္ထက္ကတိုင္ရွိေနသည့္ ဆိုးေမြျဖစ္ေၾကာင္း၊ အက်ဥ္းေထာင္လက္စဲြမွာကို ပါဝင္ပါေၾကာင္း၊ ယခုထိမျပင္ရေသး၍ မိမိတို႔လည္း လိုက္ နာေနရေၾကာင္းေျပာ၍ သူႏွင့္အတူ ေအာက္လမ္းကဘဲေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ ေျခက်င္းကို တရြတ္ဆဲြေလွ်ာက္ ေန၍ သူ႔တပည့္အား ေနာက္က ကိုင္ေပးခိုင္လို႔ ဖုန္လံုးႀကီးေတာ့ မထေတာ့ပါ။

မိန္းေဂ်းဗူးဝထဲေခါင္းငံု႔ဝင္ၿပီးသည္ႏွင့္ ထိုေျခက်င္းကို ဂြမ္းကနဲပစ္ခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။ မိန္းေဂ်းထဲမွာ ေထာင္က်ရံုးရွိ၍ ဒုေထာင္ပိုင္က ထြက္လာပါသည္။ SB မ်ားကလည္းမိမိေဘး အသင့္ရပ္လိုက္ၾကသည္။ ျပႆနာရွာဘို႔မဟုတ္ဘဲ သူတို႔တာဝန္ယူထုတ္ရမည့္သူျဖစ္၍ ကာကြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုေထာင္ပိုင္က ဘာ ျဖစ္တာလည္းေမးေတာ့ မိမိအား တစ္ပိႆာခဲြေျခက်င္း တမင္ရိုက္လႊတ္လိုက္ေၾကာင္း ရံုးထြက္မည္မွ်ဒုကၡ ေရာက္မည့္အေၾကာင္း သတင္းပို႔လိုက္ရာ ဒုေထာင္ပိုင္က ေတာင္းပန္ၿပီး မိန္းေဂ်းရံုးက တာဝန္ခံကိုလွမ္း ေခၚလိုက္သံၾကားရသည္။ SB မ်ားက အၿမဲရယ္ရယ္ေမာေမာ ဟာသေျပာတတ္ေသာမိမိအားေျခက်င္းျဖင့္ ျမင္လိုက္ရေတာ့စိတ္မေကာင္းၾကေခ်။ ရံုးထုတ္ကားေပၚေပြ႕တင္ၾကသည္။ ေျခက်င္းကို ကိုင္ေပးၾကသည္။ မိမိလည္းေျခက်င္းကို အသံုးခ်ၿပီး ကင္ပိန္းလုပ္ႏိုင္၍ ေပ်ာ္ေနသည္။ တရားရံုးေရာက္သည္ႏွင့္ ေကာင္း ေကာင္းပညာေပးရဦးမည္ဟု ေတြးၿပီးေပ်ာ္ေနမိေတာ့သည္။

Ashin Issariya

(အထူးတရားရံုးႏွင့္ေျခက်င္းသံတညံညံကို ဆက္လက္ေရးပါဦးမည္)
ေက်ာ္ေက်ာ္ႏိုင္(ျမစ္ေျခ) အမွဳတြဲက သတိေပး၍ အမွတ္တရ ျပန္ေရးျဖစ္သည္။