ကိုရာဇာ၊ ေအာက္တိုဘာ ၅၊ ၂၀၁၃
က်ေနာ္တုိ႕ျပည္သူ႕ပါတီNLD ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္သားျဖစ္ျပီဗ်ာ။ ဒီႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္သား ထြားႀကိဳင္းလာရဲ႕လား၊ တည္ျငိမ္ေျပျပစ္လာသလား ဆ၀ါးရင္ က်ေနာ္မေျပာတတ္ဘူး။ က်ေနာ္ဆိုတဲ့ေကာင္က ေ၀ေလေလသမား၊ နုိင္ငံေရး ဂန္ပါး ေလဗ်ာ။ တကယ့္နုိင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္လိုေတာ့ မသံုးသပ္၊ မဆံုးျဖတ္တတ္ဘူး။ သူမ်ားလိုလည္း မလ်င္ လွပါဘူးဗ်ာ၊ ခ်က္ဆို နားခြက္မီးေတာက္ နုိင္ငံေရးသမားလည္းမဟုတ္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ဘယ္လိုျမန္း ေနလဲ၊ ဘယ္လိုဆန္းေနလဲ မသိ။
အခ်ဳိ႕မ်ားဆို အေတာ္လ်င္ အေတာ္ရွင္တယ္ေျပာရမယ္။ မိခင္ႀကီးေကာင္းကင္ခရီးကို လိုက္နိုင္တယ္ဗ်ာ။ ေကာင္းကင္ခရီးဆိုတာ မိခင္ႀကီးသြားေနတဲ့ အျမင့္စား (Higher Politics) ကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။မိခင္ႀကီး နုိင္ငံရပ္ ျခားသြားသလို သြားႀကသဗ်ာ။ ကက္ပစတီ(Capacity) ေတြျဖည့္ႀကသဗ်ာ။ ေကာင္းေလစြ၊ သာဓုေခၚသံ တိုင္းျပည္ မွာ ညံရလိမ့္မယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ ပါတီ ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္သားမွာမွ အာဏာစကားကို လူပ်ိဳလွည့္နိုင္ယံု ရွိေသးတာကိုး၊ လိုအပ္တာေပါ့၊ ပညာတတ္ေတြ။ က်ေနာ္တို႕လို နုိင္ငံေရးဂန္ပါး တြင္းတူးမိုက္ေနတဲ့ေကာင္ေတြအဖို႕ေတာ့ ရခိုင္ကိစၥ လက္ပေတာင္း၊ မိထၱီလာ၊ ပဲခူးအေနာက္ျခမ္း အကုန္ပါတာေပါ့။ အမ်ားလုိ ေကာင္းကင္ခရီးလွမ္းဖို႕ျမန္းဖို႕ မေျပာနဲ႕ တြင္းတူးမိုက္ေနတာမ်ား ေနာက္ထပ္နည္းနည္းပါးပါး ကိစၥရပ္မ်ားရွိရင္ေတာ့ ေဒ၀ဒတ္အေဖာ္လုပ္ရံု က်န္တာေပါ့။
မင္းႏွယ္ … လူရာ သူရာ မ၀င္ နုိင္ငံေရးသမား လူ႕ဂန္ပါး အျဖစ္ခံရလား … ဆိုေတာ့…. ဟုတ္တာေပါ့… လုပ္မွာေပါ့ က်ေနာ္တို႕ေခါင္းေဆာင္မႈအားက တကယ့္ရတနာသံုးပါး ကိုးဗ်။ နာမည္ႀကားရံု ႀကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထေလာက္ တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဗ်။ သူတို႕နာမည္ေတြ မသိေသးရင္မွတ္အံုး။ ဦးတင္ဦး … တဲ့။ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္း တပ္မေတာ္သားမ်ားရဲ႕ အမည္ေမာ္ကြန္းထုိးရင္ သူက တစ္ပါး။ ဦး၀င္းတင္ … တဲ့။ သတင္းစာဆရာႀကီးဗ်။ အျမဲလိုေျပာ ေနက် စကားက က်ေနာ္နုိင္ငံေရးသမားမဟုတ္ဘူး … တဲ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ … တဲ့။ သိရဲ႕ေနာ္…။ မွတ္မိရဲ႕ေနာ္ … ေသခ်ာ ေရရာ ရဲ႕ေနာ္….။ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီး၊ တပ္မေတာ္ဖခင္ႀကီး၊ အဖိုးဦးေအာင္ဆန္း၊ သမီး လူထုေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ေခၚသဗ်။
ဘ၀မွာ အိပ္မက္ေတာင္မမက္ဖူးဘူး။ ဒီေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ေနာက္လိုက္ျဖစ္ရမယ္လို႕။ အခု ဘယ့္ကေလာက္ ေနေပ်ာ္သလဲ၊ ေသေပ်ာ္သလဲ၊ ဒီေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြဦးေဆာင္မႈနဲ႕ ဒီမိုကေရစီခရီး ႏွင္ေနရတာ။ အဲ့သလို ခံယူထားတယ္ဗ်ာ။
ဒီေခါင္းေဆာင္ သံုးပါးရတနာနဲ႔ တင္စားထားလို႕ အျခားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို မေစာ္ကားပါဘူး။ က်ေနာ္ တို႕ပါတီက အဆင့္ဆင့္တာ၀န္ရွိသူေတြဟာ ကုိယ္က်ရာကို တာ၀န္ ရဲရဲယူရဲ၊ တာ၀န္ခံရဲသူေတြခ်ည္းပါပဲ။ က်ေနာ္ အမည္သညာထုတ္ေဖာ္မေျပာလည္း သိႀကမွာမုိ႕ အျဖစ္ပ်က္ကေလးေတြပဲ ေျပာမယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ ကိုယ္ပိုင္အယူအဆအရ ပါတီရဲ႕အခက္ခဲဆံုး အက်ပ္တည္းဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေလးရပ္ကို ေျပာခ်င္တယ္။ (သေဘာမတူရင္ေတာ့လည္း ကိုယ့္အယူအတိုင္းပဲ ရွိပါလိမ့္မယ္)
ပထမကာလ က်ပ္ႀကီးက ၁/၉၀ ဆိုတာႀကီး။ အားလံုးသိႀကားျပီးသား ရွစ္ဆယ့္ရွစ္အေရးေတာ္ပံု ေနာက္ဆက္တြဲ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲေပါ့။ နုိင္ျပီေလ… NLD … ေသာင္ျပိဳကမ္းျပိဳနုိင္ျပီ။ ညစ္ျပီ … အာဏာရွင္ေတြကလည္း ညစ္ျပီ။ အာဏာရွင္ေတာင္ ရုိးရိုးအာဏာရွင္မဟုတ္၊ အညစ္တကာ့အညစ္ဆံုး စစ္အာဏာရွင္ေတြေပါ့။ ေရြးေကာက္ပြဲျပီး ေမွ်ာ္မွန္းသလိုျဖစ္မလာတဲ့ စစ္အာဏာရွင္တစ္စုက ႀသဇာေပးလာတယ္ဗ်။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ အာဏာလႊဲေျပာင္းေရး မဟုတ္ဘူး။ ဥပေဒျပဳေရးသာျဖစ္တယ္။ အမ်ိဳးသားညီလာခံအစ ၁/၉၀ က ေျပာပါေတာ့။ ဒီေတာ ့ညီလာခံတစ္ရပ္ ေခၚယူမယ္၊ အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲမယ္၊ ဒါကိုသေဘာတူတယ္ဆိုရင္ေတာ့ လက္မွတ္ထိုးရမယ္ … မဟုတ္ရင္ ပါတီဖ်က္မယ္။ နုိင္ငံေရးအရ လိႈင္းႀကီးေလထန္ကာလမွာ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မွာလဲ … မဟုတ္ရင္ အကုန္ အကြဲကြဲအျပားျပားျဖစ္ ကုန္မယ္။ ကဲ … ဒီေတာ့ အဲ့ဒီစဥ္က တာ၀န္ရွိသူေတြ ေသြးမ်က္ရည္အက်ခံျပီး ၂၇ ဇူလိုုင္ ၁၉၉၀ ေန႕မွာ ပါတီတည္ျမဲေရး လက္မွတ္ထုိးလိုက္ရတယ္ဗ်ာ။ ေႀကကြဲစရာလား ေမး…၊ မဟုတ္ေရးခ် မဟုတ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္အာဏာအစုတ္အျပတ္ေတာ့ အာဏာတည္ျပီေပါ့ဗ်ာ။
ဒုတိယကာလ ဆံုးျဖတ္ရသူတို႔အဖို႔ အက်ပ္ဆံုး အတည္းဆံုးအခက္ခဲဆံုးလို႕ ေတာင္ေျပာနုိင္မယ္ထင္ရဲ႕။ စစ္မုိက္ဇာတ္နဲ႕ တုိက္ကြက္ထပ္ေဖာ္ အသားကုန္ေဆာ္တာဗ်ာ။ ဘာတဲ့…၊ ဘယ္လိုတဲ့…၊ ေထာင္က်ေနသူမ်ား တည္ဆဲ ဥပေဒအရ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်သူမ်ား ပါတီက ထုတ္ေစ။ မထုတ္ … ပါတီဖ်က္မယ္တဲ့။ အေတာ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ စစ္အာဏာေဟာင္းေကာင္ေတြ အမိန္႕ထပ္ထုတ္သဗ်။ ဒါေတြ ဘယ္သူလုပ္ စစ္အာဏာရွင္ေတြလုပ္ေပါ့။ ခုိင္းလို႕ လုပ္တာတဲ့။ ေသာက္ရုပ္မေပါက္တဲ့ ေထာက္ျပဳတ္က ထုတ္ေျပာတယ္ဗ်။ အစဥ္းအစား အဆင္အျခင္စကား တစ္ခါမွ မေျပာဖူးဘူး၊ ခုိင္းလုိ႕လုပ္တယ္ခ်ည္း ေျပာေနတယ္။ ထားပါေတာ့။ သူကခိုင္းလုိ႕လုပ္တာ ဟုတ္တယ္။ က်ဳပ္တို႕ဖက္ က်ေတာ့ ႏႈိင္းမရေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကို ထုတ္ရမယ္ … တဲ့။ ဘာလုပ္သလဲ … ။ က်ေနာ္တို႔တာ၀န္ရွိသူမ်ားကေနျပီး ၁၉၉၁ဒီဇင္ဘာလမွာ ေဒၚေအာင္ဆနး္စုုၾကည္ နဲ႔ ၁၉၉၂ ဇန္န၀ါရီမွာ ဦးတင္ဦးတိုု႔ ၂ ဦးစလုုံးကိုု ေၾကညာခ်က္နဲ႔ ထုတ္ပစ္တယ္ေလ။ ကြဲလိုက္ႀက၊ ျပဲလိုက္ႀက၊ ေစ့မရ စပ္မရ ျဖန္ေျဖမရဗ်ာ။ စစ္အာဏာညစ္ကြက္မွာ ဒီမုိဘက္သားေတြ ၀ရုန္းသုန္းကား ျဖစ္သြားလိုက္တာမ်ား။ ဒီဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္က ဒီေန႔ထိ ႏွိပ္စက္တုန္းပဲ။
ထူးျခားတာက ဒီအေရးႀကီးဆံုး ျဖတ္ခ်က္ႏွစ္ရပ္ ဆံုးျဖတ္ရာမွာ က်ေနာ္တုိ႔လက္ရွိေခါင္းေဆာင္မႈ ရတနာသံုးပါးမွာ တပါးမွ မပါခဲ့ဘူး။
လာျပန္ေပါ့ ေနာက္တစ္ပြဲ။ ကမၻာေပၚ ဟာသေျမာက္ဆံုး၊ အေျခခံဥပေဒနဲ႕ စစ္ေရြး ေကာက္ပြဲ ၂၀၁၀ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီိတစ္ခါမွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦး ေပၚတည္လာတယ္။ ဦးတင္ဦးနဲ႔ ဦး၀င္းတင္။ ပါတီဥကၠဌတို႔ စီအီးစီ အသာထား၊ လူေတြေပၚ လႊမ္းမိုးနုိင္တဲ့၊ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ပါးကို ေျပာတာ။ ဒီတစ္ခါလည္း ပါတီကလူေတြ ေထာင္က်ေနတာရွိ။ ထုတ္ဖယ္ ႏွဳတ္ပယ္ရမယ္ … လုပ္လာျပန္တယ္။ ရရိုးလားကြ…. ဦးတင္ဦးပဲ…. ဦး၀င္းတင္ပဲ။ က်ဳပ္တုိ႕ ေျချပတ္ခံမယ္ လက္ျပတ္ခံမယ္။ ေခါင္းေတာ့ လာမျဖတ္နဲ႕။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္က ိုမထုတ္ေရးခ် မ ထုတ္ပဲ။
ဒါေပမယ့္လို႕ … အယင္ႏွစ္ခါလိုမဟုတ္ပဲ ဗဟုိဦးစီးအစည္းအေ၀းႀကီးေခၚ၊ ေခါင္းေဆာင္စု ၁၂၀ေက်ာ္ကေန တညီတညြတ္တည္း ဆံုးျဖတ္တယ္။ ပါတီမွတ္ပံုမတင္ႏုိင္ဘူး။ မတ္ ၂၉ ၊၂၀၁၀ ေန႕မွာေပါ့။ ခင္ဗ်ားတုိ႕ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဆိုတာက စစ္အာဏာရွင္က ခန္႕တာ။ က်ဳပ္တုိ႕ပါတီက ျပည္သူလူထုႏွလံုးသားမွာ မွတ္ပံုတင္ထားတာ၊ မဖ်က္နုိင္ဘူး၊ ဥပေဒအသစ္နဲ႕ ညစ္လုိ႕ ပါတီဖ်က္ရင္ဖ်က္ … မဟုတ္ရင္ေတာ့ လံုး၀ မပ်က္ေစရဘူး။
ဒီအတိုင္း ဒီသမိုင္းနဲ႕ ၂၀၁၀ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၃ ေရာက္တယ္။ က်ေနာ္တို႕ လူထုေခါင္းေဆာင္ မိခင္ႀကီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ လြတ္လာတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြ လူရာ၀င္ခ်င္ေနျပီ။ သူတို႕ကို အရာသြင္းေပးနုိင္တာ … နာဂစ္အေျခခံဥပေဒနဲ႕ အမည္ခံအရပ္သားအစုိးရ မဟုတ္ဘူးဆုိတာေတာ့ သူတို႕သိတာေပါ့။ သိေတာ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ကမွတဆင့္ ကမၻာကိုတိုး၀င္ဖို႕ ျပင္ဆင္စို႕ ဆိုတာျဖစ္လာတယ္။ ညွိႀကတယ္၊ ႏႈိင္းႀကတယ္။ ၂၀၁၁ ႏိုု၀င္ဘာ ၁၈ ေန႕မွာ ဗဟိုဦးစီး အစည္းအေ၀းထပ္ေခၚတယ္။ ပါတီမွတ္ပံုတင္တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္တယ္။
သာမာန္ ဒီအတုိင္းဆို ဘာမွမခက္ဘူး … မေျပာနဲ႕။ ခက္လုိက္တာမွ။ ပါတီေတြခြဲႀက၊ လူေတြကြဲႀက၊ အဖြဲ႕ စည္းသစ္ေတြ ေပၚလာႀက။ သူလ်ိဳဒလန္ေတြ ျဖစ္သြားႀကဆိုတာေတြ အမ်ားႀကီး ဆက္တိုက္ျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒီစာစုမယ္ ေျပာခ်င္တဲ့ အဓိကအေႀကာင္းက မွားျခင္း မွန္ျခင္းကိစၥ မဟုတ္ဘူး။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မႈ အဆင့္ဆင့္ေတြဟာ ကာလကိုက္ညီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်ခဲ့ရတယ္။ ဆံုးလည္းဆံုးျဖတ္ရဲ၊ တာ၀န္လည္းယူရဲတယ္။ ဆိုတာ ေျပာခ်င္တာ ရည္ရြယ္တာကလည္း ေနာက္ေႏွာင္းလူငယ္ေတြကို ရည္ရြယ္ရင္းစြဲျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ပါတီ၀င္ ပေဂးေတြအဖို႕ မိေက်ာင္းမင္း ေရခင္းျပတယ္ မမွတ္ပါနဲ႕။
NLDဟာ နုိင္ငံေရးပါတီပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ဟာ လူထုေခါင္းေဆာင္ပါ။ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သူရဦးတင္ဦးဟာ ေဒၚေအာာင္ဆန္းစုႀကည္ကို ၀န္းရံေထာက္ခံေပးေနသူပါ။ သတင္းစာဆရာႀကီး။ ေထာင္ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ နီးနီး က်ခံခဲ့တဲ့ ဦး၀င္းတင္ဟာ ေဒၚေအာင္္ဆန္းစုႀကည္ကို ေထာက္ခံေနသူပါ။ ဒီေတာ့ပါတီအသစ္မွာ မျဖစ္ညစ္ က်ယ္ေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူးဗ်ာ။ ဒီႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္သား ထြားႀကိဳင္းလာေအာင္ က်ေနာ္တုိ႕နုိင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ ေတြျပည့္မီလာေအာင္ သံုးမရစားမရ အေျခခံဥပေဒကိုျပင္ဆင္ႀက။ က်ေနာ္တုိ႕ ပါတီႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္သားကေန ႏွစ္ ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္တိုင္ေအာင္္ အဆင့္ဆင့္ေသာ နုိင္ငံေရးသူရဲေကာင္းမ်ား ေမြးျမဴႀက။
ရာဇ၀င္ထဲမွာမဟုတ္၊ ဒ႑ာရီထဲမွာမဟုတ္၊ လက္ေတြ႔ပကတိတရား၊ ေခါင္းေဆာင္မႈ ရတနာသံုးပါးကု ဆည္းကပ္ႀက၊ အတုယူ နမူနာယူႀက။
( အယ္ဒီတာမွတ္စုု – ကိုုရာဇာက သူတိုု႔ပါတီ ၂၅ ႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္ ေရးသားတဲ့ ေဆာင္းပါးလုုိ႔ ဆိုုပါတယ္)
မိုးမခမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
No comments:
Post a Comment