စာေရးသူတို႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ အေျခခံအုတ္ျမစ္မွာ သရဏဂုံသုံးပါးဟု ဆိုအပ္ေသာ ဘုရားရတနာ၊ တရားရတနာ၊ သံဃာရတနာတို႔အား ယုံၾကည္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္းႏွင့္တကြ ငါးပါးေသာသီလကို ထာဝရ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သူ႔အသက္သတ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးပစၥည္းအားခိုးယူျခင္း၊ သူတစ္ပါး သားမယားအားျပစ္မွားျခင္း၊ လိမ္ညာေျပာဆို ျခင္း၊ ေသရည္အရက္၊ ထန္းရည္၊ ဘီယာ မူးယစ္ေဆးဝါး သုံးစြဲျခင္း စသည့္ငါးမ်ဳိးမွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္လူပုဂၢိဳလ္တိုင္း ေရွာင္ၾကဥ္ရမည့္ အေျခခံသီလငါးပါးျဖစ္ပါသည္။
''ေသရည္အရက္ စီးပြားပ်က္ကို တစ္စက္ေသာ္မွ မေသာက္ေလႏွင့္ ရွင္ေတာ္ေဟာသည့္အဆိပ္ရည္''ဟု ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္အတိုင္း ယခုေဆာင္းပါး တြင္ ငါးခုေျမာက္ျဖစ္ေသာ သုရာေမရယသိကၡာပုဒ္ ျဖစ္ေသာ အရက္၊ ဘီယာ၊ ထန္းရည္ စသည္တို႔ မေသာက္ သုံးသင့္ေၾကာင္းႏွင့္ ¤င္းတို႔၏ အျပစ္မ်ားကိုသာလွ်င္ ေရးသားပါမည္။ စာေရးသူတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဆယ့့္ႏွစ္ လရာသီ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ား အလြန္ေပါ မ်ားစြာ က်င္းပေလ့ရွိၾကပါသည္။ ထိုပြဲလမ္းသဘင္ႏွင့္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အရက္၊ ဘီယာ၊ ထန္းရည္ စသည္ျဖင့္ ေသာက္သုံးေနၾကသည္မွာ ထုံးစံ တစ္ခုလိုျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ မဂၤလာေဆာင္၊ အလွဴပြဲ၊ ဂုဏ္ျပဳ ပြဲမွအစ ရာထူးတိုးျခင္း၊ စာေမးပြဲေအာင္ျခင္း၊ အလုပ္သစ္ ရျခင္း စသည္ျဖင့္ ''သူမပါရင္မၿပီး ပြဲမစည္ဘူး''ဆိုသလို သည္ယမကာသည္ အလြန္အမင္း တြင္က်ယ္ေနၿပီဆိုသည္ ကို စာေရးသူတို႔ လက္ေတြ႕ ျမင္သိၾကားေနရပါသည္။
အစအဦးတြင္ အရက္ေသစာေသာက္စားၾကျခင္း သည္ ယခုလို ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ားမွ အစျပဳၾကျခင္းမ်ားပါသည္။ သည္အစသည္ အလြန္အေရးႀကီးပါသည္။ မေကာင္းမႈဆို သည္မွာလည္း ''အစရွိေနာင္ေနာင္ ငါးပိရွိအေကာင္ေကာင္'' ဆိုသကဲ့သို႔ ထိုသို႔ အစျပဳရာမွပင္ ေနာင္မွာ စီးပြားပ်က္၊ ဘဝပ်က္၍ လူၫြန္႔တုံးသြားၾကရသည္မွာမ်ားပါသည္။ ''တစ္ႏြယ္ ငင္ တစ္စင္ပါ'' ဆိုသကဲ့သို႔ ထိုသုရာေမရယသိကၡာပုဒ္က်ဳိးၿပီးလွ်င္ က်န္ေလးပါးပါ မထိန္းသိမ္းၾကေတာ့ဘဲ က်ဴးလြန္ တတ္ၾကတာမ်ားပါသည္။ အရက္ေသစာ၏ သတၱိသည္ နည္းနည္းေသာက္လွ်င္္ နည္းနည္းမူး၍ မ်ားမ်ားေသာက္ လွ်င္ေတာ့ မ်ားမ်ားမူးတတ္ၿပီး လူ၏ပင္ကိုအသိစိတ္တို႔ ေပ်ာက္ဆုံးကာ အမွားမ်ားစြာကို က်ဴးလြန္မိတတ္ေသာ သေဘာရွိပါသည္။ အရက္ေသစာေသာက္သုံး၍ မူး႐ူးေန သူတို႔မွာ အမွားအမွန္ကိုလည္း ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္စြမ္းမရွိ ေတာ့ဘဲ စိတ္ထင္ရာျပဳက်င့္တတ္သျဖင့္ မလိုလားအပ္ေသာ ျပႆနာေပါင္းစုံကို ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ အရက္မူးေနသူ တို႔မွာ မိမိ၏ဂုဏ္သိကၡာ၊ မိသားစု မိဘေဆြမ်ဳိးတို႔၏ ဂုဏ္သိကၡာတို႔ကိုပါ မငဲ့ကြက္ေတာ့ဘဲ စိတ္ထင္ရာျပဳက်င့္ တတ္သျဖင့္ အစစအရာရာ အမွားမ်ားစြာျဖင့္ ဂုဏ္သိကၡာ တို႔က်ဆင္းကာ အရွက္တကြဲအက်ဳိးနည္း အျဖစ္မ်ဳိး မ်ားျဖင့္ ႀကဳံေတြ႕ရင္ဆိုင္ရတတ္ပါသည္။ အရက္ေသစာ တို႔ကို ေ
န႔စဥ္ေသာက္သုံးေနပါက ၾကာလာလွ်င္ စီးပြားေရး လူမႈေရးတို႔ လစ္ဟင္းကာ ေရာဂါဘယမ်ားလည္း ထူေျပာ လာႏိုင္ပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ မေသာက္ရမေနႏိုင္ေသာဘဝမ်ဳိးအထိေရာက္ရွိႏိုင္ၿပီး လူၫြန္႔တုံးကာ ယမကာေၾကာင့္ ေသဆုံးေနၾကျခင္းမ်ားကို အစဥ္အၿမဲ ျမင္ေတြ႕ ၾကားသိေနရပါသည္။ သုရာေမရယသိကၡာပုဒ္ကို က်ဴးလြန္သူတို႔ ေသဆုံးၾကေသာအခါ တမလြန္ဘဝတြင္ ငရဲ၌ က်ေရာက္ၾက၍ တစ္ဖန္ငရဲမွလြတ္ကာ လူျဖစ္ျပန္ပါ ကလည္း အ႐ူးအႏွမ္းဘဝမ်ဳိး ျဖစ္ၾကရပါသည္။
ယေန႔ေခတ္တြင္ စာေရးသူအေနျဖင့္ ''မျမင္ခ်င္ ၾကည့္ရက္သား''၊ ''အျမင္မေတာ္ ဆင္ေတာ္ႏွင့္ ခေလာက္''ဆိုသလို ''ဘုရားဖူး ဘုရားဖူး''ဟု အေၾကာင္းျပကာ ဘုရား ဖူးသြားသူ လူငယ္ လူႀကီးမေရြး ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးေနၾက သည္ကုိ အၿမဲျမင္ေတြ႕ ၾကားသိေနရပါသည္။ အလြန္ အင္မတန္ ရွက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ၊ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ မျပဳ လုပ္သင့္အပ္ေသာ ဓေလ့စ႐ိုက္ဆိုးႀကီးျဖစ္ေပသည္။ ဒီအေလ့အထသည္ပင္ ျမန္မာတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထုံးစံ အျဖစ္ လူငယ္မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား အတုယူမွားမည္ စိုးမိပါ သည္။
တစ္ေန႔ေသာအခ်ိန္မွာ လူငယ္တစ္ဦးက စာေရးသူ အား ရင္ဖြင့္လာပါသည္။ သူ၏သူငယ္ခ်င္းက ''သူငယ္ ခ်င္း..မင္း ေသာက္တတ္လား''လို႔ ေမးပါသတဲ့။ သူက ''ငါ မေသာက္တတ္ပါဘူး တကယ္ပါ... မေသာက္ တတ္လို႔ ေယာက်္ားမဟုတ္ဘူးလားဆိုရင္လည္း အေျပာခံ ႐ံုပါပဲ..သူငယ္ခ်င္း...မေသာက္တတ္တာမဟုတ္ဘူး.မေသာက္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး.. မႀကိဳက္လို႔ မေသာက္ခ်င္ လို႔ကို မေသာက္တာပါ..သူငယ္ခ်င္း''လို႔ သူက ျပန္ေျဖ လိုက္ပါသတဲ့။ သူကဆက္ေျပာတယ္။ လူႀကီးတစ္ေယာက္ ကို ''ကြၽန္ေတာ္ မေသာက္တတ္ပါဘူး ခင္ဗ်ာ''လို႔ေျဖရတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေခတ္လို မိန္းကေလးေတြ ကေလးေတြကအစ အရက္ေသာက္တာကို ဖက္ရွင္တစ္ခု အေနနဲ႔ျမင္လာၾကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္္တို႔လို ေကာင္ေတြက မေသာက္တတ္ပါဘူးလို႔ ျငင္းမိရင္ ေနရင္းထိုင္ရင္း သူငယ္နာမစင္ေသးတဲ့ေကာင္လိုလို၊ ငေပါႀကီးလိုလို၊ ငေၾကာက္ႀကီးလိုလို အထင္ခံရတယ္။ သူတို႔အၾကည့္က ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းပါတယ္။ ေနရင္းထိုင္ရင္း ေယာက်္ားမဟုတ္ေတာ့သလိုလို၊ မာနပဲထိခိုက္သလိုလို၊ သိကၡာပဲက်သလိုလုိ ကိုယ္ကပဲ မေသာက္တတ္တဲ့ ထူးဆန္း ေသာ လူတစ္ေယာက္အလား အၾကည့္ေတြ၊ အေျပာေတြ ခံရပါတယ္''ဟု စာေရးသူကို ရင္ဖြင့္လာပါသည္။ ကိုင္း ... မခက္ေပဘူးလား။ ထိုလူငယ္အားလည္း အက်ဳိးအေၾကာင္းျဖင့္ စာေရးသူက
ရွင္းျပေပးပါသည္။ ေနာင္ ကိုယ္မေသာက္လို႔ သူတို႔က မေပါင္းခ်င္လည္း ဝမ္းနည္းစရာမရွိပါဘူးဟု ေျပာျပခဲ့ရပါသည္။ ထိုလူငယ္ မ်ဳိးမ်ားက ရွားလွပါသည္။ ထိုလူငယ္မ်ဳိးေတြ မ်ားမ်ားရွိမွ သာ တိုင္းျပည္အနာဂတ္သည္ သာယာစိုျပည္ေသာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေသာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္လာမွာ အေသအခ်ာပါဟု စာေရးသူ သုံးသပ္ထင္ျမင္ မိပါသည္။
ယခုဆိုလွ်င္္ ျမန္မာတို႔၏ ႐ိုးရာႏွစ္သစ္ကူးသည့့္ မဂၤလာအခ်ိန္အခါသမယ အတာသႀကၤန္ပြဲေတာ္ႀကီးမွာ ယမကာေသာက္သုံးၾကေသာ ပြဲေတာ္ႀကီးတစ္ခုအလား ျဖစ္လာေနသည္ကို ဝမ္းနည္းစြာပင္ ျမင္ေတြ႕ေနရပါသည္။ ေသာက္ၾက၊ စားၾက၊ သ႐ုပ္ပ်က္ဝတ္စားၾကျဖင့္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ အတာသႀကၤန္ပြဲေတာ္ႀကီး၏ ယဥ္ေက်းမႈစံႏႈန္းမ်ား ေလ်ာ့က်လာလ်က္ အမူးအ႐ူး သ႐ုပ္ပ်က္ပြဲေတာ္ႀကီးအသြင္ ေျပာင္းလဲလာမႈကို စာေရးသူ ဝမ္းနည္းစြာေတြ႕ျမင္ေနရ ပါသည္။
ဒါေၾကာင့္သာလွ်င္ လူငယ္လူရြယ္အေပါင္း အတုယူ မမွားၾကရေလေအာင္၊ ထိုသို႔မျဖစ္ရေလေအာင္ စာေရးသူ တို႔ႏွင့္ လူႀကီးမိဘတို႔မွာလည္း တာဝန္ရွိပါသည္။ မိမိတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ေနာင္မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္တို႔ အတုယူမမွား ရေလေအာင္ စံနမူနာျပေနၾကရင္းျဖင့္ ေနာင္အနာဂတ္ လူငယ္မ်ား လမ္းမွားမေရာက္ေအာင္၊ အတုယူမမွားၾကရ ေလေအာင္ ယမကာေသာက္သုံးသည့္ အေလ့အက်င့္သည္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ မျဖစ္ၾကရေလေအာင္ ျမန္မာလူမ်ဳိး ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္းသည္ သုရာေမရယသိကၡာပုဒ္ကို ထိန္း သိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ႏိုင္ၾကေစရန္ ေစတနာေမတၱာအျပည့္ျဖင့့္ တိုက္တြန္းေရးသားတင္ျပလိုက္ရပါသည္။
အဂၢမိုး
No comments:
Post a Comment