ျပည္သူ အတြက္ ပုခက္လွြဲေသာ လက္ ( အပိုင္း ၁ - ၂ )

ျပည္သူ အတြက္ ပုခက္လွြဲေသာ လက္ ( အပိုင္း ၁ - ၂ )

 ေမး  --   ၈၈  ကစလုပ္တာခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့နိုင္ငံေရးကိုအမဴိးသမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ့ဘယ္လိုယံုၾကည္မူ
             ေတြနဲ့ပါဝင္ခဲ့တယ္ဆိုတာမိတ္ဆက္ေပးပါ။
မီးမီး---     ၁၉၈၈  မွာက်မအသက္  ၁၆  ႏွစ္  ၁၀ တန္းေက်ာင္းသူဘဝပဲရွိပါေသးတယ္။အဲဒီအခ်ိ္န္မွာက်မလုပ္
               တာကနိုင္ငံေရးလို့ေျပာဘို့ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။က်မတို့ဟာအဲဒီအခ်ိန္မွာအထက္တန္းေက်ာင္း
                  သားဘဝပဲရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္အဲဒီဘဝေတြမွာနိုင္ငံေရးဆိုတဲ့ဟာကိုက်မတို့အေနအထားအရသိရွိဖို့ေတာ္ေတာ္
ခက္တယ္။အဲဒီအခ်ိန္တံုးကလုပ္ခဲ့တာက လမ္းမေပၚထြက္ျပီးဆႏၵျပခဲ့တယ္။အဲဒီကမွစျပီးတစ္ေျဖးေျဖးနဲ့အရွိန္
ျမင့္လာတဲ့အခါၾကေတာ့က်မတိုေက်ာင္းသားလက္နက္မဲ့ေက်ာင္သားျပည္သူေတြနဲ့စစ္အာဏာရွင္တို့ရဲ့တိုက္
ပြဲေတြျဖစ္ခဲံတဲ့ျမင္ကြင္းေတြကတဆင့္က်မဘဝကိုအဲဒီအခ်ိန္ကမွ၁၉၈၈  ဟာက်မဘဝ  ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာ့
ရည္မွန္ခ်က္ေတြေကာ တစ္ကဲ့ကို အခဴိးအေကြၾကီး  ၁ ခု ေပါ့။ေျပာင္းလဲေပးတဲ့ႏွစ္လို့လဲေျပာရမယ့္။
က်မနိုင္ငံေရးဘဝထဲ့ကိုဝင္လာဖို့က်မရဲ့ေရွ့မွာက်ဆံုးသြားတဲ့လူေတြရဲ့ျမင္ကြင္းေတြက က်မကိုဒီနိုင္ငံေရး
ေလာကထဲ့ကို အခုအခ်ိန္အထိယံုၾကည္ခ်က္ရွိရွိစိတ္ဓာတ္ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ့တြန္အားေပးလိုက္တာပါပဲ။
ေမး-- မမီးအေနနဲ့က အခ်ဳပ္ကလည္း၁ ခါက်ဘူးတယ္ ေထာင္ ကလည္း  ၂ ခါ  က်ဘူးတယ္ ျပန္ထြက္လာ
         ျပီး  သိပ္မၾကာခင္  ၂၀၀၇  ေရွြဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး  မျဖစ္ခင္မွ  ကိုမင္းကိုနိုင္  တို့ဖမ္းရတဲ့ အခ်ိန္
      အဲဒီအခ်ိန္မွာ မမီးမီး လမ္းေပၚထြက္ တရားေဟာတယ္-ျပည္သူေတြနဲ့အတူတူနိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမူပါဝင္
    ေအာင္လွဳံ့ေဆာ္ခဲ့တာေတြကိုေတြရပါတယ္-ဘယ္လိုယံုၾကည္ခ်က္ေစ့ေဆာ္မွဳေတြနဲ့လမ္းေပၚေရာက္ေအာင္
  ဘယ္လိုတြန္းပိုခဲ့ပါလဲ။

မီးမီး--  ၂၀၀၄  မွာ အစ္ကိုေတြျပန္လြတ္လာတဲ့အခါ ၈၈  ေက်ာင္သားမ်ားအေနနဲ့က်မတို့လွဳပ္ရွားခဲ့ပါတယ္။
         ၂၀၀၇  Aungust  လ  ၂၁ ေန့ညမွာ အစ္ကိုေတြကိုေနအိမ္မွာဖမ္းဆီးသြားပါတယ္။ ၂၂  ရက္ေနညမွာ
က်မတို့လမ္းေပၚထြက္ခဲ့တယ္-လမ္းေပၚထြက္တာက အကိုေတြကိုဖမ္းသြားလို့လမ္းေပၚတက္ခဲ့တာလံုးဝမ
ဟုတ္ပါဘူး။ က်မတို့ဟာ ၈၈  ေက်ာင္းသားေတြျဖစ္တယ္အဓိကကေတာ့ က်မတို့ဟာ ေက်ာင္းသားေတြ
ျဖစ္တယ္- ေက်ာင္းသားေတြဟာျပည္သူေတြအေပၚမွာ တာဝန္ရွိတယ္  -က်မတို့အကိုေတြမရွိရင္ေတာင္မွ
က်မတို့အကိုေတြလုပ္ခဲ့တဲ့  ၈၈  ေက်ာင္သားမ်ဳိးဆက္အဖြဲ့ရဲ့  အလုပ္နဲ့လုပ္ငန္းစဥ္ေတြဆက္လုပ္ရမယ္
အလုပ္ေတြအားလံုးဟာက်မတို့အေပၚမွာ တာဝန္ရွိတယ္။ေနာက္တစ္ခုအေနနဲ့ကလည္း က်မဟာ
အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့ က်မဟာျမန္မာနိုင္ငံသားျဖစ္တယ္။ျမန္မာနိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့
အတြက္ေၾကာင့္မို့လို့  ကိုယ့္နိုင္ငံအေရး နိုင္ငံေရးမွာပါဝင္ရမယ္ဆိုတဲ့အသိစိတ္ဓာတ္ တာဝန္ယူမွဳ ဒီဆက္
သြားရမဲ့တာဝန္ေတြဟာ က်မတို့အကိုေတြကိုဖမ္းဆီးထားေပမဲ့ က်မတို့အေပၚမွာပံုလာျပီး-  ဒီတာဝန္ကို
က်မတို့ယူမယ္ဆိုတဲ့အသိနဲ့ က်မတို့လမ္းေပၚကိုထြက္ခဲ့တယ္။ျပည္သူေတြကိုဦးေဆာင္ျပီးေတာ့ဆႏၵျပမွဳေတြ
ကိုဆက္လက္ျပီးေတာ့ဆြဲ့ေခၚခဲ့တယ္။
ေမး    --မမီးမီးအေနနဲ့ ပထမအၾကိမ္ ငယ္တဲ့အခ်ိန္ေထာင္က်ခဲ့တယ္။  ၁၉၉၆  ခုႏွစ္မွာပထမအၾကိမ္နဲံ
           ၂၀၀၇  ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာက်တဲံအခါမွာေထာင္ထဲ့မွာ မမီးမီးတို့အေပၚ ဆက္ဆံမွဳေတြမတူေတာ့
ဘူးပြင့္လင္းလာတဲ့အေျခအေနေတြမွာ ဆက္ဆံမွဳေတြေျပာင္းလဲသြားလည္းေျပာင္းလဲသြားတဲ့ဆက္ဆံမွဳေတြ
ေထာင္အာဏာပိုင္   ေတြနဲံ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြအေပၚမွာ  မမီးမီးရဲ့ ကိုယ္ပိုင္းသံုးသပ္ခ်က္။
  မီးမီး       အဓိက ကေတာ့ ေထာင္ထဲ့မွာ  ဆက္ဆံမွဳေတြေျပာင္းလဲတယ္ဆိုတာက  ေထာင္အားလံုးမွာ
            တေျပးညီေပၚလဆီအရ  အမွန္တကယ္က ေပၚလဆီက သူတို့ေကာင္းေကာင္းခ်ထားလိမ့္မယ္
   ဘယ္လိုဆက္ဆံရမယ္ဆိုတာ..ဒါေပမဲ့ ေထာင္အားလံုးဟာ တစ္ေျပးညီေျပာင္းလဲ့သြားမဟုတ္ဘူး..
အာဏာရွင္စံနစ္ရဲ့အၾကြင္းအက်န္ေတြဟာ တခ်ဳိ့ေထာင္မွဳး+ေထာင္ပိုင္ေတြမွာအမ်ားၾကီးေတြရတယ္  ။
ေထာင္ဝန္ထမ္းေတြမွာလည္းအမ်ားၾကီးေတြရတယ္- နဂိုအာဏာာရွင္စံနစ္ရဲ့  အေမြဆိုးေတြဟာသူတို့
ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ေခါက္ရုိးက်ဳိးေနတဲ့အခါက်ေတာ့ က်မတို့ကိုဒီေပၚလဆီ အေျပာင္းအလဲမွာ သူတိုက
ခ်က္ခ်င္းၾကီးမေျပာင္းလဲခ်င္းဘူး။ေနာက္တစ္ခုက သူတို့ဒီလိုလုပ္ေပးရပါတယ္ဆိုတဲ့ဟာကိုသူုတို့ကလက္မခံ
ခ်င္းတဲ့အခါက်ေတာ့ထိုအေပၚမွာ  အရင္တုန္းက ပံုစံအတိုင္းၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းမဟုတ္ရင္ေတာင္မွနည္းနည္းခပ္ခပ္ညစ္ညစ္ေတာ့ဆက္ဆံေသးတယ္။စကား
ေျပာတာကအစဆက္ဆံတယ္။ဒါေပမဲ့က်မတို့လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာတစ္ေျဖးေျဖးနဲ့နိုင္ငံေရးသက္တမ္းကလည္းရင့္လာတယ္ အေတြအၾကံုေတြလည္းမ်ားလာတဲ့အခါက်ေတာ့ -  က်မတို့ဟာတခ်ိန္တုန္းကက်ေတာ့ဒီအာဏာပိုင္
အဖြဲ့အစည္းေတြကိုရန္သူလို့ ျမင္တယ္ဒါေပမဲ့အခုအခ်ိန္မွာေတာ့  က်မတို့ဟာျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကိုလိုလားတဲ့
လူေတြဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့--က်မတို့ကိုယ့္တိုင္အာဏာပိုင္အဖြဲ့အစည္းေတြကို ရန္သူလိုျမင္ေနရင္ေတာ့ က်မတို့
လုပ္ငန္းလည္းေအာင္ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး။ေနာက္တိုင္းျပည္ကလည္းက်မတို့ေရွ့ဆက္သြားဖို့ တိုးတက္ရာတိုးတက္
ေၾကာင္းသြားဖို့က်မတို့ဖန္တီးနိုင္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့   က်မတို့နဲ့အနီးစပ္ဆံုးျပည္သူကို က်မတို့
တက္နိုင္သေလာက့္ေျပာင္းလဲဖို့ၾကိဳးစားတယ္။  ဒီအခါက်ေတာ့ေပၚလဆီကိုေတာ့ နိုင္ငံတကာနဲ့ဆက္ဆံေရး
မွာအဆင္ေျပေအာင္ ေပၚလဆီကို ေလ်ွာ့  လိုက္တယ္။ အရင္တုန္းကလိုေတာ့ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းမဆက္ဆံ
ဘူး။ဒါေပမဲ့ က်မတို့အထဲ့မွာ က်မတို့ ေတာင္းဆိုတာေတြ ကိုတက္နိုင္သေလာက္လိုက္ေလ်ွာမွဳ ျပဳခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့သူတိုက ဘာကိုျပန္ဒုကၡ ေပးလည္းဆိုေတာ့  က်မေနတာက ရန္ကုန္ျမိဳ့  ဒါေပမဲ့  က်မ ကို  ကသာကို
ပိုခဲ့တဲ့အေပၚမွာ  က်မအိမ္မွာလိုက္ရတဲ့မိသားစု  အဓိက  က်မအမ်ဳိးသားနဲ့ ကေလး ႏွစ္ေယာက္  တစ္လွည္စီ
လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ဒီမွာလာတဲ့အတြက္စရိပ္ကပိုျပီးၾကီးတယ္ျပီးေတာ့တအားပင္ပန္းတယ္။ေဆာင္းတြင္းမွာ
ဆိုတအားေအးတယ္။ ဟိုမွာေနတဲ့ကေလးက  ကသာျမိဳ ရဲံ ့ေဆာင္းတြင္းဒဏ္ကိုမခံနိုင္ဘူး။  ဒါေပမဲ့မေအဆိုတဲ့
အခါက်ေတာ့လာေတြရတယ္။  အမ်ဳိးသားကလည္းမိန္းမဆိုေတာ့လာေတြရတယ္..အဓိကဒီအေခါက္က  က်မတိုကိုနယ္စပ္ေဒသေတြကိုပိုလိုက္တာဟာ  က်မတို့အတြက္အျမတ္အမ်ားၾကီး  ရရွိခဲ့တယ္..အိမ္မွာရွိ
တဲ့မိသားစုေတြေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္ခဲ့တယ္။က်မတိုရရွိခဲ့တဲ့အျမတ္ကေတာ့ ရွင္းပါတယ္  က်မတို့ဟာဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ကိုေရာက္တဲ့ေဒသ  ကအေရးအၾကီးဘူး..ကိုယ့္က်င့္တဲ့တရားကသာ
အေရးၾကီးတယ္ဆိုျပီးေတာ့  က်မတို့ပတ္ဝန္က်င္းကို့ အတက္နိုင္ဆံုးေကာင္းေအာင္ေျပာင္းလဲ့ျခင္းနဲ့ေျပာင္းလဲ့ခဲ့
တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ က်မတို့မွာမိတ္ေဆြအသစ္ေတြ အမ်ားၾကီးရခဲ့တယ္။  ေတာင္းတန္းေဒသမွာရွိတဲ့တိုင္းရင္းသား
ေတြနဲ့ျဖစ္ျဖစ္ိ ဟိုး  ျမန္မာျပည္အထက္  ေအာက္ အဲဒီမွာရွိတဲ့တိုင္းရင္းသားအားလံုးရဲ့  ခ်စ္ၾကည္မွဳ  ယံုၾကည္မွဳ
က်မတို ရလာတဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ယေန့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္   ျငိမ္ခ်မ္းေရးနဲ့ ပြင့္လင္း  ခရီးစဥ္ေတြဟာဒီေလာက္
အထိေအာင္ျမင္ေနတာပါ။
ေမး --  အိမ္ေထာင္သည္လည္းျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ နိုင္ငံေရး  လွဳပ္ရွားမွဳေတြမွာ  ေတာက္ေလ်ွာက္
     ပါဝင္ခဲ့တဲ့အခါက်ေတာ့ခင္ပြန္းသည္ျဖစ္သူနဲ့ဘယ္လိုနားလည္းမွဳေတြယူထားပါလည္း။   
မီးမီး---      အဲဒါေျပာရမယ္ဆိုရင္ က်မတံုးက သူမ်ားေတြေျပာသလိုေပါ့ ဒီမိုကေရစီလင္မယားလိုပဲေျပာရမ
                   လားေပါ့ေနာ္။   ဘာလို့လည္းဆိုေတာ့  က်မခင္ပြန္းကလည္း  ၁၉၈၈  မွာ အထက  ၁ ေက်ာင္း
                    တာေမြ ရဲံ့  အကသ ေက်ာင္းသားတပ္ဦးရဲ့ လွဳပ္ရွားသူတစ္ဦးျဖစ္သလို့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ
     အဖြဲ့ခ်ဳပ္စျပီးေပၚေပါက္လာတဲ့အခ်ိန္ကစလို့ N.L.D  Mumber  တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ျပီး-ျမိဳနယ္လူငယ္တာဝန္ခံတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီဘဝက စလို့က်မတို့အိမ္ေထာင္က်ခဲ့တယ္.  အိမ္ေထာင္က်တယ္ဆိုေပမဲ့  နဂိုကနိုင္ငံေရးအေျခခံရွိတဲ့ က်မရဲ့ခင္ပြန္းသည္ဟာ က်မရဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို နားလည္းမွဳမ်ားစြာနဲ့လိုက္ေလ်ွာခဲ့တယ္။သူကိုယ္တိုင္လည္းပံပိုးမွဳေတြလုပ္ေပးခဲ့တယ္။က်မဘယ္ေထာင္က်က်
က်မ ၁၉၉၆  ခုႏွစ္ထဲ့ကေထာင္ထဲ့မွာေတာက္ေလ်ွာက္ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း  က်မေယာက္က်ားနဲ့  ေယာက္ကၡမ နဲ့ ထားခဲ့ရတယ္။က်မ ကေလးေတြနဲ့  ၅ ႏွစ္ ၉ လ  ေတြခြင္မရခဲ့ဘူး   ၂ ႏွစ္  ၆လ တစ္ေယာက္
၄ ႏွစ္ ၆လ  တစ္ေယာက္ထားခဲ့ရတယ္  အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့သူအေဖကဖခင္စိတ္နဲံဒီအရြယ္ငယ္ငယ္မွာ  ကေလးေတြစိတ္ထိခိုက္မွာစိုးလို့သူအေဖကေခၚမလာလို့ေတြခြင့္မရခဲ့ဘူး။    ၂၀၀၇  မွာေတာေတာင္ေလွ်ာက္
သားတစ္လွည္..သမီးတစ္လွည္ေတြခြင္ရရွိခဲ့တယ္။
ေမး…..    ဒီဘဝတစ္ေလွ်ာက္မွာ  ၁၀ ႏွစ္နီးပါးေထာင္ထဲ့မွာေနလာတာဆိုေတာ့အဲဒိအေပၚမွာဒီနိုင္ငံေရးလုပ္ခဲ့
           တဲ့အတြက္ေထာင္ထဲ့မွာ  အႏွစ္  ၂၀  ေနခဲ့တာကိုဘယ္လိုသံုးသပ္ပါလည္း။
မီးမီး        ရွင္းရွင္းေျပာရင္ဒီအခ်ိန္အထိေပါ့  နိုင္ငံတကာသံုးဘာသာစကားအားနည္းတယ္- စာေပေလ့လာမွဳ
                    အားနည္းခဲ့တယ္…အခ်ိန္ျပည္ေထာင္ထဲ့ေရာက္လိုက္  အျပင္ေရာက္ေတာ့လည္းဒီလိုနယ္ေတြ
                   သြားလိုက္ဆိုေတာ့အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာလည္းဘာသာစကားေလ့လာမွဳအားနည္းခဲ့တဲ့အျပင္ က်မ
ကိုယ္တိုင္လည္းေက်ာင္းမျပီးခဲ့ဘူး   Final  honus  မွာပဲ အဖမ္းခံရတယ္ ျပန္ထြက္လာေတာ့လည္းေက်ာင္းျပန္တက္ခြင္မရဘူး 
ယေန့ထိတိုင္လည္း ေက်ာင္းျပန္တက္ခြင္မရဘူးဘြဲ့လက္မွတ္သြားထုတ္တဲ့အခါက်ေတာ့လဲ့  ေငြ  ၃၀၀၀၀
ေလာက္ေပးမွရိုးူရိုးဘြဲ့လက္မွတ္ကိုေပးမယ္ဆိုျပီးအခါက်ေတာ့   က်မ အေနနဲ့စဥ္စားစရာေတြ အမ်ားၾကီး
ရွိတယ္  က်မ ကအလုပ္ရွိတဲ့သူမဟုတ္ဘူး  အဲဒီလိုမ်ဳီးေတြရွိတယ္အဲဒီအခါက်ေတာ့ ဒါေပမဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ
နဲံျပန္ဆံုတယ္.အေမရိက ကျပန္လာတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ျပန္ဆံုတဲ့အခါေျပာျဖစ္တယ္..ကိုယ္ကေတာ့အခု
အခ်ိန္မွာ baise  ကိုတက္ေနတဲ့အခ်ိန္  နင့္တိုPhd  ယူလာခဲ့ျပီးေပါ့။ဒါေပမဲ့အဲဒီလိုနင္တိုယူလာတဲ့အေပၚ
မွာကိုယ္ကခီ်းက်ဳးေလးစားတယ္။ဒါေပမဲ့ က်မ မျဖစ္လိုက္ရေကာင္းလားဒိလိုမ်ဳိးၾကီး  သူတိုက်ေတာ့
အသက္ခ်င္းတူေတာင္မွမရေကာင္းလားဆိုတဲ့  ဒီလိုမ်ဳိး က်မ  ဘဝမွာ ေနာင္တာဆိုတာ  ဘယ္ေတာ့မွ
ရွိမွာမဟုတ္ ဘူးရမွာလည္းမဟုတ္ဘူးဘာျဖစ္လို့လည္းဆိုေတာ့ က်မဟာနိုင္ငံေရးထဲ့ကို  ျပည္သူအတြက္
က်မဟာယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ့သံဒီဌာန္ ခ်ျပီးလုပ္ခဲံတဲံအတြက္ ေနာင္တဆိုတာလံုးဝရွိမွာမဟုတ္ဘူး။

ျပည္သူ အတြက္ ပုခက္လွြဲေသာ လက္ ( အပိုင္း ၂ )
................
ေမး     ။         ။၈၈မ်ိဳးဆက္မွ ပါတီေထာင္မည္ဟုေျပာထားတယ္ေလ  အဲဒီေတာ မမီးမီးအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈထဲမွာ ပါတီႏိုင္ငံေရးနဲ႔ေကာ ဆက္ၿပီးေတာ႔ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွပါသလား….။
မီးမီး    ။         အဲဒါက နဲနဲေတာ႔ ခက္တယ္။ကၽြန္မကေပါ႔ေနာ္၊ ဒီလတ္တေလာမွာေတာ႔ ဒီျပည္သူ ႔အေျချပဳ ရပ္ကြက္အဖြဲ႕အစည္းအေနနဲ႔ ျပည္သူရဲ႕ အသံကို အနီးကပ္နားေထာင္ခ်င္တယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ အေျပာင္းအလဲ ကိုလည္း တကယ္႔ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံ တခုတည္ေထာင္ဖို႔ ရည္ရြယ္တဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ မို႔လို႔ ကၽြန္မတို႔က ျပည္သူကေနၿပီးေတာ႔ ျပည္သူ႔ အေျချပဳေပါ႔ေနာ္၊ အစိုးရ တရပ္ ေပၚထြက္လာဖို႔ကို ကၽြန္မတို႔က ႀကိဳးစားခ်င္တဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ မို႔လို႔ ေလာေလာဆယ္ကေတာ႔ ကၽြန္မတို႔က ျပည္သူနဲ႔ပဲ အတူတူ ရင္ခုန္ရင္းနဲ႔ ျပည္သူ႔ အက်ိဳးကို အနီးကပ္ ေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ႔ ဆႏၵ ရိွတယ္။ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ ဟာဆိုရင္လဲ ဘယ္ေျခ ညာေျခ လိုပါပဲ။အဓိကကေတာ႔ ကၽြန္မတို႔ဟာ ျပည္သူရဲ႕အသံကိုအနီးကပ္ နားေထာင္ၿပီးေတာ႔ ဒီလႊတ္ေတာ္ထဲကို ကၽြန္မတို႕က တြန္းအားေပးတဲ႔သေဘာေပါ႔ေနာ္ ၊လိုအပ္တဲ႔ တေန႔ေန႔ တခ်ိန္ခ်ိန္က်ရင္ေတာ႔ ပါတီႏိုင္ငံေရးဖက္ကို ေျပာင္းခ်င္လည္းေျပာင္းမယ္၊ မေျပာင္းခ်င္လည္းမေျပာင္းဘူးေပါ႔ေနာ္။ အဓိက က ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ရင္တြင္းရည္ရြယ္ခ်က္ကိုက တိုင္းျပည္ေျပာင္းလဲေရးကိုေပါ႔ေနာ္ တိုင္းျပည္ကို တကယ္႔ ဒီမိုကေရစီတိုင္းျပည္စစ္စစ္၊ တကယ္႔ကိုျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ တိုင္းျပည္တခုကိုေျပာင္းလဲခ်င္တဲ႔အတြက္ ဒီတိုင္းျပည္မွာ ရွိတဲ႔ ျပည္သူလူထုနဲ႔ အနီးကပ္ေနႏိုင္ဖို႕ဟာ အဓိက က်တယ္လို႔ ကၽြန္မ ထင္ပါတယ္။
ေမး     ။         ။မမီးမီးရဲ႕ ေမ်ွာ္လင္႔ခ်က္ထဲမွာ ဘယ္လိုႏိုင္ငံမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္လဲ၊ အဲဒီေမ်ွာ္လင္႔ခ်က္ကေကာအခုအေျခအေနမွာ ဘယ္အတိုင္း အတာထိ ေရာက္ေနၿပီလို႕ သံုးသပ္လို႔ ရမလဲ။
မီးမီး    ။         ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး(၁၃၅) မ်ိဳး ရိွတဲ႔ အခါက်ေတာ႔ ဒီတိုင္းရင္းသား အားလံုးကိုေပါ႔ေနာ္ ႏိုင္ငံေရး၊စီးပြားေရး၊လူမႈေရးအားလံုးကို တန္းတူ တူညီမႈကို ကၽြန္မတို႔ ရေစခ်င္တယ္၊ အဓိက ကေတာ႔ ကၽြန္မတို႔ ကယန္းကို သြားတဲ႔ အခါ ေလာပိတ ကလာတဲ႔ ဓာတ္အားေပးလိုင္းႀကီးေတြကို သူတို႔က မပြန္းမပဲ႔ ေအာင္ ေစာင္႔ေရွာက္ရတယ္။ ဒါႀကီးကို ထမ္းထားရၿပီးေတာ႔ ေအာက္မွာက ဆီမီးတိုင္နဲ႔ စာဖတ္ေနရတဲ႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ေမာင္ႏွမ ေသြးခ်င္းေတြကို ေတြ႕ရတဲ႔ အခါမွာ ကၽြန္မ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။အခု ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ရက္က ကၽြန္မ ခ်င္းျပည္နယ္က ျပန္လာခဲ႔တယ္၊ခ်င္းျပည္နယ္မွာလည္းဒီလိုပဲ၊ တကယ္႔ကို မီးမရိွ ၊ေရမရိွ နဲ႔ေပါ႔ေနာ္၊ ေတာင္တန္းေဒသမွာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲၿပီးေတာ႔ ေနခဲ႔ရတယ္။တကယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ (ရိ) ေရကန္ဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံ အတြက္ တကယ္႔ကို ျပည္ပ ဝင္ေငြရဖို႔ေပါ႔ေနာ္၊ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို စြဲေဆာင္ဖို႔ေနရာတခုျဖစ္တယ္၊ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံသားေတြေတာင္ မသြားႏိုင္တဲ႔ အေနအထားပါ၊တကယ္႔ကို လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲပါတယ္၊ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံဟာ သယံဇာတ ကလည္း ရွားပါးတဲ႔ ႏိုင္ငံမဟုတ္္ပါဘူး၊အဲဒီေတာ႔ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ တိုင္းရင္းသားေတြ အားလံုးဟာ ညီညီ မ်ွမ်ွႏွင္႔ တကယ္႔ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္ တိုင္းျပည္တခု တန္းတူညီမ်ွရိွတဲ႔  လြတ္လပ္တဲ႔၊ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ႔၊တရားဥပေဒ မွ်တမႈရိွတဲ႔ တိုင္းျပည္တခုကို ကၽြန္မ တည္ေဆာက္ခ်င္ပါတယ္။
                   အဲဒီလိုတည္ေဆာက္တဲ႔ အခါမွာလည္း အခြင္႔အေရးညီတူညီမွ်နဲ႔ေပါ႔ေနာ္  တိုင္းရင္းသားအားလံုး၊ေတာင္တန္းေျမျပန္႕မခြဲျခားပဲ ပညာေရးကအစေပါ႔ေနာ္၊တူညီစြာနဲ႔ ရရိွႏိုင္တဲ႔ တိုင္းျပည္တခုကို ကၽြန္မ ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။ဒါေပမယ္႔ အဲဒီလိုမ်ိဳး တိုင္းျပည္တခုျဖစ္ဖို႔အေရးကလည္း ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ အခုဟာက ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားေနရတယ္ေပါ႔ေနာ္။အဓိက ကေတာ႔ ရပ္ကြက္အဖြဲ႕အစည္းေတြ အားေကာင္းလာမယ္၊ျပည္သူေတြအားလံုးကလည္း တကယ္႔ကို အသိပညာေတြ၊အတတ္ပညာေတြ တိုးပြားလာမယ္၊ႏိုင္ငံေရးအသိစိတ္ဓာတ္ေတြ ႏိုးၾကားလာမယ္ဆိုရင္ေတာ႔  တေန႔ေန႕ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႔ တိုင္းျပည္ဟာ ကၽြန္မတို႔ ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ႔ တိုင္းျပည္တခုကို ေရာက္လာမယ္ေပါ႔ေနာ္။အဲဒီလို ေရာက္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္မတို႔ဟာ ျပည္သူေတြကို ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မေပးခ်င္ဘူး၊ကၽြန္မျဖစ္ေစခ်င္တာက ကၽြန္မတို႔တိုင္းျပည္ဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မ်က္စိပိတ္၊နားပိတ္၊ပါးစပ္ပိတ္ၿပီးေတာ႔ ေနခဲ႔ရတဲ႔ တိုင္းျပည္ျဖစ္တဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔မို႔လို႔ ကိုယ္႔တိုင္းျပည္မွာ ျပည္သူေတြ ဘာျဖစ္ေနသလဲဆိုေတာ႔ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ အလုပ္ပါ၊ငါတို႔ကေတာ႔ ကိုယ္႔အလုပ္ကိုလုပ္၊ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ငါတို႔အစိုးရပဲ။ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္ရင္လည္းခံရမွာပဲဆိုတဲ႔ အေၾကာက္တရားက လႊမ္းမိုးေနတယ္။အဲဒီလို လႊမ္းမိုးေနတဲ႔ျပည္သူေတြကို ကၽြန္မက ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မေပးခ်င္ဘူး၊ပုဂၢိဳလ္ တစံုတဦး(သို႔)အစိုးရကို ေမွ်ာ္လင္႔ေနမယ္႔အစား ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္ခ်က္ရိွရမယ္၊ငါတို႔လည္း ဒီအခြင္႔အေရးေတြ ငါတို႔မွာရိွတယ္ဆိုတာ ျပည္သူေတြကို သိေစခ်င္တယ္၊အခြင္႔အေရးရေအာင္လည္း ငါတို႔ဘယ္လိုေတာင္းဆိုရမယ္ဆိုတဲ႔ သတိၱေတြလည္းျပည္သူေတြမွာ ရိွေစခ်င္တယ္၊ေနာက္တခုက ဒီအခြင္႔အေရးႏွင္႔အညီ ငါတို႔ ဘယ္လိုမ်ိဳးစနစ္တက် က်င္႔ႀကံရမယ္ဆိုတဲ႔ ႏိုင္ငံသားအခြင္႔အေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံသားလုပ္ပိုင္ခြင္႔၊ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မႈအေပၚ သစၥာရိွမႈေပါ႔ေနာ္၊အဲဒီလိုမ်ိဳးဟာေတြကို ကၽြန္မတို႔က ျပည္သူေတြကို၊အတတ္ပညာ၊အသိပညာစတဲ႔ ပညာေပးလုပ္ငန္းေတြကို အမ်ားႀကီးလုပ္ခ်င္တယ္၊အဲလိုျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ေတာ႔ ကၽြန္မတို႔ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ႔ တိုင္းျပည္ႀကီးဟာ မေဝးေတာ႔ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေမး     ။         မမီးမီးတို႔လို ႏိုင္ငံေရးဝင္ေရာက္လႈပ္ရွားေနတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ အေျခအေနအတိုင္းအတာအေပၚ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။
မီးမီး    ။         အခုအေျခအေနကေတာ႔ ႏိုင္ငံေရးရစီးေၾကာင္းထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးပါဝင္မႈဟာ အရင္ကထက္စာရင္ ပိုၿပီးေတာ႔ မ်ားလာတယ္။မ်ားလာတယ္ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ႏွစ္ပိုင္းရိွတယ္။တပိုင္းက အခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ဘာမွ မရိွဘူး၊အမ်ားသြားရင္သြားတယ္၊အမ်ားတက္ရင္တက္တယ္၊ေမးလိုက္ရင္ စိတ္ထဲမွာ ဘာမွ မသိဘူး။အဲဒီလို အမ်ိဳးသမီးေတြလိုမ်ိဳး ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြကို မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ကိုယ္လုပ္တဲ႔ အလုပ္တခုေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈ၊နားလည္မႈ၊တာဝန္ယူႏိုင္မႈရိွတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားႀကီးေပၚထြန္းေစခ်င္တယ္။လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း(၂၀)ေက်ာ္ထက္စာရင္ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာ အမ်ိဳးသမီး ပါဝင္မႈႏႈန္းမ်ားလာတယ္၊ဒါေပမယ္႔ လႊတ္ေတာ္အေနနဲ႔ ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ ၄% ပဲရိွတဲ႔ အတြက္ ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားရအံုးမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေမး     ။         ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ႔အသံကေနၿပီးေတာ႔ ျပည္သူေတြကို ဘာမ်ားေျပာစရာရိွပါသလဲ။
မီးမီး    ။         အခုအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႕တိုင္းျပည္ဟာ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္၊စနစ္ကို ဦးတည္ေနတဲ႔ အေျပာင္းအလဲ တခုကို ကၽြန္မတို႔ တိုင္းျပည္မွာႀကံဳေနရၿပီျဖစ္တဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူေတြဟာလည္း မ်က္စိပြင္႔၊နားပြင္႔၊ပါးစပ္ပြင္႔ႏွင္႔ အရင္တုန္းကလို အေၾကာက္တရားႀကီးစိုးမေနပဲ ငါသည္လည္း ႏိုင္ငံသားျဖစ္သည္၊ဒါ႔ေၾကာင္႔ ႏိုင္ငံေရးမွာ တာဝန္ယူရမယ္ဆိုတဲ႔ အသိစိတ္ဓာတ္ကို လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ရိွၿပီးေတာ႔ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို မေမ႔ မေလ်ာ႔ပဲႏွင္႔ အၿမဲတမ္း ေလ႔လာ၊မွတ္သား၊ လုပ္ေဆာင္မယ္၊ အရပ္ဖက္ အဖြဲ႕အစည္းေတြလည္း အားေကာင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကပါလို႔ ကၽြန္မတိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။
                   မမီးမီး ႏွင္႔ ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာ႔အသံ အင္တာဗ်ဴးမွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။