ခ်င္းျပည္နယ္၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္သည့္ စပ်စ္ပင္စိုက္ပ်ဳိးေရး

ခ်င္းျပည္နယ္၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္သည့္
စပ်စ္ပင္စိုက္ပ်ဳိးေရး

ဟားခါးၿမိဳ႕   ခ်င္းျပည္နယ္  ေစ်းသစ္ ရပ္ကြက္ေန ဦးရာလ်မ္းႏွင့္  ေဒၚငြန္ဆီး မိသားစုတို႔သည္   ဟားခါး၌ စပ်စ္ ႏွစ္ဧက စိုက္ပ်ဳိးၾကသည္။      ဦးရာလ်မ္းက  စပ်စ္ၿခံကို သံဆူးႀကိဳးခတ္ထားၿပီး  တစ္ပင္ႏွင့္ တစ္ပင္ခုနစ္ေပခြာ၍ အတန္းလိုက္ စိုက္ထား သည္။ စပ်စ္ပင္ကို စပ်စ္ဖတ္၊  ႏြားေခ်း၊ ၾကက္ေခ်း၊ အမႈိက္ေရာ၍ ေျမၾသဇာစုပုံေပးရ သည္။  စပ်စ္ပင္ ရွင္သန္ႀကီးထြားေစရန္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ေလးခါ ၿခံရွင္းရသည္။ တစ္ဦး လွ်င္ေငြက်ပ္ ၆ဝဝဝ ႏႈန္း လူငါးဦးျဖင့္ ငါးရက္ခန္႔ ရွင္းရသည္။ စပ်စ္စိုက္ပ်ဳိးသည္မွာ ကိုးႏွစ္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ သူ႕ၿခံ၌ စပ်စ္ပင္  ၁၄ဝဝ အတြက္ ေျမရွင္း၊  သံဆူးႀကိဳးကာ  က်ပ္သိန္း  ၁ဝဝ ရင္းႏွီးထားသည္။ နန္းႀကိဳးကို ငါးေခ်ာင္းစီ သြယ္တန္း၍  စပ်စ္သီးရန္စီစဥ္ထားသည္။ သူ႕ၿခံ၌ အပင္  ၁၄ဝဝ  ရွိေၾကာင္းသိရသည္။

''စပ်စ္ကို စင္နဲ႔ မစိုက္ဘူးလား''ကြၽန္ေတာ္ က သူ၏စပ်စ္ၿခံသို႔ေရာက္စဥ္ ေမးၾကည့္ သည္။    ''မစိုက္ဘူး၊    ေလဝင္ေလထြက္ မေကာင္းဘူး။  ေနေရာင္ျခည္မရဘူးဗ်''ဦးရာလ်မ္းက ေျပာသည္။   စပ်စ္ပင္ကို ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္  ေျခာက္လက္မအရြယ္္ ျဖတ္၍ ကိုင္းကို ပလတ္စတစ္အိတ္ထဲထည့္ၿပီး ဇြန္လတြင္   စိုက္ပ်ဳိးေၾကာင္း၊  စိုက္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ၾကာသည္ႏွင့္  ေနာင္ႏွစ္ မတ္လတြင္ အပြင့္ပြင့္ေၾကာင္း၊  ဇူလိုင္၊  ၾသဂုတ္လတြင္ အသီးမွည့္ေၾကာင္းရွင္းျပသည္။  စပ်စ္မ်ဳိး မေကာင္းပါက ငါးခိုင္ခန္႔ထြက္ၿပီး မ်ဳိးေကာင္း ပါက ရွစ္ခိုင္မွ  ၁ဝ ခိုင္ခန္႔  ထြက္ရွိေၾကာင္း သူက ရွင္းျပသည္။ စပ်စ္ပင္သံုးႏွစ္အရြယ္္ ေရာက္ပါက စပ်စ္လႈိင္လႈိင္သီးေပၿပီ။ ''စပ်စ္သီး ေတြကို ေရာင္းလည္းေရာင္းတယ္၊ ဝိုင္လည္း ေဖာက္ေရာင္းတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နဲ႔  တျခား ၿမိဳ႕နယ္ဘက္ကလည္း လာဝယ္တယ္၊ စပ်စ္သီး တစ္ပိႆာကို ေငြက်ပ္ ၁၅ဝဝ ျဖင့္ ေရာင္းရတယ္''  ဟု ¤င္းက ေျပာသည္။  ၾသဂုတ္လေရာက္သည္ ႏွင့္ စပ်စ္သီးကမွည့္ေပၿပီ။  အသီးခူးရသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ သံပုံးထဲထည့္၍  ဒလက္ျဖင့္ ႀကိတ္ေမႊသည္။ စပ်စ္သီးမ်ားကြဲေစရန္ျဖစ္ သည္။ ၿပီးေနာက္ ေရထည့္ကာ ဗန္းထဲသို႔ ထည့္သည္။ အလုပ္သမား ေဒၚတင္ေကြၽးႏွင့္ ေဒၚႏြန္ထိုင္းတို႔က   မမွည့္ေသာ  စပ်စ္သီးမ်ား၊ ညႇာတံမ်ား၊ အဖတ္မ်ားကို ဗန္းထဲမွ ဖယ္ရွား ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ၿပီးေနာက္ ဦးရာလ်မ္းက စပ်စ္ပိႆာခ်ိန္  ၁ဝဝလွ်င္ သၾကားပိႆာ ၃ဝ၊ သံုးခ်ိဳးတစ္ခ်ိဳး သၾကားေရာသည္။ သမေအာင္ေမႊၿပီး သံုးေပခြဲ အရြယ္္ ပလတ္စတစ္ေကာ္ပုံးထဲသို႔ ထည့္၍ စိမ္သည္။  ႏွစ္လခန္႔ၾကာသည္ႏွင့္  စပ်စ္ အရည္ၾကည္မ်ားရေပၿပီ။ထိုအရည္ကို ထုတ္၍ စဥ္႔အိုးထဲ အလုံပိတ္ေလွာင္သည္။ က်န္ စပ်စ္ဖတ္မ်ားကလည္း အခ်ည္းအႏွီးမျဖစ္ ေျမၾသဇာေကြၽးရာ၌ သုံးရသည္။

စဥ္႔အိုးထဲတြင္ စိမ္ထားေသာ စပ်စ္စိမ္ ရည္မ်ားက အနည္းဆုံးေျခာက္လေရာက္ သည္ႏွင့္ စပ်စ္ဝိုင္ျဖစ္ေပၿပီ၊ တစ္ႏွစ္ၾကာလွ်င္ အာနိသင္ ပိုေကာင္းလာသည္။ စပ်စ္ဝိုင္တစ္ ပုလင္းလွ်င္ ေငြက်ပ္ ၃ဝဝဝႏွင့္ ေရာင္းရသည္။ စပ်စ္က မခ်ိဳမခ်ဥ္အရသာမို႔ လူႀကိဳက္မ်ား သည္။ လက္ေဆာင္ေပးရန္ ေျမျပန္႔ေဒသမွ ဧည့္သည္မ်ားက  အမ်ားဆုံးဝယ္ၾကသည္။ ဦးရာလ်မ္း၏ စပ်စ္ဝိုင္က အေကာင္းဆုံးဟု သိရသည္။  စပ်စ္စိုက္ပ်ဳိးရန္အတြက္ အေျခ အေန သံုးရပ္လိုအပ္ေပသည္။

ရာသီဥတု အပူခ်ိန္မွာ  ၄-၂၆ ဒီဂရီစင္တီ ဂရိတ္ႏွင့္ မိုးေရခ်ိန္မွာ လက္မ ၄ဝ ေအာက္ျဖစ္ ရမည္။ ေျမအမ်ဳိးအစားမွာSoil pH-၅-၈ ႏွင့္  အေပၚယံေျမသားထူ၍ သဲႏုန္းဆန္ေသာေျမျဖစ္ရမည္။   စိုက္ပ်ဳိးနည္းမွာ ပင္ေထာင္ စိုက္နည္း၊ ခ်ဳံပုတ္သဏၭာန္စိုက္နည္း၊ ႀကိဳးတန္း တင္စိုက္နည္း၊ စင္တင္ စိုက္နည္းတို႔ရွိပါသည္။ တစ္-ႀကိဳးတန္းတင္စိုက္နည္းမွာ ပင္ၾကားxတန္းၾကား ၁ဝx၈ ေပ  ၅၄၄ ပင္ႏွင့္   ႏွစ္-ႀကိဳးႏွစ္တန္းထား၍ တိုင္အကြာအေဝး ေပ ၃ဝ ထားရေပမည္။ ေအာက္ႀကိဳးတန္း ေျမႀကီးမွ ႏွစ္ေပအကြာ၊ အလယ္ႀကိဳးတန္း ေျမႀကီးမွ  ေလးေပအကြာ၊  ေတာင္ႏွင့္ ေျမာက္တန္း၍ စိုက္ရန္ျဖစ္သည္။

စပ်စ္ပင္အား စနစ္တက် စိုက္ပ်ဳိးရန္ အတြက္ ေျမခ်ၿပီးေနာက္ အသန္ဆုံးကိုင္းတစ္ခု ခ်န္၍ က်န္ကိုင္းကို  သံုးလအၾကာတြင္ ျဖတ္ရမည္။    ေအာက္ႀကိဳးတန္းအထက္ သံုးလက္မခန္႔ခ်န္၍     ေခါင္းကိုျဖတ္ရမည္။ ထြက္ေပၚလာေသာ ကိုင္းမ်ားမွ သံုးကိုင္းခ်န္၍ က်န္ကိုင္းကိုျဖတ္ရမည္။ ေအာက္ႀကိဳးတန္း ႏွစ္ဖက္ ႏွစ္ကိုင္း၊ အေပၚႀကိဳးတန္း ႏွစ္ဖက္ ႏွစ္ကိုင္း စုစုေပါင္း ေလးကိုင္းေမြးရမည္။ သီးကိုင္းမ်ားကို အေျခတြင္ တစ္ဆစ္သာခ်န္ၿပီး ျဖတ္ေတာက္ေပးရမည္။  သီးငုတ္မ်ားမွ ထြက္လာေသာ ကိုင္းကို ခုနစ္ဆစ္သာခ်န္၍ ျဖတ္ေပးရမည္။ တစ္ပင္လွ်င္ သီးခိုင္ငါးခိုင္သာ ခ်န္၍ က်န္သီးခိုင္မ်ားကို  ျဖတ္ေပးရမည္။ သီးကိုင္းေပၚထြက္လာေသာ ေဘးတက္ကို ျဖတ္ေပးရန္ လိုအပ္သည္။  ေခါင္ၫြန္႔ကို မျဖတ္ရပါ။ သီးခိုင္မွ က်ပ္ညပ္ေနေသာ သီးလုံးေလးမ်ားကို   ေျ>ြခေပးရမည္။ စပ်စ္ တစ္ပင္လွ်င္  ေလးပိႆာမွ ေျခာက္ပိႆာ၊  တစ္ဧကလွ်င္ပိႆာ ၂ဝဝဝ-၃ဝဝဝ ထြက္ရွိ ႏိုင္သည္။  စိုက္ၿပီး တတိယႏွစ္တြင္ သီးခိုင္၍ ငါး ရာခိုင္ႏႈန္း၊ စတုတၴႏွစ္တြင္ ၂ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ပၪၥမႏွစ္တြင္ ၅ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ဆ႒မႏွစ္တြင္ ၁ဝဝ ရာခိုင္ႏႈန္း အသီးထြက္ရွိသည္။  အခိုင္ႀကီး၊ သီးလုံးႀကီးၿပီး အေစ့နည္းရန္အတြက္ (G.A.3)  ေဟာ္မုန္းေဆးသုံးစြဲရန္ လိုအပ္ေပသည္။

စပ်စ္ပင္ကဲ့သို႔ ေထာပတ္ႏွင့္ လိေမၼာ္ပင္တို႔ သည္လည္း ေအးျမေသာ ခ်င္းျပည္နယ္တြင္ စိုက္ပ်ဳိးရန္ သင့္ေတာ္ေပသည္။ စပ်စ္ပင္ကို ဟားခါး၊ ထန္တလန္၊ ဖလမ္းႏွင့္ အျခားၿမိဳ႕နယ္ မ်ားတြင္လည္း စိုက္ပ်ဳိးၾကသည္။ စပ်စ္စိုက္ပ်ဳိး ေသာ ဦးရာလ်မ္းအေနျဖင့္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ေငြက်ပ္ သိန္း ၁၅ဝ အျမတ္ရွိေၾကာင္း ရွင္းျပသည္။ ခ်င္းျပည္နယ္ရွိ ေဒသခံေတာင္သူမ်ားသည္ ဝင္ေငြရရွိႏိုင္ေသာ စပ်စ္သီးပင္ စိုက္ပ်ဳိးရန္  စိတ္ပါဝင္စားလ်က္ရွိသည္။ မိသားစုဝင္ေငြ ရရွိႏိုင္သည့္  စပ်စ္ပင္ကို စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အျဖစ္ စိုက္ပ်ဳိးသင့္ပါေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပ လိုက္ရေပသည္။ ။

ကိုးကား

ဦးရာလ်မ္းစပ်စ္စိုက္ပ်ဳိးေရးၿခံ

ခ်င္းျပည္နယ္စိုက္ပ်ဳိးေရးဦးစီးဌာန စာေစာင္