ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အတိတ္ကာလမွသမိုင္းေၾကာင္း ယဥ္ေက်းမႈ မ်ားစြာဂုဏ္ယူဖြယ္တည္ရွိၿပီး ေလ့လာစရာ မ်ားစြာရွိသည္။ လက္ရွိေခတ္တိုးတက္မႈမ်ားသည္လည္း စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းသလိုပင္ ေရွးေခတ္မွလူေနမႈ ပုံသဏၭာန္ယဥ္ေက်းမႈမွအစ အသုံးအေဆာင္၊ အေဆာက္ အအုံမ်ားသည္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ သမိုင္း ဝင္ပစၥည္းတစ္ခုသည္ ထိုႏိုင္ငံအတြက္ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ အဖိုးတန္ရတနာဟုပင္ ၫႊန္းဆိုႏိုင္သည္။ ႏိုင္ငံသားတိုင္း ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္မ်ားကို ထိန္းသိမ္းကာ မိမိတိုင္းျပည္၏ ဂုဏ္ကိုျမႇင့္တင္သင့္လွသည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာမင္းမ်ား၏ ေနာက္ဆုံး မင္းေနျပည္ျဖစ္ခဲ့သလို ေလ့လာမကုန္ႏိုင္ေသာ သမိုင္းဝင္ ပစၥည္းမ်ား ေရွးေဟာင္းအေဆာက္အအုံမ်ားစြာ၊ ဘုရား ေစတီမ်ားစြာကို ယေန႔တိုင္ဖူးျမင္ႏိုင္သည္။မႏၲေလးၿမိဳ႕ တြင္ရွိေသာ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ အေမြအႏွစ္မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံတကာမွ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ား အထူးအံ့ၾသစြာ ေလ့လာေသာအရာမွာ က်ဳံးၿမိဳ႕႐ိုးႏွင့္ ျမနန္းစံေက်ာ္ ေရႊနန္းေတာ္ပင္ျဖစ္သည္။ ျမနန္းစံေက်ာ္ေရႊနန္းေတာ္ေဘး ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္အတြင္းတြင္ ေလ့လာစရာ မ်ားစြာရွိသည္။ စြယ္ေတာ္စင္၊ ပဟိုရ္စင္၊ မင္းတုန္းမင္း အုတ္ဂူျပာသာဒ္၊ ေက်ာက္စာ႐ုံႏွင့္တကြ အျခားေလ့လာစရာ မ်ားစြာရွိသည္။ ထိုေလ့လာစရာမ်ားစြာထဲတြင္ ရတနာပုံ ေခတ္ျမန္မာ့စက္မႈ ေခတ္ေျပာင္းလဲမႈ သေကၤတတစ္ခုအျဖစ္ က်န္ရွိေနေသာ စက္႐ုံတစ္႐ုံရွိသည္။ ထိုစက္႐ုံမွာ ပၪၥမသဂၤါယနာတင္ မင္းတုန္းမင္းႏွင့္ အိမ္ေရွ႕စံ ကေနာင္မင္းသားႀကီးတို႔တည္ခဲ့ ေသာ ဒဂၤါးသြန္းစက္႐ုံပင္ျဖစ္သည္။
ရတနာပုံေခတ္ စက္မႈနည္းပညာတိုးတက္မႈ ကေနာင္ မင္းသားႀကီး၏ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းမႈ ႏိုင္ငံျခားပညာေတာ္ သင္ေစလႊတ္မႈႏွင့္ ေရျမႇဳပ္ဗုံး စမ္းသပ္ေအာင္ျမင္ခဲ့မႈမ်ားႏွင့္ စက္႐ုံမ်ားစြာ တည္ေထာင္ခဲ့မႈသေကၤတမ်ားမွာ ယေန႔တိုင္ တည္ရွိေနသည္။ လက္ရွိကာလ မႏၲေလးနန္းၿမိဳ႕အတြင္း ေလ့လာႏိုင္ေသာ သမိုင္းဝင္ဒဂၤါးသြန္းစက္႐ုံကို သကၠရာဇ္ ၁၂၁၄ ခုႏွစ္တြင္ အိမ္ေရွ႕စံ ကေနာင္မင္းသားႀကီးကိုယ္တိုင္ႀကီးၾကပ္ကာတည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ သကၠရာဇ္ ၁၂၂၇ ခုႏွစ္တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း ၁ ရက္ေန႔တြင္ ၿပီးစီးခဲ့သည္။ ဒဂၤါးသြန္းစက္႐ုံကို သကၠရာဇ္ ၁၂၂၇ ခုႏွစ္တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေက်ာ္ ၉ ရက္စေနေန႔ ၁၁-၁၁-၁၈၆၅ နံနက္ပိုင္း တြင္ အေျမာက္သုံးခ်က္ပစ္ေဖာက္ကာ ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။
ဒဂၤါးသြန္းစက္႐ုံမွ ေဒါင္းဒဂၤါး၊ ေဒါင္းပိုက္ဆံ၊ မူးေစ့၊ မတ္ေစ့၊ ပဲေစ့ႏွင့္ ေရႊဒဂၤါးတို႔ကို ထုတ္လုပ္သည္။ ေရႊဒဂၤါး စက္ကိုမူ အဂၤလိပ္ကုန္သည္ႀကီး ဝီလ်ံဝါလစ္က ျပင္သစ္မွ မွာယူေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ အေဆာက္အအုံမွာ အုတ္အဂၤေတတို႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည္။ ေခါင္းတိုင္ ႏွင့္တကြ အခန္းခုနစ္ခန္းပါကာ ေထာင့္မွန္စတုဂံပုံ အေဆာက္အအုံပင္ျဖစ္သည္။ အခန္းမ်ားမွာ လုပ္ငန္းစဥ္ အလိုက္ ေငြအရည္က်ဳိခန္း၊ သတၱဳေရာစပ္ခန္း၊ ပုံႏွိပ္ခန္း အျဖစ္ စနစ္တက်ခြဲထားသည္။ လက္ရွိကာလတြင္ ရတနာပုံေခတ္လက္ရာ ဒဂၤါးသြန္းစက္႐ုံကိုမႏၲေလးနန္းၿမိဳ႕ အတြင္း ယေန႔တိုင္ေလ့လာႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။
ေႏြနဒီ၊ ျမစ္ငယ္
No comments:
Post a Comment