ေဖာင္ေတာ္ဦးေစတီကို ဖူးေျမာ္ဦးခ်ၿပီးေနာက္ ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကို ေရႊဆိုင္းကပ္ ကာ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ျပဳသမွ် အမွ်ေဝလိုက္သည္။ ဘုရားဖူးဧည့္သည္မ်ား၏အသံ၊ စက္ေလွေမာင္းႏွင္သံမ်ားက ေဝ့ဝဲထြက္ေပၚလ်က္ရွိရာ အင္းေလးေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုရားဝန္းက်င္တြင္ လႈပ္ရွားသက္ဝင္လ်က္ရွိသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္းသို႔ လာေရာက္ေသာ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားအတြက္ အင္းေလးေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားဖူး ခရီးစဥ္က မပါမျဖစ္ပါဝင္ၿမဲ။ အထူးသျဖင့္ ပြင့္လင္းရာသီတြင္ ဘုရားဖူးလာေရာက္ သူမ်ားကုိ တင္ေဆာင္ေမာင္းႏွင္လာေသာ စက္ေလွသံမ်ားက အင္းေလးကန္ေရျပင္ တစ္ခြင္တြင္ ေန႔စဥ္ပဲ့တင္ထပ္ ထြက္ေပၚေနတတ္ေလသည္။
ေလ်ာ့နည္း
ကြၽန္ေတာ္က တာဝန္ျဖင့္ အင္းေလးသို႔ေခတၱေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္ၿပီး ေခါင္ တိုင္မွတစ္ဆင့္ အင္းေလးေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားသို႔ လာေရာက္ဖူးေျမာ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေခါင္တိုင္ဘက္တြင္လည္း ဟိုတယ္မ်ားျဖင့္ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာေသာ္လည္း အင္းထဲ သို႔ ဧည့္သည္ဝင္ေရာက္မႈေလ်ာ့နည္းေၾကာင္း သိရသည္။ အခုလိုမိုးဦးကာလတြင္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပခရီးသြားဧည့္သည္ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္မ်ား နည္းပါးသြားသည္ျဖစ္ရာ ႏွစ္စဥ္ဤကာလမ်ားတြင္ ယခုကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားေဂါပက အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးက ေျပာျပသည္။
ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားက မိုးရာသီကာလျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားဖူးမ်ားျပတ္သြား သည္မရွိဘဲ လာေရာက္သူအနည္းအမ်ားသာ ကြာျခားေလသည္။ ေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုရားသို႔ ကြၽန္ေတာ္အႀကိမ္ႀကိမ္ေရာက္ခဲ့ဖူးေျမာ္ခဲ့ဖူးသည္။ အင္းေလးကန္အတြင္း တည္ရွိေနေသာ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္အေနအထား၊ စက္ေလွျဖင့္ လာေရာက္ဖူးေျမာ္ရျခင္းအတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ၊ စက္ေလွစီးရင္း ကမၻာေက်ာ္ အင္းေလးကန္၏ သဘာဝျမင္ကြင္းအလွမ်ား၏ နစ္ေမ်ာဖြယ္ရာ အာ႐ံုဖမ္းစားမႈ မ်ားက ရင္ထဲသို႔ တိုက္႐ိုက္လႈပ္ခတ္ေစသည့္ခံစားမႈမ်ားျဖစ္၍ ၾကည္ႏူးႏွစ္သက္မိ သည္က အမွန္ပင္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားရင္ျပင္သို႔ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ ေစ်းေရာင္း ဝယ္သည့္အသံ၊ စက္ေလွေမာင္းသံ၊ ခရီးသြားမ်ားအသံတို႔က ပိုမိုက်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားေနရသည္။ ရင္ျပင္ေပၚကို သန္႔ရွင္းစြာျပဳလုပ္ထားသျဖင့္ လွည့္လည္ဖူးေျမာ္ ရသည္မွာ အဆင္ေျပသည္။ ရင္ျပင္ေတာ္ရွိ ေထာင့္တစ္ေထာင့္သို႔သြားေရာက္ကာ ေဖာင္ေတာ္ဦးေစတီအား ဓာတ္ပံုမွတ္တမ္းရယူမိသည္။
ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားရင္ျပင္၌ လွည့္လည္ၾကည့္႐ႈေလ့လာၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ စက္ေလွျဖင့္ ဟဲယာရြာမဘက္သို႔ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ နံနက္ခင္းေနေရာင္ ျခည္က အင္းေလးေရျပင္ေပၚျဖာက်လ်က္ရွိရာ အင္းေလးကန္ႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ ေတာင္တန္းမ်ားအလွကို မီးဆလိုက္ထိုးျပထားသလို ျဖစ္ေနသည္။ အင္းေလးကန္ ေရျပင္တြင္ ေမာင္းႏွင္သြားလာေနေသာ စက္ေလွမ်ား၊ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားတုိ႔ ၏ ငါးရွာေနမႈမ်ား၊ ကန္ေရျပင္တြင္ ကြၽန္းေမ်ာမ်ားေပၚ၌ ဟင္းသီးဟင္းရြက္စိုက္ပ်ဳိး ထားမႈမ်ားကို မျပတ္တမ္းေတြ႕ျမင္ရသည္။
ေခၚေဝၚခဲ့
တကယ္ေတာ့ အင္းေလးကန္ကို သာလြန္မင္းလက္ထက္ ခရစ္ႏွစ္ ၁၆၃၇ ခုႏွစ္ ၌ထုတ္ျပန္ေသာ အမိန္႔ေတာ္တစ္ရပ္တြင္ စတင္ေတြ႕ရွိရေၾကာင္း ေလ့လာခဲ့ဖူး သည္။ အင္းႀကီးအတြင္း ရြာႀကီးေလးရြာျဖစ္ေသာ နမ့္ပန္ရြာ၊ ဝမ္လံု(ခ)ရြာႀကီးဗန္႔ ပံုရြာ၊ ေနာင္ေတာ္(ခ)ေနာင္ေတာင္းရြာ၊ ဟိုင္းယ(ခ)ဟဲယာရြာမတို႔ကို အစြဲျပဳၿပီး အင္းေလးကန္ဟုေခၚေဝၚခဲ့ေၾကာင္း မွတ္တမ္းတစ္ခု၌ ဖတ္မွတ္ခဲ့ရဖူးသည္။
ေရျပင္တြင္ ရွပ္တိုက္ေမာင္းႏွင္ေနေသာစက္ေလွအရွိန္ေၾကာင့္ စက္ေလွဦးထိပ္မွ ေရပန္းမ်ား တဖြားဖြားလြင့္ထြက္လာသည္။ စက္ေလွသံက ေရျပင္ကို႐ိုက္ခတ္ ထြက္ေပၚေနသျဖင့္ သာမန္ထက္ပိုၿပီး အသံက်ယ္ေလာင္ကာ အနီးဝန္းက်င္မွ စက္ ေလွသံမ်ားေၾကာင့္လည္း စူးရွေရာေထြးေနသလို ခံစားရသည္။ စက္ေလွစီးရင္း အင္းေလးကန္အေၾကာင္း အေတြးေရာက္သြားျပန္သည္။
အင္းေလးကန္သည္ အက်ယ္အဝန္း ၄၄ ဒသမ ၉ စတုရန္းမိုင္ရွိၿပီး ပင္လယ္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ အထက္အျမင့္ေပ ၂၉ဝဝ ခန္႔တြင္ တည္ရွိေသာ သဘာဝေရအိုင္ႀကီး တစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။ ေႏြရာသီ၌ ေရအနက္ ခုႏွစ္ေပခန္႔ရွိၿပီး အနက္ဆံုးေနရာ မွာ ၁၂ ေပခန္႔ရွိေသာ္လည္း မိုးရာသီကာလတြင္ အင္းေလးကန္ေရျပင္အျမင့္ ငါး ေပခန္႔ ထပ္မံျမင့္တက္ေၾကာင္း သိရသည္။ အင္းေလးကန္သည္ ေတာင္ေျမာက္ အလ်ား ကိုးမိုင္ခန္႔ရွိၿပီး အက်ယ္ဆံုးေနရာမွာ အေရွ႕အေနာက္ သံုးမိုင္ခြဲခန္႔ရွိေလသည္။ ေတာင္ေျမာက္တန္းေသာ ေတာင္တန္းႏွစ္ခုအၾကား ခြက္ဝင္ေနသည့္ ေညာင္ေရႊ ခ်ဳိင့္ဝွမ္းအလယ္တြင္ အနက္ဆုံးအပိုင္း၌ တည္ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အင္းေတာ္ႀကီးမွလြဲၿပီး ဒုတိယအႀကီးဆံုး သဘာဝေရကန္ႀကီးလည္း ျဖစ္သည္။
ေလ့လာခဲ့
ကြၽန္ေတာ္တို႔ စက္ေလွက ဟဲယာရြာမသုိ႔ဝင္ရာ ေရလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ဝင္ ေရာက္ခဲ့သည္။ ဟဲယာရြာမသို႔ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္က ကြၽန္ေတာ္ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္သည့္ ကိုစိုးခိုင္၊ ကိုေအာင္တင့္၊ ကိုေဌးေအာင္တို႔ႏွင့္အတူ ေရာက္ခဲ့ဖူးသည္မ်ားကို ျပန္သတိရမိသည္။ ဟဲယာရြာမကိုအေျချပဳၿပီး စီးပြားေရး လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေနေသာ ကိုစိုးခိုင္ေၾကာင့္ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ရာ ထိုစဥ္က သူကခရီးစဥ္ကို ဦးေဆာင္ခဲ့သျဖင့္ အဆင္ေျပေလသည္။ ဟဲယာရြာမရွိ ကိုတင္ဦး၊ ကိုဆန္နီတုိ႔၏ မိဘမ်ားအိမ္တြင္တည္းခိုကာ အင္းေလးကန္ႏွင့္ အနီးဝန္းက်င္သို႔ လိုက္လံ ေလ့လာခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
''ဟဲယာရြာမေရာက္ၿပီ''ဆုိသျဖင့္ အေတြးျပတ္သြားသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဟဲယာ ရြာမသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ေလွမ်ားျဖင့္ေစ်းေရာင္းေနသည့္ ေရေပၚေစ်းသို႔ သြား ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ အင္းသား၊ ပအိုဝ္း၊ ရွမ္း စသည့္တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ စိုက္ပ်ဳိး ထြက္ကုန္မ်ား၊ လက္မႈထုတ္ကုန္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ ႐ိုးရာဓေလ့အဝတ္ အထည္မ်ား စသည္တို႔ကို ေရာင္းခ်ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေရေပၚေစ်းသုိ႔ ကၻာလွည့္ ခရီးသြားအခ်ဳိ႕ ေလွျဖင့္လိုက္လံၾကည့္႐ႈေလ့လာကာ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေနၾကသည္ကို လည္း ေတြ႕ရသည္။
တကယ္ေတာ့ ေရေပၚေစ်းေနရာအနီး ဟဲယာရြာမ၏ ကုန္းေျမေပၚတြင္လည္း အခ်ဳိ႕ေစ်းသည္မ်ားက ေရာင္းခ်ေနၾကရာ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားအား ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိေသာ ေရေပၚေစ်းအျဖစ္ ပီပီျပင္ျပင္ႏွင့္သဘာဝက်စြာ တည္ရွိေနသင့္သည္ဟု အေတြးဝင္မိသည္။ ေလွမ်ားေပၚတြင္ ေဒသစိုက္ပ်ဳိးထြက္ကုန္မ်ားကို တင္ၿပီး ႐ိုးရာ တိုင္းရင္းသားဝတ္စံုမ်ား ဝတ္ဆင္ေရာင္းခ်ျခင္းျဖင့္ တည္ရွိေနပါက အင္းေလးကန္ ၏ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈကို ပိုမိုအားျဖည့္ရာ ေရာက္ေစမည္ျဖစ္သည္။
အိမ္ေျခ ၂ဝဝ ေက်ာ္ရွိသည့္ ဟဲယာရြာမတြင္ အိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းမ်ားတည္ရွိ ၿပီး ေရႊထည္၊ ေငြထည္၊ လက္မႈပစၥည္းမ်ား ျပဳလုပ္သူမ်ားလည္းရွိသည္။ လက္မႈ အထည္ရက္လုပ္သူမ်ားရွိသလို သဘာဝအတိုင္း ခ်ည္ထည္ေဆးဆိုးျခင္းလုပ္ကိုင္ သူလည္း ရွားရွားပါးပါးရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။ ဟဲယာရြာမ ေရွ႕ရပ္ႀကီးရပ္တြင္ ရွိေသာ ဦးျမ-ေဒၚခင္ သဘာဝ ခ်ည္ထည္ေဆးဆိုးလုပ္ငန္းသည္လည္း စိတ္ဝင္ စားစရာ ေကာင္းေၾကာင္းသိရသည္။ အင္ၾကင္းပင္မွ အေခါက္မ်ားကိုရယူကာ အေခါက္မ်ားကို တစ္ညေရစိမ္ကာ ထုေထာင္းရသည္။ ထုေထာင္းၿပီးအေခါက္မ်ားကို တစ္နာရီၾကာမွ် ေရျဖင့္ျပဳတ္ၿပီး ထြက္လာသည့္အေရာင္ရည္မ်ားထဲသို႔ သံုးညခန္႔ ေရစိမ္ထားေသာခ်ည္မ်ားကိုထည့္ကာ တစ္နာရီခန္႔ ျပဳတ္ထားရသည္။ ထိုသို႔ တစ္နာရီခန္႔ျပဳတ္ထားေသာ ခ်ည္မ်ားကိုထုတ္ကာ ေရစိမ္ၿပီး ျပာမ်ားကို အရည္ ေဖ်ာ္ထားေသာျပာရည္အိုးထဲသို႔ နာရီဝက္ခန္႔ စိမ္ထားရသည္။ ထို႔ေနာက္ ခ်ည္ မ်ားကို ဆယ္ယူၿပီး ေရေလွ်ာ္ကာ သဘာဝေနေရာင္ျဖင့္လွန္းၿပီး ေျခာက္ေသြ႕ပါက ပင္နီေရာင္ခ်ည္မ်ားရရွိၿပီး ပင္နီ အဝတ္အထည္မ်ား ရက္လုပ္ရသည့္အဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေလသည္။ သဘာဝ အပင္၏ အေခါက္မ်ားကိုရယူကာ လက္မႈ သက္ သက္ျဖင့္သာ သဘာဝအတိုင္း ျပဳလုပ္ေသာ ခ်ည္ေဆးဆိုးနည္းျဖစ္ရာ လက္ေတြ႕ ေလ့လာႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ထားေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အခ်ိန္ မရ၍ မေရာက္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့။
ဖူးေျမာ္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဟဲယာရြာမ ေရေပၚေစ်း ေရာင္းခ်ေနမႈကို အတန္ၾကာ ၾကည့္႐ႈ ေလ့လာၿပီးေနာက္ ေအာင္မဂၤလာဘုရားရွိရာသို႔ သြားေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ ဟဲယာ ရြာမရွိ ေအာင္မဂၤလာဘုရားက ေျမျပင္တည္ထားေသာေစတီမ်ား ျဖစ္သည္။ ထံုးျဖဴ ေရာင္ကပ္လွဴပူေဇာ္ထားသျဖင့္ အေဝးမွၾကည့္လွ်င္ ေမြေတာ္ကုကၠဴ၊ ေရႊအင္းတိမ္ ေစတီမ်ားကဲ့သို႔ထင္ရသည္။ စက္ေလွေပၚမွပင္ ေစတီမ်ားကိုဖူးေျမာ္ရင္းေလ့လာ မိသည္။ ေစတီမ်ား၏ ေရႊထီးေတာ္မ်ားမွာ ေရႊေရာင္ဝင္းပစြာျမင္ေတြ႕ရသည္။
ဟဲယာရြာမသည္ အင္းေလးကန္အတြင္းတည္ရွိေနေသာ ရြာမ်ားအနက္ အဖြံ႕ ၿဖိဳးဆံုးရြာႀကီးတစ္ရြာျဖစ္သည္။ ယခင္က အိမ္တိုင္းနီးပါး ေရျပင္ေပၚတြင္ရွိေသာ္ လည္း ယခုအခါ ေရနည္းပါးမႈေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕အိမ္မ်ားမွာ ကုန္းေျမေပၚတြင္ တည္ရွိ ေနၿပီျဖစ္သည္။ ဟဲယာရြာမမွ ေရႊအင္းတိမ္ဘုရားသို႔ စက္ေလွျဖင့္ ၄၅ မိနစ္ခန္႔မွ် သြားေရာက္ၿပီး ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕မွ တစ္နာရီခန္႔မွ် စက္ေလွျဖင့္လာေရာက္ႏိုင္သည္။
ဟဲယာရြာမသည္ ႏွစ္စဥ္သီတင္းကြၽတ္လဆန္းမွ စတင္၍ အင္းေလးကန္အတြင္း ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ေဒသစာရီၾကြခ်ီေတာ္မူရာတြင္ တစ္ည ကိန္းဝပ္စံပယ္သည့္ ရြာလည္းျဖစ္သည္။ ေရေပၚေစ်း၊ လက္မႈထုတ္ကုန္မ်ားေၾကာင့္ ထင္ရွားသည့္ရြာလည္း ျဖစ္သည္။ အင္းေလးကန္ဟု အမည္တြင္သည့္ ရြာႀကီးေလးရြာထဲတြင္ အႀကီးဆံုး ရြာတစ္ရြာအျဖစ္ ပါဝင္သည္ျဖစ္ရာ ထူးျခားသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခရီးဆက္ရန္ရွိေသး၍ ဟဲယာရြာမမွ ေခါင္တိုင္သို႔ စက္ေလွျဖင့္ ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ အင္းေလးကန္ေရျပင္တြင္ စင္ေရာ္ငွက္တို႔ ပ်ံဝဲေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ စက္ေလွေနာက္မွ၊ ေဘးမွ၊ အေပၚမွေန၍ ဝဲပ်ံလိုက္ပါ လာၾကသည္။ အင္းေလးကန္သည္ သဘာဝကေပးထားေသာ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ သည့္ လက္ေဆာင္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းမႈ အၿမဲျပဳလုပ္ေနရန္လည္း လိုအပ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေခါင္တိုင္ေရာက္ေတာ့ မြန္းလြဲ ၁ နာရီရွိေနၿပီ။ ။
ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေဆြ
No comments:
Post a Comment