အခုလိုမိုးကာလမွာ မိုးဦးက်စအခ်ိန္ကစလို႔ မိုးၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ခ်ိန္အထိ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွာ သဘာဝအေလ်ာက္ မိႈအမ်ဳိးအစားေပါင္းစုံ ဖူးပြင့္ လာၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေတာင္ေပၚ၊ ေျမျပန္႔၊ ေတာင္တန္း ေဒသျခားနား ေစကာမူ သဘာဝအေလ်ာက္ေပါက္ေရာက္တဲ့ မိႈေတြကုိ တိုင္းရင္းသားမ်ား ႏွစ္သက္စြာစားသုံးၾကတဲ့ဓေလ့မွာေတာ့ အားလုံးတူညီၾကတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါ တယ္။ မိႈဟာ ေျမတြင္း၊ ေတာင္ပို႔၊ သစ္၊ ဝါး၊ သစ္ရြက္ေဆြးနဲ႔ ေျမေဆြးေပါင္းစုံ မွာ ေပါက္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဥတုေဘာဇနေဆးက်မ္းမွာ မိႈမ်ိဳးတို႔ကို သံေသဒဇဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဘူမိဆႏၵဟူ၍လည္းေကာင္း ျပဆုိထားတာကို ဖတ္႐ႈရပါတယ္။
ေကာက္႐ိုးပုံေတြမွာေပါက္တဲ့ ေကာက္႐ိုးမိႈ၊ သစ္ရြက္ေဆြးေတြမွာ ေပါက္တဲ့ ဖက္ဆြတ္မိႈနဲ႔ ျမက္ပင္မ်ားအၾကား ေရာၿပီးေပါက္တဲ့ ျမက္ၾကားမိႈ အမ်ဳိးအစား ေတြကေတာ့ အရသာခ်ဳိၿပီး စားေကာင္းတဲ့မိႈမ်ားျဖစ္တာမို႔ လူႀကိဳက္အမ်ားဆုံး ပါ။ ဒါ့အျပင္ ေတာင္ပို႔ေတြမွာေပါက္တဲ့ ေတာင္ပုိ႔မိႈနဲ႔ သစ္ေဆြးတုံးေတြမွာ ကပ္ၿပီးေပါက္တတ္တ့ဲ ၾကြက္နားရြက္မိႈေတြကိုလည္း လူသိမ်ားပါတယ္။ အဲဒီ မိႈမ်ဳိးေတြအျပင္ ေဒသအေလ်ာက္ေခၚေဝၚၾကတဲ့ မိႈေျခတံရွည္၊ မိႈဦးေႏွာက္၊ ဆန္ကြဲမိႈ စသျဖင့္လည္း မိႈမ်ဳိးအမ်ားအျပားရွိၾကပါေသးတယ္။
''တစ္ႏွစ္လွ်င္ တစ္ခါေပၚ ငါသာမင္းေလာင္း ထီးျဖဴေဆာင္း''ရယ္လုိ႔ ကေလးသူငယ္ေတြအနက္ေပးၿပီး စကားထာဝွက္တမ္းကစားၾကတဲ့မိႈဟာ အခု အခါမွာေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူ စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္လုိ႔ရေနတာေၾကာင့္ တစ္ႀကိမ္ သာမက တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးေပၚေနၿပီလို႔ ဆိုရမွာပါ။ စုိက္ပ်ဳိးမိႈေတြျဖစ္တဲ့ ေကာက္႐ိုးမိႈ၊ ေငြမိုးမိႈ၊ ေငြႏွင္းမိႈ၊ အပ္မိႈနဲ႔ ၾကြက္နားရြက္မိႈေတြကို အခုအခါ ေစ်းအသီးသီးမွာ ရာသီမျပတ္ ေရာင္းခ်ေနၾကတာကုိ ေတြ႕ၾကမွာပါ။
ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြဟာ မိႈကိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကလြန္းလုိ႔ ေတြ႕မေရွာင္ စားသုံးေလ့ရွိၾကတာမုိ႔ အဆိပ္ရွိေသာမိႈမ်ဳိးမ်ားကုိ စားသုံးမိၾကကာ အသက္ အႏၲရာယ္ႀကံဳရသည္အထိ ေဘးျဖစ္ရတာေတြကို သတင္းစာေတြမွာ မၾကာခဏ ဖတ္႐ႈၾကားသိေနရပါတယ္။ အဆိပ္ရွိၿပီး မစားေကာင္းတဲ့မိႈမ်ားဟာ အေရာင္ အေသြး ေတာက္ပကာ ထူးျခားတဲ့ပုံသဏၭာန္ရွိၾကတယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ မိႈ႐ိုးတံရဲ႕ အေျခမွာ ေျခက်င္းဝတ္ထားသလုိ ကြင္းေလးပါေနရင္္ မစားသင့္တဲ့မိႈျဖစ္ပါသတဲ့။ စမ္းသပ္တဲ့နည္းက မသကၤာရင္ အဲဒီမိႈရဲ႕ အ႐ိုးအရြက္ေတြေျခၿပီး ဆားပုံၾကည့္ ပါ။ အဆိပ္ရွိခဲ့ရင္ အေရာင္မဲသြားတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ေသခ်ာတဲ့နည္းလမ္း ကေတာ့ စားသုံးေနက်မိႈမ်ဳိးမဟုတ္ရင္ မစားၾကဖို႔နဲ႔ စုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္ေရာင္းခ် တဲ့ မိႈမ်ဳိးမ်ားကေတာ့ စားသုံးရန္စိတ္ခ်ရပါေၾကာင္း အႀကံျပဳလိုပါတယ္။
စားေကာင္းတဲ့မိႈမ်ားေတာင္ အစားမ်ားရင္ ေသြးတက္ၿပီး မူးေဝတတ္တဲ့ သဘာဝရွိလို႔ မိႈစားတဲ့အခါ ေရွးလူႀကီးေတြက အဆိပ္ေျပတဲ့သတိၱရွိတဲ့ ကန္စြန္းရြက္ေလးေရာၿပီး ေၾကာ္စား၊ ခ်က္စားေလ့ရွိပါတယ္။ မိႈကန္စြန္း ဟင္းလ်ာကေတာ့ အႀကိဳက္မ်ားၾကလို႔ စားေသာက္ဖြယ္ရာေရာင္းတဲ့ ဆုိင္တုိင္း လိုလို ေရာင္းခ်ၾကပါတယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီး၊ ပင္းတယဘက္ေရာက္ တုန္းက တုိင္းရင္းသားေတြေရာင္းတဲ့ အင္းသား႐ိုးရာ မိႈဟင္းထုပ္ကုိ စားခဲ့ရ ပါတယ္။ ဆန္မႈန္႔၊ ၾကက္သြန္မိတ္နဲ႔မိႈကိုိေရာေပါင္းထားတဲ့ သေရစာတစ္မ်ဳိးပါ။ေတာင္ပုိ႔မိႈလို အရြယ္အစားႀကီးတဲ့ မႈိမ်ားကုိ မီးကင္၊ ဆီေလးဆမ္းၿပီး ဆားျဖဴး စားရင္ အင္မတန္ကုိ စားေကာင္းလွပါတယ္။ မိႈကုိ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ အရသာ ရွိရွိ စားသုံးႏုိင္တဲ့ တျခားတစ္နည္းကေတာ့ မိႈကို သုပ္စားတဲ့နည္းပါပဲ။ စားလို႔ရတဲ့မိႈမွန္သမွ် သုပ္စားႏုိင္ပါတယ္။
မိႈသုပ္မယ္ဆုိရင္ အ႐ိုးအရြက္သင္ ေရစင္စင္ေဆးၿပီး ဒယ္အိုးထဲထည့္ ဆား၊ နႏြင္း၊ ငံျပာရည္သင့္႐ုံနဲ႔ ဆီေလးပါေလကာေဝ့ဆမ္းၿပီး ဖိုေပၚတင္ပါ။ ဟင္းအုိးဆူသံၾကားရင္ အဖုံးဖြင့္လို႔ အထက္ေအာက္ႏွံ႔ေအာင္ေမႊပါ။ မိႈအသား က ႏူးညံ့တာမို႔ ႏူးလြယ္ပါတယ္။ ေရစပ္စပ္အေနမွာ ဖိုကခ်လို႔ ပန္းကန္ထဲ ထည့္ ၾကက္သြန္နီ ပါးပါးလွီး၊ နံနံပင္၊ င႐ုတ္သီးစိမ္းညႇပ္ထည့္ကာ သံပရာရည္ ညႇစ္ၿပီး သုပ္ထားတဲ့မိႈသုပ္ဟာ ကရိကထမမ်ားဘဲ ခ်က္လို႔လြယ္ကာ စားလို႔ လည္း ေကာင္းတာမို႔ ထမင္းဝိုင္းမွာ လွ်ာလည္ေစတဲ့ ဟင္းတစ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပါဗ်ာ...။
စံလြင္ (ငါးဦးစီး)
No comments:
Post a Comment