ျမန္မာတုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ထမင္းဝိုင္းကိုၾကည့္ရင္ ဆီျပန္တစ္ခြက္က အဓိကဟင္းလ်ာ(Main dish)အေနနဲ႕ ပါဝင္ၿပီး အရံဟင္းေတြအျဖစ္နဲ႔က အေၾကာ္၊ အသုပ္၊ အတို႔အျမႇဳပ္နဲ႔ အရည္ေသာက္ အစရွိတဲ့ ဟင္းအမယ္ေတြ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆုိင္ဆုိင္ပါဝင္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီ အရည္ေသာက္ ဟင္းလ်ာမွာလည္း ဟင္းခ်ဳိ၊ ဟင္းခါးအျပင္ အခ်ဥ္ဟင္းဆိုၿပီး အသီးအႏွံနဲ႔ အရြက္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို အခ်ဥ္သီး ေတြခတ္ၿပီး တခုတ္တရ ခ်က္စားေလ့ရွိပါတယ္။
ခ်ဥ္ေပါင္၊ ကင္ပြန္းနဲ႔ မန္က်ည္းရြက္လို အခ်ဥ္စူးတဲ့ အရြက္ေတြကိုေတာ့ အခ်ဥ္ေပါ့ေအာင္ မွ်စ္လို၊ ကန္စြန္းလို အျခားဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြနဲ႔ ေရာေႏွာလို႔ ခ်က္ၾကပါ တယ္။ အခုတေလာ ေစ်းေတြမွာ ရာသီစာအျဖစ္ မန္က်ည္း ရြက္၊ ဥသွ်စ္ရြက္နဲ႔ သနပ္ရြက္ကေလးေတြကို စိမ္းစိမ္းစိုစို ေတြ႕ေနရပါၿပီ။ အထက္အညာေဒသေတြမွာေတာ့ မန္က်ည္းရြက္ေပၚခ်ိန္ဆို မန္က်ည္းဖူး၊ မန္က်ည္းရြက္ႏု ကေလးခူးထည့္ကာ အေၾကာ္၊ အသုပ္ စသည္ျဖင့္ အမ်ဳိးစုံ လုပ္စားၾကပါတယ္။
အခ်ဳိ႕က မန္က်ည္းဖူး၊ မန္က်ည္းပြင့္နဲ႔ မန္က်ည္းရြက္ႏု ကေလးေတြကုိ ၾကာၾကာထားစားႏုိင္ေအာင္ အခ်ဥ္တည္ ကာ အိုးသိပ္ထားစားၾကပါေသးတယ္။ ေအာက္ျပည္ ေအာက္ရြာဘက္မွာေတာ့ မန္က်ည္းရြက္ေပၚခ်ိန္ဆို အတူ ေတြ႕လာရၿပီျဖစ္တဲ့ သနပ္ရြက္ကေလးေတြနဲ႔ေရာၿပီး ခ်က္ ထားတဲ့ မန္က်ည္းသနပ္ရြက္ခ်ဥ္ရည္ခ်က္က နာမည္ႀကီး ပါတယ္။ ျမန္မာတုိင္းရင္းသားေတြဟာ ရာသီေပၚ အသီးအႏွံနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို ေဆးလည္း အစာ၊ အစာလည္းေဆးဆိုၿပီး ေပၚဦးေပၚဖ်ားအခ်ိန္မ်ားမွာ ေစ်းႀကီးေပးဝယ္ကာ တန္ဖိုးထားစားတတ္ၾကပါတယ္။
မန္က်ည္းရြက္နဲ႔ သနပ္ရြက္တုိ႔ရဲ႕ အက်ဳိးဂုဏ္ကို ဥတုေဘာဇနသဂၤဟက်မ္းမွာ ''မန္က်ည္းရြက္သည္ ႏႈတ္ကို ၿမိန္ေစတတ္၏။ ေလ, သလိပ္, ပိုး, အဆိပ္တုိ႔ကို ႏုိင္၏။ ယားနာကို ႏုိင္၏။ သနပ္ရြက္သည္ ရတၱပိတ္နာကို ႏိုင္၏။ ဝမ္းခ်ဳပ္ေစ၏''လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
မန္က်ည္းရြက္ကို သနပ္ရြက္နဲ႔ေရာၿပီး ခ်ဥ္ရည္ ခ်က္မယ္ဆိုရင္ အခ်ဥ္ေျပေအာင္ မန္က်ည္းရြက္ႏွစ္ဆနဲ႔ သနပ္ရြက္တစ္ဆေလာက္ေရာၿပီး ခ်က္ရပါမယ္။ အရြက္ရင့္ ေတြနဲ႔ ေရာေႏွာပါလာတတ္တဲ့ အရြက္႐ိုးေတြဖယ္ၿပီးတဲ့ အခါ ေရစင္စင္ေဆးကာ အရြက္မ်ားကို သီးျခားစိစစ္ ထားပါမယ္။
ဟင္းခတ္အျဖစ္ ရရာငါးသုံးႏုိင္ေပမယ့္ ေအာက္ အရပ္ဘက္မွာေတာ့ ငါးခူနဲ႔ အခ်က္မ်ားပါတယ္။ ဟင္း အတြဲအစပ္အျဖစ္ ငါးခူျပန္ေၾကာ္နဲ႔ လိုက္ဖက္လွတာမို႔ ငါးခူကုိ အသုံးမ်ားၾကတာပါ။ ''ငါးခူသည္ ေလကို ႏိုင္၏။ ေၾကလြယ္၏။ အား, သုက္, သလိပ္တုိ႔ကို ပြားေစတတ္၏''လို႔ ငါးခူရဲ႕အက်ဳိးဂုဏ္ကုိ ကာဝပၸကက်မ္းမွာ ေရးသားထား ပါတယ္။ ငါးခူကို သန္႔စင္ေဆးေၾကာၿပီးရင္ ေဘးဘယ္ညာ ကို ဓားထက္ထက္နဲ႔ ခပ္စိပ္စိပ္ မႊန္း၊ အၿမီးဖ်ားနဲ႔ ငါးခူ ေခါင္းပိုင္းကုိေတာ့ ဟင္းအခတ္အတြက္ သပ္သပ္ျဖတ္ၿပီး ဖယ္ထားေပးပါ။ ၿပီးက ဆားနႏြင္းနယ္ကာ အသင့္ျပင္ ထားပါ။
အားလုံးအသင့္ျဖစ္ၿပီဆုိရင္ င႐ုတ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ၾကက္သြန္နီေထာင္းၿပီးသားအေရာကို ငါးခူေခါင္းအၿမီး နဲ႔ ဆီသတ္ၿပီး မန္က်ည္းရြက္ထည့္လုံးပါ။ ဆီျပန္စျပဳလာ ရင္ ေရအေနေတာ္ထည့္ကာ ပြက္ပြက္ဆူေအာင္ တည္ရပါ မယ္။ ဟင္းအိုးဆူလာရင္ သနပ္ရြက္ခတ္ အေပါ့၊ အငန္ ျမည္းၿပီး မီးဖိုမွခ်ႏိုင္ပါၿပီ။ မႊန္းထားတဲ့ ငါးခူအလယ္သား အပုိင္းေတြကို ဆီေပါေပါနဲ႔ ၾကြပ္ၾကြပ္ေၾကာ္ကာ က်န္တဲ့ ဆီမွာ င႐ုတ္၊ ၾကက္သြန္ေထာင္းၿပီးသားအေရာကို ေရႊဝါေရာင္သန္းေအာင္ေၾကာ္ၿပီး ငါးခူေၾကာ္ေတြအေပၚ ေလာင္းလိုက္ရင္ ငါးခူျပန္ေၾကာ္ ၾကြပ္ၾကြပ္ရၿပီေပါ့။ မန္က်ည္းသနပ္ရြက္ခ်ဥ္ရည္ခ်က္နဲ႔ ငါးခူျပန္ေၾကာ္ ဟင္းစပ္အတြဲက ထမင္းပြဲကို ဂုဏ္ထည္ေစတာအမွန္ပါ။
စံလြင္ (ငါးဦးစီး)
No comments:
Post a Comment