ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခန္း (၆)

ေအာင္ေ၀း

စက္တင္ဘာ ၆၊ ၂၀၀၈

ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ မကြယ္လြန္ခင္ ေျပာခ့ဲတ့ဲ စကားတခြန္းရိွပါတယ္။ “လူတေယာက္ရဲ႕ တန္ဖုိးကုိ သူျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားေနတ့ဲ ေခတ္ႀကီးက သူ႔ပခုံးေပၚတင္ေပးလုိက္တ့ဲ သမုိင္းေပးတာ၀န္ကုိ သူဘယ္ေလာက္ သယ္ပုိးထမ္းေဆာင္ခ့ဲတယ္ဆုိတ့ဲအခ်က္နဲ႔ တုိင္းတာရမွာပဲ” တ့ဲ။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္က ေျပာခ့ဲတ့ဲစကားပါ။ ေနာင္ ၁၀ ႏွစ္အၾကာမွာ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီး ေပၚေပါက္လာခ့ဲပါတယ္။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ အလုိအတုိင္း သမုိင္းေပးတာ၀န္ကုိ သယ္ပုိးထမ္းေဆာင္ခ့ဲၾကတယ္။

ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီေခတ္၊ ပထမလြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြမွာကတည္းက ေက်ာင္းသားေတြဟာ “လြတ္လပ္ေရးကုိ ‘က’ၿပီးေတာ့မယူဘူး၊ ‘ခြပ္’ၿပီးေတာ့ ယူမယ္”ဆုိတ့ဲ စိတ္ဓာတ္ကုိ ခြပ္ေဒါင္းအသံနဲ႔ ေဖာ္ညြန္ခ့ဲၾကတာပါ။

အဲဒီလုိ ခြပ္ေဒါင္းရဲ႕တန္ဖုိး၊ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕တန္ဖုိးကုိ အသိအမွတ္ျပဳ နားလည္တ့ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိယ္ႏိႈက္ရဲ႕ တန္ဖုိးကေကာ ဘာလဲ။

ဒီကေန႔ ဒုတိယလြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြမွာ သမုိင္းရဲ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္အရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ျမန္မာျပည္သူလူထုေရွ႔ေမွာက္ကုိ ေရာက္လာခ့ဲတယ္။ လူထုက ယုံၾကည္ေလးစားတ့ဲ လူထုကေထာက္ခံအားေပးတ့ဲ လူထုေခါင္းေဆာင္၊ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာခ့ဲတယ္။

ဒီလုိေခါင္းေဆာင္တေယာက္ရဲ႕ တန္ဖုိးကုိ ဘယ္စံ ဘယ္ေပတံေတြနဲ႔ တုိင္းမလဲ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တဲြၿပီး သမုိင္းတေကြ႔ကုိ အတူတကြ ျဖတ္သန္းခ့ဲဖူးတ့ဲ အေတြ႔အႀကဳံတခ်ဳိ႕ကုိ က်ေနာ္ ျပန္လည္အမွတ္ရလာပါတယ္။

ဒီေန႔အခ်ိန္အထိ ဘ၀မွာစဲြထင္ေနတ့ဲ စြန္႔စားခန္းတခုကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဧရာ၀တီတုိင္း ခရီးစဥ္ပါပဲ။

စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလုိက္တ့ဲ ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာ ၁၈ ေနာက္ပုိင္း မေရွးမေႏွာင္းမွာ ဦးေအာင္ႀကီး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦးတုိ႔ ပူးေပါင္းၿပီး အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ NLD ကုိ တည္ေထာင္လုိက္ၾကတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ လူထုထဲ စည္း႐ုံးေရးဆင္းၾကတယ္။ ဦးေအာင္ႀကီးက အထက္ျမန္မာျပည္ တက္သြားတယ္။

ဦးတင္ဥိးက ဧရာ၀တီတုိင္းကုိ ဆင္းတယ္။ ဦးတင္ဦးနဲ႔အတူ က်ေနာ္ ပါသြားတယ္။ ပုသိမ္မ်ာ NLD တုိင္း႐ုံး ဖြင့္ၾကတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က က်ေနာ့္ကုိ ဧရာ၀တီတုိင္း စည္း႐ုံးေရးတာ၀န္ ေပးတယ္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦးနဲ႔ ဧရာ၀တီတုိင္းထဲ လွည့္လည္တုန္းက န၀တစစ္တပ္နဲ႔ ရင္ဆုိင္ရတ့ဲ၊ အထူးသျဖင့္ အဲဒီအခ်ိန္က နတခတုိင္းမွဴးျဖစ္ေနတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ နဲ႔ ထိပ္တိုက္ရင္ဆုိင္ရတ့ဲ အေတြ႔အႀကဳံ က်ေနာ္ ရလုိက္တယ္။ ဧရာ၀တီတုိင္း ၂၆ ၿမိဳ႔နယ္ ဒီမုိကေရစီလူထုနဲ႔ ထိေတြ႔ရတ့ဲ အေတြ႔အႀကဳံ က်ေနာ္ရလုိက္တယ္။

အဲဒီလုိနဲ႔ မိခင္ႀကီးေဒၚခင္ၾကည္စ်ာပနအၿပီး ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဧရာ၀တီတုိင္း လူထုစည္း႐ုံးေရးခရီးစဥ္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ တာ၀န္ယူ စီစဥ္ခ့ဲၾကတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က န၀တစစ္အစုိးရကုိ တရား၀င္ စာတင္ၿပီးမွ ထြက္တ့ဲခရီးပါ။ ဒီခရီးက ဧရာ၀တီတုိင္း တခုလုံးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ပုသိမ္၊ ေျမာင္းျမ၊ ဟသၤာတ ဒီခ႐ုိင္ ၃ခု အက်ဳံး၀င္တ့ဲ ဧရာ၀တီတုိင္း အေနာက္ျခမ္း ခရီးစဥ္ ဆုိပါေတာ့။

လြန္ခ့ဲေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္က အျဖစ္အပ်က္ေတြ၊ ရက္စဲြေတြ၊ လူပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ ဆိပ္ကမ္းေတြ၊ ရန္သူေတြ၊ စစ္ဗုိလ္ေတြကုိ အတိအက် မမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔စီးခ့ဲတ့ဲ ပုဂၢလိကပုိင္ ႏွစ္ထပ္သေဘၤာႀကီးရဲ႕ နာမည္ကုိေတာ့ က်ေနာ္ မေမ့ေသးပါဘူး။ သေဘၤာနာမည္က “ျမတ္ေမတၱာ”။

ျမတ္ေမတၱာသေဘၤာႀကီးေပၚမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ ကာနယ္ၾကည္ေမာင္လုိ႔ ေခၚၾကတ့ဲ အန္ကယ္ ဦးၾကည္ေမာင္လည္း ပါတယ္။ သုံးေရာင္ျခယ္လူငယ္ေတြ၊ NLD ဌာနခ်ဳပ္ ျပန္ၾကားေရးအဖဲြ႔က စာေပအႏုပညာရွင္ေတြ၊ ပုသိမ္ၿမိဳ႔ NLD တုိင္း႐ုံးက လူငယ္ေတြ၊ လူအင္အား ၄၀ ေက်ာ္နဲ႔ သုိက္သုိက္၀န္း၀န္း ခ်ီတက္ခ့ဲၾကတ့ဲ ခရီးစဥ္တခုပါ။

ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚ အေနနဲ႔ အခု ဧရာ၀တီတုိင္း အေနာက္ျခမ္းခရီးစဥ္။ ဒါၿပီးရင္ ေနာက္မၾကာခင္ ဖ်ာပုံ၊ မအူပင္ခ႐ုိင္ ၂ခု အက်ဳံး၀င္တ့ဲ ဧရာ၀တီတုိင္း အေရွ႔ျခမ္းခရီးစဥ္ကုိလည္း ေရးဆဲြၿပီးသား။

ဒီလုိ ဧရာ၀တီတုိင္းခရီးကုိ စီစဥ္ေနတ့ဲအခ်ိန္မွာပဲ မိခင္ႀကီး ေဒၚခင္ၾကည္ ကြယ္လြန္ခ့ဲတယ္။ မိခင္ႀကီးအတြက္ ပူေဆြး ေသာကေရာက္ေနရွာတ့ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ စီစဥ္ထားၿပီးျဖစ္ေနတ့ဲ ဧရာ၀တီခရီးကုိ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ထြက္ခ့ဲတယ္။ ေဒၚခင္ၾကည္ ကြယ္လြန္တ့ဲ တလျပည့္ လလည္ဆြမ္းေကြ်းအမီ ရန္ကုန္ျပန္၀င္ဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ခရီးစဥ္ဆဲြထားၾကတယ္။

၁၉၈၉ ဇန္န၀ါရီလထဲမွာပါ။

အခုလုိအခ်ိန္မွာ နာဂစ္ေလမုန္တုိင္းေဘး၊ နာဂစ္မုန္တုိင္းထက္ဆုိးတ့ဲ သန္းေရႊမုန္တုိင္းေဘးေတြေၾကာင့္ ဘုန္းဘုန္းလဲက် ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးသြားရတ့ဲ ဧရာ၀တီတုိင္းဆုိတာ တနည္းအားျဖင့္ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚဆုိတာ ဘယ္ေခတ္မဆုိ သမုိင္းအရ အၿမဲ အေရးပါပါတယ္။ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚတုိင္း ဆုိတာ ေသနဂၤဗ်ဴဟာလည္း က်ပါတယ္။

ဒီလုိ အေရးပါတ့ဲေနရာ၊ ဒီလုိအခ်က္အခ်ာက်တ့ဲေဒသကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လာရတာ၊ စည္း႐ုံးေရးဆင္းရတာ လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ခ့ဲပါဘူး။

န၀တစစ္အစုိးရရဲ႕ တရား၀င္ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ထြက္ခ့ဲတ့ဲ ခရီး ဆုိေပမယ့္၊ စစ္ပေဒသရာဇ္ေတြ နယ္ေျမအပုိင္စားရထားတ့ဲ ေခတ္ႀကီးဆုိေတာ့၊ အဲဒီအခ်ိန္က တုိင္းမွဴးလုပ္ေနတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ရဲ႕ ဧရိယာထဲမွာ အမိန္႔ေတြ၊ အကန္႔အသတ္ေတြ၊ အခ်ဳပ္အခ်ယ္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ရင္ဆုိင္ရေတာ့တာပါပဲ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ lawful command, unlawful command ဆုိတ့ဲ တရားတ့ဲအမိန္႔နဲ႔ မတရားတ့ဲအမိန္႔ကုိ ခဲြျခားရင္ဆုိင္ဖုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က က်ေနာ္တုိ႔ကုိ စတင္ သင္ၾကားေပးလုိက္ပါၿပီ။

မတရားတ့ဲအမိန္႔အာဏာမွန္သမွ် လူထုဆႏၵအရ ဖီဆန္ၾက-

ႏွင္းေတြ ၀ဲ၀ဲေ၀ေနတ့ဲ ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းကေန တေရြ႔ေရြ႔ ထြက္ခြာလာတ့ဲ ႏွစ္ထပ္သေဘၤာႀကီးတစင္းေပၚမွာေတာ့ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ တလူလူနဲ႔၊ ပဥၥမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ကုိ တည္ေထာင္မယ့္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ အင္အားစုတစုေပါ့။

“ေကာင္းက်ဳိးအေထြေထြရယ္နဲ႔ ခြ်န္ေစျမေစေစာ

ေဒါင္းအုိးေ၀ရယ္လုိ႔ တြန္ေစ ကေစေသာ”


ေအာင္ေ၀း (၀၇-၀၃-၀၈)

(မူရင္း -Radio Free Asia, Burmese Service)
http://blog.moemaka.com/2008/09/blog-post.html