မတည္ၿငိမ္သည့္ ကိုရီးယားကြၽန္းဆြယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္မ်ားၾကားတြင္ ေဝဖန္မႈမ်ားႏွင့္ ကတိကဝတ္မ်ားက ထပ္တလဲလဲမ႐ိုးရေလေအာင္ ထြက္ေပၚလာေနေသာ္လည္း ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ သည့္ဘက္မွ ထပ္မံေတြ႕လာရျပန္ၿပီျဖစ္သည္။
ေတာင္ကိုရီးယားသမၼတမြန္ေဂ်းအင္ႏွင့္ ေျမာက္ကိုရီးယား ေခါင္းေဆာင္ ကင္ဂ်ဳံအြန္တို႔ ပန္မြန္ဂ်ဳံ၌ ထင္ မွတ္မထားဘဲ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကကာ ဇြန္ ၁၂ ရက္ တြင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၌ က်င္းပမည့္ ထရမ့္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုပြဲအတြက္ အေျခအေန ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစခဲ့သည္။ မြန္ေဂ်းအင္ႏွင့္ ကင္ဂ်ဳံအြန္တုိ႔က ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားေသာ အစီအစဥ္ မဟုတ္သည့္အခ်ိန္ ႐ုတ္တရက္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကကာ ထိုလုပ္ရပ္မ်ဳိးက ကင္ဂ်ဳံအြန္ လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိသည့္ လုပ္ရပ္မ်ဳိးမဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ယင္းေတြ႕ဆံုမႈကို အိမ္ျဖဴေတာ္မွ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ၿပီး ဂုဏ္ျပဳခဲ့ရာ အထူးသျဖင့္ မြန္ေဂ်းအင္ကိုျဖစ္သည္။
ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ကိုရီးယား ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားႏွင့္ အလားအလာ အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္မ်ားမွာ ယခုမြန္ေဂ်း အင္လက္ထက္တြင္သာ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ၿပီး ပတ္ဂြမ္ေဟး လက္ ထက္တုန္းက အဆိုးဆံုး အေျခအေန မ်ားအထိ ေရာက္ခဲ့သည္။ သူတင္းကိုယ္တင္းႏွင့္ ႏွစ္ဖက္စစ္မက္ျဖစ္ပြားရန္ ရာခိုင္ႏႈန္း အနည္းငယ္မွ်သာ လိုေတာ့ေသာ အေျခ အေနထိ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကသည္။ ယခုေတာ့ ထိုအေျခအေနကို ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေစမည့္ သံတမန္ေရးႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈမ်ားကို မြန္ေဂ်းအင္က လုပ္ျပေနကာ အေမရိကန္ သမၼတ ေဒၚနယ္ထရမ့္က လည္း ေနာက္မွ ေတာက္ေလွ်ာက္ လုိက္လာလ်က္ရွိသည္။
ယခု ႐ုတ္တရက္ေတြ႕ဆံုမႈက ထရမ့္ႏွင့္ မြန္ေဂ်း အင္တို႔ေနာက္ကြယ္က လက္ဝါးခ်င္း ႐ိုက္ၿပီး ဖန္တီးလိုက္သည့္ အကြက္တစ္ကြက္ ျဖစ္လာႏုိင္ကာ မည္သို႔ပင္ ေျပာေျပာ ဇြန္ ၁၂ ရက္ ေတြ႕ဆံုပြဲအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ပိုမိုမ်ားျပားလာေနၿပီျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ပြန္ပီ႐ို ေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း ကင္ဂ်ဳံအြန္ဆီမွ အတိအက်သိရ၊ မသိရ ၎ကေတာ့ ျပင္ဆင္စရာရွိသည္မ်ားကို အဆင္သင့္ ျပင္ဆင္ထားရမွာပဲ ဆိုသည့္ စကားက ယခုအမွန္ဘက္ကို နီးစပ္လာၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကင္ဂ်ဳံအြန္ဆိုသည္မွာ ထင္မွတ္ထားရသည့္သူမဟုတ္။ အခ်ိန္မေရြး သေဘာ ထားေျပာင္းလဲ သြားႏိုင္ေသးသည္။
ယခု အဓိကထားကိုင္တြယ္ရမည့္ အခ်က္က ေတြ႕ဆံုပြဲမၿပီးမခ်င္း စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈမ်ား မလုပ္ရန္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ လုပ္ခဲ့လွ်င္ေတာ့ ကင္ဂ်ဳံအြန္ ၿခိမ္းေျခာက္ထားသည့္ အတိုင္း ေဆြးေႏြးပြဲ ပ်က္စီးသြားႏိုင္သည္။ တစ္ခုရွိသည္က ကင္ဂ်ဳံအြန္စိုးရိမ္ေနသည့္ စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈက မၾကာမီကပင္ ၿပီးဆံုးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ပံုမွန္ပူးတြဲစစ္ေရး ေလ့က်င့္မႈမ်ားက ယခု ၾကားထဲအခ်ိန္တြင္ မရွိေပ။
ထရမ့္ႏွင့္ မြန္ေဂ်းအင္တို႔သာ ပံုမွန္မဟုတ္သည့္ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ား မလုပ္ခဲ့လွ်င္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၌ က်င္းပမည့္ ေတြ႕ဆံုပြဲက ျဖစ္လာစရာမ်ားသည္။ ထို႔ျပင္ေမ ၂၃ ရက္က လည္း ေျမာက္ကိုရီးယားတို႔က ၎တို႔ ၏ႏ်ဴကလီးယားစမ္းသပ္ခန္းကို ဖ်က္ဆီးခဲ့ၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ စိတ္ခ်စရာ အေျခအေနတစ္ခု ျဖစ္ေနျပန္ သည္။ အကယ္၍ ေဆြးေႏြး ပြဲသာ ထင္မွတ္ထားသည့္အတုိင္း ျဖစ္လာလွ်င္ ကိုရီးယားကြၽန္းဆြယ္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးအတြက္ အဓိကလမ္းေၾကာင္းဟုဆိုႏိုင္သည္။ ထရမ့္က ၎လက္ထက္တြင္ ထိုနာမည္ တင္က်န္ခဲ့ေစရန္ ႀကိဳးစားေနသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ျပင္ ေျမာက္ကိုရီးယားတို႔၏ တရားဝင္ခ်ီးက်ဴးမႈကိုလည္း ခံထားရသည့္သူျဖစ္ကာ မၾကာေသးမီကပင္ ေျမာက္ကိုရီးယားထိပ္တန္းသံတမန္ ကင္က်ဲဂြမ္က မည္သူမွ မလုပ္ရဲ သည့္ ေျမာက္ကိုရီးယားႏွင့္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးမႈကို ထရမ့္ကလုပ္မည္ဆိုေသာေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာက္မိပါေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုၿပီး ယခုအခ်ိန္ တြင္ အရာအားလံုးက ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေနကာ ေျမာက္ကိုရီးယားတို႔ဘက္က အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ စကားမ်ားႏွင့္ လုပ္ရပ္မ်ားကိုသာ လုပ္ေနၾကသည္။
၁၉၄၅ ခုႏွစ္မွစ၍ ႏွစ္ေပါင္း ၅ဝ ေက်ာ္အတြင္း အေျပာင္း လဲႀကီး ေျပာင္းလဲလာမႈျဖစ္သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္တြင္ ေတာင္ကိုရီးယားႏွင့္ ေျမာက္ကိုရီးယားတို႔ ျဖစ္ပြားေန သည့္ စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္ က်ဴးေက်ာ္မႈမ်ားကို အဆံုးသတ္ရန္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ဆိုသည့္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾက သည္။ သို႔ေသာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ား အၿမဲတမ္းရွိခဲ့ကာ တစ္ဖက္ ႏွင့္တစ္ဖက္ ရန္တေစာင္ေစာင္ႏွင့္ ျဖစ္ခဲ့သည္။
မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ကိုရီးယားကြၽန္းဆြယ္ကို စစ္ပြဲတစ္ပြဲ ေရာက္ရွိလာမလဲ ဆိုသည္ကိုလည္း ရင္တမမႏွင့္ရွိ ေနခဲ့ကာ ေနာက္ပိုင္း ေျမာက္ကိုရီးယားတို႔၏ ႏ်ဴကလီးယားႏွင့္ ဒံုးပ်ံနည္းပညာ တိုးတက္မႈမ်ားက ေတာင္ကို ရီးယားကိုသာမက အေနာက္အုပ္စုကိုပင္ မ်က္ခံုးလႈပ္ေစခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အိုဘားမား လက္ထက္ကပင္ ကင္ဂ်ဳံအြန္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးရန္ စိတ္မဝင္စားခဲ့ေပ။ ယခု ထရမ့္ကလည္း တျခားသူမ်ားမလုပ္သည့္ အလုပ္ကိုမွ လုပ္ခ်င္ေနသူျဖစ္သည္။
အီရန္ႏွင့္ ႏ်ဴကလီးယား စာခ်ဳပ္ကို ႏုတ္ထြက္သည့္အျပင္ အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကိုပင္ ခ်မွတ္ေတာ့မည္။ ယခုေျမာက္ကိုရီးယားက ေတာ့ ၎၏သမၼတသက္တမ္းအတြင္း အေရးႀကီးဆံုးပစ္မွတ္ျဖစ္ကာ ထိုၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးသာ ေအာင္ျမင္မည္ဆိုပါက ထရမ့္အေနျဖင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အေမရိကန္သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ျပန္လည္ အေရြးခံရေကာင္း ခံရႏိုင္သည္။
သက္လတ္ပိုင္းႏွင့္ သက္ႀကီးပိုင္းအမ်ားစုတို႔က ထရမ့္ကို သေဘာက်ကာ ထိုျဖစ္စဥ္ကိုပင္ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူပံုအလယ္၌ တစ္မ်ဳိး၊ ေနာက္ ကြယ္၌တစ္မ်ဳိး ထရမ့္က ကင္ဂ်ဳံအြန္ႏွင့္ ရက္ခ်ိန္းအ တိုင္း ေတြ႕ဆံုေစရန္ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ မေတြ႕ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေတြ႕ဆံုရႏိုင္သည္ဟု ထရမ့္က ေျပာေနေသာ္လည္း မေသခ်ာ မေရရာမႈက ပိုမ်ားေနသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မြန္ေဂ်းအင္ႏွင့္ လက္ဝါးခ်င္း႐ိုက္ၿပီး ကင္ဂ်ဳံအြန္ႏွင့္ ႐ုတ္တရက္ ေတြ႕ဆံုသည့္အကြက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေစျခင္းျဖစ္သည္။ မြန္ေဂ်းအင္ကိုယ္တုိင္ကလည္း ထိုအခ်က္ကိုပင္ ဦးတည္ခဲ့ကာ ကင္ဂ်ဳံအြန္ႏွင့္ေတြ႕ဆံုမႈမွာ ပထမတစ္ႀကိမ္တုန္းကထက္ ပိုမိုရင္းႏွီးသည့္ သဏၭာန္မ်ားကို ျမင္ခဲ့ရသည္။
ႏွစ္ဦးစလံုး အေကာင္းဆံုးပံုစံမ်ားျဖင့္ ေတြ႕ဆံုမႈကို အဆံုးသတ္ခဲ့ၾကကာ ထိုအရာက ထရမ့္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုပြဲ ျဖစ္လာရန္ ပုိမိုအားေကာင္းလာေစသည္။ ထရမ့္ကိုယ္တုိင္လည္း ယခု တစိုက္မတ္မတ္ ေစာက္ခ်ၿပီး က်န္ သည့္အရာမ်ားကို ေဘးခ်ိတ္ကာ ေျမာက္ကိုရီးယားအေရးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနၿပီး ေအာင္ျမင္ခဲ့လွ်င္ သမုိင္းမွတ္ေက်ာက္တင္ႏိုင္႐ံုသာမက ထရမ့္ဆိုသည့္နာမည္က အဆိုးထဲက အေကာင္းဆံုး ပံုစံျဖင့္ ထြက္လာႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ဆယ္စုႏွစ္ႏွင့္ခ်ီျဖစ္ေနသည့္ ကိုရီးယား ကြၽန္းဆြယ္စစ္ေရးႏွင့္ ႏ်ဴကလီးယား အေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားလည္း အဆံုးသတ္သြားမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။
ရိွန္းထက္
MWD
No comments:
Post a Comment