လူေပါင္း ၆ဝ နီးပါး ေသဆံုးရသည့္ အစၥေရး နယ္စပ္ ပါလက္စတိုင္း ဆႏၵျပမႈ

လူေပါင္း ၆ဝ နီးပါး ေသဆံုးရသည့္ အစၥေရး နယ္စပ္ ပါလက္စတိုင္း ဆႏၵျပမႈ

အေရွ႕အလယ္ပိုင္းတြင္ စစ္မျဖစ္လွ်င္ပင္ အၿမဲလိုလို ရန္တေစာင္ေစာင္ႏွင့္ စစ္ပြဲေခၚသံမ်ားၾကားေနရသည့္ အဓိကအစု အဖြဲ႕ႏွစ္ခုမွာ အာရပ္ႏွင့္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးတို႔ျဖစ္သည္။ IS တို႔ႏွင့္ စစ္ပြဲမ်ားျဖစ္ေတာ့လည္း အာရပ္ႏွင့္ ဂ်ဴးတို႔ျဖစ္သည္။ IS တို႔ႏွင့္စစ္ပြဲမ်ား ၿပီးဆံုးသြားေသာ္လည္း အာရပ္ႏွင့္ အစၥေရးတို႔ ထပ္ျဖစ္ၾကျပန္သည္။

မ႐ိုးႏိုင္ဘဲ ၿပီးဆံုးမႈမရွိသည့္ အာရပ္ႏွင့္ ဂ်ဴးတို႔ၾကားမွ စစ္ပြဲမ်ားသည္ ေရွးပေဝသဏီ သမုိင္းႏွင့္ခ်ီ၍ ျဖစ္ပြားခဲ့ၾကၿပီး ယခုအခ်ိန္ထိ ျဖစ္ေနၾကဆဲ ေနာင္တြင္လည္း ျဖစ္လတၱံ႕ဟု ဆိုႏိုင္ သည္။ ဒီမတိုင္မီ အနည္းငယ္ၿငိမ္ သက္ေနခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း ပါလက္စတိုင္း၌ လူေပါင္း ၆ဝ နီးပါးေသဆံုးၿပီး ၂၇ဝဝ ေက်ာ္ ဒဏ္ရာရခဲ့သည့္ အစၥေရးဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵျပပြဲမ်ားက ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚ လာေနျပန္သည္။

အဓိကအ ေၾကာင္းရင္းက ေဂ်႐ုဆလင္ကို အစၥေရးတို႔၏ ၿမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ အေမရိကန္က သတ္မွတ္ၿပီး တဲလ္အဗစ္မွ ၎တို႔သံ႐ံုး ကို ေဂ်႐ုဆလင္သို႔ တရားဝင္ ေျပာင္းေရႊ႕လုိက္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ပါလက္စတိုင္းတို႔က အေရွ႕ေဂ်႐ုဆလင္ကို ၎တို႔ၿမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခ်င္ကာ ကုလသမဂၢကလည္း ပါလက္စတိုင္းတို႔ကို ႏိုင္ငံႏွင့္ ၿမိဳ႕ေတာ္သတ္မွတ္ေပးမည္ဟု ကတိကဝတ္ေ ပးထား ခဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္ ယံုၾကည္မႈပိုမိုျပင္းထန္ကာ ခံျပင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုကတိကို အစၥေရးအစိုးရက လံုးဝလက္မခံေပ။ အေရွ႕ ေဂ်႐ုဆလင္ေရာ အေနာက္ေဂ်႐ုဆလင္ပါ ၎ တုိ႔ပိုင္နက္အျဖစ္ တစိုက္မတ္မတ္ ေၾကညာခဲ့သည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ဝင္ ႏိုင္ငံအမ်ားစုက ေဂ်႐ုဆလင္ကို အစၥေရးၿမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ လက္မခံေသး ေသာ္လည္း ပထမဆံုး လက္ခံသူက အေမရိကန္ျဖစ္သည္။

ထို႔ေနာက္ ကုလသမဂၢက မည္သည့္အသံမွ တံု႔ျပန္မလာေသာအခါ ပါလက္စတုိင္းတို႔ ပိုမိုေပါက္ကြဲၾကေတာ့သည္။ ယင္းအတြက္ေၾကာင့္ ၎တို႔လုပ္ေန က်အတုိင္း ဂါဇာနယ္စပ္စည္း႐ိုးမ်ား အနီး တြင္ ကားတာယာမ်ားႏွင့္ အစၥေရးအလံမ်ားကို မီး႐ႈိ႕ဆႏၵျပၾက သည္။ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီသည့္ ဆႏၵျပသူမ်ား ၿခံစည္း႐ိုးနားကပ္လာသည့္အခါ သံဆူးႀကိဳးသာ ကာရံထားသည့္ ၿခံစည္း႐ိုးက လံုၿခံဳမႈအတြက္ စိတ္မခ်စရာ ျဖစ္လာၿပီး အစၥေရးပိုင္နက္ထဲသို႔ပင္ ေရာက္လုနီးပါး ျဖစ္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစၥေရးစစ္တပ္က ၿခံစည္း႐ိုး နားကပ္လာသူမွန္သမွ်ကို ေသနတ္ျဖင့္ပစ္သည္။

မ်က္ရည္ယိုဗံုးမ်ား ျဖင့္ပစ္သည္။ ေမ ၁၅ ရက္က အစၥေရးကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္တစ္ခုတြင္ ဟားမက္စ္ တို႔က အင္အား ၂၅ဝဝဝဝ ရွိေသာ လက္နက္အျပည့္အစံု တပ္ထားေသာ စစ္တပ္တစ္ခုကို အစၥေရးႏိုင္ငံထဲသို႔ ေစလႊတ္ရန္ရွိသည္ဟု ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားသည္။ ထိုအျဖစ္မ်ဳိးကို မည္သည့္အခါမွ အျဖစ္ခံမည္ မဟုတ္ဘဲ ၎၏ႏိုင္ငံကို ျဖစ္သည့္နည္းႏွင့္ ကာကြယ္မည္ဟု အစၥေရးတို႔က အခိုင္အမာ ေျပာထားသည္။ ယခု ဆႏၵျပေနၾကသည့္ လူဦးေရ ၃၅ဝဝဝ ေက်ာ္ထဲ၌လည္း အစၥေရး ေထာက္လွမ္းေရးမွ ရရွိထားသည့္ သတင္းအတုိင္း ဟားမက္စ္တို႔လႊတ္ထားသည့္ သူမ်ားလည္း အုတ္ေရာေရာ၊ ေက်ာက္ေရာေရာ ပါလာႏိုင္သည္။ ရရွိလာသည့္အခြင့္အေရးကို မလြတ္တမ္းအသံုးခ်ၿပီး အစၥေရးတို႔အ႐ႈိက္ကို ထိုးႏွက္ရန္ ေခ်ာင္းေန ေသာလူမ်ား အေရၿခံဳကာ ေရာေႏွာပါလာႏိုင္ သည္။

ပင္လယ္ေကြ႕အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားက ၫြန္႔ေပါင္း အစည္းအေဝးကို ေခၚဆိုကာ အီဂ်စ္တစ္ႏိုင္ငံကသာ အစၥေရး တို႔လုပ္ရပ္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဝဖန္ခဲ့သည္။ ယခုတူရကီကလည္း ထို အေရးအတြက္ ညီလာခံ ေခၚယူရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္။ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ႐ႈတ္ခ်သည္ဆိုသည့္ စာသားကလြဲ၍ မည္သည့္ေၾက ညာခ်က္မွ မထြက္လာေသးဘဲ အေမ ရိကန္က ပါလက္စတုိင္းတို႔ ေသဆံုးမႈအတြက္ ဟားမက္တို႔ကို အျပစ္တင္သည္။

ထိုဆႏၵျပမႈမ်ားျဖစ္ေစရန္ ဟားမက္စ္တို႔က လႈံ႔ေဆာ္ေပးေသာေၾကာင့္ဟုဆိုသည့္ အစၥေရးတို႔က ၎၏ေနာက္တြင္ အေမရိကန္ရွိေနသေရြ႕ မည္သည့္အရာပဲလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပေန မည္ျဖစ္သည္။ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ မဲခြဲ ဆံုးျဖတ္ၿပီး အစၥေရးကိုပိတ္ဆို႔မည္ ဆိုလွ်င္လည္း အေမရိကန္တို႔ ဗီတိုအာဏာသံုးၿပီး ပယ္ခ်လုိက္႐ံုသာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစၥေရးတို႔က ၎၏ ႏိုင္ငံလံုၿခံဳေရးႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ အျပင္းထန္ဆံုး ကိုင္တြယ္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ အိုဘားမားလက္ထက္က အစၥေရး-အေမရိကန္ ဆက္ဆံေရး တစ္ထစ္က်ဆင္းခဲ့ၿပီး ထရမ့္ လက္ထက္တြင္ နဂိုရွိရင္းထက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ခဲ့ျပန္သည္။

ထရမ့္က ပထမဆံုး ေဆာ္ဒီကို အေမရိ ကန္ေဒၚလာ ၁ဝဝ ဘီလီယံေက်ာ္ဖိုး လက္နက္မ်ား ေရာင္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ အစၥေရး ဘက္ကို အေလးသာမႈ ေလ်ာ့နည္းသြားမလားဟု ႏိုင္ငံတကာက ေတြးခဲ့ၾကသည္။ အမွန္တကယ္ အစၥေရးဘက္ကို ပို၍ပင္ အေလး သာခဲ့သည္။ အကယ္၍ အစၥေရးကိုသာ ဦးစြာ အေလးသာေပးခဲ့လွ်င္ လက္နက္ ၁ဝဝ ဘီလီယံ ေက်ာ္လည္း ေဆာ္ဒီကိုေရာင္းရန္ ရာခိုင္ႏႈန္းနည္းမည္ျဖစ္သည္။ ယခုတိုက္ကြက္က အိမ္ၾကက္ခ်င္းအိုးမည္းသုတ္ၿပီး ခြပ္ခိုင္းသည့္ အကြက္။ အစၥေရးကိုလည္း ေထာက္ခံသည္။

၎၏ရန္ဘက္ အာရပ္ႏွင့္ေဆာ္ဒီ တို႔ကိုလည္း ေထာက္ခံသည္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အေမရိကန္အတြက္ အ႐ႈံးကမရွိ။ အျမတ္သာရွိသည္။ ယခု ပါလက္စတုိင္း အေရးတြင္လည္း အေမရိကန္ကအေနသာႀကီးပံုစံႏွင့္ လက္ေရွာင္ေနသည္။ အေမရိကန္ လက္ေရွာင္ေန ေသာေၾကာင့္ မည္သည့္အဖြဲ႕အစည္းက လာေရာက္တား ဆီးမလဲ ဆိုျပန္ေတာ့လည္း မည္သည့္အဖြဲ႕အစည္း ကမွ လာေရာက္မတားဆီးႏိုင္။ အစၥေရးတို႔ကေတာ့ ရွင္းသည္။

၎ႏိုင္ငံ တစ္လက္မမွ် အထိမခံႏိုင္ဟု ဆိုထားၿပီး ႏိုင္ငံတကာ မီဒီယာမ်ားေရွ႕မွာပင္ နယ္စပ္စည္း႐ိုးကို ေက်ာ္လာသည့္ ဆႏၵျပသမားမ်ားကို တင့္ကားႏွင့္ တက္ႀကိတ္သည္အထိ လုပ္ခဲ့သည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္က ၎၏ႏိုင္ငံလံုၿခံဳေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရး အတြက္ဟုဆိုသည္။ မည္သူမွမျငင္းႏိုင္။ ယခု ညီၫြတ္လွပါသည္ဆို သည့္ ဥေရာပ၌ နယ္စပ္စည္း႐ိုးမ်ားကို ခတ္ၿပီး ၎ပိုင္နက္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနရသည္။

အေမရိကန္ဆိုလွ်င္လည္း စည္း႐ိုးခတ္ထားသည္ကိုပင္ မေက်နပ္ႏိုင္ေသးဘဲ မကၠဆီကိုႏွင့္ နယ္စပ္ကို တံတုိင္းပင္ကာေနသည္။ အိႏၵိယ ဆိုလွ်င္လည္း ပါကစၥတန္ႏွင့္ စည္း႐ိုးအရင္မခတ္ဘဲ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဘက္ကို အရင္ၿခံစည္း႐ိုးခတ္ သည္။ ထိုမွ်အထိ ႏိုင္ငံတုိင္းက မိမိႏိုင္ငံလံုၿခံဳေရးကို အေလးထားၾကသည္။ အစၥေရးတို႔လည္း ထိုအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ ၎၏အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္ ၎ကေတာ့ အေကာင္းဆံုး အေန အထားတြင္ရွိေနၿပီး ၎၏ႏိုင္ငံထဲဝင္ရန္ ႀကိဳးစားသူတုိင္းကို အစၥေရးတို႔က ပစ္သတ္မည္ျဖစ္သည္။

ယခုမွ ပစ္သတ္သည္မဟုတ္။ သမုိင္းေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္လံုးလည္း ပစ္သတ္လာခဲ့ၾကသည္။ ၎၏လူမ်ဳိး ကာ ကြယ္ေရးအတြက္ ကုလသမဂၢ၏ လူ႔အခြင့္ အေရးဆိုသည့္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ လုိက္နာေနလွ်င္ အစၥေရးႏိုင္ငံ ကမၻာ့ေျမပံုေပၚက ေပ်ာက္ကြယ္သြားမည္ဟု ၎တို႔ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မိုေရွဒါယန္ကိုယ္တုိင္ ေျပာထားဖူးသည္ကို ယေန႔တိုင္ အစၥေရးတို႔ မေမ့ႏိုင္ေသးေပ။ ယခု အစၥေရးလက္ကိုင္ထားသည့္ သေဘာတရားမွာ ထိုသေဘာတရားပင္ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢေျပာသည့္ စကားလံုးတုိင္းကို မလိုက္နာဆံုးႏိုင္ငံမ်ား၌ ထိပ္ဆံုးႏိုင္ငံစာရင္းဝင္ အေသးဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ အစၥေရး ျဖစ္သည္။ ယခု ပို၍ပင္ ေခါင္းေထာင္ႏိုင္ေသးသည္။

၁၉၇၃ ခုႏွစ္ကတည္းက ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ပိုင္ ဆုိင္ႏိုင္ခဲ့သည့္ အစၥေရး ယခုအခ်ိန္တြင္ အေသးစားျပဳျပင္ထားေသာ ထိပ္ဖူးေပါင္း ၇ဝ ေက်ာ္ပိုင္ဆိုင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အစၥေရးဆိုေသာ ရွစ္သန္းေက်ာ္သာရွိသည့္ ႏိုင္ငံငယ္ေလးက ဘီလီယံႏွင့္ခ်ီသည့္ အာရပ္ရန္သူမ်ားကို ယခုအခ်ိန္ထိ အန္တုႏိုင္ေနျခင္းျဖစ္ကာ ယခုပါလက္စတုိင္း အေရး တြင္လည္း အစၥေရးတို႔က ကုလ သမဂၢမေျပာႏွင့္ သိၾကားမင္းဆင္း၍ ဖိအားေပးလွ်င္ပင္ လံုးဝလက္ခံမည္ မဟုတ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါသည္။

ရိွန္းထက္