ဖံုးကြယ္လို႔မရတဲ့ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ႀကီးမို႔
အနည္းငယ္တင္ျပလိုပါတယ္.....
က်ေတာ္တို႔မိသားစုေလးဟာ လယ္ယာလုပ္
ုေရလုပ္ငန္း အခ်ိဳ႕ျဖင့္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကပါတယ္
က်ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမမွ ခြဲေပးၿပီေနာက္ လယ္နဲ႔နီးတဲ့ ဥယာဥ္ျခံမွာ အိမ္ေဆာက္ေနၾကပါတယ္
ဒီလိုနဲ႔ ညေန ၃း၀၀နာရီေလာက္မွာ မိုးဖြဲေလးစၿပီက်လာပါတယ္
၄း၀၀နာရီေလာက္မွာ ေလတိုက္ၿပီးမိုးရြာလာပါတယ္
မိုးတြင္းဘက္မို႔ မိုးရြာေလတိုက္တာ အဆန္းမဟုတ္ေပမဲ့
မိုးေလ၀သ သတင္းေတာ့ မ်က္စိဖြင့္နားစြင့္ရပါတယ္....
ဒီလိုနဲ႔ ၅း၀၀နာရီမွာ နဲနဲထူးျခားလာပါတယ္
ဘယ္လိုထူးျခားလဲဆိုေတာ့
ေလနဲ႔မိုးက သိသိသာသာျပင္းလာပါတယ္
က်ေတာ္တို႔အိမ္က ျခံထဲမွာဆိုေပမဲ့ လယ္ကြင္းေဘးမွာဆိုေတာ့
အမိုးေတြက ေလတိုက္ေတာ့ပြင့္ၿပီး မိုးပက္ပါတယ္ မၾကာပါဘူး
အေျခအေနက သိပ္မဟန္ေတာ့တာနဲ႔
ျခံထဲက မန္းခ်ိဳ(ဦးေလး)တို႔အိမ္မွာ
သြားေနဖို႔ ပါးပါးနဲ႔ မိုးမိုးက သြားခိုင္းေတာ့သြားၾကပါတယ္
ပါးပါးက အိမ္မွာ႐ွိတဲ့ တိရစၧာန္ ေတြေစာင့္ၾကည့္ဖို႔က်န္ခဲ့ပါတယ္
က်ေတာအေမနဲ႔ ေမာင္ႏွမ ေတြဟာ ဦးေလးအိမ္ကိုေရာက္ေနပါတယ္ အဲမွာ ရြာထဲက ကမ္းနားမွာေနသူ
အခ်ိဳ႕ေရာက္လာၾကပါတယ္(၁၅မိနစ္ခန္႔ေလ်ာက္ရ)
အဲမွာ ဦးေလးနဲ႔ ဖူဖူ(ဘိုးဘိုး)က ေရဒီယိုသတင္းကို လက္မလြတ္တမး္နားေထာင္ေနပါတယ္
ၿပီးေတာ့ အျခားကြင္းထဲမွာ ေနတဲ့ မိသားစုင၀္လဲ ေရာက္လာၾကပါတယ္
အဲမွာလူေပါင္း ၄၀-၅၀ေက်ာ္ေလာက္႐ွိမယ္
မိုးခ်ဳပ္စျပဳလာၿပီမို႔ ေမွာင္လာပါၿပီ
ေလနဲ႔မိုးက အေတာ္ျပင္းလာ
ၿပီမို႔ အိမ္ကမခံႏိုင္ဘဲ ႐ိုင္လာပါတယ္
လူႀကီးေတြ၀ိုင္းတြန္းၿပီး က်ားခံၿပီးေထာက္ထားေသာ္လဲ မရပါ
ေနာက္ဆံုးမရေတာ့တဲ့အဆံုး အိမ္ေပၚမွာေနသူအားလံုး
ဆင္းၿပီးမိုးေရေတာထဲမွာ ေနရတာေပါ့
အျုမွာ မိုးမိုးက ဘယ္နားမွာ ပါးပါးကေကာဘယ္မွာလဲမသိေတာ့ဘူး လက္ထဲမွာလဲ ဓာတ္မီးလဲမပါ
က်ေတာ္မွတ္မိတာက ေဘးမွာအျခားလူေတြအပါအ၀င္
က်ေတာ့ညီမ တစ္ေယာက္ပါပါတယ္
သူ႔ခမ်ာ ေအးလို႔လား အေမကိုမေတြ႔လို႔လား ေၾကာက္လို႔လားေတာ့မသိ အရမ္းဘဲ ငို႐ွာေနပါတယ္
က်ေတာ္လဲ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါ
(ဆုေတာင္းရံုကလြဲၿပီး)
"အိုအဖဘုရားသခင္ က်ေတာ္ညီမေလးကို ကူညီေတာ္မူပါ"
၇း၀၀နာရီေက်ာ္ ၈း၀၀ေလာက္မွာအဲမွာ ဦးေလးက ဓာတ္မီးတစ္လံုးနဲ႔လာေခၚပါတယ္ ျခံေပၚမွာေရက ထိုးတက္လာတာေတြ႔ရပါတယ္....
ျခံထဲက ေတာင္ဘို႔ တစ္ခုမွာ စုၿပီးေရာက္တာေတြ႔ရပါတယ္
(ကုန္းျမင့္ၿပီး ေနရာေကာင္းေတာ့)
အဲမွာ သတိထားမိတာက အဲမွာ အေဖမပါဘူး
အေဖေကာဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္
ည ၉း၀၀နာရီေလာက္မွာေရက က်ေတာ့ရဲ႕ ခါးေလာက္မွာ
ေရာက္လာပါတယ္
ေလကေတာ့ ေတာ့ ေတာင္ဘက္ကေန ေျမာက္ဘက္ကို တိုက္ေနပါတယ္ ျခံထဲမွာမို႔ အုန္းသီးေတြနဲ႔ အျခားအမိုက္ေတြလဲ ေမ်ာလာၿပီး က်ေတာ္ရဲ႕အေနာက္ကေန အဆက္မျပတ္တိုက္ေနပါတယ္
စိတ္ထဲမွာ "ဒီအုန္းသီးေတြမနက္က်မွ ခုတ္စားမယ္ေပါ့"
ပိုးေကာင္ေတြလဲ အက်ႌထဲကေန တိုးလာတာ ဖယ္ရတာလဲ
တစ္ေၾကာင္း
တခုေကာင္းတာက ျခံထဲမွာ အပင္မ်ိဳးစံု႐ွိတဲ့အျပင္
လယ္ကြင္းပတ္ျခာလည္မွာ အပင္ေတြအျပင္ ေတာေတြလဲ အမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ အျခားရြာက ေမ်ာလာတဲ့ အိမ္ပ်က္ေတြအမိႈက္ေတြ ဒိုက္ေတြက က်ေတာ္တို႔ဆီမေရာက္ဘဲ ေတာေတြနဲ႔ ၿငိတြယ္ေနတာေပါ့
ဒါနဲ႔ က်ေတာ္တို႔က မိုးကာဖို႔အတြက္ဖ်ာနဲ႔ကာထားတာေပါ့
က်ေတာ့နားထဲမွာၾကားမိတာက အေမေခၚသံ က်ေတာ္ကိုမ်ားေခၚလားလို႔ ဖ်ာကိုဖြင့္ၿပီးနားေထာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ၾကားရဖို႔ေနေနသာသာ
မိုးရည္ေတြက အသားကိုထိေတာ့အရမ္းစပ္ေတာ့ ဖြင့္ထားတဲ့ဖ်ာကိုအသာေလး ေက်ာကပ္ထားလိုက္မွ
ေနသားက်သြားေပမဲ့ ေရေတာထဲမွာ မတပ္ရပ္ေနေတာ့
ခ်မ္းလာပါတယ္
မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ အဲမွာ ငိုသူကငို နဲ႔
က်ေတာ္လဲ မေသေရးကိုေဘးဒဏ္
အားတင္းထားရတာေပါ့
အဲမွာ က်ေတာ္တို႔ေခ်ာင္းရဲ႕ေဘးက ကြင္းထဲမွာေနတဲ့
အေဖ့ရဲ႕ ညီ၀မ္းကြဲေတြမိသားစု ၂စုက ျခံထဲက က်ေတာ္တို႔ေနတဲ့ေနရာဆီတမ္းၿပီးေရာက္လာပါတယ္
ည ၁၂း၀၀နာရီေလာက္မွာ ေလနဲ႔မိုးၿငိမ္သြားပါတယ္...
ဒါနဲ႔ မၿပီးေသးဘူး နာရီ၀က္ေလာက္ေနၿပီး
အေနာက္ေျမာက္ဘက္ေန တစ္ေက့်ာ
ျပန္တိုက္တယ္ အဲေလ က်မွပိုဆိုးေတာ့
ပိုၿပီးမလြယ္ေရာေပါ့
၁နာရီေလာက္အၾကာမွာ ေလာကတခြင္လံုးက ၿငိမ္းခ်မ္းသြားတယ္ေျပာရမလား?
ပြဲၿပီးသြားတယ္ေျပာရမလား?
ေရက ေလ်ာသြာေတာ့ မၾကာပါဘူး
ျခံထဲကေရက်သြားေတာ့ က်ေတာ္တို႔မွာ႐ွိတဲ့ ေစာင္ေရစိုကို ေရညစ္ၿပီး ဖူဖူနဲ႔အတူျခံဳၿပီး
တစ္ညတာကို အဲလိုဘဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ပါတယ္
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မနက္ ၅း၀၀နာရီေလာက္မွာ
ကိုယ္၀န္ေဆာင္ မိခင္တစ္ဦးက ဗိုက္နာေတာ့ လက္သည္(အရပ္လက္သည္)ေခၚတာေပါ့
သူလဲ ေရကူးၿပီး အျခားအိမ္ကေန ေလၿငိမ္မိုးၿငိမ္မွေရာက္လာေတာ့ လံုျခည္မပါမို႔ သြားမေမြးေပးခ်င္...
®သူမ်ားေျပာလို႔သိရ®
မိုးလင္းေတာ့ အရာအားလံုးနီးပါး ေျပာင္လဲသြားတယ္
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အခ်ိဳ႕မိသားစုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက
ေသတဲ့သူကေသ
ေပ်ာက္တဲ့သူကေပ်ာက္ေပါ့
အရမ္း၀မ္းနည္းသူမ်ားလဲ ေတြ႔ရပါတယ္
အခ်ိဳ႕ဆို မိသားစုလိုက္ပါသြားတဲ့သူလဲ႐ွိပါတယ္
(က်ေတာ္တို႔ရြာ)
အခ်ိဳ႕ရြာေတြဆို အေလာင္းေတြနဲ႔ တိရစၦာန္ေတြနဲ႔ ေျခခ်စရာေနရာ မ႐ွိသလို
ေရလမ္းနဲ႔သြားတဲ့အခါမွာလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ထိးု၀ါးနဲ႔ဖယ္ၿပီးမွသြားရပါတယ္
က်ေတာ္တို႔ လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္ မွာရြာေပါင္း ၅၀၀ေက်ာ္႐ွိပါတယ္
လပြတၱာေအာက္ပိုင္းရြာအားလံုးနီးပါလိုလို
ေသေၾကပ်က္စီးၾကပါတယ္
က်ေတာ္တို႔ရြာက လူဦးေရ ၂၅၀ေက်ာ္အနက္
၁၅၀ေက်ာ္ ေသပါတယ္
နာဂစ္မုန္းတိုင္း တိုက္တဲ့ၿမိဳ႕နယ္က
လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္
ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္အခ်ိဳ႕
ေမာ္လၿမိဳင္ကြၽန္းၿမိဳ႕နယ္အခ်ိဳ႕အပါအ၀င္ေပါ့
( လူဦးေရဘယ္ေလာက္ေသလဲ တိက်ေတာ့မသိပါ)
သတင္းၾကားတာက ၂၅၀၀၀၀ေက်ာ္လို႔ ေၾကာ္ျငာပါတယ္
အမႈေတာ္ေဆာင္ ဆရာတစ္ဦးက
၃၀၀၀၀၀ခန္႔ေသတဲ့လိုေျပာပါတယ္
"ကမၻာမွာ သဘာ၀ေဘး အႏၱာရာယ္မွာ ထိခိုက္ဆံုး႐ွံုးမႈအမ်ားဆံုး မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္"တဲ့
မိုးလင္းေတာ့ စားဖို႔ဆန္က ေရအားလံုးျမဳတ္သြားေတာ့
ေရျမဳပ္ဆန္ခ်က္စားရပါတယ္
အဆင္မေျပတာတစ္ခုက
ဆားမ႐ွိေတာ့ အသားငါးေတြစံုေပမဲ့
ထမင္းကခ်ဥ္ ဆားမပါ
ေသာက္ေရက ျခံထဲမွာ တြင္းေရတူးလို႔ရပါတယ္
က်န္းမာေရးအေတာ္ ခ်င့္ခ်ိန္ရ
၀မ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတာက
နာဂစ္ျဖစ္ၿပီး မနက္မွာ လူတစ္စုက ဒါးရြင္းကိုင္သူက ကိုင္
ဓားကိုင္သူက ကိုင္ သူတို႔ေျပာတာေတာ့
သူတို႔မိသားစုေတြလိုက္႐ွာတာတဲ့
စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ပစၥည္း (ေရႊထည္)အဖိုးတန္ပစၥည္းေတြ
လိုက္ယူတာ
ၿပီးေတာ့လယ္ကြင္းျခံထဲမွာ ေရာက္လာတဲ့ ကြၽဲေတြကို ထိန္းေက်ာင္းတယ္(ဦးေလးေတြ)
မၾကာပါဘူး ၃-၄ရက္ေလာက္မွာ အျခားရြာက လူတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ကြၽဲဆိုလို႔ အားလံုးေပးလိုက္တယ္
စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့
သူ႔ကြၽဲ မဟုတ္ပါ....
၃-၄ရက္ေနေတာ့ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အျခားရြားက ေရျမဳပ္ၿပီး အပင္ေပါက္လာတဲ့ စပါးေတြသြားၾကံဳးၿပီးေနလွန္း
ေနလွန္းၿပီး ဆံုနဲ႔ေထာင္း
ၿပီးေတာ့ ထမငး္ခ်က္စားရပါတယ္....
၇ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ေျမာင္းျမပိုးကရင္ႏွစ္ျခင္းသာသနာနယ္
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က
ေရာက္လာၿပီး
ဆန္ ဆီ ဆားအျခား အစားအစာအပါအ၀င္
ေဆး၀ါးအခ်ိဳ႕နဲ႔ မက်န္းမာသူမ်ားကို
ေဆးကုသေပးပါတယ္
၁၀ရက္ခန္႔မွာ အျခားအလႈ႐ွင္ေတြအပါအ၀င္
တပ္မေတာ္မ ရဟာတ္ယဥျ္ဖင့္ က်ေတာ္တို႔ရြာကိုဆင္းလာၿပီး
အ၀တ္အစား အသံုးအေဆာင္
ေဆး၀ါးအခ်ိဳ႕ ခ်ေပးထားခဲ့ပါတယ္
အဲမွာ လာတ္စားတဲ့သူကစား
နာဂစ္ အမည္ခံၿပီးအခ်ိဳ႕ ပုဂိၢဳလ္ ေတြက..................
အထက္ေဒသက လူေတြ ေ၇ေမ်ာကမ္းတင္တဲ့
သစ္အသံုးအေဆာင္ လာေရာက္ေကာက္ယူသူမ်ားလဲ႐ွိပါတယ္
(အားလံုးကိုေျပာခ်င္းမဟုတ္ပါ)
နာဂစ္ုမုန္တိုင္းလို အျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးနဲ႔ (ဘယ္ေတာ့မွ)မၾကံဳၾကပါေစနဲ႔
မွတ္ခ်က္။ ။က်ေတာ္တို႔မိသားစုအပါအ၀င္ ဘိုးဘိုုးဘြားဘြား
ဦးဦးေဒၚေဒၚ ညီကိုေမာင္ႏွမ ၂၀ဦးေက်ာ္ဟာ
တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွေသဆံုးမႈမ႐ွိပါ.....☺ ☺ ☺
နစ္ဂစ္ေဒသ
စေအာင္စန္းေဒး
လပြတၱာ
No comments:
Post a Comment