ေျမာင္းျမၾကိဳးတံတား တည္ေဆာက္စဥ္က ေဆာက္လုပ္ေရး ဝန္ၾကီးမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာထြန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႕ ေလာ္ဘီပို႕စ္တခုတြင္ ကြန္ကရစ္တိုင္ တိမ္းေစာင္းမႈ၊ ကြန္ကရစ္ခံု ၾကီးေလးမႈေၾကာင့္ ညြန္ခ်ဳပ္ ႏုတ္ထြက္ရသည္ကို ဦးစားေပးေရးသားသည္ကို ဖတ္႐ႈရသည္။ အဂၤ်င္နီယာမ်ားက တရုတ္ပညာရွင္မ်ားထံမွ ပညာယူေနစဥ္ ပထမဆုံးစမ္းသပ္ေသာ တံတား၊ အလကားရေသာ တံတား ဟုဆိုၾကသည္။
ျငင္းပါရေစ။ တံတားျပဳတ္က်ရျခင္သည္ ကြန္ကရစ္တိုင္ တိမ္းေစာင္းမႈ၊ ကြန္ကရစ္ခံု ၾကီးေလးမႈေၾကာင့္ မဟုတ္ပါ။ ဆိုင္းၾကိဳး အရည္အေသြး ညံ့ဖ်င္း၍ ျပတ္က်ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဓာတ္ပံုတြင္ ၾကည့္ပါက ကြန္ကရစ္တိုင္သည္ အေကာင္းပကတိ ရွိေနပါတယ္။ ကြန္ကရစ္တိုင္ကို ေကာင္းလွသည္ဟု မဆို။ သို႕ေသာ္ ကြန္ကရစ္တိုင္ ျပိဳက်လွ်င္ ရက္အတန္ၾကာကပင္ တိမ္းေစာင္းမႈကို ၾကိဳတင္ သတိျပဳမိႏိုင္သည္။ ယခုကဲ့သို႕ ခ်က္ခ်င္း ျပတ္က်ရန္ မရွိ။
ပထမဆုံးစမ္းသပ္ေသာ တံတားဟုဆိုလွ်င္ တရုတ္ျပည္သည္ ၁၉၉၄မွ စတင္၍ တံတားေဆာက္သေလာ။ မဟုတ္ပါ။ တရုတ္အဂၤ်င္နီယာမ်ားသည္ ေျမာင္းျမတံတား မတိုင္မီ တံတားမ်ားစြာ တရုတ္ျပည္တြင္ ေဆာက္ႏွင့္ျပီးပါျပီ။ ျမန္မာျပည္ကို ပို႕လိုက္ေသာ တရုတ္အဂၤ်င္နီယာမ်ားသည္ ဂ်င္းအဂၤ်င္နီယာမ်ား သို႕မဟုတ္ ေစတနာမမွန္သူမ်ားသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။
တရုတ္ဆီက အလကားရေသာ တံတားဟူ၍ မရွိ၊ ဆီရသည္ကိုသာျမင္၍ ဆန္ေပးရသည္ကို မျမင္သူသည္ တဖက္ကန္းသူသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုသို႕ ဆို၍ ျမန္မာအဂၤ်င္နီယာမ်ား ညံ့သည္ဟု မဆိုလို။ ေတာ္လွသည္ဟုလည္း မေျပာလို။
ဇစ္ျမစ္ကား ခိုး၍ အရည္အေသြးမမွီေသာ ပစၥည္းမ်ားကို သုံးၾကသည္က ျပသနာျဖစ္သည္။ အဓိကျပသနာမွာ ဆိုင္းၾကိဳး၏ အရည္အေသြးျဖစ္သည္။ အဂၤ်င္နီယာပညာႏွင့္ မဆိုင္။
Engineering အတတ္ပညာ အားနည္းသည္ မွန္ေသာ္လည္း ဆိုင္းၾကိဳးျပတ္က်သည္မွာ Engineering ေၾကာင့္ မဟုတ္၊ Quality အရည္အေသြးေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္။ Quality အရည္အေသြးညံ့ျခင္းသည္ ဝယ္ယူျခင္းႏွင့္သာ ဆိုင္သည္။ အတတ္ပညာႏွင့္ မဆိုင္။ ဝယ္ယူရာတြင္ ေကာ္မရွင္ေၾကးကို အိတ္ေထာင္ထဲထည့္ျပီး အရည္အေသြးညံ့ကို ယူျခင္းသည္ ခိုးျခင္း ျဖစ္သည္။
ခိုးၾကသည္။ အဆင့္ဆင့္ ခိုးၾကသည္။ ဝန္ၾကီးကို ပူေဇာ္ပသဖို႕ ခိုးၾကသည္။ ညြန္ခ်ဳပ္ကို ပူေဇာ္ပသဖို႕ ခိုးၾကသည္။ တိုင္းမႉးကို ပူေဇာ္ပသဖို႕ ခိုးၾကသည္။ ( မပသလွ်င္ ထိုေနရာ မျမဲ။ ေနာက္တစင္းရဖို႕ မေသခ်ာ။ ) အဂၤ်င္နီယာမႉးလည္း ခိုးၾကသည္။ လက္ေထာက္လည္း ခိုးၾကသည္။ သူခိုးစနစ္တြင္ သင္မခိုးလွ်င္ သင္ေနရာေပ်ာက္ျပီ။ သင္ကို ကန္ထုတ္ျပီး အစားထိုးမည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အဆင့္ဆင့္ခိုး၍ အဆင့္ဆင့္ ပူေဇာ္ပသရသည္။ ကိုယ္လည္း စားသည္။ ဒီေနရာ ဒီရာထူးရဖို႕ပင္ ရင္းႏွီးေပးကမ္းထားရသည္မွာ မနည္းေပ။ ဤကား ေရးမထားေသာ လုပ္ထုံးျဖစ္သည္။
ခိုးျပီး ပူေဇာ္႐ံုမွ်ႏွင့္ မလံုေလာက္ေသး။ ေျဖေဖ်ာ္ရန္လည္း လိုေသးသည္။ ဝန္ၾကီးလာလွ်င္ မည္သို႕ ေဖ်ာ္ေျဖရသည္။ တိုင္းမႉးလာလွ်င္ မည္သို႕ ေဖ်ာ္ေျဖရသည္။ မည္သို႕ စီမံရသည္မွာ လက္ေဇာင္းထက္ေရးေသာ သမီးေတာ္ရာဇဝင္ နီးပါး အမွီလိုက္သည္။ ဘုရင့္သားေတာ္မ်ား ေက်းေတာရြာသို႕ ဆင္း၍ ကဲၾကသည္အလား ပြဲေတာ္ၾကီး ျဖစ္ေနသည္။ သမီးေတာ္တို႕က ေယာက္က်ားမ်ား မဟုတ္၍ ကိစၥတခု ျငိမ္းေသးသည္။ ပါးစပ္ေပါက္တခုသာ ခြံ႕ရန္လိုသည္။
The Red
🇼🇸ေမာင္မာ(မုံရြာသား)
No comments:
Post a Comment