ယခုေရာက္ရွိေနေသာ အဂၤလိပ္ မတ္လသည္ ျပကၡဒိန္ၾကည့္ လွ်င္ တေပါင္း-တန္ခူးဟူေသာ ျမန္မာလႏွင့္ တြဲလ်က္ရွိၾက သည္။ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၂ဝ၁၈ ခုႏွစ္ဟု သိၾကေသာ္လည္း ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၉ ခုႏွစ္ကို လူသိနည္းၾကသည္။ သာသနာေတာ္ႏွစ္မွာ ၂၅၆၁ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိး ေက်ာင္း သားမ်ားကို ေမးၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာလ ျမန္မာသကၠရာဇ္ကို ေျပာႏိုင္သူမွာ အလြန္ရွားသြားၿပီျဖစ္သည္။
ဥတုေဘာဇန သဂၤဟက်မ္းအလို ဝသၲဥတု။ ။ တေပါင္း၊ တန္ခူးလတို႔သည္ ဝသၲဥတုမည္၏။ ေလာကသည္ စဥ္းငယ္ ပူ၏။ ေကာင္းကင္ၾကည္လင္၏။ အရြက္ႏုတို႔ျဖင့္ သစ္ပင္တို႔ သည္ တင့္တယ္ကုန္၏။ ေပါက္၊ ခ်ရား၊ ေသာ္က၊ သရဖီ အစ ရွိေသာ ပန္းတို႔သည္ ပြင့္ကုန္၏။ ဥၾသငွက္၊ ပ်ား၊ ပိတုန္းတို႔ျဖင့္ ျ>ြပမ္းကုန္၏။
ေတာင္ေလလာ၏။ သလိပ္ပ်က္၏။ ေလာက မေျခာက္၊ ခ်ဳိဆိမ့္ေသာအရသာရွိေသာ အျမစ္၊ အရြက္၊ အသီးမ်ဳိး အား ရွိ၏။ အခ်ဳိ၊ အဆိမ့္၊ အဖန္၊ ေအးေသာ၊ ေၾကခဲေသာအစာ၊ ေန႔၌အိပ္ျခင္း၊ တက္ေသာအစာတို႔ကို ၾကဥ္ေရွာင္အပ္ကုန္၏။
အပင္ပန္းခံျခင္း၊ ႏွိပ္နယ္ျခင္း၊ အခိုးေသာက္ျခင္း၊ ခ်ဥ္စပ္ ေသာအရသာရွိသည့္ အရည္တို႔ႏွင့္ လုတ္ေဆးျခင္း၊ မ်က္စဥ္း ခတ္ျခင္း၊ ႏွာႏွပ္ျခင္း၊ သလိပ္ထြက္ေအာင္ အန္ေဆးတိုက္ျခင္း တို႔ကို ေရွာင္အပ္၏။ ၾကစုသီးႏွင့္ ပ်ားရည္၊ ၾကည္းကုန္း၌ က်က္စားေသာ သားငွက္တို႔၏အသား၊ ေထာပတ္သုတ္၍ ကင္ ေသာ အသား၊ စိမ့္စမ္းေရ၊ တံခြန္ေရတုိ႔ကို မွီဝဲသံုးေဆာင္အပ္ ကုန္၏။ ကရမက္၊ ပ႐ုတ္၊ သားလွေက်းဇူးတို႔ကို လိမ္းက်ံအပ္ ကုန္၏။ ေၾကလြယ္၍ သလိပ္ကိုႏိုင္ေသာ အစပ္၊ အပူ၊ အငန္၊ အခါး အရသာတို႔ကို စားအပ္ကုန္၏။ ခ်ိပ္၊ ဆူးပန္း၊ ပိႏၷဲအစ ရွိေသာ ဖန္ရည္တို႔ျဖင့္ ဆိုးအပ္ေသာ ေစာင္၊ ပုဆိုးတို႔ကို ဝတ္႐ံု အပ္ကုန္၏။
ဝသၲဥတု(တေပါင္း၊ တန္ခူး)ႏွင့္ ဝႆာနဥတု (ဝါဆို၊ ဝါေခါင္) လြဲမွားတတ္သည္။ အမွတ္မမွားရန္လိုသည္။
၁။ ဝႆာနဥတု၌ ညေနဆည္းဆာအခါ ေလပ်က္၏။
၂။ သရဒဥတု၌ သန္းေခါင္အခါ သည္းေျခပ်က္၏။
၃။ သိသရဥတု၌ ညဥ့္အဆံုး ေလပ်က္၏။
၄။ ဝသၲဥတု၌ နံနက္အခါ ေလပ်က္၏။
၅။ ဂိမွဥတု၌ မြန္းတည့္အခါ သည္းေျခပ်က္၏။
ေဆးပညာ ဥပေဒသအားျဖင့္ နံနက္ပိုင္းသည္ သလိပ္ခ်ိန္၊ ေန႔လယ္ခ်ိန္သည္ သည္းေျခခ်ိန္၊ ညေနပိုင္းသည္ ေလခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ဝသၲဥတု၌ နံနက္အခါ သလိပ္ပ်က္၏ဟုဆိုေသာ ေၾကာင့္ ယခုမတ္လတြင္ နံနက္ေစာေစာ အိပ္ရာထခ်ိန္မ်ား တြင္ လူႀကီးမ်ားမွာ အေအးပပ္သလိုျဖစ္ၿပီး သလိပ္ထြက္ျခင္း၊ သလိပ္ေထြးရျခင္း၊ နံနက္ေစာေစာ အစာမစားခ်င္ျခင္း၊ ဝမ္းခ်ဳပ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္တတ္သည္။
ဝမ္းပ်က္ ဝမ္းေလွ်ာျခင္း
နံနက္အိပ္ရာထတြင္ သလိပ္ပြ အထက္ဆန္ၿပီး ဝမ္းခ်ဳပ္ ျခင္းေၾကာင့္ လူႀကီးမ်ား ဝမ္းႏုတ္ေဆးစားေလ့ရွိသည္။ ဝမ္း ႏုတ္မွားလွ်င္ ဝမ္းေလွ်ာ၊ ဝမ္းပ်က္ ေရာဂါျဖစ္ၿပီး ေဆးခန္း၊ ေဆး႐ံုေရာက္ရသူမ်ားရွိသည္။ ေႏြဦး ေလ႐ူးႏွင့္ ဝမ္းႏူးစာ ေၾကာင့္လည္း ဝမ္းပ်က္၊ ဝမ္းေလွ်ာ ျဖစ္တတ္သျဖင့္ သတိထား ရမည့္ ရာသီျဖစ္သည္။
ဝမ္းႏုတ္ေဆးမဟုတ္ ဝမ္းမွန္ေဆးဟုဆုိကာ မန္က်ည္းသီး၊ ေရွာက္သီး၊ ေရွာက္ခါးသီး စားေနၾကသူမ်ားပင္ ေတာင္ေလတိုက္ေသာ ရာသီတြင္ သလိပ္ပြၿပီး ဝမ္းခ်ဳပ္သျဖင့္ မိမိစား ေနက် ဝမ္းမွန္ေဆးကို ပို၍ စားျခင္း၊ ႏွစ္ဆတိုးစားျခင္း ျပဳလုပ္ ၿပီး ဝမ္းမထိန္းႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ရသူမ်ားကို ေတြ႕ရွိ ရသည္။ အခ်ဳိ၊ အဆိမ့္၊ အဖန္၊ အေအးႀကိဳက္သူမ်ား၊ တက္စာ စားသူမ်ား၊ ေန႔၌အိပ္သူမ်ား၊ ဝမ္းႏုတ္ေဆးစားသူမ်ားသည္ တေပါင္း၊ တန္ခူး ႏွစ္လတြင္ ေဘးေတြ႕တတ္သျဖင့္ ဆင္ျခင္ စားေသာက္ေနထိုင္အပ္သည္။
တေပါင္း၊တန္ခူးလတြင္ ေရစိမ္းေသာက္ျခင္းထက္ က်ဳိခ်က္ ၿပီးေရက်က္ေအးကို ေျမအိုး၊ သဲပါေသာ စိမ့္အိုးတို႔တြင္ ထည့္ ၍ေသာက္ျခင္းျဖင့္ အပူၿငိမ္းေစသည္။ မန္က်ည္းမွည့္ျဖင့္ ခ်က္ ေသာ ကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္ရည္ဟင္း၊ ေရွာက္သီးျဖင့္ခ်က္ေသာ ကင္မြန္းခ်ဥ္ရြက္ခ်ဥ္ရည္ဟင္း၊ ျပည္ပန္းညိဳရြက္ဟင္းခ်ဳိ၊ မန္ က်ည္းရြက္ႏုခ်ဥ္ရည္ဟင္း၊ ထေနာင္းရြက္၊ ထေနာင္းဖူးသုပ္ တို႔သည္ ယခုရာသီႏွင့္သင့္ေတာ္ေသာ ဓာတ္စာမ်ား ျဖစ္ပါ သည္။
တေပါင္း၊ တန္ခူးတြင္ အျဖစ္မ်ားေသာ ေရာဂါမ်ားမွာ အစာမေၾကေရာဂါႏွင့္ ဝမ္းကိုက္ေရာဂါတို႔ ျဖစ္သည္။
အစာမေၾကေရာဂါအတြက္ ဝမ္းမီးေတာက္ေဆး
ဤေဆးကို အစာဖ်က္ေဆးဟုလည္းေခၚသည္။ ေကာက္ ညႇင္း၊ ေခါပုတ္၊ ဆန္စီး၊ ရွမ္းဆန္စသည့္ ေၾကခဲေသာအစာ မ်ားကို မ်ားမ်ားစားမိေသာအခါ ရင္ေတာင့္ၿပီး အစာမေၾကျဖစ္ တတ္သည္။ ထိုအခါမ်ဳိးတြင္ ဝမ္းမီးေတာက္ေဆးကို အစာ ေၾကေဆးအျဖစ္ ေသာက္သံုးႏုိင္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ တြဲဖက္၍ မစားသင့္ေသာ အစာမ်ားကို အမွတ္တမဲ့စားမိသျဖင့္ ပ်ဳိ႕အန္ ခ်င္ျဖစ္ေသာအခါမ်ားတြင္ ဤေဆးကို အစားမွား အစာဖ်က္ ေဆးအျဖစ္ သံုးစြဲလွ်င္ လူကို ေဘးဥပဒ္မေပးဘဲ အစာေၾက သြားေစႏိုင္သျဖင့္ အိမ္တိုင္းေဖာ္ထားသင့္ေသာ သက္ေစာင့္ ေဆးမ်ဳိးျဖစ္သည္။
ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔သည္ မစားသင့္ေသာအစာကို စားမိလွ်င္ ေတာက္သည္ဟုေခၚသည္။ ေအာ့ခ်င္ အန္ခ်င္ျဖစ္ျခင္း၊ တစ္ကိုယ္လံုး ပူလာ ယားလာျခင္း၊ မ်က္ႏွာမ်ားနီရဲလာျခင္းကို ေတာက္သည္ဟု ေခၚသည္။ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္းပင္ ျဖစ္ သည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ျဖစ္လွ်င္ ဝမ္းမီးေတာက္ေဆးကို လ်င္ျမန္စြာ ေသာက္ျခင္းျဖင့္ အသက္ကယ္ႏိုင္သည္။ ေဆးကို လွ်ာတြင္ ပြတ္ေပးၿပီး အန္ေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္လည္း ကယ္ႏိုင္သည္။
ဥတုေဘာဇနသဂၤဟက်မ္း (ဆန္႔က်င္ဘက္ အစာေျဖ က႑)တြင္ မသင့္တင့္ေသာအစာကို စားမိလွ်င္ စားၿပီးစ အစာသစ္အိမ္တြင္ အစာရွိခိုက္ျဖစ္လွ်င္ အန္ေဆးတိုက္ရမည္။ အူတြင္း အစာေဟာင္းအိမ္သို႔ေရာက္လွ်င္ ဝမ္းႏုတ္ေဆး တိုက္ရမည္။ ထို႔ေနာက္ သၾကား၊ သာဂူ၊ ႏြားႏို႔မ်ား ေပးရမည္။ ၾကက္ဥအစိမ္းကိုေသာ္လည္းေပးရမည္။ ေျမပုံခရမ္းျမစ္ျပဳတ္ ရည္ကိုေသာ္လည္း တိုက္ရမည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္ကုိ ေတြ႕ရ သည္။
အစားမွားျခင္းသည္ အမွတ္မထင္ျဖစ္ေလ့ရွိသျဖင့္ အိမ္ တိုင္းတြင္ ေဆးကိုႀကိဳတင္ေဆာင္ထားသင့္သည္။ အရပ္ေျပာ အားျဖင့္ မတည့္ေသာအစာမ်ားမွာ မင္းကြတ္သီးႏွင့္ သၾကား၊ စိမ္းစားဥႏွင့္ ေခ်ာကလက္ခ်ဳိခ်ဥ္၊ ဘဲဥႏွင့္ ဖရဲသီး၊ ႏို႔ခ်ဥ္ႏွင့္ ဝက္သား၊ မိႈႏွင့္ ဆူးပုပ္ရြက္၊ ခ်င္းသုပ္ႏွင့္ သေဘၤာသီးမွည့္၊ ပန္းသီးႏွင့္ သနပ္ခါး စသည္ျဖင့္ အေျပာမ်ားၾကသည္။ ကိုယ္ ေတြ႕မၾကံဳေသာ္လည္း တစ္ဆင့္စကားျဖင့္ပင္ ေရွာင္ၾကဥ္ၾက သည္။
ဥတုေဘာဇနသဂၤဟက်မ္းမွ ဆန္႔က်င္ဘက္ အစာကုိ ျပျခင္း က႑တြင္ သဘာဝဆန္႔က်င္ဘက္အျဖစ္ အစာလြန္မွ စားျခင္း၊ အလြန္ေကာင္းလြန္းေသာအစာကို စားျခင္း၊ အလြန္ ထက္လြန္းေသာအစာကုိ စားျခင္း၊ အရသာမရွိေသာအစာကုိ စားျခင္း၊ ပုပ္သိုးေသာအစာကို စားျခင္း၊ အလြန္ပူေသာ ထမင္း ဟင္း၊ ေရေႏြးတို႔ကို ေသာက္စားျခင္း၊ မိမိႏွင့္မသင့္ေသာ အစာတို႔ကို စားေသာက္ျခင္းဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ထုိသို႔ စား ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ဝမ္းမီးပ်က္ေသာေရာဂါ ရႏုိင္ေပသည္။
ဝမ္းမီးေတာက္ေဆးနည္းမွာ-
(၁) ဇီယာ ၁ က်ပ္သား
(၂) ႏြယ္ခ်ဳိ ၁ က်ပ္သား
(၃) ဇာတိပၹိဳသီး ၁ က်ပ္သား
(၄) ေလးညႇင္းပြင့္ ၁ က်ပ္သား
(၅) ဥသွ်စ္သီး ၁ က်ပ္သား
(၆) ပၪကာနီသီး ၁ က်ပ္သား
(၇) သလဲခြံ ၁ က်ပ္သား
(၈) ေဆးပုစြန္ထုပ္ ၁ က်ပ္သား
(၉) သစ္ၾကံပုိး ၁ က်ပ္သား
(စုစုေပါင္းေဆးခ်ိန္ ၉ က်ပ္သား)
အစာမေၾကျခင္း၊ အစာမွားျခင္း၊ ဝမ္းရင္ျပည့္ ရင္ကယ္ ျခင္းျဖစ္ပါက ေရေႏြးျဖင့္ေသာက္ပါ။ ေလထိုးေလေအာင့္ ျဖစ္ လွ်င္ သိေႏၶာဆားစပ္၍ ေရေႏြးျဖင့္ေသာက္ပါ။ ဝမ္းခ်ဳပ္လွ်င္ ဆားေလွာ္ထည့္၍ ေသာက္ပါ။ မီးယပ္ေသြးငုပ္လွ်င္ ခ်င္း၊ ထန္းလ်က္ျပဳတ္ရည္ျဖင့္၊ ေညႇာ္မိလွ်င္ ကြမ္းရြက္ျပဳတ္ရည္ျဖင့္ ေသာက္ပါ။ လူႀကီး ႏွစ္ပဲသား(မန္က်ည္းေစ့ ႏွစ္ေစ့ခန္႔)၊ ကေလး တစ္ပဲသား(မန္က်ည္းေစ့ တစ္ေစ့ခန္႔) ေသာက္သံုး ႏိုင္ပါသည္။
ဝမ္းကိုက္ေရာဂါႏွင့္ ေဆးၿမီးတို
ဝမ္းကိုက္ေရာဂါသည္ ေလတိုက္ေသာရာသီတြင္ အျဖစ္ မ်ားသည္။ အပူအစပ္ႏွင့္ အခ်ဥ္ေဖာက္ထားေသာအစာ၊ ျပန္ ေႏႊးေသာအစာ၊ မသန္႔ရွင္းေသာ လက္လုပ္ခ်ဥ္မ်ား၊ ေရ ေကာင္းစြာ မေဆးေသာ အသီးအရြက္မ်ားကို ခ်က္ျပဳတ္ ေရာင္းခ်သည့္ အစားအေသာက္ဆိုင္မ်ား၊ လမ္းေဘးဖုန္ထူ သည့္ေနရာ၊ မသန္႔ရွင္းေသာေနရာမ်ားတြင္ ေရာင္းခ်သည့္ အစားအေသာက္မ်ားကို စားၿပီးေနာက္ ဦးစြာ ဝမ္းေလွ်ာ သည့္ေရာဂါ ရတတ္သည္။
စာေရးသူ၏မိတ္ေဆြတစ္ဦးသည္ အိမ္မွအစားအေသာက္ မ်ားကို ၿငီးေငြ႕၍ ခံတြင္းလိုက္ေစရန္ လမ္းေဘးတြင္ေရာင္းခ် ေသာ မာလာဟင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္မွ မာလာဟင္းေခၚ အရြက္ ေပါင္းစံုကို ၾကာစြယ္၊ ၾကာဆံ၊ အစပ္အခ်ဥ္မ်ားျဖင့္ ခ်က္ထား ေသာဟင္းကို စားၿပီးေနာက္ ညအိပ္ရာဝင္ခ်ိန္တြင္ ဝမ္းဗိုက္ နာလာၿပီး တစ္ညလံုးဝမ္းေလွ်ာသည္။ ဝမ္းပိတ္ေစရန္ လက္ဖက္ ေျခာက္ႏွင့္ ဆားကိုေလွာ္ၿပီး အဖန္ရည္လုပ္ေသာက္ျခင္းအား ျဖင့္ ဝမ္းအရည္မ်ားသြားျခင္းမွ ရပ္သြားခဲ့သည္။ ေနာက္ တစ္ေန႔တြင္ ဗိုက္ထဲမွရစ္နာၿပီး အိမ္သာသြားလိုစိတ္ မၾကာ ခဏ ျဖစ္သည္။ ဝမ္းမေလွ်ာဘဲ ဝမ္းကိုက္မႈ က်န္ေနျခင္းျဖစ္ သည္။ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ဦးမွာ ဝက္သားတုတ္ထိုး အလြန္ႀကိဳက္သည္။ အခ်ဳိ႕ ဝက္သားတုတ္ထုိးဆိုင္မ်ားသည္ တစ္ေန႔စာေရာင္းခ်၍မကုန္ေသာ ဝက္သားတုတ္ထိုးမ်ားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ ျပန္ေႏႊး၍ ေရာင္းခ်ေသာေၾကာင့္ ဝမ္းကိုက္ေရာဂါရရွိသည္။ ဝက္သားအဆီႏွင့္ အေခါက္တြင္ ပါရွိေသာ သန္ဥႏွင့္ ဝမ္းကိုက္ပိုး စြဲကပ္လွ်င္ သာမန္မဟုတ္ဘဲ ေသြးဝမ္းကိုက္ေရာဂါအထိ ျဖစ္တတ္သည္။ ထုိေက်ာင္းသား ေလးသည္ ဝမ္းကိုက္ပိုးကို ေသခ်ာေပ်ာက္ကင္းေအာင္ မကုသျဖင့္ အသည္းသို႔ ဝမ္းကိုက္ပိုးေရာဂါျဖင့္ ေဆး႐ံုတက္ၿပီး ခက္ခဲစြာ ကုသရသည္ဟုဆုိသည္။
ဝမ္းကိုက္ေရာဂါသည္ (၁) ေလဝမ္းကိုက္(၂) အပုပ္ဝမ္းကိုက္ (၃) ေသြးဝမ္းကိုက္ (၄) ပိုးဝမ္းကုိက္ ဟူ၍ အမ်ဳိးအစားမ်ားစြာ ေတြ႕ရသည္။ ျမန္မာ့႐ိုးရာကုထံုး ေဆးၿမီးတိုျဖင့္ ေစာစီးစြာကုသ လွ်င္ အဆင့္ျမင့္ ဝမ္းကိုက္ေရာဂါမျဖစ္မီ သက္သာေပ်ာက္ကင္း ႏုိင္မည္။ စာေရးသူကုိယ္တိုင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝက ဝမ္းကိုက္ဖူးသည္။ အဂၤလိပ္ေဆးအျပင္းတစ္မ်ဳိးကိုေသာက္၍ သက္သာသြားၿပီးမွ ေခါင္းမူး၍ ဆက္မေသာက္ဘဲေနရာမွ ဝမ္း ျပန္ကုိက္ခဲ့သည္။ ေသြးစေသြးနပါလာရာ လက္ထုတ္ႀကီးေခါက္ ကို ျပဳတ္ေသာက္ရာမွ ေနာက္ဆံုးေပ်ာက္ကင္းခ့ဲသည္။
ဝမ္းကိုက္ေပ်ာက္ေစႏိုင္ေသာ ဓာတ္စာႏွင့္ ေဆးၿမီးတို မ်ားမွာ-
(၁) ၾကက္သြန္ျဖဴႏွင့္ ထန္းလ်က္ကို ႏွမ္းဆီျဖင့္ ေၾကာ္စားပါ။
(၂) ထားဝယ္မႈိင္းရြက္ကို ေျမပဲဆန္ႏွင့္ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ၾကက္သြန္နီေရာၿပီး သုပ္စားပါ။
(၃) မီးကြင္းဂမုန္းရြက္ကို သုပ္စားပါ။
(၄) ပဲႀကီးေလွာ္ကို ႏွမ္းဆီႏွင့္ေၾကာ္ၿပီး ၾကက္သြန္ျဖဴႏိုင္ႏိုင္ ျဖင့္ သုပ္စားပါ။
(၅) ဘဲဥျပဳတ္ကို ထမင္းပူပူျဖင့္ ဆီဆမ္းစားပါ။ ဟင္းမပါဘဲ တစ္မ်ဳိးတည္း ႏွစ္ရက္သံုးရက္ ဆက္စားပါ။
(၆) ဝမ္းကိုက္ခ်ိန္တြင္ အစာျဖတ္ၿပီး သိပ္ဆာလာမွ ႏြားႏို႔ပူပူ ကုိ ဆားအနည္းငယ္ခတ္၍ ေသာက္ပါ။
(၇) ၾကက္ဟင္းခါးသီးကို ပုစြန္တုပ္ရရ၊ ပုစြန္ဆိတ္ရရ ေရာ ေၾကာ္၍စားပါ။
ၾကက္ဟင္းခါးသီးကို မခါးေအာင္ ဆားရည္မစိမ္ပါႏွင့္။ အကြင္းလိုက္လွီးထားၿပီး ႐ိုး႐ိုး ေရစိမ္ထားပါ။ ေၾကာ္ခါနီးတြင္ ေရတစ္ထပ္ျပန္ေဆးၿပီး သံဒယ္အိုးမွာ ဟင္းအႏွစ္ႏိုင္ႏိုင္ ဆီမ်ားမ်ားႏွင့္ေၾကာ္ပါ။ သိပ္မေမႊပါႏွင့္။ ၾကက္ဟင္းခါး သီးမွာ ေမႊေလခါးေလျဖစ္သည္။ အထက္ေအာက္လွန္တာပဲ ျပဳလုပ္ေပးပါ။ ဝမ္းကိုက္ေပ်ာက္ေစပါသည္။ (တိုင္းရင္းေမ ေမေမပြင့္နည္း) (တိုင္းရင္းေမ ၁၅၊ ၆၊ ၅၈)
အထက္ပါနည္းမ်ားမွာ လြယ္ကူ၍ လက္ေတြ႕ ဝမ္းကုိက္ ေရာဂါေပ်ာက္ေစသည့္ ေဆးၿမီးတိုနည္းမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ။
ၾကည္လြင္ျမင့္ (မုျဒာ)
No comments:
Post a Comment