ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းအရသာပါတကား - ေဆာင္းပါး
ကြၽန္ေတာ္၏ ႏုိင္ငံ့ဝန္ထမ္းဘဝစတင္ ေရာက္ရွိ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရာေနရာ ေဒသမွာ ကယားျပည္နယ္ ရွားေတာၿမိဳ႕ ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ အလုပ္စတင္ ဝင္ေရာက္ကာ သံုးႏွစ္ခန္႔ၾကာရွားေတာ ၿမိဳ႕နယ္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ အျခားေဒသသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရသည္။ ယခုအခါ ရွားေတာၿမိဳ႕နယ္သို႔ ရာထူးတိုးျဖင့္ျပန္ လည္ ေျပာင္းေရႊ႕တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခြင့္ ရရွိျပန္သည္။ ယခုအခါရွားေတာၿမိဳ႕သည္ ယခင္ကႏွင့္မတူ မ်ားစြာ¶ၿဖိဳးတုိးတက္ ေျပာင္းလဲေနၿပီျဖစ္သည္။
ရွားေတာၿမိဳ႕သည္ ကယားျပည္နယ္ ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕၏ အေရွ႕ဘက္မုိင္ ၄ဝ အကြာတြင္ တည္ရွိသည္။ ယခင္က သြားလာေရးခက္ခဲခဲ့သည္။ ကားတစ္ တန္၊ ေျခက်င္တစ္တန္သြားလာရသည္။ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕မွ ပြန္ေခ်ာင္းေက်းရြာအထိ ေန႔စဥ္လိုင္းကားတစ္စီးရိွၿပီး ပြန္ေခ်ာင္း ေက်းရြာမွ ရွားေတာၿမိဳ႕အထိ ေတာင္ တက္ခရီးကို ေျခက်င္ေလွ်ာက္ခဲ့ရသည္။ ထုိစဥ္က လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕မွ ပြန္ေခ်ာင္း ေက်းရြာအထိ ေမာ္ေတာ္ကားလမ္းမွာ လည္း ေက်ာက္ၾကမ္းလမ္းမွ်သာျဖစ္၍ ေမာ္ေတာ္ကားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေမာင္းႏွင္ရေပရာ ခရီးမတြင္အလြန္ပင္ ဖင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာခဲ့ရသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ မုိင္ ၄ဝ မွ်ခရီးျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ေနကုန္ ခရီးသြားလာခဲ့ၾကရသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္လမ္းတြင္ ညအိပ္ခဲ့ရသည့္အခါမ်ားလည္းရွိခဲ့သည္။ ယခုအခါ အဆုိပါလမ္းသည္ ကတၱရာ လမ္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲေနခဲ့ၿပီးခရီးသည္ တင္ယာဥ္မ်ား ေန႔စဥ္ေျပးဆဲြလ်က္ရွိ ကာ ႏွစ္နာရီၾကာမွ်သာ ေမာင္းႏွင္ရ ေတာ့ သည္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္လာျခင္းအေပၚ ေဒသခံမ်ားက ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္ေနၾကသည္။
ထုိ႔အျပင္ အျခားေသာက႑မ်ားမွ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမ်ားလည္း ရွိေသးသည္။ မဟာဓာတ္အားလိုင္းစနစ္ျဖင့္ လွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အား ျဖန္႔ျဖဴးေနျခင္း၊ တယ္လီဖုန္း၊ အင္တာနက္အသံုးျပဳႏိုင္ျခင္းတုိ႔သည္ ယခင္ကေဒသခံမ်ား အိပ္မက္မွ်ပင္ မမက္ဖူးေသာ အေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕တြင္းလမ္းမ်ား ကတၱရာလမ္းျဖစ္လာ သည္။ လူေနအိမ္မ်ား သစ္လြင္ေတာက္ပ လာသည္။ ေရႏုတ္ေျမာင္းေတြ စနစ္ တက်ျဖစ္လာသည္။ ၿမိဳ႕ေရေပးေဝေရး လုပ္ငန္းစနစ္တက်ျဖစ္လာသည္။ ယခင္ က ေဒသခံမ်ား၏ ေနအိမ္မ်ားကို ငွားရမ္း ၿပီး ႐ံုးအျဖစ္ဖြင့္လွစ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရေသာ ဌာနဆုိင္ရာ႐ုံးမ်ားသည္ ယခုအခါ သီးျခားဌာနဆုိင္ရာ ႐ုံးအေဆာက္ အအုံသစ္မ်ားျဖင့္ ေဒသဖံြ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကုိ ဝန္ေဆာင္မႈေပးေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ အထပ္ျမင့္စုေပါင္းဝန္ထမ္း အိမ္ရာမ်ား တည္ေဆာက္ေပးထားသျဖင့္ ႏုိင္ငံ့ဝန္ထမ္းမ်ား ေနထုိင္ေရး အဆင္ေျပ ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ယခင္က ေဒသခံမ်ား အတြင္း ဘဲြ႕ရပညာတတ္မရွိသေလာက္ နည္းပါးခဲ့သျဖင့္ ဌာနဆုိင္ရာ ဝန္ထမ္း အမ်ားစုမွာ အျခားေဒသမွ ေျပာင္းေရႊ႕ လာေရာက္ကာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္သူ မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ေဒသခံမ်ားမွာ ႐ုံးအကူ၊ ညေစာင့္ရာထူး တာဝန္မ်ားတြင္သာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ယခု အခါ ေဒသခံမ်ားအတြင္း ဘဲြ႕ရပညာ တတ္သူ တုိးပြားလာၿပီး စာေရးရာထူးမွ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ဌာနဆုိင္ရာ အႀကီးအကဲ တာဝန္အထိ တာဝန္ထမ္းေဆာင္သူ ေဒသခံမ်ား ေပၚထြက္လာၾကၿပီျဖစ္သည္။ မိမိတုိ႔ေဒသအက်ဳိးကုိ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကၿပီျဖစ္သည္။ ဝမ္း ေျမာက္ဖြယ္ပင္။
ရွားေတာၿမိဳ႕၏ ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ သည္ ယခင္က အေျခအေနႏွင့္ ႏိႈင္းစာ လွ်င္ အံ့မခန္းဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈဟု စာေရးသူက တင္စားေျပာဆုိလုိပါသည္။ မ်ားမၾကာမီကာလတြင္ သံလြင္ျမစ္ကူးတံတားႀကီးတည္ေဆာက္ကာ ထုိင္းႏုိင္ငံ နယ္စပ္အထိ လမ္းေဖာက္လုပ္သြားရန္ အေျခအေနရွိ၍ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚမွ တစ္ေထာက္နားရာ ရွားေတာၿမိဳ႕သည္ ယခုထက္ ပုိမုိဖံြ႕ၿဖိဳး တုိးတက္လာေပလိမ့္မည္။
ယခင္က ေနအိမ္မွ ေတာင္ယာ စုိက္ခင္းသုိ႔ သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္၊ တစ္ရြာႏွင့္တစ္ရြာ ကူးသန္းသြားလာရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္၊ ၿမိဳ႕ႏွင့္ေက်းရြာ ကူး သန္းသြားလာရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စုိးရိမ္စိတ္ျဖင့္ သြားလာခဲ့ရ၍ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိး တက္ေရးေဆာင္ရြက္ႏုိင္ျခင္းမရွိခဲ့ေသာ ေဒသသည္ ယခုအခါ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္း မ်ားေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ ကုိ မ်က္ဝါးထင္ထင္ျမင္ၾကရၿပီ။ ဤကား ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းအရသာပင္တည္း။ အထက္ ေဖာ္ျပပါဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈတုိ႔သည္အိပ္မက္ မဟုတ္တာေသခ်ာပါသတည္း။ ။
ႀကီးျမင့္ႏိုင္(လိြဳင္ေကာ္)ျမန္မာ့အလင္း
No comments:
Post a Comment