ပုဂံေဒသမွာ ၾကြင္းက်န္ရစ္တဲ့ နံရံပန္းခ်ီဧရိယာက
၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၈ ရက္ငလ်င္လႈပ္အၿပီးမွာ စတုရန္းေပ
ဧရိယာ ၂ သိန္း ၆ ေသာင္းက်ာ္ က်န္ရစ္တယ္၊ စိတ္ဝင္စားလို႔
ေလ့လာခ်င္ရင္ လြယ္ကူတဲ့နည္း႐ွိပါတယ္။
အရင္ဆုံးက ေခတ္ေတြခြဲထုတ္လိုက္ေပါ့( ၁၁ )ရာစု အေနာ္ရထာ
ေခတ္ က ေျမစိုက္ေစတီေတြပဲ႐ွိၿပီး က်န္စစ္သားေခတ္ ျဖစ္တဲ့
အာနႏၵာ လို လိႈဏ္ဂူပါတဲ့ ေစတီေတာ္ေတြ ေပၚေပါက္ၿပီး မွသာ
နံရံပန္းခ်ီကို ေတြ႕ၾကရမွာျဖစ္ၿပီး ၁၂ ရာစု နဲ ့ ၁၃ ရာစု မွာ
၁၃ ရာစု နံရံပန္းခ်ီက ပုဂံေဒသမွာ အေပါႂကြယ္ဝဆုံးျဖစ္တယ္။
အေစာဆုံး လက္ရာအေကာင္းဆုံး ေဆးသား ေကာင္းမြန္စြာ
အက်န္႐ွိဆုံးေတြက ပုထိုးသားမ်ား၊ အပါယ္ရတနာ၊ နဂါး႐ုံ၊ အာနႏၵာ၊
ျမင္းကပါက ဂူေျပာက္ၾကီး တို႔ျဖစ္ၿပီး ေႏွာင္းပိုင္းလက္ရာေတြက
ဝက္ႀကီးအင္း ဂူေျပာက္ႀကီး ေလာကထိပ္ပန္ နဲ႔ ဘုရားသုံဆူတို႔ျဖစ္
တယ္၊ ထင္႐ွားတဲ့ ဘြဲ႕အမည္မ႐ွိပဲ ဘုရားအမွတ္နဲ႔သာ ထိန္းသိမ္း
ေစာင့္ေ႐ွာက္ထားတဲ့ ေစတီေတြထဲမွာလည္း နံရံပန္းခ်ီ မ်ားစြာက်န္႐ွိ
ေနၿပိး ေစတီ ၄၀၀ ခန္႔မွာ နံရံပန္းခ်ီေတြ က်န္႐ွိေနေသးတယ္လို႔
ယူဆလို႔ ရေပမယ့္ ပ်က္စီးႏႈန္းကလည္း ျမင့္မားေနတာကို ေတြ႕ရ
ပါတယ္။
Yellow Orca လို႔ ေခၚတဲ့ ေျမဝါေရာင္၊ အနီ၊ အနက္နဲ႔ နီညိဳေရာင္
ေတြ မ်ားတယ္။ အာနႏၵာက ေဆးေရးပန္းခ်ီကေတာ့ ေခတ္အဆက္
ဆက္ ေဂါပက ေက်းဇူးနဲ ့ ထုံးသုတ္ေပးခဲ့ေတာ့ နံရံပန္းခ်ီအားလုံး
တစ္လက္မမွ် မက်န္ေအာင္ပ်က္စီး ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရ ေပမယ့္ အိႏၵိယေ႐ွးး
ေဟာင္း သုေတသနက ေဒၚလာတစ္သန္း အကုန္အက်ခံၿပီး ထုံးခြ်တ္
ေပးတဲ့ အတြက္ နံရံပန္းခ်ီမ်ား ေပၚလာခဲ့ရာမွာ အေရာင္ေတြ ကုန္ဆုံး
ခဲ့ေသာ္လည္း အနက္ေရာင္လိုင္းမ်ားနဲ႔ ျပန္ေပၚလာတဲ့ နံရံပန္းခ်ီကို
ျျမင္ေတြ႕ ၾကရၿပီး မူလ အေရာင္မ်ား က်န္႐ွိဦးမယ္ဆိုရင္ ပုဂံက နံရံ
ပန္းခ်ီအေကာင္းဆုံးဆိုတာ အာနႏၵာ ေစတီႀကီးလို႔ ေျပာရမွာပါ။
အႏုမွာ အာနႏၵာ ဆိုတဲ့ အမည္တြင္က်န္ေနတာဟာ ၅၅၀ စဥ့္ကြင္း
ေတြသာမက အဂၤေတ အေျပာက္အမႊမ္းနဲ႔ နံရံပန္းခ်ီေတြေရာ ပါဝင္
လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆလို႔ ရပါတယ္။
နံရံပန္းခ်ီအားလုံးက ဗုဒၶ အတၳဳပတၱိဆိုင္ရာ ပန္းခ်ီေတြပဲျဖစ္တယ္၊
အိႏၵိယ အာဂ်ျႏၵာလိႈဏ္ဂူေတြဆီမွာ ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ေရးဆြဲနည္းကေန
ျမစ္ဖ်ားခံခဲ့တာ ဆိုေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ ဝင္ေရာက္လာခဲ့ ျခင္းနဲ႔အတူ
ပန္းခ်ီေရးဆြဲနည္းကလည္း ဖြံ႕ျဖိဳးလာခဲ့တာလို႔ ေျပာလို႔ ရပါတယ္။
သဘာဝက ရတဲ့ပစၥည္းေတြနဲ ႔ေရးဆြဲဖို႔ ပန္းခ်ီေဆးေတြကို ရ႐ွိခဲ့
တယ္၊ ပုဂံေဒသဝန္းက်င္က ေျမဝါ ေျမနီခဲေတြ၊ သစ္သီး သစ္႐ြက္
ေတြ၊ က်ပ္ခိုးမိႈင္းေတြကို အေျခခံၿပီးေရးဆြဲခဲ့ၾကတယ္လို႔ ပညာ႐ွင္
ေတၤ သုေတသနျပဳလုပ္လို႔ ေတြ႕႐ွိခဲ့ၾကတယ္။
ေက်ာက္စာ မွတ္တမ္းေတြအရ ပန္းခ်ီေရးဆြဲဖို႔ ေဆးေတြထုတ္ေပး
တဲ့ စာရင္းတစ္ခ်ဳိ႕ေတြ႕ရတယ္၊ ပန္းခ်ီဆရာေတြကိုေပးဖို႔ အခေၾကး
ေငြစာရင္း၊ ပစၥည္းစာရင္း စပါးစာရင္း၊ ဆား စာရင္းကိုလည္း ေတြ႕ရ
ပါတယ္၊ ေဗာဓိေက်ာင္း ေက်ာက္စာအရ ပန္းခ်ီဆရာၾကီး
စိတၱရာဗိစည္ နဲ ့အဖြဲ ့လို႔ ေတြ႕ ့ရတဲ့အတြက္ ပုဂံေခတ္က ပန္းခ်ီဆရာ
တစ္ဦးရဲ႕နာမည္ကို သိရတယ္။
ပုဂံေခတ္နံရံပန္းခ်ီေတြက တစ္ဆင့္ ပုဂံေခတ္ရဲ့ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး
အႏုပညာ၊ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္မႈ၊ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ၊ ကိုးကြယ္
ယုံၾကည္မႈ၊ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းအရာေတြ ကို
ေျခရာ ခံလို႔ရမယ္။
ၿပီးေတာ့ အဲဒီနံရံပန္းခ်ီေတြဟာ ႏိုင္ငံရဲ့ အမ်ဳိးသားရတနာစာရင္းမွာ
ထိပ္ဆုံးက႐ွိေနတဲ့ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ အေကာင္းဆုံးပစၥည္းေတြလည္း
ျဖစ္ပါတယ္။
အေရးအႀကီးဆုံး အခ်က္က ဒီႏိုင္ငံမွာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကမွ မခ်ဥ္း
ကပ္ႏိုင္ေသးပဲ အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ေနာက္က်ေနတဲ့ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္
စာအုပ္ေတြျဖစ္တဲ့ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္မႈ သမိုင္း၊ ပညာေရး
သမိုင္း၊ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္း၊ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈသမိုင္း၊ စတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ
အႏုပညာသမိုင္းဆိုင္ရာ ျမန္မာတို႔လာခဲ့ရာ လမ္းေၾကာင္းေပၚက
စာအုပ္မ်ား ျပဳစုၾကပါၿပီဆိုရင္ ဒီပုဂံလြင္ျပင္ႀကီးေပၚက ဒီနံရံပန္းခ်ီေတြ
ကေန စတင္ျပီး အခ်က္အလက္ ေကာက္ယူၾကရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္
ဒီနံရံပန္းခ်ီေတြ တစ္ေန႔တစ္ျခား ပ်က္စီးႏႈန္းျမင့္တက္ေနတာ စိုးရိမ္စရာ
ေကာင္းလွပါတယ္လို႔လည္း အသိေပးလိုပါတယ္။
မ်ိဳးေဆြသန္း
No comments:
Post a Comment