လူ႕ဘ၀ဆိုတာ ရခဲတယ္လို႔ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အပါယ္မွာ က်င္လည္တာမ်ားလို႔ပါ။ အခုဘ၀လူ႕ဘ၀ရေနေပမဲ့လည္း စိတ္ထားယုတ္၊ အက်င့္ယုတ္၊ အေျပာယုတ္ေတြ လုပ္ေနေတာ့ အပါယ္ျပန္က်ရျပန္ပါတယ္။ လူ႕ဘ၀ဆိုတာ ဧည့္သည္အျဖစ္နဲ႔ခဏလာတာလို႔ ဘုရားရွင္ေဟာပါတယ္။ အပါယ္သည္သာ ကိုယ့္အိမ္ပါ။ ဒီစကားက အင္မတန္ သတိထားစရာေကာင္းပါတယ္။
သူသူကိုယ္ကိုယ္ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ပဲေတြးတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီဘ၀ ဒီေခါင္းနဲ႔ ဒီကိုယ္စံမယ္၊ ေနာင္ဘ၀ ေနာင္ေခါင္းနဲ႔ ေနာင္ကိုယ္ခံလိမ့္မယ္လို႔ လြယ္လြယ္ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္တာ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ လကၡဏာတစ္ခုပါပဲ။ မယံုဘူးဆိုရင္ေတာ့လည္း အျပစ္ေျပာစရာမရွိပါဘူး။ အကုသိုလ္အက်ိဳးေၾကာက္တဲ့လူေတြက ေနာင္ဘ၀မရွိဘူးဆိုတဲ့ အယူကိုႀကိဳက္ပါတယ္။ ရွိတာ၊ မရွိတာကေတာ့ ေသရင္သိမွာပဲ။ အျငင္းပြားေနလို႔လဲ ထမင္းတစ္လုတ္ျဖစ္မလာေတာ့ကာ ဘာအက်ိဳးရွိလို႔ ျငင္းေနေတာ့မလဲ။ အက်ိဳးမွမရွိတာ။
ယံုသူ ယံုသလို သတိထားမယ္။ မယံုသူမယံုသလို မိုက္ေပါ့။ ဒါပဲရွိတာေလ။ ေသမွ ဘာျဖစ္မယ္၊ ညာျဖစ္မယ္ ကိုယ္ပဲေတြ႕မွာဆိုေတာ့ ယံုယံု မယံုယံု ကိစၥရွိတဲ့အရာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာခ်င္တာက ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္ယံုၿပီး လိပ္ျပာသန္႔သန္႔ေနရတာ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာပါပဲ။ အျပစ္ေတြလုပ္ထားၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ လိမ္ေျပာတာပါ။ တကယ္စိတ္ခ်မ္းသာတာမဟုတ္ဘူး။ ရမ္းကားစိတ္နဲ႔ ပူေလာင္ေနတာသက္သက္ပါ။
စိတ္ခ်မ္းသာမႈဆိုတာက ကိုယ္ေရာ၊ စိတ္ေရာ ေအးခ်မ္းေနသူမွ စိတ္ခ်မ္းသာမႈအစစ္ကို ရတတ္တာကိုး။ ကိုယ္ပူ၊ စိတ္ပူေနၿပီး ဘယ္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ လက္ေတြ႕က်က်စဥ္းစားၾကည့္ရင္ကို သိသာျမင္သာလြန္းပါတယ္။ ဘူးခံေနသူေတြကေတာ့လည္း သူ႕နယ္၊ သူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ အဆင္ေျပေနရင္ၿပီးတာပါပဲ။
တကယ့္စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ခံစားခ်င္ရင္ေတာ့ သူမ်ားအေၾကာင္း ေခါင္းထဲမထည့္မွပဲရပါမယ္။ လူ႕ေလာကဆိုတာကလည္း လူေတြနဲ႔ပဲ ဆက္ဆံေနရေတာ့ လူကေပးတဲ့ဒုကၡ နည္းမွမနည္းပဲကိုး။ အလိုလိုေနရင္း အပူေပး၊ ဒုကၡေပး၊ စိတ္ဒုကၡေပးရမွ ေနသာထိုင္သာရွိတဲ့လူစားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရတာဆိုေတာ့ လြယ္လြယ္ေတာ့လည္း စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ဘယ္ရႏိုင္ပါ့မလဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲလိုလူစားမ်ိဳးကို ဂရုမစိုက္ပဲ ေနၾကည့္လိုက္။ ဘုရားေဟာသလိုဆို လ်စ္လ်ဴရႈတဲ့ ဥေပကၡာေပါ့။ ေနၾကည့္ပါလို႔ တုိက္တြန္းပါရေစ။ ျမင္ေနလည္း မျမင္သလိုသာေန၊ ၾကားေနလည္း မၾကားသလိုသာေန၊ စိတ္ခ်မ္းသာလာလိမ့္မယ္။
လူက ေရွာင္လို႔မရဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ဒီနည္း (ဘုရားေပးတဲ့နည္း) အရမ္းအသံုး၀င္တယ္။ မႈမေနနဲ႔။ ေအးခ်မ္းတာေတြ႕လိမ့္မယ္။ ၾကာေလ က်င့္သားရေလ ေအးခ်မ္းေလပဲ။ မဟုတ္ရင္ သူက ဘာလုပ္သြားလို႔၊ သူက ဘာေျပာသြားလို႔နဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲလို႔ကို ၿပီးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ဘုရားေဆးကိုေသာက္။ မသိခ်င္ေယာင္သာေဆာင္ေနေပေတာ့။ မခံစားနဲ႔ေတာ့။ ဂရုမစိုက္နဲ႔ေတာ့။ ဘုန္းႀကီးေတာ့ ေအာင္ျမင္တယ္။ လူေတြက ဂရုစိုက္ရင္ ေရာင့္တက္တယ္။ ဒီေတာ့ သူဘာလုပ္လုပ္ ဘာေျပာေျပာ (အဆိုးလုပ္၊ အဆိုးေျပာ) မသိသလိုသာေနလိုက္ပါ။
မၾကာခင္ ရလဒ္ေကာင္းကိုေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။ အေသ၀နာ စ ဗာလာနံ လို႔လည္း ဘုရားေဟာထားေတာ့ ေရွာင္လို႔ရရင္ အေကာင္းဆံုးပဲ။ မပတ္သက္ပဲ ေနႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစား။ သူကေပးတဲ့အပူ၊ သူေျပာတဲ့စကား ေၾကာင့္ စိတ္မဆင္းရဲရေတာ့ဘူး။ ဒါဆို ဘ၀မွာ သူ႕ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ဒုကၡေတြ ၿငိမ္းသြားၿပီ။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ဒုကၡကို ၿငိမ္းခ်င္ရင္ေတာ့၊ ေမတၱာနာနာပြား၊ ဥေပကၡာလည္း နာနာပြား၊ တရားရႈ။ အခ်ိန္ရတိုင္း တရားရႈ။ ရလဒ္ကေတာ့ ေလာကဓံကို ေက်ာက္တံုးလိုကို ရင္ဆိုင္လာလိမ့္မယ္။ အေရထူလာလိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့မွ စိတ္ခ်မ္းသာေတာ့တာလား။ ေကာင္းတာမွ ဘယ္လိုေကာင္းပါလိမ့္လို႔ေတာင္ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါပဲ။ စိတ္ခ်မ္းသာလာပါလိမ့္မယ္။
ကမၻာသူ ကမၻာသားအေပါင္း စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစ။
အရွင္သုစိတၱ (ေမာ္ကၽြန္း) ဆရာေတာ္
No comments:
Post a Comment