က်ြန္ေတာ္တို႕ ပါတ္၀န္းက်င္နားမွာ ရွိေနတဲ့ ေရာဂါတစ္ခုပါ။
ေရာဂါလို႕ ထင္တဲ့သူနည္းသလို၊ ေရာဂါလို႕ ေျပာရင္လည္း မယံုနိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
က်ြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ေမေမ့မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ဟာ စကား၀ိုင္းထဲမွာ စကားေျပာရင္းနဲ႕ အိပ္ငိုက္ေနတတ္ပါတယ္။
ေမေမတို႕ကေတာ့ သူ႕ကို ၾကည့္ျပီး တစ္ဟားဟားနဲ႕ေပါ့။
ဇနီးသည္လုပ္သူကေတာ့ တပ္မေတာ္သားျဖစ္တဲ့သူကို မဂၤလာဒံု စစ္ေဆးရံုၾကီးမွာ ေဆးသြားစစ္ၾကတာေပါ့။
အဲ့သည့္ၾကမွ ပိုသိလာတာက ေဆးစစ္ရင္း၊ မ်က္လံုးၾကီး ပြင့္ေနတာေတာင္ ဦးေဏွာက္က အိပ္ေပ်ာ္သြားသတဲ့။
အဲ့သည့္ကမွ ႏွစ္ေပါင္း၃၀ေလာက္ၾကာေတာ့၊
တစ္ေလာက ျမန္မာျပည္ျပန္ေတာ့ သိပ္ခင္ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က၊
ကားမရွိတဲ့ က်ြန္ေတာ့္ကို သူ႕ကားကေလးကို ကိုယ္တိုင္ေမာင္းျပီး အိမ္တိုင္ယာေရာက္ လိုက္ပို႕ေပးပါတယ္။
လမ္းမွာ စကားေတြေဖါင္ဖြဲ႕ေနခိုက္၊ သူ႕စကားသံဟာ ငယ္ငယ္တံုးက ဓါတ္ခဲနဲ႕ နားေထာင္ရတဲ့
ကပ္ဆက္လိုပဲ၊ ဓါတ္အားကုန္သြားတဲ့အခါ ၾကားရတဲ့အသံလို ေလးေလးၾကီးျဖစ္သြားကာ ရပ္သြားပါေတာ့တယ္။
ငယ္ငယ္က က်ြန္ေတာ္ၾကားဘူးတဲ့ ေမေမတို႕ ေျပာေျပာေနတဲ့ စကားေျပာရင္း အိပ္ငိုက္သြားသူကို
ပထမဆံုး ျမင္ဘူးသလို၊ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းအတြက္လည္း တစ္ကယ္ပဲ စိုးရိမ္ခဲ့ရပါတယ္။
ဂ်ပန္ျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း နွီးစပ္ရာကိုေမး၊ အင္တာနက္ထဲရွာ၊ ဟိုတံုးက ဖတ္ခဲ့တဲ့ ေဆးစာအုပ္ေတြ ျပန္ၾကည့္ရင္း ဒီေဆာင္းပါးေလးကို စလိုက္ရပါေတာ့တယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့ ေန႔ခင္းေနလည္ စကားေျပာရင္ အိပ္ငိုက္တာက ေရာဂါအရင္းအျမစ္မဟုတ္ေသးပါ။
တစ္ကယ္တန္းေရာဂါက ညဘက္အိပ္ေပ်ာ္စဥ္ နွစ္ခ်ိဳက္စြာ ဦးေဏွာက္ကကို အနားမေပးနိုင္၊
ဦးေဏွာက္ရဲ႕ အဟာရတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ကို ေကာင္းစြာ မပို႕နိုင္လို႕ပါ။
အထူးသျဖင့္ေတာ့ ပါတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရေအာင္ ေဟာက္တတ္သူမ်ားမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။
သူေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္သူမ်ားက ရီသလိုလို၊ စိတ္ဆိုးသလိုလို ျဖစ္ၾကေပမဲ့ တစ္ကယ္တမ္းေတာ့ အိပ္ေမာၾကျပီး အသားကုန္ ေဟာက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သူ႕ခမ်ာ၊ သူ႕မ်ားေတြေလာက္ မအိပ္ရရွာပါဘူး။
အခန္႕မသင့္ရင္ အသက္အႏၱရာယ္နဲ့လည္း ၾကံဳေတြ႕နိုင္ပါတယ္။
ေဆးပညာအရ ၁၀စကၠန္႕အထက္ နားေခါင္းကစလို႕ အဆုပ္အထိ ေလလမ္းေၾကာင္းထဲမွ ေလစီးစင္းမွူ႕ ရပ္တန္႕ေနတာကို အသက္ရွူရပ္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။
ညဘက္အိပ္ေပ်ာ္စဥ္ တစ္နာရီအတြင္းမွာ ၅ ၾကိမ္ေလာက္ အသက္ရွူရပ္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊
၇ နာရီအတြင္းမွာ အၾကိမ္ ၃၀ ေလာက္ျဖစ္ျပီဆိုရင္ေတာ့ ဒီေရာဂါ စျပီလို႕ ေျပာနိုင္ပါျပီ။
ဘယ္လိုလူေတြ ျဖစ္တတ္သလဲ
၀တဲ့သူေတြ
ေမးရိုးပမာဏ
နားေခါင္းပိတ္တတ္သူေတြ
အသက္ၾကီးသူေတြ
အရက္ေသစာ အေသာက္အစားမ်ားသူေတြ
အိပ္ေဆးေသာက္သူေတြဟာ တစ္ျခားသူေတြထပ္ ပိုျဖစ္နိုင္တယ္လို႕ ေျပာနိုင္မွာပါ။
ဒီလိုလကၡဏာေတြ သတိထားစို႕
အိပ္ေပ်ာ္စဥ္ ဦးေဏွာက္ထဲ ေအာက္ဆီဂ်င္ ျပည့္ျပည့္၀၀ မေရာက္လို႕၊ ဦးေဏွာက္တင္မကပါဘူး၊ ခႏၱာကိုယ္ကိုလည္း ထိခိုက္ေစပါတယ္။
အသက္ရွူရပ္ေတာ့ ဦးေဏွာက္ထဲ ေအာက္ဆီဂ်င္က မေရာက္။
ဒီေတာ့ ခႏၱာကိုယ္က ေသြးခုန္ႏွံုးေတြ တိုးေအာင္၊ ႏွလံုးကို ဖိအားေပး။
အိပ္ေနတဲ့သူက အသိေပမဲ့၊ သာမာန္နိုးၾကားျပီး သြားလာလွုပ္လွ်ားေနတာနဲ့ ဘာမွမထူးပါဘူး။
အိပ္စက္အနားယူေနတယ္လို႕ ေျပာလို႕မရတဲ႕ အေျခအေနပါ။
အဲ့သလို ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ျဖစ္ပါမ်ားေတာ့ ေန႕လည္၊ ေန႕ခင္းၾကီးမွာ စကားေျပာရင္း၊
ကားေမာင္းရင္း ရုပ္တစ္ရက္ အိပ္ငိုက္သြားတတ္ပါတယ္။
မိသားစု၀င္မ်ား အထူးသတိထားေပးေစလိုပါတယ္။
အိပ္မေပ်ာ္သြားေတာင္ အာရံုစူးစိုက္မွူက အလြန္ပင္ နည္းပါးသြားနိုင္ပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ မိသားစုက ဒါေတြကုိ သတိထားမိရင္ အျမန္ဆံုး တတ္က်ြမ္းရာ က်မ္းမာေရး ၀န္ထမ္းေတြနဲ႕ တိုင္ပင္ေစလိုပါတယ္။
အိပေနရင္း ေဟာက္တတ္တယ္။
ေဟာက္ရင္းတမ္းလမ္းနဲ႕ ေဟာက္တာရပ္သြားျပီး၊ အသက္ျပင္းျပင္းရွူရင္းကေန တစ္ခါျပန္ေဟာက္သူမ်ား။
အသက္ရွူရပ္သလိုလို၊ အသက္ရွူက်ပ္သလိုလို၊ အသက္ရွျပင္းသလိုေတြ ျဖစ္ေနသလား။
အိပ္ရင္းတမ္းလမး္ သီးတတ္သလို၊ ေခ်ြးေတြထြက္၊ မၾကာခဏနိုးျပီး အိမ္သာသြားတတ္လာရင္ သတိကေလးျပဳေပးေစလိုပါတယ္။
ျပီးေတာ့ အိပ္ယာက ထတဲ့အခါမွာ အာေခါင္ေျခာက္ေနတာတို႕၊ ေခါင္းကိုက္တာတို႕၊ ေကာင္းေကာင္းအိပ္ေပ်ာ္တယ္လို႕ မထင္ျခင္း၊ ကိုယ္လက္ေလးလံတာဟာလည္း ေရာဂါကေန ေျပာေနတဲ့ လကၡဏာေလးေတြပါ။
တစ္ခါေန႕လည္ေနခင္း သြားလာလွုပ္လွ်ားေနရင္းက အိပ္ငိုက္တတ္သလို၊ ကိုယ္လက္ေလးလံ၊ အလုပ္အေပၚ စိတ္မ၀င္စားနိုင္၊ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနတာဟာလည္း ညဘက္မွာ ဦးေဏွာက္ထဲကို လိုအပ္တဲ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ဓါတ္ေတြ ပို႕မေပးနိုင္တာေၾကာင့္ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။
ဘာေတြျဖစ္လာနိုင္ေသးသလဲ
ေသြးတိုး၊ နွလံုးေရာဂါ၊ ဦးေဏွာက္ေသြးေၾကာပိတ္ေပါက္ေရာဂါ၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါေတြနဲ႕ စိတ္ဓါတ္က် ေရာဂါေတြလည္း ျဖစ္လာနိုင္တာမိွုႈ႕ အိပ္ရင္ေဟာက္တတ္တယ္လို႕ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ မေတြးေစလိုပါ။
ဘယ္လိုကုသမလဲ
အခုအခါ ေလဆာေတြ မ်က္မွာဖံုးစြတ္ေတြနဲ႕ ကုသတာေတြ ရွိလာပါျပီ။ ေပ်ာက္သြားတယ္လို႕ ေျပာသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။
က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာ၀န္ မဟုတ္လို႕ ဘယ္လို ကုသရင္ ေကာင္းမယ္ဆိုတာေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ တစ္ခုပဲ အသိေပးလိုပါတယ္။
က်ြန္ေတာ္တို႕ဟာ ေခတ္ေတြေျပာင္းလာသလို၊
အစားအေသာက္ေတြေျပာင္းလာျပီး၊
သြားလာလွုပ္လွ်ားတာေတြ ေျပာင္းလဲလာတာကိုေတာ့ ဂရုျပဳေပးေစလိုပါတယ္။
ေကာင္းတာေတြစား၊ ကိုယ္လက္လွုပ္လွ်ားမွူေတြ နည္းလာေတာ့ ဗိုက္ေခါက္ၾကီးေတြ ထြက္လာေလာက္ေအာင္ ၀လာၾကပါတယ္။
အဲ့သလို မ၀ေသးကတင္က လည္ပင္းေတြ၊ အာေခါင္ေတြမွာ အဆီေတြမ်ားလာလို႕ ယခင္ကေလာက္ အသက္ရွူလမ္းေၾကာင္းေတြဟာ ျပည့္ျပည့္၀၀ အသက္ရွူျခင္းကို မလုပ္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။
အာေခါင္ထဲက အသားေတြ လွီးထုပ္ပစ္လည္း၊
အေနအထိုင္ အစားအေသာက္ မဆင္ျခင္သေရြ႕
ဒါမွမဟုတ္
ကိုယ္လက္လွုပ္လွ်ားမွူ႕နည္းေနသ၍ ျပန္ျပီး ၀လာၾကဦးမွာပါ။
မုန္႕လံုးကို စကၠဴကပ္ေနဦးမွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ အစားအေသာက္ဆင္ျခင္ျပီး ကိုယ္လက္လုပ္လွ်ားျခင္းသည္သာ ေရာဂါေ၀ဒနာမွ ၾကိုတင္ကာကြယ္ျခင္းသာ ျဖစ္နိုင္ေလမလားရယ္လို႕…..
သုခ(သား)
No comments:
Post a Comment