၀န္ခံခ်က္
ေက်ာင္းသားသူပုန္ဘ၀က ေတာတြင္းအေတြ႔အၾကံဳမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ပထမဦးဆုံး၀န္ခံလိုပါသည္။ကၽြန္ေတာ္သည္ ၈၈ ေလးလုံးဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပုံၾကီးတြင္ သူသူငါငါလိုတက္တက္ၾကြၾကြပါ၀င္ခဲ့သူ အညတရတစ္ဦးသာျဖစ္သည္။ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံၾကီးကို ၁၃၀၀ျပည့္ အေရးေတာ္ၾကီး၏ ေရႊရတု၊ ႏွစ္ငါးဆယ္ျပည္႔ ၁၃၅၀ အေရးေတာ္ပုံၾကီးအျဖစ္တင္စားသူမ်ားလည္းရွိသည္။၁၃၀၀ျပည္အေရးေတာ္ပုံၾကီးသည္ ကိုလိုနီစနစ္ ဆန္႔က်င့္ေရး အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အေရးပါေသာ သမိုင္းမွတ္တိုင္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။ကိုလုိနီစနစ္ဆိုး၏ ဖိႏွိပ္မႈကို ဆန္က်င္ေတာ္လွန္ျခင္းလည္းျဖစ္ေပသည္။ထိုအတူ ၁၃၅၀ျပည့္ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံၾကီးသည္ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ဆန္က်င့္ေရး ဒီမုိကေရစီအေရးအတြက္ ကမာၻေက်ာ္ခဲ့သည္။လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းပါမက်န္တႏိုင္ငံလုံးပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္။
တနည္းအားျဖင့္ေက်ာင္းသားသပိတ္၊အလုပ္သမားသပိတ္၊ရဟန္ပ်ိဳမ်ားသပိတ္၊
အလွဖန္တီးရွင္မ်ားသပိတ္၊အိမ္ေထာင္ရွင္မမ်ား အႏုပညာရွင္မ်ားသပိတ္ အလႊာေပါင္းစုံ၊လူတန္းစားေပါင္းစုံ လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းပါမက်န္ ပါ၀င္သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ၾကသည္။ေမွာ္ဘီေလတပ္မွ တပ္မေတာ္သားမ်ား၊ရဲတပ္ဖြဲ႔ ပါ၀င္ခဲ့သည္။တနည္းအားျဖင့္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား စတင္ခဲ့ေသာ သပိတ္သည္ သပိတ္စုံခဲ့သည္။ သပိတ္စုံ၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားမ်ား သူပုန္ထခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ေက်ာင္းသားမ်ား သူပုန္ထခဲ့ျပီး ေတာခိုခဲ့သည္။ပခုံးႏွစ္ဖက္က ေခါင္းေပါက္သည့္လူသားအခ်င္း လက္နက္အားကိုးဖိႏွိပ္သူမ်ားကို လက္နက္ျဖင့္တုန္႔ျပန္မွ ရမည္ဟု ၈ေလးလုံးသင္ၾကားေပးခဲ့သည္။အၾကမ္းမဖက္အႏုနည္းျဖင့္ျငိမ္းခ်မ္းစြာလမ္းေပၚႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကျခင္းကို ပခုံးႏွစ္ဖက္ကေခါင္းေပါက္ေသာလူသားအခ်င္ခ်င္း ေမာင္းျပန္ေသနတ္ျဖင့္ မတရားဖိနွိပ္ခံရသျဖင့္ လြတ္လပ္မႈ၊တရားမွ်တမႈ၊လူဂုဏ္သိကၡာအတြက္ ခုခံစစ္ကို ဆင္ႏြဲရန္ေတာခိုခဲ့သည္။ သူပုန္ဆိုသည့္အဓိပၸါယ္တြင္ အစိုးရအားဆန္႔က်င္၍ လက္နက္ကိုင္တိုက္ခိုက္သူဆိုသည့္အနက္ရွိသည္။ေက်ာင္းသားဆိုသည္ကလည္း ျမန္မာနိင္ငံ၏ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးသမိုင္းတြင္ အစဥ္အလာၾကီးခဲ့သည္။ထို႔ျပင္ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ လူငယ္မ်ားျဖစ္သည္။လူငယ္မ်ားပီပီ ရိုးသားသည္။တက္ၾကြသည္
အေတြ႔အၾကံဳမရွိ။သို႔ေသာ္စြန္႔လြတ္စြန္႔စားၾကသည္အကိ်ဳးကိုမေမွ်ာ္ကိုးၾက။ေက်ာင္းသားသမဂၢဥကၠ႒ေဟာင္း ကိုလွေရႊေျပာသလိုပင္ " အမိေျမလြတ္ေျမာက္ဖို႔ အရိုးေတြေတာင္လိုပုံရမယ္ဆိုရင္ ငါတို႔ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕အရိုးဟာ ေအာက္ဆုံးအလႊာမွာရွိေနရမယ္" ဆိုတာကို လက္ဆင့္ကမ္းအေမြဆက္ခံသည္။ခြပ္ေဒါင္းအစဥ္အလာကို ဆက္လက္သယ္ေဆာင္ၾကသည္။ဤသည္ကိုပင္ေက်ာင္းသားStran ရပ္တည္ခ်က္ဟု သေဘာေပါက္မိသည္။ ယခုျမိဳ႕ေပၚျပန္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာတို႔ကို သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႕က “ေတာျပန္မ်ား” ဟု၀ိေသသျပဳၾကသည္။တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာခိုခဲ့သည္ ေတာတိုးခဲ့သည္။ ေတာင္ေတြေက်ာ္ ေခ်ာင္းေတြျဖတ္၊ျမစ္ေတြကူးခဲ့သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတာမ်ားသည္ လူအေရာက္ပါက္မရွိသည့္ ေတာမ်ားျဖစ္သည္။တနည္းအားျဖင့္ ေတာအေတြ႔အၾကံဳစုံသည္။ခ်ိဳမိန္သည့္အေတြ႔အၾကံဳ၊ခါးသည္းသည့္အေတြ႔အၾကံဳ၊သိမ္ေမြ႔သည့္အေတြ႔အၾကံဳ ရုိင္းစိုင္းခက္ထန္အေတြ႔အၾကံဳမ်ားလည္းရွိသည္။တကယ္ေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳဆိုတာမ်ိဳးကို ေငြေပး၀ယ္လု႔ိမရ။ထိုအေတြ႔အၾကံဳမ်ားကို မွ်ေ၀ေပးလိုသည္။ကၽြန္ေတာ္သားကို အိပ္ရာ၀င္ပုံျပင္မ်ားအျဖစ္ေျပာျပလိုသည္။ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း၀န္ခံရလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္က သူပုန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့သလို အႏုပညာ၀ါသနာပါသူတစ္ဦးအေနျဖင့္ စာမေတာက္တေခါက္ေရးတတ္သူတစ္ဦးမို႔ ယခုစာစုမ်ားကိုေရးပါသည္။ အထူးသျဖင့္ က်ဆုံးသြားရဲေဘာ္မ်ားသည္သူတို႔၏ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားကို ေျပာခြင့္မၾကံဳခဲ့ ေတာ့ေပ။ ထိုအတူ ၈၈မွ ယခုအခ်ိန္ထိဦးေဆြးဆံျမည့္ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တြင္ တာ၀န္ထမ္းေနေသာ စာေရးျခင္းအတတ္ပညာခ်ိဳ႕ငဲ့သည့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မကဒတရဲေဘာ္မ်ားအတြက္ ယခုစာစုမ်ားက ရည္ရြယ္ပါသည္။
ေတာ္လွန္သစၥာျဖင့္
မာန္လုငယ္
၂၀၁၆ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀ ရက္
No comments:
Post a Comment