ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ဒုကၡသည္ႏွင့္ စစ္ေဘးေရွာင္ ေခၚ ျပည္တြင္းေ႐ႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ရသူ (IDP) ၁ ဒသမ ၁ သန္းခန႔္ရွိၿပီး ၎တို႔ကို အနာဂတ္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ျပန္လည္ ေနရာခ်ထားရန္ ရွင္းလင္းေသာ မူဝါဒမ်ား မရွိပါက ပဋိပကၡသစ္ မ်ား ျဖစ္ပြားေစနိုင္သည္ ဟု ဒတ္ခ်္ အႀကံေပး အဖြဲ႕တဖြဲ႕၏ မူဝါဒဆိုင္ရာ အစီရင္ခံစာ တေစာင္က ဆိုသည္။
ျပည္တြင္းစစ္ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ အတြင္း သဘာဝေဘး အႏၲရာယ္မ်ား၊ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးႏွင့္ အျခား ပဋိပကၡမ်ားက ရႈတ္ေထြးၿပီး ေျပာင္းလဲေနဆဲ ျပည္တြင္းတြင္ လူသားေ႐ႊ႕ေျပာင္းမႈကို နယ္စပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ အျခားေဒသမ်ားတြင္ပါ ေပၚေပါက္ေစသည္။
ျမန္မာနိုင္ငံသည္ အေျခအေနမ်ား ေျပာင္းလဲေနေသာ္လည္း ထိုေ႐ႊ႕ေျပာင္း ေနထိုင္ရသူမ်ားကို ၎တို႔၏ မူလ ေနရပ္တြင္ ဝင္ဆံ့နိုင္ေသာ ဘ၀ ႏွင့္ ၎တို႔၏ အနာဂတ္မ်ား ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေပးေရးကို မည္သို႔ ကိုင္တြယ္မည္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရေသးသည့္ ေမးခြန္းျဖစ္သည္။
ထိုေမးခြန္းသည္ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္မွ ကရင္လူမ်ိဳး အမ်ားစုပါဝင္ေသာ ဒုကၡသည္ ၁ သိန္းခန႔္ႏွင့္ လတ္တေလာ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္မႈ အရွိဆုံး ျဖစ္သည္။
ကရင္ျပည္နယ္တြင္ အလႉရွင္မ်ား၏ ေထာက္ပံ့မႈ ေလွ်ာ့နည္းလာျခင္းႏွင့္ ပ်က္စီးလြယ္ေသာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးတို႔ ေၾကာင့္ ဒုကၡသည္မ်ား ေနရပ္ျပန္ရန္ ဖိအားျမင့္မားေန ေသာ္လည္း ဆႏၵအလ်ာက္ ေနရပ္ျပန္ေရး အစီအစဥ္ကို မေတြ႕ရေပ။
ေ႐ႊ႕ေျပာင္း ေနထိုင္ရသူမ်ားကို ေနရပ္တြင္ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေပးေရးကို နည္းစနစ္ပိုင္းသက္သက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ အလုပ္ျဖစ္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း Transnational Institute အဖြဲ႕ ၏ မူဝါဒဆိုင္ရာ ရွင္းလင္းတင္ျပခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထား သည္။
အထက္ပါ နည္းလမ္းအတိုင္း ေဆာင္႐ြက္ျခင္းသည္ ေျမယာပိုင္ဆိုင္မႈ အျငင္းပြားျခင္းမ်ား ျဖစ္ေစမည့္ အႏၲရာယ္ အႀကီးအက်ယ္ ရွိေနသည္။
“ေျမယာပိုင္ဆိုင္မႈ အျငင္းပြားျခင္းေၾကာင့္ ေနရပ္စြန႔္ခြာရသူမ်ားသည္ အစိုးရ၊ စစ္ဘက္ထိပ္ပိုင္းႏွင့္ ခ်မ္းသာေသာ လုပ္ငန္း ကုမၸဏီတို႔ႏွင့္ ပဋိပကၡ ျဖစ္ေစနိုင္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ေျမပိုင္ဆိုင္မႈ အျငင္းပြားျခင္းမ်ားသည္ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ရသူမ်ားႏွင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးအဖြဲ႕မ်ားၾကား၊ သို႔မဟုတ္ အျခား အပယ္ခံ ထိခိုက္လြယ္သူမ်ားၾကား တြင္လည္း ပဋိပကၡ ျဖစ္ေစနိုင္ၿပီး ရပ္႐ြာအသိုင္းအဝန္းခ်င္း သို႔မဟုတ္ လူမ်ိဳးစုခ်င္း တင္းမာမႈမ်ား ျဖစ္ေစနိုင္သည္” ဟု ယင္း အစီရင္ခံစာက ဆိုသည္။
ထိုပဋိပကၡသစ္မ်ား ျဖစ္လာနိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ ေနရပ္စြန႔္ခြာရသူမ်ား၏ အနာဂတ္ျပႆနာမ်ားကို ေျမယာအသုံးျပဳမႈ မူဝါဒမ်ား၊ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားႏွင့္ ခြဲျခားထားနိုင္မည္ မဟုတ္ ဟုလည္း အစီရင္ခံစာက ေထာက္ျပထားသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ ေျမယာမူဝါဒမ်ားသည္ ျပႆနာ လြန္စြာမ်ားျပားလွသည္။
“တရားဥပေဒ စနစ္အတြင္းမွာပင္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းစနစ္ အခ်င္းခ်င္း တခုႏွင့္တခု ဆန႔္က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနသည္။ ဥပမာ ျမန္မာနိုင္ငံ အစိုးရ ဥပေဒမ်ား ၊ အမ်ိဳးသား ေျမအသုံးခ်ေရး မူဝါဒႏွင့္ လူမ်ိဳးစု လက္နက္ကိုင္မ်ား၏ မူဝါဒမ်ား၊ ျပည္သူလူထု ၏ လိုအပ္ခ်က္းမ်ားကို တုံ႕ျပန္ရတြင္ ၎တို႔၏ သက္ေရာက္မႈမ်ား အၾကား တခုႏွင့္ တခု ဆန႔္က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနသည္။ အဓိကက်ေသာ ဥပေဒတခု ျဖစ္သည့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ လယ္ယာေျမ ဥပေဒသည္လည္း လယ္သမားမ်ား၏ ေျမကို အစိုးရ အရာရွိမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေသာ စီးပြားေရးသမားမ်ားက သိမ္းယူျခင္းမွ တားဆီးမေပးနိုင္ေပ” ဟုလည္း အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ထို႔အျပင္ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလတြင္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္ အမ်ိဳးသားေျမ အသုံးခ်ေရး မူဝါဒသည္လည္း တရားဝင္ အဆင့္အတန္း မရွိဘဲ ယခင္အစိုးရ၏ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ လယ္ယာေျမဥပေဒ ရွိေနသမွ်ကာလပတ္လုံး ထိေရာက္မႈရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအ႐ုံး (KNU) ကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ိဳးစုလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ခ်မွတ္ထားေသာ ေျမယာ မူဝါဒမ်ားသည္လည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရွိၾကေပ။
နက္ရွိုင္းေသာ ျပႆနာမ်ားရွိေနသည့္ ေျမယာျပႆနာမ်ားေၾကာင့္ ေနရပ္စြန႔္ခြာရသူမ်ားကို အထူး ထိခိုက္သည့္ အျပင္ အျခားသူမ်ားကိုပါ ထိခိုက္သည္။ ၎တို႔၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို က်ယ္ျပန႔္ေသာ နိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ အေျဖရွာျခင္း ႏွင့္ ဆက္စပ္ စဥ္းစားရမည္ ဟု အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ေနရပ္စြန႔္ခြာရသူမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မ်ားကို ဒီမိုကရက္တစ္ ေျမယာပိုင္ဆိုင္ခြင့္မ်ား၊ အျခား အပစ္ပယ္ခံ၊ ထိခိုက္လြယ္ ဆင္းရဲသားမ်ား၏ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ စဥ္းစားရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အျခားနိုင္ငံမ်ား၏ အေတြ႕အႀကဳံ မ်ားကိုလည္း အစီရင္ခံစာတြင္ေဖာ္ျပထားသည္။
“ယေန႕ ျမန္မာနိုင္ငံအတြက္ အဆိုးဆုံး အေျခအေနမွာ မည္သည့္ ေျမ သို႔မဟုတ္ သဘာ၀ သယံဇာတႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ဥပေဒ၊ မူဝါဒႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ားသည္ အပစ္ပယ္ခံရဆုံးႏွင့္ ထိခိုက္မႈ အလြယ္ဆုံးသူမ်ားကို တဦးႏွင့္ တဦး ၿပိဳင္ဘက္မ်ား ျဖစ္ေစၿပီး ဆင္းရဲသူမ်ား အခ်င္းခ်င္းၾကား ပဋိပကၡမ်ားကို ပိုမိုျဖစ္နိုင္ေစသည္” ဟု အစီရင္ခံစာက ေကာက္ခ်က္ခ်သည္။
ပိုမိုက်ယ္ျပန႔္ေသာ ေျမယာျပႆနာကို ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းရန္ ေအာက္ေျခ ျပည္သူလူထု၏ အစီအစဥ္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေသာ ေနရပ္စြန႔္ခြာ ရသူမ်ား၏ ေျမယာျပႆနာကို ေျဖရွင္းမည့္ ျပည့္စုံေသာ အေျခခံက်သည့္ နည္းလမ္းတခု လိုအပ္ေနသည္ ဟုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။
“ၾသဇာႀကီးမားေသာ အင္အားစုမ်ား ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚေသာ နက္ရွိုင္းလာ ေနသည့္ ေျမယာ အသုံးျပဳမႈ ကြဲျပားျခင္း ေၾကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ေရရွည္ ေျပလည္ေရး အတြက္ ေသာ့ခ်က္မွာ ေနရပ္စြန႔္ခြာ ရသူမ်ားအား ေနရပ္သို႔ ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ ေနရာခ်ထား ေပးျခင္းကို ပိုမိုက်ယ္ျပန႔္ၿပီး ျပည္သူကို အဓိက ထားသည့္ ေျမယာအခြင့္အေရးမ်ား ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္း က်ေအာင္ ျပဳလုပ္ေရး အစီအစဥ္မ်ားကို ေအာက္ေျခ အဆင့္တြင္ ခ်ိတ္ဆက္ေပးရန္ လိုသည္” ဟုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ဧရာဝတီ
No comments:
Post a Comment