အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းမွ ဂႏၳ၀င္လူမိုက္ႀကီးမ်ား အပိုင္း (၂၁) - ေဇာ္သက္ေထြး

အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းမွ ဂႏၳ၀င္လူမိုက္ႀကီးမ်ား အပိုင္း (၂၁) - ေဇာ္သက္ေထြး

စိန္၀င္းကို ဘယ္သူလက္သပ္ေမြးထားတာလဲ

တကယ္ေတာ့ ေဆး႐ံုႀကီးစိန္၀င္းက ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီး၀င္းထဲကေန အေရးအခင္းလူသတ္မႈနဲ႔ ေထာင္က်လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆး႐ံုႀကီးအုပ္စုက ေျပာရရင္ အမ်ဳိးေတြခ်ည္းပဲ။ စိန္၀င္းတို႔ ေထာင္ထဲ ေရာက္လာေတာ့လည္း ညီအစ္ကိုေတြ၊ တူေတြ၊ ဦးေလးေတြ တစ္အုပ္ႀကီး ပါလာတယ္။ သူ႔အမ်ဳိးေတြထဲမွာ မာသီးတို႔၊ မရမ္းျပားတို႔၊ ကိုင္ဇာတို႔ ပါတာေပါ့။ ဒီေတာ့ အင္းစိန္မွာ အင္အားေတာင့္တဲ့ အုပ္စုႀကီးတစ္စုလို ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီအုပ္စုႀကီးရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ ေဆး႐ံုႀကီးစိန္၀င္းပဲ။ စိန္၀င္းက ပါးရည္နပ္ရည္ရွိတယ္။ ေထာင္ထဲမွာလည္း ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြ အက်ိဳးရွိေအာင္ လုပ္ကိုင္ေပးတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ေပါင္းၿပီးစားတာေပါ့။ ေထာင္ပိုင္နဲ႔ပိုင္ေတာ့ အမ်ဳိးေတြကို ေထာင္ရဲ႕ေနရာေကာင္းေတြမွာ ရေအာင္ လုပ္ထားေပးတယ္။ ၀င္ေငြေကာင္းတဲ့ မိန္းေဂ်းလ္လိုေနရာကေန မိလႅာဘုတ္ကိုင္အထိ သူ႔အမ်ဳိးေတြ ေနရာယူထားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိန္၀င္းတို႔အုပ္စုဆိုရင္ အျခားအက်ဥ္းသားေတြက ေၾကာက္တယ္၊ ေရွာင္ၾကတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ အာဏာပိုင္ေတြအလန္႔ဆံုးက ႏိုင္ငံေရးျပစ္မႈနဲ႔က်တဲ့ အက်ဥ္းသားေတြပဲ။ သူတုိ႔ေတြ ေထာင္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈလုပ္မွာ ဆႏၵျပမွာ အရမ္းေၾကာက္တယ္။ ဒီေတာ့ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြေနတဲ့ တိုက္ေတြ၊  အေဆာင္ေတြမွာ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြက  သတင္းေပးေတြကို ေမြးထားတယ္။ ေန႔စဥ္ ဘာေတြလုပ္သလဲဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ခုိင္းထားတယ္။ စိန္၀င္းတို႔က ဒီတာ၀န္ကို အျပည့္အ၀ယူတယ္။ ဒီေတာ့ ခၽြန္တယ္၊ တက္တယ္ဆိုၿပီး နာမည္ႀကီးတယ္။

တစ္ခါကေတာ့ စိန္၀င္းက လူတစ္ေယာက္ကို ခၽြန္လိုက္တာ ကံေကာင္းလို႔ အသက္ေသေတာ့မလို႔။ သူခၽြန္လိုက္တဲ့သူက ေကာက္ခ်ိတ္လို႔ ေခၚတယ္။ နာမည္ကသာ ေကာက္ခ်ိတ္ လူက ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ပါ။ ရာဇ၀င္လူဆိုးလည္း မဟုတ္ဘူး။ ေထာင္ထဲကို ၀င္လိုက္ ထြက္လိုက္ လုပ္ေနတဲ့သူ။ ေကာက္ခ်ိတ္က ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဒုကၡမေပးတတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေလာင္းကစားေတာ့ အရမ္း၀ါသနာပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ (၃)ေဆာင္မွာ ေလာင္းကစားလုပ္ေနရင္း ခၽြန္လိုက္လို႔ ၀န္ထမ္းနဲ႔ မိသြားတယ္။ ဒီေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ေဒါက္ခတ္၊ ေျခက်င္းခတ္ၿပီး စစ္ေခြးတိုက္ ပို႔တာေပါ့။ ေကာက္ခ်ိတ္က ျပစ္ဒဏ္နဲ႔ စစ္ေခြးတိုက္သာ ေရာက္သြားတာ သူ႔ကို ဘယ္သူခၽြန္လို႔ ခၽြန္မွန္းမသိဘူး။ ေနာက္ေတာ့မွ စိန္၀င္းခၽြန္လို႔ သူခံလိုက္ရတာကို သိသြားတယ္။ စစ္ေခြးတိုက္မွာ ျပစ္ဒဏ္ေစ့လုိ႔ အေဆာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေကာက္ခ်ိတ္က စိန္၀င္းကို ေပၚတင္ပဲ ေျဗာင္ေမးတယ္။

“ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကို ခၽြန္လိုက္တာလား”
စိန္၀င္းက ေျခက်င္းျဖဳတ္မေပးေသးတဲ့ ေကာက္ခ်ိတ္ကိုၾကည့္ၿပီး ခပ္ရင့္ရင့္ပဲျပန္ေျဖလိုက္တယ္။  သူ႔အေနအထားက အေဆာင္မွာ တပည့္လက္သား ေျမာက္ျမားစြာနဲ႔ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေနတာ၊ ေကာက္ခ်ိတ္ေလာက္ တန္းကိုေတာ့ လံုး၀မမႈဘူး။

“ေအး ... ဟုတ္တယ္”

“ဘာလုိ႔အဲဒီလိုလုပ္တာလဲ”

“မင္းကိုၾကည့္မရလို႔ကြာ ရွင္းလား”

ေကာက္ခ်ိတ္ ေထာင္းခနဲ ေဒါသထြက္သြားေပမယ့္ သူ႔အေျခအေနက စိန္၀င္းကို ၿဖိဳႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမဟုတ္မွန္း သေဘာေပါက္တယ္။ ဒီေတာ့ ပါးပါးနပ္နပ္ပဲ ေနာက္ဆုတ္သြားတယ္။

“ဒါဆိုလည္း ၿပီးတာပဲဗ်ာ”

ေကာက္ခ်ိတ္က ဘာမွမျဖစ္သလို စိန္၀င္းနဲ႔သူ႔လူေတြကို ခင္ခင္မင္မင္ေနေတာ့ စိန္၀င္းတို႔လည္း တစ္ခ်က္ေပါ့သြားတယ္။ တစ္ညမွာေတာ့ ေ၀လီေ၀လင္း မနက္သံုးနာရီေလာက္မွာ ေကာက္ခ်ိတ္က ဘာယာကို မိလႅာသြားဖုိ႔ ခြင့္ေတာင္းတယ္။ ခြင့္ျပဳလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အိပ္ေနတဲ့စိန္၀င္း ႏွပ္ေနတဲ့ေနရာသြားၿပီး သူ႔ေျခက်င္းကို ခတ္ထားတဲ့ ေဒါက္နဲ႔ လည္ပင္းကို ဖိထားလိုက္တယ္။ စိန္၀င္းအသက္႐ွဴရပ္ၿပီး ဘာမွကို ျပန္မေအာ္ႏုိင္ဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေကာက္ခ်ိတ္က ၀ွက္ကိုင္ထားတဲ့ သံခၽြန္ႏွစ္ခုနဲ႔ စိန္၀င္းကို စိမ္ေျပနေျပ ထိုးတယ္။ ေဘးနားကလူေတြ ႏိုးလာၿပီး တစ္ခန္းလံုး ေအာ္သံဟစ္သံေတြ ဆူညံသြားတယ္။ ေအာ္သံေတြေၾကာင့္ တာ၀န္က်တဲ့ ၀န္ထမ္းေတြ၊ ၀ါဒါေတြ တံခါးဖြင့္၀င္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေကာက္ခ်ိတ္ကို ၀ိုင္းခ်ဳပ္လိုက္ၾကတယ္။ တစ္ခန္းလံုးကေတာ့ ေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ စိန္၀င္းေသသြားၿပီလို႔ တြက္ထားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိန္၀င္းက လည္ပင္းကို ေဒါက္နဲ႔ဖိထားလို႔ သတိလစ္႐ံုသာ လစ္ေနတာ။ သတိလည္လာေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ အားလံုးက အံ့ၾသတႀကီး ၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စိန္၀င္းက သူ႔အက်ႌကို ခၽြတ္ျပလိုက္တယ္။ သူ႔အက်ႌေအာက္မွာက ခႏၶာကုိယ္ အေပၚပိုင္းတစ္ခုလံုးကို သားေရျပားနဲ႔ ခံထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေကာက္ခ်ိတ္ သံခၽြန္နဲ႔ထိုးသမွ် လူကိုမထိဘဲ သားေရျပားကိုသာထိေနတာ။ ေဆး႐ံုႀကီးစိန္၀င္းက ေထာင္ထဲမွာ လက္တံရွည္ေတာ့ သူ႔အသက္အႏၲရာယ္အတြက္ အကာအကြယ္ေတြ လုပ္ထားတယ္။ အင္းစိန္ေထာင္မွာက အလုပ္ႀကီးဘုတ္ဆိုတာရွိတယ္။ အလုပ္ႀကီးဘုတ္မွာ ယက္ကန္းဌာန၊ စက္ျပင္ဌာန၊ လက္သမားဌာန၊ ဖိနပ္ခ်ဳပ္ဌာန စသည္ျဖင့္ရွိတယ္။ စိန္၀င္းက ဖိနပ္ခ်ဳပ္ဌာနက ဘုတ္ကိုင္ တစ္ေယာက္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး သူ႔ခႏၶာ ကိုယ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ သားေရျပားညႇပ္ၿပီး ယူထားတာ။ ဒီတစ္ကြက္မွာေတာ့ ေကာက္ခ်ိတ္ ခံသြားရတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔ကစၿပီး အင္းစိန္ေထာင္မွာ စိန္၀င္းရဲ႕ ေလမုန္တိုင္း တိုက္တာကို ခံရေတာ့တာပဲ။

“စိန္၀င္းကို ေလွ်ာ့တြက္ရင္ မွားမွာေပါ့” တို႔၊ “ေဆး႐ံုႀကီးထြက္ကြ” တို႔၊ “သူႀကီးကိုပိုင္လို႔ ေဂၚလီလုပ္တာ” တို႔ ေလတစ္လံုး မိုးတစ္လံုး ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေထာင္မွာက ျပႆနာျဖစ္ရင္ “ဘုန္းႀကီးစားတယ္” လို႔ ေျပာေလ့ရွိတဲ့အတိုင္း ႏွစ္ဖက္လံုးကို အျပစ္ေပးေလ့ရွိတယ္။ ေကာက္ခ်ိတ္က စိန္၀င္းကို သတ္ဖို႔ႀကိဳးစားတာေၾကာင့္ ေဒါက္ႏွစ္ေခ်ာင္းခတ္ၿပီး တျခားအေဆာင္ကို ပို႔လိုက္သလို စိန္၀င္းကိုလည္း သူ႔ဆရာ ေထာင္ပိုင္က စစ္ေခြးတိုက္တန္းစီးအျဖစ္ ပို႔လုိက္တယ္။ ျပစ္ဒဏ္နဲ႔ပို႔တယ္လို႔ အားလံုးက ထင္ၾကေပမယ့္ အမွန္တကယ္ေတာ့ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ အကြက္႐ိုက္ထားၿပီးသား။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ စစ္ေခြးတိုက္မွာ လူငယ္ေက်ာင္းသားအမ်ားစုပါတဲ့ ႏုိင္က်ဥ္းေတြရွိတယ္။ ဒီလူေတြ ဘာလုပ္သလဲ၊ ဘာေတြစီစဥ္ေနသလဲဆိုတာကို အနီးကပ္ၾကည့္ဖို႔ စိန္၀င္းကို ထည့္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ စိန္၀င္းဆရာ ေထာင္ပိုင္က တကယ္ေတာ့ အက်ဥ္းဦးစီးဌာနရဲ႕ သေႏၶေထာင္ေပါက္ မဟုတ္ဘူး။ တပ္ကေန အထူးအရာရွိအျဖစ္နဲ႔ ေျပာင္းလာၿပီးေတာ့ ေထာင္ပိုင္တက္လုပ္ေနတာ။ ဒီေတာ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြဆိုရင္ ႏွိပ္ကြပ္ခ်င္တာ မထူးဆန္းပါဘူး။ ဒီေထာင္ပိုင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဥပမာတစ္ခုကို ေျပာျပရရင္ ၁၉၉၀ ကာလတစ္၀ိုက္က NLD ပါတီ၀င္ေတြကို အမ်ဳိးမ်ဳိး အျပစ္ရွာၿပီး ေထာင္ထဲထည့္ေနတဲ့အခ်ိန္။ NLD ရဲ႕ လူႀကီးပိုင္းက ဟံသာ၀တီဦး၀င္းတင္နဲ႔ သူရဦးေငြလိႈင္တို႔ ေထာင္ထဲေရာက္လာတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးက စစ္ကိုႏိုင္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေျမာက္ဥကၠလာေဆး႐ံုက ဆရာ၀န္ႀကီး ေဒါက္တာေဌးႂကြယ္နဲ႔အတူ အဖမ္းခံရတာျဖစ္ပါတယ္။ အဘဦး၀င္းတင္နဲ႔ အဘဦးေငြလိႈင္ကို ခပ္ေပါ့ေပါ့သေဘာထားၿပီး ေထာင္က (၅) ေဆာင္ (၂) ခန္းမွာ ေနရာခ်ထားလိုက္တယ္။ တစ္ရက္မွာ အက်ဥ္းဦးစီးဌာန ၫႊန္ခ်ဳပ္ လာစစ္ေဆးေတာ့ ဦး၀င္းတင္ကို ေတြ႕သြားတယ္။ ၫႊန္ခ်ဳပ္က ဒီလိုလူႀကီးေတြကို အေဆာင္မွာ မထားရဘူးလို႔ ေျပာသြားေတာ့ ေထာင္ပိုင္က ဦး၀င္းတင္ကိုပဲ တုိက္ထဲပို႔လုိက္တယ္။ သူရဦးေငြလိႈင္ကို ၾကည့္မရေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အေဆာင္မွာပဲ ဆက္ထားလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ျပႆနာတက္ပါေလေရာ။

ျဖစ္ပံုက အင္းစိန္ေထာင္မွာ အက်ဥ္းသားေတြကို အရင္က “ေရွ႕ၾကည့္” ဆိုတာပဲရွိတယ္။ အထူးအရာရွိကေန ေထာင္ပိုင္ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ခ်င္ေတာ့ “ပံုစံ” ဆိုတာကို ခ်ေပးလိုက္တယ္။ “ပံုစံ” ဆိုတာကေတာ့ ေထာင္မွဴးအဆင့္ကေန ေထာင္ပိုင္အထိလာရင္ တင္ပလႅင္ေခြထိုင္၊ လက္ဆန္႔တန္းၿပီး ေခါင္းကို ေအာက္ငံု႔ထားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ရက္ေတာ့ (၅) ေဆာင္ကို ေထာင္ပိုင္တန္းစီလွည့္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ တပ္ၾကပ္တစ္ေယာက္က “ပံုစံ” ဆိုၿပီး ေအာ္လုိက္တယ္။ အားလံုး ေခါင္းငံု႔ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ သူရဦးေငြလိႈင္က ေခါင္းမငံု႔ဘူး။ ဦးေငြလိႈင္ကိုေခၚၿပီး ဘာလို႔ ေခါင္းမငံု႔တာလဲလို႔ေမးေတာ့ ခပ္ေအးေအးပဲ ျပန္ေျဖတယ္။

“ဟေကာင္ရ ... နယ္ခ်ဲ႕ေတြကိုေတာင္ ေခါင္းမငံု႔ခ်င္လို႔ အေသတိုက္လာတာ။ ဗမာဗမာခ်င္း ငါက ဘာလို႔ ေခါင္းငံု႔ရမွာလဲကြ”

ဦးေငြလိႈင္စကားေၾကာင့္ ေထာင္ပိုင္လည္း မႊန္ထူသြားတယ္။ သူ႔တပည့္ေထာင္မွဴးေတြကို ဦးေငြလိႈင္ ေခါင္းငံု႔ၿပီး ပံုစံထုိင္ဖို႔ မျဖစ္မေနလုပ္ရမယ္လို႔ မွာသြားတယ္။ ဒီမွာတင္ တပည့္ေက်ာ္ေတြကလည္း တပ္မေတာ္မွာ အစဥ္အလာရွိၿပီး “သူရဘြဲ႕” ရခဲ့တဲ့ သမိုင္း၀င္ ပုဂိၢဳလ္ကို ဂန္းပိုက္ေတြနဲ႔႐ိုက္၊ တုတ္ေတြနဲ႔႐ိုက္ၿပီး ဇြတ္ပံုစံထိုင္း ခိုင္းတယ္။ ဦးေငြလိႈင္က လံုး၀ ပံုစံမထုိင္ဘူး။ ေသြးအလိမ္းလိမ္းၾကားထဲမွာ အံႀကိတ္ခံခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က လူ႔တန္ဖိုးကိုမသိ၊ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ ငယ္ထိပ္ေရာက္ေနတဲ့သူက ေထာင္မွာ အႀကီးဆံုးအာဏာပိုင္ ျဖစ္ေနေတာ့ စိန္၀င္းတို႔ ေျမာက္ႂကြ ေျမာက္ႂကြ ျဖစ္ေနတာ ဘာမွမဆန္းပါဘူး။
အခုလည္း စိန္၀င္းကို စစ္ေခြးတိုက္မွာ “သတင္းေပး” အျဖစ္ ေမြးလိုက္တယ္။ စိန္၀င္းက စစ္ေခြးတိုက္ ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားအားလံုးကို ေပါင္းတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူလည္း ၈၈ ဒီမိုကေရစီ အေရးအခင္းမွာ ေဆး႐ံုႀကီးကေန ပါ၀င္သပိတ္ေမွာက္ခဲ့တဲ့ အေရးေတာ္ပံု တပ္သားႀကီးအျဖစ္ မႊန္းတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကို စည္း႐ံုးတယ္။ တစ္ဖက္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ေထာင္ပိုင္ဆီ ေန႔စဥ္သတင္းပို႔တယ္။ ဒီအေျခအေနကို ႏုိင္က်ဥ္းေတြကလည္း မရိပ္မိေသးဘူး။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ တျခားကိစၥနဲ႔ သြားၿငိၾကတယ္။ စိန္၀င္းက ခၽြန္႐ံု၊ တက္႐ံုသာမက ကလိမ္ကက်စ္ပါ လုပ္လာတယ္။ စစ္ေခြးတိုက္ကို တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ အသားစားေပးတဲ့ေန႔မွာ ဖိုႀကီးက ၀က္သားတံုးကိုသာမက ၀က္ဆီကိုပါေပးတယ္။ စိန္၀င္းက ၀က္ဆီကို ျဖတ္ခုတ္ထားၿပီး တိုက္ကလူေတြကို အသားတံုးပဲေပးတယ္။ ေထာင္မွာက ၀က္ဆီဆိုတာ ေရႊပဲ။ ၀က္ဆီကို အ၀တ္စမွာ ဆြတ္ၿပီး ေလာင္စာလုပ္လို႔ရတယ္။ ပံုစံ ဒန္ပန္းကန္ျပားေတြေတြကို ဒယ္အိုးလိုျပန္ထုထားၿပီး အိမ္ကပို႔လိုက္တဲ့ အေၾကာ္အေလွာ္ ဟင္းေတြကို ျပန္ေႏြးရင္ အဲ့ဒီေလာင္စာက မရွိမျဖစ္ပဲ။ သူရဲ႕ အားေကာင္းခ်က္က လံုး၀မီးခိုးမထြက္ဘူး။ စိန္၀င္းက ၀က္ဆီကိုသာမက ၀က္သားတံုးေတြကိုလည္း အေဆာင္မွာ အတံုးႀကီးနဲ႔ အတံုးေသးလဲၿပီးမွ ႏိုင္က်ဥ္းေတြအတြက္ ေပးတာေတြ လုပ္လာတယ္။ ဒါကို ၅(ည) တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ပ်ံလႊားက လံုး၀မေက်နပ္ဘူး။ ပ်ံလႊားဆိုတာကလည္း ေပါ့ေသးေသးမဟုတ္ဘူး။

၈၈ အေရးအခင္းမွာ မိုးေကာင္းဘုရားထဲ ဆႏၵျပေနတုန္း လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕က ပစ္ခတ္လိုက္တဲ့ က်ည္ဆန္က သူ႔လည္ပင္းကို ေဖာက္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ေဆး႐ံုပို႔ရင္လည္း အဖမ္းခံရႏိုင္တာေၾကာင့္ (လက္ရွိ NLD တာ၀န္ရွိသူ) ဆရာ၀န္ႀကီးတစ္ဦးက ခ်င္းေခ်ာင္းရိပ္သာထဲမွာ တိတ္တဆိတ္ ကုသေပးခဲ့ရတယ္။ ပ်ံလႊား အသက္မေသေပမယ့္ အသံအိုးကြဲသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စကားေျပာတဲ့အခါ မပီတာေတြ၊ ထစ္တာေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တျခားႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ေထာင္က်လာရင္း စစ္ေခြးတိုက္မွာေနရတာပါ။ စိန္၀င္းရဲ႕ လုပ္ေပါက္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး ပ်ံလႊားနဲ႔ထိပ္တိုက္ေတြ႕တယ္။ ပ်ံလႊားက ေျပာမရတဲ့အဆံုး ေထာင္ပိုင္တန္းစီမွာ တင္ျပမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စိန္၀င္းက နဂိုဗီဇေပၚလာတယ္။

“ႀကိဳက္သလို ရွင္းလို႔ရတယ္၊ ဘယ္ကိုတင္တင္ ဘယ္ကိုတိုင္တိုင္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး” လို႔ေျပာေတာ့ ပ်ံလႊားလည္း အႀကီးအက်ယ္ ေပါက္သြားတယ္။ လာမယ့္ေထာင္ပိုင္တန္းစီမွာ တင္ျပဖို႔လည္း စီစဥ္လိုက္တယ္။ ေထာင္ပိုင္တန္းစီမလာခင္ တစ္ရက္မွာ ေရခ်ိဳးခ်ိန္ေပးေတာ့ ပ်ံလႊားနဲ႔ တစ္ခန္းတည္းေနတဲ့ ညီညီလိႈင္က ေဘးခန္းမွာ စကားေျပာေနတဲ့အခ်ိန္၊ ေဇာ္သန္းထြဋ္က တိုက္ခန္းေရွ႕ကို တံျမက္စည္းလွည္းေနတဲ့အခ်ိန္ အခန္းထဲကို စိန္၀င္းက ႐ုတ္တရက္ ေျပးတက္သြားတယ္။ အခန္းထဲမွာ ပ်ံလႊားက ေနာက္ေက်ာေပးၿပီး ေဆးဖို႔ေၾကာဖို႔ ခြက္ေတြ၊ ပန္းကန္ေတြယူေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ စိန္၀င္း ရိပ္ခနဲ တက္သြားတာကို ျမင္လိုက္တဲ့ သားႀကီး (ခ) ေသာ္ထြန္းဦးက အားလံုးကုိ လွမ္းသတိေပးလိုက္တယ္။

“စိန္၀င္း မင္းတို႔အခန္းေပၚ တက္သြားတယ္ေနာ္”

သားႀကီး စကားဆံုးဆံုးခ်င္း ညီညီလိႈင္နဲ႔ ေဇာ္သန္းထြဋ္က စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ တိုက္ခန္းေပၚေျပးသြားတယ္။ အထဲမွာ စိန္၀င္းက သံခၽြန္ကို လက္ကိုင္ပ၀ါနဲ႔ပတ္ၿပီး ပ်ံလႊားကို ထိုးမလုိ႔လုပ္ေနတယ္။ ပ်ံလႊားက မသိဘူး။ တိုက္ခန္းထဲကို ညီညီလိႈင္တို႔၀င္လာေတာ့ သံုးေယာက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး အေျခအေန မဟန္မွန္းသိေတာ့ စိန္၀င္းက အခ်ိဳသပ္လုိက္ၿပီး တိုက္ခန္းအျပင္ကို အျမန္ထြက္တယ္။ လက္ထဲက ခၽြတ္ကို ေတာင္ယာထဲပစ္ၿပီး လက္စေဖ်ာက္လိုက္တယ္။ အခန္းထဲကို ဘာလို႔လာတာလဲေမးေတာ့ အခ်ိဳမႈန္႔လာေတာင္းတာလို႔ ေျဖတယ္။

စိန္၀င္းလုပ္ရပ္ကို စစ္ေခြးတိုက္မွာရွိေနတဲ့ ၅ (ည) ေတြက မေက်နပ္ဘူး။ ေထာင္ပိုင္ကို အားလံုး ၀ိုင္းတိုင္ၿပီး စိန္၀င္းကိုေရႊ႕ဖို႔ စီစဥ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိန္၀င္းက တစ္ကြက္ဦးသြားတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာပဲ ညီညီလိႈင္နဲ႔ ပ်ံလႊားကို ေထာင္ပိုင္ႀကီး႐ံုးခန္းက ဆိုၿပီးလာေခၚတယ္။ ႐ံုးခန္းေရာက္ေတာ့ ေထာင္ပိုင္ေရွ႕မွာ စိန္၀င္ ထိုင္ေနတယ္။ ေထာင္ပိုင္က ညီညီလိႈင္တို႔ကိုၾကည့္ၿပီး “သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လား”လို႔ စိန္၀င္းကိုေမးတယ္။ စိန္၀င္းက “ဟုတ္ပါတယ္၊ မနက္ျဖန္မွာ သူတို႔ ေထာင္ဆူပူမႈ စလုပ္ပါလိမ့္မယ္” ဆိုၿပီးေျပာတယ္။ စိန္၀င္းစကားေၾကာင့္ ပ်ံလႊားက အရမ္းေဒါကန္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ဆိုးလြန္းလို႔ စကားေတြက ဗလံုးဗေထြးျဖစ္ေနတယ္။ ညီညီလိႈင္က အေျခအေနကို၀င္ထိန္းၿပီး ပ်ံလႊားကို စိန္၀င္းက သံခၽြန္နဲ႔ထိုးဖို႔ စီစဥ္တဲ့အေၾကာင္း သံခၽြန္ကို ေတာင္ယာထဲမွာရွာရင္ ေတြ႕မွာျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းေတာ့မွ ေထာင္ပိုင္လည္း ၿငိမ္သြားတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘုန္းႀကီးစားတာပါပဲ။ ပ်ံလႊားနဲ႔ညီညီလိႈင္ကို ေထာင္၀င္စာပိတ္ၿပီး တြဲဖက္ေထာင္ပို႔ဖို႔ အမိန္႔ခ်မွတ္လိုက္ၿပီး စိန္၀င္းကိုေတာ့ ျပစ္ဒဏ္နဲ႔ ေဆး႐ံုမွာ ေျပာင္းေရႊ႕ေလဘာခ်လိုက္တယ္။ ေဆး႐ံုကို ေရႊ႕လိုက္တာဟာ စိန္၀င္းကို စူဠလိပ္ ေရထဲလႊတ္လိုက္သလိုပါပဲ။ စိန္၀င္းကလည္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြေၾကာင့္ က်ဆင္းသြားတဲ့ သူ႔ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္ဆယ္ခ်င္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ ဇာတ္လမ္းလိုက္ရွာတဲ့အခါမွာ ေဆး႐ံုေရာက္ေနတဲ့ ေက်ာ္သူကို သြားေတြ႕တယ္။
တကယ္ေတာ့ ေဆး႐ံုႀကီးစိန္၀င္းနဲ႔ ေႁမြျဖဴေလး (ခ) ေက်ာ္သူရဲ႕ၾကားမွာ ဘာရန္ၿငိဳးရန္စမွမရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာ္သူလိုလူမ်ဳိးကို လုပ္လိုက္ရင္ သူ႔ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာ ျပန္တက္မယ္လို႔ ယူဆၿပီး စိန္၀င္းက သတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အစီအစဥ္ကေတာ့....။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
ေဇာ္သက္ေထြး
Tomorrow News Journal