ယခင္က ႏုိင္ငံေရးဆုိတဲ့ စကားလံုးကို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သံုးစြဲခြင့္မရခဲ့ေပမယ့္ အခုအခ်ိန္အခါ မွာ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သံုးေန ၾကပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ႏုိင္ငံ ေရးဆုိတာ ငါတုိ႔နဲ႔မဆုိင္ဘူး၊ ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ကိုယ္ လုပ္မွ ကိုယ္စားရမယ္လုိ႔ ေျပာၾကပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ႏုိင္ငံေရးဆိုတဲ့ စကားကို မၾကားႏုိင္ၾကျပန္ ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ နက္နဲ႐ႈပ္ ေထြးတယ္၊ အဆင္မသင့္ရင္ ေထာင္က်ႏုိင္တယ္လုိ႔လည္း ေျပာေနၾကပါတယ္။ အခ်ိဳ႕က်ျပန္ ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ဘာသာေရးေရာေထြးၿပီး ေျပာၾကျပန္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ဘာသာေရး မေရာေထြးသင့္ဘူး၊ ေရာေထြးလုိ႔ မျဖစ္ဘူးဆုိၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာေနၾကျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ဘာသာေရး ဘယ္လိုကြာျခားတယ္ဆုိတာကို အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက အခုလို ေျပာ ၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကမၻာႀကီးတစ္ခု လံုးသည္ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ေနရာ မလပ္ေအာင္ လႈပ္ရွားေျပာင္းလဲ လ်က္ရွိေနေပ၏။ အမ်ိဳးသားေရး၊ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးႏွင့္တစ္မ်ိဳး ဆက္ သြယ္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ ႀကီးပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းေရး၊ ဘာ သာေရး၊ အက်င့္ေကာင္းရေစေရး စေသာ ထုိထိုေသာအေရးတုိ႔သည္ စင္စစ္မွာ ဤေရာေထြးယွက္သန္း လ်က္ရွိေသာ ကမၻာ့ျပႆနာႀကီး ၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားသာ ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ ေခတ္ကာလႏွင့္ လိုက္၍ အစဥ္တစိုက္ သေဘာ သဏၭာန္ေျပာင္းလဲလ်က္ ရွိၾကေပသည္။ သို႔ေသာ္ ေျပာင္းလဲလ်က္ရွိ ေသာေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ဤအေရး၊ ဤကိစၥမ်ားကို အသီးသီးအသက အသက တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု မဆုိင္ဘိသကဲ့သို႔ စဥ္းစားျခင္းငွာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ေခ်။ ဤအေရး ဤကိစၥဥႆံုအလံုးစံုကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားေသာအခါ၌လည္း ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ေခတ္မမီေသာ အေတြးအဆ၊ ေခတ္ေနာက္က်က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ဥပေဒသတို႔ကို ေလွနံဓားထစ္လိုက္နာျခင္းငွာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ေခ်။ ကြၽႏ္ု္ပ္တုိ႔ႏုိင္ငံတြင္ ယခုအခ်ိန္အခါ၌ ေခတ္ေျပာင္းေခတ္လြဲရွိေၾကာင္း အျငင္းမထြက္ဘဲလ်က္ သဲသဲမဲမဲေရွးက အေတြးအဆရွိသူမ်ား ရွိၾကေပေသး၏။ အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ ယခုထက္ထိပင္ ယုတ္မာညစ္ေထး ေရွးက ႏုိင္ငံေရးမ်ိဳးကို သိလ်က္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ မသိဘဲလ်က္ႏွင့္ျဖစ္ေစ လိုက္စားလ်က္ရွိၾကေသး၏။
ႏုိင္ငံေရးမည္သည္ ယုတ္မာ ညစ္ေထးသည္ဟုဆုိရမည္ေလာ။ စင္စစ္ႏုိင္ငံေရးသည္ ယုတ္မာ ညစ္ေထးသည္မဟုတ္။ ႏုိင္ငံေရး ကို ညစ္ေထးေအာင္လုပ္သူတုိ႔ သာလွ်င္ ယုတ္မာျခင္းသာျဖစ္ေပ ၏။ ႏိုင္ငံေရးဆုိတာ ဘာလဲဟု ေမးဘြယ္ရာရွိျပန္၏။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ သည္ သာမန္ပုထုဇဥ္မ်ားျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးကို မလုပ္ သင့္၊ ႏုိင္ငံေရးသည္ အလြန္ျမင့္ ျမတ္သည့္အတြက္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ႏွင့္ မတန္မရာ၊ ေလးျမတ္စြာ ေမွ်ာ္႐ႈ ရန္သာလွ်င္ ရွိသည္ဟူ၍ ဆုိရ မည္ေလာ။ သို႔တည္းမဟုတ္ ႏုိင္ငံေရးဆုိသည္မွာ အခ်ိဳ႕ေသာ လူ ညာလူလိမ္တို႔က ေတာအံုကနား ေက်းေတာသား လူ႐ိုးလူအတို႔ အား အတိတ္၊ တေဘာင္၊ စနည္း၊ ဘေဝါတို႔ကို တြင္တြင္ႀကီး ေဟာ ေျပာ၍၊ ထိုသူတို႔၏ မေနာအႀကိဳက္ကိုလိုက္၍ အငိုက္ကိုဖမ္းၿပီး ေနာက္ စားေပါက္ထြင္ၾကသည့္ ကိစၥဟု ဆုိရမည္ေလာ။ သို႔တည္း မဟုတ္ ႏုိင္ငံေရးသည္ ကႏၲာရခရီးပမာ ေၾကာက္မက္ဘြယ္ေသာ၊ အႏၲရာယ္မ်ားစြာရွိေသာ အေရး ကိစၥျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ သည္ တတ္သာလွ်င္ ေရွာင္ရွား သင့္သည္ဟု ဆုိရမည္ေလာ။ သို႔တည္းမဟုတ္ ႏုိင္ငံေရးသည္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ ေျပာေလ့ေျပာထရွိသည့္ အတုိင္း အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ေရးဟူ၍ပင္ ဆုိရဦးမည္ေလာဟု ေျပာဆုိၿပီး ႏုိင္ငံေရးသေဘာအ မွန္ကို အခုလို ဆက္လက္ေဟာ ေျပာသြားပါတယ္။
ႏုိင္ငံေရး သေဘာအမွန္မွာ ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ လူသားတို႔ႏွင့္ မတန္မရာျမင့္ျမတ္လြန္းသည္ လည္း မဟုတ္၊ နိမ့္က်လြန္းသည္ လည္းမဟုတ္၊ မ်က္လွည့္ေဗဒင္ လည္းမဟုတ္၊ အဂၢိရတ္လည္း မဟုတ္၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ ကႏၲာရခရီးလည္း မဟုတ္၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတ မာၿပီးေရာ စိတ္ေဇာႏွင့္လုပ္ေသာ အေရးကိစၥလည္းမဟုတ္၊ ကြၽႏ္ုပ္ တုိ႔၏ ပတ္ဝန္းက်င္၌ ေပၚေပါက္ ျဖစ္ပြားလ်က္ရွိေသာ အေျခေပၚ တြင္ ေမွ်ာ္ေခၚ၍ ေဆာင္ရြက္ရ မည္ျဖစ္ေသာ အေရးကိစၥပင္ျဖစ္ ေပသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆုိ ေသာ္ ႏုိင္ငံေရးဆုိသည္မွာ လူ႔ ကိစၥဟုဆုိရေပမည္။ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ စားမႈ၊ ေသာက္မႈ၊ ေနမႈ၊ ထိုင္မႈ၊ သြားမႈ၊ လာမႈ အစုစုသည္ ႏုိင္ငံ ေရးပင္ျဖစ္၏။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ႏုိင္ငံေရးကို မဆင္ျခင္ မေတြး ေတာမိေစကာမူ ႏုိင္ငံေရးသည္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ႏွင့္ အၿမဲတေစ ဆက္ သြယ္ေန၏။ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ႏုိင္ငံ ေရးကို ေရွာင္ရွားေစကာမူ ႏုိင္ငံ ေရးသည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ အိမ္၊ ႐ံုး၊ အလုပ္႐ံု စသည္တုိ႔၌ ေပၚေပါက္ လ်က္ရွိ၏။ ဤဌာနမ်ား၌ ကြၽႏု္ပ္ တုိ႔သည္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ႏုိင္ငံေရး ကိုပင္ လုပ္ေနၾကရေပသည္။ အ လုပ္သမားသည္ အခေၾကးေငြအ တြက္ အလုပ္လုပ္ရ၏။ ေတာင္ သူလယ္သမားသည္ ဝမ္းစာအ တြက္ လယ္ယာလုပ္ရ၏။ စာေရး စာခ်ီ အမႈထမ္းသည္လည္း လစာ ေငြအတြက္ အလုပ္လုပ္ရ၏။ ကုန္သည္ပြဲစားစသည္တုိ႔သည္လည္း အသီးသီး ဝင္ေငြရရန္ လုပ္ၾကရ ၏။ အခ်ဳပ္မွာ စားေသာက္ေန ထိုင္ေရးအတြက္ပင္ျဖစ္၏။ အ လုပ္သမားသည္ အခေၾကးေငြကို တုိးတက္၍ ရၿပီးလွ်င္ စားသာ ေသာက္သာေသာ အေျခအေနကို ရလို၏။ ေတာင္သူလယ္သမား သည္ မိမိ၏ လယ္ေျမကို တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေစ၍ သက္သာေခ်ာင္ ခ်ိလို၏။ စာေရးစာခ်ီအမႈထမ္းတုိ႔ သည္လည္း ႐ံုး၌ တကုပ္ကုပ္လုပ္ ေနရေသာဘဝထက္ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္ ရွိေသာ အေျခအေနသို႔ ေရာက္လို ၾက၏။ ကုန္သည္ပြဲစားတုိ႔လည္း လြယ္လြယ္ကူကူတုိးခ်ဲ႕၍ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္လိုၾက၏။ ဤကဲ့ သို႔ လူတုိင္းလူတုိင္း မိမိတုိ႔၏ အ ခြင့္အေရးကို ရယူလိုျခင္းသည္ ႏုိင္ငံေရးပင္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းကို လူသားေတြ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရတာနဲ႔ ပမာျပဳၿပီး ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။
ဆက္လက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ႀကံဳေတြ႕ ေနရေသာ ေနထုိင္စားေသာက္မႈ သည္ ေျပာင္းလဲလ်က္ရွိသည့္ အားေလ်ာ္စြာ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏုိင္ငံေတာ္ သည္လည္း ေျပာင္းလဲလ်က္ရွိ ၏။ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔အားလံုး သက္သက္ သာသာ၊ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိ၊ လူတန္းေစ့ေအာင္ေနႏုိင္ရန္အတြက္ အခြင့္အေရးမ်ား ပိုမိုရရွိႏုိင္ ေအာင္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔သည္ လြတ္လပ္ ေရးကို ေတာင့္တၾကေပသည္။ လြတ္လပ္ေရးဆုိရာ၌ ေနေရးထိုင္ေရးလြတ္လပ္မႈ၊ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အေနႏွင့္လည္းေကာင္း၊ တစ္မ်ိဳးသားလံုး အေနႏွင့္လည္း ေကာင္း တိုးတက္ႀကီးပြားေအာင္၊ စီမံေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေအာင္ လြတ္ လပ္မႈ၊ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔၏ ကာယ၊ ဉာဏ၊ စိတၱအဆင့္အတန္းတုိးျမႇင့္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္ လြတ္လပ္မႈတုိ႔ စသည္တို႔ကို ဆိုလိုေပသည္။ ဤ လြတ္လပ္မႈ ရယူလိုမႈသည္ပင္ လွ်င္ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္ရ ကား ႏုိင္ငံေရးသည္ လူမႈ လူေရး မွ်သာျဖစ္၏။ ႏုိင္ငံေရးကို ကြၽႏ္ုပ္ တို႔ နားမလည္စရာအေၾကာင္းမရွိ ေခ်။ သို႔ပါလ်က္ႏွင့္ အခ်ိဳ႕ေသာ သူမ်ားသည္ ႏုိင္ငံေရးအလုပ္ကို ယုတ္မာညစ္ေထးသည္ဟု ဆုိၾက ၏။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ႏုိင္ငံေရး သည္ ကိုးကြယ္ရာဘာသာတရား ပင္ျဖစ္သကဲ့သို႔ ဆုိၾကျပန္၏။ ထို သူတို႔၏ အယူအဆတို႔မွာ အလြဲ လြဲအမွားမွား၊ ကြဲကြဲျပားျပားရွိၾက ေပ၏။
ႏုိင္ငံေရးကို ဘာသာတရား ျဖစ္သကဲ့သို႔ ေျပာဆုိၾကေသာသူ မ်ားမွာ ယုတ္မာညစ္ေထးေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားပင္လွ်င္ျဖစ္ ေပ၏။ ထိုသူတို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ မွာ ဤကဲ့သို႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ လီဆယ္၍ ေျပာျခင္းအားျဖင့္ ျပည္သူတို႔၏ စိတ္ကို႐ႈပ္ေထြးေစ ၍ အေၾကာင္းအက်ိဳးအေကာင္း အဆိုးကို ေဝဖန္ျခင္းငွာ မစြမ္းႏုိင္ ေအာင္ လုပ္ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ေပ၏။ အမွန္မွာ ထိုသူတို႔ျပဳလုပ္မႈသည္ ႏုိင္ငံေရးမဟုတ္၊ မိမိတုိ႔အ ေကာက္ဉာဏ္ကိုသံုး၍ မိမိတို႔ ႀကီးပြားေရး တနပ္စား ႏုိင္ငံေရး ပင္ျဖစ္ေပ၏။ ကိုးကြယ္သည့္ဘာ သာေရးမွာ လူအသီးသီးတုိ႔၏ သက္ဝင္ယံုၾကည္မႈျဖစ္၏။ ႏုိင္ငံ ေရးမွာကား လူအသီးသီးတုိ႔၏ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ သိပၸံအ တတ္သာလွ်င္ျဖစ္၏။ သိပၸံအ တတ္အေနအားျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး သည္ လူအသီးသီးတုိ႔၏ အခြင့္အ ေရးကို ေစာင့္ေရွာက္ရေပလိမ့္ မည္ဆုိၿပီး ေဟာေျပာခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ရဲ႕ စကားေတြဟာ ယေန႔ျဖစ္ ပ်က္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ား နဲ႔ တုိက္ဆိုင္ေနၿပီး ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အားလံုး သတိျပဳဆင္ျခင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အခုလိုဆက္ေျပာပါ တယ္။ အခြင့္အေရးမ်ားတြင္ လြတ္လပ္စြာ ဘာသာကိုးကြယ္ႏုိင္မႈ လည္း ပါဝင္ေလ၏။ ဤအခြင့္အ ေရးေပးရာ၌ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ႏုိင္ငံ ေရးႏွင့္ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ ေရး ႏွစ္ဌာနစပ္ၾကားတြင္ စည္း တားရေပလိမ့္မည္။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ဘာ သာေရးမွာ သေဘာမတူ အမူကြဲ ျပား တျခားစီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တည္း။ ဘာသာေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး ကို ေရာစပ္ပါမူ ဘာသာေရး၏ သေဘာတရားကို ဆန္႔က်င္ရာ ေရာက္ေပ၏။ အေၾကာင္းမူကား ဘာသာေရးသည္ ေနာင္တမလြန္ ဘဝမ်ားကို (ဝါ)ေလာကုတၱရာကို ေရွး႐ႈသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေလာကအေရးႏွင့္ မ်ားစြာမသက္ ဆုိင္ေခ်။ ႏုိင္ငံေရးမွာမူကား ေလာကီေရးရာသာျဖစ္ေပ၏။
လုပ္ငန္းသေဘာမွာ လူမႈ တိုးတက္ေရးႏွင့္ ဘာသာေရးတုိ႔ သည္ အေျခသေဘာအားျဖင့္ ဆန္႔က်င္စရာ အေၾကာင္းမရွိဟု ယူဆ မိေပသည္။ ဘာသာတရားက သစၥာ၊ ေမတၱာႏွင့္ သမၼာအာဇီဝ၊ သမၼာကမၼႏၲစသည္တုိ႔ကို ဓမၼအ ေနႏွင့္ ေဟာၾကားခဲ့ရာ လူမႈတြင္ လည္း ဤဓမၼတို႔ကို ေလးစားၾက ေပသည္။ သို႔ပါလ်က္လည္း ဘာ သာတရား၏ နာမကို အလြဲသံုး စားျပဳၾကၿပီးလွ်င္ လူတစ္ဦးသည္ တစ္ဦး၏ ဆင္ျခင္တံုတရား ကင္း မဲ့ျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ မတရားေသာ အမႈတုိ႔ကို ျပဳသည္ရိွေသာ္ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ လူစုသည္ ထို မတရားမႈကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း ဘယ္နည္းႏွင့္မွ် ျပဳႏုိင္မည္မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ဘာသာကို အမွီျပဳ၍ အသက္ေမြးသူတုိ႔သည္ ဘာသာ ၏ အမည္ကိုသံုးလ်က္ တရားဓမၼ ျဖစ္ေလဟန္ ေဟာေျပာခ်က္တစ္ ခုကိုျပဳလွ်င္ လူအမ်ားကို နစ္နာ ေစမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြၽႏ္ုပ္ တုိ႔သည္ လူ႔ခ်မ္းသာကို လုိလား သည့္အားေလ်ာ္စြာ တားျမစ္ရေပ လိမ့္မည္။ ဤဥပေဒသသည္ ကြၽႏ္ုပ္က ထြင္လိုက္ေသာ ဥပေဒ သမဟုတ္ေခ်။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ရာဇ ဝင္တြင္ အလြန္ေက်ာ္ၾကားထင္ ရွားေသာ အေနာ္ရထာ ဘုရင္မင္း ျမတ္သည္ ဤဥပေဒသကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ လိုက္နာေဆာင္ ရြက္ခဲ့ဖူးေလသည္။ ရာဇဝင္ကို ၾကည့္မွ ဘာသာတရားကိုမွီ၍ အသက္ေမြးၾကေသာသူမ်ားကို ခြဲ ျခား၍ သိႏုိင္ၾကေပလိမ့္မည္။
ဘာသာတရားသည္ ကြၽႏ္ုပ္ တုိ႔ လူမႈကို ႐ႈပ္ေထြးေစသည္ မဟုတ္။ ဘာသာတရားကိုမွီ၍ အ သက္ေမြးၾကကုန္ေသာ သူတို႔သာ လွ်င္ ႐ႈပ္ေထြးေစၾက၏။ ဘာသာ တရားကိုၾကည့္ျပန္မူ ဤကဲ့သို႔ ေသာ သူမ်ားကို အာေပးျခင္းမရွိ သည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကရေပလိမ့္ မည္။ သို႔ေသာ္လည္း အသီးသီး ေသာ ဘာသာတရားတို႔ကိုမွီ၍ အ သက္ေမြးၾကကုန္ေသာ သူမ်ားရွိခဲ့ ဖူးေလၿပီ။ ဥေရာပတိုက္၌ ရဟန္း မင္းႀကီးမ်ားႏွင့္ ဧကရာဇ္တုိ႔ အ ခ်င္းျဖစ္ပြားခဲ့ပံု၊ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ၌ အရည္းႀကီးမ်ားႏွင့္ အေနာ္ရထာ မင္းျမတ္အေရး ေတြ႕ရပံု၊ အ ေနာက္ႏုိင္ငံႀကီးမ်ား နယ္ခ်ဲ႕ရာ တြင္ သမၼာက်မ္းစာကိုင္သူတို႔က ေရွ႕သြားလုပ္၍ အလံကိုင္သူႏွင့္ ကုန္သည္တုိ႔က ေနာက္မွ လိုက္ရ ပံုအေၾကာင္းစံုတို႔ကို ေထာက္ထားလ်က္ မည္သည့္ကာလေဒသ၌ မဆုိ ဘာသာတရားကုိမွီ၍ အ သက္ေမြးၾကသူမ်ားရွိခဲ့ဖူးေၾကာင္း ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔သတိရၾကေပလိမ့္ မည္။
ယခု ဘာသာတရားကိုမွီ၍ အသက္ေမြးသူမ်ားဟုဆိုရာ၌ ရွင္းလင္းရန္လိုေပေသး၏။ ဘုန္းႀကီး ပင္ ေခၚေခၚ၊ ရဟန္းပင္ေခၚေခၚ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားရွိ၏။ တစ္မ်ိဳးမွာ ဘာသာတရားကိုမွီ၍ အသက္ေမြးသူမ်ားသာျဖစ္၍ ဘာသာတရား ျပန္႔႔ပြားတိုးတက္မႈကို သတိျပဳ ျခင္း၊ အားထုတ္ျခင္းမရွိေခ်။ ဘာ သာတရားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာ အ မႈမ်ိဳးကိုပင္ ျပဳၾက၏။ တစ္မ်ိဳးမွာ ကား ဘာသာတရားတိုးတက္ျပန္႔ ပြားမႈကို ေလးစား၍ ေလာကီသား တုိ႔၏ အမႈကို ေရွး႐ႈျခင္းမရွိေခ်။ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔၏ တုိင္းျပည္တြင္ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားသည္ ရာဇ ဝင္တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔လူ မ်ိဳး၏ ေရွ႕က မားမားရပ္လ်က္ ျမင့္ျမတ္ေသာ အမႈမ်ိဳးကိုသာ ျပဳ ခဲ့ၾကေပ၏။ ေရွးေခတ္မ်ား၌ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားသည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ တစ္မ်ိဳးလံုးကို ပညာသင္ေပးရန္ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ ၾကေပသည္။ ယခုေခတ္၌ပင္ ေတာရြာမ်ားတြင္ သံဃာေတာ္အ ရွင္သူျမတ္မ်ား ပညာသင္ၾကား ေပးလ်က္ရွိေသာေၾကာင့္ ေျမာက္ ျမားစြာေသာ အမ်ိဳးသားတုိ႔သည္ စာေပတတ္ေျမာက္ၾကေပ၏။ အ ခ်ဳပ္မွာ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္ မ်ား၏ ေစတနာ၊ လံု႔လေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ စိတ္ဓာတ္ျမင့္ျမတ္မႈ အသြင္အျပင္ ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔သည္ အထူးသျဖင့္ တုိးတက္ခဲ့ေလ သည္။ ထိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔၏ သံဃာေတာ္အရွင္ ျမတ္မ်ားသည္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔၏ ထူး ကဲ့ေသာ ေက်းဇူးဥပကာရမ်ားကို ခံေတာ္မူထိုက္ၾကပါေပ၏။ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ႏုိင္ငံတြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာကို သက္ဝင္ယံုၾကည္ ကိုးကြယ္ၾကသည္ ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ အျခားဘာသာတရားမ်ား ကို မထိခိုက္ေစဘဲ ေျပာဆုိသည္ မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂,၅၀၀ အတြင္း လိမ္းကပ္၍လာခဲ့ေသာ ေၾကး ေညႇာ္တို႔ကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔ ပြတ္တုိက္ ခဲ့ႏုိင္ပါလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေရာင္သည္ ကမၻာေပၚတြင္ အ ထြန္းေျပာင္ဆံုးျဖစ္လာလိမ့္မည္ ဟူ၍ ယူဆရေပမည္လုိ႔ ေဟာ ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္မ်ားအား အခုလို ဆက္ လက္ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သံဃာေတာ္အ ရွင္ျမတ္မ်ားအား သီးျခားေလွ်ာက္ ထားလိုပါသည္ဘုရား။ အရွင္သူ ျမတ္မ်ားဘုရား၊ အရွင္ဘုရားတုိ႔ သည္ အလြန္ထူးကဲ့ေသာ ဗုဒၶသာ သနာေတာ္ထမ္း ရဟန္းျမတ္မ်ား ျဖစ္ေတာ္မူၾကပါသည္။ အရွင္ ဘုရားတုိ႔က သာသနာေတာ္ ေရာင္ထြန္းေျပာင္ေအာင္ အား ထုတ္ေတာ္မူၾကပါ။ ကမၻာေလာ ကႀကီးကို သာသနာေရာင္ အ လင္းေပးေတာ္မူၾကပါ။ သို႔မွသာ လွ်င္ ကမၻာသူ၊ ကမၻာသားတုိ႔ ေမတၱာတရားပြားမ်ား၍ သမစိတၱ ႏွင့္ ညီရင္းအစ္ကို ေမာင္ရင္းႏွမ ကဲ့သို႔ ေနႏုိင္ၾကပါလိမ့္မည္။ အ ရွင္သူျမတ္မ်ားကို ဘုရားတပည့္ ေတာ္တုိ႔က ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ ပါသည္။ တစ္ကမၻာလံုး ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္သည္ကိုလည္း ျမင္ခ်င္ ပါသည္။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံ တြင္သာမက တစ္ကမၻာလံုးမွာပင္ ေမတၱာတရား သမစိတၱသေဘာ ထားတုိ႔ကို ျပဳျပင္ႏုိင္ေသာ စြမ္း ပကားအရွင္ဘုရားတုိ႔မွာ ရွိပါ သည္။ ဤစြမ္းပကားကို သံုးရာ၌ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူပါလွ်င္ မႏုႆ လူတစ္မ်ိဳးလံုး အစဥ္အဆက္ႏွစ္ ပရိေစၧဒရွည္လ်ားစြာ ရွိခိုးပူေဇာ္ ၾကပါလိမ့္မည္။ ဤကဲ့သို႔ ေဆာင္ ရြက္မႈသည္ သာသနာဘက္ကသာ ၾကည့္၍ျမင့္ျမတ္သည္မဟုတ္ ပါ။ တပည့္ေတာ္တုိ႔၏ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးေသာ ႏုိင္ငံေရးကို ေဆာင္ရြက္ရာလည္း ေရာက္ပါသည္ဘုရား။ တပည့္ ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံအရပ္ရပ္သို႔ ႂကြ ေရာက္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ေမတၱာ တရား၊ ညီၫြတ္ေရးတရားမ်ား ေဟာေတာ္မူၾကပါ။ ျမင့္ျမတ္ ေသာ လြတ္လပ္ေရးတရားကို လည္း ေဟာေတာ္မူၾကပါ။ ျမင့္ ျမတ္ေသာ လြတ္လပ္ေရးဆုိရာ၌ လြတ္လပ္စြာ ဘာသာတရားကို ကုိးကြယ္ႏုိင္မႈ၊ လြတ္လပ္စြာ ဘာ သာတရားကို ကာလေဒသမေရြး ေဟာေျပာႏုိင္မႈ၊ ေၾကာက္ရြံ႕စိုးရိမ္ ပူပန္ျခင္းမွ ကင္းလြတ္မႈ၊ လူအ၊ လူနဘဝမွ လြတ္ေျမာက္မႈ စသည္ တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ အရွင္သူျမတ္တုိ႔ သည္ သံုးလူ႔ထြတ္ထား ျမတ္စြာ ဘုရားဩဝါဒေပးေတာ္မူခဲ့သည့္ အတုိင္း အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ အစဥ္ထာဝရ အားထုတ္ၾကဖို႔ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ဗမာလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးလံုးကို ဆိုဆံုးမ ေတာ္မူၾကပါဘုရား။ ဤသို႔ေသာ မိမိကိုယ္ကို မိမိသာလွ်င္ အားကိုး မႈျဖင့္ တပည့္ေတာ္တုိ႔၏ လူမ်ိဳး သည္ ေလာကုတ္ေလာကီႏွစ္လီ ေသာ အက်ိဳးထူးမ်ားကို ခံစားႏုိင္ ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကေပလိမ့္ မည္။ အရွင္ျမတ္မ်ား၌ ဤကဲ့သို႔ ေသာ မြန္ျမတ္သည့္ တာဝန္ဝတၱ ရားမ်ားရွိပါသည္။ ဤမြန္ျမတ္ ေသာ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကို ေက် ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ေတာ္မူၾကပါ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တုိ႔မွာ အရွင္ သူျမတ္မ်ားကို ႐ိုေသေလးျမတ္ စြာ တိုက္တြန္းစကားေလွ်ာက္ ထားျခင္းကိုသာ ျပဳႏုိင္ပါသည္။ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ တာဝန္ေက်ပြန္ မည္၊ မေက်ပြန္မည္ဟူေသာ ျပႆနာမွာ အရွင္သူျမတ္မ်ားသာ ေျဖရွင္းႏုိင္ၾကေပလိမ့္မည္ဆုိၿပီး သံဃာေတာ္မ်ားကိုလည္း ေလွ်ာက္ထားသြားပါသည္။ အဲဒီ လို ေလွ်ာက္ထားၿပီး ႏုိင္ငံေရးအ ေၾကာင္းကို ဆက္လက္ေျပာၾကား သြားပါတယ္။ (မိန္႔ခြန္းအျပည့္အ စံုကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မေမ့ႏုိင္ေသာ မိန္႔ခြန္းမ်ားစာအုပ္တြင္ ဖတ္႐ႈႏုိင္ပါသည္။ (စာေရးသူ))
ဒီမိန္႔ခြန္းရွည္ႀကီးကို ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ ေရႊတိဂံုဘုရား အလယ္ပစၥယာမွာ က်င္းပတဲ့ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲ႕ (ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး ျပည္ သူ႔လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္) ႏုိင္ငံ ေရးဆုိင္ရာ ညီလာခံႀကီးမွာ ဖဆပလဥကၠ႒အျဖစ္နဲ႔ ေျပာၾကား ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ယေန႔ေခတ္မွာ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ဘာသာေရး ေရာေထြးေနသူေတြ၊ ဟုိလိုလုိ ဒီလိုလို ထင္ေယာင္ထင္ မွားျဖစ္ေနတဲ့သူေတြ၊ ဘာသာ ေရးကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး တုိင္းျပည္ကို မၿငိမ္မသက္ျပဳလုပ္ခ်င္သူေတြကို ႀကိဳတင္ၿပီး သတိေပးခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္း လုိ႔ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေအး ေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ လုပ္ကိုင္ရွာေဖြ စားေသာက္လိုၾကတဲ့ ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ဘာသာေရးခြဲျခားျပထားတဲ့ မိန္႔ ခြန္းကိုဖတ္ၿပီး အတုအေယာင္နဲ႔ အစစ္ကို ခြဲျခားႏုိင္ဖို႔၊ မိမိတို႔အေန နဲ႔ ပါတီေထာင္မွ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ တာမဟုတ္ဘဲ လက္ရွိ႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွားေနရတာ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ ေနတာပါလားလို႔ အေတြးဝင္ၿပီး တုိင္းျပည္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းသာ ယာေရး၊ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးတုိ႔အ တြက္ တတ္ႏုိင္တဲ့ဘက္က ပါဝင္ ႏုိင္ဖို႔အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာၾကား ခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းရွည္ႀကီးထဲကေန မူရင္းသတ္ပံုအတုိင္း ေကာက္ ႏုတ္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ရတာျဖစ္ပါ တယ္။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အားလံုး ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ကို ခ်စ္ၾကတယ္ဆုိရင္ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ စကားေတြကို မွတ္သားလိုက္နာၾကၿပီး တုိင္း ျပည္ေအးခ်မ္းသာယာေရးအ တြက္ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူအမ်ား စိတ္ဝမ္းမကြဲျပားဘဲ ေမတၱာတရားကို အေျခခံကာ စုေပါင္းညီညာ ခ်ီတက္ၾကပါစို႔ခင္ဗ်ာ။
က်မ္းကိုး
ေမာင္ေက်ာ္ရင္
(ရွာေဖြတင္ျပသည္)
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
မေမ့ႏုိင္ေသာ မိန္႔ခြန္းမ်ား (စာမ်က္ႏွာ ၅၄ မွ ၆၀)။
၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၁ ရက္ အထူး ထုတ္။ စိန္ပန္းၿမိဳင္စာေပ
ကိုရဲ (ေရႊႀတိဂံ)
7Day News
No comments:
Post a Comment