ေပးကားေပး၏ မရ
(သို႕)
က်မ္းမာေရး ေဆးစစ္ခ်က္မ်ား အသံုးခ်ျခင္း(၃)
“သားေရ ျပန္ေတာ့မလို႕လား”
“ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ။ ဒီေန႔ေတာ့ ေဖေဖ့ေျမးေတြ လာေစာင့္အိပ္ၾကမယ္ဆိုေတာ့ သားလည္း ဒီညေတာ့ အိမ္ျပန္ အိပ္မလားလို႕ပါ။
ေဖေဖဘာခိုင္းမလို႕လဲ”
“ဘာမွေတာ့ မခိုင္းပါဘူးကြယ္။ ေဖေဖနားမလည္တာေလးတစ္ခု ေမးမလို႕ပါ”
“ေမးေလေဖေဖ။ သားမျပန္ေသးပါဘူး။
ျပီးေတာ့ အခုျပန္လည္း ရံုးဆင္ခ်ိန္ဆိုေတာ့ ကားက်ပ္ေနဦးမွာမို႔ မိုးခ်ဳပ္မွပဲ ျပန္မွာပါ”
“ေအးေအး ဒါဆိုရင္ေတာ့ကြယ္။
မင္းခဏခဏ ေျပာေနတဲ႕ ေနထိုင္စားေသာက္မွု စရိုက္အေလ့အက်င့္ကို ျပင္ရမယ္ဆိုတာ ဘာလဲကြ။ သိပ္တရားလြန္ မစားနဲ႕၊ ေဆးလိပ္မေသာက္နဲ႕၊ အရက္မေသာက္နဲ႕ ဆိုတာေလာက္ကေတာ့ သိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ပိုျပီး ဂဃနဏ သိခ်င္လို႕ပါ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါေဖေဖ။
ပထမဦးဆံုး ကိုယ့္ရဲ့ ေနထိုင္ စားေသာက္မွု႕က ဘယ္လိုျဖစ္ေနသလဲဆိုတာ က်မ္းမာေရး ေဆးစစ္ေဆးမွု ရွူေထာင့္ကေန ၾကည့္ရေအာင္လား ေဖေဖ”
“ေအးေကာင္းတယ္သား။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရင္သိဖို႕ လိုတယ္ေလ။ ကဲေျပာသား”
“ပထမဦးဆံုး မိမိ စားေသာက္တဲ့ အစားအေသာက္ေတြဟာ ေသြးခ်ိဳဓါတ္ေတြတက္ေစတဲ့ အစားအေသာက္ေတြ စားမိေနေလသလားလို႕ စစ္ေဆးၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
ဒါမွ စားလိုက္တဲ့ အရာျခင္းတူေပမဲ့ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးက်ိဳးေတြ ဘယ္လို ရွိသလဲ သိရမွာမို႕ပါ။
ကိုယ့္အစားအေသာက္ ဓေလ့ အက်င့္က ဘယ္လိုမ်ိဴးလည္းဆိုတာ အခု စစ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
၁) အခ်ိန္မွန္မွန္ စားေသာက္ရဲ႕လား။
သေဘာကေတာ့ေဖေဖရယ္ အခ်ိန္မရလို႕ ေန႕လည္စာ၊ ညစာ ေပါင္းစားတတ္တာတို႕။ ဒါမွမဟုတ္ ဘာမွ မစားပဲ ေနတတ္သလား ဆိုတာေတြေပါ့”
“ဟားဟား ဒါကေတာ့ ေဖေဖတို႕လို အနုပညာသမားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လိုက္နာမယ္ေတာ့ မထင္ေပါင္။ ဇာန္ေလး၀င္သြားရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ လက္စသတ္ရမွာ ႏွေမွ်ာတတ္တဲ့ လူစားေတြေလကြာ”
“ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္ ေဖေဖ။
ဒါေပမဲ့ မေန႕ညက ေဖေဖေျပာသလို က်မ္းမာျခင္းသည္ လာဒ္ၾကီး တစ္ပါးလို႕ ေျပာနိုင္ေအာင္ ဒီလို အလြယ္ဆံုး အရာကေလးကစျပီး တိတိက်က် လိုက္နာနိုင္ေအာင္ က်ိဳးစားျပီး လုပ္သင့္ပါတယ္ ေဖေဖ”
“ေအးပါကြယ္ ေဖေဖသိပါျပီ။
အခုလို ရက္ေရွလမ်ား ေဆးရံုတက္ရေလေလ က်မ္းမာေရးက အေရးၾကီးတာကို ပိုသိလာသလို၊
အရင္တံုးက ကိုယ္နဲ႕မဆိုင္ဘူးလို႕ ထင္ထားတဲ့ က်မ္းမာေရး ဗဟုသုတေတြလည္း ပိုပိုျပီး သိခ်င္ လာေလပဲကြ”
“ဒါေပါ့ေဖေဖ။
သားလည္း ကိုယ့္မိဘနဲ႕ ကိုယ့္မိသားစုေတြ မက်မ္းမာေတာ့မွ က်မ္းတာေရးကို ေလ့လာခ်င္သလို၊ ငယ္ငယ္တံုး ဥာဏ္ေကာင့္ရဲ႕နဲ႕၊ အမွတ္ေကာင္းရဲ႕နဲ႕ ေဆးတကၠသိုလ္ကို သြားဖို႕ မၾကိဳးစားမိတာကို ေနာင္တရခဲ့ဘူးပါတယ္။
စကားျပန္ဆက္ရရင္ေတာ့……
၂) စားတဲ့အခါမွာလည္း တရားလြန္ စားတတ္သလား။ မုန္႕ပဲသားေရစာနဲ႕ ေန႕လြဲညစာ စားတတ္သလား ဆိုတဲ႕ အခ်က္ပါပဲ”
“တစ္ကယ္လို႕ အဲ့သလို စားေသာက္မိရင္ ဘယ္လိုျဖစ္နိုင္သလဲသားေရ”
“အခ်ိန္အၾကာၾကီး အစာအိမ္ထဲမွာ ဘာမွမရွိပဲ ေနျပီးေတာ့မွ စားတဲ့အခါ ေသြးခ်ိဳ ပမာဏက ပိုျပီး တက္တတ္သတဲ႕။
တစ္ေန႕၃ၾကိမ္ စားတာထက္၊ တစ္ေန႕ကို ၂ၾကိမ္ သို႕မဟုတ္ ၁ၾကိမ္ပဲ စားတဲ့အခါ ေသြးခ်ိဳပမာဏက ပိုမ်ားတယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။
တစ္ျခားတစ္ေနရာမွာေတာ့ ပိုျပီးေတာ့လည္း အဟာရေတြကို စုတ္ယူတတ္လို႕ ဂ်ပန္နပန္းသမားၾကီးေတြဟာ ၀ခ်င္လို႕ ၂နပ္ေပါင္းစားတတ္သတဲ့။ အဲ့သလို ဆိုးက်ိဳး၊ ေကာင္းက်ိဳးေတြကို သိထားေတာ့ ကိုယ္လိုသလို တြက္ဆျပီး စားလို႕ရတာေပါ့ေဖေဖ။ မ၀ခ်င္တဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ တစ္ေန႕၃ထပ္ မွန္မွန္စားျပီး၊ တစ္ၾကိမ္ကို အစာအိမ္ရဲ႕ ၈၀%ေလာက္ပဲ စားသင့္တယ္လို႕ ဂ်ပန္ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြ ေျပာေလ့ေျပာထရွိပါတယ္”
“၃) ျမန္ျမန္စားတတ္သလား၊ အစားေသာင္းၾကမ္းတတ္သလားတဲ႕”
“ဘာလို႕လဲ သားရဲ့”
“စားလိုက္တဲ႕ အစာေတြကို ေခ်ဖ်က္ အဟာရ အျဖစ္ေျပာင္းလဲဖို႕အတြက္ ထုပ္ေပးတဲ႕ အင္ဆူလင္ေတြက အလွ်င္မွီေအာင္ မေခ်ဖ်က္၊ မထုပ္လုပ္နိုင္လို႕ ေသြးခ်ိဳပမာဏေတြ ပိုတက္လာတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္”
“ေအာ္ဒါ့ေၾကာင့္ ေဖေဖ့ရဲ႕ အဖိုးအဖြားေတြက ဟဲ့ေကာင္ေလး ေသေသခ်ာခ်ား ၀ါးစားစမ္းလို႕ ေျပာတတ္ၾက တာကိုး”
“ဟုတ္မွာေပါ့ ေဖေဖရဲ႕။
ျမန္မာ့ရိုးရာ ေဆးပညာက ေပါ့ေသးေသးမဟုတ္ဘူးေနာ္။
၄) အရက္တရားလြန္ေသာက္တတ္သလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကေလးပါပဲ။
အရက္ေသာက္တာမ်ားေတာ့ အစားအေသာက္ေတြ ပ်က္တတ္ပါတယ္။
လူၾကီးလူေကာင္းေသာက္ဆိုတာထက္ က်ြဲေသာက္ႏြားေသာက္ ဆိုတာမ်ိဳး ေသာက္တတ္သူေတြက်ေတာ့ က်တ္က်တ္ သတိထားရမယ္။
အရက္ေၾကာင့္ အသည္းမာလာတဲ့အခါ အင္ဆူလင္ ခုခံမွူေတြမွာ လာျပီး ဒုကၡေပးနိုင္လို႕ ေသြးခ်ိဳပမာဏကို ခ်လို႕ ခက္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္”
“ေအးေပါ့ကြယ္။
အစထဲကမွ မေကာင္းဘူးလို႕ ေျပာထားတဲ့ အရက္ကို အတိုင္းအဆမရွိ ေသာက္ၾကေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့”
“၅) ကေတာ့ အျပင္စာေတြ စားလြန္းသလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္းပါပဲ။
ကိုယ္ဆိုင္ကို မၾကာခဏလာစားရေလေအာင္ သူ႕ထက္ငါ ပိုအရသာရွိေအာင္ အခ်ိဳမွုန္႕ေတြသံုး၊ ကယ္လိုရီမ်ားတဲ့ ထမင္းဟင္း ပမာဏေတြ တစ္အားထည့္၊ အခ်ိဳေတြထည့္ တတ္ၾကတယ္။
ၾကံဳလို႕ေျပာရဦးမယ္။ တရုပ္ျပည္မွာ လူတစ္ေယာက္က ကားတိုက္မွုျဖစ္သတဲ့။ သူကို မူးျပီးမ်ား ကားေမာင္း လာသလားဆိုျပီး ဆီးစစ္ၾကည့္ေတာ့ ေဆးေျခာက္သံုးေနမွန္း သိသြားၾကသတဲ့။
ဒါနဲ႕ပဲ သူ႕အိမ္ကို သြားရွာၾကသတဲ့။ တစ္လက္စထဲ သူ႕ဇနီးသည္ကိုပါ ရွာေဖြၾက၊ ေဆးစစ္ၾကလုပ္သတဲ့။
အေျဖက သူ႕မိန္းမလည္း ဒီလိုပဲ ဆီးထဲမွာ ေဆးေျခာက္သံုးေနတာကို ေတြ႕ရျပန္တယ္။
ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုးမွာသိလိုက္ရတာက သူတို႕လင္မယား သြားစားေနၾက ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ဆိုင္က သူ႕ဆီ ေဖါက္သည္ေတြ အျမဲလာနိုင္ေစဖို႕ ဟင္းခ်ိဳထဲ ေဆးျခာက္ေတြ ထည္႕ျပဳတ္သတဲ့။ အဲ့တာကို မသိပဲ စားၾကတဲ့ ေဖါက္သည္ေတြဟာ သူ႕ဆီက ေခါက္ဆြဲကိုမွ မစားရရင္ မေနနိုင္ေအာင္ျဖစ္လာၾကတာေပါ့ ေဖေဖ။
ဒီၾကားထဲ ဘယ္ေလာက္ပဲ သန္႕ရွင္းပါတယ္ဆိုတဲ့ ဆိုင္ပဲေျပာေျပာ ကိုယ္အိမ္မွာ ကိုယ္ခ်က္စားတာေလာက္ ေတာ့ မသန္႕နိုင္ပါဘူး”
“ဟုတ္တယ္သား။
အဲ့သလို မသန္႕တဲ့ကိစၥကို အသာထား၊ သားေျပာသလို ကယ္လိုရီေတြ မ်ားတယ္၊ အဆီေတြမ်ားတယ္ ဆိုတာကေတာ့ အမွန္ပဲ။
ဒီေတာ့ သားဖတ္ဘူးတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးထားတဲ့၊ ေမးထားတဲ့ အရာေလး ေဖေဖသေဘာေပါက္ပါျပီကြာ”
“၆) တစ္လက္စထဲ စုျပီးဆက္ေမးထားတာကေတာ့
အခ်ိဳဓါတ္ေတြ ျဖစ္ေစတဲ့ ကာဗြန္ဟိုက္ဒရိတ္ ကစီဓာတ္ေတြ မ်ားတာကို စားလြန္းသလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သူ႕ၾကီးပဲ စားတတ္သလား။
ဖိုင္ဘာအမွ်င္ပါတဲ့ အစားအစာေတြကို တတ္နိုင္သေလာက္ ေရွာင္တတ္တဲ့သူလား။
သၾကားေတြမ်ားတဲ႕ အခ်ိုမုန္႕ေတြ အစားမ်ားသလား လို႕ ေမးထားပါတယ္”
“သၾကားဓါတ္မ်ားတဲ႕ မုန္႕ေတြစားသလားလို႕ ေမးတဲ႕ ေမးခြန္းကေတာ့ ေဖေဖနားလည္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သားေျပာတဲ့ ကာဗြန္ဟိုက္ဒရိတ္ဆိုလား၊ အဆီလား၊ ေဖေဖေတာ့ မေခၚတတ္ပါဘူးကြာ။
အဲ့တာကေတာ့ ေဖေဖသိပ္မသိဘူးကြ”
“ဒီလိုပါေဖေဖ။
အစားအစာကို စားျပီးတဲ့အခါ ေသြးခ်ိဳဓါတ္ကို အတက္ေစဆံုးက ကာဗြန္ဟိုက္ဒရိတ္ဆိုတဲ့ အစားအစာပါ။ အဲ့သည့္အထဲမွာလည္း ေသြးခ်ိဳလြယ္လြယ္ကူကူ တက္ေစနိုင္တဲ့ အမ်ိဳးအစားနဲ႕ သိပ္ျပီးမတက္တဲ့ အမ်ိဳးအစား ဆိုျပီးေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။
ေသြးခ်ိဳ အတက္ျမန္တာကေတာ့ ထမင္းလို အဓိက အစားအစာေတြေပါ့။
သည္အထဲမွာေတာင္မွ အနည္းအမ်ား ကြဲေနျပန္ေသးတယ္ ေဖေဖ”
“ဘယ္လို ကြဲေနတာလဲကြဲ႕”
“ဥပမာ ထမင္းကို ၁၀၀%၊ စံလို႕ သပ္မွတ္ရင္ ဆံျပဳတ္က ၉၉တဲ႕။
မထင္မွတ္ပဲ နည္းေနတာက ေပါင္မုန္႕ေပါ့။
သူကေတာ့ ၉၂ပဲရွိတယ္”
“တို႕တစ္ေတြ ဘိုလိုစားရမယ္နဲ႕တူတယ္ကြ။
ဟားဟားဟား”
“နည္းနိုင္သေလာက္ နည္းတာကေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ေဖေဖ။
ဒါေပမဲ့ ဆန္ျဖဴဆန္ေကာင္း မဟုတ္ရင္ေတာင္ လူး၊ဆပ္၊ ဂ်ံုေတြကို စားသင့္ပါတယ္။
သူတို႕ကေတာ့ ၆၅ ေလာက္ပဲရွိသတဲ့။
နန္းၾကီးတို႕ ေခါက္ဆြဲတို႕ကေတာ့ ၅၀ေက်ာ္ေက်ာ္၊ ၆၀ေတာင္မွ မျပည့္ဘူးတဲ့။
ဒါ့ေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ဆရာ၀န္ၾကီးေတြက ထမင္းေလွ်ာ့စား၊ ထမင္းေလွ်ာ့စားလို႕ ေျပာတာေပါ့ ေဖေဖ”
“မင္းေျပာျပေတာ့မွ နည္းနည္းေတာ့ သေဘာေပါက္လာျပီကြ”
“ဒါဆို ဆက္ေျပာျပမယ္ေဖေဖ။
ေဖေဖမ်ား မွတ္မိမလား မသိ၊ သားအသိ ဆရာ၀န္ၾကီး တစ္ေယာက္က သားကို မင္းတိရိစာၧန္လို ေနစမ္းကြာဆိုတဲ့ စကား”
“ေအးေအး မွတ္မိတာေပါ့သားရယ္။ ၀မ္းအျပင္ အိပ္မရွိေစနဲ႕။
တို႕လူေတြာ တိရိစာၱန္ေတြနဲ႕ ကြာျခားျပီး စားစရာမ်ားေတြ႕ရင္၊ ရွိရင္ အိပ္လို႕ မေျပာဘူးလို႕ ေျပာရ ေလာက္ေအာင္ ……….
မဆာလည္းစား၊ ဆာလည္းစား။
ႏွေမွ်ာ္လည္းစား၊ အားနာလည္းစားၾကလို႕
ေရာဂါေထြျပား ဒုကၡေရာက္ပံုေလးေတြေလ”
“ဟုတ္တယ္ေဖေဖ။
သူေျပာခ်င္တာက တိရိစာၧန္ဆိုတဲ့ အထဲမွာေတာင္ အသီးအရြက္စားျပီး အေကာင္ၾကီးတဲ႕ ႏြားေတြ၊ ဆင္ေတြ ကို ဆိုလိုတာပါ။
အသီးအရြက္ေတြမွာက ကယ္လိုရီနည္းေပမဲ့ လိုအပ္တဲ့ ဗီတာမင္ဓါတ္ေတြ၊ သံဓါတ္ေတြ အျပည့္အ၀ပါေနတဲ့ အျပင္ ကင္ဆာလိုေရာဂါေတြ၊ အ၀လြန္သူေတြအတြက္ ကာကြယ္နိုင္သလို၊ ေရာဂါက်ဆင္းေစတယ္လို႕လည္း က်မ္းမာေရး သုေသသန စာတန္းေတြ ထဲမွာ ဖတ္ဘူးပါတယ္”
“ဒါဆို ဒို႕လည္း စားသင့္တာေပါ့။
ဒါ့ထက္ ဘယ္ေလာက္စားၾကရမွာလဲ”
“တစ္ေန႕ ကို ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ၃၅၀ဂရမ္ေလာက္ အနည္းဆံုး စားသင့္သတဲ႕။
ျပီးေတာ့ ပါ၀င္တဲ့ သတၱိေတြက မတူလို႕ စားတဲ့ေနရာမွာလည္း သတိျပဳျပီး အမ်ိဳးအစားစံုေအာင္ သတိထားျပီး စားေသာက္သင့္သတဲ့”
“ဘယ္လို သတိျပဳရမွာလဲကြဲ႕”
“ဒီလိုပါ ေဖေဖ။
မံုလာဥနီလို အေရာင္ရင့္တဲ့ အ၀ါေရာင္၊ အစိမ္းေရာင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို တစ္ေန႕ ၁၂၀ ဂရမ္ေလာက္ အနည္းဆံုး ထားျပီး စားသင့္သလို၊ က်န္တဲ့ ၂၃၀ ဂရမ္ေလာက္ကေတာ့ အေရာင္ေဖ်ာ့ သစ္သီး၀လံေတြကို စားသင့္ တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။
ဥပမာ ေဂၚဖီထုပ္လို ဟာမ်ိဳးေပါ့။
သားလည္း သိပ္မက်ြမ္းက်င္ေပမဲ့ ဆလတ္ရြက္တို႕၊ မံုလာဥတို႕၊ ၾကည္သြန္ဥတို႕လည္း အတူတူပဲလို႕ ထင္ပါတယ္”
“ေအးေအး ဒါဆို တို႕တစ္ေတြ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ မ်ားမ်ားစားမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္”
“ေကာင္းတာေပါ့ ေဖေဖ။
ဒါေပမဲ့ ဒီေနရာမွာလည္း သတိထားရမွာ တစ္ခုရွိတယ္။
အဲ့တာကေတာ့ အစားအေသာက္ စားတဲ့အခါ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကို အရင္ဆံုး စားသင့္သတဲ့။
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကို အရင္စားတဲ့အခါ အစားအေသာက္စား စားလိုက္လို႕ တတ္လာတတ္တဲ့ ေသြးခ်ိဳကို ရုတ္တစ္ရက္ မတက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးလို႕ပါ။
ျပီးေတာ့ ခႏၱာကိုယ္အတြက္ ေကာင္းတဲ႕ အရာေတြကို အရင္စားျပီး ဗိုက္ျပည့္သြားလို႕ရွိရင္လည္း၊ ထမင္းလို တစ္ျခား အရာေတြကို သိပ္စားစရာမလိုလို႕ အစားလြန္တာ ေတြလည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့ ေဖေဖ”
“ေအးဟုတ္တယ္သားေရ။
အရာရာကို သိျပီးမွ လုပ္တာကေတာ့ ပိုျပီး အက်ိဳးရွိတာေပါ့။
အဲ့သလိုမွ မဟုတ္ရင္ တို႕တစ္ေတြ ဆင္ကန္းေတာတိုး သလိုျဖစ္ေနေတာ့မွာ။
ေဖေဖလည္း နားလည္ပါျပီကြယ္။
ဒီေန႕ေတာ့ မိုးလဲခ်ဳပ္ျပီ။
ကဲကဲ ျပန္ေတာ့ သားေရ”
သုခ(သား)
No comments:
Post a Comment