ကၽြန္မတို႕အေနနဲ့ ကိုယ့္ပိုယ္ကို ဘယ္လို တည္ေဆာက္ၾကမလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို လူတိုင္းကို ေမးသင့္ပါတယ္။
ျပီးရင္ ကိုယ့္ရင္ေသြးတို့ဘဝ အတြက္ ဘယ္လိုေမြးျမဴတည္ေဆာက္ေပးရမလဲ။
သူတို့ကို ဘယ္လိုမ်ိဳးရွင္သန္ေစခ်င္သလဲ။
ကၽြန္မအျမင္နဲ႕နားလည္ထားတာ ရွိတယ္။ လူ႕ေလာကမွာ အျမင္ ႏွစ္စ္မ်ိဳး နဲ့ သူ နွစ္မ်ိဳးရွိတယ္ဆိုုတာကိုု ပါပဲ။ပထမအျမင္ကေတာ႕အရာရာတိုုင္းကိုု အတၱရွဳ႕ေထာင္႕ကေန ၾကည္႔တတ္တဲ႕သူမ်ိဳးပါ။
သူကေတာ႕အရာရာတိုုင္းမွာ သူ႕အက်ိဳးစီးပြားကိုုပဲ ပထမလိုု႕စဥ္းစားတယ္။ သူေကာင္းစားဖိုု႕အႏိုုင္ရဖိုု႕ဆိုုရင္ က်န္တဲ႕သူေတြ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အျခားသူေတြရဲ႕ ထိခိုုက္မႈကိုု ထည္႔တြက္စရာမလိုုဘူး၊ ကိုုယ္ ေအာင္ျမင္ဖိုု႕၊ ကိုုယ္ အဆင္ေျပဖိုု႕က ပထမ လိုု႕စဥ္းစားတတ္တဲ႕သူမ်ိဳးပါ။
ေနာက္ လူတစ္မ်ိဳးကေတာ႕ေလာကကိုု ၾကည္႔တဲ႕အခါ သူ႕က အနတၱ ဆိုုတဲ႕အၾကည္႔နဲ႕အျမင္ရွိသူေပါ႕။ နားလည္လြယ္ေအာင္ ေျပာရရင္ေတာ႕ အတၱမၾကီးဘူး။ အမ်ားအတြက္ဆိုုရင္ အနစ္နာခံတတ္တဲ႕သေဘာနဲ႕ နားလည္ေပးဆပ္တတ္တဲ႕သေဘာတရား ရွိတဲ႕သူေတြေပါ႕။
ဒါ႔အျပင္ သူ႕အတြက္ သီလလံုုျခံဳျခင္းနဲ႕ကိုုယ္က်င္႔တရားဟာ သူ႕အက်ိဳးစီးပြားထက္ ပိုုအေရးၾကီးတယ္လိုု႕နားလည္မိတယ္။
အတၱရႈ႕ေထာင္႔ကေန ေလာကအျမင္ရွိသူေတြမွာလညး္ ေအာင္ျမင္ၾကီးပြားေနတဲ႕ သူေတြရွိပါတယ္။ သူတိုု႕အေနနဲ႕ သာမန္အဆင္႔အတန္းတစ္ခုုမွာ မရွင္သန္လိုုတဲ႕အတြက္ သူဟာ ဘ၀အေရးမွာ ၾကိဳးစားခဲ႕တယ္။
သာမန္အဆင္႔ထက္သာေအာင္ အျမဲတမ္းလည္း ၾကိဳးစာေးနတယ္။ ၾကိဳးစားအားထုုတ္ပံုုျခင္း တူႏုုိင္ေပမဲ႕သူက အနာရရွိေအာင္ အားထုုတ္တဲ႕ နည္းလမ္းမွာေတာ႕သူက သူ႕ဘက္က အသာရမဲ႕နည္းလမ္းမ်ိဳးကိုုပဲ ေရြးခ်ယ္ေလ႔ရွိပါတယ္။
သူ႕ဘက္ကအ ရွံဳးခံရမယ္၊ သူကဘက္က အနစ္နာခံရမယ္ ၊ သူ႕အေနနဲ႕ေပးဆပ္ ရမယ္ဆုုိတဲ႕ နည္းလမ္းမ်ိဳးကိုု ဘယ္ေတာ႕မွ သံုုးေလ႔မရွိဘူး။သူ႕အေနနဲ႕ေလာကဓံ ၾကံဳရလိုု႕ျပႆနာ ျဖစ္လိုု႕ေျဖရွင္းၾကတဲ႕အခါမွာလည္း သူက အေလ ွ်ာ႕အတင္း သေဘာတရား အရ ေျဖရွငး္ေနရတယ္ဆိုုရင္ေတာင္မွ သူက တင္းခံတယ္။ သူ႕႔ဘက္က အေလ်ာ႕ေပးျခင္း နည္းသထက္ နည္းပါးေအာင္ တင္းခံေနတယ္။ သူ႕ဘက္က အသာစီးရတယ္လိုု႕ယူဆမွ သူက လက္ခံတယ္။
ေလာကအေပၚမွာ အႏိုုင္ယူႏိုုင္သမ ွ် အႏိုုင္ယူၿပီး ေနထိုုင္တဲ႕သူမ်ိဳးလိုု႕ ျမင္မိ နားလည္မိပါတယ္။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ႕အနတၱရႈ႕ေထာင္႔ကေန ျမင္ၿပီး ေနထိုုင္တဲ႕သူပါ။ အဲဒီလိုု လူကေတာ႕အလုုပ္လုုပ္ေတာ႕မယ္ဆိုုရင္လည္း သူက စဥ္းစားတယ္။ ဒီအလုုပ္က ဒီစီးပြားရွာျခင္းက တရားသျဖင္႔ ဟုုတ္ရဲ႕လား ဆိုုတာကိုု စဥ္းစားၿပီးမွ ေဆာင္ရြက္ေလ႔ရွိတယ္။
မတရားတဲ႕အလုုပ္လိုု႕ထင္မွတ္ရင္လည္း အဲဒီအလုုပ္ေပၚမွာ ျငိတြယ္မေနဘဲ စ ြန္႔လႊတ္တတ္တယ္။ သူ႕အေနနဲ႕ တရားသျဖင္႔ နည္းလမ္းနဲ႕ စီးပြားရွာတဲ႕အခါမွာလည္း အခက္အခဲ ၾကံဳတဲ႕အခါ သူ ထိမ္းသိမ္းထားတဲ႕ သီလနဲ႕ကိုုယ္က်င္႔တရားကိုု အပြန္းအရွမခံဘူး၊ ဆင္းရဲျခင္းကိုု တင္းခံၿပီး ကိုုယ္႔က်င္႕တရားကိုု အထိအပါး မခံဘဲေနထိုုင္တယ္။တစ္ခါတရံမွာ ေလာကဓံအဆိုုးေၾကာင္႔ နိမ္႕ပါး ရွံဳးနိမ္႕ရတယ္ဆိုုတာရင္ ဒါကိုု လက္ခ႔ၿပီး သီလကိုု လံုုေအာင္ထိမ္းတယ္။
အဲလုိ လူႏွစ္ဦးဟာ ဘ၀တစ္ေလ ွ်ာက္လံုုး မတူကြဲျပားစြာရွင္သန္ခဲ႕ၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုုး ေသခါနီးမွာလည္း သူတိုု႕ရဲ႕ မတူညီမႈေတြက ကြာျပားသြားၾကျပန္ပါတယ္။ကိုုယ္ျပဳခဲ႕တဲ႕ ကံဆိုုတာ ေသဆံုုးကာနီးမွာ သူ႕သေဘာသူေဆာင္ၿပီး ကံနိမိတ္၊ ကမၼနိမိတ္၊ ဂတိနိမိတ္ဆိုုၿပီးေတာ႕ လူတိုုင္းကိုု အက်ိဳးေပးၾကပါတယ္။
သီလနဲ႕ကိုုယ္က်င္႔တရားေကာင္မြန္စြာ ရပ္တည္ရွင္သန္ခဲ႕တဲ႕သူဟာလည္ ေသဆံုုးကာနီးမွာ သူ႕ရဲ႕ ေကာင္းတဲ႕ကံေတြ၊ ေကာင္းတဲ႕ကမၼမိမိတ္ေတြ ထင္ၿပီးေတာ႕ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ရႊင္ရႊင္ပ်ပ်နဲ႕ကြယ္လြန္သြားရတယ္။ကြယ္လြန္ျခင္းရဲ႕အျခားတစ္ဖက္မွာေတာ႕လူျပည္၊ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ႕ျပည္ စတဲ႕အဆင္႔ျမင္႔တဲ႕ ဘံုုဘ၀ကိုု ေရာက္ၾကရပါတယ္။
အတၱနဲ႕ရွင္သန္ခဲ႕တဲ႕သီလမလံုု၊ကိုုယ္က်င္႔တရားမေကာင္းခဲ႕တဲဲ႕ သုုူေတြမွာလည္း မေကာင္းတဲ႕ကံ၊ မေကာင္းတဲ႕နိမိတ္ေတြနဲ႕ ဆင္းဆင္းရဲရဲကြယ္လြန္ၾကတယ္။ ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္မွာလည္း မေကာငး္တဲ႕ဘံုုဘ၀ကိုု ေရာက္ၾကတယ္။
အဲဒီလိုု နားလည္လာမိတ႕ဲအခ်ိန္ကစၿပီး ကၽြန္မအေနနဲ႕ စား၀တ္ေနေရးေၾကာင္႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မေနႏိုု္င္လိုု႕ ထလုုပ္မိတဲ႕ပရဟိတလုုပ္ငန္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အမ်ားရဲ႕ေတာင္းဆိုုမႈေၾကာင္႔လုုပ္ကိုုင္ေပးရတဲ႕အလုုပ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အလုုပ္မွာမဆိုု အကုုသိုုလ္ မဟုုတ္မိေအာင္၊ မတရားသျဖင္႔မလုုပ္မိေအာင္၊ အတၱစိတ္ နည္းပါးေအာင္ ၊ ေလာက ကိုု ကိုုယ္႕အတြက္ အသံုုးမခ်မိေအာင္ ကိုုယ္႔ကိုုယ္ကိုု သံုုးသပ္၊ ဆင္ျခင္ၿပီး ေပၚလာတတ္တဲ႕ ေလာဘစိတ္၊ အတၱစိတ္ေတြကိုုလည္း ေန႔စဥ္နဲ႕အမ ွ် ထိမ္းသိမ္းေနထိုုင္ေနရပါတယ္။
တကယ္လိုု႕မ်ား ဘာသာေရးအသိ ေ၀းေနမယ္ဆိုုရင္ေတာ႕ စီးပြားေရး ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူမႈေရးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အုုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပိုုင္းမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အျမင္မွန္ရဖိုု႕နဲ႕ ၊တရားျခင္းနဲ႕မတရားျခင္း ဆိုုတာေတြကိုု ခြဲျခားႏိုုင္ဖိုု႕ ခက္ပါလိမ္႔မယ္။
အဲဒါေၾကာင္႕တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ အျမင္မွန္ဖိုု႕၊ ေဒါသနဲ႕ ေလာဘပါယ္ေသာ ဆံုုးျဖတ္ခ်က္ကိုု ခ်ႏိုုင္ဖိုု႕ နဲ႕ကိုုယ္႔က်င္႔တရားေကာင္းမြန္ဖိုု႕ ဆိုုတာ ဘာသာေရးအသိ။ ကိုယ္က်င့္တရားတို့နဲ့ဆက္စပ္ေနတယ္လိုု႕
ကၽြန္မကယူဆပါတယ္ရွင္။
ကိုုယ္႔အေနနဲသီလလံုုေအာင္ထိမ္းသိမ္းတာ၊ ကိုုယ္႔က်င္႔တရားေကာင္းမြန္ေအာင္ တည္ေဆာက္တယ္ ဆိုုတာက ကိုုယ္႔ကိုုယ္ကိုု အေကာင္းဆံုုး နည္းလမ္းနဲ႕ ထိမ္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္တာပါ၊ ဒီဘ၀တင္မက ေနာင္သံသရာထိေကာင္းေအာင္ ေစာင္႔ေရွာက္ေသာ နည္းလမ္းပါပဲရွင္။
အဲဒီအသိကို သားသမီးေတြကိုလည္း မွ်ေဝနိုင္ဖို့ ၾကိုးစားရတယ္။ ဒါမွ သူတို့ဘဝကို သူတို့ အေကာင္းဆံုးတည္ေဆာက္နိုင္မွာ ေစာင့္ေရွာက္နိုင္မွာပါ။
မတူကြဲျပားတဲ႕အျမင္မ်ားရွိရင္လည္း ကၽြန္မအေနနဲ႕ ေဆြးေႏြးေပးဖိုု႕ဖိတ္ေခၚပါတယ္ရွင္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
No comments:
Post a Comment