၁၉၉၅ ခုႏွစ္ေလာက္ကတည္းက အႏုပညာေလာကထဲမွာေလွ်ာက္လွမ္းရင္ မိသားစု၀မ္းေရးအတြက္ေျဖရွင္းေနသူကေတာ့ လူၾကမ္းသရုပ္ေဆာင္ႏုိင္လူပါ။ အၾကမ္း၊ အရမ္းကာရိုက္တာမ်ားနဲ႕လူဆိုး၊ သူခုိး၊ ၾကမ္းပိုးကာရိုက္တာမ်ားအျပင္မင္းသမီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေစာ္ကားေမာ္ကားျပဳလုပ္ရတဲ့ ကာရိုက္တာေတြမွာ ပိုင္ႏုိင္သူလို႕နာမည္ၾကီးသလို ထုတ္လုပ္ေရးေတြအေနနဲ႕အဲ့ဒီလိုကာရိုက္တာေတြသာ အငွားမ်ားေၾကာင္းသူကေျပာပါတယ္။ လက္ရွိမွာ သားသမီးေလးေယာက္နဲ႕ဘ၀ကိုၾကိဳးစားရုန္းကန္ရင္း သူျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳ၊ အခက္အခဲမ်ား၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ားနဲ႕၀မ္းနည္းမႈမ်ားကုိ ျပန္ေအာက္ေမ့ရင္း သူ႕ရဲ႕ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ အမွတ္တရမ်ားကို ေျပာျပလာတဲ့အခါ
-လတ္တေလာအႏုပညာလႈပ္ရွားမႈအေနနဲ႕ ဘာေတြလုပ္ျဖစ္ေနလဲ။
လတ္တေလာကေတာ့ ဒါရိုက္တာ ကိုေဇာ္မ်ိဳးနဲ႕အမည္ေပါက္က်ဴးရိုက္ထားတယ္။ ေနာက္ဟိန္းေ၀ယံနဲ႕ႏွစ္ကားရိုက္ထားတယ္။ မနက္ျဖန္က်ရင္ ဒါရိုက္တာ မင္းဟိန္းထြန္းနဲ႕ေက်ာ္ေဇာဟိန္းတို႕နဲ႕တစ္ကား၀င္မယ္။
-အႏုပညာေလာကထဲမွာေလွ်ာက္လွမ္းလာတာ ဘယ္ေလာက္ရွိသြားၿပီလဲ။
အစ္ကို ၁၉၉၅ ေလာက္ကစၿပီး လုပ္ခဲ့တာဆိုေတာ့ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီေပါ့။
-ေလွ်ာက္လွမ္းလာတဲ့ သက္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြကေရာ ဘယ္လိုရွိလဲ။
အခက္အခဲေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးေပါ့ညီမရယ္။ အစ္ကုိတို႕ဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ေတြရဲ႕ ဘ၀ဟာ ရတဲ့ခံစားခြင့္ ၊ ရတဲ့ ပမာဏေတြဟာအရမ္းၾကီးကြာဟပါတယ္။ အပံု ၁၀၀ ပံုလို႕တစ္ပံုေတာင္မွခံစားခြင့္မရွိပါဘူး။ သို႕ေသာ္ကုိယ့္ရဲ႕၀ါသနာအရင္းခံေလးနဲ႕လုပ္ကုိင္ရွာေဖြစားေသာက္ေနရတဲ့ ဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္၊ လူၾကမ္း၊ သရုပ္ေဆာင္၊ ကိုလူေခ်ာအဖြဲ႕ေတြလဲအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။
-လူမုန္းခံရတဲ့ ဗီလိန္ လူၾကမ္းအခန္းေတြမွာ ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ရတာဆိုေတာ့ အျပင္မွာေတြ႕ရင္အစ္ကုိ႕ကိုေၾကာက္ၾကတာမ်ိဳးရွိလား။
ရွိတယ္။ ရွိတယ္။ အျပင္မွာကိုယ့္ကိုေတြ႕တဲ့အခါ မုဒိန္းေကာင္ၾကီးတို႕လူယုတ္မာၾကီးတို႕အဲ့ဒီလိုအေျပာခံရတာမ်ိဳးလဲၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရဖူးတယ္။ ထမင္းမစားတဲ့ကေလးကုိ နင့္ပေထြးႏုိင္လူကို ေခၚလိုက္မယ္ဆုိ ကေလးက ထမင္းခ်က္ခ်င္းစားတာမ်ိဳးကိုလဲၾကံဳခဲ့ဖူးတယ္။
-အဲ့ဒီလိုအေျပာခံရတဲ့အခါ အစ္ကို႕ရင္ထဲမွာဘယ္လိုခံစားရလဲ။
ဒါကေတာ့ ပရိသတ္က သူတို႕အျမင္နဲ႕သူတို႕ေပါ့။ အခုေနာက္ပိုင္းကေတာ့ အျမင္က်ယ္သြားပါၿပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ေလာက္ကေတာ့ နယ္ေတြဘာေတြသြားရင္ ပရိသတ္ေတြရဲ႕ ျမင္တဲ့အျမင္ကရိုးသားတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဇာတ္လမ္းဇာတ္အိမ္ေပၚမွာ ဆြဲသြားတာေပါ့။ တကယ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သိတယ္။ ဒါေပမဲ့ဇာတ္ကားအေပၚမွာေမ်ာသြားတာေပါ့။ အဲ့ဒီဟာမ်ိဳးေတြၾကံဳဖူးပါတယ္။
-အစ္ကုိတို႕ကုိ လာငွားသမွ်က မုဒိန္းေကာင္၊ လူဆိုးခန္း၊ အႏုိင္က်င့္တဲ့အခန္း အဲ့ဒီလိုအခန္းေတြပဲ လာငွားၾကတာက သူတို႕စိတ္ထဲမွာ အစ္ကုိ႕ကိုျမင္တဲ့အခါ အဲ့ဒီပံုစံနဲ႕ပဲစြဲေနလို႕လား။
တျခားရိုက္ရတဲ့ ကာရိုက္တာေတြလဲရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစ္ကုိတို႕ကိုလာငွားတဲ့အခါ ႏုိင္လူပါရင္ ဘယ္ေလာက္ထိယုတ္မာမလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ထိကလိန္ကက်စ္လုပ္မလဲ၊ ဇာတ္ကိုသူဘယ္ေလာက္ထိလႈပ္မလဲေပါ့။ ႏုိင္လူကိုဘာေၾကာင့္ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာသရုပ္ေဆာင္ခုိင္းတာလဲ၊ လူဆိုး leader လုပ္ခုိင္းတာလဲ ဒါရုိက္တာရဲ႕ ကိုယ့္ရဲ႕အိုက္တင္ေပၚမွာၾကိဳက္ႏွစ္သက္မႈ၊ ပရိသတ္ကလဲႏုိင္လူဆိုရင္ ဒီကား၊ ဒီကာရိုက္တာေပၚမွာ ႏုိင္လူဆိုရင္ေတာ့ ပိုင္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးလဲ ထင္ျမင္ယူဆၾကတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ဒီလိုကာရိုက္တာေတြေပၚမွာအစ္ကို႕ကိုေခၚခုိင္းၾကတယ္။ သို႕ေသာ္ျငားလဲ အစ္ကုိ တျခားကာရိုက္တာအေနနဲ႕ေဆာင္ရြက္ရတဲ့ ကားေတြလဲရွိတယ္။ ဥပမာ အေျခာက္ဇာတ္၀င္ခန္းတို႕၊ အေျခာက္ကာရိုက္တာတို႕မွာလဲ ၈ကားေလာက္ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ခဲ့ဖူးတယ္။
-အဲ့ဒီလိုကာရိုက္တာေတြမွာ ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ရတဲ့ အေပၚမွာေရာ ေက်နပ္အားရမႈရွိလား။
ဘုရားေပးတဲ့ကံတရားေပါ့။ ပရိသတ္ခ်စ္တဲ့ေနရာမွာ သရုပ္ေဆာင္ခြင့္မရဘူးဆိုေပမဲ့ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာသရုပ္ေဆာင္ခြင့္ရတဲ့အတြက္ လူသိခဲ့တယ္။ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာသရုပ္ေဆာင္ခြင့္ရတဲ့အတြက္ေက်နပ္ပါတယ္။
-အကယ္ဒမီလဲနီးလာၿပီ။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ဇာတ္ပို႕ေတြလဲ အကယ္ဒမီရလာၾကတယ္ဆိုေတာ့ အစ္ကို႕အေနနဲ႕ေရာ အကယ္ဒမီဆုကို ေမွ်ာ္မွန္းလား။
အကယ္ဒမီဆုရဖို႕အတြက္ဆိုတာ ဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ေတြအတြက္က အရမ္းကိုရွားပါးပါတယ္။ ပိုၿပီးဆိုးတာက ကၽြန္ေတာ္တို႕လိုလူၾကမ္းသရုပ္ေဆာင္ေတြဘ၀ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ဘ၀ပက ေမွ်ာ္လင့္အိပ္မက္ေလးနဲ႕ပဲ အသက္ဆက္ေနရတာေပါ့။ ရုပ္ရွင္ကားၾကီးမွာ ဗီလိန္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕၊ ဇာတ္ပို႕တစ္ေယာက္အေနနဲ႕၊ ေနရာ ရဖို႕ဆိုတဲ့ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးက အင္မတန္ရွားတယ္။ ကဲဟုတ္ၿပီ။ သရုပ္ေဆာင္ခြင့္ရတယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဲ့ဒီလိုကားမ်ိဳးမွာ အကယ္ဒမီမရဘူးဆို ပုိၿပီးေတာ့ေတာင္ေ၀းသြားၿပီ။ ရိုးသားစြာေျပာမယ္ဆိုရင္ ခုိးဆိုးလုႏိႈက္ဆိုတဲ့ ကားမွာပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ တကယ္လို႕မင္းအကယ္ဒမီမလိုခ်င္ဘူးလားကြာဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္လဲ လိုခ်င္တာေပါ့။ သို႕ေပမဲ့လဲ ဒါကကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုဘုရားေပးမွပဲရလိမ့္မယ္။ အကယ္ဒမီနဲ႕ပတ္သက္ၿပီးေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျမန္မာျပည္မွာ တကယ့္ top ten ၀င္တဲ့ မင္းသား၊ မင္းသမီးဆိုတာ လက္ဆယ္ေခ်ာင္းမျပည့္ပါဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ တကယ္မရေသးတဲ့သူကိုလဲေပးေစခ်င္တယ္။ ဒါကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေျပာတဲ့ ဆႏၵပါ။ သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ အႏုပညာရွင္တိုင္းအႏုပညာရွင္တိုင္းမွာ ျပည္သူကေပးတဲ့ အကယ္ဒမီဆိုတာရွိၿပီးသားပါ။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕လိုဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ လူၾကမ္းေတြရဲ႕ဘ၀မွာ မင္းအကယ္ဒမီလုိခ်င္လားကြာ ဆိုရင္ ႏုိင္လူဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲလိုခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။
-ဒီေလာကထဲကိုေရာ ဘယ္လိုကဘယ္လို၀င္ေရာက္လာခဲ့တာလဲ။
ဒီေလာကထဲကို ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ သတင္းစာထဲမွာ စံဗီဒီယိုထုတ္လုပ္ေရးက မင္းသားအလိုရွိတယ္ဆိုၿပီးေတြ႕ေတာ့သြားေလွ်ာက္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ကုိယ္ကိုးတန္းေက်ာင္းသားပဲရွိေသးတယ္။ က်န္တဲသူေတြအေရြးမခံရပဲ ကုိယ္ပဲအေရြးခံရတယ္။ အဲ့ဒီကားက အထုပ္ၾကီးကို အဟုတ္မွတ္လို႕ဆိုတဲ့ကားေပါ့။ ဒါရိုက္တာက ဦးျမင့္ေက်ာ္ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္း မွာလဲ ဒါရုိက္တာေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာနဲ႕လုိက္ရုိက္ၿပီး ပညာေတြသင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ ဦးမ်ိဳးမင္း၊ ဦးေက်ာ္ဟိန္းတို႕ဆီမွာတပည့္ခံရင္း ဘ၀တစ္ခုကုိရပ္တည္လာခဲ့တယ္။ အရင္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းခန္းေပါ့။ ႏုိင္းႏုိင္း၊ ကိုရန္ေလးတို႕နဲ႕ဆိုလဲသူငယ္ခ်င္းခန္းေတြရိုက္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ကိုေဇာ္ (အရုဏ္ဦး) ဆိုလဲ ကုိယ့္ဆရာကိုယ့္ကိုအရမ္းၾကည့္ခဲ့တယ္။ ကုိရန္ေအာင္နာမည္ၾကီးခဲ့တဲ့ တစ္ေခတ္တစ္ခါတုန္းက ကိုရန္ေအာင္ရုိက္သမွ်အစ္ကိုပါခဲ့တယ္။ ေနာက္ႏုိင္းႏုိင္းတစ္ေခတ္၊ ေနာက္ကိုေနထက္လင္းေပါ့။ သူနဲ႕ဆုိကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရိုက္ဖူးတယ္။ ဗီလိန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ပံ႔ပိုးေပးလိုက္တာကေတာ့ ေနထက္လင္းေပါ့။ ရိုးရိုးသရုပ္ေဆာင္ဘ၀ကေန ႏုိင္လူျဖစ္လာေအာင္သူက မင္းဗီလိန္လုပ္မလားဆိုေတာ့ ေၾသာ္လုပ္မယ္အစ္ကုိဆိုၿပီးစလုပ္ခဲ့ရာက သူတုိ႕ေကၽြးခဲ့ေမြးခဲ့လို႕အစ္ကိုအခုအခ်ိန္ထိရပ္တည္ေနႏုိင္တာပါ။ အဲ့ဒီမွာလူပိုသိတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း ကုိႏုိင္ၾကီး၊ ဂၽြန္ဂို၊ ေနမ်ိဳးေအာင္ စသျဖင့္ေပါ့။ တျခားမင္းသားေတြနဲ႕ကေတာ့ ၾကိဳၾကားၾကိဳၾကားရိုက္ခဲ့ရတယ္။
-လူၾကမ္းဗီလိန္ကာရိုက္တာေတြရိုက္ရင္း ထူးထူျခားျခားအမွတ္တရအေနနဲ႕ဘာေတြရွိလဲ။
ေခါင္းရွစ္ခ်က္ ကြဲခဲ့ရဖူးတယ္။ ဓားေျမွာင္၀င္သြားလို႕ လက္ ၇ ခ်က္ခ်ဳပ္ခဲ့ရဖူးတယ္။ နံရိုးအရိုးအက္သြားလို႕အိပ္ရာထဲမွာေလးလေနခဲ့ရဖူးတယ္။ မ်က္ႏွာနဲ႕ပါးစပ္တစ္၀ိုက္မွာေတာ့ ကြဲခဲ့ျပဲခဲ့တာေတြအမ်ားၾကီးပါ။ ေျခေထာက္ေတြလဲက်ိဳးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ ဒါေတြကလဲ ဘ၀ရဲ႕အမွတ္တရေတြပါပဲ။
-အရင္တုန္းက ဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ဘ၀နဲ႕ မင္းသားမင္းသမီးေပါင္းမ်ားစြာကို ပံ့ပိုးခဲ့ေပမဲ့ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတဲ့ ဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ေတြလဲရွိေတာ့ အစ္ကို႕အေနနဲ႕ေရာ ဘယ္လိုသံုးသပ္မိလဲ။
ဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ဆိုတဲ့အလႊာကတကယ္ကို လူတန္းေစ့ေနႏုိင္တယ္ဆိုတာက လက္ဆယ္ေခ်ာင္းမျပည့္ပါဘူး။ တျခားဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ေတြကလဲ ရရစားစား၊ ၀ါး၀ါးမ်ိဳမ်ိဳေလးေတြပါပဲ။ ေနာက္ဆံုး ဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ေတြရဲ႕ဘ၀မွာ က်န္ခဲ့ရမွာက အ၀တ္အစားအေဟာင္းေလးေတြနဲ႕အိုမင္းရင့္ေရာ္သြားတဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕ အသက္အရြယ္ပဲရွိလိမ့္မယ္လို႕ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ေတြရဲ႕ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာတစ္ခုက ဇာတ္ကားမရိုက္ေသးဘူး။ ေစ်းဘယ္ေလာက္ယူသလဲ။ ဘယ္ေလာက္အနည္းဆံုးရမလဲဆိုတဲ့ ကုန္စိမ္း၀ယ္သလို ေစ်းဆစ္ျခင္းခံရတဲ့ဘ၀ ကုိယ္ကမရုိက္ခ်င္ေပမဲ့လဲ ဆန္ဆိုးထဲကိုၾကည့္ေတာ့ ဆန္မရွိတဲ့အတြက္သူတို႕ေပးတဲ့ေၾကးေလးနဲ႕ရိုက္ရတဲ့ဘ၀။ ေၾသာ္ဒါငါ့မိသားစုအတြက္၊ ငါ့သားသမီးေတြအတြက္မတန္မွန္းသိေပမဲ့လဲ ရိုက္လိုက္ပါဦးမယ္ဆိုတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေလးနဲ႕ရိုက္ေနရတဲ့ ဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ေတြလဲအနုပညာေလာကမွာအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။
-အစ္ကုိ႕ရဲ႕အႏုပညာေၾကးအေနအထားကေရာ ဘယ္လိုရွိလဲ။
ခုနကေျပာသလိုေပါ့။ ဆန္အိုးထဲမွာဆန္ရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေစ်းကုိမာလို႕ရတာေပါ့။ ဘ၀ရဲ႕ရပ္တည္မႈအေနအထားအတုိင္းအတာအရ မိသားစုရွိတယ္။ ဘ၀ေတြရွိတယ္။ သားသမီးေတြရွိတယ္ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူးေလ။ မင္းသားမင္းသမီးေတြနဲ႕ဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ေတြနဲ႕ရတဲ့ဟာက အရမ္းကိုကြာပါတယ္။ ဇာတ္ကားတစ္ကားရဲ႕ကုန္က်မႈရဲ႕တစ္၀က္နီးနီးက ဘယ္သူေတြယူလဲဆိုတာလူတိုင္းလဲသိပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုေျပာလို႕တစ္မ်ိဳးမထင္ေစခ်င္ပါဘူး။ မင္းသားမင္းသမီးေတြေကၽြးလို႕ကၽြန္ေတာ္တို႕လဲထမင္းစားရတာပါ။ ဒါေပမဲ့လဲ ဆင္လဲဆင္အတိုင္းအတာ၊ ပုရြက္ဆိတ္လဲပုရြက္ဆိတ္အတိုင္းအတာ သူတို႕ကုန္က်မႈရွိလို႕မ်ားမ်ားယူတာလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ေလ။ ဒါကေတာ့ မေျပာခ်င္ပါဘူး။
-အစ္ကုိတို႕ဇာတ္ပို႕ဇာတ္ရန္ေတြရဲ႕ ဘ၀ကုိ ဘယ္လိုအရာနဲ႕ခုိင္းႏိႈင္းၿပီး ယွဥ္ျပခ်င္လဲ။
ဇာတ္ပုိ႕ဇာတ္ရန္ေတြရဲ႕ဘ၀ဆိုတာ ဟင္းတစ္ခြက္ခ်က္တဲ့အခါက်ရင္ ဆားမပါလို႕မရဘူး။ ငံျပာရည္မပါလို႕မရဘူး။ ဆားမပါပဲခ်က္ၾကည့္ပါ။ ဟင္းသည္ဘယ္လိုအရသာျဖစ္ေပၚလာမလဲေပါ့။ သို႕ေသာ္ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆားေတြငံျပာရည္ေတြထည့္လိုက္တဲ့အခါမွာဟင္းေကာင္းတစ္ခြက္သည္ ရနံ႕ေတြေမႊးၾကိဳင္ၿပီးေတာ့ထြက္ေပၚလာတယ္။ ခ်က္ၿပီးသြားတဲ့အခါမွာ ဆားကိုျပပါ။ ငံျပာရည္ကိုျပပါဆိုရင္ ျပန္ၿပီးခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာလို႕မရတဲ့ ဘ၀ေတြလိုပါပဲ။
-ဟိုတေလာက သမီးေလးေမြးတုန္းကလူသိပ္မသိတာနဲ႕ နာမည္ၾကီး မင္းသမီးကေလးေမြးေတာ့ လူေတြအရမ္းလႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္ျဖစ္တဲ့အေပၚ လူမႈကြန္ယက္ေပၚမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားတာလဲေတြ႕ရတယ္။
အဲ့ဒီတုန္းကလဲ ဘာမွမဟုတ္ဘူး။ တင္ဖို႕ရည္ရြယ္ခ်က္လဲမရွိဘူး။ ရိုက္ကြင္းကျပန္လာေတာ့ ေရခ်ိဳးၿပီး မိန္းမရယ္ ဓာတ္ပံုရိုက္ေပးစမ္းဟယ္ ငါေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚတင္ခ်င္လို႕ဆိုၿပီး အဲ့ဒီမွာရိုက္ၿပီး တင္လိုက္ရာကေန Page တစ္ခုကယူသြားၿပီး ေၾသာ္လူၾကမ္းသရုပ္ေဆာင္ေတြကေလးေမြးေတာ့လူေတာင္မသိဘူးလို႕တင္လိုက္ရာကေန အရမ္းေဟာ့ျဖစ္သြားတာပါ။ အဲ့ဒီလိုဖြခံလိုက္ရေတာ့ ကုိယ့္ဖက္ကဘာမွမျဖစ္ေပမဲ့ ဟိုဖက္ကိုသြားအားနာရတာေပါ့။ ငါမေျပာပဲနဲ႕ေျပာတယ္လို႕မ်ားထင္သြားသလားေပါ့။ ခ်စ္သုေ၀နဲ႕လဲခင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရမ္းၾကီးေတာ့ခင္တာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့။ သူတို႕ဘ၀နဲ႕ကုိယ္ေတြဘ၀ကကြာျခားပါတယ္။ သူအပ်ိဳဘ၀ကတည္းကသိတယ္။ ဇာတ္ကားေတြမွာလဲဆံုဖူးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သတင္းၾကီးတယ္။ နာမည္ထြက္တယ္ဆိုတာက သူတို႕အတြက္ဘာမွမေျပာပေလာက္ပါဘူး။ သူတုိ႕အတြက္မထိခုိက္ေလာက္ဘူးလို႕ပဲထင္ပါတယ္။ သူတို႕လဲကုိယ္ေတြကုိဂရုထားမိခ်င္မွထားမိမယ္။ ကုိယ့္ဖက္ကသာကုိယ့္ကုိကုိယ္အထင္ၾကီးေနတာပါ။
-သမီးေလးအေၾကာင္းကုိလဲေျပာျပေပးပါဦး။
သမီးအငယ္ဆံုးေလးနာမည္က ေခတ္ဆည္းဆာပါ။ သူ႕အေပၚမွာေတာ့ သံုးေယာက္ရွိပါတယ္။ ဒီ ၁၄ ရက္ဆို ေလးလျပည့္ျပီးပါၿပီ။ အမွတ္တရေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပဲ။ အမ်ိဳးသမီးဆို ကေလးဘယ္လိုမွမရႏုိင္တဲ့ အသက္အရြယ္ ၄၅ ႏွစ္မွာ အသားလံုးဆုိၿပီး ဒီကေလးေလးရလာတယ္။ ကေလးပ်က္က်သလိုျဖစ္တယ္။ ေဆးရံုတက္ရတယ္။ ကေလးပ်က္က်တာမဟုတ္ဘူး။ ကေလးက ႏွလံုးခုန္ေနတယ္။ ဆရာ၀န္က မခြဲေပးဘူး။ ကေလးက တစ္လၾကိဳေမြးတယ္။ ေမြးတဲ့အခါမွာ ကေလးက ၅ေပါင္နဲ႕၁၂ ေအာင္စေပါ့။ ၀မ္းသာလို႕မွ မဆံုးေသးဘူး။ အမ်ိဳးသမီးက ပရက္ရွာေတြတက္ၿပီး ဗိုက္ခြဲၿပီးေလးရက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ခါးခ်ဥ္ဆီေခါက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာက္ကပ္ထိသြားလို႕ဆိုၿပီး လည္ပင္းေဖာက္ရတယ္။ ေက်ာက္ကပ္သံုးခါေဆးလိုက္ရတယ္။ ေဆးရံုမွာ ၃၃ ရက္ၾကာသြားတယ္။ ေဆးရံုသံုးခုေျပာင္းလိုက္ရတယ္။ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ နာမည္က ခ်ိဳသႏၱာထုိက္။ သူကအသက္ ၂၀ေလာက္တုန္းကေဆးထိုးတယ္။ ေဆးခဲသြားတယ္။ Operation ၇ခါလုပ္ရတယ္။ တစ္ႏွစ္နီးပါးေလာက္တက္လိုက္ရတယ္။ သိုက္ကလာတယ္။ သိုက္ကေနအသက္ေတာင္းရတယ္ဆိုၿပီး အႏွစ္ ၂၀ေလာက္ေတာင္းလုိက္တယ္ေပါ့။ အခုအသက္က ၄၅ ႏွစ္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ သူကေျပာတယ္။ ငါတစ္ခုခုေတာ့ျဖစ္မယ္ေပါ့။ ကိုယ္ကလဲ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ပါပဲ။ သန္လ်င္က အေမၾကီးဆီကိုေရာက္သြားၿပီး ပြဲေတြဘာေတြနဲ႕လုပ္ၿပီး သိုက္ကေနအသက္ထပ္ေတာင္းထားတာပါ။ မ်က္စိတစ္ပတ္ေလာက္ကြယ္သြားေသးတယ္။ ဘာမွကုိမျမင္ရေတာ့တာ။ ဆရာ၀န္ေတြရဲ႕ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈေၾကာင့္လဲပါတယ္။ ဘာသာေရးအရလဲ ကုရတယ္။ က်န္းမာေရးအရလဲ ကုရတယ္ေပါ့။ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆိုတာက သူတုိ႕သိုက္ဘ၀က ၄ ရက္ပဲေပးတာ သိုက္ဘ၀မွာ၁ရက္က လူ႕ျပည္မွာ ငါးႏွစ္ေပါ့။ ေလးရက္ပဲေပးတာပါ။ အစက တစ္ရက္ပဲေပးမယ္လုပ္တာ ဆရာမၾကီးက သိုက္ၾကိဳးျဖတ္မယ္ဘာမယ္လုပ္မွ ၄ရက္ေပးတာေပါ့။ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းကေတာ့ ထပ္ေတာင္းရင္လဲေတာင္းေပါ့။ မရရင္ေတာ့လဲ မတတ္ႏုိင္ဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေတြက မယံုၾကည္လို႕လဲမရဘူးေလ။ ဒါကဘ၀ရဲ႕ တကယ့္ကို အမွတ္တရပါပဲ။
-ပရိသတ္ေတြကိုေရာ ဘာမ်ားေျပာခ်င္ေသးလဲ။
အသက္ရွင္ေနသေရြ႕ အသက္ရႈခြင့္ရေနသေရႊ႕ကာလပတ္လံုး ပရိသတ္ရဲ႕ေမတၱာကုိေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ပရိသတ္ကုိတတ္ကၽြမ္းတဲ့ အႏုပညာေလးနဲ႕ေဖ်ာ္ေျဖေပးခ်င္တယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖေပးခ်င္ေပမဲ့လဲ အလုပ္မရွိရင္မရျပန္ဘူး။ အလုပ္ေပးမဲ့သူေတြကိုေျပာမွ ကုိယ္ကအလုပ္ရမွာေလ။ ကၽြန္္္္္္ေတာ္အျမဲတမ္းအလုပ္လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ထုတ္လုပ္သူေတြေရာ၊ ဒါရိုက္တာေတြေရာ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုတာကိုသူတို႕သိရင္ ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္ပါၿပီ။
Trend Myanmar
No comments:
Post a Comment