သတိဆိုတ့ဲေနအိမ္

သတိဆိုတ့ဲေနအိမ္

ဘဝကို စမ္းတဝါးဝါးေနၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ရမ္းျပီးေတာ့လုပ္ေနၾကတာလည္း မ်ားတယ္။ မွန္းျပီးေတာ့လုပ္ေနၾကတာလည္း ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ကိစၥတစ္ခုကိုလုပ္ခ်င္လြန္းလို႔ လုပ္တယ္။ လုပ္ျပီးလို႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာတ့ဲအခါက်မွ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ တစ္ခုခု လိုခ်င္တယ္ဆိုျပီးေတာ့ ရေအာင္လုပ္တယ္။ ရျပီးကာမွ မလိုခ်င္ေတာ့ျပန္ဘူး။ အဲဒီလိုျဖစ္တာေတြ အင္မတန္မ်ားပါတယ္။ ကိုယ့္ဘဝကိုကိုယ္ၾကည့္ရင္ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးကိုယ္တိုင္လည္း လိုခ်င္လြန္းလို႔ ျဖစ္ခ်င္လြန္းလို႔ အခ်ိန္ေတြ ႏွစ္ေတြ အင္အားေတြ အမ်ားၾကီးအကုန္ခံျပီး အပင္ပန္းခံလုပ္ခ့ဲတာေတြ ရွိတယ္။ တကယ္ရလာ ျဖစ္လာတ့ဲအခါက်ေတာ့ ငါလိုခ်င္တာ ဒါမဟုတ္ဘူးလို႔ သိရတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီးကုန္ခ့ဲျပီ။ အင္အားေတြ အမ်ားၾကီးကုန္ခ့ဲျပီ။ ခုလို ကိုယ္တကယ္ဘာလိုခ်င္မွန္း ဘာျဖစ္ခ်င္မွန္း တိတိက်က် ျပတ္ျပတ္သားသားမသိပဲနဲ႔ ဘဝကို စမ္းတဝါးဝါးေနၾကတ့ဲသူေတြ အင္မတန္မ်ားလွပါတယ္။

တရားအားထုတ္တ့ဲလူက်ေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္တစ္ခုခုလုပ္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ ျပန္ၾကည့္တယ္။ ငါ ဒါကို ဘာျဖစ္လို႔လုပ္ခ်င္တာလဲ။ တစ္ခုခု အက်ိဳးစီးပြားလိုခ်င္လို႔လား။ ဂုဏ္လိုခ်င္လို႔လား။ သူမ်ားအထင္ၾကီးတာ လိုခ်င္လို႔လား။ ႀကြားခ်င္လို႔လား။ ေရရွည္လုပ္ႏိုင္မွာလား စတ့ဲေမးခြန္းေတြကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးတယ္။ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ျပန္ၾကည့္ရင္ သိတယ္။ အဲဒီေတာ့ လုပ္သင့္တာဆိုရင္ လုပ္တယ္။ မလုပ္သင့္တာဆိုရင္ မလုပ္ျဖစ္ဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္တာကို လုပ္တယ္။ မျဖစ္ႏိုင္တာကို မလုပ္ဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္မသိရင္ မျဖစ္ႏိုင္တာၾကီးကို ျဖစ္ခ်င္ေဇာအားၾကီးျပီးေတာ့ သိပ္ၾကိဳးစားျပီးလုပ္တယ္။ျဖစ္မလာတ့ဲအခါက်ေတာ့ စိတ္ညစ္တယ္။ စိတ္ပ်က္တယ္။ အခ်ိန္ေတြကုန္တယ္။ ေငြေတြကုန္တယ္။အင္အားေတြ ကုန္တယ္။

တရားအားထုတ္တ့ဲသူ၊ ကိုယ့္စိတ္ကိုသတိနဲ႔ၾကည့္တတ္တ့ဲသူဟာ အေျခအေန အခ်ိန္အခါ အခ်က္အလက္အားလံုးကို ျခံဳငံုသံုးသပ္ႏိုင္တယ္။ မျဖစ္ႏိုင္တာကို မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္တာကို ျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္တာကိုျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိျပီး တကယ္ၾကိဳးစားေတာ့ ျဖစ္တာလည္းမ်ားတယ္။ ျဖစ္တာမ်ားေတာ့ အခိ်န္ အလကားျဖစ္မသြားဘူး။ အင္အားေတြ အလကားျဖစ္မသြားဘူး။ ေက်နပ္မႈလည္း ပိုရတယ္။ ေရွ႕ဆက္ျပီး ဒီထက္ေကာင္းတာေတြ ထပ္ျပီးၾကိဳးစားျပီး လုပ္လို႔ရတယ္။

ဒီေတာ့ တရားကိုသိတ့ဲသူ၊ စိတ္ကိုသိတ့ဲသူဟာ ေလာကီေရးျဖစ္ျဖစ္ တစ္ျခားကိစၥမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္သင့္တာကိုလုပ္တယ္။ မလုပ္သင့္တာကို မလုပ္ဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္တာကိုလုပ္တယ္။ မျဖစ္ႏိုင္တာကို မလုပ္ဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြဟာ အခုမျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ေနာင္မွ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္ေလးခဏဆိုင္းျပီးေနႏိုင္တယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး ေစာင့္ႏိုင္တယ္။ တရားအားထုတ္တ့ဲသူဟာ စိတ္ရွည္တယ္။ ဇြဲေကာင္းတယ္။ လြယ္လြယ္နဲ႔စိတ္မပ်က္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တကယ္တန္ဖိုးရွိတ့ဲအလုပ္ကို ေရရွည္စီမံကိန္းနဲ႔လုပ္တယ္။ ျဖစ္တာ မ်ားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္မႈလည္းရတယ္။

လူေတြမွာ အင္မတန္ႀကီးမားတ့ဲအစြမ္းသတိၱေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ အဲဒီစြမ္းရည္သတိၱေတြဟာ ကစဥ့္ကရဲျဖစ္ေနတယ္။ ဟိုဟာလိုလို ဒီဟာလိုလို လုပ္ခ်င္တာေတြမ်ားေနတယ္။ ဒီတစ္ခုလုပ္လိုက္ ပ်က္သြားလိုက္၊ ေနာက္တစ္ခုလုပ္လိုက္ ပ်က္သြားလိုက္နဲ႔ ေရွ႕ကိုတက္ဖို႔ရာ သိပ္အလားအလာမရွိဘူး။ ဘယ္ဟာမွ မေရရာဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အေျပာင္းအလဲေတြ အင္မတန္မ်ားတယ္။ တစ္ခုဆိုတစ္ခု ေလးေလးနက္နက္ဦးတည္ခ်က္ထားျပီး တကယ္စြဲစြဲျမဲျမဲ လုပ္ၾကည့္စမ္းပါ။ အမ်ားၾကီးျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ျမင္တာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

The experience of spiritual power is basically a joyful one.

အသိဥာဏ္ေၾကာင့္ သတိၱတစ္မ်ိဳး၊ စြမ္းအားတစ္မ်ိဳး ရလာတ့ဲအေတြ႕အၾကံဳဟာ အင္မတန္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတ့ဲ အေတြ႕အၾကံဳျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘဝကိုအျမင္ရွင္းျပီးေတာ့ လုပ္သင့္တာေလးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာလုပ္သြားတ့ဲအခါ ျဖစ္သင့္တာေလးေတြဟာ တစ္ခုျပီးတစ္ခုျဖစ္လာတယ္။ ဒီလိုျဖစ္လာတာ အင္မတန္အားရွိတယ္။ ဒီအသိဥာဏ္က စြမ္းအားတစ္မ်ိဳးပဲ။ အေၾကာင္းအက်ိဳးကိုသိျပီးေတာ့ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ၾကီး လုပ္သြားလို႔ရတယ္။ စမ္းတဝါးဝါး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီလိုပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ၾကီးလုပ္ေနတာကိုက သတိၱတစ္မ်ိဳး စြမ္းအားတစ္မ်ိဳး အရည္အခ်င္းတစ္မ်ိဳးကို ျဖစ္ေစပါတယ္။

သတိၱစြမ္းအား(power) အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္။ political power, military power ဆိုတာရွိသလို အသိဥာဏ္ေၾကာင့္ျဖစ္တ့ဲစြမ္းအားတစ္မ်ိဳး (spiritual power) လည္း ရွိပါတယ္။ တျခား power ေတြက ျပင္ပ power ေတြပါ။ ျမဲမွာ မဟုတ္ဘူး။ အသိဥာဏ္ေၾကာင့္ျဖစ္တ့ဲ ရင္ထဲက power က အလြန္ျမဲျမံတယ္။ ခိုင္မာတည္ၾကည္တ့ဲသူ ျဖစ္သြားေစတယ္။ ဒီစြမ္းရည္ကိုတကယ္ရထားတ့ဲလူဟာ အစြမ္းအစမ့ဲတ့ဲခံစားမႈမ်ိဳး မျဖစ္ဘူး။ အျမဲတမ္း အားရွိတယ္။ အားငယ္စိတ္ သိမ္ငယ္စိတ္ မျဖစ္ဘူး။ စိတ္ကို အင္မတန္ေအးခ်မ္းေစတယ္။ အသိဥာဏ္ေၾကာင့္ျဖစ္တ့ဲစြမ္းရည္ power ဟာ ျမင့္ျမတ္မႈ၊ အက်ိဳးကိုလိုလားမႈသေဘာေတြပါတ့ဲအတြက္ သူ႔ကို အလြဲသံုးစားလုပ္လို႔မရဘူး။ သူဟာ ေကာင္းက်ိဳးကိုသာလုပ္ႏိုင္တ့ဲစြမ္းရည္သတိၱ power ျဖစ္တယ္။

power ကို အတန္းအစားအမ်ိဳးမ်ိဳးခြဲမယ္ဆိုရင္ ပ်က္စီးေအာင္လုပ္ႏိုင္တ့ဲ power, ေကာင္းေအာင္လုပ္ႏိုင္တ့ဲ power ဆိုျပီး ခြဲျခားႏိုင္တယ္။ ေကာင္းေအာင္လုပ္ႏိုင္တ့ဲ power ကို Nurturing power လို႔ေခၚႏိုင္တယ္။ အက်ိဳးျပဳတဲ့၊ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးႏိုင္တ့ဲ power တစ္မ်ိဳးပဲ။ အသိဥာဏ္ေၾကာင့္ျဖစ္တ့ဲ power (spiritual power)ဟာ အက်ိဳးျပဳႏိုင္တ့ဲ power (Nurturing power)လည္း ျဖစ္တယ္။ သူမ်ားအက်ိဳးကို အမ်ားၾကီးေဆာင္ရြက္ခ်င္တယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး power ရွိတ့ဲလူမွာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တ့ဲအင္အားနဲ႔အသိဥာဏ္လည္း သူ႔မွာရွိတယ္။ တကယ္လည္း ေဆာင္ရြက္တယ္။ အက်ိဳးရွိတာကို မေဆာင္ရြက္ပဲကိုမေနႏိုင္ေတာ့တာ။ ဒီ spirutual power က “လုပ္ရမယ္၊ တတ္ႏိုင္သေလာက္လုပ္ရမယ္”လို႔ သူ႔ဟာသူ ေတာင္းဆိုတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စိတ္ထားေကာင္းတ့ဲလူ၊ အသိဥာဏ္ရွိတ့ဲလူ အထူးသျဖင့္ တရားနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေတာ့အသိအျမင္ရိွတ့ဲလူဟာ အမ်ားအက်ိဳးကို ပိုျပီးေဆာင္ရြက္ခ်င္တယ္။ တကယ္လည္း ေဆာင္ရြက္ပါတယ္။

လူဟာ အမ်ားအက်ိဳးကိုေဆာင္ရြက္မွလည္းပဲ ကိုယ့္ဘဝကိုကိုယ္ ေက်နပ္မႈရႏိုင္မယ္။

လူဆိုတာ တစ္ေယာက္တည္းေနလို႔ ရတာမဟုတ္ဘူး။ အားလံုးနဲ႔ အျမဲတမ္းဆက္စပ္ေနတယ္။ တစ္ေယာက္တည္းေနရင္ အခုေလာက္မသိႏိုင္ဘူး။ တစ္ေယာက္တည္းေနရင္ ေမတၱာ ကရုဏာေတြလည္း ျဖစ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သည္းခံတာ၊ ခြင့္လြတ္တာ၊ နားလည္မႈေပးႏိုင္တာ၊ အက်ိဳးကိုလိုလားတာ စတ့ဲ ျမင့္ျမတ္တ့ဲစိတ္ထားေတြလည္း ျဖစ္ေပၚခြင့္ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ပတ္သက္တ့ဲအရည္အခ်င္းေတြ အသိဥာဏ္ျမင့္မားမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေတြဟာ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းၾကီးမွာေနရင္း လူေတြအခ်င္းခ်င္းဆက္ဆံရင္းကေန ျဖစ္ေပၚလာတာေတြျဖစ္တယ္။ တစ္ေယာက္တည္းေနရင္ ကိုယ့္မွာ ရွိတ့ဲ ထြက္ေပၚႏိုင္သမွ်အရည္အခ်င္းအားလံုး ထြက္ေပၚခြင့္ရမွာမဟုတ္ဘူး။

ဒါေတြကိုစဥ္းစားမိတ့ဲအခါ ငါ အခုလိုလုပ္သင့္တာေတြလုပ္ျပီး သိသင့္တာေတြသိလာရတာဟာ လူအမ်ားၾကီးရဲ႕ေက်းဇူး ပါေနတယ္။ တစ္ေလာကလံုးရဲ႕ေက်းဇူးေတြ ပါေနတယ္။ တိရစာၧန္ေတြ သစ္ပင္ေတြ ေတာေတာင္ေရေျမ သဘာဝအားလံုးပါမက်န္ ေက်းဇူးရွိၾကပါတယ္။ အခုေခတ္မွာရွိၾကတ့ဲ လူေတြတက္မကဘူး။ ေရွးတုန္းကရွိခ့ဲဖူးတ့ဲ သမိုင္းမွာရွိခ့ဲဖူးတ့ဲလူေတြရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြဟာ ငါ့ကို လာျပီးအက်ိဳးျပဳေနတယ္။ သူတို႔ေၾကာင့္ ငါ့မွာ အက်ိဳးရွိေနတယ္။ အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတ့ဲ စိတ္မ်ိဳးျဖစ္တယ္။ အခုလို အားလံုးရဲ႕ေက်းဇူးကို ပိုျပီးသိလာရတ့ဲအတြက္ေၾကာင့္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သမွ် နဲနဲေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လုပ္ေပးခ်င္တ့ဲစိတ္ျဖစ္တယ္။ အမ်ားအက်ိဳးကို ေဆာင္ရြက္ခ်င္တယ္။

There is joy that comes with mastery.

ကြ်မ္းက်င္မႈနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ ျဖစ္လာတယ္။

အလုပ္တစ္ခုကို ဘယ္လိုလုပ္ရင္အေကာင္းဆံုးျဖစ္မလဲဆိုတာ သိျပီးေတာ့ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္လုပ္ရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ္တစ္ခုခုလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုအေၾကာင္းကိုလုပ္ရင္ ဘယ္လိုအက်ိဳးျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာသိျပီးေတာ့ လုပ္ရတာဟာ ကိုယ့္မွာ ကြ်မ္းက်င္မႈသေဘာမ်ိဳးရွိတယ္။ ကိုယ့္ဘဝကို ဘယ္လိုအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေနရမယ္ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာသိျပီး ကြ်မ္းက်င္စြာေနႏိုင္တာကိုက ေပ်ာ္ရႊင္မႈ(joy) တစ္မ်ိဳးပဲ။ စိတ္မွာ တစ္မ်ိဳးၾကည္လင္မႈ ခ်မ္းသာမႈရွိတယ္။

Indeed there is no greater satisfaction than that of being an expert of really knowing what we are doing.

ကိုယ္ဘာလုပ္ေနတယ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္လုပ္ေနတယ္ဆိုတာကို တကယ္ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေသေသခ်ာခ်ာသိရတာေလာက္ စိတ္ေက်နပ္စရာေကာင္းတာ မရွိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ပင္ကိုယ္ဓာတ္ခံနဲ႔ကိုက္ညီတာကို ေသေသခ်ာခ်ာသိျပီး စိတ္ဒံုးဒံုးခ်ျပီး စိတ္ႏွစ္ခြျဖစ္မေနပဲ လုပ္ရေကာင္းမလား မလုပ္ရေကာင္းမလားဆိုတ့ဲ အေတြးမရွိပဲ ျပတ္သားတ့ဲစိတ္နဲ႔လုပ္ရတာ သိပ္အားရွိတယ္။ အားရွိတာဟာ အင္မတန္အရသာရွိတယ္။ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္သိျပီး ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္လုပ္ရတာေလာက္ အရသာရွိတာ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ထင္ပါတယ္။

ကိုယ္ဘာလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုတာကို ျပတ္ျပတ္သားသားသိျပီး စိတ္ေရာကိုယ္ပါလုပ္ေနမွ အသက္ရွင္ေနတယ္ဆိုတ့ဲ ခံစားမႈကိုရတယ္။ “ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ။ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ။” ဆိုတ့ဲ ေမးခြန္းကိုေမးျပီး ဘာမွအေျဖမရတာ စိတ္အပင္ပန္းဆံုးပဲေနာ္။ စမ္းတဝါးဝါးလုပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းပါတယ္။

Those who grown the most spiritually are those who are expert in living.

ျမင့္ျမတ္တ့ဲစိတ္ဓာတ္ပိုင္း အသိဥာဏ္ပိုင္းမွာ အျမင့္ျမတ္ဆံုးရင့္က်က္မႈ ၾကီးပြားမႈကို ရေနတ့ဲလူဟာ ဘဝကိုဘယ္လိုေနရမလဲဆိုတာကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္သိတ့ဲသူ ကြ်မ္းက်င္တ့ဲသူျဖစ္တယ္။ ငါတို႔ဟာ ဘဝကို ကြ်မ္းက်င္စြာေနထိုင္တတ္တ့ဲသူ (expert in living) ျဖစ္ျပီလား။ ဘဝကို ဘယ္လိုေနသြားရမယ္ဆိုတာ တကယ္သိလား။

ကြန္ပ်ဴတာကြ်မ္းက်င္သူ (computer expert) ေတြ၊ သိပၸံပညာကြ်မ္းက်င္သူ၊ နကၡတ္ကြ်မ္းက်င္သူ၊ စီးပြားေရးကြ်မ္းက်င္သူေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ဘဝကိုေနာက္ဆံုးစကၠန္႔အထိ ဘယ္လိုေနသြားမလဲဆိုတာကို တကယ္ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္သိတ့ဲ တကယ္ကြ်မ္းက်င္သူျဖစ္ျပီလား။ စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ။အဲဒါက ပိုအေရးၾကီးပါတယ္။ ဒီလိုေနတတ္တဲ့လူျဖစ္လာဖို႔ကလည္း တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္နဲ႔ မရဘူးေနာ္။ တစ္လ ႏွစ္လနဲ႔လည္း မရဘူး။ ေရရွည္ ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေစတနာမွန္မွန္ သဒၶါတရားမွန္မွန္နဲ႔ အားထုတ္သြားရမွာပါ။ တကယ္ ေရရွည္ စိတ္ပါလက္ပါ ရိုးရိုးသားသား ၾကိဳးစားသြားမယ္ဆိုရင္ အသိဥာဏ္ေတြဟာ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္လာျပီး စိတ္ပိုင္း နာမ္ပိုင္း အသိဥာဏ္ပိုင္းမွာ အထြက္အထိပ္ေရာက္ႏိုင္တ့ဲသူ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘဝေနနည္းကြ်မ္းက်င္သူ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားႏိုင္ၾကပါေစ။

Sources; ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက: Kanaung