ထုိသုိ႕ ျဖစ္ရန္လည္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ဳိး ရွိမည့္ အေျဖရွာႏူိင္ေရး အတြက္ ေအာက္ေျခအဆင့္တြင္ပင္ ၾကဳိးစား အေကာင္အထည္ ေဖၚေနျပီး ႏွစ္ဖက္ လက္ခံႏူိင္သည့္ အေနအထား ေရာက္မွ ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦးခ်င္း ေတြ႕ဆုံၾကဖုိ႕ လမ္း ကုိ ေရြးခ်ယ္ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ထုိကိစၥအားလည္း တရုတ္ သမၼတ မွ သေဘာတူေၾကာင္း သူမႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္အခါ ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္မွာလည္း အထင္အရွားပင္ ျဖစ္သည္။
တရုတ္-ျမန္မာ စီးပြားေရး စၾကၤန္ လမ္းမၾကီး အေကာင္အထည္ ေဖၚဖုိ႕သာ ပုိ၍ အေရးၾကီးေနရသည္။ ျမစ္ဆုံ က ထြက္မည့္ လ်ပ္စစ္ဓါတ္အားက တရုတ္ အတြက္ အေရးမပါေတာ့၊ ယူနန္ ျပည္နယ္တြင္ပင္ ပုိလ်ံ၍ ေနသည္။ သုိ႕ေသာ္ စၾကၤန္လမ္းမၾကီး အတြက္ လုိအပ္သည့္ လ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ကုိ အျပည့္အ၀ ရယူႏူိင္ရန္ သာ တရုတ္က ရပ္၀န္း ႏွင့္ ပုိးလမ္းမ စီမံကိန္းတြင္ ျပန္လည္ ထည့္သြင္းလာခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
အဆုိပါ စီမံကိန္းမ်ား အတြက္ လုိအပ္သည့္ လ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ကုိ မီဂါ ဒမ္ ၾကီးအစား အျခား အေသးစား ဆည္မ်ားမွ ထုတ္လုပ္ေပးႏူိင္သည့္ အဆင့္ေရာက္လ်င္ပင္ တရုတ္ တို႕အတြက္ ေက်နပ္ရမည္သာ ျဖစ္သည္။ အေရးၾကီးဆုံးက တရုတ္ အေနျဖင့္ ျမစ္ဆုံ ကိစၥ ေလာက္ႏွင့္ေတာ့ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ ေပါက္ေဖၚၾကီး အျဖစ္မွ ထာ၀ရ ရန္သူ ၾကီး ဘ၀ အေရာက္ကုိ မခံႏူိင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာ အား အိႏၵိယ ႏွင့္ ဂ်ပန္ တုိ႕ႏွင့္ ပူးေပါင္းသြားမည့္ အေရး အား မည္သည့္ နည္းႏွင့္မွ် အေရာက္မခံႏူိင္ ရွင္းရွင္းေလးပင္ ျဖစ္သည္။ ေဒၚလာ သန္း ၈၀၀ ေလာက္ ျမဳပ္ႏွံထားျပီး ျဖစ္၍ ျမစ္ဆုံ စီမံကိန္းအား ဆက္လုပ္မွ ျဖစ္မည္ ဆုိလ်င္ ဆက္လုပ္၊ ျမန္မာ အေနျဖင့္ က်န္သည့္ ၊ ရပ္၀န္း ႏွင့္ ပုိးလမ္းမ စီမံကိန္းမ်ားတြင္ မပါႏူိင္ေတာ့၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား အေနျဖင့္ မတတ္ႏူိင္၍သာ မိမိတုိ႕ ဘုိးဘြား အေမြအႏွစ္ ဧရာ၀တီ ကုိ လက္လႊတ္ခဲ့ရ၍ တရုတ္ အား အယုံအၾကည္ မရွိေတာ့ပါ ဆုိကာ အျပီးတုိင္ ႏႈတ္ထြက္သြားမည္ဟု ဆုိလ်င္ တရုတ္ ဘာမ်ား တတ္ႏူိင္ဦးမည္နည္း။ ရွီက်င့္ပင္ အဖုိ႕ ပက္လက္လန္ ရဖုိ႕သာ ရွိေပသည္။ ထုိ႕အတြက္ ရွီက်င့္ပင္ အဖုိ႕ မဟာဗ်ဴဟာ အတြက္ ေရရွည္ စဥ္းစား မည္မွာလည္း အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။
သုိ႕ေသာ္ ျပည္တြင္းရွိ အတုိက္အခံမ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ ႏူိင္ငံေရး အရ ေခ်ာင္ပိတ္မိေနျပီ ဆုိကာ ပဲြဆူေအာင္ တစ္ေဒၚလာ ေလ်ာ္မည္ ဘာညာ အပါအ၀င္ ခါေတာ္မီ လူထု ဆႏၵျပပဲြမ်ား ျဖင့္ loudspeaker diplomacy လုပ္လာၾကသည္။ ဒီကိစၥျဖင့္ ႏူိင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္ရန္ မသင့္၊ ထုိလုပ္ရပ္က ေတာ္ရုံလူဆုိက ေျခလွမ္းမွားသြားႏူိင္သည္။
၎တုိ႕၏ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ တရုတ္က လက္ေလ်ာ့သြားမည္ မဟုတ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အဖုိ႕ အက်ပ္ရုိက္သည္ထက္ ရုိက္လာျပီ ဟု ယူဆကာ ညွစ္လုိ႕ ရသမွ် အကုန္ ညွစ္ဖုိ႕ လုံးပမ္းလာၾကဖုိ႕သာ ရွိသည္။ ဤသည္ကုိ ေကာင္းစြာ နားလည္ထားရန္လုိသည္။ ဆုိလုိသည္က ဒီအေရး တြင္ တရုတ္က အေပၚစီးမွ ရွိေနျပီ ျဖစ္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အစုိးရ အေနျဖင့္ ထုိအေရးကုိ မည္သုိ႕မွ် မတုန္႕ျပန္၊ မေ၀ဖန္၊ သူမတြင္ ဒီထက္ အေရးၾကီးေသာ သံတမန္ ထုိးစစ္ၾကီး စတင္ရမည့္ အေရးကုိ မည္သုိ႕မွ် အပြန္းပဲ့ မခံႏူိင္ေပ။ ထုိ သုိ႕ေသာ လူမ်ဳိး မ်ား ရွိေန၍လည္း အစုိးရ အဖုိ႕ စာခ်ဳပ္ကုိ ခ်ျပ၍ မရ ဟု ယူဆခဲ့သည္။ ထုိ႕အတြက္လည္း ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ပုိင္းတြင္ အားေပ်ာ့ခဲ့ရသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္။ သုိ႕ေသာ္ ထုိအေရးထက္ သူမႏွင့္ ရွီက်င့္ပင့္တုိ႕ အၾကား အျပန္အလွန္ေလးစားမႈ ႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ဆက္ဆံေရး ကုိ အားကုိးျပီး Quiet diplomacy ႏွင့္ လူထု ေမွ်ာ္လင့္ေနသလုိ ျဖစ္ေအာင္ အေကာင္အထည္ ေဖၚႏူိင္ဖုိ႕က ပုိ၍ အေရးၾကီးသည္ဟု ယူဆခဲ့သည္ ဆုိတာကုိလည္း အထင္အရွား ေတြ႔ခဲ့ရသည္။
သူမ၏ ခရီးစဥ္အတြင္း တရုတ္-ျမန္မာ စီးပြားေရး စၾကၤန္လမ္းမ ႏွင့္ ပါတ္သက္ျပီး နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ ႏွစ္ခုႏွင့္ သေဘာတူညီခ်က္ စာခၽြန္လႊာ တခု လက္မွတ္ေရးထုိး ႏူိင္ခဲ့သည္။ ထုိမွ်သာမကေသး တရုတ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ထံမွ ျမန္မာ ဆန္ မ်ား ယခင္ အတုိင္း ဆန္တန္ခ်ိန္ တစ္သိန္း ပုံမွန္ တင္သြင္းသြားပါမည္ဟူေသာ ကတိကုိလည္း ရယူႏူိင္ခဲ့သည္။ မၾကာေသးမီက နာမည္ပ်က္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ ဆန္ ကိစၥအတြက္ သူမအေနျဖင့္ စုိးရိမ္မကင္း ျဖစ္ေနသည္မွာလည္း ထင္ရွားလွသည္။
တရုတ္ သမၼတ အဖုိ႕လည္း သူ႕ျပႆနာ ႏွင့္ သူ ရွိေနျပန္သည္။ ရပ္၀န္း ႏွင့္ ပုိးလမ္းမ စီမံကိန္းမ်ား သူ ေမွ်ာ္လင့္သလုိ ျဖစ္မလာ၍ ပါ၀င္ေသာ ႏူိင္ငံမ်ား အား တရုတ္ အဖို႕ မိမိတုိ႔ တႏူိင္ငံ တည္း အက်ဳိး ရွိဖုိ႕ႏွင့္ ႏူိင္ငံေရး အရ ၾသဇာ လႊမ္းႏူိင္ေအာင္ ဖန္တီးဖုိ႕ မဟုတ္ ဆုိသည္ကုိ စုိးရိမ္မကင္း ျဖစ္ေနေသာ ႏူိင္ငံမ်ား အား ျပသဖုိ႕ လုိလာေနသည္ကလည္း တေၾကာင္း အပါအ၀င္ ျဖစ္ေနသည္။
သုိ႕ေသာ္ ျမစ္ဆုံ အေရးက ဒီမွ် ႏွင့္ ျပီးျပတ္သြားျပီဟူ၍ ေတာ့ ယူဆ၍ မရေပ၊ ေရွ႕ေရွာက္ တုိင္းျပည္ ႏွင့္ လူမ်ဳိး အက်ဳိးရွိ မည့္ ဖက္သုိ႕ ျပန္လည္ ဦးတည္သြားေအာင္ သူမအေနျဖင့္ ေပၚေပါက္လာေသာ ဘူမိ ႏူိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲကုိ အမိအရ ဆုပ္ကုိင္ ေဖၚေဆာင္သြားႏူိင္မည္မွာ ေသခ်ာေနျပီ ျဖစ္သျဖင့္ ဧရာ၀တီကုိ ကယ္တင္ႏူိင္ခဲ့သူ အျဖစ္ သမုိင္း တြင္ က်န္ ရစ္ေပေတာ့မည္။
လွစိုးေ၀
No comments:
Post a Comment