မိုးကုပ္ကုပ္ဝယ္
အိုး ႐ုတ္တရက္ မ်ဥ္းျဖဴစက္၍
ကြဲအက္ေၾကာင္းရာ ဟ..ဟ..လာၿပီး
မိုးျပာကိုျဖတ္၊ ပတၱျမားရည္
စီးလည္အဟုန္ နီးျမန္းကုန္သည္
အ႐ုဏ္ေပၚစ ဝိုးတဝါး ။
မႈန္မႊာမႊားလွ်င္
ဝိုးဝါးတိတ္ဆိတ္ ၾကယ္ေရာင္ရိပ္ဝယ္
ျမစ္ဆိပ္ႏွင့္လည္း ၊ မနီးမေဝး
ေခ်ာင္းရိုးေဘးမွ ၊ ျဖည္းျဖည္းညင္းညင္း
ေလွတစင္းထက္ ၊ ေတာတြင္းသားပ်ိဳ
ဖ်င္လက္တိုႏွင့္ ၊ ကိုယ္ကိုဝပ္၍
စိုက္စိုက္ေ႐ြ႕သည္ ၊ ေျခာက္ေသြ႕မ်ကိထုံး
ေကာက္ရိုးဖုံးလွ်က္ ၊ ကြယ္ပုန္းဝွက္လာ
ယူကာလက္ေထာက္ ၊ အလ်ားေမွာက္သည္
ေလွေအာက္ဝမ္းမွ စက္ေသနတ္ ။
အေမွာင္ရိပ္ဝယ္
ေမွးမွိန္ၿငိမ္သက္ ၊ ေခ်ာင္းေကြ႕ထက္တြင္
အုင္ယွက္ေထြးေရာ ၊ သင္ေပါင္းေတာ၏
ေနာက္ေက်ာေစးပ်စ္ ၊ ေသာင္ေရစစ္မွ
ဖက္ဆစ္ ကင္းေစာင့္စစ္စခန္း ။
ေခ်ာင္းကို ေကြ႕ေသာ္
ေတြ႕လ်င္ ေတြ႕ခ်င္း ၊ေျမငူရင္းသို႔
ခ်ဥ္းကပ္ေလွာ္ကာ ၊နီး၍လာလ်င္
အသာ႐ုတ္ခ်င္း ၊ တိတ္ဆိတ္မင္းကို
ၿဖိဳခြင္းျပင္းထန္ ၊ ေသနတ္သံသည္
ျမစ္ယံပဲ့တင္ထပ္သတည္း ။
ေငြလေရာင္လ်င္
အေမွာင္ညရိပ္ ၊ ေသးေသးစိတ္သား
မိုးထိပ္တိမ္ေမာ္ ၊ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေပၚသည္
စေႏၵာ္ၿပဳံးလွည့္ ၊ ငုံ႕ကာၾကည့္ရွင့္
ထြန္းသည့္ညဥ့္ခါ ၊ ထိန္ထိန္သာေသာ္
က်ယ္စြာဝန္းလ်ား ၊ လယ္ကြင္းနားမွ
ေတာျဖားညို႔အုပ္ ၊ မွိတ္တုတ္တုတ္လ်င္
ယိမ္းလႈပ္ျပကာ ၊ မီးအိမ္ဝါႏွင့္
အာကာျပာမွိုင္း ၊ တြဲလြဲဆိုင္း၍
ျဖဴဝိုင္းစက္စက္ ၊ ဆင္းလာသက္မွ
လက္လက္ေရာင္ထင္ ၊ က်သြင္သြင္သည္
ေလယာဥ္ေပၚမွ စစ္ရိကၡာ ။
႐ြာတ႐ြာကား
မွိုင္းျပာမည္းညို႔ ၊ မီးရွို႔ေလာင္းကြၽမ္း
တင္းဝင္ရမ္းေၾကာင့္ ၊ ပရမ္းပတာ
ထြက္ေျပးရွာရ ၊ လဟာေသြ႕ေသြ႕
ခိုးေငြ႕ေဝေဝ ၊ မီးေလာင္ေျမမွ
ႏြမ္းေခြေပ်ာင္ယဲ့ ၊ ညွင္းေလဖြဲ႕က
သဲ့သဲ့ေခြးေဟာင္သံတကား ။
ခေရပြင့္လ်င္
ေႂကြရင့္ဝါဝါ ၊ ေျမ႖ ၌မွာလွ်င္
ေရာကာေပါင္းယွက္ ၊ ေဟာင္းသစ္႐ြက္ႏွင့္
တဝက္ေမာင္းနီ ၊ ေဝ့လည္လည္ကို
ေလခ်ီသုတိျဖဴး ၊ နီဝါကူးသည္
ေႏြဦးေပါက္မို႔ ေရာ္႐ြက္ေႂကြ ။
ရင့္ေႂကြေညာင္းသည္
႐ြက္ေဟာင္းစြန့္ပစ္ ဘဝသစ္သို႔
သနစ္ေျပာင္းမည္ ၊ဖူးသစ္မွီသည္
အနီထဲမွ ၾကယ္ျဖဴပြင့္ ။ ။
ဒဂုန္တာရာ
( တာရာမဂၢဇင္း ။ ၁၉၄၇ )
No comments:
Post a Comment