အခုလို တညင္းသီးေတြလိႈင္လိႈင္ေပၚတဲ့ရာသီေရာက္တဲ့အခါ ထားဝယ္ဘက္ မွာ တာဝန္က်စဥ္က စားဖူးခဲ့တဲ့ တညင္းသီးေပါင္းဟင္းလ်ာကုိ သတိမရဘဲ မေနႏုိင္ပါဘူး။ တညင္းသီးကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိး အဖုံဖုံ စားသုံးၾကတဲ့အနက္ ႀကိဳက္ ႏွစ္သက္လြန္းသူေတြက အစိမ္းအတုိင္းကုိပင္ အႏုအရင့္မေရြး ငါးပိရည္နဲ႔ အတို႔ အျမႇဳပ္ လုပ္စားၾကပါတယ္။ တညင္းသီးကို ဆားေရစိမ္ကာ တစ္မ်ဳိး၊ မီးအုံးလို႔ တစ္သြယ္ စားတတ္ၾကေပမယ့္ အမ်ားဆုံးကေတာ့ ျပဳတ္ၿပီးစားၾကတာပါ။
တခ်ဳိ႕ေဒသေတြမွာေတာ့ တညင္းသီးျပဳတ္ကုိ အျပားထုကာ အုန္းႏို႔နဲ႔တြဲၿပီး ခ်က္စားၾကပါတယ္။ အဲဒါကုိ တညင္းသီးအုန္းႏို႔ဆမ္းရယ္လို႔ ေခၚၾကတာပါ။ တညင္းသီးရဲ႕ တန္ဖိုးက စီးပုိင္တဲ့ဂုဏ္ေပၚမူတည္ၿပီး ထြက္ရွိရာအရပ္ေဒသကို လိုက္ကာ နာမည္ႀကီးပါတယ္။ ေတာင္ငူဘက္ကထြက္တဲ့ သံေတာင္ႀကီးတညင္းသီး၊ ရခိုင္တညင္း၊ ျမစ္ႀကီးနားတညင္း အစရွိတာေတြက နာမည္ေက်ာ္ တညင္းသီးမ်ဳိး ေတြပါ။ ေရွးယခင္အခါမ်ားက တြံေတးနယ္ဘက္ကထြက္တဲ့ စာကေလးတညင္း ဟာ ဆားရည္စိမ္ရာမွာ နာမည္ႀကီးတာမို႔ ဘုရင္ေတြရဲ႕ နန္းတြင္းကိုေတာင္ အိုးလိုက္ဆက္သရတယ္လို႔ အဆိုရွိပါတယ္။
အဲဒါေတြအျပင္ တညင္းသီးကုိ သဲထဲျမႇဳပ္၊ ေရေလာင္းၿပီး အေညႇာင့္ေဖာက္ စားရတဲ့ တညင္းဝက္ကိုလည္း အႀကိဳက္မ်ားၾကပါေသးတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ တညင္းဝက္ကို ဆီနဲ႔ေၾကာ္ၿပီး အတုိ႔အျမႇဳပ္လုပ္စားၾကပါတယ္။ တညင္းသီးရဲ႕
ထူးျခားတဲ့ အျခားဂုဏ္တစ္ခုကေတာ့ အနံ႔ျပင္းျပျခင္းပါပဲ။ တညင္းသီးစားခဲ့ၿပီးရင္ စကားေျပာရာမွာျဖစ္ေစ၊ အေလး အေပါ့ သြားရာမွာျဖစ္ေစ၊ တညင္းသီးအနံ႔ စြဲၿပီးက်န္ေန တတ္ပါတယ္။ တညင္းသီးဟာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးတိုင္း လိုလို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကတဲ့ မိ႐ိုးဖလာစားစရာသီးႏွံတစ္မ်ဳိး ျဖစ္ေပမယ့္ ယခုအခါမွာေတာ့ ေသြးတက္စာ၊ ေသြးတိုးစာ ဆိုၿပီး အေတာ္မ်ားမ်ားက စားသုံးဖို႔ေရွာင္ၾကတာကို ေတြ႕ရ ပါတယ္။
မိမိအယူအဆကေတာ့ ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္မွန္သမွ် ေဆးဖက္ဝင္သည္ခ်ည္းမို႔ သူ႔အတုိင္းအတာနဲ႔သူ ခ်င့္ခ်ိန္ စားသုံးရင္ေတာ့ အႏၲရာယ္မရွိေလာက္ဘူးလို႔ မွတ္ယူရပါ တယ္။ အခ်ဳိ႕က တညင္းသီးရဲ႕အရသာကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ ၾကလြန္းလို႔ အလုံးငါးဆယ္၊ တစ္ရာ ျပဳတ္စားၾကတာမ်ဳိး ဆိုရင္ေတာ့ ''တန္ေဆး လြန္ေဘး''ဆိုဘိသကဲ့သို႔ အႏၲရာယ္ ျဖစ္မွာမလြဲပါဘူး။ တညင္းသီးရဲ႕ဂုဏ္ကို ဇီဝိတေဆးက်မ္း မွာ ''တညင္းသီးသည္ အခိုး အနံ႔ျပင္း၊ အဆိမ့္မ်ား၏။ ဝါေယာဓာတ္သြားရန္အာကာသရ၍ ပထဝီဓာတ္ကို ျဖစ္ေစ ၏။ မပူလြန္း မေအးလြန္း၊ မွ်တေသာ ေတေဇာဓာတ္ရွိ၏'' လို႔ ဆိုထားပါတယ္။
တညင္းသီးေပါင္းဟင္းလ်ာ ခ်က္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ တညင္းသီးေစးေစး ၁ဝ လုံးေလာက္ကိုျပဳတ္၊ အခြံသင္၊ ေရ ေဆးၿပီး ျပားသြားေအာင္ အျခမ္းလုိက္ ဆုံနဲ႔ေထာင္းပါမယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ၾကက္သြန္နီနဲ႔ ပုစြန္ေျခာက္ သတ္သတ္စီ ေထာင္းၿပီးရင္ ဒယ္အိုးတည္လုိ႔ရပါၿပီ။ ဆီေသၿပီး အေငြ႕ တက္လာရင္ ေထာင္းၿပီးသား ၾကက္သြန္အဆာကို ထည့္ ပါမယ္။ ၾကက္သြန္အဆာ ေရႊေရာင္သမ္းလာရင္ မွ်င္ငါးပိ ေလး အနည္းငယ္ထည့္ၿပီး ေမႊပါ။ က်က္ေလာက္တဲ့အခါ ေထာင္းထားတဲ့တညင္းသီးနဲ႔ ပုစြန္ေျခာက္၊ ဆားအနည္း ငယ္ထည့္လုိ႔ အထက္ေအာက္ႏွံ႔ေအာင္ေမႊပါ။
ၿပီးမွ ေရကေလးျမဳပ္႐ုံထည့္လို႔ အဖုံးအုပ္ကာ ခ်က္ရ ပါမယ္။ ဆီဆူသံေပးလာတဲ့အခါ အဖုံးဖြင့္ၿပီး ဆီျပန္ေအာင္ နာနာေမႊလိုက္ပါ။ အခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဆီျပန္စျပဳလာရင္ အခိုး သတ္တယ္ဆိုၿပီး င႐ုတ္သီးစိမ္း ေလး၊ ငါးေတာင့္ကို အညႇာ ေခြၽၿပီး အုပ္လိုက္ပါတယ္။ ခ်ဳိ၊ ဆိမ့္၊ ေမႊးေမႊးအနံ႔အရသာ နဲ႔အတူ ေစးပုိင္ေနတဲ့ တညင္းသီးေပါင္းဟင္းလ်ာအဆန္း ေလးကို စားဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ။
စံလြင္ (ငါးဦးစီး)
No comments:
Post a Comment