Begum Jaan

ဒီဇာတ္ကားကို ပါကစၥတန္မွာျပသခြင့္ပိတ္ထားပါတယ္တဲ့။ဇာတ္ကားကလည္း စြန္းမိုက္တာကိုး။
ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး။ လူမ်ိဳးေရး အမုန္းေတြ၊ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္ထဲက မိန္းမဘဝ လံုျခံဳမႈျပသနာေတြ ကို အမိုက္စား႐ိုက္ျပထားတယ္။

စစခ်င္းအဖြင့္မွာ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ စံုတြဲတတြဲကို ေယာက်ာ္းတအုပ္က အုပ္စုဖြဲ႕ အႏိုင္က်င့္ဖို႔ႀကိဳးစား
မိန္းကေလးကို အဓမၼက်င့္ဖို႔ ခ်ိန္မွာ အ႐ုပ္လးပိုက္ထားတဲ့ စိတ္မႏွံ့တဲ့အဖြားအိုတေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ေကာင္မေလးေရွ႕ကေန ဝင္ရပ္လိုက္တယ္။

ၿပီးေတာ့ အဖြားအိုက သူ႔အဝတ္ေတြအကုန္ခြ်တ္ပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ မုဒိန္းက်င့္မယ့္ေကာင္ေတြက အံ့ၾသ လန္႔ဖ်န္႔ၿပီးေျပးပါေလေရာ။

အဝတ္ေတြခြ်တ္ခ်လိုက္တဲ့ အဖြားအိုက ဘယ္သူလဲ။ဘာေၾကာင့္ မုဒိန္းေကာင္ေတြကို အဝတ္ေတြ ခြ်တ္ျပလဲဆိုတာကေန “ေဘဂြန္ဂ်န္” ဆိုတဲ့ ျပည့္တန္ဆာေတြ ရဲ႕ God mother -ေခါင္းကိုင္မိခင္ႀကီး ဇာတ္လမ္းဆီကို ဆြဲေခၚသြားတယ္။

1947 ခုႏွစ္ကာလ အိႏိၵယကို ႏွစ္ပိုင္းခြဲၿပီး တပိုင္းကို ပါကစၥတန္အျဖစ္ ခြဲထုတ္ဖို႔ နယ္ျခားမ်ဥ္းသတ္မွတ္လိုက္ၾကတယ္။နယ္ျခားမ်ဥ္းသတ္မွတ္ေရး တာဝန္ခံ Mr. Radcliffe ကိုအစြဲျပဳၿပီး Radcliffe line လို႔ သမိုင္းက်န္ခဲ့တာေပါ့။

နယ္ျခားမ်ဥ္းကို ေျမပံုေပၚကေန မ်ဥ္းေလးတေၾကာင္းနဲ႔ ဆြဲခ်လိုက္တာ လြယ္သေလာက္ ဟိုဘက္ဒီဘက္ဆိုၿပီးခြဲျခားခံလိုက္ရတဲ့ ေဒသခံေတြရဲ႕ ဘဝေတြကေတာ့ က်ိဳးပဲ့ေၾကမြကုန္ေတာ့တာပဲ။

ဒီအထဲမွာမွ နယ္ျခားမ်ဥ္းအလယ္တည့္တည့္ေရာက္ေနတဲ့ ေဘဂြန္ဂ်န္ရဲ႕ ျပည့္တန္ဆာ စံအိမ္ႀကီးအေၾကာင္းက ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ျဖစ္လာတယ္။

ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ လင္ေပးစားခံရ၊ ေနာက္ေတာ့ မုဆိုးမျဖစ္လို႔ လင္ဘက္က ေမာင္းထုတ္ခံၿပီး ျပည့္တန္ဆာျဖစ္၊ အဆိုအတီးေကာင္းလို႔ နာမည္ရၿပီး ျပည့္တန္ဆာေခါင္းဘဝနဲ႔ ဇာတိကို ျပန္ေရာက္လာတယ္

ေဘဂြန္ဂ်န္ ဘာလဲဆိုတာ ျပသြားတဲ့ ဇာတ္ကြက္က ေရလည္မိုက္တယ္။

ဂန္ဂ်ာရႈရင္း ကုတင္မွာ အႏွိပ္ခံေနတဲ့ သူ႔ဆီကို မ်က္ႏွာမွာ အညိဳအမဲဒဏ္ရာ ဗလဗြနဲ႔ ခ်ာတိတ္မေလးတေယာက္ ေရာက္လာတယ္။

မုဒိန္းက်င့္ခံရလို႔ သူ႔အေဖက သူ႔ကိုလက္မခံပဲ ဒီကိုပို႔လိုက္တာတဲ့။

ခေလးမကို ေမးေစ့ေလးဆြဲမၿပီး ေတာ္ေတာ္နာက်င္မွာပဲလို႔ စာနာတဲ့ေလသံနဲ႔ ေျပာေပမယ့္ အေသေကာင္လို ၿငိမ္ၿပီး ဘာမွျပန္မေျပာတဲ့ ကေလးမေလးကို ပါးေတြခ်ည္း ဆက္တိုက္ လွိမ့္႐ိုက္တာဆိုတာ အခ်က္၂၀ ေလာက္ရွိမယ္။

မခံႏိုင္တဲ့အဆံုး ခ်ာတိတ္မက အာေခါင္ျခစ္ ေအာ္ငိုပါေလေရာ။ အဲဒီေတာ့မွ ေဘဂြန္ဂ်န္က ျပံဳးၿပီး “အခုေတာ့ ပြင့္ထြက္သြားၿပီ ၊ ဒါဆို နင့္ဘဝ ေရွ႕ဆက္လို႔ရၿပီ”တဲ့

အိႏၵိယျပည္ႀကီး လြပ္လပ္ေရးရလို႔ ေအာင္ပြဲခံတဲ့အေနနဲ႔ မီးပန္းေတြေဖာက္ မုန္႔ခ်ိဳေတြလာေကြ်းတဲ့ ပညာတတ္ ႏိုင္ငံေရးသမားကို ေဘဂြန္ဂ်န္ကေမးတယ္
"ျပည့္တန္ဆာအတြက္ ေအာင္ပြဲခံရမယ့္ေန႔က ေဖာက္သည္ရွိတဲ့ေနလား၊ ေဖာက္သည္မရွိတဲ့ေန႔လားေျဖၾကည့္စမ္းပါ"တဲ့

"လြပ္လပ္ေရးဆိုတာ ေယာက်ာၤးေတြအတြက္ပဲ ဒီႏိ္ုင္ငဲက အေမေတြ ႏွမေတြ သမီးေတြ အားလံုး ငရဲက်ေနတုန္းပဲ"တဲ့

"မီးမွိတ္လိုက္ရင္ ျပည့္တန္ဆာအတြက္ေန႔တိုင္းကအတူတူပဲ၊ အပိုေတြလာလုပ္မေနနဲ႔" ဆိုၿပီး တုတ္လႊတ္လိုက္တယ္။

နန္းက်ဘုရင္ အားကိုးရွိေနတဲ့ ေဘဂြန္ဂ်န္ကို လြယ္လြယ္ေမာင္းထုတ္လို႔မရလို႔ ကဘီးဆိုတဲ့ ဗီလိန္ေကာင္ကို အစိုးရမင္းမ်ားက အကူအညီ ေတာင္းရပါေတာ့တယ္။

"ဘယ္ဘက္ျခမ္းမွာ ျပသနာဖန္တီးေပးရမလဲ ေျပာ ႏွစ္ဘက္လံုးမဗာ ငါ့လူေတြအဆင့္သင့္ရွိတယ္" ဆိုပဲ။ႀကက္သီးထစရာႀကီး။

သူ႔စံအိမ္က မိန္းမေတြအားလံုးဟာ နာက်ည္းရြံရွာစရာ အတိတ္ေတြကိုယ္စီနဲ႔ရွိေနတာကို ပါးပါးေလးနဲ႔ ထိေအာင္႐ိုက္ျပသြားတယ္။

My body, My House, My country, My Rules ဆိုတဲ့ ေဘဂြန္ဂ်န္တယာက္ သူ႔စံအိမ္ႀကီးကို ဘယ္လိုကာကြယ္သြားလဲ၊ အက်ီ္ခြ်တ္တဲ့ အဘြားအိုက ေဘဂြန္ဂ်န္နဲ႔ ဘယ္လိုပတ္သတ္လဲဆို တာ ဇာတ္ကားမွာအေသးစိတ္ခံစားၾကည့္ရႈၾကပါ လို႔။

မင္းသမီးက ဘီသရာ ဗာလန္ -
ဇတ္လမ္းေနာက္ခံစကားေျပာသူက အမီတာဘဂ်န္းတဲ့ ။ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြက သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ကြက္တိပဲ။ ၾကည့္လိုက္ၾကဦးဗ်ိဳ႕။
Thae Thinzar
https://www.facebook.com/kuchikilili/videos/pcb.10208725354889682/10208725154964684/?type=3&theater