နုိင္ငံ့သားေကာင္းရတနာ (သုိ႕မဟုတ္) အေမ့ခံသူရဲေကာင္းတစ္ဦး

ေလာကသစၥာတရား၏ ဒဏ္
****************************
ကိုရာဇာဟိန္း
(WY ၁၄ သန္းဖမ္းမိျဖစ္စဥ္အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ဂုဏ္ျပဳခံရၿပီးေနာက္ပိုင္း အက်ပ္အတည္းဆိုက္လာေသာ ကိုရာဇာဟိန္း၏ မိသားစုဘ၀)

ပဲခူးတိုင္းအေနာက္ျခမ္း ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕နယ္ ဥသွ်စ္ပင္ၿမိဳ႕သို႔ ခရီးႀကံဳေရာက္ခဲ့ရျပန္သည္။ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ကုန္အံ့ဆဲဆဲ ဒီဇင္ဘာ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ WYမူးယစ္ေဆးျပား ၁၄ သန္းကို စံခ်ိန္တင္ဖမ္းမိခဲ့ေသာ ျဖစ္စဥ္ကို အမွတ္ရမိသည္။ ထို႔အတူ ထမင္းထုပ္၊ ကြမ္းထုပ္နဲ႔ ေတာထဲမွာ ၈ ရက္ၾကာကင္းေထာက္ခဲ့သူကို ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္႐ံုးမွ ၂၀၁၇ ဇန္န၀ါရီလ ၂၂ ရက္ေန႔စဲြျဖင့္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ၂၀၁၆ ဒီဇင္ဘာလ၏ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳထိုက္သူဆုရရိွခဲ့ေသာ ကိုရာဇာဟိန္းကို သတိရမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုရာဇာဟိန္းတို႔ေနထိုင္ရာ ႐ံုးလမ္းကေလးထဲသို႔ ခ်ဳိးေကြ႕၀င္လာခဲ့သည္။

ယခင္က အပ္ခ်ဳပ္စက္သင္တန္းသူမ်ား၏ စကားသံ၊ ရယ္ေမာသံတို႔ျဖင့္ စည္ကားခဲ့ေသာ ကိုရာ ဇာဟိန္း၏ဇနီးစက္ခ်ဳပ္သင္တန္းဆရာမ မေဆြေဆြ၏ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ကေလးသည္ တိတ္ဆိတ္လ်က္ ၿခံအစြန္း ဘက္ရိွ ကိုရာဇာဟိန္း၏ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္ေလးသည္လည္း ဖုန္အလိမ္းလိမ္း ပင့္ကူမွ်င္အထပ္ထပ္ႏွင့္ ေတြ႕ရသည္။ ထိုျမင္ကြင္းကို အံ့ၾသမွင္တက္စြာ ေငးၾကည့္ေနစဥ္ မေဆြေဆြထြက္လာရင္း ျမင္သြားသည္။

''ကိုရာဇာက ဇလီဖားတံုးစက္႐ံုမွာ သံခ်ည္သံေကြးလုပ္ေနရတယ္''ဟု ဆိုသည္။ ထို႔ေနာက္ ''ေျပာရရင္ေတာ့ အရွည္ႀကီးပါပဲ။ အဲဒီမူးယစ္ေဆး၀ါးေတြ ဖမ္းၿပီးကတည္းက မူးယစ္ရာဇာေတြက လက္စားေခ်မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအျမင္ေတြနဲ႔ စက္ခ်ဳပ္သင္တဲ့ ကေလးမေတြလည္း မလာေတာ့ဘူး။ ေနာက္ ေစ့ေသနတ္မွန္မွာစိုးလို႔တဲ့။ သင္တန္းသူမရိွေတာ့ သင္တန္းက အလိုလိုရပ္သြားတာေပါ့။ စက္ဆိုင္ေတာင္ လူသိပ္မလာၾကေတာ့ဘူး''ဟု မေဆြေဆြက ညိႇဳးငယ္စြာ ေျပာသည္။

''သူမ်ားေတြအျမင္မွာေတာ့ ရဲခ်ဳပ္က ဆုေပးလိုက္၊ အေမစုက ေပးလိုက္ဆိုေတာ့ အဆင္ေျပေနၾက တယ္ထင္မွာေပါ့။ တကယ္က ရဲခ်ဳပ္ကိုယ္စား ပဲခူးတိုင္းရဲမွဴးႀကီးကေပးေတာ့ သြားယူရတယ္။ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္း လႊာပါ။ ေငြမပါဘူး။ ပန္းေတာင္း ၿမိဳ႕နယ္အသင္း ရန္ကုန္က ေငြသံုးသိန္းနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳလႊာေနာက္ ေရႊပင္ ဘကေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးတိႆႏွင့္ တပည့္မ်ားက ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳလႊာနဲ႔ ေငြတသိန္း၊ ဥသွ်စ္ပင္ၾကက္ေျခနီနဲ႔ စာေပအဖဲြ႕က ႏွစ္သိန္းရပါတယ္။

ရဲတပ္ဖဲြ႕ေမြးေန႔မွာ ေနျပည္ေတာ္ကို သြားၿပီး ရဲခ်ဳပ္ကေပးတဲ့ အဲဒီဂုဏ္ျပဳလႊာကို ပန္းကႏုတ္ေဘာင္ ကြပ္ေပးၿပီး Vivo ဖုန္းတလံုးနဲ႔ ျပန္ေပးပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳလႊာကေတာ့ မွတ္တမ္းတင္တာနဲ႔ တူပါတယ္။ လက္မွတ္ေတာင္ မရဘူး။ ကြ်န္မတို႔က အေမစုလက္မွတ္ ကေလးျမင္ေယာင္ ေနတာဟဲဟဲ''ဟု ရွက္ရယ္ရယ္ ကာ ဆိုသည္။

''ေနျပည္ေတာ္ေရာက္တုန္း ထူးျခားတာက သူလိုထူးခြ်န္ဂုဏ္ျပဳပဲြမွာ အျခားထူးခြ်န္ရဲ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သူတို႔က ရာထူးတဆင့္တိုးေတြနဲ႔ေပါ့''ဟု သူမက ဆက္ေျပာသည္။

မေဆြေဆြေျပာစကားမ်ားအရ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ လူမႈဘ၀က်ဥ္းသြားသလို ခံစားမိၿပီး ဟိုမသြားရဲ၊ ဒီ မလာရဲျဖစ္ေနရသည္ဟု ဆိုသည္။ တခါက ငါးမ်က္ႏွာဘုရားဖူးၿပီးအျပန္ ၎တို႔စီးလာေသာ ဆိုင္ကယ္ကို အိမ္စီးကားတစီးက ပြတ္တိုက္ခဲ့သည္မွာ အေရွာင္ျမန္ေသာ္လည္း ေနာက္မွထိုင္စီးေသာ သူမ၏ ေဒါက္ျမင့္ ဖိနပ္ကို ခ်ိတ္မိၿပီး ကြ်တ္က်န္ခဲ့သည္ကို ေမွာင္ေနသျဖင့္ ျပန္မေကာက္ရဲဟု ေျပာျပသည္။

''ေခတ္ကာလကလည္း ဟိုေနရာ လူသတ္မႈ၊ ဘယ္ႏွေလာင္းၿပိဳင္၊ ဘယ္လိုစသည္ျဖင့္ မၾကာမၾကာ ၾကားသိေနရေတာ့ ကေလးေတြအတြက္လည္း စိုးရိမ္မိတယ္။ သူေတာ့ မသိဘူး။ ကြ်န္မေတာ့ ေၾကာက္လာၿပီ။ သူ႕ေယာက္ဖကလည္း ဒီကိစၥဂ်ာနယ္မွာ ဖြင့္ခ်လိုက္ကတည္းက မေခၚမေျပာေတာ့ဘူး။ သူက ရာထူး တိုးသြား တယ္ေလ။ လံုၿခံဳေရးေပးတယ္ဆိုတာလည္း ဘယ္လိုေျပာရပါ့။ ေပးေတာ့ေပးတယ္ အစ္ကိုေရ ဒီေန႔ကြ်န္ေတာ္ တာ၀န္က်တယ္။ လမ္းထိပ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ရိွမယ္ဆိုသြားေရာ၊ ဘယ္သူက ငုတ္တုတ္ ႀကီးထိုင္ေစာင့္ႏိုင္ မလဲ။ သူတို႔ကိုလည္း အျပစ္မျမင္ပါဘူး။ ျပည္သူနဲ႔ ရဲနဲ႔ အင္အားမွ မမွ်တာ။ သူတို႔တာ၀န္ေတြေတာင္ သူတို႔လက္မလည္ဘဲ အျခားတာ၀န္ေတြအမ်ားႀကီးေလ''ဟု ေျပာရွာသည္။

ဟိုတုန္းကဆိုလွ်င္ ကိုရာဇာဟိန္းဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္ အလုပ္ပါးခိ်န္မ်ားတြင္ ေယာက္ဖျဖစ္သူ ယာဥ္ထိန္းေခါင္းေဆာင္က သူအလုပ္မ်ားခ်ိန္ ေခၚခိုင္းတတ္သည္။ လမ္းေလးခြဆံုရဲ႕ကားအ၀င္အထြက္ကို မွတ္ေပးရေသာ အလုပ္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ လကုန္လွ်င္ မုန္႔ဖိုးေပးသည့္အတြက္ စား၀တ္ေနေရး ေခ်ာင္လည္ ၿပီး အဆင္ေျပခဲ့ၾကသည္။ ယခုေတာ့ ေယာက္ဖျဖစ္သူက ရာထူးတိုးၿပီး သူႏွင့္ သင့္ေတာ္ေသာ ေနရာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕သြားၿပီျဖစ္သည္။ ထိုအလုပ္မ်ဳိးကိုလည္း ေနာက္လူက ေပးရန္၀န္ေလးေပလိမ့္မည္ဟု သူမက တြက္ဆခ်င့္ခ်ိန္စြာ ေျပာျပခဲ့သည္။

ထိုအမႈကို တရား႐ံုးတြင္ ရင္ဆိုင္ေနသူမ်ားကလည္း ေရွ႕ေန ေရွ႕ရပ္စံုလင္စြာႏွင့္ ႐ံုးေတာ္တြင္ ကိုရာဇာဟိန္းအား ေမးခြန္းမ်ားကို ခက္ခဲစြာေမးခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။

''ကိုရာဇာဟိန္းက ေျပာျပတယ္။ ေရွ႕ေနမေတြ က စြတ္ေဟာက္တာတဲ့။ အမွန္မွာ ကားကို မိက တည္းက တေယာက္ကခုန္ခ်ၿပီး ေခ်ာက္ထဲဆင္းေျပးတာ။ ကိုရာဇာက ဖမ္းဖမ္းဆိုတာ မဖမ္းၾကေတာ့ ေၾကာင္ေနၾကတာလည္း ပါမွာေပါ့။ အဲဒီကေန မေ၀းတဲ့ဂိတ္တခုမွာ ေျခေထာက္နာသြားတာကုရင္း ေတာ္ ေတာ္ၾကာၾကာေနေနတာလည္း သတင္းရတယ္။ ကိုယ့္တာ၀န္က သတင္းပဲေပးရတာ၊ ဖမ္းရတာမွ မဟုတ္ဘဲေလ''ဟု ေျပာသည္။

ထိုျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚခင္ႏွင္းသစ္ ကလည္း လႊတ္ေတာ္တြင္ ေမးခြန္းေမးခဲ့ၿပီး ဂုဏ္ျပဳခံရသူအား ခ်ီးျမႇင့္ရန္ အစီအစဥ္မရိွပါဟု သက္ဆိုင္ရာက ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

၂၀၁၆ ဒီဇင္ဘာ ၁၀ ရက္က ပန္းေတာင္း ၿမိဳ႕နယ္၊ ေညာင္ဂ်ဳိးဂိတ္တြင္ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့ေသာ WY စိတ္ၾကြ ႐ူးသြပ္ေဆးျပား ၁၄ သန္းသည္ ကိုရာဇာဟိန္း ေတာထဲတြင္ ပင္ပန္းခက္ခဲစြာ သတင္းစုေဆာင္းရင္း တာ၀န္သိ ျပည္သူတေယာက္အျဖစ္ သတင္းေပးပို႔ရာမွ ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဤအတြက္ ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ ခဲ့ရေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ဘ၀တြင္ ေလာကသစၥာ၏ ဒဏ္ကိုခံစားေနရျခင္းျဖစ္ေလေရာ့ မလား။ ေလာကသစၥာ အရ တာ၀န္သိဖို႔ သစၥာရိွဖို႔ လြယ္ကူေကာင္းလြယ္ကူႏိုင္ေသာ္လည္း ေလာကသစၥာရဲ႕ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားကို ခံႏိုင္ရည္ရိွရန္ ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပေတာ့ ညီငယ္ကိုရာဇာဟိန္းေရ . . . ဟု စိတ္ထဲမွ အားေပးရင္း အျပန္လမ္းတေလွ်ာက္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်လ်က္ . . . ။

ထန္းထန္း(မဲဇလီ)

ဧရာဝတီ ငဘ။