“တလြဲဂုဏ္ေဖၚသူ” (ဝါ) “ဗာလ” (ဝါ) “တုစၦ” ကို “သာသနာေတာ္အတြက္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာပုဂၢိဳလ္” လို႔ ေျပာရမယ္။
ဝိနည္းအေၾကာင္းကို ေျပာဆိုေဆြးေႏြးရမယ္ဆိုရင္ ပဏၰတၱိဝဇၨ နဲ႕ ေလာကဝဇၨ ဆိုၿပီး ဝိနည္းပညတ္ခ်က္ အမ်ိဳးအစား ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ပဏၰတၱိဝဇၨဆိုတာ ဘုရားပညတ္ထားလို႔ အျပစ္ရွိတဲ့ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္အမ်ိဳးအစားျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကဝဇၨကေတာ့ ဘုရားပညတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားမပညတ္သည္ျဖစ္ေစ သဘာဝတရားအရ (အဘိဓမၼာသေဘာအရ) အျပစ္ရွိတဲ့ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္အမ်ိဳးအစားပါ။
ဥပမာ ရဟန္းတစ္ပါးဟာ က်န္းမာလ်က္က စိမ္းစိုတဲ့ ျမက္သစ္ပင္ေပၚမွာ က်င္ႀကီးက်င္ငယ္ ႏွပ္တံေထြးမ်ား မစြန႔္ေကာင္းပါ။ စြန႔္ပါက ဒုကၠဋ္အာပါတ္သင့္ပါတယ္။ ၎သိကၡာပုဒ္ဟာ ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္အခါကာလ အိႏၵိယ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အစဥ္အလာယုံၾကည္မႈကို မဆန႔္က်င္လိုတာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္ထားေတာ္မူခဲ့တဲ့ ပဏၰတၱိဝဇၨသိကၡာပုဒ္အမ်ိဳးအစားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသိကၡာပုဒ္ဟာ ေဒသနာၾကားရင္ ေျပေပ်ာက္နိုင္တဲ့ ေသခိယအမည္ရတဲ့ သိကၡာပုဒ္အငယ္စားပါ။
လူသတ္ျခင္းနဲ႕သက္ဆိုင္တဲ့ တတိယပါရာဇိက သိကၡာပုဒ္ကေတာ့ ကုစားလို႔မရတဲ့ သိကၡာပုဒ္အႀကီးစားပါ။ က်ဴးလြန္ရင္ ရဟန္းမျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။
အျခား သိကၡာတစ္ခုကေတာ့ တိရစာၦန္ကို သတ္ရင္ သင့္တဲ့ ပါစိတ္သိကၡာပုဒ္ပါ။ ဒီသိကၡာပုဒ္က ေနာင္မက်ဴးလြန္ေတာ့ပါဘူးလို႔ အျပစ္ကိုဝန္ခံ ေဒသနာၾကားၿပီး ကုစားရင္ ေျပေပ်ာက္နိုင္တဲ့ သိကၡာပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီသိကၡာပုဒ္ႏွစ္ခုစလုံးရဲ႕ အႏွစ္သာရေတြျဖစ္တဲ့ ကိုယ္တိုင္သတ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးကို သတ္ေစျခင္း၊ သတ္မႈက်ဴးလြန္ျဖစ္ေအာင္ ကူညီအားေပးေထာက္ခံခ်ီးမြမ္းျခင္းသေဘာ သက္ေရာက္တယ္ဆိုရင္ သဘာဝတရားအရ (အဘိဓမၼာသေဘာအရ) အျပစ္ျဖစ္တဲ့ ေလာကဝဇၨသိကၡာပုဒ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ က်ဴးလြန္ရင္ အကုသိုလ္ကံထိုက္ပါတယ္။
ယခု ဟိုးေလးတေက်ာ္ျဖစ္သြားတဲ့ လူသတ္သမားေတြကို ေက်းဇူးတင္တယ္၊ လူသတ္တာကို အားေပးေထာက္ခံခ်ီးမြမ္းတယ္ဆိုၿပီး လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ တလြဲဂုဏ္ေဖၚတဲ့ကိစၥကေတာ့ ဝိနည္းရႈေထာင့္ကို အသာထား။ ယခုလို တလြဲဂုဏ္ေဖၚသူကို တရားဓမၼကို က်င့္ႀကံပြားမ်ားရမယ့္ ရဟန္းမဆိုထားႏွင့္ လူေကာင္း စာရင္းေတာင္ သြင္းသလားဆိုတာ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ စံႏႈန္းေတြက ထင္ရွားၿပီးပါေၾကာင္း ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။
ဒီစာကို အရွင္ဇနကာဘိဝံသရဲ႕ ဘုရားဥပေဒေတာ္ႀကီး ကိုးကားပါတယ္။
ဧရာ၀တီ
No comments:
Post a Comment