အသက္ေတြ ၾကီးလာတာနဲ႕အမွ်
လူေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း
ေသးငယ္သြားတတ္ၾကျပီး
ဦးေႏွာက္ေတြကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ၾကီးလာတတ္ပါတယ္။
ႏွလံုးသားေတြကို အသက္ရွင္သန္ရန္ ႏွလံုးခုန္ဖုိ႕အတြက္သာ
အသံုးျပဳလာၾကျပီး ၊ ႏွလံုးသားနဲ႕ဆံုးျဖတ္ရမဲ႕
အရာေတြကိုေတာ့ ဦးေႏွာက္က ေျပာင္းလဲတာ၀န္ယူ
ယူေစလုိက္ၾကပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလ ႏွလံုးသားနဲ႕ဆံုးျဖတ္လုိက္တဲ့အခါ
အမွားၾကီးမွားသြားတတ္တာမ်ိဳး ရွိတတ္ၾကသလုိ …
ဦးေႏွာက္နဲ႕ ဆံုးျဖတ္လုိက္လုိ႕ ႏွလံုးသားေတြ
ေသသြားတဲ့အခါမ်ိဳး ရွိတတ္ၾကပါတယ္။
ဘ၀မွာ အဓိပၸါယ္ရွိဖုိ႕ဆိုတာ …တူေလးႏွစ္ေခ်ာင္းလုိပါပဲ
သူတုိ႕ကို အစံုလိုက္သံုးျပဳမွ ခရီးေရာက္သလုိ …
ဦးေႏွာက္နဲ႕ ႏွလံုးသားကိုေရာ သမမွ်တေအာင္
ေရာေႏွာတတ္ရပါတယ္။
အစားေသာက္တစ္ခုကိုလည္း မ်က္လံုးနဲ႕ ၾကည့္တုိင္းလည္း
စားေကာင္းလိမ့္မယ္လုိ႕ ေျပာလုိ႕မရပါဘူး ။
ပါးစပ္ထဲေရာက္ျပီး လွ်ာကသာဆံုးျဖတ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။
မ်က္လံုးက ဒီအစားေသာက္က စားခ်င္မွ
ပါးစပ္ထဲကိုေရာက္သလိုပါပဲ ။
ႏွလံုးသားက လက္ခံႏိုင္မွ ဦးေႏွာက္ထဲပါ
တစ္ခါတည္းေရာက္သြားရတာပါ။
ႏွလံုးသားက လက္ခံႏိုင္ျပီဆိုတာနဲ႕ ဦးေႏွာက္ကလည္း
တစ္ခါတည္း အဆင္ေျပမဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြနဲ႕
တြက္ခ်က္ေဖၚေဆာင္သြားတတ္ၾကပါတယ္။
ဦးေႏွာက္ခ်ညး္သက္သက္နဲ႕ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ
မတြက္ခ်က္မိပါေစနဲ႕ ။
ႏွလံုးသားေတြ ေသသြားတဲ့အခါ ေနာင္တရမွာမို႕လုိ႕ပါ။
Credit : ခ်စ္တဲ့…မႏုႆ
No comments:
Post a Comment