ျပည္သူက ဒဏ္ခတ္လိမ့္မယ္-လူထုစိန္ဝင္း

ျပည္သူက ဒဏ္ခတ္လိမ့္မယ္-လူထုစိန္ဝင္း

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္က စျပီး လူတိုင္းရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့ စကား ေရပန္းစားလာခဲ့တယ္။ စကား၀ိုင္းေတြမွာလည္း ဒီမိုကေရစီ စာအုပ္ေတြ၊ စာေစာင္ေတြထဲမွာလည္း ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ေနၾကေတာ့တယ္။

■ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားပဲ ေျပာရ

ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့ စကားကို ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္လံုးလံုး ဘယ္သူမွ က်ယ္က်ယ္ မေျပာရဲၾကဘူး။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားပဲ ေျပာၾကရတယ္။ အစိုးရ ကိုယ္တိုင္က ေရြးေကာက္ပြဲေတြ လုပ္ေပးေတာ့မယ္။ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရမ်ိဳးကို အာဏာလႊဲေျပာင္း ေပးမယ္လို႔ ေၾကညာလိုက္တဲ့ အခ်ိန္က စျပီး ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့ စကားကို ေသြးတိုးစမ္း ေျပာလာၾကတယ္။ အခုေတာ့ လူတိုင္း က်ယ္က်ယ္ ေျပာ၀ံ့ေနၾကျပီ။ စာနယ္ဇင္းေတြ ထဲမွာလည္း ရဲရဲၾကီး ေရးေနၾကျပီ။ ဒါ ၀မ္းသာစရာ အေျခအေန ျဖစ္တယ္။ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အခါ ေျခလွမ္း တစ္လွမ္းျပီး တစ္လွမ္း လွမ္းၾကရသလို ဒီမိုကေရစီ ခရီးကိုလည္း တစ္လွမ္းျပီး တစ္လွမ္း ေရွ႕တိုး လွမ္းၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။

■ တစ္ဒီတည္း ဒီလာၾက

အစိုးရကိုယ္တိုင္က ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ခ်ီတက္မယ္ ေျပာခ်ိန္ကစျပီး ေရွ႕က ဒီမိုကေရစီကို ႏွာေခါင္းရံႈ႕ၾကသူေတြလည္း ေလသံေျပာင္းျပီး တစ္ဒီတည္း ဒီလာခဲ့ၾကတယ္။ ဒီမိုကေရစီ စာအုပ္ေတြ တစ္အုပ္ျပီး တစ္အုပ္ ေရးထုတ္လာၾကတယ္။ ဒါလည္း ေကာင္းတဲ့ ကိစၥ ျဖစ္တယ္။ ဒီ ႏွစ္ငါးဆယ္ အတြင္း ေမြးဖြားလာခဲ့ၾကသူေတြဟာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရာင္း၀ယ္ ေဖာက္ကား စားေသာက္ခ်င္တယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာခ်င္ဆိုခ်င္ ေရးခ်င္၊ ဖတ္ခ်င္တယ္ ဆိုတာေလာက္ကလြဲျပီး ဒီမိုကေရစီအေၾကာင္း ဂဃနဏ မသိၾကဘူး။

■ ဖီလာဆန္႔က်င္ျဖစ္

တတ္သိနားလည္သူေတြက ဒီမိုကေရစီအေၾကာင္း ေဟာေျပာတာ စာေတြ ေရးျပတာဟာ ၀မ္းသာအားရ ၾကိဳဆိုရမယ့္ ကိစၥျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့လို႔ အခ်ိန္ၾကာလာတဲ့ အခါမွာ ေဟာေျပာသူေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ဖတ္စာေရးသူ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူတို႔ ပါးစပ္က အပ္ေၾကာင္းထပ္ေလာက္ေအာင္ ေျပာေနၾကတဲ့ ‘ျပည္သူလူထုကို ဦးထိပ္ထားတယ္’ ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ ဖီလာဆန္႔က်င္ ျဖစ္တဲ့ စကားေတြ ေျပာလာၾကတာကို ျမင္ေတြ႕ ၾကားသိေနရတယ္။ သူတို႔ေရးတဲ့ ဒီမိုကေရစီ စာေတြမွာလည္း အလားတူ ဖတ္ရႈရတယ္။ ‘ဒီမိုကေရစီ လိုခ်င္ရင္ လူတိုင္း ႏိုင္ငံၾကီးသား ပီသျပီး ဒီမိုကေရစီ အသိရွိဖို႔လိုတယ္’၊ ‘ဒီမိုကေရစီ လိုခ်င္ရင္ လူတိုင္း ပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ လိုတယ္’၊ ‘လူေတြအတြက္ သူတို႔နဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ အစိုးရကို သူတို႔ ရရွိၾကမွာ ျဖစ္တယ္’။

■ ဓားေျမွာင္နဲ႔ထိုးသလို

ဒီၾသ၀ါဒ ကထာေတြနဲ႔ ေရးသားခ်က္ေတြဟာ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုၾကီးကို ေစာ္ကားလိုက္တာ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူေတြ အသံုးမက်လို႔ ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္လံုးလံုး တစ္ပါတီ တစ္ဖြဲ႔ အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္မွာ ပိျပားေနခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ အတူတူပဲ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ပညာေရး ေရခ်ိန္ နိမိ့္က်ေနေသးလို႔ ဒီမိုကေရစီ စစ္စစ္နဲ႔ မထိုက္တန္ေသးဘူး။ ‘Guided Democracy’ ေလာက္နဲ႔ပဲ သြားရမယ္လို႔ ေျပာသူေတြ ရွိတယ္။ ဒီလို အသံေတြ ၾကားရတဲ့ အခါတိုင္း ရင္ထဲမွာ ဓားေျမွာင္နဲ႔ ထိုးသလို စူးခနဲ စူးခနဲ နာက်င္ရတယ္။

■ ဦးစီးဦးကိုင္ေကာင္း မရွိလို႔

ျမန္မာ့ဦးစြန္း ေျမခခဲ့ရတဲ့ ပါေတာ္မူခ်ိန္က စျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ တာ၀န္ေက်ခဲ့ၾကတယ္။ ရရာတုတ္၊ ဓား၊ လက္နက္စြဲကိုင္ျပီး နယ္ခ်ဲ႕လာသူေတြကို တြန္းလွန္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းက ေအာင္ဆန္းတို႔အဘိုး မင္းၾကီး ေရႊလေရာင္က စျပီး ရွမ္း၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္ တိုင္းရင္းသားေတြဟာ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ စေတးျပီး ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတယ္။ ဦးစီး ဦးကိုင္ေကာင္း မရွိလို႔သာ အားမတန္ မာန္ေလ်ာ့ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္အခါက နန္းတြင္းမွာ အေရးပါခဲ့တဲ့ ကင္း၀န္မင္းၾကီး အမွဴးျပဳတဲ့ ၀န္ၾကီးေတြ၊ ၀န္ကေလးေတြက အဂၤလိပ္ရဲ႕ လစာ ရိကၡာေတာ္ ေထာက္ပံ့ေၾကးကို လက္ခံျပီး ေတာင္ေပၚ ေျမျပန္႔က ခုခံတြန္းလွန္သူေတြကို ေရႊျပည္ေအး တရားေတြ လိုက္လံ ေဟာေျပာျပီး လက္နက္စြန္႔ဖို႔ နားခ်ခဲ့ၾကတယ္။

■ ရဲရဲၾကီး လိုက္ခဲ့ၾက

အားမတန္လို႔ မာန္ေလ်ာ့ခဲ့ၾကရေပမဲ့ လည္စင္းခံေနၾကတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အခါအခြင့္သင့္တိုင္း ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး တိုက္ပြဲေတြ ဆင္ႏႊဲေနၾကတယ္။ ၀ိုင္အမ္ဘီေအ ေခတ္၊ ဂ်ီစီဘီေအ ေခတ္ေတြမွာလည္း ျပည္သူေတြက အဲဒီ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈ ေနာက္က ရဲရဲၾကီး လိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေရွးက ဦးေဆာင္သူေတြ ညီညီညြတ္ညြတ္ မရွိၾကပဲ ငါးေထာင္စား ျဖစ္ဖို႔ေလာက္သာ လံုးပန္း ေနခဲ့တာေၾကာင့္ ေရစုန္ေမ်ာသြားခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေပၚလာတဲ့ ‘တို႔ဗမာအစည္းအရံုး’ ေခတ္မွာလည္း ျပည္သူေတြက တစ္ခဲနက္ ေထာက္ခံ အားေပးခဲ့ၾကတယ္။ ဆရာစံရဲ႕ ေတာင္သူ လယ္သမား ပုန္ကန္မႈၾကီးနဲ႔ ေရနံေျမ အလုပ္သမားသပိတ္ တိုက္ပြဲၾကီးတို႔ဟာ ျပည္သူေတြဘက္က ဘယ္ေလာက္ တာ၀န္ေက်သလဲ ဆိုတာ ျပလိုက္တဲ့ သက္ေသေတြပဲ ျဖစ္တယ္။

■ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကြဲၾက ျပဲၾကလို႔

ေရွ႕က ဦးေဆာင္ ဦးရြက္ျပဳတဲ့ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးၾကီး ႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားလို႔ တိုက္ပြဲ အရွိန္ ေလ်ာ့က်သြားခဲ့ရတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေပၚလာတဲ့ ဖဆပလ အဖြဲ႕ၾကီးရဲ႕ အလံေတာ္ ေအာက္မွာ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုး စုစည္းျပီး တိုက္ပြဲ ဆက္လက္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတဲ့ အတြက္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြကို ေအာင္ျမင္စြာ တိုက္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကြဲၾက ျပဲၾက ျပန္တာေၾကာင့္ အသက္အိုးအိမ္ေတြ အမ်ားၾကီး ဆံုးရံႈးခဲ့ရတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီ ကာလေတြ တေလွ်ာက္လံုးမွာ ျပည္သူေတြ တစ္ရပ္လံုး လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေစာင္းမက်န္ ထြက္လာၾကတာခ်ည္း ျဖစ္တယ္။

■ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေခါင္းေရွာင္တာ

လြတ္လပ္ေရးရျပီး ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ေတြကို ျပန္ၾကည့္။ ျပည္သူေတြဘက္က တာ၀န္ေက်ခဲ့ၾကတာ ခ်ည္းပါပဲ။ ဦးေဆာင္ ဦးရြက္ ျပဳခဲ့ၾကသူေတြသာ တာ၀န္ မေက်တာ။ ‘ဒီမိုကေရစီ လိုခ်င္ရင္ လူတိုင္း ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လိုတယ္’ ဆိုတဲ့ စကားဟာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေခါင္းေရွာင္ဖို႔ ေျပာတဲ့ စကားျဖစ္တယ္။ ဒီမိုကေရစီ ဘိုးေအ ႏိုင္ငံၾကီးေတြ ဒီမိုကေရစီ မိခင္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံၾကီးေတြမွာလည္း ျပည္သူလူထုက သူတို႔ကိုယ္စား ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို မဲေပး ေရြးခ်ယ္ျပီး လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေဆာင္ရြက္ေစတဲ့ ‘ကိုယ္စားျပဳ ဒီမိုကေရစီ’ (representative democracy) စနစ္ကို က်င့္သံုး ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ေခါမေခတ္ ကလို ျပည္သူေတြအားလံုး ပါ၀င္ ဆံုးျဖတ္တဲ့ တိုက္ရိုက္ ဒီမိုကေရစီ (direct democracy) မဟုတ္ပါဘူး။

■ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ၾကည့္ပါ

ဘယ္ႏိုင္ငံက ဘယ္ျပည္သူေတြမွ ေန႔စဥ္ တိုင္းေရးျပည္ရာ ကိစၥေတြမွာ အခ်ိန္ျပည့္ ပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း မျပဳႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီလို ကိုယ္တိုင္ အခ်ိန္ျပည့္ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ ကိုယ္စား ေဆာင္ရြက္မယ့္ သူေတြကို မဲေပး ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရး သမားတို႔၊ ႏိုင္ငံေရး ပါတီတို႔ ဆိုတာ အဲတာေၾကာင့္ လိုအပ္ခဲ့ရတာ ျဖစ္တယ္။ ‘လိုခ်င္ရင္ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ယူ’ ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရး သမားနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ပါတီေတြရွိဖို႔ ဘယ္ လိုအပ္ေတာ့မွာလဲ။ ျမန္မာေတြ ဘယ္ေလာက္ ႏိုင္ငံၾကီးသား ပီသျပီး ႏိုင္ငံေရး တာ၀န္ ေက်သလဲဆိုတာ သိခ်င္ရင္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပခ်ိန္ေတြကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ပါ။

■ မဲေပးသူ ရာႏႈန္း

အထက္မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဘိုးေအ ႏိုင္ငံၾကီးေတြမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီမိုကေရစီ မိခင္ ႏိုင္ငံၾကီးေတြမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ က်င္းပတဲ့ အခါမွာ မဲဆႏၵေပသူ အေရအတြက္ ၉၀ ရာႏႈန္း ရွိတယ္ ၈၀ ရာႏႈန္း ရွိတယ္ဆိုတာမ်ိဳး တစ္ခါမွ မၾကံဳဖူးဘူး၊ မၾကားဖူးပါဘူး။ သူတို႔ဆီမွာ အလြန္ဆံုးရွိမွ ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေလာက္ပါပဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ က်င္းပခဲ့သမွ် ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ ဆိုရင္ ဖဆပလေခတ္ ေရြးေကာက္ပြဲေတြေတာင္ ၇၀ ရာႏႈန္းေက်ာ္ ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ေခတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ အားလံုးမွာေတာ့ လာေရာက္ မဲေပးသူ ရာခိုင္ႏႈန္း ၈၀ ေက်ာ္ ၉၀ ေက်ာ္ ရွိခဲ့တာခ်ည္းပါပဲ။

■ ခါေတာ္မီ ဂုရုၾကီးေတြ

ဒီအခ်က္ေတြက ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ တာ၀န္ေက်တယ္၊ ဘယ္ေလာက္ ႏိုင္ငံေရး အသိရွိတယ္ဆိုတာကို ျပဆိုတဲ့ ညႊန္းကိန္းေတြပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ေဟာၾက ေျပာၾကသူေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ဖတ္စာအုပ္ေတြ ေရးၾကသူေတြအားလံုး ျပည္သူလူထုကို အထင္ေသး အျမင္ေသးတဲ့ စကားမ်ိဳးေတြ မေျပာေစခ်င္ဘူး။ တကယ္ တတ္သိ နားလည္သူေတြက ေျပာရင္ ေတာ္ေသးတယ္။ ဆိုရွယ္လစ္ ေခတ္တုန္းက အာဏာ ပါ၀ါရွိတဲ့ ဆိုရွယ္လစ္ ၾကီးေတြကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြး တည့္ေအာင္ေပါင္းျပီး ေခတ္ပ်က္ ဆိုရွယ္လစ္ သူေဌး လုပ္ခဲ့သူေတြက အစိုးရက ဒီမိုကေရစီလည္း ေျပာလိုက္ေရာ ခ်က္ခ်င္း ဆိုရွယ္လစ္ မ်က္ႏွာဖံုး ခၽြတ္လိုက္ျပီး ခါေတာ္မီ ဒီမိုကေရစီ ဂုရုၾကီးေတြ အေနနဲ႔ ေဟာၾက၊ ေျပာၾက ဒီမိုကေရစီ ဖတ္စာအုပ္ၾကီးေတြ ေရးၾက လုပ္လာၾကတယ္။ အဲဒီလူေတြက ျမန္မာေတြ ဥာဏ္ရည္ နိမ့္က်ေသးတယ္။ ဒီမိုကေရစီ အသိ မရွိေသးဘူး။ လူတိုင္း လူတိုင္းမွာ ဒီမိုကေရစီ အသိ ျမင့္မားေနမွ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ထိုက္တန္တယ္လို႔ ေျပာတာေတြ ၾကားရတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ နားၾကားျပင္း ကပ္လွတယ္။

■ ေျမာင္းထဲေရာက္သြားမယ္

ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ အပါအ၀င္ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ အားလံုး လိုလိုက သူတို႔ အားလံုးဟာ ျပည္သူလူထုက ဆႏၵမဲေပး ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို အျမဲတန္း ေလးစား လိုက္နာရမယ္လို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေျပာေနၾကရတယ္။ ဒါဟာ ျပည္သူကို ဦးထိပ္ထားရမယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာျဖစ္တယ္။ ျပည္သူ႔အတြက္ လုပ္ေဆာင္သူေတြကို အျမဲ ေထာက္ခံ အားေပးမွာ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူ႔ ဆႏၵ သေဘာထားကို ဂရု မစိုက္ရံုမက ျပည္သူကို ႏွိမ့္ခ် ေစာ္ကားတဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳး လုပ္ရပ္မ်ိဳး လုပ္ေဆာင္ လာရင္ေတာ့ ျပည္သူက ဒဏ္ခတ္တာ ခံရျပီး ေျမာင္းထဲေရာက္ သြားမွာ ေသခ်ာတယ္လို႔ သတိေပး ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

၂၈-၁၀-၂၀၁၁
လူထုစိန္၀င္း

Credit: People's Democracy