အေမရိကန္သမိုင္းမွာ မ႐ွိခဲ့ဖူးတဲ့သမၼတ

အေမရိကန္သမိုင္းမွာ မ႐ွိခဲ့ဖူးတဲ့သမၼတ

ဒီလိုသန္းၾကြယ္သူေဌး၊ ကိုယ့္စည္းစိမ္ဥစၥာကိုဝင့္ၾကြားတတ္တဲ့ သမၼတမ်ဳိးကို အေမရိကန္သမိုင္း ႏွစ္ ၂၄ဝအတြင္းမွာ အေမရိကန္ျပည္သူေတြ မေတြ႔မျမင္ခဲ့ဖူးသလို တစ္ကမာၻလံုးကလူေတြလည္း မေတြ႔မျမင္ခဲ့ဖူးပါဘူး။

အရင္တုန္းက ေ႐ြးေကာက္ပဲြႏိုင္တဲ့သမၼတေလာင္းက လက္႐ွိသမၼတကို အိမ္ျဖဴေတာ္မွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုရတယ္။ အဲဒီလိုသြားေတြ႔ဆံုရာမွာ လက္႐ွိသမၼတက သူ႔စီးေတာ္ယာဥ္ Air Force One နဲ႔ သမၼတေလာင္းကုိ အႀကိဳလႊတ္ရတယ္။ ဒါဟာ ေလးစားတမူျပဳတယ္၊ အေလးထားတယ္ဆိုတာကို လူတိုင္းနားလည္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သမၼတေလာင္း ထရမ့္က မာနေထာင္ေထာင္နဲ႔ “အႀကိဳလႊတ္စရာမလိုဘူး… က်ဳပ္ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္နဲ႔ က်ဳပ္လာခဲ့မယ္” လို႔ဆိုတယ္။

ဒါဟာ အေမရိကန္သမိုင္းမွာ မ႐ွိခဲ့ဖူးတဲ့ လတ္ဆတ္တဲ့သတင္းျဖစ္တယ္။

ေဒၚနယ္ထရမ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္ ေဘာရင္း ၇၅၇-၂ဝဝ က သမၼတေလယာဥ္ Air Force One ထက္ သစ္လြင္တယ္။ အဆင့္ျမင့္နည္းပညာနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားၿပီး လုပ္ေဆာင္ရပ္ေတြျပည့္စံုတယ္။ ခန္႔ညားထည္ဝါတဲ့အျပင္အဆင္႐ွိတယ္။ အိပ္ခန္း ၂ခန္း၊ စက်င္ေက်ာက္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ေရခ်ဳိးခန္း၊ ဧည့္ခန္း၊ ႐ုပ္႐ွင္ခန္း၊ ထမင္းစားခန္းေတြျဖစ္တယ္။ လက္ေဆးေဘစင္၊  ေရစက္ေခါင္းနဲ႔ ခါးပတ္ေတြကို ၂၄K ေ႐ႊနဲ႔လုပ္ထားတယ္။

တစ္ခါက ထရမ့္ဟာ အိုဘားမားကို အားမနာတမ္း ကဲ့ရဲ႕ေဝဖန္ဖူးတယ္။

“အိုဘားမားက ကမာၻႀကီးပူေႏြးလာေၾကာင္းကို ေနရာတကာ သြားေဟာေျပာတယ္။ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းရမယ္ေလး ဘာေလးနဲ႔ သူ႔စီးတဲ့ Air Force One က ဒီေလာက္ေဟာင္းအိုေနၿပီး ဆီလည္းစားေသး၊ မီးခိုးလည္း ပိုထြက္တယ္။ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းဖို႔ ကိုယ္တိုင္ကေန စလုပ္ပါ”

သမၼတစီးေတာ္ယာဥ္ Air Force One ျဖစ္တဲ့ ေဘာရင္း ၇၄၇-၂ဝဝ B က ထရမ့္စီးေတာ္ယာဥ္ထက္ႀကီးတယ္။ သမၼတရဲ႕အဖဲြ႔ဝင္အားလံုးကို တင္ေဆာင္ႏိုင္တယ္။ အိပ္ခန္းတစ္ခန္းပဲပါၿပီး ေဟာင္းအိုေနၿပီျဖစ္တယ္။

ဒီႏွစ္ ၇လပိုင္းတုန္းက အိုဘားမားဟာ ဟီလာရီနဲ႔အတူ သူ႔စီးေတာ္ယာဥ္စီးၿပီး ေျမာက္ကယ္လိုလိုင္းနားျပည္နယ္ကို ေ႐ြးေကာက္ပဲြမဲဆြယ္ဖို႔အတြက္ သြားခဲ့တယ္။ ဒါကို ထရမ့္သိေတာ့ ခ်က္ခ်င္းတုန္႔ျပန္တိုက္ခတ္တယ္။

“အိုဘားမား အလုပ္လုပ္တာ သိပ္ပံုမလာဘူး။ အဲဒီငလိမ္မ ဟီလာရီကို သမၼတစီးေတာ္ယာဥ္စီးေစၿပီး မဲသြားဆြယ္တယ္။ ယာဥ္စီးခဘယ္သူေပးမလဲ”

ေအးေလ…. သူက သူ႔ကိုယ္ပိုင္စီးေတာ္ယာဥ္နဲ႔ဆိုေတာ့ ေျပာအား႐ွိတာေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ သမၼတေလာင္းနဲ႔ လက္႐ွိသမၼတတို႔ဟာ အိမ္ျဖဴေတာ္မွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကတယ္။ ထရမ့္က သူ႔ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္စီးၿပီး ဝါ႐ွင္တန္ကိုေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ဟန္အျပည့္ မာန္အျပည့္နဲ႔ေပါ့။ သူ႔ၾကည့္ရတာ “ေဟ့ အိုဘားမား… ငါႏိုင္ၿပီ။ မင္းအိမ္မင္းျပန္ရေတာ့မယ္။ ငါက သမၼတျဖစ္ဖို႔ အရည္အခ်င္းမ႐ွိတဲ့လူလို႔ မင္းအၿမဲေျပာတယ္။ ၾကည့္.. ခု ငါလာၿပီ.. ငါ့စီးေတာ္ယာဥ္နဲ႔ကို လာခဲ့တာ” ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ေပါ့။

ထရမ့္ကိုေတြ႔ေတာ့ အိုဘားမားရင္ထဲ မီးေတာက္ေနတယ္။ ပညာ႐ွိအျမက္ အျပင္မထြက္ဆိုေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာက မသာမယာျဖစ္ေနတယ္။

ဒါေပမယ့္ ထရမ့္က အိမ္ျဖဴေတာ္ထဲဝင္တာနဲ႔ လိမၼာသြားတဲ့ကေလးလိုပဲ.. ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းျဖစ္သြားတယ္။ သူက ႏိုင္ငံေရးသမားမဟုတ္ေတာ့ အိမ္ျဖဴေတာ္ထဲ တစ္ခါမွ ဝင္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး။ သမၼတ႐ံုးခန္း Oval Office မွာထိုင္ဖို႔ဆို ပိုေဝးေပါ့။ ခု အိမ္ျဖဴေတာ္ထဲေရာက္ေတာ့ သူ႔ပံုစံက သိုးငယ္ေလးတစ္ေကာင္လိုျဖစ္သြားတယ္။ သူဂဏာမၿငိမ္၊ အမူအရာေတြ သဘာဝမက်ပံုကို သူရဲ႕ကိုယ္ဟန္အျပဳအမူ (body language) ကေန ျမင္ႏိုင္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးေတြ႔ဆံုခဲ့တဲ့ ဓာတ္ပံုေတြက သက္ေသျပေနပါတယ္။

တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မႏွစ္သက္ေပမယ့္ ေတြ႔ၾကၿပီဆိုမွေတာ့ ဝတ္ေက်တန္းေက်စကားေတြ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းဆိုရေတာ့တာေပါ့။ ၁၈လလံုးလံုး အၿပိဳင္အဆိုင္ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုခဲ့တာေတြ၊ အမုန္းစကားေတြကို ရင္ထဲမွာပဲ သူတို႔ဖိသိပ္ထားခဲ့ၾကတယ္။

ဘယ္လိုပဲ ဖံုးဖိထားေသာ္ျငားလည္း ဓာတ္ပံုက သက္ေသျပေနပါတယ္။ ဒါကို တစ္ကမာၻလံုးကလူေတြလည္း သိၾကတယ္။

ဒီေနရာမွာ သမၼတေလာင္း ေဒၚနယ္ထရမ့္ရဲ႕ တမူထူးျခားခ်က္ေတြကို အနည္းငယ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။

(၁) ႏွစ္၃ဝအေတာအတြင္း ထရမ့္ဟာ အမႈႀကီး၊ အမႈေသးအပါအဝင္ အမႈေပါင္း ၃၅ဝဝေလာက္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရ၊ ရင္ဆိုင္ေနရတယ္။ သူ႔စီးပြားေရးလုပ္ငန္းက က်ယ္ျပန္႔တယ္၊ ကုမၸဏီမ်ားတယ္။ တျခားလူက သူ႔ကိုအမႈဖြင့္တိုင္ထားတာနဲ႔ သူက လူမ်ားကိုတိုင္ထားတာနဲ႔ အခု အမႈေပါင္း ၇၅မႈေက်ာ္ေလာက္ ရင္ဆိုင္ေနရေသးတယ္။ အေမရိကန္ုသတင္းဌာနေတြက ေျပာတယ္… ဒီသမၼတအသစ္က တရား႐ံုးေတြေရာက္မယ့္သမၼတတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ထရမ့္မွာ အင္အားေတာင့္တင္းတဲ့ ေ႐ွ႕ေနအဖဲြ႔႐ွိတယ္။

(၂) သမၼတေ႐ြးေကာက္ပဲြမွာ ထရမ့္ဘာေၾကာင့္အႏိုင္ရသလဲလို႔ အေမရိကန္သတင္းဌာနေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ပညာ႐ွင္ေတြက ေဝဖန္သံုးသပ္ၾကတယ္။ ႏိုင္တာေတာင္ “ေစ်းေပါေပါ” နဲ႔ ႏိုင္သြားတာပါ။ ေစ်းေပါေပါဆိုတာက ေ႐ြးေကာက္ပဲြအတြက္ သူ႔ကုန္က်စရိတ္မမ်ားခဲ့ဘူး။

ဟီလာရီက အဘက္ဘက္က လွဴဒါန္းေငြေတြရတယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပဲြအတြက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁.၁ ဘီလီယံေတာင္ကုန္က်ခဲ့တယ္။ ေရထဲ ပလံုဆိုၿပီး က်သြားတဲ့အတိုင္းပဲ။

ထရမ့္က ၅ဝဝမီလီယံပဲကုန္တယ္။ ဟီလာရီရဲ႕ထက္ဝက္ေလာက္ပဲ။
ထရမ့္က ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားစြာနဲ႔ “က်ဳပ္က က်ဳပ္ပိုက္ဆံနဲ႔ေ႐ြးေကာက္ပဲြဝင္တာ” လို႔ဆိုတယ္။ သူလည္း အဘက္ဘက္က လွဴဒါန္းေငြေတြရတာပါပဲ။ ၾကြားခ်င္ေတာ့လည္း ႐ွာႀကံၾကြားတာေပါ့။ သူ႔ေငြကို ၂၃%ေလာက္ပဲ သံုးခဲ့တာပါ။ အရင္တုန္းက ေငြမ်ားရင္ ႏိုင္တယ္လို႔ဆိုၾကတယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ေငြသံုးနည္းတဲ့ သန္းၾကြယ္သူေဌးကႏိုင္သြားတယ္။

(၃) ေ႐ြးေကာက္ပဲြမွာ ထရမ့္က ေငြေတြကိုသံုးခဲ့သလို ေငြလည္း႐ွာခဲ့ေသးတယ္။ တရားဝင္တဲ့နည္းလမ္း ၅မ်ဳိးနဲ႔ ဒီေ႐ြးေကာက္ပဲြမွာ ေဒၚလာ ၆မီလီယံေက်ာ္ေလာက္ သူ႐ွာခဲ့ႏိုင္တယ္။

“Great Again” ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ စာအုပ္တစ္အုပ္သူေရးခဲ့တယ္။ စာအုပ္ထြက္တာနဲ႔ သူဟာ သူ႔စာအုပ္သူဝယ္ၿပီး လက္မွတ္ထိုးတယ္။ ၿပီးေတာ့ မဲဆြယ္ပဲြတိုင္းမွာ လူေတြကို အခမဲ့ေဝေပးခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူ႔စာအုပ္ဟာ အေမရိကန္ေနရာတိုင္းမွာ အေရာင္းရစာရင္းဝင္ခဲ့တယ္။

ၿပီးေတာ့ အနီေရာင္ေဘ့စေဘာဦးထုပ္ေတြ သူထုတ္ခဲ့တယ္။ ဦးထုပ္ေပၚမွာ “Make America Great Again” လို႔ေရးထားတယ္။ ဒီဦးထုပ္လည္း အရမ္းေရာင္းခဲ့ရတယ္။ မ်ားမ်ားမထုတ္မိဘူးလို႔ေတာင္ သူေနာင္တရေျပာခဲ့ဖူးတယ္။

သူ႔ရဲ႕စည္း႐ံုးလႈံ႔ေဆာ္ေရး႐ံုးခန္းကို နယူးေယာက္ၿမိဳ႕မွာ႐ွိတဲ့ သူ႔တိုက္ႀကီးထဲမွာ ဖြင့္လွစ္ထားတယ္။ သူ႔အဖဲြ႔အစည္းကို ငွားရမ္းခအျဖစ္ သူပိုက္ဆံေကာက္တယ္။ သူ႔အဖဲြ႔ကို သူထမင္းဗူးေတြေရာင္းေပးတယ္။ ေန႔တိုင္းေရာင္းတယ္။ သူ႔ရဲ႕ဆိုင္ခဲြေတြနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ထားၿပီး ေနရာတကာမွာ႐ွိတဲ့ သူ႔အဖဲြ႔အစည္းေတြကို ထမင္းဗူးေရာင္းေပးတယ္။ ထမင္းဗူးကလည္း ေစ်းႀကီးတယ္… တစ္ဗူး ၁၈ေဒၚလာေပးရတယ္။

မဲဆြယ္ကာလမွာ သူနဲ႔ သူ႔အဖဲြ႔ဝင္ေတြ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္စီးၿပီး အေမရိကန္အႏွံ႔မဲဆြယ္ထြက္တယ္။ ဒါကို သူ႔ေလယာဥ္ငွားခေကာက္တယ္။  ဒါနဲ႔တင္ ၅.၆ မီလီယံေလာက္ သူရခဲ့တယ္။

သူ႔တိုက္ခန္း၊ သူ႔ဟိုတယ္ေတြက အေမရိကန္အႏွံ႔မွာ႐ွိတယ္။ သူ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔အဖဲြ႔အစည္းကသံုးရင္ ငွားရမ္းခေပးရတယ္။ သူ႔ပိုက္ဆံ သူေပးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ လွဴဒါန္းထားတဲ့ေငြေတြမ်ားေတာ့ သူ႔ပိုက္ဆံ သူေပးဆိုေပမယ့္ သူ႔အိတ္ကပ္ထဲ ေရာက္သြားတာခ်ည္းပါပဲ။

သူ႔စီးပြားေရးအကြက္က ႐ိုး႐ွင္းတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ေ႐ြးေကာက္ပဲြကာလမွာ ေဒၚလာ ၆မီလီယံေက်ာ္ေလာက္ သူ႐ွာႏိုင္ခဲ့တယ္။

သူ႔ရဲ႕စီးပြားေရးအကြက္ျမင္မႈက ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းပဲ။ ဒါဟာ “က်ဳပ္က စီးပြားေရးလုပ္ရင္လည္း ေအာင္ျမင္တာမို႔ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရင္လည္း ေအာင္ျမင္မွာပဲ။ Make America Great Again” လို႔ အေမရိကန္ျပည္သူေတြကို ေျပာေနသလိုပါပဲ။ ဒီလိုစကားမ်ဳိးကို ဆင္းရဲသားေတြ ႀကိဳက္တယ္။ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ဆင္းရဲသူေတြက ခ်မ္းသာသူေတြထက္ ပိုမ်ားတယ္။

အေမရိကန္ရဲ႕ အဓိကအေရးပါတဲ့သတင္းဌာန ၁ဝဝေလာက္႐ွိတယ္။

ေဒၚနယ္ထရမ့္ကိုေတာ့ သတင္းဌာန ၂ခုေလာက္ကပဲ အားေပးေထာက္ခံခဲ့တယ္။ အလယ္အလတ္သတင္းဌာနေတြထဲမွာ ၂ဝေလာက္ပဲ သူ႔ဘက္ပါတယ္။ ဟီလာရီကို အားေပးေထာက္ခံတဲ့ သတင္းဌာနက ပိုမ်ားခဲ့တယ္။

ဒီသတင္းဌာနေတြရဲ႕ တစ္ဘက္ေစာင္းနင္းေၾကညာမႈေတြကလည္း အေမရိကန္သမိုင္းမွာ မ႐ွိခဲ့ဖူးတဲ့အရာျဖစ္တယ္။

ဟီလာရီက ေငြေၾကးအကုန္အက်ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားခံၿပီး သတင္းစာစကၠဴေၾကာ္ျငာမႈေတြနဲ႔ တျခားေၾကာ္ျငာမႈေတြ အမ်ားအျပားလုပ္ခဲ့တယ္။

ထရမ့္က ငါေတာ့ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ပိုက္ဆံကိုမျဖဳန္းခ်င္ဘူး။ စကၠဴေၾကာ္ျငာေတြ အလုပ္ဘူး။ အင္တာနက္ေပၚတက္ၿပီး ေထာက္ခံအားေပးမႈေတြ ရယူမယ္၊ တီဗီြသတင္းေတြမွာ ေနရာယူမယ္လို႔ ေတြးခဲ့တယ္။

ေတြးခဲ့တဲ့အတိုင္း ယမ္းနံ႔တနံနံနဲ႔ သူ႔ပါးစပ္က စက္ေသနတ္တရစပ္ပစ္ေတာ့တာပဲ။ အျမင္မေတာ္တာေတြကို ေကာ္ဆဲေတာ့တာပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ တီဗီြသတင္းတိုင္း၊ သတင္းစာတိုင္းမွာ သူဟာ ေန႔တိုင္းေခါင္းႀကီးပိုင္းမွာ ပါခဲ့ေတာ့တယ္။ ဟီလာရီဆီက ေၾကာ္ျငာခယူထားတဲ့လူေတြ ထရမ့္ကိုအခမဲ့ေၾကာ္ျငာေပးေနေတာ့တယ္။

ဒါကို သူက အားရစြာနဲ႔ “လူအ,ေတြကမွ ေၾကာ္ျငာခအတြက္ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံတာ”လို႔ဆိုတယ္။

သူဟာ တစ္ကမာၻလံုးကလူေတြကို ၁၈လေလာက္ ေျဖေဖ်ာ္ခဲ့သူေပါ့။ ႏိုဝင္ဘာ ၉ရက္ေန႔မွာ သမၼတအျဖစ္ အႏိုင္ရသြားသူ၊ လူတကာကို အံ့ၾသ ထူးဆန္းေစခဲ့သူပဲ မဟုတ္လား…

သမၼတျဖစ္ရင္ သမၼတလစာ(တစ္ႏွစ္စာ) ေဒၚလာ ၄ သိန္းကို သူမယူဘူး၊ ၁ ေဒၚလာ လုပ္အားခပဲ သူယူမယ္လို႔ဆိုတယ္။ အေမရိကန္သမိုင္းမွာ သမၼတ Herbert Hoover၊ သမၼတ John F. Kennedy တို႔ကလည္း သမၼတလစာမယူခဲ့သူေတြေပါ့။ ထရမ့္ကေတာ့ နံပါတ္၃ေယာက္ေျမာက္ျဖစ္တယ္။

အခု ေဒၚနယ္ထရမ့္က မူမွန္ပံုမွန္ျဖစ္သြားၿပီ။ ေ႐ြးေကာက္ပဲြကာလ၊ မဲဆြယ္ကာလတုန္းကလို တစ္ဇြတ္ထိုး ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္းမဆဲမဆိုေတာ့ဘူး။ ေလႀကီးမိုးႀကီးေျပာခဲ့တဲ့ သူစကားေတြကို စၿပီး ထိန္းညိႇျပင္ဆင္ေနပံုပါပဲ။ သမၼတဇာတ္ခံုေပၚမွာ သူဘယ္လိုေ႐ွ႕ဆက္ကျပမယ္ဆိုတာကို တစ္ကမာၻလံုးက ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကမွာေတာ့ အမွန္ပါပဲေလ...

----

ဗဟုသုတအလို႔ငွာ ဖတ္မိသမွ် ဘာသာျပန္မွ်ေဝပါသည္။

#NineNineSaNay ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Dec. 3. 2016)