ေဒါသ မရွိတဲ႕သူ ဆိုုတာ ေလာကမွာ မရွိပါဘူး။ အဲလိုုပဲ ေဒါသကိုု မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုုင္တဲ႕ သူ၊ ေဒါသကိုု အရွံဳးေပးရတဲ႕သူဆိုုတာကေတာ႕ အမ်ားၾကီးပါပဲ။
ေဒါသ ကိုု အရံွဳးေပးရတဲ႕အတြက္ ေဒါသၾကီးတဲ႕ သူ ၊ ပူေလာင္တဲ႕သူ၊ အမွားမ်ားတဲ႕သူ ၊ ေနာင္တေတြကိုုပဲ လက္ခံရရွိတဲ႕သူ အျဖစ္ ရွင္သန္ၾကရပါတယ္။
ေဒါသၾကီး ရင္မေကာင္းဘူးဆိုုတာကိုုလည္း လူတိုုင္း နားလည္ၾကတယ္။ ေဒါသ မထြက္မိေအာင္လည္း ထိန္းခ်ဳပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ၁၀၀% ျပည္႔ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုုင္တဲ႕ သူဆိုုတာကေတာ႕ရွားပါးလွပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ မထိန္းတာထက္ စာရင္ေတာ႕ ထိမ္းသိမ္းတယ္ဆုုိတာက ပိုုေကာင္းတယ္လိုု႕နားလည္မိတယ္။
ကၽြန္မလည္း ေဒါသၾကီးတဲ႕ ထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။ ၀ုုန္းခနဲ ထြက္တတတ္တဲ႕ ေဒါသ၊ တစိမ္႔စိမ္႕ ေတြးရင္းနဲ႕ေပၚလာတဲ႕ ေဒါသ၊ တျဖည္းျဖည္းျခင္း စိမ္႔၀င္တာကိုု ထိန္းရင္းထိန္းရင္းနဲ႕ေပါက္ကြဲရတဲ႕ ေဒါသ ဆိုုၿပီး အမ်ိုုးမ်ိဳး ရွိတဲ႕ထဲမွာ။ အဲဒီ ေဒါသ သံုုးမ်ိဳးစလံုုးနဲ႕လညး္ ၾကံဳဖူးခဲ႕တယ္။
ေဒါသထြက္ေအာင္ လွဳ႕ေဆာ္တဲ႕ အရာေတြထဲမွာ ဖိအားလိုု႕ေခၚတ႕ဲ Stress ေတြလည္း ပါတယ္။ အလုုပ္၊ မိသားစုု၊ ပတ္၀န္းက်င္ စတဲ႕ ဖိအားေတြက လူေတြအေပၚကိုု သက္ေရာက္လာတဲ႕အခါ ဖိအားနည္းရင္ သည္းခံႏိုုင္တယ္၊ စိတ္ရွည္ေပးႏိုုင္တယ္။ နားလည္ႏိုုင္စြမ္းရွိတယ္။ဖိအားမ်ားေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ကိုုယ္႔ကိုု စိတ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာ၊ ရုုပ္ိပိုုင္းဆိုုင္ရာ ထိခိုုက္မႈတစ္ခုုခုုနဲ႕ ၾကံဳတဲ႕အခါ ေဒါသဆိုုတာ ၀ုုန္းကနဲကိုုယ္႔ကိုု စြဲကပ္ေတာ႕တာပါပဲ။
အဲဒီ ၀ုုန္းခနဲ႕ကပ္လာတဲ႕ေဒါသကိုု လႊတ္ေပးလိုုက္ရင္ေတာ႕… အသိစိတ္ေပ်ာက္ၿပီး ေနာင္တရစ၇ာေတြခ်ည္း ျဖစ္ေတာ႕တာပါပဲ။
ကၽြန္မဘ၀မွာ ေဒါသစိတ္ေၾကာင္႕ စီးပြားေရးကိုုလည္း ထိခိုုက္ဖူးတယ္။ မိသားစုုေရးနဲ႕လူမႈေရးေတြကိုုလည္း ထိခိုုက္ခဲ႕ဖူးတယ္။ ေနာင္တ ရစရာေတြလည္း လုုပ္ခဲ႕မိပါတယ္။
ဘ၀နဲ႕သံသယာမွာ ေနာင္တတရားေတြနဲ႕ မရွင္သန္ခ်င္တဲ႕အခါမွာ ေဒါသစိတ္နဲ႕ အလုုပ္မလုုပ္မိေအာင္၊ ေဒါသစိတ္နဲ႕ မေျပာဆိုုမိေအာင္၊ ေဒါသ စိတ္နဲ႕ မတုုန္႔ျပန္မိေအာင္ ကၽြန္မၾကိဳးစားခ်င္လာတယ္။
အဲဒါီအခ်ိန္ကစၿပီး ေဒါသကိုု ထိန္းခ်ဳပ္နိုုင္ဖိုု႕စတင္ၾကိဳးစားမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ေဒါသစိတ္ကိုု ထိန္းခ်ဳပ္ဖိုု႕ ဆိုုတာ မလြယ္လွပါဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလ ေဒါသနဲ႕ တုုန္႔ျပန္ၿပီးမွ သြားၿပီ၊ ငါ ေဒါသနဲ႕လုုပ္လိုုက္မိျပန္ၿပီဆိုုၿပီး ေနာင္တရတယ္။
ဒါနဲ႕ ကိုုယ္႕ရဲ႕စိတ္ကိုု သိဖိုု႕အေကာင္းဆံုုးနည္းလမ္းကေတာ႕သမထပါပဲ။ သမထအဆင္႔ကေန ၀ိပသနာ အဆင္႔ထိ မလုုပ္ႏုုိင္ေသးေပမဲ႕လည္း သမထကိုု ေန႔စဥ္နဲ႕အမ ွ် က်င္႔လာတဲ႕အခါ ကိုုယ္႔စိတ္ကိုုယ္ ကိုုယ္သိလာပါတယ္။ ေဒါသထြက္ေနၿပီဆိုုရင္လည္း ကိုုယ္က သိလာပါတယ္။
ေဒါသ ျဖစ္လာတဲ႕အခါ စိတ္ထဲ တင္းက်ပ္လာတယ္။ ေပါက္ကြဲခ်င္လာတယ္။ ဒါကိုု သိတယ္ဆိုုရင္ ကိုုယ္႕ရဲ႕ေဒါသစိတ္ ျဖစ္လာၿပီဆိုုတာကိုု သိလိုုက္ပါတယ္။
အဲလုုိ သိၿပီဆိုုရင္ပဲ က ိုုယ္႔ရဲ႕စိတ္နဲ႕ေဒါသကိုု ထိန္းခ်ဳပ္ဖိုု႕ၾိကဳးစားႏိုုင္ပါၿပီ။ ဒီလိုု သိတဲ႕အခါ ေဒါသနဲ႕ မတုုန္႔ျပန္မိေအာင္လည္း ကိုုယ္႔ကိုုယ္ကိုု ထိန္းခ်ဳပ္လာႏိုုင္ပါတယ္။
ေကာင္းၿပီ၊ ေဒါသေတာ႕ထြက္ေနၿပီ။ အသက္ျပင္းျပင္းရွဳလိုုက္ပါ။ ၿပီးရင္ ျပံဳးျပပါ။
အဲဒီလိုု မျပံဳးႏိုုင္ခင္ အဆင္႔မွာပဲ အံၾကိတ္ၿပီး ေနေနခဲ႕ရတယ္။ အံၾကိတ္ရင္းနဲ႕အျပံဳးနဲ႕ တုုန္႔ျပန္ႏိုုင္ေအာင္ၾကိဳးစားခဲဲ႔ရတာကိုုက မနည္းလွပါဘူး။
ကိုုယ္႕ကိုုယ္ကိုု ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ကိုု ျပံဳးပါ၊ ေဒါသကိုု အႏိုုင္ယူႏိုုင္တဲ႕ အျပံဳးပါပဲ။
ၿပီးေတာ႕ကိုုယ္႕ကိုု ေဒါသ ထြက္ေစတဲ႕သူကိုု ခပ္တည္တည္ၾကည္႔ပါ၊ သူ႕ကိုုလည္း ျပံဳးျပပါ၊ အဲဒီအခ်ိန္ထိ ကိုုယ္႔ေဒါသက ရွိေနတုုန္းပါပဲ။ ဒါကိုု သိေနေပမဲ႕
ကိုုယ္႕ရဲ႕ေဒါသစိတ္နဲ႕ မတုုန္႔ျပန္မိေအာင္ သူ႕ကိုု ျပံဳးျပရတာပါ.
အဲလိုု ျပံဳးျပေနရင္းနဲ႕ ဒါကိုု ဘယ္လိုု ေျဖရွင္းမလဲ ဆိုုတာကိုု စဥ္းစားပါ။ ခ်က္ျခင္း ဆံုုးျဖတ္စရာ မလိုုေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲပါ။
ေနာက္မွ ေျပာရေအာင္၊ ေနာက္မွ ေဆြးေႏြးတာေပါ႕ ဆိုုတာမ်ိဳးနဲ႕ အခ်ိန္ဆြဲလိုုက္ပါ။. ေနာက္ဆံုုး အခ်ိန္ဆြဲလိုု႕မရတဲ႕ အေနအထားဆိုုရင္ေတာင္မွ ခဏေနာ္ ေရေသာက္လိုုက္ဦးမယ္ဆိုုတာမ်ိဳးနဲ႕ အခ်ိန္ဆြဲလိုုက္ပါ။
အခ်ိန္မ်ားမ်ားရေလ ကိုုယ္႕ရဲ႕စိတ္ေျဖေလ်ာ႕မႈအတြက္ အခ်ိန္ပိုုရေလပါပဲ။ ၿပီးရင္ ေဒါသ ထြက္ေစတဲ႕သူကိုု နားလည္ႏိုုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ၊ အဲဒီလိုု နားလည္ႏိုုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္းနဲကပဲ သူ႕အေပၚကိုု ေဒါသစိတ္ေတြ ေလ်ာ႔က်သြားတတ္ပါတယ္။
ဒါဆိုု ကိုုယ္က သူ႕ကိုု ေဒါသနဲ႕ မတုုန္႔ျပန္မိေတာ႕ဘူး။ ေဒါသနဲ႕ မဆံုုးျဖတ္မိေတာ႕ဘူး။
စိတ္ေအးလက္ေအးနဲ႕ တည္ျငိမ္ေအးေဆးစြာနဲ႕ ေျပာဆိုု တုုန္႔ျပန္ႏိုု္င္တာဟာ ေဒါသကိုု အႏိုုင္ရလိုုက္တာပါပဲ။ အဲလိုု အႏိုုင္ရလိုုက္တဲ႕အအတြက္ ကိုုယ္႔အတြက္ ေနာင္တရ စရာေတြကိုုလည္း မလုုပ္မိေတာ႕ပါဘူး။
အဲဒီလိုု ကိုုယ္႔စိတ္ကိုု ေအာင္ျမင္ျခင္းဟာ ဘ၀ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြထဲမွာ အေရးၾကီးဆံုုး ေအာင္ျမင္ျခင္းတစ္ခုုပဲ လိုု႕ကၽြန္မကေတာ႕နားလည္လိုုက္ခံထားပါတယ္ရွင္။
ကိုုယ္႔စီမွာ မၾကာခဏ၀င္လာတတ္တဲ႕မေကာင္းတဲ႕စိတ္ေတြကိုုလည္း သိေနတယ္ဆိုုရင္ မက်ဴးလြန္မိေအာင္ ကိုုယ္႔စိတ္ကိုုယ္ကိုု ထိန္းခ်ဳပ္လိုု႕ရပါတယ္။
မတူတဲ႕ အျမင္မ်ားကိုုလည္း ေဆြးေႏြးဖိုု႕ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
No comments:
Post a Comment