ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး သာဝတၳိျပည္၊ ပုဗၺာ႐ံုေက်ာင္းေတာ္တြင္ သီတင္းသံုးေနစဥ္ကျဖစ္ပါသည္။ လျပည့္ ဥပုသ္ေန႔ညျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေသာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအတြင္း လေရာင္ေအာက္တြင္ ရဟန္းမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ထိုင္ေနေတာ္မူၾကသည္။ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ထံမွာ မည္သည့္စကားမ်ား မိန္႔ၾကားျခင္းကို နာၾကားရမည္နည္းဟု ငံ့လင့္ေနၾကသည္။
ၿငိမ္သက္ျခင္းအတိ ရွိေနသည့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဘုရားရွင္က ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ -
“ရဟန္းတို႔ သူယုတ္မာသည္ သူယုတ္မာကို ဤသူသည္ သူယုတ္မာဟု သိႏိုင္ပါမည္ေလာ”ဟုေမးလိုက္သည္။
လူယုတ္မာဆိုသည္ကား နဖူးတြင္ ခ်ိဳတပ္ထားသူမဟုတ္။ သူယုတ္ အခ်င္းခ်င္း ဉာဏ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္ၾကည့္၍လည္း ရႏိုင္စရာ အေၾကာင္း မျမင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရဟန္တို႔က “မသိႏိုင္ေၾကာင္းပါဘုရား” ဟု ေလွ်ာက္ထားလိုက္ၾကသည္။ အလားတူ ဘုရားရွင္က ေမးသည္မွာ -
“ရဟန္းတို႔ သူယုတ္မာသည္ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္းဟု သိႏိုင္ပါမည္ေလာ”ဟု ေမးေတာ္မူျပန္သည္။ သူယုတ္မာဆိုသည္မွာ သူေတာ္ေကာင္း ဆိုသည္ကို ဉာဏ္ျဖင့္ဆင္ျခင္ သိျမင္စရာ အေၾကာင္းမရွိသျဖင့္ “မသိႏိုင္ပါဘုရား” ဟုျပန္ေလွ်ာက္ထားၾကသည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက သူယုတ္မာတို႔၏ လကၡဏာမ်ားကို ဤသို႔ ခြဲျခားျပေတာ္မူသည္။ သူယုတ္မာတို႔သည္
“မယံုၾကည္ျခင္းမ်ား၏။ အရွက္အေၾကာက္လည္းမရွိ။ အၾကားအျမင္လည္း နည္း၏။ ပ်င္းရိျခင္း၊ သတိေမ့ျခင္းႏွင့္ ပညာကင္းျခင္း ဆိုသည့္ သူယုတ္မာတရားတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္”ဟု ခြဲျခားျပေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
သူယုတ္မာတို႔သည္ မိမိကိုယ္မိမိ ဆင္းရဲေၾကာင္းလည္း ေျပာတတ္သည္။ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲေၾကာင္းကိုလည္း ေျပာတတ္သည္။ မိမိေရာ သူတစ္ပါးပါ ႏွစ္ပါးစလံုး ဆင္းရဲရာ ဆင္းရဲေၾကာင္း ေျပာတတ္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ မဆင္မျခင္ ေျပာတတ္ျခင္းေၾကာင့္ အားလံုး စိတ္ဆင္းရဲစရာ ျဖစ္သည္။
သူယုတ္မာတို႔သည္ မုသားစကား၊ ကုန္းေခ်ာစကား၊ ၾကမ္းတမ္းသည့္စကား၊ သိမ္ဖ်င္းေသာ စကားတို႔ကိုလည္း ေျပာတတ္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ သူယုတ္မာတို႔သည္ ႏႈတ္ျဖင့္ အျပစ္မ်ား က်ဴးလြန္႐ံုမက ကာယကံအားျဖင့္လည္း က်ဴးလြန္တတ္မႈမ်ား ရွိသည္။ ထိုသူတို႔သည္ သူ႔အသက္ကိုသတ္ျခင္း၊ သူ႔ဥစၥာခိုးျခင္း၊ သူတစ္ပါး သားမယားတို႔အေပၚ ကာမဂုဏ္ေဖာက္ျပန္ျခင္းမ်ားကိုလည္း လုပ္ေဆာင္တတ္သူမ်ား ျဖစ္ေနျပန္သည္။
ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက လူမိုက္တို႔၏ လကၡဏာကိုလည္း ဤသို႔ မိန္႔ဆိုေတာ္မူဖူးသည္။ လူမိုက္တို႔၏ လကၡဏာကို ဘုရားရွင္က သံုးမ်ိဳးခြဲျခားျပေတာ္မူခဲ့သည္။ လူမိုက္တို႔သည္
- မေကာင္းေသာ အႀကံကို ႀကံေလ့ရွိသည္
- မေကာင္းေသာ စကားကို ဆိုေလ့ရွိသည္
- မေကာင္းေသာ အမႈကို ျပဳေလ့ရွိသည္
သူယုတ္ႏွင့္ လူမိုက္တို႔၏ လကၡဏာကို အထိမိဆံုး သံုးခ်က္တည္းျဖင့္ ပိုင္းျဖတ္ေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
လူမိုက္တို႔သည္ မေကာင္းမႈကို ျပဳလုပ္ထားသူမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စိတ္မလံုသူမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ သူတို႔သည္ လူသတ္ျခင္း၊ ခိုးျခင္း၊ ကာမဂုဏ္ က်ဴးလြန္ထားျခင္းမ်ားေၾကာင့္ လူၾကားမဝင္၊ လူေတာမတိုးရဲ စိတ္ထဲတြင္ အၿမဲ ညႇိဳးငယ္စြာျဖင့္ ခံစားရကာ စိတ္ဆင္းရဲေနရသူမ်ား ျဖစ္သည္။
ထို႔ျပင္ သူတို႔သည္ က်ဴးလြန္ထားသည့္ အမႈကိစၥမ်ားအတြက္ ဖမ္းဆီး အေရးယူျခင္း ခံလိုက္ရျပန္လွ်င္လည္း ႐ိုက္ႏွက္ျခင္း၊ ေျချဖတ္ လက္ျဖတ္ျခင္း၊ ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ခံရျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ားကိုပါ အတံု႔အလွည့္ အေနႏွင့္ ျပန္လည္ ခံစားရမည္ကို ေၾကာက္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲေနရတတ္သည္။
လူမိုက္တို႔သည္ အျပစ္ကို လူမမိသျဖင့္ ေရွာင္လႊဲ၍ လြတ္ေနေသာ္လည္း ေသခါနီးခ်ိန္တြင္ ငါျပဳထားေသာအျပစ္သည္ သံသရာတြင္ မလြတ္ႏိုင္ဆိုသည္ကို သိျမင္ၿပီးျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔အျပစ္ကို တမလြန္တြင္လည္း ခံရေတာ့မည္ကို သိေသာေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲမႈမ်ား ျဖစ္ေနတတ္သည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက လူတို႔တြင္သာမက ရဟန္းတို႔တြင္လည္း သူယုတ္တရားလကၡဏာမ်ား ရွိေနတတ္ေၾကာင္းကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
- အခ်ိဳ႕ေသာ ရဟန္းသည္ ျမတ္ေသာဘဝက ရဟန္းျပဳလာသူျဖစ္က အမ်ိဳးျမတ္ျခင္းကို ဂုဏ္ယူၿပီး မိမိကိုယ္မိမိ ထိုအမ်ိဳးဂုဏ္ကို ထုတ္ေဖာ္ကာ ခ်ီးေျမႇာက္ၿပီး သူတစ္ပါးကို ႐ႈတ္ခ်တတ္သည္
- အခ်ိဳ႕ေသာရဟန္းသည္ အမ်ိဳးျမတ္ျခင္း၊ ဥစၥာခ်မ္းသာျခင္း၊ ဂုဏ္ရွိေသာ အမ်ိဳးက ဆင္းသက္လာသူ ျဖစ္လွ်င္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးေျမႇာက္ကာ သူတစ္ပါးကို ႐ႈတ္ခ်တတ္သည္
- အခ်ိဳ႕ေသာ ရဟန္းသည္ အၿခံအရံမ်ားျခင္း၊ ပစၥည္းေလးပါး လွဴဒါန္းသူ ေပါမ်ားျခင္း၊ အၾကားအျမင္မ်ားျခင္း၊ ဝိနည္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း၊ တရားေဟာတတ္ျခင္း၊ ဓူတင္အက်င့္မ်ားကို က်င့္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း၊ ဈာန္အဆင့္ဆင့္ရသူမ်ား ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ မိမိကိုယ္မိမိ ခ်ီးေျမႇာက္ၿပီး သူတစ္ပါးကို ႐ႈတ္ခ်တတ္သည္
ဘုရားရွင္က ထိုသူမ်ားသည္ မိမိကိုယ္မိမိ ခ်ီးေျမႇာက္ၿပီး သူတစ္ပါးကို ႐ႈတ္ခ်တတ္ျခင္းမ်ားေၾကာင့္ပင္ သူယုတ္မာမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေဟာၾကားပါသည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက လူမိုက္တြင္ရွိေသာအားသည္ အားအစစ္မဟုတ္ဟု ဆိုပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း-
“အၾကင္သူသည္ အမ်က္ထြက္ေသာသူကို ျပန္၍ အမ်က္ထြက္၏။ ထိုသူအားသာလွ်င္ ထိုအမ်က္ထြက္မႈေၾကာင့္ အလြန္ ယုတ္မာ၏။ အမ်က္ထြက္သူကို ျပန္၍ အမ်က္မထြက္သူသည္ ေအာင္ႏိုင္ခဲေသာ စစ္ပြဲကိုေအာင္၏”ဟု မိန္႔ဆိုခဲ့သည္။
ဘုရားရွင္က ဘာရဒြါဇ ပုဏၰားႀကီးကို ေျပာခဲ့သည့္ စကားတစ္ခြန္းကလည္း မွတ္သားစရာ ေကာင္းလွသည္။
“ပုဏၰား ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာစကားကို ဆိုေသာ သူမိုက္သည္ စကားမွ်ျဖင့္ (သူတစ္ပါးကို) ေအာင္ၿပီဟူ၍ ေအာက္ေမ့၏။ ပညာရွိ ပုဂၢိဳလ္၏အၾကင္ သည္းခံမႈသည္ရွိ၏။ ထိုသည္းခံမႈသည္သာ ထိုပညာရွိအား ေအာင္ျမင္ျခင္းျဖစ္၏”
(ရည္ညႊန္း - မဇၥ်ိမနိကာယ္၊ စူဠပုဏၰမသုတ္၊ သပၸဳရိသသုတ္၊ သံယုတၲနိကာယ္ အသုရိႏၵကသုတ္၊ အေကၠာသသုတ္)
The Voice
No comments:
Post a Comment