ရပ္ရြာရန္ေဘးကင္းေ၀းေစဖို႔ က်ားဆိုးကို ႏွိမ္နင္းၾကရာမွာ

ရပ္ရြာရန္ေဘးကင္းေ၀းေစဖို႔ က်ားဆိုးကို ႏွိမ္နင္းၾကရာမွာ

သားေလးေရ . . .

အေၾကာင္းတရား တစ္ခု တိုက္ဆိုင္လာလို႔ အေဖဒီစာေလး  ကိုေရးခဲ့တယ္။ အေဖ့သားက ေလး လူ႔ေလာကႀကီးထဲမွာ လူ သားပီသစြာ ေနထိုင္သြားႏိုင္ဖို႔အ တြက္ေပါ့။

လူ႔ဘ၀ကိုရခိုက္မွာ အေဖ တို႔ေတြ အယူအဆေတြ မွားတတ္ ၾကတယ္။ ဂုဏ္အားေငြအား၊ ရာထူးအာဏာအား၊ ေဆြမ်ိဳး အ သိုင္းအ၀ိုင္းအား ႀကီးမားသူေတြ ဟာ အားနည္းသူေတြကို ႏိုင္လို႔ရ တဲ့အခ်ိန္မွာ ႏိုင္လိုက္မယ္ဆိုတဲ့ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညႇဥ္း ေတာတြင္းစ ႐ိုက္ စိတ္မိုက္ေတြ ေမြးတတ္ၾက တယ္။ အဲဒီလိုအႏိုင္အထက္ ျပဳမႈ ေတြကို ခံစားရတဲ့ အားနည္းသူ ေတြဘက္ကေတာ့ျဖင့္လည္း ‘ေပ ျဖစ္ေတာ့ခံ တူျဖစ္ေတာ့ႏွံ’ ဆိုတဲ့ စိတ္ထားရွိတတ္တယ္။ ‘မိုး ေကာင္းတုန္း ရြာထားဦးေပ့ါ။ င့ါ အလွည့္က် မိုးႀကိဳးပါ ပစ္ခ်မယ္’ ဆုိတဲ့ စိတ္ေတြေမြးတတ္ၾက တယ္။ အဲဒီစိတ္ဓာတ္ေတြ အား လံုးဟာ ေလာကႀကီးကို အပူမီး ၿမႇိဳက္ေစတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြပါပဲ။

ေလာကမွာ အေမွာင္က အ လင္းကို ဖံုးလႊမ္းဖို႔ အၿမဲအားထုတ္ ေနတယ္။ အလင္းကလည္း အ ေမွာင္ကို ခြင္းႏိုင္ဖုိ႔ အၿမဲအားထုတ္ ေနရတယ္။ ဒါဟာ ေလာကနိ ယာမပဲကြဲ႕။ ဒါေပမဲ့ အလင္းရဲ႕ သေဘာသဘာ၀က ေျဖာင့္တန္း စြာပဲ လင္းႏိုင္ခြင္းႏိုင္တဲ့ သေဘာ သဘာ၀ရွိတယ္။ အေမွာင္က ေတာ့ ျဖန္႔ၾကက္လႊမ္းမိုးတတ္တဲ့ သေဘာသဘာ၀ရွိတယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ အလင္းသည္ ဘယ္ ေလာက္ပဲ အားေကာင္း အား ေကာင္း ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ၾကား ေထာင့္ႀကိဳ ေထာင့္ၾကားေတြမွာ အေမွာင္က ခိုေအာင္းေနတတ္ တယ္။ အလင္းေအာက္မွာ ေတာင္မွ အေမွာင္ကအရိပ္အျဖစ္ နဲ႔ ရွိေနတတ္တယ္။ ဒါက ေလာ ကရဲ႕ သဘာ၀တစ္ခုပါ။ ဒါကို သားေလးျမင္ေအာင္ ၾကည့္တတ္ ရမယ္။ ဒါမွ သားႏွလံုးသြင္း မွန္ လိမ့္မယ္။

ေလာကမွာ အဓမၼ၀ါဒီေတြ က ဓမၼ၀ါဒီေတြကို အၿမဲဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ ခ်ယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။ ဓမၼ၀ါဒီေတြကလည္း အဓမၼ၀ါဒီ ေတြကို တြန္းလွန္ၿဖိဳဖ်က္ဖို႔ အၿမဲ အားထုတ္ေနၾကရပါတယ္။ ဒါေပ မဲ့ ဓမၼရဲ႕သေဘာက ေျဖာင့္မတ္မႈ ကို အရင္းတည္ရတယ္။ အဓမၼက ေတာ့ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲျခင္း၊ အေယာင္ေဆာင္ျခင္း၊ အေရၿခံဳ ျခင္းတို႔နဲ႔ ႁပြမ္းတီးေနတယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ ဓမၼ၀ါဒီေတြထဲမွာကို အဓမၼ၀ါဒီေတြက အေယာင္ ေဆာင္ေနႏိုင္ၾကတယ္။ သူတို႔က ဓမၼ၀ါဒီေတြကို ေကာက္က်စ္စဥ္း လဲေသာနည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႔ ေန ရာေပါင္းစံု၊ အေျခအေနေပါင္းစံု ကေန ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္ႏိုင္ၾက တယ္။ ဓမၼဝါဒီေတြအဖို႔မွာေတာ့ သူတို႔ကို တြန္းလွန္ဖို႔အတြက္ တရားမွ်တေသာ၊ ဥပေဒနဲ႔ ညီ ၫြတ္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားနဲ႔သာ တိုက္ဖ်က္ေခ်မႈန္းရတာျဖစ္လို႔အ ၿမဲေျခလွမ္းေနာက္က်တတ္ပါ တယ္။ အဓမၼ၀ါဒီေတြက ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို လက္နက္ အားကိုးနဲ႔ လြယ္လင့္တကူ သတ္  ျဖတ္သြားႏိုင္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ဓမၼ ၀ါဒီေတြကေတာ့ အဲဒီလူသတ္ သမားေတြကို ထိုက္သင့္တဲ့အျပစ္  ေပးဖို႔အတြက္ေတာင္မွ တရားစြဲ ဆိုရ၊ ခုခံေခ်ပခြင့္ေတြေပးရ၊ တရားဥပေဒနဲ႔အညီ ဆံုးျဖတ္ၿပီးမွ သာ အျပစ္ေပးႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္ မ ဟုတ္လား။

အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ တရား ဥပေဒရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈအတိုင္းအတာအေပၚမွာ အားမလိုအားမရျဖစ္ၿပီး ဟာမူရာဘီကိုဓ ဥပေဒ အတိုင္း သြားခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ေတာ့ အမွားတစ္ခုကို အမွားတစ္ ခုနဲ႔ တံု႔ျပန္သလိုျဖစ္လိ့မ္မယ္။ မ်က္လံုးတစ္လံုးအတြက္မ်က္လံုး တစ္လံုး (An eye for an eye) ဆုိတဲ့ လက္တံု႔ျပန္ဥပေဒအတုိင္း က်င့္သံုးၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး ကန္းသြား ပါလိမ့္မယ္။ ဒါကို ႏွလံုးသြင္းၿမဲၿမံ ပါေစအေဖ့သား။

ရြာတစ္ရြာမွာ ဆိုးသြမ္း ေသာင္းက်န္းၿပီး ရြာသားေတြကို ဒုကၡေပးေနတဲ့ က်ားဆိုးတစ္ ေကာင္ကို ရြာသားေတြက ႏွိမ္ နင္းၾကရတယ္ဆိုတာ လူ႔အသိုင္း အ၀ိုင္းက ေပးအပ္လာတဲ့ ဘ၀ ေပးတာ၀န္ပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာ့ က်ား၀င္လာမွန္းသိေအာင္ တံုးေခါက္တဲ့သူကေခါက္၊ဓားဆြဲ၊လံွကိုင္နဲ႔ ရင္ဆုိင္တဲ့ သူကလည္း ရင္ဆိုင္ၾကရတယ္။ က်ားနဲ႔ ပထမဆံုး ပက္ပင္းေတြ႕ ရင္ဆိုင္ ရသူမွာေတာ့ အထိအခိုက္ဒဏ္ရာ မ်ားတာေပါ့ကြယ္။

ဒါေပမဲ့ အဲဒီလူရဲ႕ ထိခိုက္ နာက်င္မႈဟာ အေၾကာင္းမဲ့ကို မ ျဖစ္ေစခဲ့ဘူး။ ရြာသူရြာသားေတြ က ဒီက်ားကို အလြတ္ေပးလို႔ ေတာ့မျဖစ္္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ ေတြကို ခိုင္မာေစခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီလိုနဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းရင္ဆုိင္လိုက္ၾက တဲ့အခါ က်ားဆိုးဟာေျမမွာလဲၿပီး  ေသရတယ္ဆိုပါေတာ့။

သားေလးေရ ... ရြာကိုဒုကၡ ေပးေနတဲ့၊ အႏၲရာယ္ျပဳေနတဲ့၊ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ရြာသူရြာသားေတြရဲ႕ အသက္ေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္ရန္မူ ေနတဲ့၊ ရြာသူရြာသားအားလံုးရဲ႕ ဘံုရန္သူျဖစ္တဲ့ က်ားဆိုးဟာ သူႀကီးရဲ႕ ႏွစ္လံုးျပဴးက်ည္ဆန္နဲ႔ပဲ ေသေသ၊ ကာလသားေခါင္း ေဆာင္ရဲ႕ လွံခ်က္နဲ႔ပဲေသေသ၊ မုဆိုးမအေၾကာ္သည္ရဲ႕ ဓားမတုိ ခ်က္နဲ႔ပဲေသေသ၊ ႏြားေက်ာင္း သား လူပ်ိဳေပါက္ကေလးရဲ႕ ေကာက္ဆြခ်က္နဲ႔ပဲ ေသေသ ေသဖို႔သာလိုရင္းမဟုတ္လား။ ငါ သတ္လို႔ က်ားဆိုးေသတာ၊ သူ သတ္လို႔ က်ားဆုိးေသတာလို႔ တို႔ ဂုဏ္ယူေနစရာမလိုပါဘူး။ တို႔ ရြာကေလး အႏၲရာယ္ကင္းသြား တာကိုပဲ အေဖတို႔၀မ္းသာၾကရ မွာမဟုတ္လား။

ဒီဥပမာေလးအတိုင္းပါပဲ သား။ မတရားမႈေတြကို ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္ၾကရာမွာ တို႔ႏွလံုးသြင္း ၿမဲၿမံရမယ့္ အရာတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ‘ေလာကရဲ႕ အႏၲ ရာယ္၊ ဓမၼရဲ႕ အႏၲရာယ္ျဖစ္လာ တဲ့၊ မေတာ္မတရားတဲ့ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ (ဒါမွမဟုတ္)အသင္းအဖြဲ႕ တစ္ခုခုကို (ဒါမွမ ဟုတ္)အေၾကာင္း အရာတစ္ခုခု ကို လိုအပ္လို႔ ရင္ဆုိင္တိုက္ခိုက္ ရတဲ့အခါ အႏိုင္တိုက္ဖို႔ အား သြန္ခြန္စိုက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ သူတစ္ ပါး႐ံႈးနိမ့္ျခင္းမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ၀မ္းမသာနဲ႔’ ဆိုတာပါပဲ။အဲဒီ အခ်က္ကို ႏွလံုးမသြင္းႏိုင္ရင္ တို႔ ေတြရင္မွာ အမုန္းတရားေတြ၊ အ ၿငိဳးတရားေတြကို ခံစားရလိမ့္ မယ္။ အဲဒါေတြဟာ ပူေလာင္ျခင္း ပါပဲ။

သားေလးေရ... တကယ္ တမ္းက်ေတာ့ လူ႔အသိုက္အ၀န္း တစ္ခုတည္းက လူအခ်င္းခ်င္း အႏိုင္အ႐ံႈးသတ္မွတ္ယွဥ္ၿပိဳင္ေန ျခင္းကိုက ႀကီးမားလွတဲ့ မွားယြင္း ခ်က္ႀကီးပါပဲ။

သိဃၤသူ႔သမီးေက်ာက္စာ ကို သားေလးတို႔ ဆယ္တန္းမွာ သင္ၾကရမွာပါ။ ‘အမ်က္အဤ တေစ့မရွိ၊ ခ်စ္ေသာ မ်က္ေစ့ျဖင့္  သာ ၾကည့္လို၏’ဆိုတာေလ။ လူ ငယ္လူရြယ္ေတြအဖို႔လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ က တည္းက ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ ဒီစာကို မဖတ္ရဘဲ ဆယ္တန္းေအာင္ ခဲ့တဲ့သူမရွိပါဘူး။ အေဖကေတာ့ ဒီစာေလးကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ ငါ့ကို သင္ၾကားလိုက္တာပဲလို႔ မွတ္ တယ္။ အၿမဲ ေခါင္းထဲထားေန တယ္။ အၿမဲက်င့္သံုးဖို႔ ႀကိဳးစား တယ္။ အေဖ့ဘ၀ကို စိတ္ခြန္ အားေတြေပးခဲ့တာ စာအုပ္ႀကီး ေတြ၊ က်မ္းႀကီးေတြထက္ အဲဒီ လိုစာတိုေလးေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။

‘‘င့ါ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ အ မွန္တရားကို သတ္လို႔မရဘူး’’ ဆို တဲ့ ေဂ်ာ္ဒန္ႏိုဘ႐ူႏိုရဲ႕ စကား၊ ‘‘ကမၻာႀကီးဟာ မေကာင္းမႈလုပ္ သူေတြေၾကာင့္ ပ်က္မွာမဟုတ္ ဘူး။ အဲဒီလိုလုပ္ေနသူေတြကို ဟန္႔တားဖို႔ ပ်က္ကြက္သူေတြ (ေၾကာင္ေတာင္ၾကည့္ေနသူေတြ)ေၾကာင့္ ပ်က္စီးရမွာ’’ဆိုတဲ့ အဲလ္ဘတ္အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ စကား၊ ‘သူရဲေကာင္းဆိုတာ သူ႔ရဲ႕လြတ္လပ္မႈနဲ႔အတူ က်ေရာက္လာတဲ့ တာ၀န္ေတြကို နားလည္ေက်ပြန္တဲ့သူ’ဆိုတဲ့ ေဘာ့ဒိုင္လန္ရဲ႕ စကားေတြကို အေဖ့ႏွလံုးသားထဲမွာ စြဲၿမဲေနခဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ‘‘တစ္ေန႔က်ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ ရဲ႕သားသမီး ကေလး ေလးေယာက္ဟာ သူတို႔ရဲ႕အေရျပားေပၚက အသားအေရာင္နဲ႔ ခြဲျခားဆံုးျဖတ္တာကို မခံယူရေတာ့ဘဲ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္က်င့္စာရိတၱရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔သာေ၀ဖန္သံုးသပ္ အကဲျဖတ္ခံရမယ့္ တိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ ရွင္သန္ေနထိုင္ခြင့္ရ လိမ့္မယ္လို႔ကြၽန္ေတာ္ အိပ္မက္ မက္ခဲ့ပါတယ္။ (I have a dream that my four little children will one day live in a nation where they will not be judged by the colour of their skin but by the content of their character.)ဆိုတ့ဲ မာတင္ လူသာကင္း ဂ်ဴနီယာရဲ႕ ကြန္ဂ ရက္လႊတ္ေတာ္ေရွ႕မွာ ရင္ဖြင့္ျပ ခဲ့တဲ့ စကားေပါ့။

ဒီစကားေတြဟာ အေဖ့ကို ထင္လင္းဦး (Wisdom Villa) ျဖစ္လာေစခဲ့တာပါ။ အေဖက လည္း သားေလးအပါအ၀င္အေဖ့ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသား ကေလးငယ္ အားလံုးကို သူတို႔ရဲ႕ အသားအ ေရာင္ လူမ်ိဳး၊ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာ အယူ၀ါဒေတြနဲ႔ သူတို႔ကို ဆံုးျဖတ္ တဲ့ ႏိုင္ငံမဟုတ္ဘဲ သူတို႔ရဲ႕ အက်င့္စာရိတၱနဲ႔ပဲ ဆံုးျဖတ္တဲ့ တိုင္းျပည္မွာ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ စြာ ရွင္သန္ႀကီးျပင္းေနထိုင္ခြင့္ ရေစခ်င္တာေလ။

သားေလးေရ ... လူတစ္ ေယာက္ရဲ႕ဘ၀မွာ အဖိုးအတန္  ဆံုးဆုလာဘ္ဟာ ေႏြးေထြးေပ်ာ္ ရႊင္ေသာ မိသားစုဆိုရင္ ႏိုင္ငံ သားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀မွာအဖိုး အတန္ဆံုး လက္ေဆာင္ဟာ ၿငိမ္း ခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေသာ၊ ခ်စ္ၾကည္ေသာ လူ႔အသိုက္အ၀န္း ျဖစ္တယ္။ ကမၻာသားတစ္ေယာက္ ရဲ႕ ဘ၀မွာ အဖိုးအတန္ဆံုး လက္ ေဆာင္ကေတာ့ လူ႔အသိုက္အ ၀န္းႀကီးတစ္ခုလံုး ခ်စ္ၾကည္ ရင္း ႏွီးတဲ့ ကမၻာႀကီးကို ပိုင္ဆုိင္ရျခင္း ပဲကြဲ႕။

 အေဖတို႔၊ သားတို႔အေနနဲ႔ ကမၻာသားတစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာကမၻာႀကီးကို တည္ ေဆာက္ခြင့္မရႏိုင္ရင္ေတာင္ မိ သားစု၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္မိသားစုကို ေႏြးေထြးေပ်ာ္ ရႊင္ေသာ  မိသားစုအျဖစ္ တည္ ေဆာက္ႏိုင္ရလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေတာ့ ၿငိမ္း ခ်မ္းေသာ၊ ခ်စ္ၾကည္ေသာ ႏိုင္ငံ သား လူ႔အသိုက္အ၀န္းကို ကိုယ့္ ရဲ႕ တစ္ဖက္တစ္လက္နဲ႔ ပါ၀င္ တည္ေဆာက္ဖို႔ တို႔ေတြ လုပ္ႏိုင္ တယ္ကြဲ႕။ သား ... ယံုၾကည္ရဲ႕ လား။

ဒါေပမဲ့... အဲဒီလိုလုပ္ႏိုင္ဖို႔ က အရည္အခ်င္းတစ္ခုေတာ့ မ ျဖစ္မေနလိုအပ္တယ္။ ရပ္ရြာလူ ထုကို အႏၲရာယ္ျပဳလာတဲ့ က်ား ဆိုးကို ေသေအာင္ သတ္ရာမွာ ဦး ေဆာင္သူတစ္ေယာက္ (ဒါမွ မ ဟုတ္) တစ္ခ်က္တစ္လက္ ပါ၀င္ သူတစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔ ပါ၀င္ရဲ တဲ့ သတၱိရွိရလိမ့္မယ္။ က်ားဆိုး ဆိုတဲ့အသံၾကားတာနဲ႔ ေကာက္႐ိုး ပံုထဲ ေျပးပုန္းခ်င္တဲ့ သူရဲေဘာ ေၾကာင္စိတ္နဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီက်ားဆိုးကို သတ္ ရာမွာ အမုန္းတရားေတြနဲ႔ သတ္ တာမဟုတ္ဘဲ တာဝန္တစ္ရပ္ အေနနဲ႔ သတ္္တာသာျဖစ္ရမယ္။ အဲဒီက်ားကို ငါသတ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ေအာင္ပြဲခံခ်င္ စိတ္မထားရဘူး။ ငါတို႔ေတြ ညီၫြတ္လို႔ က်ားဆိုး အႏၲရာယ္ကို ႏွိမ္နင္းႏိုင္တာဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ကို အၿမဲထားရမယ္။ က်ားဆိုး တစ္ေကာင္ေၾကာင့္ အႏၲရာယ္ က်ေရာက္ခဲ့လို႔ က်ား မွန္သမွ် အကုန္သတ္ပစ္္မယ့္ စိတ္မ်ိဳးမေမြးရဘူး။ သူ႔သဘာ၀ အေလ်ာက္ က်ားေတြဟာ သူ႔ဘာ သာသူေတာထဲေနတာကို နား လည္ရမယ္။ ရန္သြားရွာစရာ မလိုဘူး။ ရြာသူရြာသားေတြကို နားလည္ေအာင္ေျပာၿပီးစည္း႐ံုး ၿပီးကိုုယ့္ရြာရဲ႕ ၿခံစည္း႐ိုးကို ကိုယ္ လံုေအာင္ ခတ္ရမယ္။ ေနာက္ ေနာင္ ရြာထဲ က်ားဆိုးတစ္ေကာင္ ထပ္၀င္မလာႏိုင္ ေအာင္ေပါ့ ကြယ္။

သားေလးေရ ... ေခတ္အ ဆက္ဆက္မွာ ေပးဆပ္ခဲ့သူေတြရွိ တယ္၊ ႐ံႈးနိမ့္ခဲ့ၾကသူေတြရွိတယ္၊ ေအာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသူေတြရွိတယ္။႐ံႈး နိမ့္ျခင္းေၾကာင့္ သိမ္ငယ္ရန္မလို၊ အရွက္နဲ႔ ရမ္းကားရန္မလိုသလို ေအာင္ႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ၀င့္ႂကြား ရန္မလို၊ ေထာင္လႊားရန္မလိုပါ ဘူး။

 ဒါေပမဲ့ ေပးဆပ္သူေတြကို ေတာ့ တန္ဖိုးထားၾကရလိမ့္မယ္၊ ဦးၫႊတ္ၾကရလိမ့္မယ္။ ေပးဆပ္ သူဆိုတာ ပင္လယ္ထဲက ေရခဲ ေတာင္ လိုပါပဲ၊ အထက္မွာေပၚေနတဲ့ အပိုင္းထက္ ေရေအာက္က အပိုင္းက အဆမ်ားစြာပို၍ ႀကီး မားသလိုေပါ့။ ေပးဆပ္ခဲ့သူေတြ ထဲက တစ္ဦးတစ္ေယာက္ တခ်ိဳ႕ ကို လူေတြက သိၾက၊ တန္္ဖိုးထား ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ လူ မသိ သူမသိ ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရသူ ေတြက အမ်ားႀကီးပါကြယ္။

ဖိလစ္ပိုင္အမ်ိဳးသားေခါင္း ေဆာင္ ဟိုေဆးရီဇယ္လ္ကေျပာ ခဲ့တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအ တြင္းမွာ အေမွာင္ထဲမွာ လူမသိ သူမသိ က်ဆံုးသြားခဲ့ၾကသူေတြ ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ၾကပါနဲ႔တဲ့။ ဒီစကားက အေဖ့ရင္ထဲစြဲေန တယ္။ အေဖတို႔အတြက္ ေပးဆပ္ သြားခဲ့ၾကတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ေတာ္သစ္တည္ေဆာက္ေရး တိုက္ပြဲခရီးရွည္ႀကီးမွာ အသက္ ေသြးေခြၽးစေတးခဲ့ၾကတဲ့ သူရဲ ေကာင္းမ်ားကို အၿမဲသတိရေက်း ဇူးတင္ေနရမယ္။

သားေလးေရ ... ေရွ႕မွာ အေဖေျပာခဲ့တဲ့အတုိင္းပဲ။ အ လင္းဆိုတာကေျဖာင့္တန္းတယ္၊ ထြင္းေဖာက္ႏိုင္တယ္။ အေမွာင္ ဆိုတာက ျဖန္႔ၾကက္တတ္တယ္၊ စိမ့္၀င္တတ္တယ္။ ဓမၼဆိုတာက ေျဖာင့္မတ္တယ္။ အဓမၼဆိုတာ က ေကာက္က်စ္တယ္။ ေလာက မွာ အဓမၼက ဘယ္ေလာက္ပဲ အင္အားႀကီးေနပါေစ၊ ရင္ဆိုင္ တြန္းလွန္ရဲတဲ့ သတၱိခြန္အားေတြ အေဖတို႔ႏွလံုးသားမွာ ျပည့္စံုၾကရ လိမ့္မယ္။ အဓမၼ၀ါဒီေတြ ဓမၼႏၲရာယ္ေတြ ဘယ္လိုပဲအေရၿခံဳၿခံဳ ဒီအေရၿခံဳေတြကို ခြာခ်ႏိုင္ဖို႔အေဖတို႔ ႀကိဳးပမ္းၾကရလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုေဆာင္ရြက္ရာမွာ အေဖတို႔ ေျဖာင့္မတ္ၾကရလိမ့္မယ္။

အေဖ့ႏွလံုးသားထဲမွာ စြဲၿမဲ ယုံၾကည္ထားတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ ကေတာ့ ‘‘အမွန္တရားဆိုတာ ၾကာခ်င္ၾကာလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ မ ပ်က္မကြက္ အေရာက္လာတတ္ တယ္’’ ဆိုတာပါပဲသား။

ခ်မ္းေျမ႕ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစသား ေလး။ အျခားေသာ အမိႏိုင္ငံ သားကေလးငယ္မ်ားလည္း သား ေလးကဲသို႔ ထပ္တူတပ္မွ် ခ်မ္း ေျမ႕ေပ်ာ္ရႊင္ႏိိုင္ၾကပါေစ။

သားေလးရဲ႕ ေဖေဖ။     ။

7Day News Journal