ကိုသာယာ ( ျပန္/ဆက္ )
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မိဘဘိုးဘြား တိုင္းရင္းသားေတြဟာ တိုင္းတစ္ပါးနယ္ခ်ဲ႕ေတြရဲ႕ ကုပ္ေသြးစုပ္ျခယ္လွယ္ အုပ္စိုးမႈေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းၾကာရွည္စြာ ဒုကၡဆင္းရဲမ်ားစြာနဲ႔ ေနခဲ့ရတဲ့ သူ႕ကၽြန္ဘ၀အတိတ္သမိုင္းဟာ အလြန္ခါးသီးစရာ ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တိုင္းရင္းသားျပည္သူအားလုံးဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕ေနရာအႏွံ႔မွာ ရရာလက္နက္ စြဲကိုင္ၿပီး နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႔ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အသက္၊ ေသြး၊ ေခၽြးေျမာက္ျမားစြာေပးဆပ္တြန္းလွန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္႐ုံသာမကဘဲ စိတ္ဓာတ္ အင္အားမ်ားနဲ႔ပါ နည္းမ်ိဳးစုံႀကိဳးစားခဲ့လို႔ နယ္ခ်ဲ႕ေတြရဲ႕ ကၽြန္သက္ရွည္ေအာင္ထားလိုတဲ့ဆႏၵသ႐ုပ္ကို ႐ိုက္ခ်ိဳး ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့ေသြး၊ ျမန္မာ့သတၱိ၊ ျမန္မာ့စိတ္ဓာတ္ကို ရဲဝံ့စြာျပသအႏိုင္ယူခဲ့ပါတယ္။
ပင္လုံစာခ်ဳပ္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္
▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄
နယ္ခ်ဲ႕ေတြဟာ မိမိတို႔တိုင္းရင္းသားေတြကို ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ တိုင္းရင္း သားအေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထုံးစံ၊ ေတာင္ေပၚေျမျပန္႔ ေနထိုင္မႈစ႐ိုက္တို႔ မတူညီ မႈမ်ားအေပၚ အေျခခံၿပီး စိတ္ဝမ္းကြဲျပားေအာင္ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာ ပါ။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားစြာ စုေပါင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြ အၾကားမွာ အခ်င္းခ်င္းယုံၾကည္မႈမရွိေအာင္၊ သံသယေတြပြားလာေအာင္၊ မုန္းတီး လာေအာင္၊ စည္းလုံးညီၫြတ္မႈပ်က္ျပားလာေအာင္၊ စိတ္ဓာတ္ပ်က္ျပားေစမယ့္ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကၽြန္သက္ရွည္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ တိုင္းရင္းသားစည္းလုံးညီၫြတ္မႈကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္စြမ္းမရွိခဲ့တာဟာ ပင္လုံစာခ်ဳပ္သက္ေသပါပဲ။
ပင္လုံစာခ်ဳပ္မွာ ႏိုင္ငံအတြင္း တိုင္းရင္းသားအားလုံးဟာ တစ္စိတ္တစ္ဝမ္း တည္း သေဘာထားဆႏၵတစ္ခုတည္း ေအးအတူပူအမၽွ ညီၫြတ္စည္းလုံးၿပီး ျပတ္သားခိုင္မာတဲ့ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကို ျပသႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း နယ္ခ်ဲ႕ ေတြဟာ သူတို႔ မူလက စီစဥ္ထားတဲ့အတိုင္း တစ္ႏိုင္ငံလုံးလြတ္လပ္ေရးမေပးဘဲ တခ်ိဳ႕ တိုင္းရင္းသားေတာင္ေပၚေဒသေတြကို ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္ အစီအမံကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလုံး လုံး၀လြတ္လပ္ေရးကို ေပးခဲ့ရတာပါ။ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ ေသြးစည္းညီၫြတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္ေၾကာင့္ လက္မလႊတ္ခ်င္ ေပမယ့္ မေပးမျဖစ္လို႔ လြတ္လပ္ေရးကို ေပးခဲ့တာပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း(၇၀)က ပင္လုံေျမမွာ ျပသႏိုင္ခဲ့တဲ့ တိုင္းရင္းသားစည္းလုံးညီၫြတ္မႈနဲ႔ ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓာတ္ဟာ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ အေျခခံလို႔ မွတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ လည္းတစ္ႏိုင္ငံလုံး သူ႕ကၽြန္လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ပဋိပကၡမ်ားနဲ႔ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ား
▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းက ေမၽွာ္လင့္ခဲ့သလို မလွပခဲ့ပါ ဘူး။ နယ္ခ်ဲ႕ေတြ႕ရဲ႕ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈရဲ႕ အက်ိဳးဆက္နဲ႔ မူလကရွိခဲ့တဲ့ မေဖ်ာက္ ႏိုင္မဖ်က္ ႏိုင္စြဲၿမဲေနခဲ့တဲ့ သံသယေတြ ေၾကာင့္ရယ္၊ ဝါဒေရး၊ လူမ်ိဳးေရးနဲ႔ တျခား အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ်ား အၾကားမွာ ပဋိပကၡေတြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စည္းလုံးညီၫြတ္မႈၿပိဳကြဲၿပီး လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲေတြ ရွည္ၾကာခဲ့ပါတယ္။ ေနရာေဒသအႏွံ႔အျပားမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာမႈ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ ေရးရၿပီးခဲ့ေပမယ့္ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕အသီးအပြင့္ကို ျပည့္ျပည့္၀၀ မခံစားၾကရဘဲ တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြရဲ႕ဘ၀ဟာ လုံၿခဳံစိတ္ခ်မႈ ကင္းေဝးၿပီး ပူပင္ေသာကေတြနဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
အခ်င္းခ်င္းမညီမၫြတ္ ပဋိပကၡလက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲေတြၾကားမွာ ေတာမီး ေလာင္ ေတာေၾကာင္ လက္ခေမာင္းခတ္ဆိုသလို ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္မႈ၊ ရန္စမႈ၊ နယ္ေျမၿခိမ္းေျခာက္မႈအၱရာယ္ေတြကိုလည္း ႀကဳံဆုံတြန္းလွန္ ခဲ့ရပါေသးတယ္။ အဲဒီလို ျပည္တြင္း ျပည္ပ က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္မႈေတြကို တပ္မေတာ္ကကာကြယ္ရင္း အခ်ိန္ကာလ ရွည္ၾကာသည္ႏွင့္အမၽွ ႏွစ္ဖက္ထိခိုက္က်ဆုံးဒဏ္ရာရ အင္အားဆုံး႐ႈံး မႈေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲေတြမွာ ကုန္က်ခဲ့တဲ့ အသုံးစရိတ္ေတြဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕အရင္းအျမစ္ေတြ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတာပါပဲ။ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ိဳးစုံေရာက္ရတာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူေတြပါပဲ။ ႏိုင္ငံဟာလည္း ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္မႈပ်က္ျပားလာၿပီး ဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္ မႈေႏွးေကြးခဲ့လို႔ တိုင္းရင္းသားျပည္သူလူထုရဲ႕ လူမႈစီးပြားဘ၀ဟာလည္း နိမ့္က်ခဲ့ ရပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အခြင့္အလမ္း
▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄
အစိုးရအဆက္ဆက္ကလည္း ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ႀကိဳးစား ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့လို႔ တိုက္ပြဲေတြလည္း မရပ္ႏိုင္ ခဲ့ပါဘူး။ ေခတ္စနစ္ေျပာင္းလဲလာတာနဲ႔အမၽွ အခုဒီမိုကေရစီအစိုးရလက္ထက္မွာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈရပ္စဲေရးကို ပိုမိုႀကိဳးစားေဆာင္႐ြက္ လာတာ အားလုံးအသိပါ။ ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲရဲ႕ ပထမအစိုးရျဖစ္တဲ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ အစိုးရလက္ထက္မွာ တစ္ႏိုင္ငံလုံးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို တစိုက္မတ္မတ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့တာ အစိုးရသက္တမ္းကုန္ခါနီးကာလမွာ အဖြဲ႕ရွစ္ဖြဲ႕ဟာ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေျခခံရလဒ္ေတြနဲ႔အတူ လက္ရွိအစိုးရလက္ထက္ မွာ တစ္ႏိုင္ငံလုံးၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဦးစားေပးလုပ္ငန္းအျဖစ္ အျမန္ဆုံးေအာင္ျမင္ ေအာင္ ႀကိဳးစားေဆာင္႐ြက္ေနပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ- (၂၁) ရာစုပင္လုံ ပထမအစည္းအေဝးဟာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးအတြက္ တိုးတက္ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ သာဓကပါပဲ။
Dေန႔ဒီခ်ိန္မွာ တစ္ႏိုင္ငံလုံးတည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးဟာ အေရးႀကီးဆုံးျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါမွသာ ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ ခရီးကေ႐ြ႕ႏိုင္မွာပါ။ ေအးခ်မ္းသာယာၿပီး ဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ဒီမိုကေရစီဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ေပၚေပါက္ေရးရည္မွန္းခ်က္ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မွာပါ။ တိုင္းရင္းသားျပည္သူအားလုံးဟာ စိတ္ခ်လုံၿခဳံမႈ မ်ားနဲ႔အတူ ေပ်ာ္႐ႊင္သာယာခ်မ္းေျမ႕စြာနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕အရသာကို ျပည့္ျပည့္၀၀ ခံစားႏိုင္ၾကရမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားအတြက္ အဓိကတာဝန္ရွိတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြအေနနဲ႔ တိုးတက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားေဆာင္႐ြက္ ၾကဖို႔ အားလုံးက ေမၽွာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။
ခုလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ကို အရွိန္အဟုန္ျမႇင့္ေဆာင္႐ြက္ေနဆဲမွာပဲ တစ္ဖက္မွာ တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေနတာဟာ စိတ္ပူစရာ၊ ရင္ေလးစရာေကာင္းလွပါတယ္။ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနေသးသေ႐ြ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ေဝးေနမွာပါပဲ။ သူကစလို႔၊ ငါကစလို႔၊ သူ႕ေၾကာင့္၊ ငါ့ေၾကာင့္ စတဲ့စြပ္စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ ဆက္ျဖစ္ေနၾကမွာထက္ ကိုယ့္ဘက္က ျပႆနာကို မစမိေအာင္ ထိန္းသိမ္းၿပီး ပဋိပကၡေတြခ်ဳပ္ၿငိမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံ ေတာ္ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒနဲ႔ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားကို အတတ္ႏိုင္ဆုံးထိန္းသိမ္းၿပီး ႏွစ္ဖက္ၫွိႏႈိင္း ေဆြးေႏြးသေဘာတူထားၾကတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားအတိုင္း ေစာင့္ထိန္းလုပ္ေဆာင္ၾကၿပီး ျဖစ္လာတဲ့ျပႆနာေတြအေပၚ ၫွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးေျဖရွင္း ၾကမယ္ဆိုရင္ တိုက္ပြဲေတြမရွိႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ျပႆနာမွန္သမၽွ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖရွင္း ႏိုင္ၾကမွာပါ။
ေဆြးေႏြးၫွိႏႈိင္း အေျဖရွာ၍ေျဖရွင္း
▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄
ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈ ပူးတြဲေကာ္မတီဥကၠ႒၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္က ေကာ္မတီ အစည္းအေဝးမွာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွာ ခြဲျခား၍မရေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးမွာ လက္နက္ ကိုင္တိုက္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္႐ုံသာမဟုတ္ဘဲ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔ ေၾကာင္း၊ မတူကြဲျပားသည့္ သေဘာထားမ်ား သင့္မၽွေစရန္လိုေၾကာင္း၊ အေပးအယူ ၫွိႏႈိင္းမႈမ်ားကို ကိုယ့္ဘက္က တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေပးဆပ္မည္ဆိုသည့္ စိတ္ျဖင့္ လုပ္ၾကရန္နဲ႔ အျပဳသေဘာေဆာင္ၿပီး ေဆြးေႏြးၾကရန္ လမ္းòန္မွာၾကားခဲ့ ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡ မ်ားနဲ႔ သေဘာထား ကြဲျပားျခားနားမႈမ်ားအတြက္ အျငင္းပြားေနျခင္း၊ မသင့္မျမတ္ ျဖစ္ေနျခင္းတို႔မွာ လိုအပ္ေသာအေျဖမဟုတ္ႏိုင္ပါ။ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အေနနဲ႔ ေတြ႕ဆုံၫွိႏႈိင္း ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ၾကျခင္းျဖင့္သာ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မတူကြဲျပားေသာသေဘာထားမ်ားကို အေလၽွာ႔အတင္း ၫွိႏႈိင္းၾကျခင္းျဖင့္ သေဘာထားကြာဟမႈမ်ား ေလ်ာ့နည္းလာေအာင္၊ တျဖည္းျဖည္း ပေပ်ာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားအေျဖရွာၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပါဝင္ပတ္သက္သည့္ အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားနဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္အသီးသီးအေနျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုအေရးေမၽွာ္ေတြးၿပီး စိတ္ေကာင္းေစတနာျဖင့္ အျပဳသေဘာေဆာင္ကာ အားႀကိဳးမာန္တက္လုပ္ေဆာင္ ၾကရမည္ဟု ေမၽွာ္လင့္ရပါတယ္။
မၽွတတဲ့အျမင္နဲ႔ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားျဖစ္သင့္
▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄
ငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ပါဝင္ပတ္သက္သူအားလုံးဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ အတြက္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္သာ စဥ္းစားေဆာင္႐ြက္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အဖြဲ႕ ကိုယ့္အေရးေပၚတြင္ အေျခခံရပ္တည္ေနပါက မွန္ကန္သည့္ရလဒ္မရႏိုင္ပါ။ မည္သည့္ ေဆြးေႏြးပြဲမဆို တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ အေပးအယူ အေလၽွာ႔အတင္း ၫွိႏႈိင္းမႈရွိရစၿမဲပါ။ လိုခ်င္တာ၊ ျဖစ္ခ်င္တာကို မူေသဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ေလွနံဓားထစ္ ရပ္တည္ျခင္းမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ပါ။ ကိုယ္ကေပးႏိုင္တာကိုေပးမွ ကိုယ္ရခ်င္တာလည္း ရႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ အေျခခံနဲ႔ လုပ္ၾကရမွာပါ။ အားလုံးမွာ လိုခ်င္တာေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လိုခ်င္ တာေတြအားလုံး ရခ်င္မွရႏိုင္မွာပါ။ အားလုံးမရႏိုင္ေသးရင္လည္း ရတာနဲ႔ စသင့္ တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ အေရးႀကီးတာက အလုပ္စျဖစ္ဖို႔ပါ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေဆြးေႏြး ၫွိႏႈိင္းၾကရင္း ကိုယ္လိုခ်င္တာကို တျဖည္းျဖည္း ရေအာင္လုပ္သြားႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အေပးအယူ အေလၽွာ႔အတင္းလုပ္ၾကရာမွာ တရားမၽွတဖို႔၊ ဓမၼဓိ႒ာန္ က်ဖို႔၊ အဂတိကင္းဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ အေျခခံဥပေဒေဘာင္အတြင္းက အတတ္ႏိုင္ ဆုံး ျဖစ္သင့္သလို အမ်ားလက္ခံႏိုင္တဲ့ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ညီၫြတ္တဲ့ ၫွိႏႈိင္းမႈ မ်ား ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးၫွိႏႈိင္းမႈအားလုံးရဲ႕ ဆုံမွတ္ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္အက်ိဳး၊ ျပည္ေထာင္စုအက်ိဳးပဲျဖစ္သင့္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ပါဝင္ပတ္သက္တဲ့အဖြဲ႕အစည္း ေတြဟာ လက္ရွိအေျခအေနထက္ နစ္နာမႈ၊ ထိခိုက္ဆုံး႐ႈံးမႈေတြ ရွိလာႏိုင္မယ္ဆိုရင္ လည္း ျပည္ေထာင္စုအက်ိဳးျဖစ္လို႔ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲႏိုင္ရပါမယ္။ အနစ္နာခံ စြန္႔လႊတ္ ရဲရပါမယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲရဲ႕သေဘာအရ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ရႏိုင္တာ၊ မရႏိုင္တာရွိသလို ကိုယ့္ဘက္က လက္လႊတ္ဆုံး႐ႈံးရမွာ၊ ေလ်ာ့နည္းသြားမွာ၊ ႐ႈံးသြားမွာရွိရင္လည္း ေကာင္းတာျဖစ္ဖို႔အတြက္ ေလၽွာ႔ေပးႏိုင္၊ အနစ္နာခံႏိုင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္တာက ဒီေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ေဆြးေႏြး ဖက္ တစ္ဖက္ပုဂၢိဳလ္အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ တာဝန္စတာေတြလည္း စဥ္းစားသင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ ကိုယ့္လိုလားခ်က္၊ ေတာင္းဆိုခ်က္ဟာ တစ္ဖက္ရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္အရ ျဖစ္ႏိုင္၊ မျဖစ္ႏိုင္နဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္လည္း လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိရပါ လိမ့္မယ္။ ႏွစ္ဖက္အျမင္နဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကမွသာ အေျဖဟာ နီးစပ္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။ မျဖစ္သင့္၊ မျဖစ္ႏိုင္၊ မရႏိုင္တာေတြကို ေတာင္းဆိုေနၾကတာမ်ိဳး မျဖစ္သင့္သလို ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္ ရသင့္ရထိုက္တာမ်ိဳးေတြကိုလည္း အေလၽွာ႔ေပးလိုက္ေလ်ာတာမ်ိဳး ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြကလည္း လက္ရွိအခ်ိန္အခါနဲ႔ အေျခအေနမွာ ၫွိႏႈိင္းလို႔ရခ်င္မွရဦးမွာပါ။ တျဖည္းျဖည္းတိုးတက္လာမယ့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား နဲ႔အတူ အခ်ိန္ယူၫွိႏႈိင္းရမွာေတြလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရရွည္ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးေနၾကမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္မွာ ရႏိုင္သမၽွျဖစ္ႏိုင္သမၽွနဲ႔ စဖို႔အလြန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ ျပႆနာမ်ားအားလုံး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားၿပီး လိုလားခ်က္မ်ား ျပည့္၀လာၾကမယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။
ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားဟာ ေအာင္ျမင္ထိေရာက္ရန္ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ အခ်ိန္ ကုန္သက္သာမွာပါ။ ျမန္ျမန္ၿပီးစီးမွာပါ။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ဟာ ေစာရင္ ေစာႏိုင္သမၽွ ႏိုင္ငံနဲ႔ ျပည္သူ အက်ိဳးရွိ မွာျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္ၾကာရင္ ၾကာ သေလာက္ ဆုံး႐ႈံးနစ္နာမႈေတြနဲ႔ ဒုကၡ ေတြ ဆက္ေတြ႕ေနၾကရဦးမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ တိုင္းမွာ တိက်ျပတ္သားတဲ့ ဆုံးျဖတ္ ခ်က္မ်ား ခ်ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ၾကရမွာပါ။
အားလုံးပါဝင္ၿပီး ဝိုင္းဝန္းေဆာင္႐ြက္
▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄
ေလာေလာဆယ္မွာ တိုင္းရင္း သား လူမ်ိဳးမ်ားအလိုက္ အမ်ိဳးသား အဆင့္ ေဆြးေႏြးပြဲေတြက်င္းပေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေတြဟာ မၾကာခင္ က်င္းပ ေတာ့မယ့္ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ-(၂၁)ရာစုပင္လုံ ဒုတိယ အစည္းအေဝးအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ေဆာင္႐ြက္ေနၾကျခင္းပါ။ (၂၁)ရာစုပင္လုံ ဒုတိယအစည္းအေဝးကို ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၈ ရက္ ေန႔မွာ က်င္းပႏိုင္ဖို႔ ရည္မွန္း ေဆာင္႐ြက္ေနပါၿပီ။ ေအာင္ျမင္ေအာင္ အားလုံးဝိုင္းဝန္းေဆာင္႐ြက္ၾကရမွာပါ။
ဒီၾကားထဲမွာ တစ္ခု ထူးထူးျခားျခားသတိထားမိတာက လက္မွတ္ေရးထိုးျခင္း မျပဳရေသးတဲ့အဖြဲ႕ေတြလည္း ညီလာခံမွာ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ဖို႔ကိုလည္း ႀကိဳးစား ၫွိႏႈိင္းေဆာင္႐ြက္ေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။ သာမန္အားျဖင့္ေတာ့ (၂၁)ရာစုပင္လုံ ဒုတိယညီလာခံကို တစ္ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူစာခ်ဳပ္ ကို လက္မွတ္ေရးထိုးထားသူေတြနဲ႔ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထားသူမ်ားထဲကပဲ ကိုယ္စား လွယ္ေတြအေနနဲ႔ တက္ရမွာျဖစ္ေပမယ့္ ဒီၾကားထဲမွာ တိုးတက္မႈေတြရွိၿပီး လက္မွတ္ ထိုးမယ့္အဖြဲ႕ေတြရွိလာရင္လည္း အဲဒီအဖြဲ႕ေတြဟာ ညီလာခံမွာ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ပါဝင္တက္ေရာက္ႏိုင္မွာမို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတံခါးကေတာ့ အဆင္သင့္ပြင့္ေနပါၿပီ။ ဝင္ေရာက္လာမယ့္အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားကို တိုင္းရင္းသားျပည္သူတစ္ရပ္လုံးက လႈိက္လွဲ ဝမ္းသာႀကိဳဆိုေနမွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ယေန႔ ယခုႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား ေသြးခ်င္း ေတြအခ်င္းခ်င္း သံသယမ်ားနဲ႔ ပဋိပကၡမွန္သမၽွ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿပီး ေရရွည္တည္တံ့စစ္မွန္ တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔အတူ အားလုံးေတာင့္တလိုလားေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးမွာ အားလုံးပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္သင့္ၾကပါၿပီ။ စုေပါင္းေတြ႕ဆုံ၊ စုေပါင္းၫွိႏႈိင္း၊ စုေပါင္းေဆြးေႏြး၊ စုေပါင္းအေျဖရွာၾကမယ့္ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ-(၂၁)ရာစုပင္လုံ ညီလာခံအဆင့္ဆင့္မွာ ပါဝင္ ၿပီး ျပည္ေထာင္စုအေရး ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္သင့္ၾကပါၿပီ။
တိုင္းရင္းသားျပည္သူအားလုံးက ပင္လုံစိတ္ဓာတ္အရင္းခံတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္နဲ႔ စည္းလုံးညီၫြတ္စြာျဖင့္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အားသြန္ခြန္စိုက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာၿပီး ဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ ဒီမိုကေရစီဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုႀကီးဆီကို အေရာက္လွမ္းၾကပါစို႔လို႔ တိုက္တြန္းေဖာ္ျပအပ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment