အမွတ္​တရ ​ေအာင္​ဆန္​း.....(၁) မွ ( ၆ ) အထိ

အမွတ္​တရ ​ေအာင္​ဆန္​း.....(၁) မွ ( ၆ ) အထိ

ငမိုး ကို လူအမ် ားက ​ေသၿပီ ဟု​ေျပာၾကသည္​..
အမွန္​မွာကား ငမိုး မ​ေသ​ေသး...
ငမိုးသည္​ က်​ေနာ့ ထက္​ အသက္​ ၆ႏွစ္​ ခန္​႔ႀကီးသည္​ ငမိုးနဲ႔ က်​ေနာ္​ အသက္​ခ်င္​းကြာသလို အတန္​းခ်င္​းလည္​း ကြာသည္​..
(ငယ္​ငယ္​က ​ေက်ာင္​းသားဘဝ ကို ျပန္​အမွတ္​ရမိ​ေသး တယ္​..)

ငမိုးက လူတစ္​မ်ိဳး...
​ေက်ာင္​းအဆင္​း အိမ္​အျပန္​ လမ္​းသြားရင္​း လုံခ်ည္​ကြၽတ္​ၾကပါက (ငမိုး) ဘယ္​​ေတာ့မွ ျပန္မဝတ္​ ပခုံးမွာ ​ေကာက္​စြပ္​ၿပီး မည္​သူမ်ွ စကားမ​ေျပာပဲ ခပ္​သုတ္​သုတ္​သြားတတ္​ သည္​...
က်​ေနာ္​တို႔​ေက်ာင္​းတြင္​ မ်က္​နာႀကီး​ေက်ာင္​းသား အုပ္​စု ႏွစ္​စု ကြဲ​ေနသည္​ တစ္​စုမွာ ငမိုးတို႔ ညီအကိုတစ္​စု ျဖစ္​၏..
တစ္​စုႏွင္​့ တစ္​စု ပညာဂုဏ္​ၿပိဳင္​ဘက္​ ျဖစ္​သည္​့
အ​ေလ်ာက္​ ​ေက်ာင္​းအျပန္​ ဆိုလ်င္​ အျမဲရန္​ပြဲ ဆင္​ရ၏..
ထိုရန္​ပြဲတြင္​...က်​ေနာ္​ သည္​ငမိုးတို႔ဘက္​မွ အျမဲပါဝင္​ျမဲ
ျဖစ္​သည္​..

ငမိုးက မတရားဘူး ထင္​လ်င္​ ဘသူမွ ဗိုလ္​မထား...
အ​ေမစု ၏ လယ္​​ေပါင္​ယာ​ေပါင္​ စာခ်ဳပ္​မ်ားကို ပင္​ ယူ၍ မီး႐ိွဳ႕ ရဲခဲ့​ေသာ ငမိုး...
အ​ေမ့ပစၥည္​း ​ေတာင္​မွ လမ္​းမက်ဘူးထင္​ရင္​ လမ္​းက်​ေအာင္​ ဇြတ္​လုပ္​တတ္​တဲ့ငမိုး.
ငမိုး မွာ မ်က္​ႏွာစိမ္​း မ်က္​ႏွာက်က္​ ဟူ၍ ခြဲျခားျခင္​းမ႐ွိ တည္​့မတ္​လိုက္​သည္​မွာ ပကတိ ခ်ိန္​ခြင္​လ်ွာလို...

ငမိုး စတုတၳတန္​း​ ေအာင္​ျမင္​ၿပီး ​ေသာအခါ ....
​(ေရနံ​ေခ်ာင္​း​​ေန႐ွင္​နယ္​)အဂၤလိပ္​​ေက်ာင္​းသို႔ ​ေျပာင္​း သြား၏ ..အဲဒီ​ေခတ္​က (အဂၤလိပ္​​ေက်ာင္​းကို ​ေတာ္​႐ုံလူ မတက္​ႏိုင္​)...က်​ေနာ္​ တို႔ၿမိဳ႕မွ ​ေလးငါးဦးသာ ပညာသင္​ၾကားႏိုင္​ သည္​.ထိုအထဲတြင္​..တစ္​ျခားသူမ်ားက တမူ..

ငမိုးက တဘာသာ...(ဥပမာ)

အျခား​ေကာလိပ္​ ​ေက်ာင္​းသားႀကီးမ်ားက..​ေႏြရာသီ ​ေက်ာင္​းပိတ္​ရက္​ ရန္​ကုန္​မွ အိမ္​ျပန္​လာလ်င္​......
"ဘယ္​​ေန႔​ေရာက္​မည္​ .ဘူတာက ႀကိဳပါ"ဟု အိမ္​ကို သံႀကိဳး႐ိုက္​​ေလ့႐ွိ၏..
နတ္​​ေမာက္​သည္​ ​ေတာၿမိဳ႕ျဖစ္​သည္​့အတြက္​ "ကား"မ႐ွိ.
ဘူတာႏွင္​့ၿမိဳ႕စပ္​ၾကား ကို "ယင္​း​"ေခ်ာင္​း ႀကီးက ျခား
ထားသည္​..​ေႏြရာသီတြင္​ ​ေရမ႐ွိပဲ.သဲမ်ားျဖင္​့ ျပည္​့​ေနသည္​..
သံႀကိဳးစာ ရသည္​့ မိဘမ်ားက ​အဂၤလိပ္​​ေက်ာင္​းသား
ႀကီးမ်ားကို လွည္​းယဥ္​ျဖင္​့ သြားႀကိဳရ၏...
လွည္​းယဥ္​ ဆို​ေပမယ္​့.မ​ေခလွ..ႏွီး​ေပါင္​းမိုး မွာ နံ​ေဘး
ဝဲယာ ႏွစ္​ဘက္​ ျပတင္​း​ေပါက္​ပါၿပီး ခန္​းစီးလိုက္​ကာႏွင္​့..
ဖင္​မနာ​ေအာင္​ ​ေမြ႔ယာလည္​းခင္​းထား​ေသး၏ ႏြားတြင္​လည္​း ျခဴ ကုံး​ေတြ တစ္​ခြၽင္​ခြၽင္​ နဲ႔ အမတန္​စိတ္​ႀကီးဝင္​စရာ ​ေကာင္​းလွ၏......
ရထားကအဆင္​း ၿမိဳ႕ထဲအဝင္​ ......တစ္​​ေစာင္ တမူး​ေပးရ​ေသာ (ရန္​ကုန္​​ေဂဇက္​) အဂၤလိပ္​သတင္​းစာ ႀကီး ကို လွည္​းနံရံ ​ေျခကန္​ဖတ္​ရင္​း လိုက္​ပါလာလ်င္​..​ေကာလိပ္​​ေက်ာင္​းသား ျပန္​လာၿပီဟု သိၾက၏.........

ငမိုးကား....အာဂ ငမိုး...
သူျပန္​လာလ်င္​ သံႀကိဳးလည္​းမ႐ိုက္​..အႀကိဳလည္​း မခိုင္​း
အိပ္​ယာလိပ္​နဲ႔​ေသတၱာကို လွည္​းၾကဳံႏွင္​့ ငါးမူး​ေပးၿပီး
တင္​လႊတ္​လိုက္​၏...ရထားဆိုက္​​ေသာ ​ေနခင္​းႏွစ္​နာရီ ​ေနပူထဲမွာ ဖိနပ္​မပါ ဦးထုပ္​မပါ ယင္​း​ေခ်ာင္​းကို ျဖတ္​ကူး
လာ တတ္​၏..လုံခ်ည္​ကြင္​း မီး​ေပါက္​ ႏွင္​့ ၿမိဳ႕အ​ေ႐ွ႕ဘက္​က ​ေျမာင္​း​ေဘာင္​အတိုင္​း ​ေလ်ာက္​တတ္​၏...
ထိုကမွ ၿမိဳ႕ထဲဝင္​၍ အိမ္​သို႔သြား၏..
တစ္​ခါတစ္​​ေလ စပါး​ေလွ႔ ​ေန​ေသာ လူသိုက္​ထဲ ဘာမ​ေျပာ ညာမ​ေျပာ ဝင္​ထိုင္​ၿပီး ​ေရ​ေႏြးၾကမ္​း.ႏွစ္​ခြက္​ သုံးခြက္​ ငွဲ႔​ေသာက္​ၿပီး တန္​း ထသြားသည္​ ဟူ၏....
လမ္​းသြားလ်င္​လည္​း ဘသူ႔ ႏုတ္​ဆက္​သံမွမၾကား
လက္​သီးဆုပ္​ အံႀကိတ္​ၿပီး တစ္​​ေယာက္​ထည္​း (ႏိုင္​ငံ​ေရး)စကား​ေတြ ​ေျပာသြားတတ္​​ေသး၏...

သူျပန္​လာလ်င္​......
အိုး​ေဝမဂၢဇင္​း..ဒီးဒုတ္​ဂ် ာနယ္​ တကၠသိုလ္​ မဂၢဇင္​း စသည္​့ စာအုပ္​မ်ား ပါလာ​ေလ့ ႐ွိသည္​....ညလသာသာ
 မွာ ခ​ေလးမ်ားကို စု ပဲျကီး​ေလွာ္​ ​ေဝၿပီး.."ဒို႔ဗမာ သီခ်င္​း" ကို သင္​​ေပး၏...
ဤနည္​းျဖင္​့ က်​ေနာ္​ တို႔ၿမိဳ႕႐ွိ လူငယ္​​ေတြမွာ (လူႀကီးမ်ား
အ​ေခၚ)ဝံသာႏု ​ေထာင္​စာ သူပုန္​​ေလး​ေတြ ျဖစ္​ကုန္​၏...
ဘိန္​းစား အရက္​သမား ၾကက္​သမားမ်ား အထိုင္​မ်ား
သည္​့ လဘက္ရည္္​ဆိုင္​ မ်ားတြင္​လည္​း...ႏိုင္​ငံ​ေရး တရားမ်ား လိုက္​လံ​ေဟာၾကား​ေလ၏......
တစ္​ကယ္​​ေတာ့ ၄င္​းတို႔အားလုံးသည္​ မ​ေကာင္​းမႈ့ မွာ ျဖတ္​မရပဲ စြဲ​ေနၾကသူမ်ား ျဖစ္​ၾကသည္​...သူတို႔အား မ်ိဳးခ်စ္​ စိတ္​တရား ​ေဟာသူသည္​ ဘာ​ေမ်ွာ္​လင္​့ခ်က္​မွ မ႐ွိ.....သို႔​ေသာ္​...
ငမိုး ျပန္​သြား​ေသာအခါ...ထိုလူစုသည္​ သတင္​းစာဖတ္​သူက ဖတ္​ သခင္​အ​ေၾကာင္​း ​ေက်ာင္​းသားအ​ေၾကာင္​း မ်ားကို ​ေဆြး​ေႏြးသူ​ေတြက ​ေဆြး​ေႏြး ...အကုန္​ ျဖစ္​ကုန္​ၾကသည္​....အံဘြယ္​စည္​း​႐ုံး​ေရးပါ တကား....

အမ်ားသိၾကသည္​့အတိုင္​း.....ငမိုး ဂ်ပန္​ကိုသြား၏ ..
ဗိုလ္​​ေတဇ ျဖစ္​လာသည္​...

အခ်္​ိ္​န္​ကား...
ဘီအိုင္​​ေအကို ဖ်က္​ၿပီး..ဂ်ပန္​ အလို​​ေတာ္က​် ဘီဒီ​ေအ ျပန္​ဖြဲ႔ခါစ...ဘီအို္​​င္​​ေအ တြင္​ပါလ​ာေသာ တပ္​ဗိုလ္​မ်ား.အခ်ိဳ႕ကို တိုက္​႐ို္​က္​​ေကာ္​မရွင္​ အခ်ိဳ႔ကို မဂၤလာဒုံ ဗိုလ္​သင္​တန္​း​​ေက်ာင္း​ ​ေရြးခ်ယ္​ ​ေစလြတ္​ရမည္​ျဖစ္​၏.
တစ္​​ေန႔..
ဗိုလ္​မႉး ရန္​နုိင္​မွ (ငါး​ေယာက္​ထိုင္​​ေန ဗိုလ္​​ေနဝင္​းလည္​း ႐ွိ)က်​ေနာ့ကို​ေခၚ၍ ခင္​မ်ားတပ္​က မထြက္​ပဲ ဆက္​လုပ္​မယ္​ မလား....
ခင္​မ်ားကို က်​ေနာ္​ တို႔က ဒါ႐ိုက္​အပိြဳင္​့မင္​့ ​ေပးဘို႔ စီစဥ္​ထားတာဗ်...
က်​ေနာ္​ ဘာမွျပန္မ​​ေျပာ....
က်​ေနာ့ကို အားလုံးက ဂ႐ုဏာသက္​စ​ြာ ၾကည္​့​ေနၾက၏....ဗိုလ္​မႉးရန္​ႏိုင္​က ဆက္​​ေျပာ၏...
"ဒါ​ေပမယ္​့ က်​ေနာ္​ တို႔ အစီအစဥ္​အတို္င္​း ​ေတာ့ မျဖစ္​နုိုင္​​ေတာဘူး့..ဒီစာသာ ဖတ္​ၾကည္​့ပါ​ေတာ့."...ဟု
မွင္နီနဲ႔​ေရးထား​ၿပီး ​(ေအာက္​​ေဒါင္​့မွာ ဗိုလ္​​ေတဇ ဟူ​ေသာလက္​မွတ္​ပါသည္​့) ​လက္​ဝါးသာသာ စာရြက္​တစ္​ရြက္​ ထုတ္​​ေပး၏....

စာ၏ ဆိုလိုရင္​းမွာ................
............
အပို္င္​း(၂)တြင္​..ဆက္​လက္​ ဖတ္​႐ွဴ႕ပါရန္​ .....

အမွတ္​တရ ​ေအာင္​ဆ​န္​း ​ေခါငး္စ​ဥ္​ျဖင့္​ ​ေဖ​ေဖာ္​ဝါရီ ၁၃အထိ (တစ္​​​ေန႔ တစ္​ခန္​း)အခန္​းဆက္​ တင္​ပါမည္​...

Tint Wai...

အမွတ္​တရ ​ေအာင္​ဆန္​း(၂)

စာရြက္​မွာ လက္​ဝါးသာသာမ်ွ ႐ွိမည္​ မွင္​နီႏွင္​့​ ေရး
ထား၏ .စာ၏ဆိုလိုရင္​းမွာ.. .
"နတ္​​ေမာက္​မွ လွ​ေသာ သခင္​ဘုန္​း​ေက် ာ္​ ဆိုသူ
​ေက်ာင္​းသား​ေခါင္​း​ေဆာင္​ တစ္​​ေယာက္​ တပ္​ထဲ​ေရာက္​​ေနသည္​..​ေတြ႔လ်င္​ တိုက္​႐ိုက္​ရာထူး စာရင္​းတြင္​ မထည္​့ႏွင္​့ မဂၤလာဒုံ စစ္​သင္​တန္​း​ေက်ာင္​းကို ပို႔ပါ"
ဟူသတည္​း....

ငမိုးစိတ္​ဓာတ္​ကို သိၿပီးသားမို႔...က်​ေနာ္​ စိတ္​မဆိုး...
(တစ္​ၿမိဳ႕တည္​းသား ငယ္​​ေပါင္​း​ေတြမို႔ အခြင္​့အ​ေရး ​ပို​ေပးလိမ္​့မယ္​မထင္​နဲ႔)
​ေမာင္​မင္​းႀကီးသား..တည္​့မတ္​ပါ​ေပ၏..
က်​ေနာ့ တြင္​ကား..မဂၤလာဒုံမွာ ၉လလုံးလုံး ဂ်ပန္​​ ပါးအ႐ုိက္​ခံၿပီး ပဲပင္​​ေပါက္​ ​ေရလုံျပဳတ္​ကို စားကာ စစ္​ပညာသင္​ခဲ့ရ၏..ဒူးႏွင္​့တံ​ေတာင္​ဆစ္​တို႔မွာ အသားမာတက္​ၿပီး ကြၽဲပခုံးထ​ေန၏ မခ်ိမ​ဆန္​႔ ပင္​ပန္​း၍
ဒုကၡလွလွ​ေတြ႔ ခဲ့ရ၏..

စစ္​​ေက်ာင္​း အားတဲ့ ပိတ္​ရက္​တစ္​​ေန႔..
သူကို သြား​ေတြ႔၏....က်​ေနာ္​ က စာနီရဲအ​ေၾကာင္​း ​ေမး​ေတာ့ က်​ေနာ့ ကို ​ေပ​ေစာင္​း​ေစာင္​း ၾကည္​့ၿပီး...
"မင္​းကို တိုက္​႐ုိက္​​ေပးရင္​ ဘဝင္​ျမင္​့သြားမွာ စိုးလို႔ကြ.​ေက်ာင္​းတက္​ၿပီးမွ ​ေကာ္​မ႐ွင္​ရ​ေတာ့ မင္​း​ရာ ငါ​ေရာ ကို
ဘယ္​​ေကာင္​မွ ​ေနာက္​ကြယ္​မွာ ​ဘာမွေျပာလို႔မရ ​ေတာ့ဘူး ​ေပါ့ ဟ".....တဲ့
က်​ေနာ့ မွာ ဒူးက အမာရြတ္​ကိုသာ အသာပြတ္​ၿပီး ​ေအာင္​့သက္​သက္​နဲ႔ ျပန္​လာ ခဲ့ရတယ္​......

က်​ေနာ္​ စစ္​သင္​တန္​းဆင္​းၿပီး..
ႏွစ္​ႏွစ္​​ေလာက္​အၾကာ ဒီဇင္​ဘာ ၆ရက္​မွာ....ငမိုးက
က်​ေနာ့ အား သူ၏ ကိုယ္​ရံ​ေတာ္​အျဖစ္​၄င္​း ယင္​းကိုယ္​ရံ​ေတာ္​ကင္​းတပ္​၏ တပ္​မႉး အျဖစ္​၄င္​း ခန္​႔အပ္​ကာ သူ႔အိမ္​သို႔ အိပ္​ယာလိပ္​ မ်ားပါ​ေရြ႔ခဲ့ဟု အမိန္​႔​ေတာ္​ ခ်မွတ္​လိုက္​​ေလသည္​.....
ငမိုး ကလည္​း ဂြက်က် က်​ေနာ္​ ကလည္​း ရြတ္​တြတ္​တြတ္​ ​ေတြ႔ၾက​ေလၿပီ...

တစ္​​ေန႔.....
"​ေဟ့​ေကာင္​ ၿမိဳင္​႐ုံက ျပဇာတ္​ သြားၾကည္​့ၾကရ​ေအာင္​".
"ကြန္​ျမဴနစ္​ ဝါဒဆိုတာဘာလည္​း" ဟူ​ေသာ စာအုပ္​ကို က်​ေနာ္​ က အိပ္​ယာထဲမွာ ပက္​လက္​လွန္​ ဖတ္​​ေနခိုက္​..
ငမိုးသည္​ အိမ္​မႀကီးႏွင္​့ ကပ္​လ်က္​ ​ေဆာက္​ထား​ေသာ က်​ေနာ့ တဲထဲသို႔ စြတ္​ဝင္​လာကာ အထက္​ပါ အတိုင္​း​ေျပာလိုက္​သည္​....
က်​ေနာ္​ က ငိုင္​​ေန၍ သူက ထပ္​​ေျပာျပန္​၏...
"မင္​း.....လိုက္​ခဲ့"
က်​ေနာ္​ က ခုလို ႏိုင္​ငံ​ေရး ႐ွဴပ္​​ေထြး​ေနခ်ိန္​ မွာ သူလို ​ေခါင္​း​ေဆာင္​မ်ိဳးကို ကုပ္​ကုပ္​​ေန​ေစခ်င္​သည္​..ဟိုသြား ဒီသြား မသြား​ေစခ်င္​...တစ္​ခါႏွစ္​ခါ​ေျပာဘူးသည္​..မရ

"ငါ့ကို ဘသူ​ေတြက မနာလို ​ေနၾကလို႔လည္​း ငါ
တိုင္​းျပည္​အတြက္​လုပ္​​ေနတာ ဘသူ​ေတြထက္​ ဘာ​ေတြ အခြင္​့အ​ေရး ပိုရ​ေနလို႔လည္​း..ငါပိုင္​ ဆိုတာလည္​း တစ္​ခုမွ မ႐ွိဘူး..လြတ္​လပ္​​ေရးရရင္​လည္​း ငါက တြယ္​ကပ္​​ေနမွာ မဟုတ္​ဘူး...မိသားစုနဲ႔ ​ေအး​ေအးခ်မ္​းခ်မ္​း စာ​ေရးစားမွာ.."ဟူ၍...အ​ေငါက္​ခံရဘူး​ေလ၏...
က်​ေနာ့ ၏ စိတ္​တြင္​ ​ေျပာမရ၍ ခ်ဥ္​စူး လာသည္​ႏွင္​့...
သူ႔အား ​ေငါ့ ခ်လိုက္​မိ၏....

"မလိုက္​ခ်င္​ဘူး.....ဗ် ာ"
"ဘာလို႔လည္​း.....ကြ"

ဟာ..ဒီ​ေလာက္​အ​ေရးႀကီး​ေနတဲ့ ကာလထဲမွာ ..ျပဇာတ္​ သြားၾကည္​့တယ္​ဆိုတာ..လူ​ေပါ ​ေတြမွ လုပ္​တာ ဘဲ"..

ငမိုးသည္​ က်​ေနာ့ ကို ႐ူးသိုးသိုး နဲ႔ၾကည္​ရင္​း.
"ငါ့ရီး...မွ ...မလိုက္​ခ်င္​လည္​း .​ေနကြာ" ဟု ပါးစပ္​မွ ျမည္​တြန္​ရင္​း ..အခန္​းထဲမွ ျပန္​ထြက္​သြား ​ေလသည္​..

သိပ္​မၾကာလိုက္​......
က်​ေနာ္​ ရပ္​​ေန​ေသာ ျပတင္​း​ေပါက္​ႏွင္​့ မလွမ္​းမကမ္​း႐ွိ ​ေျမနီလမ္​း​ေလးအတိုင္​း ဝက္​စ​ေလ နက္​ျပာ​ေရာင္​ ကား​ေလး​ေျပးထြက္​ သြားသည္​..ကား​ေပၚတြင္​ ငမိုးႏွင့္
မမၾကည္​ ပါသြား၏....
က်​ေနာ္​ တစ္​စုံတစ္​ခုကို ျဖတ္​ခနဲ ျမင္​လိုက္​၍ ခ်က္​ခ်င္​း ဖုန္​း​ေကာက္​ကိုင္​ကာ ဂိတ္​ဝကင္​းဗိုလ္​ထံ ခ်က္​ခ်င္​းအမိန္႔​လွမ္း​ေပး လိုက္​သည္​...
ကား​ေလးသည္​ ​ေနအိမ္​ျခံဝင္​းမွ ထြက္​အ့ံဆဲဆဲ..
ကင္​း ဗိုလ္​သည္​ လွံစြပ္​တပ္​ထား​ေသာ ​ေသနတ္​နဲ႔ ငမိုး၏ ကားကို ​ေ႐ွ႔မွ တားထားလိုက္​သည္​....

"ဟိတ္​.......ရပ္​"
ကား​ေလးရပ္​သြားၿပီး စကား​ေျပာသံမ်ား က်​ေနာ္​ ၾကား
ရသည္​...
"ရဲ​ေဘာ္​....ဘသူ႔အမိန္​႔နဲ႔ တားရ သလည္​း"....
"တပ္​မႉး အမိ္​န္​႔ ပါ ....ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​"...
"​ေအး..အာ့ဆို...မင္​းတပ္​မႉး..သြား​ေခၚ...​ေခ်"..

ငမုိး...အ​ေတာ္​စိတ္​ဆိုး ..​ေန​ေခ်ၿပီ..
ခါးတြင္​..ဘန္​​ေကာက္​ လုံခ်ည္​တစ္​ပတ္​ႏြမ္​း နဲ႔ တြီ႐ွပ္​လက္​႐ွည္​ကို ဝတ္​ထား၏....

"မင္​း အတား ခိုင္​းတယ္​ဆို...."
"ဟုတ္​ပါတယ္​.. ...ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​......"
"ဘာ..ျဖစ္​လို႔လည္​း ..ကြ......................"

က်​ေနာ္​ ပါးစပ္​မွ ျပန္​အ​ေျဖမ​ေပး....
ကားထိ္​ပ္​ပို္င္​း ႐ွိရာသို႔သြားၿပီး..."စစ္​ဝန္​ႀကီး..စစ္​​ေသနာပတိ..​ေမဂ်ာဂ်င္​နဂ်ယ္​.."ရာထူးအလို္​က္​ တပ္​ဆင္​ထာ​ေသာ အလံ သုံးခုစလုံးကို ျဖဳတ္​ယူလာၿပီး..
ကားျပတင္​းဝမွ ​ေန၍ သူ႔​ေပါင္​​ေပၚ သို႔ ျပစ္​တ​င္​​ေပး လိုက္​သည္​...

"(တာဝန္​ခ်ိန္​ျပင္​ပ)အရပ္​သား အဝတ္​အစားကို ဝတ္​ဆင္​သြားလာ​ေန​ေသာ မည္​သည္​့ တပ္​​မေတာ္​သား မဆို ရာထူး အ​​ဆာင္​ အေယာင္​ တံဆိပ္​ အလံ မ်ား မတပ္​ဆင္​ရ..."ဟု.....တပ္​မ​ေတာ္​ တစ္​ခုလုုံးကို ငမိုးက အမိန့္႔
ထုတ္​ထား၏...
ယခု သူ႔အမိန္​႔ကို သူ​ေမ့ ​ေန၏....
သူ..တမင္​ ပကာသန မလုပ္​​ေျကာင္​း က်​ေနာ္​ ​ေကာင္​း​ေကာင္​း သိ၏......

ငမုိး သည္​ အလံမ်ားကို င႔ုံၾကည္​့လိုက္​..က်​ေနာ့ ကို​​ ​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​ နဲ႔ အူ​ေၾကာင္​​ေၾကာင္​ ျဖစ္​သြား၏..
​ေနာက္​မွ တျဖည္​းျဖည္​း ျပံဳးရယ္​လာကာ.......

"ဟားဟား ဟား...ငါသြားလို႔ ရၿပီလား...ကြ"....

က်​ေနာ္​ ပါးစပ္​က အ​ေျဖမ​ေပးပါ...
​ေျခစုံရပ္​၍ (ရင္​ထဲက လိႈက္​လႈိက္​လွဲလွဲ)...အ​ေလးျပဳ
လို္​က္​၏...

၁၉၄၄ ဒီဇင္​ဘာ ကုန္​ခါနီး တစ္​​ေန႔........
ငမိုးသည္​ စစ္​ဗိုလ္​မ်ား ကိုင္​​ေဆာင္​​ေလ့႐ွိ​ေသာ သား​ေရ လက္​ဆြဲအိတ္​ႀကီးကို မႏို္​င္မ​နင္း​ ဆြဲလာၿပီး ႐ုံးထဲမွ ထြက္​လာၿပီး ကား႐ွိရာသို႔ လာ​ေန၏..
ဓားႀကီး ကတစ္​ဖက္​ ႏွင္​့ မႏိုင္​မနင္​း ျဖစ္​​ေနသျဖင္​့ က်​ေနာ္​ က အလိုက္​တသိ...
ဗို္​လ္​ခ်ဳပ္​ သား​ေရ​အိတ္​ႀကီး က်​ေနာ့ ကို ​ေပးပါဟု...​ဝိုင္းကူသယ္ရန္ ​​​ေတာင္​းမိ၏...
ငမိုးက က်​ေနာ့ ကို ​ေစြ​ေစာင္​းၾကည္​့ကာ..ဘုက်က် အ​ေျဖျပန္​​ေပး၏....
"မင္​း အလုပ္​က ကိုယ္​ရံေတာ္​...ငါ့..ကူလီမဟုတ္​ဘးူ...
ငါ့ဟာငါ...အႏိုင္​သား...ပဲ"...

​ေျသာ္​.....ခု​ေတာ့...
ငမုိး ​ေရတိမ္​နစ္​ခဲ့ၿပီ....လြမး္တ​ဲ့လူ​ေတြ​လြမ္​းၾကသလို..
ဝမ္းသာတ့ဲသူ​ေတြလည္​း ဝမ္​းသာ​ေနၾကတယ္​..
ဒီလိုနဲ႔ပဲ..လူ​ေတြက ငမိးု​ေသၿပီ လို​႔ေျပာၾကတယ္​...
အမွန​္​ေတာ့ ငမိုးမ​ေသ ​ေသး...
တပ္​​မေတာ္​ ​ေမာ္​ကြန္​းျပတိုက္​ ထဲမွာ ခုထိအသက္​႐ွင္​ လ်က္​ ႐ွိ​ေသးတယ္​......ဘသူ​ေတြ ႐ွိ႐ွိ မ႐ွိ ႐ွိ..
ကမၻာ တည္​သ​ေရြ႕ ငမိုးက ​ေတာ့ ဆက္​႐ွိ​ေနဦးမွာ ..​ေသခ်ာတယ္​......😭😭😭😭😭😭

(ျဖစ္​ရပ္​မွန္​ သမိုင္​စကား မ်ားကို ထပ္​ဆင့္​ခံစားပါသည္​)
Tint Wai..

အမွတ္​တရ ​ေအာင္​ဆန္​း.....(.၃)

က်​ေနာ္​မွ စ၍ ဗိုလ္​ အၾကပ္​ တပ္​သား အားလုံးလိုလို စိတ္​ထိခိုက္​​ေနၾကသည္​......အ​ေၾကာင္​းကား..

အင္​အား ငါး​ေသာင္​းခန္​႔ ႐ွိ က်​ေနာ္​ တို႔ ဗမာ့လြတ္​လပ္​​ေရး တပ္​မ​ေတာ္​ႀကီး(BIA)ကို (ကို​ေရႊ ဂ်ပန္​တို႔က) အင္​အား သုံး​ေသာင္​းအထိ သာ ႐ွိရမည္​ဟု. ဖန္​တီး
အကြက္​႐ိုက္​ ၿပီး ဗမာ့ကာကြယ္​​ေရး တပ္​မ​ေတာ္​ (BDA)
အျဖစ္​ ​ေျပာင္​းလဲ ဖြဲ႔စည္​း လိုက္​ျခင္​းေၾကာင္​့ ျဖစ္​သည္​....
​ေသ​ေဘာ္​​ေသဘက္​ ရဲ​ေဘာ္​ခ်င္​း ႐ုတ္​တရက္​ ကြဲကြာ ၾကရျခင္​း ဂ်ပန္​တပ္​သားမ်ား၏ မၾကာခဏ အ​ေစာ္​ကား ခံၾကရျခင္​း တို႔​​ေၾကာင္​့လည္​း..တစ္​ခ်ိဳ႕ရဲ​ေဘာ္​မ်ား စိတ္​ဓာတ္​ က်ဆင္​း ​ေနၾကသည္​..

က်​ေနာ္​ တို႔ တပ္​ရင္​း သုံးရင္​းလုံးလည္​း ပ်ဥ္​းမနား စခန္​း သို႔ ​ေရြ႔​ေျပာင္​း​ခဲ့ရသည္​...အျမဲတမ္​းစစ္​တပ္​အသြင္​ ျဖစ္​​​ေနေသာ္​လည္​း..ခြၽတ္​ယြင္​းခ်က္​မွာ က်​ေနာ္​တို႔အတြက္​ စစ္ဝတ္​စုံ မ်ား ယခုခ်ိန္​ထိမ႐ွိျခင္​း ျဖစ္​သည္​...
ရဲ​ေဘာ္​အားလုံးက ဝတ္​စုံ ရာထူးတံဆိပ္​ စသျဖင္​့ ​ေမ်ွာ္​လင္​့​ ေတာင္​့တ ခဲ့ၾကသည္​..ဌာနခ်ဳပ္​မွလည္​း ရ႐ွိရန္​ အျပင္​းအထန္​ ႀကိဳးစား​ေပး​ေန​ေၾကာင္​း အ​ေၾကာင္​းျပန္​ထားသည္​..

ထို​ေန႔က က်​ေနာ္​သည္​ တပ္​ရင္​းမႉးတာဝန္​ကို ဗိုလ္​ႀကီး​ဇင္​​ေယာ္​ထံမွ လႊဲ​ေျပာင္​းယူအၿပီး ...စာရင္​းအင္​း မ်ားကို
ျပန္​လည္​စစ္​​ေဆး ​ေနခိုက္​ စာရင္​းအင္​း အမွားမ်ားစြာကို ​ေတြ႔လိုက္​ရသည္​့အတြက္​..စစ္​ဌာနခ်ဳပ္​႐ွိ စစ္​​ေရးခ်ဳပ္​၏ ႐ုံးအုပ္​ႏွင္​့ ​သြား​ေရာက္​ေတြ႔ဆုံရန္​ လိုလာသည္​....

လက္​ပတ္​နာရီကို ငုံၾကည္​့လိုက္​ရာ ႐ုံးဆင္​းခ်ိန္​နီး​ေနၿပီ
ျဖစ္​၍ မွီလိုမွီညား အရာခံ ဗိုလ္​ဗဟန္​ ကို ​ေခၚၿပီး ပ်ဥ္​း မနား သစ္​​ေတာ႐ုံးဘက္​သို႔ တစ္​ခ်ိဳးထည္​းလစ္​လာခဲ့​ေတာ့၏..အရာ႐ွိတိုင္​းအတြက္​ အ​ေရးႀကီးလ်င္​ စီးရန္​​ေပးထား​ေသား ျမင္​းကိုပင္​ ယူမစီးျဖစ္​ခဲ့​ေတာ့...

ဌာနခ်ဳပ္​​ေရာက္​​ေတာ့ တာဝန္​ခံမ်ားက ႐ုံးဆင္​းသြားျကၿပီ
႐ုံး​ေစာင္​့ရဲ​ေဘာ္​ စာ​ေရးမ်ားႏွင္​့ ကင္​းမႉးမ်ားသာ အနည္​း ငယ္​က်န္​​ေတာ့၏ က်​ေနာ္​ လည္​း ဌာနမွ႐ုံးအုပ္​ကို အ​ေရးတႀကီး လိုက္​​ေမးရာ အျပင္​ခဏထြက္​သြား​ေၾကာင္​း ျပန္​လာမည္​ျဖစ္​​ေၾကာင္​း ​ေျပာသျဖင္​့ စိတ္​သက္​သာရ​ေတာ့၏....

ထိုခ်ိန္​က( ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​)၏ ရာထူးမွာ ဗိုလ္​မႉးႀကီး ျဖစ္​​ေသာ္​လည္​း တပ္​မ​ေတာ္​တစ္​ခုလုံး၏ စစ္​ဦးစီးခ်ဳပ္​ျဖစ္​သည္​....
က်​ေနာ္​ လည္​း ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​၏ အခန္​းသို႔ မ​ေယာင္​မလည္​ သြား​ေခ်ာင္​းၾကည္​့ရာ မ​ေတြ႔သျဖင္​့ ႐ုံးဆင္​းသြားၿပီဟု ​ေတြးလိုက္​မိသည္​....
ထို႔​ေၾကာင္​့ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​႐ုံးခန္​းႏွင္​့ ကပ္​လ်က္​ အခန္​းတစ္​ခုထဲ
ဝင္​ထိုင္​ရင္​း ႐ုံးအုပ္​ျပန္​အလာကို ဗိုလ္​ဗဟန္​ နဲ႔စကား​ေျပာရင္​း ​ေစာင္​့​ေနလိုက္​သည္​......

ထိုအခ်ိန္​တြင္​.....႐ုံး​ေ႐ွ႕သို႔ ​ပစၥည္​း​ေသတၱာမ်ား အျပည္​့တင္​​ေဆာင္​လာသည္​့ ထရပ္​ကားႀကီးမ်ား ​ေရာက္​လာ
ၿပီး ႐ုံး​ေစာင္​့ရဲ​ေဘာ္​ မ်ား အားလုံးအကူအညီျဖင္​့ ပစၥည္​း အားလုံးကို သည္​ခ်​ေနၾကသည္​...တာဝန္​ခံမ်ားက လည္​း ပစၥည္​း မ်ားကို လက္​ခံသူကလက္​ခံ စစ္​​ေဆးသူက စစ္​​ေဆး စာရင္​းမွတ္​သူက မွတ္​နဲ႔.ဆူညံ ​ေနၾက၏...

နာရီ ဝက္​​ေလာက္​အၾကာ..ဗိုလ္​ဗဟံ က က်​ေနာ့ ကို
အ​ေရးတႀကီး လက္​ကုတ္​ျပီး တစ္​ဘက္​ကိုအသာ​ ေမး​ေငါ့ ျပရာ..႐ုံးခန္​းထဲကို ဘယ္​အခ်ိန္​က ျပန္​​ေရာက္​​
ေနမွန္​း မသိ ​ေသာ ဗိုလ္​ခ်ဳုပ္​ကို ​အလန္​႔တၾကား
ေတြ႔လိုက္​ ရ၏..
သူသည္​ ဘယ္​ကိုမ ွမၾကည္​့ဘဲ စားပြဲ​ေပၚမွ စာရြက္​ပုံႀကီး ၾကားမွာ အလုပ္​႐ႈပ္​​ေန၏..

သူ၏အဝတ္​အစား မွာ စစ္​ဦးစီးခ်ဳပ္​တစ္​​ေယာက္​၏ ဝတ္​စုံ ႏွင္​့ လားလားမ်ွ မဆိုင္​ အစိမ္​းရင္​့​ေရာင္​ ႐ွပ္​လက္​တို အႏြမ္​း ​ဂ်ီးအထပ္​ထပ္​တက္​ ​ေနသည္​့ ျမင္​းစီး​ေဘာင္​း ဘီ႐ွည္​ တြင္​ စစ္​ဖိနပ္​႐ွည္​တစ္​ရံ ကို စီးနင္​းလ်က္​ ခါး
တြင္​ ဂ်ပန္​ခါးပတ္​ျပားႀကီး ကို ပတ္​ထားသည္​....အခန္​း​ေဒါင္​့တြင္​ ဂ်ပန္​စစ္​ဦးထုပ္​ အ​ေဟာင္​းတစ္​လုံး ႏွင္​့ ဂ်ပန္​​ ဓား႐ွည္​ တစ္​လက္​ကို ​ေထာင္​ထားသည္​..

သူ၏ဆံပင္​မွာ ျပဳ ဳျပင္​ျခင္​းအလ်ဥ္​းမ႐ွိ ဆီႏွင္​့​ ေဝးကြာ
လြန္​းျခင္​းအထိမ္​းအမွတ္​ အျဖစ္​ျဖင္​့ ႐ွည္​ၿပီး​ေဇာင္​း​ေမႊး​ေတြ ထ​ေန​ေအာင္​ ဖ႐ိုဖရဲ ႏိုင္​လြန္​းလွ​ေပ၏....

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ သည္​စာကို စိတ္​ပါလက္​ပါ ​ကုန္​းေရး​ ေနသည့္​့အတြက္​ က်​ေနာ္​ တို႔ႏွစ္​​ေယာက္​လည္​း အသာၿငိမ္​လ်က္​
စကား​ေျပာျခင္​းကို ရပ္​တန္​႔လိုက္​ရ​ေပ၏....

သို႔ရာတြင္​ အျပင္​က အရာ႐ွိ အရာခံ တပ္​သားမ်ားမွာ ပစၥည္​း ခ်ရင္​း စကားမ်ားကို စည္​းလြတ္​ဝါးလြတ္​ ​ေျပာဆို​ေနၾကသည္​....ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​႐ွိ​ေနသည္​ကို လုံးဝသိပုံမ​ေပၚၾက
ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ ႐ုံးဆင္​းသြားၿပီ ဟုသာ မွတ္​ထင္​ထားၾက ပုံ
ရသည္........

သူတို႔​ေျပာဆို​ေဝဖန္​ ​ေနၾက​ေသာ အ​ေၾကာင္​းအရာ ကို
က်​ေနာ္​ အာ႐ုံစိုက္​ ရင္​း နားစြင္​့ၾကည္​လိုက္​မိသည္​...

တစ္​​ေယာက္​က ထ​ေျပာသည္​.....
"ဒီ​ေလာက္​ ၾကမ္​းတဲ့ အဝတ္​​ေတြ ဝတ္​ရမွာ ​ေက်ာယား လိုက္​ပါဘိကြာ အိမ္​မွာ လက္​​ေတာင္​ မသုတ္​တဲ့ အဝတ္​ၾကမ္​း​ေတြကို ယူနီ​ေဖာင္​းတဲ့...​ေဟ့...."
က်န္​တဲ့ရဲ​ေဘာ္​ ​​ေတြကလည္​း ယူနီ​ေဖာင္​း​ေတြၾကည္​့ၿပီး တဝါးဝါး ပြဲၾက​ေနၾက၏​........

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​သည္​ ​ေရးလက္​စ စာ​ေရးျခင္​းကုိ တန္​႔ကနဲ ႐ပ္​လိုက္​ၿပီး မ်က္​​ေတာင္​မခတ္​တမ္​း အျပင္​ဘက္​မွ စစ္​ဝတ္​စုံအ​ေၾကာင္​း ​ေဝဖန္​ခ်က္​ကို နားစိုက္​ကာ ​ေထာင္​​ေန​ေတာ့ သည္​...

"...ခ်ီးမွ ဘဲ တို႔​ေမ်ွာ္​လင္​့သလို စမတ္​က်က် ဝတ္​ဆုံ​ေတြ မဟုတ္​ပဲ လူရီစရာ ​ေကာင္​းတဲ့ ကူလီ​ေတြဝတ္​တဲ့ အဝတ္​မိ်ဳး​ေတြပဲကြ...."
တစ္​​ေယာက္​ က ဝင္​​ေျပာလို္က္​သည္​.....

ဗိုလ္ခ်ုပ္ ၏ မ်က္​ႏွာသည္​ ႐ုတ္​တရက္​တင္​းမာ ခက္​ထန္​သြား​ေတာ့သည္​..သူ႔မ်က္​လုံး ႏွစ္​လုံးကလည္​း အ​ေရာင္​​ေတြ ဝင္​းဝင္​း​ေတာက္​ ထြက္​ခမန္​း ​ေဒါသထြက္​​ေန​ေၾကာင္​း ​ေတြ႕ရ​ေပ၏....

အျပင္​ဘက္​မွ အသံမ်ားကလည္​း မ​ေလ်ာ့.....

"​ေဟ့​ေကာင္​​ေတြ...ငါတို႔ ဒါ​ေတြဝတ္​ၿပီး ၿမိဳ႕ထဲသာ ခု​ေနသြား လိုက္​ရင္​ ဂ်ပန္​​ေခြၽးတပ္​သား​ေတြ ထင္​ၿပီး..လူ​ေတြထြက္​​ေျပးမွာ ​ေသခ်ာတယ္​ကြ..."​​​........ဟားဟား.

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​သည္​ ​ေတြ​ေဝ၍ မ်က္​လုံးစံု​မွိတ္​ ကာ စဥ္​းစား​ေန၏...​ေဒါသျဖစ္​​ေနရာက ျဗဳန္​းကနဲ​ေဖာင္​တိန္​ကို စားပြဲ​ေပၚသို႔ ျပစ္​ခ်လို္​က္​သည္​.....

တစ္​ခ်ိန္​လုံး က်​ေနာ္​ တို႔ သူနဲ႔ကပ္​ရက္​ အခန္​းမွာ ႐ွိသည္​ မ႐ွိသည္​ ကို လုံးဝအသိအမွတ္​မျပဳခဲ့​ေသာ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ သည္​ ျဗဳန္​းကနဲ လွမ္​း၍ ​ေဟ့​ေကာင္​ "တာရာ" ဟို​ေ႐ွ႕မွာ စကား​​ေျပာ​ေနတဲ့ အ​ေကာင္​​ေတြ အကုန္​ င့ါစီ ​ေခၚလာ ခဲ့စမ္​း.........သြားစမ္​း..ျမန္​ျမန္​ ကြာ"....

​ေအာ​္​ ​ေငါက္​ကာ...က်​ေနာ့ ဘက္​သို႔ လွမ္​း၍ အမိန္​ ့ ​ေပးလို္​က္​ ၏......................အပိုင္​း(၄)..သိ

Tint wai

အမွတ္​တရ ​ေအာင္​ဆန္​း....(၄)

"​ေဟ့.."တာရာ" အျပင္​က စကား​ေျပာ​ေနတဲ့​ေကာင္​​ေတြ အကုန္​လုံး ငါ့ဆီ အျမန္​ဆုံး ​ေခၚခဲ့စမ္​း..သြားစမ္​း ျမန္​ျမန္​ကြ.."......
​ေအာ္​​ေငါက္​ကာ က်​ေနာ့ဘက္​သို႔ လွမ္​း၍အမိန္​႔​ေပး
လိုက္​၏..
ပါးစပ္​သရမ္​း​ ေန​ၾက​ေသာ ဘသား​ေခ် ာ မ် ားက သူတို႔​ေခါင္​း မီး​ေလာင္​​ေတာ့မည္​့ အ​ေျခအ​ေနကို ခုထိ မရိပ္​မိ (ပုံမက် ပန္​းမက်)စစ္​ဝတ္​စုံမ်ားကို သာ ၾကည္​့ရင္​း တစ္​ဝါးဝါး တစ္​ဟားဟား ပြဲၾက​ေန ၾကတုန္​း ပင္​...

က်​ေနာ္​ လည္​း တစ္​ခ်ိဳးထည္​း သြား​ေရာက္​ကာ ဘသား​ေခ်ာ အားလုံးကို (အရာ႐ွိ အရာခံ အၾကပ္​တပ္​သား ပါ မက်န္​) ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​အမိန္​႔အရ သူ႔႐ုံးခန္​းထဲသို ​ေခၚယူခဲ့ရ​ေပ၏...

အထဲ​ေရာက္​​ေသာအခါ .....
က်​ေနာ္​ က စစ္​ထုံးစံ အတိုင္​း အားလုံးကို ​ေခၚ​ေဆာင္​လာၿပီး ပါ​ေၾကာင္​း သတင္​းပို႔ ကာ အ​ေလးျပဳ လို႔ပင္​ မဆုံး​ေသး......

"မင္​းတို႔ ..ဘာ​ေကာင္​​ေတြတုန္​းကြ...ဟင္​...​ေဟ့....ငါ​ေမးတာ မၾကားဘူးလား..."

စူးစူး၀ါး၀ါး ​ေမးျမန္​းလိုက္​သည္​့ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​၏ အသံသည္​ စစ္​ဌာနခ်ဳပ္​ တစ္​ခုလုံးကို လႊမ္​းမိုးသြားပါ​ေတာ့သည္​....

သူတို႔သည္​ ​ေၾကာင္​၍​ေနၾကၿပီး မွင္​သက္​မိ​ေနသူမ်ား
ပမာ တစ္​စုံတစ္​ရာ အ​ေျဖကို မ​ေပးဝံ့ၾက​ေခ် ..သတိအ​ေနနဲ႔ ၿငိမ္​သက္​စြာ ရပ္​​ေနၾကပါသည္​...

"​ေျပာၾကစမ္​း...မင္​းတို႔ ဘာ​ေကာင္​​ေတြ တုန္​း..ငါ​ေမး​ေနတာ မင္​းတို႔မၾကားဘူးလား....ခုနတင္​ မင္​းတို႔ ရယ္​လား ​ေမာလား နဲ႔ ​ေျပာ​ေနၾကတာ​ေတြ​ေလ..."

ဒုတိယအႀကိမ္​ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က စူးစူးဝါးဝါး ​ေအာ္​ဟစ္​​ေမးျမန္​း
လိုက္​ျပန္​ပါသည္​...

အ​ေမးခံရသူ အားလုံး မ်က္​ႏွာ​ေသ က​ေလး​ေတြႏွင္​့
ဣ​ေျႏၵ ပ်က္​ကာ တုန္​​ေနၾက​ေလၿပီ.......

"က်​ေနာ္​ တို႔ ..စစ္​ဝတ္​စုံ​ေတြ ညံ့တာနဲ႔ ​ေဝဘန္​မိပါတယ္​ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​..."
ဗိုလ္​ႀကီးအဆင္​့ ႐ွိသူ တာဝန္​ခံတစ္​​ေယာက္​က အရဲ႕စြန္​႔ကာ ​ေျဖၾကား သတင္​းပို႔လိုက္​ပါသည္​...

"ဘာကြ....စစ္​ဝတ္​စုံ​ေတြ ည့ံတယ္​ ၾကမ္​းတယ္​..လက္​​ေတာင္​ မသုတ္​ခ်င္​ဘူး ဟုတ္​လား.....ငါအကုန္​ၾကား
တယ္​ မင္​းတို႔​ေျပာ​ေနတာ​ေတြ......."

က်ယ္​​ေလာင္​စြာ ​ေျပာလိုက္​ၿပီး ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​သည္​ ကုလားထိုင္​မွ ျဗဳန္​းကနဲ ထရပ္​ရင္​း တန္​းစီးထားသူမ်ား​ေ႐ွ႕သို ႐ုတ္​ခနဲ တက္​လာကာ....

"မင္​းတို႔...ငါအုပ္​ခ်ဳပ္​​ေနတဲ့ တပ္​ထဲက ထြက္​...ခုထြက္​ၾက..အလကား​ေကာင္​​ေတြ..မင္​းတို႔ကို ငါနဲနဲမ အထင္​မႀကီး​ေတာ့ဘူး.....အလကား..ႏြား​ေတြ.......
ငါတို႔ ယိုးဒယားက​ေန ဒီအထိ...ရန္​သူကို ရင္​ဆိုင္​တိုက္​ခိုက္​လာတာ...ဘာ​ေတြဝတ္​ၿပီး တိုက္​ခဲ့ၾကလည္​း..."​ေျပာၾကစမ္​း..."
စိတ္​လိုက္​မာန္​ပါ လက္​သီးလက္​​ေမာင္​းတန္​း ကာ ​ေမးလိုက္​ျပန္​ပါသည္​.."...

"မင္​းတိုက ...ခုမွ...ယူနီ​ေဖာင္​း​ေလး....စစ္​ဝတ္​စုံ​ေလး..ဘာ​ေလး နဲ႔ ​ေရးႀကီးခြင္​က်ယ္​ လုပ္​လို႔...​ေဟ့..
တိုင္​းျပည္​နဲ႔ လူထုအတြက္​.ဆိုရင္​ စစ္​ဝတ္​စုံမ႐ွိလို႔ ...ခါး​ေတာင္​းက်ိဳက္​ၿပီး တိုက္​ရ​ေရာ..ဘာျဖစ္​..​ေသးသလဲကြာ..

​ေဟ့..တိုင္​းျပည္​နဲ႔...လြတ္​လပ္​​ေရးအတြက္​...ကိုယ္​တုံးလုံး ခြၽတ္​ တိုက္​ရ​ေရာ....ရီးျဖစ္​လား...​ေျပာစမ္​း...စစ္​တိုက္​ ႏိုင္​ဘို႔သာ အဓိက..ကြ........ခု​ေတာ့..မင္​းတို႔က..
ႀကီးႀကီးက်ယ္​က်ယ္​ စကား​ေတြ ​ေျပာလို႔...."...

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က ..တန္​းစီရပ္​​ေနသူအားလုံး ကို တစ္​​ေယာက္​ခ်င္​း ေစ့​ေစ့ၾကည္​့ ​ကာ ေဝဘန္​ရင္​း ​ေအာ္​​ေငါက္​​ေန၏...

"ခု​ေတာ့... မင္​းတို႔ ​ေျပာ​ေနတဲ့ စကား​ေတြ က ..
တိုက္​ပြဲမွာ က်ဆုံး ခဲ့ရတဲ့ ရဲ​ေဘာ္​​ေတြကို ..သစၥာေဖာက္​​
ေနသလို ပဲကြ....အလကား သစၥာ ​ေဖာက္​​ေတြ...မင္​း တို႔ကို ငါ့တပ္​ထဲမွာ မထားဘူး...ထုတ္​ကို ထုတ္​ျပစ္​ရမယ္​...အ​ေခ်ာင္​သမား​ေတြ..."
ႀကိမ္​းဝါး လိုက္​ျပန္​ ပါသည္​...

အႀကိမ္​းခံရသူ ..အားလုံးမွာ..မ်က္​ရည္​က် သူကက်.
.ဒူးခ်င္​း႐ိုက္​ခတ္​သူ ႐ိုက္​ခတ္​ ႏွင္​့ အ​ေတာ္​ပင္​ စိတ္​ထိခိုက္​ ..​ေနၾက​ေပၿပီ

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​သည္​ ​ေခါက္​တုံ႔ ​ေခါက္​ျပန္​ လမ္​း​ေလ်ာက္​ရင္​း..

"ဘာလည္​းကြ..မင္​းတို႔က ဂ်ပန္​​ေတြကားစီးၿပီး..အဝတ္​​ေကာင္​းဝတ္​​ေနတာ ကို အားက်တာလား...​ေဟ့....မင္​း တို႔မွတ္​ထား..ငါတို႔တပ္​​မေတာ္သား​ ဆိုတာ ျပည္​သူ လူထု ရဲ႕ သားသမီး​ေတြကြ.....ခုၾကည့္​စမ္​း...ျပည္​သူ​ေတြဘဝကို...စစ္​​ေဘးစစ္​ဒဏ္​က တစ္​ဘက္​..ဖက္​ဆစ္​ငပု​ေတြ ရဲ႕ အႏိုင္​က်င္​့ ဗိုလ္​က်ခံ​ေနရတာ ကတစ္​ဖက္​...
ဒါကို ...မင္​းတို႔လုိ..​ေကာင္​​ေတြက ဇိမ္​ခံခ်င္​​ေနၾကတယ္​..
အဝတ္​​ေကာင္​း​ေတြဝတ္​ခ်င္​တယ္​...ကာသစ္​​ေတြ စီးခ်င္​တယ္​......

ဒုကၡ ​ေရာက္​​ေနတဲ့ ျပည္​သူ​ေတြ မ်က္​ႏွာကို မွ မ​ေထာက္​
မင္​းတို႔ က အခြင္​့အ​ေရး​ေတြ ပိုယူခ်င္​​ေနၾကတယ္​..
မွတ္​ထား..အဲ့လုိအျမင္​မိ်ဳး အ​ေတြးမ်ိဳး ​အက်င္​့မ်ိဳးေတြ ႐ွိ​ေနသမ်ွ ....ငါ...​ေမ်ွာ္​မွန္​းလာတဲ့ "ျပည္​သူ႔တပ္​မ​ေတာ္​" နဲ႔​ေတာ့ ​ေဝးပါ​ေသးတယ္​ ကြာ.....သိပ္​႐ွက္​စရာ​ေကာင္​း
တယ္​........
မင္​းတို႔ ...ျပည္​သူလူထု အတြက္​..စစ္​တုိက္​​ေနတယ္​ဆိုတာ..အလကားပဲ...လုံးဝ အဓိပၸါယ္​ မ႐ွိဘူး...."

​ေအး...မင္​းတို႔ အဲ့သလို ျပည္​သူလူထုနဲ႔ ၾကပ္​ၾကပ္​​ေသြးခြဲစိတ္​ ​ေတြထားၾက...​ေနာင္​တစ္​ခ်ိန္​မွာ
ျပည္​သူ႔တပ္​မ​ေတာ္​ ​ေတာ့ ျဖစ္​မလာဘူး...ျပည္​သူ႔ ခ်ဥ္​ဘတ္​ပဲ ျဖစ္လာလိမ္​့မယ္​..

အလကား ​ေခြး​ေကာင္​​ေတြ...ဘာမွ အသုံးမက်တဲ့​ေကာင္​​ေတြ မင္​းတို႔ကို ငါ့တပ္​ထဲက ထုတ္​ကို ထုတ္​ရမယ္​...

​ေဒါနဲ႔ ...​ေမာနဲ႔..ႀကိ္​မ္​းဝါးလိုက္​ျပန္​ပါသည္​....

"မွားပါၿပီ ဗို္လ္​ခ်ဳပ္​..က်​ေနာ္​တို႔.​ေနာင္​တရပါၿပီ..ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​."

ငိုသံမ်ားျဖင္​့ အရာ႐ွိ ႏွစ္​ဦးက ကတုန္​ကရင္​ ​ေတာင္​းပန္​ တိုးလိ်ဳဳးလိုက္​ပါသည္​..

"ငါ..ဘယ္​လို ဝတ္​ထားသလဲ..ၾကည္​့ျကစမ္​း...မင္​းတို႔ နဲ႔ ဘာျခားလည္​း...မင္​းတို႔ က ႀကီးႀကီးက်ယ္​က်ယ​္​ လုပ္​လို႔..ကြာ"...
ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​သည္​ သူ၏ စစ္​ဝတ္​စုံ အႏြမ္းကို ပုတ္​၍ ပုတ္​၍ ျပလိုက္​ျပန္​ပါသည္​.....

"မွားပါၿပီ....ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​...က်​ေနာ္​ တိုအမွားကို သိပါၿပီ...."

မ်က္​ရည္​ ၿဖိဳင္​ၿဖိဳင္​ျဖင္​့ ဝိုင္​း၍​ေတာင္​းပန္​ကာ အသနား ခံ
လိုက္​ၾကျပန္​သည္​..

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​သည္​..​ေဒါသထြက​္​ေ​န​ေသာ မ်က္​လုံးႀကီးမ်ားျဖင့္​့.​ေတာင္​းပန္​​ေနသူမ်ားကို ဝင္​့ၾကည္​့လို္​က္​ရင္​း....

"မွတ္​ထား...ငါ့တပ္​ထဲမွာ...အခြင္​့​အ​ေရး ယူခ်င္​တဲ့ အ​ေကာင္​ တစ္​​ေကာင္​မွ မ႐ွိ​ေစရဘူး..လူထုငတ္​ရင္​ အားလုံး ငတ္​ရမယ္​ ..လူထုဆင္​းရဲရင္​ အားလုံး ဆင္​းရဲ ရမယ္​.ငါလဲဆင္​းရဲ ရမယ္​...
ခု​ေတာ့ ...မင္​းတို႔​ေကာင္​ေ​တြကြာ....ငါလိုက္​ၿပီး..ကန္​ထုတ္​လို္က္​ ရရင္​...
သြားၾကစမ္​း...ျမန္​ျမန္​ ထြက္​သြား..အ​ေကာင္​႐ႈပ္​​ေတြ
ၾကာၾကာ​ေနရင္​ ငါ​ေဆာ္​မိ လိ္​မ့္​မယ္​...."

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က ႀကိမ္​းဝါးကာ အားလုံးကို ​ေမာင္​းႏွင္​ထုတ္​
လို္​က္​သည္​...

ပါးစပ္​သရမ္​းမိသူ အားလုံး လည္​း...အ​ေရးတႀကီး
ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ ကို အ​ေလးျပဳ ကာ..​ေၾကာက္​​ေၾကာက္​ ရြံ႔ရြံႏွင္​့
သုတ္​​ေခ်တင္​ ၾက​ေလၿပီ....

က်​ေနာ္​ သည္​လည္​း ညာလက္​ကုိ ​ေျမႇာက္​ကာ ဦးထုပ္​ ႏုတ္​ခမ္​းတြင္​ တင္​းတင္​းကပ္​လ်က္​ အ​ေလးျပဳ ျခင္း​အားလုံး တို႔ထက္​ သာလြန္​၍.....

သူ၏ ​ေခါင္​း​ေဆာင္​ပီသမႈ႔ ...ျပည္​သူလူထု အ​ေပၚ ညႇာတာမႈ႔...ရဲ​ေဘာ္​ရဲဘက္​ စိတ္​ဓာတ္​ ႐ွိမႈ႔အတြက္​..
​ေရာင္​ျပန္​ဟပ္​ လာ​ေသာ ႐ို​ေသ​ေလးစားမႈ႔ စိတ္​ဓာတ္​ အျပည္​့ျဖင္​့ တစ္​ကယ္​ ့​ေခါင္​း​ေဆာင္​....စစ္​ေသနာပတိ​ေကာင္​း ပီသလွသည္​့ ဗို္​လ္​ခ်ဳပ္​ကို ႏုတ္​ဆက္​ အ​ေလးျပဳ လို္​က္​ရ​ေပ​ေတာ့ သတည္​း........

(ဗိုလ္​တာရာ၏ ကိုယ္​​ေတြ႔ သမို္င္​း​ဝင္​ စကားမ်ားကို ထပ္​ဆင္​့ ခံစားပါသည္​...)

Tint Wai.....

အမွတ္​တရ.....​ေအာင္​ဆန္​း.....(.၅)

၁၉၄၅.စစ္​ၿပီးစ ကာလ.....

ၿဗိတိသ်ွအစိုးရ ျမန္​မာႏိုင္​ငံသို႔ ျပန္​​ေရာက္​လာၿပီး​ေနာက္​ အသစ္​ျပန္​လည္​ ဖြဲ႔စည္​းမည္​့ "ဗားမားအာမီ" ​ေခၚ ျမန္​မာႏိုင္​ငံစစ္​တပ္​ ကို..ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ကိုယ္​တိုင္​..ဗိုလ္​မႉးခ်ဳပ္​ရာထူး
အဆင္​့ ႏွင္​့ ဆက္​လက္​၍ တာဝန္​ယူဦးစီးကြပ္​ကဲ ​ေပးပါ
ရန္​ အာ႐ွမဟာမိတ္​တပ္​​ေပါင္​းစု ​​ေရတပ္​ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ႀကီး ​ေလာ့​ေမာင္​့ဘက္​တန္​ က စာျဖင္​့​ေရးသားကမ္​းလွမ္​း ခဲ့ပါသည္​....

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က ထိုကမ္​းလွမ္​းခ်က္​ကို အထူး​ပင္​ ေက်းဇူးတင္​႐ွိပါ​ေၾကာင္​း သို႔​ေသာ္​ မိမိအ​ေနျဖင္​့လက္​မခံႏိုင္​ပါ
ေၾကာင္​း ရည္​မြန္​ယဥ္​​ေက်းစြာ စာျဖင္​့​ေရးသား ျငင္းဆို
ခဲ့ၿပီး သူ႔ကိုယ္​စား.ဗိုလ္​မႉးႀကီးလက္် ာ ကို တပ္​မ​ေတာ္​ ကြပ္​ကဲ အုပ္​ခ်ဳပ္​ရန္​ စီစဥ္​​ေပးခဲ့ပါသည္​......

သူကိုယ္​တိုင္​ကမူ...
တပ္​မွထြက္​၍.ဖဆပလ အဖြဲ႔ႀကီး၏ ဥကၠဌ အျဖစ္​ ႏိုင္​ငံ​ေရး​ေလာကသို႔ ဝင္​​ေရာက္​ကာ(မၿပီးဆုံး​ေသးသည္​့) ျမန္​မာ့လြတ္​လပ္​​ေရး အတြက္​ ​ေန႔မနား ညမနား ဦး​ေဆာင္​ႀကိဳးစား​ေနပါ​ေတာ့သည္​...

တစ္​​ေန႔......
တာဝါလိမ္​းလမ္​း႐ွိ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​​ေနအ္ိမ္​သို႔ ႐ွမ္​းအမ်ိဳးသားႀကီး တစ္​ဦး လူငယ္​အ​ေဖာ္​တစ္​​ေယာက္​ ႏွင္​့ ​ေရာက္​လာ ပါ
သည္​....
ထိုအခ်ိန္​က ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​မွာ.အလြန္​အလုပ္​မ်ားသ​ေလာက္​ တစ္​​ေန႔တစ္​​ေန႔ သူႏွင္​့​ေတြ႔ခ်င္​သူ မ်ားလွသည္​ အနယ္​နယ္​ အရပ္​မွ ႏိုင္​ငံ​ေရးသမားမ်ား.ရဲ​ေဘာ္​​ေဟာင္း​မ်ား.
ႏိုင္​ငံျခားသတင္​း​ေထာက္​မ်ား.ၿဗိတိသ်ွ​ေထာက္​လွမ္​း​ေရး
မ်ား စသျဖင္​့ လူမ်ိဳးစုံလွသည္​.....

ထို႔​ေၾကာင္​့ ​ေရာက္​လာသူ ရွမ္း​အဖိုးႀကီးအား ဘာကိစၥ
႐ွိပါသလဲ ဟု က်​ေနာ္​ က​ ေမးရာ......သူက

"ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​နဲ႔ ​ေတြ႔ခ်င္​ပါတယ္​...ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​သုံးစြဲဘို႔ အတြက္​ လႉခ်င္​လို႔ လာတာပါ" ဟု ျပန္​​ေျဖပါသည္​...

ဤတြင္​ က်​ေနာ္​ က ဒီ ႐ွမ္​းအဘိုးႀကီးကို ​ေတာ့ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ႏွင္​့ လုံးဝ​ေပး​ေတြ႔ လို႔မျဖစ္​ႏိုင္​ဟု ဆုံးျဖတ္​လိုက္​သည္​...
ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ အတြက္​ လာ​ေရာက္​လႉဒါန္​း ၿပီဆိုကတည္​းက
ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ လုံးဝ လက္​ခံမည္​မဟုတ္​​ေၾကာင္​း က်​ေနာ္​ တစ္​ထစ္​ခ် သိ​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့ပင္​တည္​း....

"ဒီမယ္​...ဦးႀကီး...ဦးႀကီးရဲ႕ ​ေစတနာ သဒၵါတရားကို​ေတာ့​ေလးစားပါတယ္​..ဒါ​ေပမယ္​့..ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က ဒါမ်ိဳး
လုံးဝလက္​မခံပါဘူး..ဦးႀကီး လႉခ်င္​သပ ဆိုရင္​ ဗဟန္​း
က ဖဆပလ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္​ႀကီးမွာ သြားလႉလို႔ရပါတယ္​..."
ဒါ​ေၾကာင္​့ ဦးႀကီး အ​ေနနဲ႔ အဲ့ဒီကိုသာ ႂကြၾကပါ".....

က်​ေနာ္​ ဤသို႔​ေျပာ​ေသာ္​လည္​း အဖိုးႀကီးက လုံးဝလက္​မခံ လြယ္​အိတ္​ထဲမွ အထုပ္​တစ္​ထုပ္​ကို ​ေျဖ၍ စားပြဲ​ေပၚ
လာတင္​ ပါသည္​....ထိုအထုပ္​ကိုၾကည္​့လိုက္​ရာ ဝင္း​လက္​ ​ေတာက္​ေျပာင္​​ေန​ေသာ ​ေရႊ​ေခ်ာင္​း အ​ေျမာက္​အမ်ားကို ထူးဆန္​းစြာ ​ေတြ႔လိုက္​ရ၍ က်​ေနာ္​ မ်ားစြာ အံျသမွင္​သက္​ မိသြားပါသည္​...

"ဒီလိုပါ ဗိုလ္​ႀကီး ...က်ဳပ္​က ဗိုလ္​ႀကီး​ေျပာတဲ့ ဌာနခ်ပ္​ကို သြားၿပီး ရန္​ပုံ​ေငြ​ေတြလည္​း လႉခဲ့ၿပီးပါၿပီ...ဒါက ဗိုလ္​ခု်ပ္​အတြက္​ သီးသန္​႔လာလႉတာပါ...ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​တပ္​ကထြက္​လိုက္​လို႔ ခုဆိုလစာဝင္​​ေငြကလည္​းမ႐ွိ မိသားစုေႁခြတာ
ျခစ္​ျခဳတ္​ စား​ေသာက္​​ေနရတယ္​ဆိုတာ သိလို႔ ႏိုင္​ငံ​လြတ္​လပ္​ေရး ကို ​ေနာက္​ဆံမတင္​းပဲ လုပ္​ႏိုင္​​ေအာင္​လို႔
​ေစတနာသက္​သက္​ နဲ႔ ဒီ​ေရႊ​ေတြကို လာလႉရျခင္​းျဖစ္​ပါတယ္​....
ဗိုလ္​ႀကီး အ​ေနနဲ႔ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ကို ​ေမတၱာ ရပ္​ခံ​ေပး​ေစခ်င္​ပါတယ္​...

က်​ေနာ္​ လည္​း သူ၏​ေစတနာကို လြန္​စြာ ေလးစား
မိသည္ႏွင္​့အမ်ွ အမတန္​ အားနာသြားမိပါသည္​....

ထို႔​ေနာက္​ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​႐ွိရာအ​ေပၚ ထပ္​သို႔ တက္​​ေရာက္​ ၿပီး ျဖစ္​စဥ္​အတိုင္​း သတင္​းပို႔လိုက္​ပါသည္​.. .......
က်​ေနာ္​ ၏ စကားမဆုံးမွီ ထင္​သည္​့အတိုင္​း ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က ျကားျဖတ္၍ ​မ်က္​ႏွာတင္​းတင္​း ႏွင္​့ ျပစ္​တင္​ႀကိမ္​း​ေမာင္​း
ပါ ​ေတာ့သည္​.....

"​ေဟ့​ေကာင္​...ငါ..ဒါမ်ိဳး ဘယ္​တုန္​းက လက္​ခံဘူးလဲ .
မင္​း..​ေျပာစမ္​း..."

သာမန္​အားျဖင္​့ က်​ေနာ္​သည္​ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​အား ျပန္​​ေျပာ
ေလ့ မ႐ွိ.......ခု​ေတာ့ ျပသနာကို​ ေျပလည္​​ေအာင္​ ၾကားဝင္​ ရ​ေပၿပီ....

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ရယ္​...သူ႔ခဗ်ာ ​ေစတနာသန္​႔သန္​႔ နဲ႔ အ​ေဝးႀကီး
က လာတာပါ..ဘာ​ေမ်ွာ္​လင္​့ခ်က္မ​ွ လည္​းမ႐ွိပါဘူး...

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​သည္​ တစ္​စုံတစ္​ခုကို စဥ္​းစားမိဟန္​ျဖင္​့....

"​ေဟ့​ေကာင္​.. ....ဒီလိုလုပ္​ရင္​ မ​ေကာင္​းဘူးလား...
အဲ့အဘိုးႀကီး ကို ငါ ဆင္​း​ေတြ႔ၿပီး..သူ​ေက်နပ္​သြား​ေအာင္​ ​ေရႊ​ေခ်ာင္​း​ေတြကို လက္​ခံ​ေၾကာင္​း စာရြက္​မွာ လက္​မွတ္​ထိုး​ေပးလုိက္​မယ္​.....
ၿပီးမွ သူျပန္​သြားတာနဲ႔..
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္​က ဘဏၰာ​ေရးမႉး ျမန္​မာ ့အလင္​း ဦးတင္​ စီကို မင္​း သြား..ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က အဖြဲ႔ခ်ဳပ္​ ရန္​ပုံ​ေငြ အတြက္​ အလႉခံ ​ေပးလိုက္​တယ္​လို႔..​ေျပာၿပီး အကုန္​သြား​ေပး​ေခ်..."
အာ့ဒါဆို ျပသနာ ​ေျပလည္​မလား....."

က်​ေနာ္​ လည္​း သ​ေဘာတူဟန္​ျဖင္​့ ​ေခါင္​းျငိတ္​ျပလိုက္​ပါသည္​.....

ထို႔​ေနာက္​ က်​​ေနာ္လည္း ​​႐ွမ္​းအဘိုးႀကီးကို ​ေခၚ၍ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​နဲ႔ မိတ္​ဆက္​​ေပးလိုက္​ပါသည္​...
ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က ​ေရႊ​ေခ်ာင္​းအထုပ္​ကို လက္​ခံရင္​း ျပံဳးလ်က္​..

"​ေက်းဇူး အမ်ာျကီးတင္​ပါတယ္​...ဦးႀကီး.ခင္​မ်ာ...
ဦးႀကီးတို႔ ႐ွမ္​းျပည္​အပါအဝင္​ တစ္​နုိင္​ငံလုံး ကို လြတ္​လပ္​​ေရး ရ​ေအာင္​ က်​ေနာ္​ အစြမ္​းကုန္​ ႀကိဳးစား လုပ္​​ေဆာင္​ ပါ့မယ္​..."......ဟု​ေျပာၿပီး...လက္​ခံ​ေၾကာင္​း စာရြက္​ ​ေပၚတြင္​ ​ေအာင္​ဆန္​းဟု လက္​မွတ္​ထိုးကာ
႐ွမ္​းအဘိုးႀကီးအား ​ေပးလ္​ုိက္​သည္​.....

အဘိုးႀကီးသည္​ မ်က္​လုံးမ်ားၾကည္​လင္​ ​ေတာက္​​ေျပာင္​လာၿပီး ခံစားမႈ႔ ​ေပါင္​းစုံျဖင္​့ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​မ်က္​ႏွာကို ​ေငးစိုက္​ၾကည္​့ရင္​း.....

"ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ ကို နာမည္​ၾကားယုံနဲ႔ တင္​ ၾကည္​ညိဳ​ေလးစား ​ေနမိတာပါ..အမွန္​တကယ္​ ​ေတြ႔ရ​ေတာ့ အသက္​ ငယ္​ငယ္​ေလး ပဲ ႐ွိပါ​ေသးလား လို႔ အံျသမိတယ္​...
တိုင္​းျပည္​ လြတ္​လပ္​​ေရး ရ​ေအာင္​ မုခ် စြမ္​း​ေဆာင္​ ​ေပး
ႏိုင္​လိမ္​့မယ္​လို႔ ျမင္​ကတညး္​ က ယုံၾကည္​မိပါတယ္​..."

​ေျပာ​ေျပာဆိုဆို အဘိုျကီးသည္​ လက္​အုပ္​ခ်ီကန္​​ေတာ့
ရန္​ ၾကမ္​းျပင္​​ေပၚသို႔ ထိုင္​ခ် လိုက္​ရာ...ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က လ်င္​ျမန္​ စြာထ၍ တားရင္​း.....

"မလုပ္​ပါနဲ႔.. .ဦးႀကီး...က်​ေနာ္​ ငရဲၾကီး ​ေနပါ့မယ္​...
ဦးႀကီး ရဲ႕ မြန္​ျမတ္​ တဲ့ စိတ္​​ေစတနာကို က်​ေနာ္​ က​ေတာင္​ ကန္​​ေတာ့ သင္​့တာပါ.."

ဤသို႔..ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ကိုယ္​တိုင္​က ႏွစ္​သိမ္​့ ​ေျပာလိုက္​မွ...
႐ွမ္​းအဘိုးႀကီးလည္​း နားလည္​ဟန္​ ျဖင္​့ ​ေခါင္​းၿငိမ္​့ၿပီး
​ေနာက္​ ႏုတ္​ဆက္​ ၍ ျပန္​သြား ႐ွာပါ​ေတာ့သည္​....

က်​ေနာ္​ လည္​း ​ေရြ​ေခ်ာင္​းထုပ္​ကို ကိုင္​လာရင္​း.အဖြဲ႔ခ်ဳပ္​ သို႔သြားရာ လမ္​းတစ္​​​ေလ်ွာက္​လုံး...
ဝတ္​လုံ​ေတာ္​ရ ဦး​ေက်ာ္​ျမင္​့ ​ေျပာခဲ့ဘူး​ေသာ စကားတစ္​ခြန္​းကိုသာ (နားထဲမွာ)အဖန္​ဖန္​ အထပ္​ထပ္​ ျပန္​လည္​ ၾကား​ေယာင္​ ​ေနမိပါ​ေတာ့သည္​.....

"အာဇာနည္​ လို႔ ဆို​ေလာက္​တဲ့..ေခါင္​း​ေဆ​ာင္​မ်ိဳး ဆိုတာ (သမိုင္​းတစ္​​ေခတ္​)ႏွစ္​ငါးရာ တစ္​​ေထာင္​မွ တစ္​ေယာက္​
 တစ္​​ေလ ​ေပၚထြက္​ တတ္​တာ...."..တဲ့​ေလ.....

(တကၠသိုလ္​ ​ေနဝင္​း....ရဲ႕..ကိုယ္​​ေတြ႔...သမိုင္​းစကားကုိ
ထပ္​ဆင္​့ ခံစားပါသည္​....)

Tint Wai

အမွတ္​တရ....​ေအာင္​ဆန္​း (၆)

​တစ္​​ေန႔....
(အခ်ိန္​ကား မြန္​းလြဲ ၃နာရီ ခန္​႔...)
လ်ွပ္​စစ္​​ (လူ​ေခၚ)ေခါင္​း​ေလာင္​းသံ ၾကားသျဖင္​့..
က်​ေနာ္​လည္​း ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​႐ုံးခန္​း အတြင္​းသို႔ ခတ္​သုတ္
သုတ္ ဝင္သြား လိုက္​ပါသည္​

"ဘာမ် ားလည္း..ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​"...
က်​ေနာ္​က ထုံးစံအတိုင္​း သတင္​းပို႔ရင္​း ..​ေမးလိုက္​ရာ....

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​သည္​ ႏိုင္​ငံ​ေခါင္​း​ေဆာင္​ တစ္​ဦးက သူ႔(ပီ​ေအ)
ကို ​ေျပာသည္​့ဟန္​မ်ိဳး မဟုတ္​ဘဲ ​ေက် ာင္​း​ေနဘက္​
ငယ္​သူငယ္​ခ်င္​း အား ရင္​ဖြင္​့​ေျပာသလို ဟန္​မ်ိဳးျဖင္​့.....

"ငါ အခု ဗိုက္​အရမ္​း ဆာ​ေနလို႔..တစ္​ခုခု စားခ်င္​တယ္​ ကြာ".....ဟု​ေျပာပါသည္​...

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ ဘာ​ေၾကာင္​့ ဗိုက္​ဆာ ​ေနသလဲ ဆိုတာ က်​ေနာ္​ ​ေကာင္​း​ေကာင္​းရိပ္​မိ လိုက္​ပါၿပီ...

မနက္​က ႐ုံးမလာမီ ..က်​ေနာ္​တို႔ ဆရာတပည္​့ ႏွစ္​ဦးကို မမၾကည္​က (​ထိုအခ်ိန္က ​ေစ်းအ​ေပါဆုံး)ဘဲဥ ဟင္​းနဲ႔ ​ေကြၽး လိုက္​ပါသည္​...
ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က ဘဲဥဟင္​းကို မႀကိဳက္​၍လားမသိ တစ္​ပန္​း ကန္​ သာစားခဲ့သည္​...

႐ုံး​ေရာက္​ၿပီး​ေနာက္​လည္​း...
ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ သည္​ တစ္​​ေနကုန္​ ဆက္​တိုက္​အလုပ္​​ေတြ လုပ္​​ေနသျဖင္​့ ဘာမွ မစားမ​ေသာက္​ ရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ ခုလို ဗိုက္​ဆာ တယ္​.ဟု ထုတ္​​ေျပာ လာျခင္​း ျဖစ္​ပါ
သည္​....

က်​ေနာ္​ သည္​ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ကို ၾကည္​့ၿပီး စိတ္​ထဲမွ သနား
သြားမိပါသည္​....သူ႔ခဗ်ာ တစ္​ကယ္​ပင္​ ဆာ​ေလာင္​​ေန ပုံ.. သူ႔ကို ၾကည္​့ရင္​း..က်​ေနာ္​ တစ္​ခုခု ဝယ္​​ေႂကြးခ်င္​စိတ္​ ျဖစ္​​ေပၚလာမိ ပါသည္​...

"ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ ဘာမ်ား စားခ်င္​လို႔လည္​း"
က်​ေနာ္​ က ​ေမးလိုက္​ရာ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က ဝမ္​းသာသလိုျဖစ္​သြားၿပီးမွ တစ္​စုံတစ္​ခု စဥ္​းစားမိဟန္​ျဖင္​့.....

"ဘာလည္​း မင္​းက ငါ့ကို ဝယ္​​ေႂကြးမလို႔လား..မင္​းမွာ​ေရာ ပိုက္​ဆံ႐ွိလို႔လား..".......

သာမန္​အားျဖင္​့ က်​ေနာ္​ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ကို ဘယ္​​ေတာ့မွ လိမ္​​ေျပာ​ေလ့မ႐ွိ..(သူသည္​ လိမ္​​ေျပာျခင္​း ကို ဘယ္​​ေတာ့မွ မႀကိဳက္​)..
ဒီတစ္​ခါ​ေတာ့ က်​ေနာ္​ အမွန္​တိုင္​း ​ေျပာ၍ မျဖစ္​​ေတာ့...

"က်​ေနာ့ မွာ ပိုက္​ဆံပါပါတယ္​.ဗိုလ္​ခ်ဳပ္ ဘာစားခ်င္​တယ္​ ဆိုတာသာ ​ေျပာပါ".....

အမွန္​​ေတာ့ က်​ေနာ့ အိတ္​ကပ္​ထဲမွာ ​ေငြခုႏွစ္​က်ပ္​ သာ ႐ွိပါသည္​..က်​ေနာ္​ က မွင္​​ေသ​ေသႏွင္​့ ​ေျပာလိုက္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​က ယုံၾကည္​သြားပုံ ရပါသည္​.....

"ဟုတ္​လား..မင္​း တတ္​ႏိုင္​ရင္​ ​ေတာ့ ..မဂိုလမ္​းက ပလာတာ နဲ႔ ခါးပတ္​ စားခ်င္​တာ..ကြာ".....

"အာ...ရတာ​ေပါ့ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​...
က်​ေနာ့ မွာ ပိုက္​ဆံ အလုံအ​ေလာက္​ ပါပါတယ္​ "

က်​ေနာ္​ ​ေျပာ​ေျပာဆိုဆို နဲ႔ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ကို ကား​ေပၚတင္​​ေခၚၿပီး မဂိုလမ္​းဘက္​ ​ေမာင္​းထြက္​လာခဲ့ ပါသည္​..

မဂိုလမ္​း ဗလီႀကီး​ေအာက္​႐ွိ ပလာတာ နဲ႔ ဒံ​ေပါက္​ ဆိုင္​မွာ ထိုအခ်ိန္​က နာမည္​ႀကီးလွသည္​...

ဆိုင္​​ေရာက္​ၿပီ ဆိုရင္​ပဲ လူငယ္​စားပြဲထိုး မ်ားသည္​ အလြန္​​ေဖာ္​​ေရြစြာျဖင္​့ ​ေနရာထိုင္​ခင္​း​ေပးၾကရာ က်​ေနာ္​ တို႔လည္​း စားပြဲ တစ္​လုံးတြင္​ ဝင္​ထိုင္​ၿပီး တစ္​​ေယာက္​လ်င္​ "ပလာတာ ႏွစ္​ခ်ပ္​ ႏွင္​့ ဆိတ္​သားခါးပတ္​ တစ္​ပြဲစီ" လွမ္​းမွာ လိုက္​ပါသည္​....

ၿပီး​ေတာ့မွ က်​ေနာ္​ သည္​ ​ေဆးလိပ္​မီးညိွလိုဟန္​ျဖင္​့ ​ေငြသိမ္​း​ေကာင္​တာတြင္​ ထိုင္​​ေနသည္​့ ဆိုင္​ပိုင္​႐ွင္​အနီး ကပ္​သြားၿပီး ခပ္​တိုးတိုး​ေျပာလိုက္​ပါသည္​.....

"ဟိုမွာ ထိုင္​​ေနတဲ့လူကို ခင္​မ်ားသိလား..အာ့ဒါ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​​ေအာင္​ဆန္​းပဲ...သူက ပလာတာနဲ႔ ခပတ္​ စားခ်င္​တယ္​ဆိုလို႔ ..က်ဳပ္​​ေခၚလာတာ...ခက္​တာက က်ဳပ္​တို႔မွာ ပိုက္​ဆံ ပါမလာဘူး...ဒါ​ေၾကာင္​့...ခုစားထားတဲ့ က်သင္​့​ေငြကို မနက္​မွ က်​ဳပ္​ လာ​ေပးပါရ​ေစ...​ေနာက္​ၿပီး ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ က ​ေမးရင္​ ႐ွင္​းၿပီးၿပီလို႔ ခင္​မ်ား ​ေျဖ​ေပးပါ....က်ဳပ္​မွာ ပိုက္​ဆံ ံမပါ တာက္ို သူမသိ​ေစခ်င္​ဘူး...."

က်​ေနာ္​က ခပ္​တိုးတိုး​ေျပာလိုက္​ရာ ဆိုင္​႐ွင္​ကုလား
လည္​း အံအားသင္​့စြာ နဲ႔ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ကို လွမ္​းၾကည္​့ရင္​း ​ေခါင္​းညိတ္​ အ​ေျဖ ​ေပးပါသည္​....

ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​သည္​ ဆာ​ေလာင္​​ေနဟန္​ျဖင္​့ စကားတစ္​ခြန္​းမွ မ​ေျပာပဲ အားရပါးရ စား​ေနပါ​ေတာ့သည္​..

က်​ေနာ္​ လည္​း ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ကိုၾကည္​့ၿပီး ဝမ္​းသာမိသည္​ ႏွင္​့အမ်ွ  ဗမာ့လြတ္​လပ္​​ေရးကို အရယူ​ေပး ရန္​ အားမာန္​အျပည္​့ ႏွင္​့ ဆုံးျဖတ္​ထားသူ ႏိုင္​ငံ​ေခါင္​း​ေဆာင္​ ႀကီး
သည္​ လူသား တစ္​​ေယာက္​အ​ေနျဖင္​့ သနားစရာ
ေကာင္​း လွပါလား လို႔ စိတ္​ထဲမွ က်ိတ္​၍ မွတ္​ခ်က္​ခ်မိ ပါသည္​..

ခဏၾကာ​ေတာ့.....

"​ေဟ့​ေကာင္​..မင္​းစားၿပီးရင္​ သြားမယ္​...ပိုက္​ဆံ ​ေခၚ႐ွင္​း လိုက္​​ေလကြာ"......
ဟု ​ေျပာရာ က်​ေနာ္​ လည္​း..

"႐ွင္​းၿပီးပါၿပီ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​ ...​ေစာ​ေစာက စားစရာ မွာရင္​း
က်​ေနာ္​ တစ္​ခါတည္​း ႐ွင္​းခဲ့တာ...."ဟု​ေျပာ​ေျပာဆိုဆို
ဆိုင္​႐ွင္​ကုလား ကို လွမ္​း​ေခၚရင္​း မ်က္​ရိပ္​ျပလိုက္​ရာ...ဆိုင္​ရွင္​ သည္​ ခပ္​သြက္​သြက္​ ​ေလွ်ာက္​လာၿပီး ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​အား ႐ို​ေသစြာ ဆလံ​ေပး အ​ေလးျပဳ ရင္​း "ပိုက္​ဆံ ႐ွင္​းၿပီးပါၿပီ "ဟု ျပဳံး၍​ေျပာပါသည္​

"ဘယ္​နဲ႔လဲ ဗိုလ္​ခ်ဳပ္​.. စားလို႔ ​ေကာင္​းပါရဲ႕လား"

က်​ေနာ္​ က ဆိုင္​႐ွင္​​ေ႐ွ႕တြင္​ ပင္​ ​ေမးလိုက္​​ေသာအခါ ..

"​ေအးကြာ...​ေက်ာင္​းသားဘဝ တုန္​းက​ေတာ့ တစ္​ခါ စားဘူးတယ္​ ...ခု မစားရတာ ၾကာလို႔လား မသိဘူး..
အလြန္​စား လို႔​ေကာင္​းတယ္​..."
ဟု ျပဳံး၍ ​ေျပာသည္​ကို ဆိုင္​႐ွင္​ ကုလားသည္​ သေဘာ
က် သြားပုံ ရပါသည္​....

ထို႔​ေနာက္​ ဆရာတပည္​့ ႏွစ္​ဦး ကား​ေပၚတက္​ၾကၿပီး ဗဟန္​းက ​ေနအိမ္​သို႔ ကား​ေမာင္​း၍ ျပန္​လာ ခဲ့ၾကပါ​ေတာ့ သည္​.....

(​ေနာက္​တစ္​​ေန႔ နံနက္​ မွာ​ေတာ့ ႐ုံးမတက္​မွီ..ပလာတာ ဆိုင္သို႔ အျမန္​​ေျပးၿပီး..က်သင္​့​ေငြ ကို ႐ွင္​း​ေပးလိုက္​ ရပါ
သည္​)
....................................

တကၠသိုလ္​ ​ေနဝင္​း ၏ သမိုင္း​စကားကို ထပ္​ဆင္​့ ခံစားလ်က္​........

Tint Wai