အညာေဆာင္း

အညာေဆာင္း

ႏွင္းစက္ႏွင္းမႈန္တုိ႔က ရံဖန္ရံခါ အလည္လာတတ္သည္။ အညာေဆာင္းသည္ကား ေအးစက္စက္ ဆုိေပမယ့္ စိမ့္ေနေအာင္ မေအးလွ။ ေဆာင္းေလျပည္တုိ႔ကလည္း ေ၀့ကာ၀ဲ ကာေလာက္သာ။ ေျမာက္ျပန္ေလက ေနာ့႐ုံ ေဆာ့႐ုံ ကလူက်ီစယ္႐ုံေလာက္ တုိက္ခတ္သည္။ ေဆာင္းရာသီေပမယ့္ အညာေဒသသည္ ပုံမွန္အတုိင္း လႈပ္ရွားလ်က္။ အေအးပုိင္းေဒသျဖစ္တဲ့ အထက္ခ်င္းတြင္းေဒသ၊ ခ်င္းေတာင္ေျခေဒသနဲ႔ ခ်င္းျပည္နယ္ကလာတဲ့ သူေတြအဖုိ႔ ေတာ့ အညာေဆာင္းသည္ကား ေဆာင္းသ႐ုပ္ပုံေဖာ္႐ုံေလာက္သာ၊ အေအးဓာတ္ ရရွိ႐ုံေလာက္သာ။ အဲဒီအေအးဓာတ္ ေပြ႕ဖက္လုိက္ပုံကလည္း ယုယလြန္း၊ ၾကင္နာလြန္း၊ ညင္သာလြန္းေပစြ၊ အလန္႔တၾကား ျဖစ္သြားေအာင္ ေအးစက္မသြားဘဲ ေအးေအးၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးေလာက္သာ။

အညာေဒသရဲ႕ ေဆာင္းမနက္ခင္းဆုိတာက ႏွင္းေတြ မႈန္မႈိင္းေနေအာင္၊ မႈိင္းေတြပိတ္ေနေအာင္ က်ဆင္းေနတယ္ ဆုိတာကျဖစ္ခဲေပစြ။ တကယ္ေတာ့ တမာပင္ အုံ႔ဆုိင္းဆုိင္းေတြက ၿငိမ္သက္လုိ႔ ထေနာင္းပင္ႀကီးေတြက မားမားဆန္႔ဆန္႔ အေအးဓာတ္ေလးကုိ အံႀကိတ္ခံေနသလုိ ေနမင္းရယ္လုိ႔ ထြက္လာျပန္ေတာ့လည္း အညာေဆာင္းရာသီရဲ႕ေနက ေႏြးလြန္းလွ သည္။ ေနေရာင္ၾကဲျဖန္႔ထားတဲ့ ေနရာတစ္လွ်ာက္မွာ အပူဓာတ္ဆုိတာထက္ အေႏြးဓာတ္ ဘက္ပုိေနသလုိ။ အညာေဆာင္းရာသီမွာ ေနဆာလႈံရတာက ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိသည္။ တမာ၊ ထေနာင္း၊ ကုကၠိဳ စတဲ့အပင္ေတြကုိျဖတ္ၿပီး တုိက္ခတ္လာတဲ့ ေျမာက္ျပန္ေလကလည္း ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေညာင္း ရွိလွေပစြ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အစိတ္၀န္းက်င္ကေတာ့ အညာေဆာင္းကုိ ရြာကအဘုိး၊ အဘြားေတြ ဆီမွာေနထုိင္ရင္း ခံစားဖူးသည္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက အုန္းေမာင္းေခါက္သည္ႏွင့္ အဘ (အဘုိး) က အိပ္ရာကထသည္။ ႏြားေတြကုိ အစာေကြၽး၊ ေရတုိက္၍ လွည္းကုိ ႏြား'က' ကာ ေတာသုိ႔သြားေလသည္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အဘက ေတာသြားဖုိ႔ လွည္းျပင္ေနခ်ိန္မွာ အေမႀကီး (အဘြား) က ေတာက်ရင္ မနက္စာ စားဖုိ႔ မီးဖုိေခ်ာင္ထဲမွာ ညကက်န္တဲ့ထမင္းနဲ႔ ရွိတာေလးေတြကုိ ေတာေရာက္ရင္ မနက္စာ စားဖုိ႔ထည့္ေနေလသည္။ ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ ထမင္းေၾကာ္လွ်င္ေၾကာ္မည္။ ဒါမွမဟုတ္ ထမင္းၾကမ္းဆီဆမ္း၍ ငါးေျခာက္ဖုတ္ ထည့္လွ်င္ထည့္မည္။ ရွိတာေလးနဲ႔ မနက္စာထည့္ရသည္။ လမ္းမွာ အေၾကာ္ဆုိင္ လမ္းသင့္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေၾကာ္ေလး ၀ယ္ခဲ့တာပေလ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကုိေတာ့ အဘက'ဟဲ့ ေကာင္ေလးေတြ ေတာလုိက္မွာဆုိ ထၾက'လုိ႔ဆုိမွ အိပ္ရာထဲက ကပ်ာကယာထလာရင္း ဖ်င္ေစာင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာဘူေစာင္ျဖစ္ျဖစ္ ျခံဳလ်က္ အဘေမာင္းတဲ့ ႏြားလွည္းေပၚတက္ အိပ္ရင္း ေတာလုိက္ၾကသည္။ တကယ္ေတာ့ လွည္းေပၚ အိပ္လုိက္သည္လုိ႔သာ ဆုိရသည္ ခ်မ္းလုိ႔သာေကြးေနရ၍ အိပ္မေပ်ာ္ပါ။ အဘရဲ႕ႏြားေတြကုိ ေငါက္ငမ္းရင္း ေမာင္းတဲ့လွည္းရဲ႕ စီးခ်က္အတုိင္း စီးလုိက္ခဲ့႐ုံသာ။

အ႐ုဏ္တက္ အလင္းစက္တုိ႔ မသဲမကြဲ ေရာက္လာခ်ိန္ေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ အဘရဲ႕ေတာကုိေရာက္ေလၿပီ။ ေတာေရာက္ရင္လည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က အဘကုိ အလုပ္ကူဖုိ႔ လုိက္လာျခင္းမဟုတ္။ အလုပ္ကူ လုပ္ရေအာင္လည္း လယ္အလုပ္၊ ယာအလုပ္ဆုိတာ ဘာမွမတတ္၊ လယ္လည္းမထြန္တတ္သလုိ ထြန္လည္းမေမႊတတ္။ ရံဖန္ရံခါေတာ့ အဘရဲ႕ ထြန္တုံးေပၚလုိက္၍ စီးဖူးသည္။ ဒီလုိဆုိေတာ့ အဘက ထြန္စရာရွိတာထြန္သည္။ ထယ္ထုိးစရာရွိတာ ထယ္ထုိးသည္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ေတာထဲမွာ ဟုိဟုိဒီဒီေလွ်ာက္ေျပးရင္း အခ်မ္းေျပၾကရသည္။ အလင္းေရာင္ အေတာ္ရလာၿပီး အဘရဲ႕ အလုပ္ခဏ နားခ်ိန္မွာေတာ့ အေမႀကီးထည့္ေပးလုိက္တဲ့ မနက္စာကုိ စားရသည္။ အညာေဆာင္းက မႈိင္းမတုိက္ ႏွင္းေတြမႈန္ေနေအာင္ မက်ေပမယ့္ ႏွင္းစက္တုိ႔က အညာေဆာင္းရာသီကုိ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ လာေလသလားမသိ။ ေတာထဲက သစ္ပင္ငယ္ေလးေတြနဲ႔ ျမက္ခင္းေတြက ႏွင္းစက္ေတြနဲ႔ စုိရႊဲလုိ႔ေနသည္။ ေဆာင္းသီးႏွံ စုိက္ပ်ဳိးဖုိ႔အတြက္ အစုိဓာတ္က အနည္းငယ္ ရသည္။ အညာေဆာင္းရဲ႕ ႏွင္းစက္ေတြက ျမက္ေတြလုိ အပင္ငယ္ေတြေပၚမွာ ခုိစီးေန ၾကသည္။ မုံရြာနယ္ဘက္မွာေတာ့ ကြမ္းျခံ ေတြအမ်ားဆုံးစုိက္ပ်ဳိးၾကတာဆုိေတာ့ ကြမ္း ပင္ေတြ ကြမ္းရြက္ေတြက ႏွင္းခါး႐ုိက္ရင္ အထြက္ႏႈန္းေလ်ာ့တတ္၍ ကြမ္းျခံပတ္လည္ ကုိ ထန္းလက္ေတြ၊ အုန္းလက္ေတြနဲ႔ ကာရံထားၾကေလသည္။ ေဆာင္းရာသီမွာေတာ့ အေအးဖမ္းလုိ႔ဆုိတာ ကြမ္းအထြက္နည္းကာ ကြမ္းေစ်းျမင့္တက္တတ္သည္။ ေဆာင္းရာသီစာျဖစ္တဲ့ ထန္းပင္ျမစ္ကေတာ့ အညာေဒသထြက္ အစားအစာတစ္ခု။ ပဲျမစ္ေတြထြက္လာၿပီ။ ထန္းေတာေတြၾကားက ထန္းေစ့ကတစ္ဆင့္ ထန္းပင္ျမစ္ကုိ လုပ္ေရာင္းၾကပုံ အဆင့္ဆင့္ကုိ ကုိယ္ေတြ႕မျမင္ဖူးေပမယ့္ အညာနယ္ထြက္ ထန္းပင္ျမစ္ကုိေတာ့ ျမန္မာျပည္တစ္ျပည္လုံးက သိၾကသည္။ အညာအစားအစာအျဖစ္ အျမတ္တႏုိးထား၍ စားၾကရသည္။

“ ႏွင္းစတလင္း

ေရႊေရာင္၀င္းပ၊ လႈပ္လႈပ္ရြရြ

ေလကအေ၀ွ႔၊ စပါးေလွ႔ၾက

ေကြ႕ကာ၀ုိက္ကာ၊ ေကာက္လႈိင္းပုံေဘး

ေျပးကာေဆာ့ကာ၊ လ၀ါ၀ါေလး

တိမ္ျပာမဟူရာ၊ ဇာပါးအေတြး

ညဥ့္ဦးေလေအး၊ ေကာက္နံ႔ေမႊးေမႊး”  လုိ႔

စာေရးဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာက စပ္ဆုိခဲ့သည္။ စပါး စုိက္ပ်ဳိးေလ့ရွိတဲ့ အညာနယ္ေတြမွာေတာ့ ေမာင္းညိဳေနတဲ့ စပါးပင္ေတြ ရိတ္သိမ္းေနၾကၿပီ။ ေျမာက္ျပန္ေလနဲ႔အတူ စပါးေလွ႔ၾကသည္။ တကယ္ေတာ့ အညာေက်းလက္ရဲ႕ ေဆာင္းမနက္ခင္းကလည္း သာသာယာယာ ရွိလွသည္။ အညာေန႔လယ္ခင္းကေတာ့ ေနက အပူရွိန္သိပ္မျပင္းလွပါ။ သုိ႔ ေသာ္ အညာေဒသရဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း ဖုန္ကေတာ့ တေထာင္းေထာင္း။ အညာတမာေတြကေတာ့ ရြက္စိမ္းေတြ သိပ္မရွိေတာ့ဘဲ တမာရြက္ စိမ္းစိမ္းေတြၾကားထဲမွာ တမာရြက္၀ါ၀ါတုိ႔က ေရာယွက္ေနေလသည္။ မၾကာခင္မွာ တမာရြက္ႏုတုိ႔ တစ္ဖန္သစ္ေပလိမ့္မည္။ တမာရြက္ေဟာင္းတုိ႔ ေၾကြ က်ေပလိမ့္မည္။ ရြက္သစ္တုိ႔က ေႏြဦးေပါက္ရာသီဆုိလွ်င္ အေရာက္လာေပလိမ့္ဦးမည္။ လက္ရွိမွာေတာ့ ႏွင္းစက္မႈန္မႈန္ေတြက တမာရြက္၊ ကုကၠိဳ ရြက္တုိ႔ အေပၚမွာ နားခုိၾကလ်က္ရွိသည္။

ေန႔တာတုိတာကေတာ့ အညာေဆာင္းသည္လည္း အတူတူပင္။ အညာရဲ႕ ေဆာင္းညေနရဲ႕ ေနမင္းအလင္းေရာင္သည္ အစြမ္းကုန္ ထြန္းလင္း ေတာက္ပလ်က္ရွိသည္။ တိမ္တုိက္တုိ႔သည္လည္း အလွအပမ်ိဳးစုံ အဆင္ဒီဇုိင္းမ်ဳိးစုံကုိ ေဖာ္ေဆာင္လ်က္။ တိမ္ေရာင္ေတြကလည္း ျဖဴ၊ နီ၊ ျပာ၊ ၀ါ၊ လိေမၼာ္ အေရာင္အေသြးစုံလ်က္။ ေက်ာကၠာရြာနဲ႔ မုံရြာနဲ႔ၾကားက အညာေဆာင္းရဲ႕ ညေန ေနေရာင္က ထေနာင္းပင္ေတြၾကားမွာ ျဖာက်လ်က္။ ေတာင္တန္းေတြ အေနာက္ဘက္ကုိ ၀င္ေရာက္ေတာ့မယ့္ ေနမင္းက အစြမ္းကုန္ ထြန္းလင္း ေတာက္ပေလ့ရွိသည္။ တစ္ေန႔တာရဲ႕ အေႏြးဓာတ္ကုိ အစြမ္းကုန္ရယူဖုိ႔အတြက္ ထေနာင္းပင္တုိ႔ ငံ့လင့္ေနၾကသည္။ မၾကာမီ အေအးဓာတ္ပါေသာ ေျမာက္ျပန္ေလက ထေနာင္းပင္တန္းတုိ႔ကုိ ေ၀့၀ဲလာေပလိမ့္မည္။ ပုဂံေဒသမွာဆုိရင္ေတာ့ အေပၚတက္ရတဲ့ ဘုရားေတြအေပၚမွာ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ခရီးသြားေတြနဲ႔ ေဆာင္းရာသီရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔ အျပည့္ရွိတတ္သည္။ အညာေဆာင္းရာသီရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္မွာေတာ့ တိမ္မင္းသမီးတုိ႔က အစြမ္းကုန္လွပေအာင္ ျပဳျပင္ထားသလုိထင္ပါတယ္။ သိပ္လွတဲ့ ေန၀င္ခ်ိန္ဆုိ တာကုိၾကည့္ဖုိ႔ လာတဲ့သူေတြအတြက္ အညာေဆာင္းရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္ဟာ အလွဆုံးတစ္ခုေပါ့။ အညာေဒသကုိ အမ်ားအားျဖင့္ ေႏြနဲ႔တြဲလ်က္ လူသိမ်ားၾကသည္ ။ အညာေႏြကလည္း လြမ္းစရာေကာင္းလွေအာင္ သူ႔အလွနဲ႔ သူ႔ဇနဲ႔ ရွိသည္။ အညာေဆာင္းကေတာ့ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ မရွိၾကေပမယ့္ အညာေဆာင္းရာသီက အညာေဒသကုိ လည္ပတ္မယ့္သူေတြအတြက္ေတာ့ ခရီးပန္းမႈ မျဖစ္ေစရ။ အညာဘုရားဖူး သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အညာေဆာင္းကုိခံစားရင္း သြားၾကည့္ေစခ်င္ၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ႏွစ္စဥ္ မုံရြာ GTI ေက်ာင္းကျပဳလုပ္တဲ့ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲသြားရင္း အညာေဆာင္းကုိ ခံစားေနက်။

အညာေဆာင္းရဲ႕ပုံရိပ္ေတြက ရင္ထဲၿငိေနေအာင္ စြဲလမ္းေနၾက။ အပူဒဏ္ကုိ မခံႏုိင္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လုိ လူေတြအတြက္ အညာေဆာင္းဟာ ခရီးသြားလုိ႔ ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္။

အေႏြးဓာတ္တုိ႔ ေပးစြမ္းေနတဲ့ အညာေဒသ ေဆာင္းကာလရဲ႕ ေနေရာင္ကလည္း တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မွာျဖစ္သလုိ တိမ္ေတြရဲ႕ အေရာင္ေတြကလည္း စုံလင္ လာပါတယ္။ တိမ္ေရာင္စုံေတြကုိ ေငးေမာ ရင္း အညာေဆာင္းေလေအးက တုိးေ၀ွ႔လာေတာ့ အလင္းေရာင္ဟာ ႐ုတ္တရက္ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ပါၿပီ။ နီယြန္မီးေတြေအာက္မွာ အညာေဆာင္းရဲ႕အေအးဓာတ္က အစြမ္းျပလာၿပီေလ။ တမာ၊ ထေနာင္းနဲ႔ ကုကၠိဳတုိ႔သည္လည္း အိပ္စက္ဖုိ႔အတြက္ ၿငိမ္သက္လုိ႔။ ဘာေျပာေျပာ အညာေဆာင္းည ေတြအတြက္ေတာ့ ေစာင္တစ္ထည္ လုိအပ္သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္။ အညာေဆာင္းရဲ႕ အေအးဓာတ္က ညင္သာသည္၊ သိမ္ေမြ႕သည္၊ မွ်တသည္၊ အညာရနံ႔လုိ႔ ေျပာၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အညာေဆာင္းကုိေတာ့ ထိေတြ႕ဖူးမွ ျပည့္စုံမယ္ထင္ပါသည္။

Sources; ကိုဆူး(ခ်င္းေတာင္ေျခ)/Eleven Media Group