အခက္အခဲေတြဆက္တုုိက္ၾကံရၿပီး စိတ္ဓါတ္က်လာတဲ႕အခါ ေသသြားရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ၀ဋ္ကၽြတ္သြားမွာပဲ လိုု႕ေတြးမိၾကမယ္ ထင္ပါရဲ႕။ကၽြန္မလည္း ေတြးခဲ႕ဖူးပါတယ္။အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတြးခဲ႕ဖူးတယ္။
တကယ္ပဲ ေသဆံုုးသြားတဲ႕အခါ ၾကံုုေနရတဲ႕ အခက္အခဲေတြ ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈေတြ ၿပီးဆံုုးသြားလိမ္႕႔မယ္လိုု႕ ထင္မွတ္ၾကလိုု႔သာ အဲဒီလိုုေတြးၾကတာပါ။
အခ်ိဳ႕သူေတြက လက္ရွိ ကိုုယ္ၾကံဳေနရတဲ႕ အခက္အခဲ ဒုုကၡဆိုုတာ အၾကီးၾကီးလိုု႕ ထင္မွတ္ၾကပါတယ္။ ဒီဒုုကၡ ဆင္းရဲၾကီးကေန လြတ္ေျမာက္ရင္ ၿပီးေရာ ေသဆံုုးသြားတဲ႕အခါ ျပႆနာေတြ ကိစၥေတြက ျပီးဆံုုးသြားမယ္၊ ကိုုယ္႕အတြကလည္း ေအးခ်မ္းျခင္းလိုု႕ကိုု မွတ္ယူခဲ႕မိၾကတဲ႕ အတြက္ ကိုုယ္႔ကိုုယ္ကိုု သတ္ေသတာေတြ ဆိုုတာ ရွိလာၾကတာပါ။
ကၽြန္မအေနနဲ႕လည္း
ခက္ခဲစိတ္ဆင္းရရလြန္းတဲ့အခါ ်သသြားရင္ေကာင္းမွာလို႕ ေတြးျပီးညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးမွာ မနက္ျဖန္ဆိုုတာ မရွိပါေစနဲ႕ေတာ႕လိုု႕ ဆုုေတာင္းခဲ႕ဖူးပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္း မနက္ျဖန္ဆိုုတာ ကိုုယ္႔အတြက္မရွိေတာ႕ဘူး ဆိုုရင္ လိုု႕ေတြးမိတဲ႕အခါမွာေတာ႕ ဒီေန႕က ကိုုယ္႔အတြက္သိပ္အေရးၾကီးပါလားလိုု႕ေတြးလာမိျပန္တယ္။
ဒီေန႕သာ ရွိေတာ႔တဲ႕အတြက္ ငါဒီေန႕ကိုု ထိုုင္ၿပီး စိတ္ညစ္ေနလိုု႔ေတာ႕မျဖစ္ေသးပါဘူး။ မေသခင္လုုပ္ရဦးမယ္ဆိုုတဲ႕ အလုုပ္ေတြကိုုလည္း စဥ္းစားမိၿပီး တန္းစီၿပီး ေရခ်ထားဖူးတယ္။
ယ္။မေသခင္မွာ မျဖစ္မေန လုုပ္ရမွာက အရင္ဆံုုး ေတာင္းပန္သင္႔တာေတြ ဘာရွိလဲ။ ကၽြန္မအေနနဲ႕၀န္ခ်ေတာင္းပန္ခ်င္တာေတြရွိတယ္။
ၿပီးေတာ႔ မၿပီးျပတ္ေပးတဲ႕အလုုပ္ေၾကြး၊ ျပန္ေပးစရာ ေက်းဇူးေၾကြး၊ ေငြအေၾကြး၊ လုုပ္ေပးပါမယ္လိုု႕ေျပာၿပီး မလုုပ္ေပးရေသးတဲ႕ ကတိေၾကြးေတြ။ ဒါေတြကိုုေရာ ဒါေတြကိုု အဆံုုးမသတ္ႏိုုင္ဘဲ ေနာင္ဘ၀ထိ ယူသြားမလိုု႕လား။
ဒါေတြကိုုပါ ယူသြားမယ္ဆိုုရင္ ေနာင္ဘ၀မွာလည္း ခုုလိုုပဲ ခုုထက္ပိုုၿပီးေတာ႔ေတာင္ ပင္ပန္း ဆင္းရဲႏိုုင္ေသးတယ္လိုု႕ေတြးမိျပန္တယ္။
မၿပီးျပတ္ေသးတဲ႕အေၾကြးေတြ၊ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္း မျပဳရေသးတာေတြ နဲ႕ေသဆံုုးသြားမွ ဒီထက္ပိုုတဲ႕ဆင္းရဲဒုုကၡေတြနဲ႕ ေတြ႕ေနမလား ဆိုုတဲ႕အေတြးမ်ိဳး၀င္ လာတဲ႕အခါ မနက္ျဖန္ဆိုုတာ ရွိရဦးမွာပဲ လိုု႕ေတြးမိလာျပန္တယ္။
ဒါဆိုု ဒီဘ၀မွာ ေတာင္းပန္စရာရွိတာေတြ ျပီးျပတ္ေအာင္ ေတာင္းပန္ဖိုု႕ေပးစရာရွိတာေတြၿပီးျပတ္ေအာင္ ေပးႏိုုင္ဖိုု႕ မနက္ျဖန္ေတာ႕ငါ
ေသလိုု႕မျဖစ္ေသးပါလိုု႕ေတြးျပန္ေရာ..အဲဒီလိုုနဲ႕ကၽြန္ဟာ ဒီကေန႕ ထိ ၾကိဳးစား ပန္းစား ရွင္သန္ေနခဲ႕တာပါ။
အဲဒီလိုု ေတြးလာမိၿပီးတဲ႕ေနာက္မွာေတာ႕ ကၽြန္မအေနနဲ႕ အရင္တုုန္းကထက္ စာရင္ေတာ႕ ဒီေန႕ ဆိုုတာကိုု ပိုုၿပီး တန္ဖိုုးထားတတ္လာတယ္။ ေန႕တိုုင္းကိုု အဓိပါၺယ္ရွိစြာနဲ႕ ကုုန္ဆံုုးခ်င္လာတယ္။ ဘာေၾကာင္႔လဲ ဆိုုေတာ႕မနက္ျဖန္ဆိုုတာ ကိုုယ္႔အတြက္ တကယ္ရွိေသးရဲ႕လား ဆိုုတာ မေသခ်ာလိုု႕ပါ။
ဒါေပမဲ႕ဒီကေန႕က ေသခ်ာေနတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ဒီေန႕မွာ ကိုုယ္႔ကိုုယ္ကိုုလည္း ဂရုုစိုုက္တယ္။ မိသားစုု၀င္ေတြနဲ႕လုုပ္ေဖာ္ကိုုင္ဖက္ေတြကိုုလည္း ဂရုုစိုုက္မိတယ္။ တကယ္႔လိုု႕မ်ား ကိုုယ္က မရွိေတာ႕ရင္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူက မရွိေတာ႔ရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေနာင္တရစရာ ရွိသြားမွာ စိုုးလိုု႕ပါ။
ၿပီးေတာ႕ဒီေန႕မွာ ပူပင္ေၾကာင္႔ၾကမႈေတြေၾကာင္႕ လုုပ္စရာရွိတာေတြ ပ်က္ကြက္သြားတာမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားတယ္။ ပူပင္ေသာကဆိုုတာ မၾကာခင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ ေသာက ဆိုုတာကိုု မသတ္လိုုက္ႏိုုင္ရင္ သူတိုု႕က ကိုုယ္႔ကိုု သတ္ၿပီး ေအာင္ပြဲ ခံသြားမွာ။
ေသျခင္းတရားဆိုုတာ လူတိုုင္းဆီကိုု လာတာပါပဲ.။ ေသျခင္းတရားကိုု ႏိုုင္ေအာင္ တိုုက္ႏိုုင္တဲ႕သူ ဆိုုတာ မရွိေသးပါဘူး၊ဒါေပမဲ႕ ကိုုယ္႕ဆီကိုု ေသျခင္းတရား ေရာက္လာတာကိုု ေႏွးေကြးေအာင္ေတာ႕လူေတြ လုုပ္ႏိုုင္ၾကပါတယ္။
အဲဒီလိုု ကိုုယ္႔အလွည္႔မေရာက္ေသးတဲ႕အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတုုိ႕ဘာျဖစ္လိုု႕မ်ား အခ်င္းခ်င္းအဆင္မေျပျဖစ္ေနတာေတြကိုု မရပ္တန္႔ၾကသလဲ၊ ဘာေၾကာင္႔မ်ား မရွိတဲ႕ အရာေတြအတြက္ေသာက ေရာက္ေနၿပီး။ ရွိၿပီးသားအရာေတြအတြက္ ေက်းဇူးမတင္၊ မေရာင္႔ရဲမေက်နပ္နိုုင္ၾကမလဲ။ ကိုုယ္႔ရဲ႕ တန္ဖိုုးရွိေနတဲ႕ အခ်ိ္န္ေတြကိုု အေရးမပါတဲ႕ကိစၥေတြနဲ႕ျဖဳန္းတိီးၾကမလဲ။
ဒါေၾကာင္႕မေသခင္မွာ လုုပ္စရာရွိတာေတြ ျပဳစရာရွိတဲ႕ဒါနေတြ ေစာင္႔ထိန္းရမဲ႕သီလနဲ႕ ဘာ၀နာ၊ၿပီးေတာ႕ အခ်ိန္တိုုင္းမွာ အေကာင္းေတြခ်ည္းပဲက်န္ရစ္ခဲ႕ရေအာင္ အခ်ိ္န္တိုုင္း၊ ေန႔ရက္တိုုင္းကိုု ၾကိဳးစားပန္းစားနဲ႕ျဖတ္သန္းေနမိတယ္။
ဒီေန႕ကိုု ေကာင္းေအာင္ရွင္သန္ရင္းနဲ႕… မနက္ျဖန္ဆိုုတာကိုု ေမ ွ်ာ္လင္႔မိတာ အေကာင္းဆံဳးလိုု႕နားလည္မိတယ္။
ကၽြန္မကေတာ႔ ေနာက္ဘ၀ဆိုုတာ ဒီလက္ရွိ ဘ၀ထက္ေတာ႕ပိုုေကာင္းလိမ္႔မယ္လိုု႕ယံုုၾကည္ေနမိတယ္။ ဒါေပမဲ႕ မနက္ျဖန္ မရွိေတာ႕ေလာက္ေအာင္ေတာ႕မျပည္႔စံုုေသးဘူး။ ျဖည္႔ရမဲ႕ အရာေတြ ျပန္ေပးရမဲ႕အရာေတြ နဲ႕ အသက္ဆက္ရွင္ေအာင္ေမြးဖိုု႕နဲ႕ျပန္ေပးဆပ္ရမဲ႕ အေၾကြးေတြလည္း ရွိေနသးတယ္ေလ။
မတူတဲ႕သေဘာထားအျမင္မ်ားရွိရင္လည္း ေဆြးေႏြးေပးဖိုု႕ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ႏွလံုုးစိတ္၀မ္းေအးခ်မ္းၾကပါေစ။
ေမသၾကၤန္ဟိန္(ျမစ္မခ)
No comments:
Post a Comment