စကားေျပ မေကာင္းတဲ့ အစုိးရ

ရန္ကုန္၊ မတ္

သန္းထုိက္ ေရးသည္။

စာေရးတဲ့ေနရာမွာ အေျခခံအက်ဆုံး စကားအသုံးအႏႈန္းကစၿပီး ဝါက်၊ စာပိုဒ္နဲ႔ တစ္ပုဒ္လုံးအထိ ညီညြတ္ ေျပျပစ္ေအာင္ ေရးရတာပါ။စကားလုံးက ဘယ္ေနရာက်ေန၊ လြဲေနတယ္၊ သဒၵါနည္းက ဘယ္ေနရာ မွားေနတယ္၊ ခ်ိတ္ဆက္မႈေတြက ဘယ္ေနရာျပတ္ေနတယ္ဆိုတာေတြ ကေတာ့ ေသခ်ာေလ့ လာထားတဲ့လူေတြမွပဲ သတိထားမိမွာပါ။

ဒါေပမဲ့ စာဖတ္ေနက်လူကေတာ့ သိတန္သေလာက္ သိပါတယ္။ စာတစ္ပုဒ္ ကိုအကဲျဖတ္ဖို႔ အလြယ္ဆုံးနည္းလမ္းက ဝါက်ေတြကို အသံထြက္ၿပီးဖတ္ၾကည့္ တာပါ။ ဝါက်အသံေျပျပစ္သလား၊ တုံ႔တုံ႔ဆိုင္းဆိုင္းျဖစ္ေနလား၊ ဖတ္လိုက္ တာနဲ႔ ႏွာေခါင္းက်ည္ေပြ႔ေတြ႕သလို အလန္႔တၾကားနဲ႔ နားလည္သြားသလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဖုထစ္ခ်ိဳင့္ခြက္ေနတဲ့ ေျမႀကီးေပၚ လူကိုဒရြတ္တိုက္ဆြဲသလို ထစ္ေငါ့ ထစ္ေငါ့ျဖစ္ေနလားဆိုတာ အသံထြက္ဖတ္လိုက္ရင္ ခံစားလို႔ရေနပါၿပီ။

စာေရးတယ္ဆိုတာ ကိုယ္သိေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုကို စာဖတ္တဲ့ လူသိေအာင္ နားလည္ေအာင္ ေရးျပတာမ်ိဳးပါ။ စာကိုဖတ္ၿပီးလို႔ ဘာေျပာခ်င္ေန မွန္းမသိဘဲ ျပန္ဖတ္တာ၊ ျပန္စဥ္းစားတာလုပ္ေနရရင္ေတာ့ စာေရးတဲ့ ရည္ရြယ္ ခ်က္ မေအာင္ျမင္ဘူးပဲေျပာရမယ္။

အဲဒီေတာ့ အခု ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတရံုး၊ ႏိ္ုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနရံုးက ေရးသား ထုတ္ျပန္ေနတဲ့ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ ေတြကုိ တစ္ခ်က္ေလာက္ ၾကည့္ၾက ရေအာင္ပါ။

မၾကာေသးခင္က ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ သႀကၤန္ပိတ္ရက္ ေၾကညာတဲ့ကိစၥကစၿပီး အစိုးရရဲ႕အေရးအသားေတြကို လူမူကြန္ယက္ ေပၚတက္ၿပီး ေျပာၾက၊ ဆိုၾက၊ ေဝဖန္ၾကဆိုေတာ့ သူတို႔အေရးအသားေတြ အဆင္မေျပျဖစ္ေန တာေတာ့ ေသခ်ာေနပါၿပီ။

မေန႔က(မတ္ ၂၅)ထုတ္ထားတဲ့ ကုလသမဂၢအစည္းအေဝးဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို လက္မခံဘူးဆိုၿပီး ေရးထားတဲ့စာမွာလည္း အက်အေပါက္ေတြ၊ အမွား အယြင္းေတြနဲ႔ ဖတ္ရခက္ပါတယ္။

လက္မခံဘူးဆိုၿပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ေခါင္းစဥ္မွာ ေရးထားေပမယ့္ ေအာက္ ကစာေတြဖတ္ၿပီး လက္ခံတာလား လက္မခံတာ လားလည္း မသဲကြဲေတာ့ဘူး။
မဟုတ္ႏွစ္ခုကိုတစ္ဆက္တည္းေရးရင္ ဟုတ္တယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္မ်ိဳးထြက္ပါ တယ္။

“အေထာက္အကူ မျဖစ္မည္ မဟုတ္ သည့္အျပင္” ဆိုေတာ့ အေထာက္ အကူျဖစ္တယ္လို႔ဆိုလိုရာေရာက္ေနတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္က တရားဝင္ ထုတ္ထားတဲ့စာကို လိုတာျဖည့္ ပိုတာထုတ္ဖတ္ဖို႔ဆိုတာကလည္း သဘာဝ မက်ျပန္ဘူး။

ေနာက္တစ္ခ်က္ေျပာခ်င္တာက ဘာသာစကားတစ္မ်ိဳးက စကားလုံးေတြကုိ တျခားဘာသာစကားတစ္ခုက ယူၿပီးေမြးစားတာက ေရွာင္လြဲလုိ႔မရပါဘူး။
ျမန္မာစကားဟာ တျခားဘာသာစကားေတြကေန ေခတ္အဆက္ဆက္ စကားလုံးေတြ ေမြးစားရင္းနဲ႔ ပိုၿပီးၾကြယ္ဝလာတာပါ။

တစ္မ်ိဳးစီေလာက္ဥပမာျပရရင္ ပါဠိစကား ကေန သုခ၊ မြန္ က ကေတာ္၊ ရွမ္း က ေခါက္ဆြဲ၊ ျပင္သစ္ က နာနာတ္သီး၊ အာရဗီ က အရက္၊ ဟင္ဒီ က ပိုက္ဆံ၊ ထိုင္း က ငံျပာရည္၊ မေလးရွား က ဂိုေဒါင္ ဆိုတဲ့ စကားလုံးေတြ ေမြးစားထား တာပါ။

အဂၤလိပ္စာကေနေမြးထားတာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ကား၊ ဆိုင္ ကယ္၊ ေလဆာ၊ ေရဒါ။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္မွာ ဦးၾကင္ဥက ဘရန္ဒီ အရက္ကို ျဗန္သူရာလို႔ ေမြးစားတာကေန ခုေခတ္ ေဖ့ဘြတ္လို႔ေခၚတဲ့ အထိ ေမြးစားေနဆဲပါပဲ။

ဒါေပမဲ့ ျမန္မာစကားထဲမွာ နာမ္ေတြကိုပဲ ေမြးစားၿပီးသုံးပါတယ္။ ဘာသာျခား ႀကိယာေတြကိုေမြးစားၿပီး ျမန္မာႀကိယာေနရာမွာ အစားထိုးတာမ်ိဳး မရွိပါဘူး။ ဥပမာ ‘ဂြတ္တယ္ကြ၊ အရမ္းဖိုင္း တယ္’ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ အရပ္သုံးသုံးၾကေပမယ့္ တရားဝင္စာေပထဲကိုေရာက္လာတာမ်ိဳးေတာ့ မရွိပါဘူး။

ကုိုလိုနီေခတ္က လည္း ‘Register’ လုပ္တာကို ေရစစၥႀတီ လုပ္တယ္ဆိုၿပီး သုံးခဲ့တာမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာစာေပအသိုင္းအဝိုင္းက အဲဒီလိုအသုံး အႏႈန္းေတြ လက္မခံခဲ့လို႔ တရားဝင္သုံးစာေပထဲမွာ မက်န္ခဲ့ပါဘူး။

တျခားဘာသာကနာမ္စကားလုံးေတြကို ျမန္မာကေမြးစားခဲ့ေပမယ့္ ကိုယ္ပုိင္ သဒၵါစည္းကမ္းေတြရဲ႕ ေအာက္မွာပဲ ထည့္သုံး ခဲ့တာပါ။ မိမိဘာသာစကား ထဲကို ထိုးေဖာက္ဝင္ၿပီး ၾသဇာလႊမ္းမိုးတဲ့ အေနအထားအထိ လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ ျပင္ပၾသဇာ ကို ႀကံ႕ႀကံ႕ခိုင္ၿပီး ကိုယ္ပုိင္ဘာသာစကား အေနနဲ႔ပဲ ရပ္တည္ခဲ့တာပါ။

မေန႔ကထုတ္တဲ့ သမၼတရုံးေၾကညာခ်က္ထဲမွာေတာ့ အဂၤလိပ္ႀကိယာကို ျမန္မာ စာထဲထည့္သုံးၿပီး “Dissociate ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္” လို႔ ေရးထားတယ္။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို သေဘာတူလက္ခံျခင္း မရွိပါလို႔ ျမန္မာ စကား ေျပနဲ႔ ေရးလို႔ရႏိုင္ရဲ႕သားနဲ႔ မလိုအပ္ဘဲ အဂၤလိပ္ႀကိယာကို သုံးထားပါ တယ္။

အဲဒီလိုသုံးေတာ့ဘာျဖစ္လဲလို႔ေမးရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ကတရားဝင္ေၾကညာခ်က္မွာေတာင္ အဂၤလိပ္ႀကိယာေတြကို ထည့္သုံး ထားေသးတာ ငါတို႔လည္း အဲဒီလိုမ်ိဳး သုံးလို႔ရတယ္ဆိုၿပီး ျမန္မာစာထဲကို အဂၤလိပ္ႀကိယာေတြ တရားဝင္ေရာက္ လာ ႏိုင္ပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲဆိုရင္ ျမန္မာစာကၾကြယ္ဝလာဖို႔မရွိေတာ့ဘဲနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းေမွး မွိန္ သြားႏုိင္ပါတယ္။

“စကားေျပကား လူနားလည္ေအာင္ေရးရသည္။ ကဗ်ာကား လူခံစားေအာင္ေရး ရသည္။” ဆိုတဲ့ ဒဂုန္တာရာရဲ႕ စကားလိုပဲ အနည္းဆုံးေတာ့ လူနားလည္ေအာင္ေရးေပးဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။

ႏိုင္ငံရဲ႕ဥေသွ်ာင္က ျမန္မာစာေပသမိုင္းမွာ ေလးစားအတုယူဖို႔ေကာင္းတဲ့ ဆရာမင္းသုဝဏ္ရဲ႕သားလည္း ျဖစ္ေနေတာ့ ဆရာေျပာခဲ့တဲ့ စကားေျပအေရး ႀကီးေၾကာင္း စာသားကိုပဲနိဂုံးအေနနဲ႔ေဖာ္ျပပါရေစေတာ့။

“စကားေျပသည္ လူမ်ိဳး၏အသက္၊ လူမ်ိဳး၏အားထားရာ၊ လူမ်ိဳး၏ တန္ေဆာင္ ဆီမီးျဖစ္သည္ကို မျပတ္သတိရသင့္ေပသည္။” ။
https://www.facebook.com/mawkunmagazine/posts/1238062819639941