Latest News

Wednesday, March 8, 2017

ဘာစီလုိနာမွာ ေသာင္တင္ေနသည့္ ျမန္မာတစ္ေယာက္

ဘာစီလုိနာမွာ ေသာင္တင္ေနသည့္ ျမန္မာတစ္ေယာက္


''ဘာစီလုိနာေရာက္တာ ခုနစ္ႏွစ္အတြင္း ပထမဆုံး ျမန္မာတစ္ေယာက္ကုိ ေတြ႕ဖူးတာပဲဗ်'' လုိ႔ဆုိလာသူက လူပ်ံေတာ္(ရဟန္းလူထြက္) တစ္ဦးျဖစ္သူ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိ။

ဘာစီလုိနာၿမိဳ႕ ပက္ေဆ့ဒီဂါရီးယား ရပ္ကြက္က ဟုိတယ္ေရွ႕မွာ မျပန္ခင္ညပိုင္းက
ျမန္မာတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ဆုံဖုိ႔ခ်ိန္းလုိက္သည္။ အေမရိကားေရာက္ အသိတစ္ေယာက္ဆီက
တစ္ဆင့္ ဘာစီလုိနာမွာ ျမန္မာ တစ္ေယာက္ရွိေနတယ္ဆုိတာ သိလုိက္ရေတာ့
ေတြ႕ခ်င္စိတ္ျဖစ္မိသည္။ ျမန္မာေတြရွိတယ္လုိ႔ မၾကားဖူးသည့္ ဥေရာပေတာင္ပိုင္းက
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ ျမန္မာတစ္ေယာက္ ရွိေနတယ္ဆုိေတာ့ နည္းနည္းအ့ံၾသမိသည္။

ကိုယ့္အၾကာင္းနဲ႔ကိုယ္ မအားၾကသည္မုိ႔ မျပန္ခင္တစ္ရက္တြင္မွ ေတြ႕ျဖစ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ဟုိတယ္ေရွ႕လမ္းမေပၚ အသားခပ္လတ္လတ္၊ အရပ္မနိမ့္မျမင့္ အာရွသား ႐ုပ္နဲ႔လူတစ္ဦးကုိ
လွမ္းျမင္လုိက္ရကတည္းကကိုယ္ႏွင့္ ေတြ႕ဖုိ႔ခ်ိန္းဆုိထားသည့္ ျမန္မာျဖစ္သည္ကုိ ေသခ်ာ
သိေနခဲ့သည္။ ညစာစားၿပီးခ်ိန္ျဖစ္သည့္အတြက္ တစ္ခုခု ေသာက္ရင္းစကားေျပာရန္
ႏွစ္ေယာက္သား လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့သည္။

''ေျပာပါဦး ဘယ္လုိျဖစ္ၿပီး ဘာစီလုိနာေရာက္ေနတာလဲ။ စပိန္မနဲ႔ ရေနတာလား''ဟု
စကားစလုိက္သည္။

ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိသည္ မူလက သာသနာ့အႏြယ္ဝင္ ရဟန္းတစ္ပါးျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းစုံံစြာျဖင့္
ဘာစီလုိနာၿမိဳ႕ေရာက္ၿပီး ခုနစ္ႏွစ္တာ ေသာင္တင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ မေကြးတုိင္းေဒသႀကီး
အတြင္း မင္းဘူးၿမိဳ႕နယ္ထဲကေက်းရြာသားတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ပထမႀကီးေအာင္ၿပီး ဓမၼာစရိယ
စာခ်တမ္းတက္ေရာက္ရန္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရွိ ပဋိယတၱိစာသင္တုိက္ႀကီးတစ္ေက်ာင္းသုိ႔
ေရာက္ရွိခဲ့သည္။

မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ ရဟန္းစာဝါလုိက္ရင္းအားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ အဂၤလိပ္စာေလ့လာသည္။
အဂၤလိပ္စကားေျပာ တတ္ေျမာက္ကြၽမ္းက်င္လုိေသာေၾကာင့္ မႏၲေလးေတာင္ေပၚသုိ႔
သြားေရာက္ကာ ႏုိင္ငံျခားသား ခရီးသည္မ်ားႏွင့္ အဂၤလိပ္ စကားေျပာေလ့က်င္ေလ့ရွိသည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ရွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းတြင္လည္းကြန္ပ်ဴတာႏွင့္
ပညာေရးဆုိင္ရာ သင္တန္းမ်ား တက္ေရာက္ဖူးသည္။ မႏၲေလးေတာင္ေပၚတြင္
အဂၤလိပ္စကားေျပာ ေလ့က်င့္ရင္း စပိန္ႏိုင္ငံက ခရီးသည္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိ
ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္ခဲ့သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ပညာဒါနေက်ာင္းအလွဴလုပ္ရန္ စပိန္ဧည့္သည္မ်ားလည္း မၾကာခဏ
ျမန္မာႏိုင္ငံျပန္လာေလ့ရွိသည္။ သုံးေခါက္ေျမာက္တြင္ စပိန္မိတ္ေဆြမ်ားက ဦးကုမာရ
(ကိုခ်မ္းၿငိမ္းကုိ)ကုိ စပိန္ႏိုင္ငံအလည္လုိက္ရန္ ဖိတ္ေခၚေလသည္။ ဦးကုမာရလည္း
ရန္ကုန္ဆင္းၿပီး ပတ္စပို႔ (ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္) ေလွ်ာက္ျခင္း၊ စပိန္ျပည္ဝင္ခြင့္ဗီဇာ
ေလွ်ာက္ထားျခင္းတုိ႔ကုိ ေဆာင္ရြက္ေလသည္။ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ႏွစ္နစ္နီးပါးအခ်ိန္မွသာ
စပိန္ဗီဇာရရွိခဲ့သည္။

ဓမၼစရိယ စာေမးပြဲမေအာင္သျဖင့္ စာခ်ဆရာေတာ္မျဖစ္ေသာ္လည္း မႏၲေလးၿမိဳ႕ေန
ရဟန္းဦးကုမာရ စပိန္ႏိုင္ငံ ဘာစီလုိနာၿမိဳ႕ကုိေရာက္ရွိခဲ့ေလသည္။ ''စပိန္စကားမတတ္ဘူး။
အဂၤလိပ္လုိပဲေျပာတတ္တာ။ စပိန္စကားက ဒီေရာက္မွ တတ္တာ''ဟု ဦးကုမာရ တျဖစ္လဲ
ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကိုက ဆုိသည္။

ဘာစီလုိနာၿမိဳ႕ေရာက္ၿပီး တစ္လအၾကာတြင္ ဦးကုမာရ လူဝတ္လဲခဲ့သည္။ ''ရဟန္းဝတ္ႀကီးနဲ႔က
ေနရာတစ္ကာ အဆင္မေျပဘူးေလ။ ကုိယ့္ေခၚလာတဲ့ ဒါယိကာမနဲ႔ကလည္း ရင္းႏွီးေနၿပီ''ဟု
ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက ဖြင့္ဟသည္။

ငယ္နာမည္က ခ်မ္းၿငိမ္း။ မိသားစုဝင္နာမည္ ယူေလ့ရွိသည့္ ဥေရာပေရာက္ေတာ့ကုိ
တစ္လုံးထပ္ထည့္ရင္း ခ်မ္းၿငိမ္းကိုျဖစ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဘာစီလုိနာက အေပါင္း
အသင္းေတြကေတာ့ ကုမာရဟုသာ အလြယ္ေခၚၾကသည္။ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိသည္ ဘာစီလုိနာ
ေရာက္ၿပီး၊ ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္သူ စပိန္ႏိုင္ငံသူႏွင့္ သမီးရည္းစားအျဖစ္ တြဲခဲ့သည္။
ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိ၏ ရည္းစားစပိန္သူသည္ ဘာစီလိုနာၿမိဳ႕မွ ကီလိုမီတာ ၅ဝ ခန္႔ေဝးေသာ
ေက်းရြာေဒသသူ ျဖစ္သည္။

''ရြာသူေပါ့။ အလုပ္ကေတာ့ ရပ္ကြက္႐ုံးက အစုိးရဝန္ထမ္း။ စာေရးမေပါ့ဗ်ာ''ဟု
ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက ဆုိသည္။ ''ေအးေပါ့ဗ်ာ။ ရြာသူမုိ႔ ဘုန္းႀကီးႀကိဳက္တာေပါ့''ဟု
စကားေထာက္ေတာ့ ကိုခ်မ္းၿငိမ္းကုိ တဟဲဟဲ ရယ္ေလသည္။

ဘာစီလုိနာက ဘားတြင္ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိႏွင့္ စကားေျပာျဖစ္ခဲ့သည္။  ေအာင္ရွင္/ ျမန္မာတုိင္း(မ္)ဘာစီလုိနာက ဘားတြင္ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိႏွင့္ စကားေျပာျဖစ္ခဲ့သည္။  ေအာင္ရွင္/ ျမန္မာတုိင္း(မ္)

ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက တစ္ခ်ိန္က သူေနထုိင္ခဲ့ရာ ဘာစီလုိနာၿမိဳ႕ေပၚ ရပ္ကြက္တစ္ခုကုိ
လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လိုက္ျပေလသည္။ ရပ္ကြက္ထဲက လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားမ်ားႏွင့္
တုိက္တာအေဆာက္အအုံမ်ားက ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိႏွင့္အေတာ္ရင္းႏွီးခဲ့ဟန္ရွိသည္။
ရပ္ကြက္ထဲက ဘားတစ္ခုတြင္ ႏွစ္ေယာက္သား ဝင္ထုိင္ျဖစ္သည္။ ဘာေသာက္မလဲဟု
ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိ ေမးေတာ့ ေကာ့ေတးပဲ ေသာက္တာေပါ့ဟု စကားျပန္မိသည္။
ကိုခ်မ္းၿငိမ္းကိုကေတာ့ ဘီယာပုလင္းေသးတစ္လုံး မွာေသာက္သည္။

ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက ဘားေကာင္တာကလူႏွင့္ ရင္းႏွီးဟန္ရွိသည္။ သူေနထုိင္ခဲ့ရာ
ရပ္ကြက္မုိ႔ထင္သည္။ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိဟန္က ေပါ့ေပါ့ပါးပါး သြားေနက်၊ လာေနက်
ပုံစံမ်ဳိးျဖစ္သည္။ လူအနည္းငယ္သာရွိေသာ ဘားထဲတြင္ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက
ျမန္မာစကားေတြ တဝႀကီးေျပာေတာ့သည္။

ဘာစီလုိနာေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေျခာက္လေလာက္ သင္တန္းေတြ တက္ျဖစ္သည္ဟု
ဆုိသည္။ တရားဝင္မဟုတ္ေသာ္လည္း အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ဘာစီလုိနာက
တကၠသုိလ္ေတြထဲအထိ အတန္းလုိက္တက္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။ စပိန္စကားလည္း
စသင္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။

''အစပိုင္းက စပိန္စကားသင္ရတာ အေတာ္ခက္တယ္။ သူေျပာတာ ကိုယ္နားမလည္၊
ကိုယ္ေျပာတာ သူနားမလည္နဲ႔၊ ဒီမွာက ကတ္လလန္စကားလည္း ညႇပ္ေျပာၾကတယ္''ဟု
ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက ဆုိသည္။ (ဘာစီလုိနာၿမိဳ႕သည္ ကတ္တလန္စကားေျပာ လူမ်ဳိး
အမ်ားဆုံးေနထိုင္ရာေဒသျဖစ္သည္)

ဘာစီလုိနာေရာက္ၿပီး ရည္းစားသက္တမ္းတစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္အခ်ိန္တြင္ ကိုခ်မ္းၿငိမ္းကုိႏွင့္
စပိန္သူ သူ႔ရည္းစားတုိ႔ လမ္းခြဲဖုိ႔ျဖစ္လာသည္။ ယဥ္ေက်းမႈမတူညီသည့္
ကမၻာ့တစ္ဖက္ျခမ္းဆီကျဖစ္တာေၾကာင့္ ေရရွည္နားလည္မႈ မရရွိႏိုင္ဘဲ လမ္းခြဲျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
အလုပ္အကိုင္မရွိ၊ ေဒသဘာသာစကား ကြၽမ္းက်င္တတ္ေျမာက္မႈ မရွိသည့္ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိ
တစ္ေယာက္ ဘာစီလုီနာၿမိဳ႕မွာ တစ္ေယာက္တည္း႐ုန္းကန္ဖုိ႔ ျဖစ္လာသည္။

''စပိန္မနဲ႔ ခြဲလုိက္တယ္ဆုိတာကလည္း ကိုယ့္ဆီမွာလုိ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ဘာေတြအေျခခံတာ
မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီလိုပဲ အဆင္မေျပတဲ့အခါ လမ္းခြဲလုိက္ၾကတာပဲ''ဟု ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက
ေအးေဆးစြာ ဆုိေလသည္။

ဘဝရပ္တည္ေရးအတြက္ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ခဲ့ရသည္။ အလုပ္ရဖုိ႔ သင္တန္းေတြ
တက္ရသည္။ ''အလြယ္တကူ အလုပ္ရႏိုင္တာက အခ်က္အျပဳတ္ သင္တန္းပဲရွိတာေလ။
ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မတတ္ကြၽမ္းေပမဲ့ သင္တန္းဆင္း လက္မွတ္ေလးနဲ႔ စားေသာက္ဆုိင္
တစ္ဆိုင္မွာ အလုပ္စရတယ္။ လစာမေကာင္းဘူး။ အလုပ္ကအရမ္းပင္ပန္းေတာ့
ေနာက္ပိုင္းထြက္လုိက္တယ္။ ဒီၾကားထဲ ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိ အခ်ိန္ပိုင္း လုပ္ေပါ့''ဟု
ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက ဆုိသည္။

လုပ္ငန္းခြင္ထဲတြင္ ရင္းႏွီးခဲ့ေသာ ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္ထံမွ ကိုခ်မ္းၿငိမ္းကုိ
ဆူရွီထမင္းလိပ္နည္း တတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။

''အဲဒီအလုပ္က လစာေကာင္းတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘာစီလုိနာမွ မလုပ္ေတာ့ဘူး။
ကြၽန္းေပၚသြားလုပ္တယ္''ဟု ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကိုက ေျပာသည္။ ေျမထဲပင္လယ္ထဲမွ စပိန္အစုိးရပုိင္
မာေရာ့ကာကြၽန္းေပၚရွိ စားေသာက္ဆုိင္တစ္ဆိုင္တြင္ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကို ဆူရွီထမင္းလိပ္အလုပ္
သြားလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။

''အဲဒီမွာ ေျခာက္လေလာက္လုပ္ၿပီး ဘာစီလုိနာမွာ ျပန္နားတယ္။ အခုေလးလေလာက္
အလုပ္နားထားတယ္။ ဧၿပီေလာက္မွျပန္လုပ္မယ္''ဟု ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက ေျပာသည္။

''ဒီမွာက က်န္းမာေရးကိစၥ ပူစရာမလုိဘူးေလ။ အခမဲ့ပဲ။ ေနာက္ၿပီး အလုပ္မလုပ္တဲ့အခ်ိန္
ဒါမွမဟုတ္ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေထာက္ပံ့ေၾကးေပးတယ္။ အလုပ္တုန္းက
အခြန္ေဆာင္ရတယ္။ အဲဒါကုိ အလုပ္သမား႐ုံးမွာ သြားေလွ်ာက္ၿပီး ျပန္ထုတ္လုိ႔ရတယ္။
အခု ကြၽန္ေတာ္မလုပ္မရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဝင္ေငြေတာ့ရွိတယ္ ဆုိတဲ့သေဘာေပါ့''ဟု ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက
ရွင္းျပသည္။

ဘာစီလုိနာၿမိဳ႕၌ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကို၏ ပထမဆုံးအလုပ္တြင္ လစာယူ႐ုိေငြ ၇ဝဝ သာရခဲ့ေသာ္လည္း
လက္ရွိတြင္ လစာယူ႐ုိေငြ ၁,၆ဝဝ ရေသာအလုပ္ကို ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိလုပ္ကိုင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဘာစီလုိနာတြင္တျခားႏုိင္ငံမ်ားမွ ပညာလာေရာက္သင္ၾကားေနသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား၊
လာေရာက္အေျခခ်သူ အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္အတူကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက တိုက္ခန္းငွားရမ္း
ေနထုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။

''အမ်ားဆုံး အတူေနျဖစ္တာကေတာ့ ဂ်ာမနီေတြပဲ။ သူတုိ႔နဲ႔က အဆင္ေျပတယ္။ ဒီမွာ အာရွကဆုိ
ဖိလစ္ပင္း (ဖိလစ္ပုိင္)ေတြအမ်ားဆုံးပဲ။ သူတို႔နဲ႔ ေရာၾကည့္တယ္။ ၾကာလာေတာ့ အဆင္မေျပတာနဲ႔
တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနျဖစ္တယ္''ဟု ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက ဆုိသည္။

စကားေျပာရင္း ေသာက္လက္စကုန္ေတာ့ ေနာက္တစ္ေနရာသြားရေအာင္ဟုဆုိကာ ေနာက္ထပ္
ဘားတစ္ခုကို ေျပာင္းထုိင္းျဖစ္သည္။ လူနည္းနည္းပုိစည္သည့္ ဘားျဖစ္သည္။ ဂ်ာမနီက
ဒီေဂ်သမားတစ္ေယာက္ ေခၚထားသည့္အတြက္ လူတစ္ေယာက္က ဝင္ေၾကးႏွစ္ယူ႐ုိ
ေတာင္းခံေလသည္။ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက ဒီမွာ ခဏလာေသာက္တာ၊ ၿပီးရင္ျပန္မွာဟု
ေျပာရင္း ဝင္ေၾကးေပးဖုိ႔ အေတာ္အတန္ ျငင္းဆုိေသာ္ျငားလည္း ေနာက္ဆုံးတြင္ ႏွစ္ေယာက္စာ
ေလးယူ႐ုိေပးရင္း ဘားမွာထုိင္ျဖစ္သည္။ ဘားေကာင္တာက မိန္းကေလးက ကိုခ်မ္းၿငိမ္းကုိ၏
အသိမိတ္ေဆြျဖစ္သည္။

''သူက ဘရာဇီးလ္က။ အရင္က စားေသာက္ဆုိင္မွာ အတူတူလုပ္ဖူးတယ္''ဟု ကိုခ်မ္းၿငိမ္းကုိက
ေျပာသည္။

အလုပ္လုပ္လုိက္၊ အနားယူလုိက္ျဖင့္ ဘာစီလုိနာၿမိဳ႕တြင္ တစ္ေယာက္တည္းေသာ ျမန္မာအျဖစ္
ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိ ေနထုိင္လာခဲ့သည္မွာ ခုနစ္ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ''၂ဝ၁ဝ မွာစေရာက္တယ္။
ေရာက္ကတည္းက ျမန္မာဆုိလုိ႔ စပိန္တုိးရစ္ဂိုက္ (စပိန္ ဘာသာစကား ဧည့္လမ္းၫြန္)
လုပ္ရင္း စပိန္နဲ႔ရၿပီး ဒီေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာမေလး ႏွစ္ေယာက္ပဲ ေတြ႕ဖူးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းလည္း
သူတုိ႔လည္း မေတြ႕ျဖစ္ဘူး''ဟု ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက ဆုိသည္။

''ေရျခားေျမျခားမွာ တစ္ေယာက္တည္း အျမဲတမ္းေနေနရေတာ့ မပ်င္းဘူးလား။ အေဖာ္ေလး
ဘာေလးမရွာဘူးလား။ အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔ေရာ''လုိ ေမးလုိက္ေတာ့ ''ဒီလိုပဲ တစ္ေယာက္မဟုတ္
တစ္ေယာက္နဲ႔ တြဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခဏပဲ၊ ေနာက္ၿပီးရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို နားလည္မႈ
လြဲသြားတာမ်ဳိးပဲ ႀကဳံရတယ္'' ဟုကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက ဆုိသည္။

''ခု ကြၽန္ေတာ္ျမန္မာရည္းစားထားခ်င္ေနတယ္။ တစ္သက္နဲ႔တစ္ကုိယ္ တစ္ခါေလာက္ျဖစ္ျဖစ္
အားရပါးရ ခ်စ္ၾကည့္ခ်င္တယ္''ဟု ကုိခ်မ္းၿငိမ္းက ညည္းတြားေလသည္။

အလုပ္အားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိ ခရီးသြားေလ့ရွိသည္။ ျပည္ဝင္ခြင့္ဗီဇာ ေလွ်ာက္ထားရန္
မလုိအပ္ေသာေၾကာင့္ ဥေရာပေဒသတြင္း ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကို ေရာက္ဖူးၿပီး
ျဖစ္သည္။

''အမ်ားဆုံးသြားျဖစ္တာကေတာ့ ဂ်ာမနီပဲ။သြားရတာလည္း လြယ္တယ္။ ဟုိမွာ အေပါင္းအသင္း
ေတြလည္းရွိလုိ႔''ဟု ဆုိသည္။

ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိ၏ ဇာတိရပ္ရြာတြင္ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္ ေမြးခ်င္းေမာင္ႏွမမ်ား ရွိသည္။ ဘာစီလုိနာကို
ေရာက္စဥ္အခ်ိန္ကတည္းက အဆက္အသြယ္ရွိသည္ဟုဆုိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ မိဘမ်ားထံ
လူၾကဳံျဖင့္ ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့ေလ့ရွိသည္။

''အရင္တုန္းကေတာ့ ဆက္သြယ္ရခက္တယ္ေလ။ ဖုန္းနဲ႔ပဲေပါ့။ ခုေတာ့ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္တုိ႔၊
ဗိုက္ဘာတုိ႔ကေန ေျပာတယ္။ လူၾကဳံကေတာ့ အရမ္းရွားတယ္''ဟု ဆုိသည္။

ဘာစီလုိနာေရာက္ၿပီး ခုနစ္ႏွစ္ၾကာသည္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိ
ျပန္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေပ။ ''ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ထုိင္းကိုေရာက္တယ္။ မိဘေတြလည္း အဲဒီမွာပဲ
ေခၚေတြ႕ရတာေပါ့။ ျပန္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပန္ထြက္ရင္ ခက္မွာစုိးလုိ႔ မျပန္ျဖစ္တာ''ဟု
ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကိုက ေလးပင္စြာဆုိေလသည္။

လက္ရွိတြင္ ကိုခ်မ္းၿငိမ္းကုိက စပိန္ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ေလွ်ာက္ထားၿပီးျဖစ္သည္။
''ႏုိင္ငံသား ေလွ်ာက္ထားတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္ေတာ့ မသိဘူး။
အနည္းဆုံး ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာမယ္ ထင္တာပဲ။ ဒီမွာ ေတာင္အေမရိ (လက္တင္
အေမရိက)ႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔ ဖိလစ္ပိုင္ဆုိရင္ ျမန္တယ္။ ဘာလုိ႔ဆုိ သူတုိ႔က စပိန္စကားေျပာ
စပိန္ကုိလုိနီႏိုင္ငံေတြမုိ႔ေလ''ဟု ကုိခ်မ္းၿငိမ္းက ေျပာသည္။

ဘာစီလုိနာမွာ ေသာင္တင္ရင္း ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိရဲ႕ ဘဝေရွ႕ေရးက မေသခ်ာမႈေတြ
ရွိေနေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာထက္ အေျခအေနေကာင္းသည္ဟု ခံယူထားသည္။

''ဒီမွာက အဆင္ေျပတယ္ေလ။ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မွပဲ ျမန္မာျပည္ျပန္ဖုိ႔ စိတ္ကူးထားတယ္။ ဟုိမွာ
ျပန္လာေနခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာလုပ္ကိုင္ရမယ္ဆုိတာ မေသခ်ာဘူးလုိ႔ထင္တယ္'' ဟု ဆုိသည္။

ဘာစီလုိနာၿမိဳ႕ေပၚက ဘားတစ္ခုမွာ ဒီေဂ်သံနားေထာင္းရင္း ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိႏွင့္စကားေတြတဝႀကီး
ေျပာလုိေသာ္လည္း နံနက္ေစာေစာ ေလယာဥ္ျဖင့္ ျပန္ရမည္မုိ႔ စကားစျဖတ္ရင္း
ႏႈတ္ဆက္ရသည္။ ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကုိက ဟုိတယ္ေရွ႕အထိ လုိက္ပုိ႔သည္။ သူ႔ကုိ အမွတ္တရ
ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ရင္း ''ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်န္းမာေရးေတာ့ အထူးဂ႐ုစုိက္ဗ်ာ'' ဟု ႏႈတ္ဆက္
စကားဆုိျဖစ္သည္။

ထုိေန႔ညက ကုိခ်မ္းၿငိမ္းကိုတစ္ေယာက္ အဆုိပါဘားကိုျပန္သြားၿပီး တစ္ေယာက္တည္း မုိးလင္သည္အထိ ထုိင္ေသာက္ေနျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။

The Myanmar Times

No comments:

Post a Comment